Brigitte Grouwels
Brigitte Francine T. J. Grouwels[4] (Hasselt, 30 mei 1953) is een Belgische politica voor de CD&V.
| Brigitte Grouwels | ||||
|---|---|---|---|---|
.jpg)
| ||||
| Volledige naam | Brigitte Francine T. J. Grouwels | |||
| Geboortedatum | 30 mei 1953 | |||
| Geboorteplaats | Hasselt | |||
| Kieskring |  Brussel-Hoofdstad
| |||
| Regio | .svg){kind=small} België Vlaamse Gemeenschap
| |||
| Land | België
| |||
| Partij | CD&V | |||
| Minister Brussels Hoofdstedelijk Gewest | ||||
| Aangetreden | 16 juli 2009 | |||
| Einde termijn | 20 juli 2014 | |||
| Regering | Picqué IV / Vervoort I | |||
| Functies | ||||
| 1992-1997 | Lid Brusselse Hoofdstedelijke Raad | |||
| 1995-1997 | Vlaams Parlementslid | |||
| 1997-1999 | Vlaams minister van Brusselse Aangelegenheden en Gelijkekansenbeleid | |||
| 1999-2004 | Lid Brusselse Hoofdstedelijke Raad | |||
| 1999-2004 | Vlaams Parlementslid[1] | |||
| 2004-2009 | Brussels staatssecretaris voor Ambtenarenzaken, Gelijkekansenbeleid en de Haven | |||
| 2004-2014 | Collegelid Vlaamse Gemeenschapscommissie | |||
| 2009-2014 | Brussels minister van Openbare Werken en Vervoer, Informatica en de Haven | |||
| 2014-2019 | Brussels Parlementslid[2] | |||
| 2014-2019 | Deelstaatsenator[3] | |||
| Website | ||||
| ||||
Levensloop bewerken
Grouwels is opgegroeid in een geëngageerd christelijk gezin. Ze is de dochter van arts en oorlogsweerstander, gewezen eerste schepen en provincieraadslid Armand Grouwels uit het Limburgse Diepenbeek. Ook haar moeder Marie-Louise Martens was politiek actief op lokaal en provinciaal niveau. Zij is ook verwant met Hubert Leynen, pionier van dagblad Het Belang van Limburg en provinciaal CVP-Senator. Brigitte Grouwels woont sinds 1976 in Brussel, is gehuwd en moeder van drie kinderen.
Grouwels was van in haar studentenperiode lid van de CVP-jongeren. Na haar universitaire studie (licentiaat handels- en consulaire wetenschappen, kandidaat Oosterse Talen en Geschiedenis in Limburg, Parijs en Leuven) volgde een stage bij de Europese Commissie en werkte daarna 10 jaar voor de CVP-PSC, de christendemocratische studiedienst CEPESS, en vervolgens ongeveer 10 jaar voor de NGO voor ontwikkelingssamenwerking ACT (na een fusie Trias).
In 1992 werd ze de eerste maal verkozen in de Brusselse Hoofdstedelijke Raad, gevolgd door een herverkiezing in 1995. Op 4 juli 1995 legde ze als een van de leden van de Nederlandse taalgroep van de Brusselse Hoofdstedelijke Raad de eed af in het Vlaams Parlement in opvolging van Jos Chabert, die Brussels minister was geworden. Ze bleef Brussels en Vlaams volksvertegenwoordiger tot september 1997, waarna ze minister in de Vlaamse regering Van den Brande IV bevoegd voor Brusselse Aangelegenheden en Gelijkekansenbeleid. Na de verkiezingen van 1999 zat de toenmalige CVP niet meer in de Vlaamse regering en in de Brusselse regering moest ze Jos Chabert laten voorgaan als minister. Op 6 juli 1999 legde ze als een van de zes eerst verkozenen van de Nederlandse taalgroep van de Brusselse Hoofdstedelijke Raad opnieuw de eed af in het Vlaams Parlement. Ze bleef Vlaams volksvertegenwoordiger tot juni 2004.
In 2004 stond Grouwels wel op de eerste rij, maar was de CD&V in Brussel te klein voor een ministerpost. Ze werd dan Staatssecretaris in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest bevoegd voor Ambtenarenzaken, Gelijkekansenbeleid en de Haven van Brussel. Tevens was ze binnen de Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC) bevoegd voor Welzijn, Gezondheid en Ambtenarenzaken. Vanaf 2009 was ze Brussels Minister van Openbare Werken en Vervoer, Informatica en de Haven van Brussel. Als Collegelid van de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie was ze bevoegd voor Bijstand aan Personen en Ambtenarenzaken en als Collegelid van de Vlaamse Gemeenschapscommissie voor Welzijn, Gezondheid, Gezin, Patrimonium en Media.
In 2009 kreeg Grouwels voor het Brussels Hoofdstedelijk Parlement 2245 voorkeurstemmen.[5]
In 2011 kreeg minister Grouwels veel tegenwind[6] van zowel Nederlandstalige[7][8] als Franstalige Brusselaars[9] voor de controversiële heraanleg van de Havenlaan, een dossier dat zij erfde van haar voorganger Pascal Smet. In afwachting van een nieuw project van definitieve heraanleg liet minister Grouwels langs beide zijden van de Havenlaan een voet- en fietspad aanleggen om de voetgangers en fietsers meer comfort aan te bieden.
In 2013 lanceerde minister Grouwels een website en mobiele app voor burgers om problemen aan de openbare ruimte te signaleren aan de bevoegde administratie: Fix My Street.[10]
In 2014 kreeg ze opnieuw tegenwind na haar beslissing om de taxidienst Uber in Brussel te verbieden.[11] Eurocommissaris Neelie Kroes liet openbaar weten verontwaardigd te zijn dat dit initiatief verboden werd.[12]
In 2014 besliste Grouwels om niet langer in de Brusselse regering te zitten en stelde ze Bianca Debaets voor als haar opvolgster. Debaets, in mei 2014 verkozen als Vlaams Parlementslid voor Brussel, trad aan als staatssecretaris in de nieuwe Brusselse regering. Grouwels zetelde voortaan in het Brussels Hoofdstedelijk Parlement en als deelstaatsenator, ter vervanging van Debaets, in de vernieuwde Senaat. Bij de Brusselse verkiezingen van 2019 stond ze als lijstduwer op de CD&V-lijst, maar ze raakte niet herkozen.
Brigitte Grouwels had in de CD&V een behoudend en Vlaams imago.[bron?] Ze situeerde zich aan de rechterzijde van haar partij. Haar jongere broer Yves Grouwels werd huisarts en gemeenteraadslid van de aan de sp.a-gelieerde lijst PRO in Genk.
Externe links bewerken
Bronnen, noten en/of referenties
|