‘Nochtans kreeg ik vooraf voldoende signalen', zucht het stemmenkanon van CD&V (1.265 voorkeurstemmen in 2006, red.). ‘Vrijdag hadden ze me op het KWB-ledenfeest nog gezegd dat ze me in de rug zouden steken, maar ik wilde dit niet geloven. Twee CD&V-bestuursleden kwamen me diezelfde dag zeggen dat ik niet op de modellijst stond. Ook in Merchtem zegden politici mij dat ik zou gedumpt worden en nog wilde ik het niet geloven. Tot ik het dinsdagavond het met mijn eigen oren hoorde.' (zucht).

‘Ze stelden me de plaats van lijstduwer voor, maar dat wou ik niet. Uiteindelijk kon ik vrede nemen met een plaats bij de eerste vijf. Nu doe ik hen een laatste tegenvoorstel. Ik leg mij neer bij de plaats als lijstduwer. Donderdagavond wil ik een antwoord.'

Paul Onselaere zegt dat de relatie met burgemeester Lutgard Vander Borght begon te verzuren toen haar ter ore kwam dat hij de ambitie had om burgemeester te worden.

‘Toen begonnen de pesterijen. Vanaf de maand mei heb ik de tien procent van mijn schepenwedde niet meer aan de partij afgedragen omdat ik geen antwoord kreeg op mijn vragen. Zo wilde ik weten waarom ik geen deel mocht uitmaken van de verkiezingscommissie en waarom ik nog niet in de boekjes van de Lijst van de Burgemeester had gestaan. Ik werd ook niet op de hoogte gesteld van de fotosessie in Overmere.'

Paul Onselaere speelt met de idee om met een tweede oranje lijst uit te pakken. Hij heeft al een slogan. ‘VCV of Vlaams, christelijk en volks. Maar ik hoop dat het nog goed komt.'