Het PWA zet mensen aan het werd om iets extra te verdienen bovenop hun werkloosheidsuitkeringen. Ze mogen maximum 45 uur per maand werken en krijgen daarbij opleidingen met de uiteindelijke bedoeling door te stromen naar een vaste job.
“Eind 2007 stonden we aan de rand van de afgrond”, zegt Gevaert. “Onze beambten namen ontslag en het was geen sinecure om ze vervangen te krijgen. Intussen was het dienstenbedrijf van start gegaan, waardoor onze poetsvrouwen allemaal naar daar overstapten. Het PWA kon enkel nog klusjes, land- en tuinbouw en gemachtigde opzichters aanbieden.”
De teleurstelling bij het PWA was groot. Heel wat bestuurders stelden het voortbestaan in vraag. “We hebben zelfs een tijd met gesloten deuren gewerkt”, zegt Gust. “Er waren dan amper acht mensen aan de slag bij scholen en de gemeente. Ik bleef echter geloven in de zin van ons tewerkstellingsproject, zeker nu met de crisis heel wat mensen hun job zijn verloren.” De voorzitter heeft er dan ook heel wat gesprekken opzitten bij allerlei instanties en zorgde er uiteindelijk voor dat Brigitte Jacobs als nieuwe beambte aan de slag kon. “Nu werken we naast de scholen en gemeente ook weer voor particuliere gebruikers”, zegt ze. “We hebben 65 gebruikers, waar 37 mensen aan de slag kunnen. Een serieuze vooruitgang.”
Gust Gevaert gelooft dan ook in de toekomst, maar stopt wel als voorzitter. “Ik ben blij dat ik de toekomst mee op de sporen gezet heb, maar het is aan jongere mensen om daar verder aan te bouwen.”