Wij noemen ze “stinkers”, maar de officiële naam is Tagetes. Andere kennen ze onder de naam Afrikaantjes. Waarom we ze stinkertjes noemen? Vanwege de geur natuurlijk. Persoonlijk vind ik ze niet stinken, ik vind ze tamelijk goed ruiken uiteindelijk. Ik zal eens moeten opzoeken waarom we die eigenlijk zo noemen. Misschien omdat ze een geur afscheiden waar bodem aaltjes niet tegen kunnen?
Veel mensen vinden “stinkertjes” oubollige planten. Ik vind ze geweldig, nostalgisch en zeer nuttig. Het doet me steeds terugdenken aan de tijd dat mijn grootvader ze in de veranda opkweekte in wel tientallen potjes en ze daarna in de lente buiten uitplantte. Elke zomer opnieuw was zijn tuintje prachtig gekleurd door al die Afrikaantjes. Je kan er weliswaar niet echt een boeketje bloemen mee samenstellen, maar het gonst er niet zelden vrolijk van de bijtjes op de bloemen.
Eigenlijk zijn stinkerjes tamelijk makkelijke planten om zelf op te kweken. Een aanrader voor een beginner. Neem een bakje met potgrond, maak nat, verspreidt wat zaadjes (en wow zoveel zaadjes in een zakje), behandelen met liefde en na een kleine week staan ze allemaal al te piepen boven de grond. Deze keer doe ik het iets anders. Ik heb een hele reeks perspotjes gemaakt (60) en heb per potje 2 zaadjes gelegd en afgedekt met perliet. (perliet is tegenwoordig mijn zaad-afdek-favoriet)
Dit jaar ga ik voor twee soorten (zoals je kan zien op de foto’s boven). ( Lijkt me goed samen te gaan, niet? ) Om nog maar te zwijgen over het feit dat deze bloemen van eind-mei/juni tot oktober kunnen bloemen! Nog beter: je kan er MASSA’S bloemenzaad van oogsten voor het volgende jaar! Indrukwekkend.
Maart viel algemeen gezien al bij al nog mee qua zaaien. April wordt een veel drukkere maand. Ik ben ook heel hard benieuwd naar al mijn boontjes die ik ga zaaien. Dit wordt echt het jaar van de bonen in alle vormen & kleuren en de hete pepers 😀 ik heb dus heel veel boontjes om te zaaien: witte tuinbonen, roze tuinbonen, paarse struikboontjes, gele struikboontjes, spekbonen, gewone groene struikboontjes (gratis klein zakje gekregen), snijbonen, rattlesnake en borlotti’s. Fieuw en dat nog allemaal kunnen onthouden zeg! Onze diepvries gaat uitpuilen van de boontjes. Familie zal content zijn.
Buiten
Ook buiten heb ik dit weekend nog wat werk gedaan. In grote, blauwe IKEA draagtassen heb ik aardappelen gepoot. Die staan momenteel in de serre (beetje protectie tegen de vrieskou). Ook de ajuinen (witte en rode) en sjalotten werden gepoot, samen met hier en daar wat gezaaide worteltjes om de wortel- en uienvlieg te misleiden.
Voor het eerst heb ik enkele ajuintjes héél dicht bij elkaar gezet. Waar men meestal een goeie 10cm aanhoudt, heb ik ze deze keer zigzag bij elkaar gezet op de “organische zaailijn”. Blijkbaar kan je die jonge uien gebruiken als stengelui! Handig!
De bessenstruiken (frambozen, aalbessen, kruisbessen) zijn gesnoeid. Ik hoop dat ze in hun tweede jaar nu mij een mooie oogst mogen opleveren. Ik heb altijd zo’n schrik om daar hevig de snoeischaar in te zetten, zoals in mijn snoei boekje staat:
“De takken tot op 10 cm of ongeveer 3-4 ogen inkorten”
Auch! Dat is heftig. Zo stevig inkorten vind ik toch wel beangstigend, omdat het ook mijn eerste keer is dat ik het doe. Bij deze mag ik van harte hopen dat er dit jaar eindelijk aalbessen groeien op mijn struik. In hun eerste jaar hebben die enorme takken gemaakt waar geen enkele bloem of besje was op te bespeuren, terwijl de mini kruisbessenstruik bijna vol bessen zat. Geduld Jan, geduld!
Ook de laagstam fruitboompjes heb ik wat bij gesnoeid. Zij het wel “voorzichtiger” dan de bessen struiken. Daarover moet ik nog wat googlen of een boekje zien te vinden.
Zo, dat was zowat de samenvatting voor dit voorbije weekend 🙂
Jans moestuin 