Ook Kekerdom was verdeeld in nat en droog

Het kerkje van Kekerdom is wereldberoemd dankzij het hoge water. Dan loopt het kerkje - en kerkhof - onder water. Dat gebeurde bijvoorbeeld in 1926, 1993, 1995 en 2010. Foto's gaan dan de hele wereld over.

Natuurlijk komt dat gegeven aan bod in het boek St. Laurentiuskerk in Kekerdom, een uniek monument dat vorige week van de persen rolde in een oplage van vijfhonderd exemplaren.

Natuurlijk, want auteur Sanders is niet alleen oprichter van de Stichting Vrienden van het Kerkje van Kekerdom, als voorzitter van het Hoogwaterplatform kreeg hij landelijke bekendheid met zijn succesvol verzet tegen de plannen om (na 1995) de Ooijpolder en de Duffelt tot noodoverloopgebied in te richten.

Historicus Sanders bespreekt uitvoerig de geschiedenis van het uit de 13de eeuw stammende kerkje. Pas later werden er dijken aangelegd en vandaar dat het kerkje buitendijks staat.

Amusant is een hoofdstuk over het Rijke Roomsche Leven toen Kekerdom verdeeld was in twee kampen: in nat en droog, zoals in Millingen. Met elk een eigen muziekvereniging: de nu nog bestaande fanfare UNA en de inmiddels verdwenen Laurentiusharmonie.

Pastoor Boeren (benoemd in 1903) stond daarbij pal tegenover kerkmeester Jan Sanders, die een van de organisatoren was van 'avond- en nachtpartijen met bal'. De pastoor beklaagt zich bij de bisschop en overweegt Sanders (voorvader van Harry) te ontslaan als kerkmeester. Zover komt het niet. Wellicht omdat twee zonen van Jan priester worden.

Uiteraard komt het befaamde Smitsorgel aan bod. Rond 1970 wist niemand meer dat het om een Smitsorgel ging totdat de organist wijlen Toon Voskuilen van de Beekse Bartholomeuskerk er een keer op speelde. Hij vermoedde dat het weleens om een Smitsorgel zou kunnen gaan en nader onderzoek leerde dat hij gelijk had.

Het boek ‘St. Laurentiuskerk in Kekerdom, een uniek monument’ is te bestellen via info@kekerdomsekerk.nl. Kosten: 15 euro.