Voormalig PS-kopstuk Jean-Maurice Dehousse overleden
Voormalig Waals minister-president en burgemeester van Luik Jean-Maurice Dehousse is overleden. Hij was 86 jaar oud. Decennialang was hij een van de kopstukken van de Franstalige socialisten. Hij was onder meer minister in de federale en de Waalse regering, de eerste Waalse minister-president, burgemeester van Luik en lid van het Europees Parlement. Dehousse stond bekend als regionalist en was betrokken bij verschillende communautaire onderhandelingen.
Jean-Maurice Dehousse werd op 11 oktober 1936 geboren in Luik. Zijn ouders waren hoogleraar aan de Luikse universiteit: zijn moeder doceerde Romaanse filologie en zijn vader Fernand was verbonden aan de rechtsfaculteit. Fernand Dehousse was actief in de Waalse beweging en een uitgesproken aanhanger van het federalisme waarvan hij wel eens de Belgische geestelijke vader wordt genoemd. Hij was senator en tweemaal minister voor de Franstalige socialisten.
Aanvankelijk kiest Jean-Marc Dehousse voor een academische carrière, maar vanaf de jaren 60 wordt hij ook politiek actief. Hij werkt op ministeriële kabinetten en raakt in 1971 verkozen als Kamerlid. Hij is een uitgesproken regionalist: voorstander van een federaal België en een autonoom Wallonië. In dat kader zoekt hij toenadering tot het nationalistische Rassemblement Wallon.
Later bekleedt Jean-Maurice Dehousse verschillende ministerposten in de federale regering. Als minister van Waalse Zaken in de regering-Martens I bereikt hij mee een doorbraak in de staatshervorming. In Vlaanderen komt er een Vlaamse Raad en in Wallonië een Waalse Gewestraad en een Raad van de Franse Gemeenschap, die wel nog niet rechtstreeks verkozen worden. In de jaren 80 wordt Dehousse de eerste minister-president van een Waalse regering. Onder zijn bewind wordt Namen uitverkoren als hoofdstad van het Waals Gewest.
Dehousse is voorstander van verdere stappen in de staatshervorming en komt onder andere daardoor in conflict met André Cools, hét zwaargewicht van de Luikse PS. Dehousse komt op een politiek zijspoor terecht, maar keert terug na de dood van Cools. Hij wordt weer federaal minister, maar kiest in 1995 voor zijn thuisstad Luik, waar hij burgemeester wordt.
In 1999 is hij kandidaat om partijvoorzitter van de PS te worden, maar hij moet het afleggen tegen Elio Di Rupo. Hij wordt voor vijf jaar Europees Parlementslid en blijft tot 2006 ook gemeenteraadslid in Luik. De Luikse partijafdeling van de PS looft "zijn verlichte geest, zijn welbespraaktheid en zijn passie voor Luik".