Welke Belgen balanceren op de rand van de doorbraak? Onze muziektips voor 2018

Angèle

Tot voor kort was Angèle Van Laeken “dochter van”, en “zus van”. Kon niet anders natuurlijk, met de frontman van Allez Allez als vader en Roméo Elvis als broer. Maar Angèle - ze heeft zelfs haar achternaam niet meer nodig - staat vandaag op eigen benen. Haar eerste single ‘La Loi de Murphy’ werd meteen Hotshot op Studio Brussel, en bereikte in twee weken een miljoen views op YouTube - vandaag is dat het drievoudige. Op amper een week tijd vulde ze dan ook de Botanique. En daarnaast tourde ze met Damso en Ibeyi. Dat ze op Instagram een hele parochie aan volgers heeft, helpt natuurlijk een handje. Indien u onze voorspelling niet zou vertrouwen: broer Roméo is er alleszins van overtuigd dat zij de succesvolste telg uit de Van Laeken-clan wordt: “Tellement fier de ma soeur, qui va me piquer tout mon buzz,” postte hij eerder dit jaar op Instagram. Het Franse Les Inrocks noemde haar dan weer “de grote hoop voor 2018”. ’t Is maar dat u het ook van ànderen heeft. (GVA)

Blu Samu

Ze is een schoolvriendin van Coely, ploeterde door heel wat brakke watertjes, en lijkt vandaag op haar pootjes terecht te komen: Blu Samu. Deze Portugees-Antwerpse - echte naam: Salomé Dos Santos - verkaste onlangs naar Brussel, waar ze onder de vleugels werd genomen door de nachtbaron Zwangere Guy en het hoofdstedelijke kwintet Le 77 - over die laatste leest u verder meer. In 2017 werkte ze zich op in de kijker van IAMDDB: een karaktervol urban jazz-talent uit Manchester, die haar twee keer meenam naar de AB. Ook de Argentijnse Nathy Peluso liet haar oog al twee keer vallen op Blu Samu. Binnenkort staan ze trouwens wéér samen op eenzelfde concertaffiche. Voorlopig ziet u haar ook werken in de uitstekende pizzeria Nona, maar als de sterren goed staan, serveert ze u straks alléén nog funky beats, heerlijke flows en even intense als intieme rhymes. (GVA)

AliA

Aaliyah legde zestien jaar geleden het loodje. Dat is bijna even lang als Alyah Rivière bestààt. Amper achttien is deze Leuvense. Maar ze kan zich nu al beroemen om een beloftevol parcours. Recent werd ze getekend bij het coole indielabel Tangram, en werd ze verkoren tot artist in residence in het Depot. Misschien zag u haar al achter de draaitafels als opwarmer voor Netsky in Club Vaag. En in 2016 werd ze gekroond tot winnaar van Kunstbende 2016, maar was ze ook finalist van de provinciale dj-contest 45Toeren, waar ze werd gekroond tot poulain van Raoul Belmans.

Nog eretekens aan de wand? AliA was ook al te horen op Red Light Radio, maakt deel uit van Kaalkøllectiv en is vaste host van Laat Open.

Ook het genootschap van Red Bull Elektropedia kreeg haar al in het snotje: “Haar toewijding aan soulvolle en elektronische muziek in al zijn vormen is op zich al verbazingwekkend. Zelfs al staat ze nu nog maar pas aan de meet, iedereen kan het er over eens zijn: er ligt een beloftevolle toekomst open voor deze dj.” (GVA)

Le 77

Bruxelles, ça bouge! Vorig jaar gaf de hoofdstad onze contreien een flinke injectie Stikstof, en werd Zwangere Guy gepromoveerd tot nachtburgemeester van de hiphop. Verder bleek geen rapper zo Duivels als Damso, terwijl Roméo Elvis tot de vaderlandse hiphop-heiland uitgroeide. In navolging van hun succes zou Le 77 wel eens grote sier kunnen maken. Deze vijf kameraadjes van Roméo Elvis, Zwangere Guy en l’Or du Commun zijn flatgenoten die eerder de chillaxe en jazzy compilatie C’est le 77 maakten. Na die introductie moet dit jaar de coup volgen. Je mag hen hiphoppers noemen, maar eigenlijk is dat als een fluim in je smoel krijgen. Morgan is een beatmaker en dj die stekeblind is voor genres of stijlen. Het soort verregaande verziendheid dat u dicht aan de borst zou moeten drukken. (GVA)

Sam Renascent

“This is Sam” lazen we een tijd terug op een poster in een Brusselse muziektempel. “Who the fuck is Sam?” dachten wij op onze beurt. Blijkbaar ging het om een voormalige MC die in twee hiphopbands zijn broek sleet, en de podiummicrobe te pakken kreeg toe hij zijn vader zag optreden. Vandaag steekt hij zijn bewondering voor Kanye West niet onder stoelen of banken, maar net zo goed laat hij zich leiden door Jacques Brel, Kendrick Lamar en Sun Ra. Op 12 januari verschijnt zijn eerste single ‘Kobotama’. De teaser verraadt alvast dat hij in Congo, zijn land van afkomst, ook is herboren - vandaar allicht zijn Latijnse achternaam. Deze ingeweken herboreling heeft het licht gezien, en weet dat een muziekcarrière zonder grenzen het nec plus ultra moet zijn. (GVA)

TODIEFOR

Brusselaars doen het verdomd goed in het Tomorrowland-universum waar Dimitri Vegas & Like Mike de plak zwaaien. Denk aan Lost Frequencies en aan Henri Pfr, bijvoorbeeld, twee jonge dancegoden die vandaag de wereld rondvliegen van club naar festival. Luca Pecoraro is de volgende in het rijtje: een 23-jarige Brusselse producer die onder het alias Todiefor een radiohit scoorde met ‘Beautiful’. Hij slalomt er vaardig tussen Major Lazer en The Chainsmokers, met slepende, assertieve EDM van het type dat vandaag als zoete broodjes over de toonbank vliegt. Op de funky single ‘Cool Kids’ vaart hij dan weer in het kielzog van dansvloergoden zoals Martin Solveig. Hij draagt er trots zijn Brusselse kleuren, dankzij een gesmaakte gastbijdrage van de rappers Jeanjass & Caballero. Dat knalt in 2018 vast uit elke boetiek, elk lunapark en elke getunede sportbak. (SVS)

Amo Achille

Wij hadden de Antwerpse rapper Amo Achille eind vorig jaar al in het vizier, als exponent van een bloeiende hiphopscene die ook TheColorGrey en Darrell Cole baarde. Begin 2017 gooide hij de eerste hoge ogen met de grime-achtige single ‘Boyz In The Yard’, die de begindagen van Dizzee Rascal in gedachten riep. Maar hij verdween weer even snel van de radar. Tot hij begin december de mokerslag ‘No More’ op de wereld losliet: een dreigende, van paranoia bulkende song die aan Skepta doet denken, begeleid door een aardedonkere videoclip. “If I can't see God while I'm standing / Why would I get down on my knees / All I see is dead men walking / Eyes locked on their iPhone screens”, klinkt het er behoorlijk nihilistisch. Achille draagt tegenwoordig een baard van het soort waar Bon Iver jaloers op zou worden. Da’s cool. En weird. De meest tot de verbeelding sprekende rapper van ons land komt er aan. Fasten seatbelts. (SVS)

Ulysse

Het Brusselse elektrotrio Ulysse ving begin dit jaar de aandacht van de trendspotters met zijn trippy single ‘Acid’, waarop Roméo Elvis rapte. Die featuring mag niet verbazen. Het opvallendste groepslid van Ulysse is immers Benoît Do Quang, de Luikenaar die als A$ian Rocky de vaste videoclipmaker is van Brusselse hiphopgoden als Zwangere Guy, Caballero & JeanJass en, jawel, Roméo Elvis. Met zijn kompanen van Ulysse grossiert hij in radiovriendelijke elektropop, schaduwrijke synthpop en zweverige elektronische soundtrackmuziek die de ideale chillout vormt na een zwaar nachtje clubben. De kroon op het werk heet ‘Mañana’, de single die dit najaar verscheen, waarop het trio de elektrobeats van The Chemical Brothers aan old skool-filterhouse en een catchy zangpartij koppelt. Live niet te versmaden, trouwens. (SVS)

AMERY

“This is fabulous!”, kirde Elton John voordat hij ‘I Need Lovin’ van AMERY draaide in zijn radioshow Elton John’s Rocket Hour op de Apple-zender Beats 1. De in Denderleeuw woonachtige zoon van Rwandese ouders viel van zijn stoel. “Eltons managers hadden mij een brief gestuurd waarin stond dat hij het liedje erg goed vond”, vertelde de prille twintiger op Studio Brussel, dat het liedje prompt tot Hot Shot bombardeerde. Het nummer ligt keurig in de lijn van de gestroomlijnde r&b-pop die AMERY het voorbije jaar met mondjesmaat op YouTube releasete: veelal opgewekte, in euforische synthklanken gedrenkte oorwurmen met een vleugje Rihanna en Michael Jackson in de mix, niet toevallig idolen van de jongeman. Zijn hitparadevoer doet zelden goedkoop of gratuit aan. Binnenkort ongetwijfeld ergens bovenaan de charts. (SVS)

David Jahmill

Zijn bakkebaarden ogen net zo excentriek als zijn muziek aanstekelijk klinkt. Onlangs werd dit multi-talent door De Nieuwe Lichting op StuBru opgepikt. Met ‘Want It Now’ laat de Antwerpenaar Christopher David - zijn minder exotische geboortenaam - het druilerige België al meteen achter zich, om over een zonovergoten Pacific Coast Highway te cruisen.

Live verkiest hij een volledige band in zijn kielzog boven een soundsystem, wat de lat meteen nog iets hoger legt. In het verleden moest hij vrede nemen met optredens op house party’s en huwelijken. Volgt deze zomer de Heilige Wei van Werchter? Dat blijft koffiedik kijken. Maar om te geloven in een vervolgverhaal hoeft u heus geen schrijver te zijn. (GVA)