Het is dinsdag 29 juni 2010, iets over 19 uur. In de Burgemeester Dequeeckerschool te Kalmthout is een BBQ bezig. Ik kan me voorstellen met heel gemengde gevoelens en zelfs treurnis. Vandaag houdt de Burgemeester Dequeeckerschool op te bestaan. Na 64 jaar. De school was onlosmakelijk verbonden aan het Centrum voor Kinderzorg en Gezinsondersteuning "Zon en Hei". Eerst een "Schoolkolonie voor Zwakke kinderen (1946-1980) daarna Kinderopvangcentrum (1980 - 1996) en sindsdien een C.K.G. Ik was er bijna 30 jaar directeur. Vandaag om 18 uur in het T.V.-nieuws bericht van Kind en Gezin. Administrateur-generaal Katrien Verheggen komt vertellen dat er steeds meer kinderen geboren worden in kansarme gezinnen. Gezinnen en vooral kinderen waarvoor een C.K.G. werkt. Kinderen die daar werden opgevangen en die niet hun eigen school konden blijven bezoeken konden rekenen op de toegewijde leerkrachten van de eigen school. Ze waren er op voorzien zulke kinderen zelfs voor korte periode op te vangen. Kinderen waren belangrijk.
Toen eind jaren '90 van vorige eeuw bleek dat we niet meer aan ons gemiddelde kwamen om de school open te houden werd beslist ook externe leerlingen toe te laten. En dat kende een groot succes. Zo groot zelfs dat het aantal kinderen moest worden beperkt wilde men zijn doel niet voorbij schieten. De school die tot 1992 werd geleid door dezelfde directie als het C.K.G. werd ontdubbeld en kreeg dank zij de goedkeuring van toemalig Antwerps schepen voor onderwijs Gilbert Verstraelen de naam van Burgemeester Maurice Dequeecker. De laatste burgemeester van Deurne, voor de fusie, stichter en bezieler van Zon en Hei.
Maar in 2005 kwam bestuursdirecteur Luc Tesseur met een orde van 4 "trouwe soldaat-ambtenaren" melden dat Zon en Hei niet meer in Kalmthout hoorde. De voorziening zou zo snel het kon verhuizen naar "het zuiden van Antwerpen", het Kiel of Hoboken. 2005!!! De reden was: Antwerpen draagt alle lasten en er komen teveel gezinnen die niet in Antwerpen wonen. Eerste fout! Uit de jaarverslagen van toen blijkt dat toen tussen 65 en 70% van de geholpen gezin wel degelijk uit de grote stad kwam. De overige uit randgemeenten en de Kempen. Tweede fout! Zon en Hei kreeg met zijn vzw ongeveer 1 miljoen euro van de Vlaamse Gemeenschap via Kind en Gezin. 75% van dit bedrag ging naar de stadskas als vergoeding voor het personeel en nutsvoorzieningen die door de stad betaald werden. 25% waren werkingskosten waarvan de vzw alles moest betalen: voeding, materiaal, uitstappen, kleren, een volledig nieuwe keuken, ... Volgens berekeningen van de toenmalige verantwoordelijke ambtenaar bleef er voor de stad een tussenkomst van 250.000 euro, die ze bijlegden bij de 75% van de vzw. Dat de vzw, door een zorgzaam bestuur, een spaarpot opbouwde was de balk in het oog van bestuursdirecteur Tesseur, die ten pas en ten onpas verklaarde dat hij alle kosten moest dragen en de vzw steenrijk werd. Dat hij na vele malen door mij daarop werd aangesproken op een Algemene Vergadering viel bij hem niet in goed aarde, want hij siste me achter mijn rug toe dat "ik mijn mond maar eens moest houden".
2005!!! De knuppel in het hoenderhok. Volgens Tesseur zou Zon en Hei spoedig verhuizen. Consternatie, al hadden we al wel geruchten opgevangen. Enkele personeelsleden kozen voor zekerheid. Mutaties om zeker niet naar de zuidrand te moeten. Onzekerheid bij anderen.
