Oud-burgemeester Hendrik Verkest van Wingene verdedigt Ruiseleeds burgemeester Greet De Roo: “Niet vergelijking met Poetin, maar met Churchill is op z’n plaats”

De Roo heeft het niet makkelijk sinds zij en haar Wingense collega aankondigden dat Ruiselede zou gaan fuseren met Wingene. Vooral de manier waarop de fusie tot stand kwam, zonder voorafgaand overleg met de inwoners, bleek voor veel Ruiseledenaars moeilijk te verteren. Dat is meteen ook de reden waarom het tot een volksraadpleging kwam. De uitslag van dat referendum is ondertussen gekend en De Roo is niet van plan om de fusieplannen terug te draaien. Door sommige Ruiseledenaars wordt ze nu zelfs de Poetin van Ruiselede genoemd. “Hadden we het anders moeten aanpakken? Misschien wel”, reageerde ze net na het referendum. “Maar we kunnen niet eeuwig blijven hangen bij de manier waarop. We moeten vooruit. Hadden we vooraf een bevraging opgezet, dan had dat sowieso tot een heel verdeeld beeld geleid.”

Hendrik Verkest geeft haar daarin gelijk. “Als men een bevraging opzet, komt er een heel diffuus antwoord. Velen zijn tegen een fusie en de voorstanders zijn verdeeld over Aalter, Tielt en Wingene. De bewoners van de kleine landelijke gemeente voelen zich goed in hun cocon en wensen deze te behouden. Dat is ook te begrijpen. Het landelijke wonen wordt gekoesterd, de buurt, het verenigingsleven,... Exponenten van rust en kleinschalige verbondenheid. Dat is emotie. En dat creëert helaas een tegenstelling die er niet is, want al die exponenten zullen ook behouden blijven na een fusie. Het samenvallende landelijk DNA dat we in Wingene en Zwevezele ook hebben vormt juist de garantie dat het landelijke en dorpseigen karakter zal gevrijwaard worden. Wie bang is, moet dringend op pad in Zwevezele. Het dorp van 6.200 inwoners, zijn verenigingen en ondernemers ontplooiden en bruisen sinds de fusie van 1977 als nooit te voren en het levert nu ook de burgemeester.”

Verkest benadrukt ook dat het het gemeentebestuur en de gemeentelijke administratie zijn die het best weten hoe het er aan toe gaat in het gemeentehuis. “De kennis van de bestuurbaarheid zit bij de bestuurders en de gemeentelijke administratie, niet bij de burger. Noch België, noch Vlaanderen laat of durft zijn staatshervorming of interne bestuurskundige reorganisatie onderwerpen aan een referendum. Want die reorganisaties zijn terecht de beleidsbevoegdheid van de verkozenen en de bestuurders. Ze kennen hun organisatie en vereiste bestuurskracht. Bij de gemeenten wordt deze verantwoordelijkheid ondergraven met de schijninspraak van een niet-bindend referendum dat gekaapt wordt door allerhande emoties en nostalgie. Het pad naar sterkere toekomstgerichte bestuurskracht wordt op die manier een weg doorheen oorlogsgebied.”

“Het merkwaardige in deze discussie is dat er geen nuances worden aangebracht en dat het emotionele debat voorgaat op het inhoudelijke en het bestuurskundige. De burgemeester is moedig en denkt toekomstgericht voor haar gemeente, maar wordt afgebrand. ‘De Poetin van Ruiselede vezelen ze achter haar rug’ kopt er een krant. Wie is hier de pedalen kwijt? Is de vergelijking met Churchill hier niet meer op zijn plaats? Voor ons is er helemaal geen tegenstelling tussen een fusie tot bestuurkrachtige plattelandsgemeente en het realiseren en zelfs versterken van het feelgood-gevoel van onze bewoners. De burgemeester komt met haar toekomstgerichte visie terecht in een volledig fictief spanningsveld.”

40% Ruiseledenaars is tegen fusie, toch zet gemeente door: “Stellen dat 60 procent voorstander is omdat ze niet gingen stemmen, is te kort door de bocht”

Volgens experts wordt fusie met Wingene wellicht pas de eerste stap, maar ‘de slechtste keuze die u nu kunt maken is niet fuseren’