film uandeWGCk
DEMEULEMEESTER EN ERAUW
IN HET OUD HOSPITAAL
ANTON COGEN IN
«JEAN-JACQUES ROUSSEAU»
PROVINCIAAL
KOORZANG
TORNOOI
TE AALST
het linnen doek
1
JULIA'
20 - 18.1.1980 - De Voorpost
Eén der statïe^var^Armand De Meulemeester en een «schets» van één der 14 staties
touw
slaan.
aeest gevaarlijke.
gewonnen, zelfs'r
verschopi
begint sti
<La derobade»
Daniël Duval
ae, niet voyeun
Daar de festivalkoorts ons de laatste dagen te pakken heeft
gehad op filmgebied en dit met bet fllmgebeuren te Gent en
volgende weken met het filmfestival te Antwerpen en Brussel,
hebben we nog net even de tijd gevonden om als Olm van de
week voor de filmliefhebbers ln Aalst, de uitstekende film van
Fred Zinneman 'Julia' voor u te kiezen. Deze twee uur durende
prent ls te zien op donderdag 24 Januari 1980 ln een organisatie
van de katholieke filmliga van Aalst, die hiermee aan haar
klapstuk van bet seizoen toe ls.
moord. Haar stoffelijk overschot
Deze produktle kreeg talrijke be
kroningen ln 1978 onder andere
een drietal Oscars voor de beste
mannelijke tweedeplansrol voor
Jason Hobards, de beste vrouwelij
ke tweedeplansrol voor Vanessa
Redgrave en het beste scenario
gebaseerd op stof uit een ander
medium. Het ls onnodig om de
regisseur Fred Zimmerman aan u
voor te stellen, die wordt gerekend
onder de drie beste regisseurs van
"iHywoodJIet de Dim 'Julia' be-
k.ös hij nog niet te zijn afge
schreven en dit op zeventigjarige
leeftijd.
Het scenario van de film geba-
zeerd op het verhaal ln het boek
«Penttmento» van i.innn Hellman,
gaat over de schrijfster zelf en
Julia een schatrijke erfdochter.
Betden zijn van Jongsaf boezem
vriendinnen, die mekaar Ingevolge
de veelbewogen Jaren dertig uit
het oog hebben verloren. Julia ls
naar Wenen verhuisd om bij Freud
te studeren en raakt betrokken bij
de strijd tussen Joodse en natlo-
naal-soclallsUche studenten. Als
ze Lillian om Qnanclele hulp
vraagt, maakt deze van een Russi
sche uitnodiging tot bijwoning van
een toneelfestlvaJ ln Moskou ge
brulk om een bedrag van 50.000
dollar naar Berlijn te smokkelen
teneinde de slachtoffers van het
naziregime te helpen. In Berlijn
ontmoet ze Julia, die bi] haar
verzet tegen de nazi's een been
beeft verloren, maar die niettemin
de strijd tegen het fascisme onver
droten voortzet ln Moskou aange
komen, verneemt Lilian dat baar
vriendin door de nazi's Is ver
waar Lilian haar vriendin de laat
ste eer bewijst alvorens vergeefse
pogingen te doen het onwettige
kind, dat Julia b(J een bakker zou
hebben achtergelaten, op te
sporen.
'Julia' ls een Olm over herinnerin
gen, herinneringen van Lilian
Hellman aan vriendin Julia
en aan haar twintigjarig samen
zijn. In 'Julia, gaat het over een
vrouw die ln een dilemma ver
keert ze moet naar haar beste
geweten handelen en vecht niet
zozeer tegen een tegenstander dan
wel tegen zichzelf.
Zwakke plekken vallen er ln de
film van Fred Zimmerman niet
plete vrouw' te zijn ln de volle
betekenis van het woord. Julia ls
geen feministische strijdlllm: hij
overstijgt het militant eenrich
tingsverkeer. Jane Fonda en Va
nessa Redgrave hebben hun perso
nage belichaamd door een formi
dabele vertolking heen. Maar het
zou onfair zijn om zich blind te
staren op die schitterende vrou
wenrollen en geen oog te hebben
voor de knappe kompositlerollen
van akteurs zoals Jason Robards
als de detektlveromanschrijver
Dasblell Mammet, Lilians vriend
en levensgezel en van Maximilian
ScheO als de geheimzinnige bood
schapper. De kineast doet zijn
Een film die door de echte liefheb
bers niet mag worden gemist
Te zien op donderdag 24 Januari
1980 om 20 uur ln de zaal Pont
straat 11 en Hoogstraat te Aalst
een katholieke filmliga vertoning.
R.
Anton Cogen bracht in-de Madeion JJ. Rouseau. (Geert)
gen, camerawerk en met akteurs
zoals Jane Fonda ln de rol van
Lilian en Vanessa Redgrave ln de
titelrol brengen ze de Olm om naar
te kijken. Julia ls een vrouwen
film, dit wil zeggen een film waar-
In vrouwelijke hoofdpersonages,
vertolkt door aktrlces die spel-
kreatles leveren, centraal staan.
Een film om het met Jane Fonda
te zeggen, waarin aktrlces de
kans hebben gekregen 'een kom
Elk jaar organiseert de provincie Oost-Vlaanderen
via haar Sociale en Kulturele dienst, vroeger onder
de direktie van Dr. Marcel Grypdonck en nu onder
die van Dr. Huys, tornooien om het peil van de
muziekverenigingen en zangkoren op te tillen.
Aan deze tornooien zijn tweede, eerste, uitmun-
klasseringen verbonden tendheid en ere-afdeling
gaande van derde over en de provincie verleent
voor twee of vier jaar toe
lagen als kompensatie
voor bijkomende kosten.
De tornooien voor
muziekverenigingen heb
ben plaats tussen 10 mei
en 28 juni en uit het Aal-
sterse neemt de Herder-
semse Harmonie «Con
cordia et Docilitas» er al
vast aan deel in de 1ste
kategorie.
Voor de zangkoren werd
de volgende regeling ge
troffen:
Zaterdag 9 februari: te
14.30 u. in de stads
schouwburg te St.-Ni-
klaas
Zaffelare: Gemengd
Zangkoor «St.-Cecilia-
koor» (3e)
Dendermonde: Ge
mengd koor «Cante-
cleer» (1e)
Dendermonde: Ge
mengd koor «St.-Grego-
rius» (1e)
St.-Niklaas: Gemengd
koor «Psallite» (uitm.)
Zondag 10 februari: in
het St.-Jozefinstituut te
Zwijnaarde te 10 u.
St.-Denijs-Westrem: Ge
mengd «Don Bosco-
koor» (3e)
Gent: Gemengd koor
«Mariakring Marien
Theeren» (1e)
Gent: Gemengd koor
«Gents Madrigaalkoor»
(ere)
's Namiddags vanaf
14.30 u.:
Eeklo: Mannenkoor «De
Welgezinden» (1e)
Deinze: Gemengd koor
«Cantabile» (uitm.)
Mariakerke: Gemengd
koor «Rund
(ere)
Zaterdag 23 februari
14.30 u. in de stadsfe
zaal te Aalst.
St.-Lievens-Houtem:
mengd parochiaal
koor «De Livinisten
Ninove: «Ninoofs
mengd zangkoor» (1i
Heusden: Mannenl
«St.-Barbara» (1e)
Aalst: Mannenkoor
Musica» (uitm.)
De jury bestaat uit
zitter deputee R. Timj
man, ondervoorzitter]
tureel adviseur Dr.
Huys en leden Berti
Keyzer, Julien Mesti
Prosper Goethals,
Leens en Kamiel C(
mans.
Cinema Palace
Moesten wij nu niet beter weten, dan zoiiden
wij zeggen dat het vriesweer ook de films in de
Aalsterse bioskoopzalen bevroren heeft. Inder
daad, in cinema Palace bijvoorbeeld de twee
kaskrakers van vorige week op de affiche.
Voor de benedenzaal is dat «The champde
kampioen en voor de studio agent 007,
James Bond in «Moonraker». Nog een ekstra
laatste week verlenging bij voor deze laatste
film, wie hem dus nog niet gezien heeft zal rap
moeten zijn.
Cinema Feestpaleis
Zaal 1
Hier valt de enige nieuwe film te noteren die
deze week in roulatie gaat: «The Warriors»
van Walter Hill.
The Warriors, is het verhaal van de schrikaan
jagende terreurbenden die New York onveilig
maken.
Op het gebied van onveiligheid breken de p
Amerikaanse steden trouwens alle rekords.
Overigens een triest rekord dat te wijten is aan
de talrijke gangsterbenden die de straat en de
metro afschuimen en die niet terugdeinzen
ook grijsaards te overvallen.
Niemand kan nog beweren dat hij tegen een
dergelijk soort geweld beschermd is, of zich
tegen een dergelijk soort kan verdedigen. Sol
Yurick, de auteur van het boek waarvan de
film geïnspireerd is, is trouwens van mening
dat niets effektief kan helpen, dat alleen kleine
beetjes helpen, en een van die beetjes is zijn
film «The Warriors» die tot een bewustwor
ding moet leiden.
Waarover gaat het verhaal?
Verschillende benden teisteren 's nachts Ame-1
rika's hoofdstad, New York. Gewoonlijk be
kampen deze benden ook nog mekaar. Om
deze rivaliteit een einde te stellen heeft
leider van de Gramercy riffs het idee
een grote vergadering van alle benden op
te zetten. In zijn ogen telt slechts één
zich groeperen om de teugels van de macht
handen te nemen en aldus de hele stad
overheersen.
De meeting loopt echter af op een drama
wanneer de leider, onder het oog van dejgrj
menigte wordt neergekogeld. r
Van de verwarring die daaruit ontstaat maakt,'
de moordenaar gebruik om een lid van dejg
Warriors te beschuldigen van deze moord.
Deze bende moet dan ook op de vlucht slaan. lser
Zij zullen altijd vervolgd worden, tenzij zij feai
kunnen bewijzen dat zij de sterksten zijn. zc
Daarvoor zullen zij echter moeten afrekenen Ler
met de Baseball Furies, de meest gevaarlijke,
en meest meedogenloze vijand.
De Warriors geven zich niet gewonnen, zelfsr e,
al beseffen ze dat de strijd lang en moordenda,
zal zijn. Maar misschien zullen eerlijkheid
recht wel zegevieren, zelfs bij de
lingen... van de maatschappij.
Een film die niet alleen sensationeel is,
die ook wat te denken overlaat. Vele ameri
kaans steden hebben inderdaad onder
'plaag' te leiden, en deze 'plaag'
over te waaien naar Europa, gaan wij he
zover laten komen?
Zaal 2
«Teas» de film van Roman Polanski, die he
hart van de kijkers veroverd heeft blijft hie
nog een week langer doorlopen.
Zaal 3
Voor de tweede week loopt hier
of «De Dans ontsprongen» van Daniël
verder. Deze prent die op sublieme, niet
ristische wijze de prostitutiewereld
boogt op het uizonderlijke akteertalent
o.a.; Maria Schneider (Last Tango) en
Miou.
Op 14, 17 en 18 januari, telkens om 20.15 uur, brengt
Anton Cogen in de zaal Madeion (Grote Markt Aalst)
eenmanstoneel .van hoog niveau.
«Jean-Jacques Rousseau» werd samengesteld door
beraard Chartreux en lean Jourdheuil. Het Progres
sief Aalsters Collectief Theater (PACT) programeert
het stuk in een uitstekende vertaling van Maggy Van
Herreweghe.
Voor deze vertoning werd
een deel van de Madeion
omgevormd tot een sfeer
vol teatertje dat plaats
biedt aan een veertigtal
toeschouwers. Nog te
veel, zoals we konden
vaststellen, maar de af
wezigen hadden eens te
meer ongelijk. Het dekor
is nogal bizar: links een
.ent met kampeergerief
(natuur), rechts een mas
sa boeken kris kras door
elkaar (kuituur). Natuur
en kuituur, het leven van
Rousseau. De uitgelezen
teksten handelen over
zijn teleurstelling in de
vriendschap, zijn mis
prijzen voor het theater
(vooral het -genre comi-
que - van Molière) en de
louterende kracht van de
natuur en van de stille
eenzaamheid.
De moralist Rousseau,
hoewel aanwezig, komt
minder aan bod. We wor
den des te meer gekon-
fronteerd met een mijme
rende beschouwende
eenzaat.
Anton Cogen is aktief als
freelance-akteur, regis
seur, lesgever voor
dracht en diktie en mede
werker aan hoorspelen
uitgezonden door de
B.R.T.
Hij brengt de tekst op een
heel gevoelige manier;
zelfverzekerd maar so
ber, heftig en fluiste
rend, het ene ogenblik
een waterval van woor
den en even later een
even geladen, haast
pijnlijk stilzwijgen. Het
woordelijk herhalen van
deze of gene gedachte
die de kern uitmaakt van
een beschouwing is niet
alleen een stijlfiguur,
maar ^komt vooral over
als een aansporing van
Rousseau om met hem
mee te denken. Cogens
fysionomie leent zich
zeer goed voor een der
gelijke vertolking. Een
subtiele glimlach, half
toegeknepen ogen, even
trekken met een mond
hoek, het komt zeer na
tuurlijk over en legt de
klemtoon waar die past,
wat bijdraagt tot de ge
voeligheid.
De naar ons gevoel
soms te teatrale armbe
wegingen zijn niet echt
storend maar het wordt
wel moeilijk om de volle
aandacht bij de tekst te
houden.
Jean-Jacques Rousseau,
in een regie van Monique
Schrans, is een ambi
tieuze onderneming. Een
schot midden in de roos.
T.V.
In het Oud Hospitaal loopt een tentoonstelling met
werk van Yvonne Erauw en Arm and Demeule-
meester.
De schilderijen van Yvonne Erauw dragen haast alle
de titel «Sfeer van licht of schaduw». In het spel
van licht en donker geeft deze kunstenares de
wisseling van het leven weer. Elk doek heeft zijn
eigen persoonlijkheid door de architekturale op
bouw waarin de afbakening van het licht tot uiting
komt.
De lege ruimten die elk
werk vullen verwijzen
naar het metafysische,
het geheimzinnige, het
onbereikbare. Hierdoor
kan elke toeschouwer de
schilderijen interprete
ren naargelang van zijn
:igen gemoedstoestand,
die natuurlijk wisselt en
momentsgelxmden is.
Steeds is het onzekere
aanwezig, onbewust
voelen we ons aange
trokken tot wat achter de
muur ligt, tot het myste
rieuze van het leven.
De konkrete elementen
zoals stenen, zand en
metselwerk brengen de
toeschouwer terug tot het
zintuiglijk waarneemba
re, maar zijn zeker niet
essentieel voor het oeu-
ne. In sommige doeken
Lijken ze ons zelfs eerder
•torend en wordt het
moeilijk boven het her
kenbare uit te stijgen om
de psychische dimensie
te ontdekken die hoe dan
ook aanwezig is.
De Kruisweg door Ar-
mand Demeulemeester,
bestemd voor de Trappis
tenabdij St. Sixtus in
Westvleteren, is een
prachtige, zeer doorleef
de weergave van het lij-
densverhaal.
We laten de kunstenaar
zelf aan het woord: «De
opdracht wekte in mij
een gespannen verlan
gen die overging in een
angstige drang om eraan
te mogen beginnen.
Naarmate de kruisweg
gestalte kreeg, ontlook
de hoop dat ik de taak
zou aankunnen, en de
ganse tijd heb ik er met
veel liefde aan gewerkt.
De kruisweg is niet sue-
Een typisch werk van Yvonne Erau (Geert)
cifiek historisch, maar ik
liet mij inspireren door
de bijbeltekst.
Kristus draagt werkelijk
een kruis, waar het histo
risch gezien enkel de
dwarsbalk was. Deze
voorstelling roept voor
ons het teken van de
Kristus-mens op.
De natuur en de Kosmi
sche elementen, zon en
maan, als achtergrond
steeds aanwezig, vinden
hier hun betekenis in de
verbondenheid van de
Cisterciënzers met de na
tuur en slaat symbolisch
terug op de tuin van
Eden het aards Para
dijs.
De kruisweg begint in
een hof, Getsemanie, en
eindigt in een tuin, waar
Kristus terug levend, ver
rezen bij ons is.
Door de kruisweg heen
loopt de hoofdgedachte:
«de Verrijzenis». Van
daar de dominerende
Kristusfiguur».
De kruisweg omvat 12
staties; iedere statie
meet 1,5 m x 1,5 m. Het
laatste avondmaal, in
drieluik meet 4,5 m x 1,5
m. De figuren zijn levens
groot, zodat de monniken
bij het mediteren als het
ware in de stoet mee op
stappen, in de slotgan
gen van de abdij.
Demeulemeester onder
scheidt zes fasen in het
lijdensverhaal: het mys
tiek voorspel, het morele
lijden van zijn volgelin
gen, de fysische foltering
door zijn vijanden, de
konfrontatie van de mens
met de lijdende Kristus,
de opperste liefde en de
overwinning van het
«licht». Het bruine kleu
rengamma in de eerste
staties doen ons denken
aan de Vlaamse expres
sionisten (Gust De Smet,
Permeke...). Geleidelijk
aan dringt zich een meer
Duits gerichte expressio
nistische stijl op. De the
makeuze werkt dit in de
hand. De duistere kleu
ren zijn typisch voor een
kristelijk expressionis
me. Naar de vorm is er
een treffende verwant
schap met Nolde (1867-
1956), die kort na de
eeuwwisseling hetzelfde
thema behandelde. Pijn
en smart worden sterk
benadrukt, vooral in de
gelaatsuitdrukkingen
De manier van schilde
ren (het omgaan met de
materie verf) heeft vooral
in de achtergrond- ab-
strakte elementen. Zo
wordt het doek niet hele
maal toegeschilderd,
waardoor het werk een
frisheid krijgt: door het
doek «onaf» te laten
kreëert de schilder een
sfeer van aktie en gela
denheid. Armand De
meulemeester leverde
met zijn kruisweg prach
tig werk, dat gerust de
vergelijking doorstaat
met dat van meer beken
de namen.
T.V.
kruisweg. (Geert)
prachtige
