plusartikels
Wouter Van Besien stopt als voorzitter van Groen
© Photo News
Groen-voorzitter Wouter Van Besien is geen kandidaat om zichzelf op te volgen. Dat maakte hij vandaag bekend op een persconferentie in het Vlaams Parlement.
Groen-voorzitter Wouter Van Besien gaf vandaag een persconferentie over zijn ‘politieke toekomst’. Hij kondigde aan dat hij geen kandidaat meer is bij de volgende voorzittersverkiezingen, op 15 november. De statuten van de partij bepalen dat die plaatsvinden binnen de zes maanden na de federale verkiezingen.
Van Besien is al voorzitter van Groen sinds 2009, toen hij Mieke Vogels opvolgde. Zowel bij de federale verkiezingen van 2010 als bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2012 en de federale en regionale verkiezingen van dit jaar ging zijn partij vooruit. Het lukte echter niet om Groen in een regering te krijgen.
Blakend
In het duidingsprogramma Terzake geeft Van Besien nog aan dat het volgens hem een 'goed moment' is om er mee op te houden. 'Ik kijk fier terug op mijn vijf jaar als voorzitter. Groen is in blakende gezondheid. We hebben 3 verkiezingen op rij gewonnen en hebben een record aantal mandatarissen. De verbreding in thema’s is gelukt en de generatiewissel is doorgevoerd', zegt Van Besien.
Na vijf jaar als voorzitter, tijdens een turbulente politieke periode, is het nu tijd voor iets anders. 'In het Vlaams parlement en daarbuiten ga ik me bezig houden met het verduurzamen van de economie, met het versterken van de democratie, en met het voor mijn stad zo belangrijke dossier: de toekomst van de Antwerpse ring', verduidelijkt Van Besien.
Van Besien raakte op 25 mei voor de eerste keer verkozen als parlementslid en wel in het Vlaams Parlement.
Uit het archief van De Standaard:
Van Besien stopt als voorzitter Groen
Wouter Van Besien stopt als voorzitter van de partij Groen. Hij is geen kandidaat voor een nieuw mandaat. Dat heeft hij gezegd op een persconferentie in het Vlaams Parlement. Groen houdt in november nieuwe voorzittersverkiezingen. Van Besien blijft wel aan de slag als Vlaams parlementslid en gemeenteraadslid in Antwerpen. Hij wil zich vooral bezig houden met het verduurzamen van de economie, het versterken van de democratie en de toekomst van de Antwerpse ring.
ANALYSE. Van Besien, de leider die maturiteit bracht
Wouter Van Besien kondigt samen met de top van Groen zijn afscheid aan als voorzitter — © BELGA
© belga
Bart Sturtewagen — © rr
Het contrast kan niet groter zijn: terwijl bij de ene linkse partij, SP.A, voorzitter Bruno Tobback zich ondanks een zware verkiezingsnederlaag vast lijkt te klampen aan zijn post, stelt bij de andere, Groen, voorzitter Wouter Van Besien, na een bevredigende uitslag, zijn mandaat in alle sereniteit ter beschikking van de partij.
Het voorzitterschap van een partij is geen wandeling in het park. Bovendien is bij de groenen de basisdemocratie een mooi ding, maar toch ook wel eens een last voor degene die het geheel in goede banen moet leiden. Ondanks zijn lovende woorden voor de ‘kameraadschap van de vele actievelingen’, zal dat ongetwijfeld hebben meegespeeld in Van Besiens beslissing.
Hij kan bogen op drie verkiezingsoverwinningen in de vijf jaar van zijn voorzitterschap. Groen is mee aan de macht in steden als Gent en Mechelen en heeft geloofwaardigheid gewonnen als beleids- en bestuurspartij, een kwestie die de partij decennialang heeft beheerst.
Van Besien zelf heeft zich vooral als verantwoordelijk politicus gepositioneerd. In de politieke chaos die ontstond na de verkiezingen van 2010, werkte hij voluit mee aan de zesde staatshervorming. Groen kreeg er geen regeringsdeelname of genoegdoening op enig symbolisch partijstandpunt voor terug. Zijn motivatie was dat de communautaire hypotheek moest worden gelicht om weer politieke ruimte te creëren voor sociaal-economische en ecologische bekommernissen. Zoveel maturiteit had de partij voor zijn leiderschap nooit.
Ondanks de goede uitslag kijkt Groen aan tegen vijf jaar oppositie op alle niveaus, oppositie tegen centrum-rechtse coalities bovendien. Dat is een ondankbare taak die hij nu aan zijn opvolger laat. Björn Rzoska en Kristof Calvo, respectievelijk fractieleiders in het Vlaams parlement en de Kamer, worden daarvoor genoemd. Die opvolger zal ook moeten werken aan een of andere vorm van verstandhouding met de in verwarring verkerende socialisten als links in Vlaanderen niet voor tien jaar in de hoek wil staan.
Zelf verwijst hij in zijn afscheidsbrief naar Antwerpen en het belangrijke dossier van de overkapping van de Ring. Nu Patrick Janssens definitief van het politieke toneel is verdwenen in de Metropool, moet links op zoek naar een geloofwaardige tegenkandidaat voor de vooralsnog onklopbare Bart De Wever. De kansen van Van Besien om die uitdager te zijn mogen hoger worden ingeschat dan die van Yasmine Kerbach (SP.A).
