Delegatie aan openbare instelling. In het ontworpen artikel 16, eerste zin, werd een delegatie toegekend aan het Vlaams Zorgfonds om de voorwaarden te bepalen waaronder haar de erin bedoelde persoonsgegevens werden bezorgd.

In dit verband moest eraan worden herinnerd dat het verlenen van verordenende

bevoegdheid aan een openbare instelling in beginsel niet in overeenstemming is met de

algemene publiekrechtelijke beginselen, omdat daardoor geraakt wordt aan het beginsel van de eenheid van de verordenende macht en een rechtstreekse parlementaire controle ontbreekt. Bovendien ontbreken de waarborgen waarmee de klassieke regelgeving gepaard gaat, zoals de regelgeving over de bekendmaking en de preventieve controle van de Raad van State, afdeling Wetgeving.

Dergelijke delegaties kunnen dan ook alleen worden gebillijkt om praktische redenen en in de mate ze een zeer beperkte of een hoofdzakelijk technische en niet-beleidsmatige draagwijdte hebben, en er mag worden van uitgegaan dat de instellingen die de reglementering in kwestie moeten toepassen of er toezicht op uitoefenen, ook het best geplaatst zijn om die met kennis van zaken uit te werken.

Uit wat voorafgaat volgde dat de delegatie aan het Vlaams Zorgfonds hoogstens betrekking kon hebben op de praktische manier waarop de gegevens in kwestie elektronisch

moeten worden bezorgd, maar niet op inhoudelijke elementen van de gegevensuitwisseling, die door de decreetgever of, binnen de grenzen waarbinnen op dit vlak delegaties toelaatbaar zijn (mede gelet op het in artikel 22 van de Grondwet vervatte legaliteitsbeginsel), door de Vlaamse Regering moesten worden vastgelegd. (Advies 56.871/1 van 31 december 2014 over een ontwerp van besluit van de Vlaamse Regering tot wijziging van het besluit van de Vlaamse Regering van 5 februari 2010 houdende de uitvoering van het decreet van 30 maart 1999 houdende de organisatie van de zorgverzekering , p. 4-5, punt 5.2)