LEES OOK. PORTRET. Wie is Frank Geudens? De man die ooit een oorveeg kreeg van een oud-burgemeester van Deurne

Het is Vlaams Belang Deurne die de bal aan het rollen bracht. Voorzitter Jan Van Wesembeeck vermoedde al een tijdje dat er iets niet pluis was. Met zijn partij vroeg hij daarom de onkostenvergoedingen op van alle mandatarissen die de afgelopen twee jaar zijn uitbetaald door het district.

Wat blijkt: 95% van de uitbetaalde onkosten de voorbije twee jaar gingen naar Frank Geudens (Vooruit), voorzitter van de districtsraad. Een districtsraadsvoorzitter heeft geen bevoegdheden, behalve het leiden van de districtsraad, in tegenstelling tot districtsschepenen.

Het is 140 keer meer dan wat bijvoorbeeld districtsburgemeester Tjerk Sekeris (N-VA) indiende, die in 2022 twee keer een treinticket liet terugbetalen voor een totaal van 25,80 euro.

Tien etentjes (1031,3 euro), een rekening van de Makro (37,53 euro), postzegels (126 euro), inkt- en herstellingskosten voor een printer (342,97 euro),... In 2022 ging het om 1.964,97 euro. Het jaar voordien, in 2021, ging het om 1.604,95 euro, inclusief de terugbetaling van een iPhone 13 Mini. Ter vergelijking: de andere mandatarissen dienden in twee jaar tijd samen slechts 172 euro aan onkostenvergoedingen in (zie kader onderaan).

“Cadeautje van de belastingbetaler”

Voorzitter van Vlaams Belang Deurne Jan Van Wesembeeck, ook fractieleider in de districtsraad, spaart Geudens niet en spreekt van de “oude socialistische graaicultuur” die weer opduikt. “Nergens hebben we een besluit of motivering kunnen terugvinden, die deze vreemde onkosten kunnen verantwoorden”, stelt Van Wesembeeck. “Dit bestuur gaf dus gewoon een blanco cheque. We zijn zelf geschrokken. Verplaatsingskosten indienen, tot daar aan toe, maar hoe loemp kan je zijn om te hervallen in de onfatsoenlijke graaicultuur. Hij gaat eten op kosten van de belastingbetaler, koopt een iPhone,... Inktpatronen? Kan hij dan niet gebruikmaken van de printers van de stad in het districtshuis? Dit is een mini-Visacrisis. Dat is destijds ook begonnen met van die kleine, banale aankopen… Een ‘cadeautje’ van de belastingbetaler.”

“Mini-Siegfried Bracke”

Niet enkel bij Vlaams Belang, maar ook binnen de eigen coalitie wordt geen fraai beeld geschetst van Geudens. “Iedere keer als hij onkosten indient, voel ik een plaatsvervangende schaamte”, stelt districtsburgemeester Tjerk Sekeris (N-VA). “Hij kent geen schroom, iets wat voortvloeit uit de oude politieke cultuur. Hij is een mini-Siegfried Bracke. Voor ons als college is dat erg vervelend, gênant zelfs. Ik kan het Vlaams Belang geen ongelijk geven. En het gaat niet enkel om de afgelopen twee jaar. Sinds het begin van de legislatuur dient hij allerlei onkosten in. En dan weigeren we nog zowat de helft van wat hij binnenbrengt. Toch blijft hij volharden.”

”Afspraken gemaakt”

Volgens de Vlaamse regelgeving kunnen alleen kosten die verband houden met de uitoefening van het mandaat en noodzakelijk zijn voor de uitoefening van het mandaat, worden terugbetaald. Daaronder vallen onder meer verplaatsingskosten, zoals een abonnement op De Lijn of Velo. Volgens Geudens is dat ook het geval. Hij is dan ook niet onder de indruk van de aantijgingen. De aanval van Vlaams Belang noemt hij een “misplaatste jaloezie”.

“Ik vind trouwens dat ik nog veel te weinig krijg voor het werk dat ik verricht”, reageert hij. “Ik bereid vergaderingen voor, ben overal aanwezig, volg een aantal dossiers op, onderhoud een netwerk ... Er zijn afspraken gemaakt met het college dat ik jaarlijks tot 2.000 euro aan onkosten mag indienen. Daar zit ik niet boven. Het is bovendien onder die voorwaarden dat mij gevraagd is om voorzitter te worden van de districtsraad. Ik heb niets afgedwongen of gevraagd. Als ze vinden dat dit niet kan, dan neem ik wel ontslag. Geen probleem. Maar het is aan het college om daarover te oordelen.”

“Klein kind”

Sekeris ontkent dan weer dat er afspraken zijn gemaakt over die 2.000 euro. “Er is daar nooit een bedrag op geplakt”, stelt hij. “We moeten er dus maar op vertrouwen dat die kosten inderdaad zijn gemaakt in functie van zijn mandaat. Dat recht heeft hij, maar deontologisch loopt hij er de kantjes vanaf. In mijn ogen is dat graaien, maar wij kunnen daar niets aan doen. Binnen het college spreken we daar veel over. Maar Geudens is als een klein kind dat maar blijft zagen voor een lekstok. Op een gegeven moment geef je hem gewoon zijn goesting, zodat we opnieuw over andere zaken kunnen hebben. Ja, op dat niveau zitten we nu. Maar als je het in het geheel van onze uitgaven bekijkt, spreken we ‘maar’ over 1.600 en 1.900 euro per jaar. Het is ook niet zo dat hij het geld door ramen en deuren naar buiten gooit.”

Financiële doorlichting

Vlaams Belang laat het hier alleszins niet bij. Van Wesembeeck heeft de motivering van de onkosten van Geudens opgevraagd bij het district. “We zullen ook informeren naar de gang van zaken in de andere districten”, zegt Van Wesembeeck. “We overwegen om naar het Integriteitsbureau te stappen. En de volgende stap is een audit aanvragen bij de gouverneur om de financiën van het district door te lichten. Alleen door dit tot op het bot te onderzoeken en keiharde sancties op te leggen, kunnen we de politieke graaicultuur aan banden leggen.”