Michel Debleser zwaait na bijna 50 jaar gemeentepolitiek uit: "Als OCMW-voorzitter kon ik de mensen in de straat écht helpen”

Debleser verscheen in 1970 op het politiek toneel als een van de gemeenteraadsleden voor de toenmalige CVP. Als 26-jarige had hij nauwelijks ervaring met politiek. “Ik kwam uit een boerenfamilie”, zegt Debleser. “Geen politiek nest of andere connectie. Toen ik deelnam, was ik meteen verkozen. Uiteindelijk bleef ik 48 jaar in de gemeenteraad zitten. Uit liefde voor Bever, waar ik geboren en getogen ben. Bever is een faciliteitengemeente, waar er nauwelijks een taalbarrière is. Dat is gewoon uniek in België. Ik wil niet pretentieus klinken, maar samen met mijn collega’s heb ik daartoe bijgedragen.”

Debleser was naast raadslid ook voorzitter van voetbalclub Excelsior Bever. Acht keer werd hij herverkozen tot gemeenteraadslid, vier keer tot OCMW-voorzitter. “Ik kon doorheen mijn loopbaan eerste schepen worden, maar dat boeide mij niet”, vertelt Debleser. “OCMW interesseert mij, dat ligt mij gewoon. Ik ben het liefst bij de gewone mens. In mijn tijd als OCMW-voorzitter kon ik de mens in de straat helpen. Als er andere personen beter geschikt waren als eerste schepen, had ik daar geen problemen mee. Ik deed alles voor de goede werking van Bever en onze partij.”

Zijn beste herinneringen? Dat waren de vele investeringen in sportinfrastrucTuur - zoals het kaatsplein en het voetbalveld. “Daarnaast was de oprichting van de eerste buitenschoolse kinderopvang van de streek een van mijn paradepaardjes. De opvang kwam er in de gewezen pastorie. Toen was het revolutionair om een buitenschoolse kinderopvang op te richten.”

Tijdens de voorbije gemeenteraadsverkiezingen stelde Debleser zich niet meer kandidaat. Op 74-jarige leeftijd wil hij het rustiger aan doen. Toch had hij in oktober een wrang gevoel bij het politiek débacle na de verkiezingen. Onder meer OCMW-voorzitter Patrick Capiau stapte uit de politiek wegens persoonlijke bedreigingen. “Zo’n politieke soap hoort niet thuis in Bever. Het heeft ons gemeente wat geschonden. Er is nu een jonge generatie aan het roer, die volgens mij de uitdagingen van de toekomst probleemloos aankunnen. Daarom was het voor mij opportuun om een stap op zij te zetten. Ik ben met politiek pensioen, maar stilzitten doe ik niet. Iedere dag zet ik mij nog in voor Excelsior Bever, wat toch wel een beetje mijn kindje blijft. De politiek? Die ga ik nog met een half oog volgen, maar meer niet. Ik heb een prachtige vrouw, die kon verdragen dat ik van huis weg was. Het is nu tijd om een beetje gas terug te nemen en te genieten.”