De elektriciteit vernieuwen, de waterleiding repareren, schilderen, de nieuwbouw mee opvolgen,... Maurice wist er altijd wel raad mee. Begonnen in de ouderraad, toen zijn kinderen er op school zaten, ging de bal aan het rollen en bleef Maurice ‘plakken’ aan de school.

“Sinds 1976 ben ik verbonden met de school”, vertelt hij. “Toen ik in de ouderraad zat, kreeg ik de vraag om mee in het schoolcomité te komen, waar ik nu nog altijd deel van uitmaak. Ik had een goede band met de toenmalige voorzitter van het schoolcomité, Armand Coeck. Hij zei me ‘ik heb een goede job voor u’. Zo ben ik onderhoudswerken beginnen doen. Beroepsmatig ben ik altijd elektricien geweest en ik heb altijd graag met mijn handen gewerkt.”

De job was Maurice dus op het lijf geschreven. “Maar het is vooral ook door het vele plezier en de vriendschap hier dat ik het zolang heb volgehouden. Ik heb het schoolrestaurant dat dertig jaar heeft bestaan uit de grond gestampt, enorm plezante schoolfeesten meegemaakt,... Met de steun ook van mijn echtgenote Gerda, want ik was toch vaak van huis weg. Tot nu werkte ik hier nog officieel een dag per week, maar indien nodig zal ik nog wel af en toe eens als vrijwilliger inspringen.”

“Hij was de linker- en rechterhand van elke directie die niet alleen de mouwen uit de handen stak, maar ook altijd een luisterend oor bood”, zegt voormalig directrice Lizzy Van den Berghe, geflankeerd door huidig directeur Saskia Meskens. “In al zijn bescheidenheid is Maurice gewoon een zalige mens.”

(bar)