Straf van Ferdinand von Schirach.

Op zijn negentiende liet zijn neef Benedict zijn familienaam officieel veranderen naar Wells. Hij koos er evenwel voor om onder die beladen familienaam te schrijven. De grootvader van beide schrijvers was een oorlogsmisdadiger. Als Reichsjugendführer was Baldur Benedikt von Schirach verantwoordelijk voor de persoonsverheerlijking van Hitler en de indoctrinatie van de Duitse jeugd. Daarnaast was hij als gouwleider verantwoordelijk geweest voor de deportatie van de Weense Joden. Voor zijn misdaden tegen de menselijkheid kreeg hij 20 jaar in Nürnberg.

De wereld van misdaden, schuld en straf is Ferdinand von Schirachs werk- en leefwereld. Voor hij in 2009 op 45-jarige leeftijd debuteerde met zijn verhalenbundel ‘Misdaden’ had hij er al een succesvolle en geruchtmakende carrière opzitten als strafpleiter. ‘Straf’ is het laatste deel van een drieluik van gebundelde kortverhalen rond misdaad, schuld en straf.

In de verhalen De verkeerde kant en Subotnik staat telkens een strafpleiter centraal. De strafpleiter in De verkeerde kant geloofde dat hij altijd aan de goede kant stond, tot hij een man verdedigde die beschuldigd werd van kindermishandeling. Nadat de man was vrijgesproken, reed hij naar huis, stopte zijn tweejarige zoontje in de wasmachine en zette die aan. Hierop begon de strafpleiter te drinken en ging het snel bergaf met hem en zijn carrière. Tot hij een zaak krijgt van een vrouw die haar man zou hebben vermoord, en hulp krijgt uit onverwachte hoek. In Subotnik volg je de eerste strafzaak van een jonge advocate die een pooier moet verdedigen. De zaak loopt helemaal anders dan ze zich voorgesteld had.

Negen verhalen gaan over gewone mensen. Mensen die door omstandigheden tot misdaden worden gebracht. Zoals de vrouw in De duiker. Zij wordt op Goede Vrijdag gearresteerd voor de wurging van haar man. Maar dan blijkt dat haar man aan wurgseks deed en wordt ze vrijgesproken. Tijdens de Paasviering in de kerk besluit de vrouw zichzelf te vergeven, ze heeft enkel zijn hoofd tegen het touw gedrukt tot hij rustig werd. Net als in de andere verhalen vertelt von Schirach vol empathie over haar eenzaamheid, ontzetting over zichzelf en haar vervreemding.

Eindigen doet hij met een verhaal – De vriend – waarin zijn eigen eenzaamheid en vervreemding centraal staat. En waarin hij te maken krijgt met een vriend die zich schuldig voelt over de gewelddadige dood van zijn vrouw.

von Schirachs kortverhalen zijn sober en kernachtig geschreven. Maar ze brengen wel het leven in al zijn verschijningsvormen en eigenaardigheden onder woorden. Dat hij een van de succesvolste schrijvers van Duitsland is, is meer dan terecht.

Dit delen:

Gerelateerd

Gepubliceerd door daniellecobbaertbe