‘Eat Shit Watch Crap’: Christophe Coppens exposeert in Huis De Uil

Christophe Coppens (50) is sinds zeven jaar als kunstenaar en operaregisseur aan de slag, maar toch wordt hij nog vaak geassocieerd met de modewereld, waarin hij tot 2012 actief was. Al op 21-jarige leeftijd richtte hij zijn eigen label voor modeaccessoires op. Met zijn hoedencollecties kreeg hij internationaal succes, met fans als Róisín Murphy, Rihanna en Grace Jones. Maar de kunstenaar in hem raakte het evenwicht tussen mode en kunst kwijt. Hij legde uiteindelijk de boeken neer in 2012 en liet de modewereld voor wat ze was. 
De voorbije zeven jaar had hij solotentoonstellingen in Los Angeles, Hong Kong, Tokyo, Knokke en New York. Hij regisseerde twee opera’s in De Munt en een toneelvoorstelling in Nederland, hij maakte maskers voor Róisín Murphy en leidde een masteropleiding aan het Sandberg Instituut in Amsterdam.

En nu komt hij opnieuw thuis, dicht bij zijn geboortestad Sint-Niklaas, en in Temse, waar hij vijf jaar woonde. Hij werd uitgenodigd door Marc Massa en Roger Liekens, de eigenaars van de prachtige art deco-woning Huis De Uil in Temse, waar de geest van de vroegere bewoner Karel Aubroeck nog steeds rondwaart. De beeldhouwer werkte er aan zijn sculpturen voor de IJzertoren in Diksmuide en het monument voor koning Albert I in Nieuwpoort.
Coppens ging in op hun voorstel en maakte een tentoonstelling met nieuw werk, specifiek voor deze locatie. “Ik heb hier drie maanden verbleven. Drie ruimtes heb ik ingevuld. Ik ga als het ware in dialoog met Karel Aubroeck, met de sporen die hij hier heeft achtergelaten, maar ook met de sporen van een wereld die zichzelf blijft overtreffen in de grofheid van haar talen en gebruiken.”

Nieuwe beelden van Coppens gaan in dialoog met die van Aubroeck. Zoals de man die in dezelfde houding ligt als de vrouw op de Scheldebrug, maar bestaat uit penissen en teelballen. Of de vrouw, die van kots melk maakt en weer water, als de eeuwige waterval. De flamingo-man is er ook, met het roze als rode draad in de expo. En opvallend: de beelden zijn genaaid en beschilderd. “Ik ben geen schilder, geen beeldhouwer, ik ben niet dit of dat. Ik heb 21 jaar lang met naald en draad gewerkt voor de accessoires en couturestukken. Dat is iets dat ik niet kan stoppen. Dat zit in mij. Om dat te bezweren, ben ik nu veel groter gegaan dan ik eigenlijk fysiek aankan. Want het is allemaal met de hand gemaakt, die beelden. Dat is immens veel werk. Ze zijn gemaakt van canvas, van schildersdoek, eerst genaaid aan elkaar, daarna beschilderd.”

‘Eat Shit Watch Crap’ heet de expo. Welk statement schuilt daar achter? “Het gaat over twee dingen: enerzijds de ‘state of the world’, de manier waarop er wordt gesproken en omgegaan met elkaar, en anderzijds is dit ook een persoonlijk vertrekpunt. Op je laagste moment, wat we allemaal kennen, is het enige dat je kan doen ‘eat shit and watch crap’ op Netflix. Het is het vertrekpunt van een heel persoonlijk verhaal, maar tegelijk ook hoe ik naar de wereld kijk vandaag. De grofheid waarmee mensen omgaan met elkaar, het gebrek aan empathie, de hardheid van de taal: daarom óók die titel ‘Eat Shit Watch Crap’, want mensen eten nog steeds rommel en kijken naar bagger op televisie.”

Thuiskomen is deze expo ook een beetje, voor Coppens. “Ik woon nu in Edingen, op de rand van Wallonië en Vlaanderen. Daar werk ik nu, dat is mijn plekje in dit land. Maar met deze expo keer ik terug naar mijn roots. Ik heb op de Parklaan in Sint-Niklaas gewoond, ik woonde een tijdje net over de brug van Temse, net als een periode in Beveren. Ik heb veel in het buitenland gewerkt, maar ik ben nooit echt helemaal weg geweest. Mijn vader, moeder en zus wonen nog in het Waasland. Ik ben altijd blijven terugkeren. Maar door hier weer méér te zijn, voel ik ook hoe Sint-Niklaas veranderd is en positief geëvolueerd is. Het is een veel fijnere stad geworden dan toen ik jong was. Hoe Sint-Niklaas veel multicultureler geworden is, dat vind ik fantastisch. En het werkt ook. Het maakt een stad veel aangenamer en boeiender. Vroeger hadden we één Marokkaan en één Afrikaan in de hele school. Nu is de wereld veel dichterbij. Ik vind dat heel positief, al zal niet iedereen daar akkoord mee gaan.”

De expo loopt nog tot 24 november in Huis De Uil in de Fonteinstraat 9 in Temse en is elke zaterdag en zondag te bezichtigen, van 13 tot 18 uur.