BR>De Gentse operatie is een gevolg van het nieuwe havendecreet, dat begin vorig jaar door het Vlaams Parlement werd goedgekeurd. Dat decreet wil de lat gelijk leggen voor alle zeehavens, zodat ze op gelijke voet met elkaar kunnen concurreren. Dat kan alleen als ze op eigen benen staan, dus over een afzonderlijke rechtspersoonlijkheid beschikken. Precies daarom moest het Gentse Havenbedrijf worden omgevormd.

"Gent was eigenlijk al sinds 1979, als eerste haven in België, overgeschakeld van een gewone stadsadministratie naar een gemeentelijke regie", merkt kapitein André De Wilde op, die gedelegeerd bestuurder wordt van het GAB. "Wij beschikten daarmee over een eigen statuut en een eigen budget. Enkel voor grote beslissingen moesten wij ons tot de gemeenteraad wenden."

Gazet van Antwerpen: Wat zijn de concrete gevolgen van die gedwongen omvorming?

Kapitein André De Wilde:

Wij moeten niet langer naar de gemeenteraad stappen voor belangrijke dossiers. Het volstaat dat wij één keer per jaar een werkingsverslag komen uiteenzetten. En er komt een raad van bestuur en een directiecomité. Dat laatste bestaat uit de directeurs van de vier afdelingen - kapiteinsdienst, commerciële, technische en administratief-financiële dienst - en uit mezelf. In de raad van bestuur zijn - gelukkig - alle politieke partijen vertegenwoordigd en zetel ook ikzelf, als enige niet-politicus. De raad wordt voorgezeten door havenschepen Daniël Termont.

Wordt met deze nieuwe structuur nu de slagkracht van het Havenbedrijf verhoogd?

Dat vloeit eigenlijk voort uit

het algemene.

Gent had geen traditie van politieke benoemingen in de haven, en nu zeker niet meer. Als je professionele mensen kunt aantrekken, heeft dat natuurlijk implicaties.

De omvorming tot GAB heeft ook een financieel aspectje. Wij doen het voortaan met 90 man minder. Ons personeelsbestand is gedaald van rond de 250 naar 159 (wat deels een gevolg is van het stopzetten van de kraandiensten, red.).

De Gentse haven realiseerde in 1999 een beperkte trafiekstijging van één procent tot 23,86 miljoen ton. Hoe situeert u die prestatie in de Vlaamse context?

Wij willen zeker geen triomfkreten slaken omdat wij vorig jaar 227.000 ton meer behandelden. Als Gent iets hoger of iets lager uitkomt, omdat er bij voorbeeld bij Sidmar meer steenkool en ertsen werden gelost, heeft dat eigenlijk niets met ons te maken, maar alles met de staalmarkt.

Gent is als haven veel meer gericht op projecten. Die bieden een bepaalde zekerheid dat ze blijven, in tegenstelling tot containerlijnen die gemakkelijjk van haven kunnen veranderen. Over de diversificatie die de voorbije jaren is doorgevoerd, zijn wij heel tevreden.

Wat ons veel meer interesseert dan trafiekcijfers, zijn zaken als toegevoegde waarde en tewerkstelling. Uit studies van de Nationale Bank blijkt dat onze haven rechtstreeks 25.000 banen oplevert en onrechtstreeks nog eens zoveel. Ook in termen van toegevoegde waarde halen wij goede cijfers, zeker in verhouding tot de oppervlakte van de haven en tot wat de overheid erin geïnvesteerd heeft.

'Onbruikbare' kade werpt schaduw vooruit

Terwijl andere havens in de jaren '60 en '70 volop expandeerden en nieuwe dokken groeven, legde Gent zich toe op de renovatie van de bestaande infrastructuur. Pas nu komt er weer een dok bij: het Kluizendok op de linkeroever van het kanaal Gent-Terneuzen.

Van dat nieuwe dok is de eerste duizend meter kade intussen klaar, maar de infrastructuur kan niet benut worden omdat de achterkade nog niet vrij is. "Het Vlaams Gewest en de NMBS zijn meer dan een jaar in vertraging voor het verplaatsen van de spoorweg", legt De Wilde uit.

Behalve een knauw voor de havenactiviteit betekent dat ook een serieuze financiële last voor de komende jaren. Het GAB moet voor de nieuwe kaaimuur immers al beginnen afbetalen, maar kan nog geen inkomsten innen.

Toch is Gent niet direct van plan te gaan procederen om de extra kosten te verhalen op het Gewest of de spoorwegen. De Wilde: "Ik denk niet dat wij dat kunnen. Om te beginnen hebben zowel het Gewest als de NMBS wel altijd een goede reden. Anderzijds is het belangrijk de relaties te behouden met mensen die je erg nodig hebt."