Wat maakt Corrie ten Boom zo uitzonderlijk? ‘Ze vergaf haar vijanden na de oorlog’

Interview
Corrie ten Boom verborg Joden in haar huis in Haarlem. Maar dat is niet wat haar uitzonderlijk maakt, vindt de Amerikaanse auteur Larry Loftis. ‘Na de oorlog vergaf ze de man die haar verraden had en de Duitse kampbewakers die haar wreed hadden behandeld. Ze stopte nooit met liefhebben. Dat vind ik ongelooflijk.’
Maurice Hoogendoorn Maurice Hoogendoorn
donderdag 28 maart 2024 om 11:14 aangepast 15:04
Corrie ten Boom met de Duitse luitenant Hans Rahms in 1951. Rahms was haar ondervrager toen ze gevangen zat in Scheveningen. Hij stelde veel vragen over haar geloof. Na de oorlog kwam hij zelf tot geloof.
Corrie ten Boom met de Duitse luitenant Hans Rahms in 1951. Rahms was haar ondervrager toen ze gevangen zat in Scheveningen. Hij stelde veel vragen over haar geloof. Na de oorlog kwam hij zelf tot geloof. beeld uit besproken boek

Op 28 februari 1944 wordt het gezin Ten Boom in Haarlem verraden door Jan Vogel. Corrie, 51 jaar op dat moment, belandt in de gevangenis van Scheveningen, samen met haar zus Betsie, haar bejaarde vader Casper, en een neef, Peter. 

De Gestapo vindt de onderduikers die zij in hun huis verborgen hielden níét, wonderlijk genoeg. Toch heeft het verraad afschuwelijke gevolgen voor de familie Ten Boom. Vader Casper overlijdt begin maart in de gevangenis, en de zussen Betsie en Corrie belanden na een tijdje in kamp Vught en vervolgens in het Duitse concentratiekamp Ravensbrück. 

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
Corrie ten Boom met de Duitse luitenant Hans Rahms in 1951. Rahms was haar ondervrager toen ze gevangen zat in Scheveningen. Hij stelde veel vragen over haar geloof. Na de oorlog kwam hij zelf tot geloof.

Wat maakt Corrie ten Boom zo uitzonderlijk? 'Ze vergaf haar vijanden na de oorlog'

Corrie ten Boom verborg Joden in haar huis in Haarlem. Maar dat is niet wat haar uitzonderlijk maakt, vindt de Amerikaanse auteur Larry Loftis. ‘Ze vergaf de man die haar verraden had. Ze stopte nooit met liefhebben.’

Dominee J.H. Zelle ging zijn eigen gang. Hij toonde weinig respect voor kerkelijke vergaderingen en werd geregeld betrapt op leugens en halve waarheden.

Deze gereformeerde preektijger was een raadselachtige zonderling. 'Door de week een sloeber'

Geen dominee kon zo bulderen als de gereformeerde preektijger Johannes Zelle. Maar zijn excentrieke levensstijl bezorgde collega-predikanten kopzorgen. ‘Mensen willen mij. Het is allemaal sensatie.’

‘De bezorgdheid om mijn kinderen was een tijd extreem. Echt niemand is te vertrouwen, dacht ik.'

Waarom kijken we zo vaak weg bij kindermisbruik? Rinke Verkerk: 'Die houding maakte me kwaad'

Gemiddeld zit in elke basisschoolklas een kind dat misbruikt is. Hoe komt het dat de omgeving zo vaak wegkijkt? Rinke Verkerk raakte gefascineerd door die vraag. 'We laten niet tot ons doordringen dat overal daders wonen.'

Frans Willem Verbaas schreef een boek over Suster Bertken. 'Net als Suster Bertken voel ik me aan de rand van de wereld staan.'

Suster Bertken zat 57 jaar vrijwillig opgesloten. 'Ik ben van haar gaan houden, in al haar vreemdheid'

Wat bezielt een jonge vrouw om zich te laten opsluiten in een cel – niet voor even, maar tot haar dood? Schrijver en dominee Frans Willem Verbaas zoekt het uit in zijn roman over de vijftiende-eeuwse Suster Bertken.

Govert Buijs: 'De originaliteit, diepgang en kwaliteit van Goudzwaard’s analyse is nog steeds verbluffend.'

Govert Buijs weet niet of hij christen was gebleven zonder dit boek: 'Het was bevrijdend'

Govert Buijs, hoogleraar filosofie aan de Vrije Universiteit, stuitert van enthousiasme als hij vertelt over het boek dat zijn leven veranderde. Hij werd gegrepen door Bob Goudzwaards analyse van de moderne samenleving.

Directeur Anne van Olst van de Evangelische Hogeschool.

'Die Bijbel, klopt die wel?' Anne van Olst over C.S Lewis en het probleem van het lijden in de wereld

Er zijn van die boeken die je nooit meer vergeet. Directeur Anne van Olst van de Evangelische Hogeschool, waar studenten zich in een tussenjaar bezinnen op hun toekomst, herinnert zich Het probleem van het lijden.