Bekijk de PDF - FEBEM - Federatie van Bedrijven voor Milieubeheer

FEBEM focus 

BEDRIJVIG IN MILIEUZORG 

Afval is grondstof 

Nr. 15 - Juni 2009 

•Werkgroep in de kijker: Glasrecycling 

•Lid in de kijker: TWZ in Evergem 

•Grond met stenen of stenen met grond? 

•Lokale besturen presenteren memorandum 

•Nieuw Cleantech platform in Limburg

ExESS Software staat voor 

effi ciënt en eenvoudig 

inventariseren 

rapporteren 

beheren en beslissen 

van al uw milieu-, gezondheids- en veiligheidsnoden (EH&S). 

INVENTARISATIE VAN ARBEIDSMIDDELEN EN PROCESSEN 

FACILITY MANAGEMENT 

GEVAARLIJKE (AFVAL)STOFFEN: REACH EN GHS 

WERKPOST- EN RISICOANALYSE - ZORGSYSTEMEN 

HEMMIS NV - Koning Leopold III-laan 2 - B-8500 Kortrijk - Tel +32 56 372637 - Fax +32 56 372324 - info@hemmis.be - www.hemmis.be

FEBEM focus 

BEDRIJVIG IN MILIEUZORG 

juni 2009 

inhoud 

- Vlaams afvalcongres buigt zich 

over uitdagingen afvalsector 

- Veilig omspringen met afval, 

een zaak van specialisten 

- Het Europees afvalbeleid: Europa 

steeds meer de sturende factor! 

- Het NIMBY-syndroom 

- Krijgen we het moderne 

afvalbeleid gefinancierd? 

- Afval is Grondstof 

- Persoonlijke indrukken over 

het derde afvalcongres 

- easyFairs focust op bodemsanering 

- Limburg lanceert Cleantech 

- Werkgroep in de kijker: Glasrecycling 

- Lid in de kijker: TWZ in Evergem, 

houdt Tank en Water Zuiver! 

- Doet binnenkort Big Brother zijn 

intrede in de afvalsector? 

- Grond met stenen of 

stenen met grond? 

- VBO memorandum Europese 

verkiezingen: Europa aan zet 

om de crisis te lijf te gaan! 

- Union des Classes Moyennes 

(UCM) heeft specifieke vragen 

naar nieuwe Waalse regering 

- Waar gaan de nevenstromen van 

de voedingsindustrie naar toe? 

- Gescheiden opslag van afvalstoffen 

moet conform de nationale bepalingen 

- INTERAFVAL memorandum 

- COPIDEC memorandum 

- Selectief ingezameld 

- Komende evenementen 

- Ledenlijst 

FEBEM Focus is het periodieke ledenblad van de 

Federatie van Bedrijven voor Milieubeheer. 

Adres: FEBEM - Federatie van 

Bedrijven voor Milieubeheer 

Paviljoenstraat 9 - 1030 Brussel 

Tel. 02 757 91 70 - Fax 02 757 91 12 

E-mail info@febem-fege.be 

Website www.febem-fege.be 

Redactie: Werner Annaert, Anita Cosaert, Cédric 

Slegers, Baudouin Ska en Mireille Verboven. 

Realisatie: 2Mpact (www.2mpact.be) 

V.U. Werner Annaert 

U kan u op de Focus abonneren via onze website 

www.febem-fege.be. 

Edition française sur demande. 

Deze FEBEM Focus wordt gedrukt op 100 % 

gerecycleerd en chloorvrij papier. 

2 

3 

4 

5 

6 

8 

9 

11 

12 

15 

17 

20 

22 

26 

28 

30 

31 

32 

34 

37 

38 

39 

Gewestverkiezingen 

Op 7 juni was het weer zo ver en mochten we onze 

vertegenwoordigers aanduiden voor de gewestelijke 

parlementen en het Europese halfrond. Met de snelle 

opeenvolging van verkiezingen die we in dit landje kennen, 

ben je geneigd het belang ervan te onderschatten. De 

perceptie is dat er weinig verschil is tussen het beleid 

van de diverse regeringen. Niets is echter minder waar! 

Iedereen die betrokken is bij het beleid, kan bevestigen dat de persoonlijke visie van 

ministers en kabinetsmedewerkers verstrekkende gevolgen kunnen hebben voor een 

bepaalde sector, positief en negatief. 

Door de vele wijzigingen in het politieke personeel moeten federaties echter steeds 

weer beginnen “bouwen” aan relaties met nieuwe ministers, kabinetsmedewerkers, 

parlementairen… Ook nu zal dit weer het geval zijn want in het Vlaams Parlement 

vertrekken bijna alle verkozenen die de milieuhygiënische dossiers opvolgden: zeker 

al Patrick Lachaert (VLD), Erik Matthijs (CD&V), Rudy Daems (Groen!) en Jos Bex 

(Spirit-SPA) en ook de terugkomst van Bart Martens (SPA) was/ is onzeker. Voor het 

Parlement dreigt dit problematisch te worden want de milieuhygiënische dossiers zijn 

technische kluiven en er vertrekt nu wel ineens heel veel knowhow. Dit zal de positie 

van het Parlement tegenover de betrokken minister en bij uitbreiding de Vlaamse 

Regering zeker niet versterken. En de positie van het Parlement was al moeilijk. Wat 

is nog de meerwaarde van het Parlement? Laat deze vraag een voorzet zijn voor de 

nieuwe parlementsleden om te bewijzen dat de meerwaarde er nog zeker is en er 

inderdaad een controle is op de minister van Leefmilieu. En dat deze controle niet ligt 

bij de politieke partijen… 

Een kleine bevraging bij de FEBEM-leden leert ons dat het afvalbeleid van de 

afgelopen legislatuur in de drie gewesten vrij positief wordt geëvalueerd, al hadden 

we wel op een doorbraak gehoopt in dossiers die blijven aanslepen zoals enkele 

aanvaardingsplichten. In Vlaanderen werd het verschil in visie tussen OVAM en het 

kabinet niet altijd gesmaakt. Wat het bodemsaneringsbeleid betreft is de evaluatie 

minder goed. Alle lof is er voor het Vlaamse parlementair initiatief tot aanpassing van 

het bodembeschermingsdecreet maar de uitvoering van enkele cruciale artikels, zoals 

over co-financiering, bleef achterwege. Ook het Vlaamse brownfieldbeleid verzoop in 

administratieve discussies. Daar is dringend een sanering nodig! In Wallonië kwam er 

op de valreep een nieuw bodemsaneringsdecreet maar voor een legislatuur van 5 jaar 

is dat onvoldoende. Ook in Brussel was er onvoldoende te merken van een versneld 

bodemsaneringsbeleid. 

Ook nu weer zijn de Europese verkiezingen het lelijke eendje geworden, ondanks het feit 

dat enkele politieke zwaargewichten zich op deze lijst hadden geplaatst. Europa blijft 

voor ons Belgen nog altijd een ver-van-mijn-bed-bedoening ondanks het geografische 

feit dat het politieke Europa midden in België ligt. FEBEM probeert deze fout alvast niet 

te maken en wil ook de komende jaren haar aandacht voor de Europese dossiers nog 

vergroten. Je kan er niet omheen dat steeds meer beslissingen met een rechtstreeks 

impact op de afvalsector op Europees niveau worden genomen. Als sector zijn we 

trouwens tevreden met deze Europese benadering. Zo hopen we dat het nieuwe 

Europese Parlement ook eindelijk werk zal maken van een Bodemrichtlijn en wie weet, 

zelfs van een richtlijn inzake biologische afvalstoffen. We mogen dromen, toch? Iets 

meer aandacht voor het Europese afvalbeleid bij onze Belgische Europarlementsleden 

zou welkom zijn. Ze vertegenwoordigen een land dat in dit beleidsdomein heel goed 

scoort en over een professionele sector beschikt, dus kunnen ze er ook meer mee 

uitpakken en ervaringen uit België inbrengen in het Europees Parlement. FEBEM zal 

hen daar graag in bijstaan. 

Als u de berichten over de verkiezingsresultaten even moe bent, neem dan deze 

FOCUS ter hand. Je leest er weer een heel scala aan artikels over het afval- en 

grondreinigingsbeleid en talrijke weetjes over de federatie en haar werking. En we 

gaan er van uit dat u het juiste bolletje heeft ingekleurd! 

Veel leesgenot. 

Werner Annaert 

Algemeen Directeur FEBEM 

FEBEM focus - juni 2009 1

FEBEM focus - juni 2009 

2 

Vlaams afvalcongres buigt 

zich over uitdagingen 

afvalsector 

Maar dan 300 personen hebben op 26 maart een hele dag deelgenomen aan het Derde Vlaamse 

Afvalcongres. Dit congres werd georganiseerd door FEBEM en INTERAFVAL en had plaats in Antwer- 

pen (Zaal Horta en de Stadsschouwburg). Het thema was “afval=grondstof”. Door het grote aantal 

aanwezigen (weer 15 % meer dan in 2007) was het een unieke gelegenheid om mensen uit de 

sector te ontmoeten. En ook inhoudelijk had het congres heel wat te leveren. Na een voorzet, gege- 

ven door de organisatoren, de gaststad en de Vlaamse milieubeweging, was er een politiek debat. 

De Commissie Leefmilieu van het Vlaams Parlement was hiervoor zelfs speciaal verplaatst zodat 

de commissievoorzitter (Patrick Lachaert, Open VLD) aanwezig kon zijn, net als de parlements- 

leden Erik Matthijs (CD&V), Bart Martens (SP.A.) en Rudy Daems (Groen!). Het debat werd goed ge- 

leid door Griet De Craen, journalist van RADIO 1, die de verschillende politici dwong tot enkele 

interesante uitspraken. Verrassend was de vrij grote eensgezindheid onder de politici (en dat 10 

weken voor de verkiezingen!) over het afvalbeleid. We waren blij te horen dat zij veel begrip hadden 

voor verschillende vragen van FEBEM zoals voor de ondersteuning van de productie van warmte uit 

afvalverwerking of voor het extra inzetten van secundaire grondstoffen in overheidswerken. Na de 

lunch volgden 5 workshops (de presentaties zijn beschikbaar op de FEBEM-website) over veiligheid, 

Europa, financiering van het afvalbeleid, nimby en afval=grondstof. Tijdens een ludieke quiz bleek 

Jan Buysse, directeur van INTERZA de Slimste Afvalmens ter Wereld. De dag werd afgesloten met 

een receptie en zo’n 80 personen bleven nog voor het diner. FEBEM en INTERAFVAL bewezen met 

dit evenement dat als twee kleine federaties de krachten bundelen ze tot veel in staat zijn. We kijken 

alvast uit naar het Vierde Afvalcongres in 2010! 

In deze FOCUS krijgt u een een weerslag van de inhoud van de workshops. De discussies waren 

boeiend en gaven veel stof tot verder overleg.

Erik Matthijs - CD&V 

Rudy Daems - Groen! 

Paul Macken - Voorzitter Interafval 

Voor het politiek debat 

Voor de sprekers 

Patrick Lachaert - Open VLD 

Guy Lauwers - Schepen Antwerpen 

Bart Martens - SP.A 

Bram Claeys - BBL 



4 

Veilig omspringen met afval, een zaak van 

specialisten 

Jochen Aendenboom, Veolia Environmental Services 

Tijdens het Vlaamse afvalcogres werd terecht een hele workshop 

gericht aan het thema “Veilig omspringen met afval”. De workshop 

bestond uit een algemeen deel met 2 sprekers, gevolgd door 2 

casussen over “Branden voorkomen” en “Hoe omgaan met radioactieve 

materialen” 

Naar aanleiding van een dodelijk ongeval bij de ophaling van huishoudelijke 

afvalstoffen in 2005 richtte de 1ste spreker, Werner 

Royaert, preventieadviseur voor de intercommunales Haviland, 

Incovo, Interza en Interrand, zich voornamelijk op de verschillende 

“organisatorische maatregelen” welke kunnen leiden tot een mentaliteitswijziging. 

Een overzicht van verschillende genomen acties 

werd gegeven. In de praktijk zakte de ongevalstatistiek met 50 % 

sinds 2005. 

De 2de spreker, Alain Konings van Indaver, stelde zeer duidelijk 

dat aan gevaarlijke afvalstoffen natuurlijk nog meer veiligheidsrisico’s 

verbonden zijn en hiertoe worden bij Indaver dan ook de nodige 

voorzieningen getroffen. Dit is dan zowel een karakterisering voor 

de feitelijke acceptatie van de afvalstoffen op de site, een keuze 

van de beste verwerkingstechniek, controle bij acceptatie en een 

ingeoefend noodplan voor als het misloopt. Het meest treffende is 

hoe een eenvoudige TL-lamp bij breuk en onvoldoende preventieve 

maatregelen toch snel tot gezondheidsrisico’s kan leiden. 

Aangezien bedrijfsbranden ook een belangrijk financieel gevolg 

hebben – het Franstalige milieuvakblad INCIDENCES meldde in 

augustus 2008 dat 50 % van de bedrijven die getroffen werden 

door brand failliet gingen – werd ook op het Vlaamse afvalcongres 

aandacht besteed aan voorkoming en bestrijding. Frederik van 

Eetvelde, Fire Safety Manager en senior adviseur veiligheid bij So- 

Veel animo tijdens de “Slimste Afvalmens”-quiz 

Slimste afvalmens Jan Buysse (links) in gesprek met Raf Vanswartenbrouck 

(rechts). 

Workshop 1 

resma lichtte dit toe. Mits een doordacht ontwerp bij de bouw, het 

voorzien van voldoende brandbestrijdingsmiddelen, installatie van 

detectie en blussystemen en een aantal organisatorische maatregelen 

is er een goed evenwicht te vinden waar zowel de overheid, het 

bedrijf en de verzekeraar zich kunnen in vinden. 

“ Het 

meest treffende is hoe een eenvoudige 

TL-lamp bij breuk en onvoldoende preventieve 

maatregelen toch snel tot gezondheidsrisico’s 

kan leiden. 

” 

De laatste spreker Geert Dooms, adjunct directeur Verwerking bij 

de intercommunale IVBO, met meer dan 10 jaar ervaring met radioactieve 

bronnen in afvalstoffen, was de ideale spreker om toelichting 

te geven over interne organisatie en communicatie over “Hoe omspringen 

met radioactieve materialen?” Ook hier geen theoretische 

uiteenzetting over Bequerels en Microsievert maar een praktische 

toelichting over hun ervaring bij ontdekking van radioactieve bronnetjes 

in afvalstoffen. Als in 1997, bij verbouwingswerken aan de 

rookgaszuivering bij IVBO een besmetting wordt vastgesteld bij één 

onderdeel en de kosten al snel boven de 275.000 euro oplopen, 

wordt het startsein gegeven voor de installatie van een meetpoort 

en een doorgedreven controle bij acceptatie van afvalstoffen. Dit 

leidde sinds 2002 bij IVBO tot een afname van het aantal alarmen 

per 1000 ton met 88 %. 

Jochen Aendenboom 

Milieucoördinator 

Veolia Environmental Services 

David Vanheede (voorzitter FEBEM) spreekt de zaal toe

Het Europees afvalbeleid: Europa steeds 

meer de sturende factor! 

Wim Van Breusegem, EMS-consulting 

De 2de workshop handelde over de gevolgen van de nieuwe Europese 

Kaderrichtlijn voor afval. Wat is positief? Wat is negatief? In de tekst 

ter aankondiging van de workshop, werd min of meer aangeduid dat 

de Kaderrichtlijn een stap achteruit is. Interessant om te horen wat de 

visie was van de 4 sprekers die waren uitgenodigd: Kristof De Brabandere 

(BBL) gaf de visie van de milieubeweging, Erik De Baedts 

(NVRD) duidde de in Nederland verwachte evolutie voor de komende 

jaren, John Wante (OVAM) legde uit hoe Vlaanderen reageert op de 

nieuwe Kaderrichtlijn en Nadine De Greef (FEAD) sprak namens de 

Europese afvalindustrie. 

De BBL is van oordeel dat de EU met de Kaderrichtlijn de Vlaamse 

weg inslaat, ondermeer omdat de afvalbeheershierarchie wordt bevestigd, 

met absolute voorrang voor preventie. De BBL vreest wel dat 

de Vlaamse politici en de beleidsmakers nu zelfgenoegzaam zullen 

nalaten om het Vlaamse afvalbeleid verder te ontwikkelen. Vlaanderen 

voldoet immers al in belangrijke mate aan de vereisten van de nieuwe 

Kaderrichtlijn. De BBL meent dat de nieuwe richtlijn teveel verbranding, 

en toch nog te weinig preventie en recyclage, stimuleert. De 

richtlijn introduceert levenscyclusdenken, maar de BBL vreest dat dit 

verkeerd zal worden gebruikt om potentiële grondstoffen te verbranden. 

De Kaderrichtlijn zou vooral een positieve richting aanduiden voor 

andere Lidstaten, met een minder ontwikkeld afvalbeleid. 

Volgens Wim Van Breusegem, de moderator van het debat, kan 

dit misschien wel kloppen, maar dit wil niet zeggen dat het Vlaamse 

afvalbeleid niet sterk geïnspireerd is door de EU. Het grootste deel 

van de Vlaamse milieuwetgeving bestaat uit omzetting van Europese 

richtlijnen, en de eerste Kaderrichtlijn Afval dateert van 1975, lang 

voor er in Vlaanderen sprake was van een degelijk afvalbeleid. 

John Wante trachtte de BBL enigszins gerust te stellen. De Richtlijn 

bevestigt inderdaad het bestaande afvalbeleid, maar geeft ook een 

nieuwe richting aan, vooral door het introduceren van levenscyclusdenken 

en de opening die wordt gemaakt naar het beheer van materiaalkringlopen. 

OVAM is zich bewust van de grenzen van het traditionele 

afvalbeleid. De afvalfase is immers slechts de laatste fase in de 

levenscyclus van een product. Om de milieu-impact van een product 

te verminderen, moet worden nagegaan hoe deze impact kan worden 

verminderd in elke fase van de levenscyclus, niet enkel in de afvalfase. 

In dit opzicht is de Richtlijn toch innovatief, en versterkt ze het beleid 

van de EU, zoals ontwikkeld in het in 2008 goedgekeurde actieplan 

voor duurzame productie en consumptie. De moderator benadrukte 

dat als OVAM de impact van producten wil beperken, ze moeten samenwerken 

met verschillende andere overheidsorganisaties. Volgens 

John Wante is OVAM zich hiervan bewust en zal het overleg worden 

georganiseerd. Wat betreft de omzetting van de Kaderrichtlijn in 

Van links naar rechts: Erik De Baedts (NVRD), John Wante (OVAM), Wim Van 

Breusegem (EMS), Nadine De Greef (FEAD) en Kristof De Brabandere (BBL). 

Vlaams recht, verwacht de OVAM voor de 2de helft van dit jaar een 

bespreking van een nieuw ontwerp van decreet, ter omzetting van de 

Kaderrichtlijn. 

Nadine De Greef nam duidelijk stelling en gaf tijdens haar uiteenzet- 

“ Dat 

ting precies aan welke bepalingen van de Kaderrichtlijn positief waren, 

en welke negatief. FEAD betreurt de bepaling over bijproducten en 

hoopt in elk geval dat de Commissie er snel criteria zal uitwerken. 

Dat bepaalde afvalstoffen niet meer als afvalstoffen zullen worden 

beschouwd, is voor FEAD positief, aangezien dit de recyclage zal bevorderen. 

Opnieuw hoopt FEAD echter dat de Commissie snel criteria 

zal goedkeuren. De Commissie zal deze waarschijnlijk tegen het einde 

van dit jaar uitwerken. FEAD is niet tegen de recyclagedoelstellingen 

van de Richtlijn, maar vindt dat er nog teveel onzekerheden zijn. Hoe 

moeten de recyclagepercentages worden berekend bijvoorbeeld. Dat 

er eindelijk een wettelijke bepaling is over bioafval wordt door de sprekers 

als positief ervaren, maar er wordt gepleit voor een afzonderlijke 

richtlijn over bioafval. Het verdient het! FEAD lijkt de enige organisatie 

die gelukkig is met het feit dat verbranding van huishoudelijk afval 

onder bepaalde voorwaarden, zal worden beschouwd als nuttige toepassing. 

De NVRD ( Koninklijke vereniging voor afval- en reinigingsmanagement) 

die de Nederlandse publieke afvalsector in Nederland vertegenwoordigd 

werd opgericht in 1907. Van enige vermoeidheid lijkt nog geen 

sprake. De Directeur, Erik De Baedts zette op enthousiaste wijze het 

Nederlandse afvalbeleid uiteen. Specifiek wat betreft de Kaderrichtlijn, 

lijkt de NVRD gelukkig met het feit dat door de nieuwe Kaderrichtlijn de 

criteria voor bijproducten en voor het declasseren van afval in Europa 

zullen worden geharmoniseerd. Dat de Richtlijn nog moet worden verduidelijkt 

en aangevuld, vonden alle sprekers. Het is dus aan de Commissie 

om zo snel mogelijk de onzekerheden weg te werken, om te 

vermijden dat Lidstaten alleen handelen en dat er te grote verschillen 

ontstaan tussen de regimes in de verschillende lidstaten. 

Wim Van Breusegem 

EMS-consulting 

Workshop 2 

bepaalde afvalstoffen niet meer als 

afvalstoffen zullen worden beschouwd, is voor 

FEAD positief, aangezien dit de recyclage zal 

bevorderen. 

” 



6 

Het NIMBY-syndroom duidelijk aanwezig 

Victor Dries, OVAM 

Iedereen wil een modern afvalbeleid, meer sorteerinstallaties, recyclagebedrijven 

en groene energie. Zolang dit maar niet gebeurt op 

een plaats waar men woont of waar men er mogelijks enige hinder 

kan van hebben. Op zich een logische en menselijke reactie maar 

komen we met deze houding niet enorm in de problemen in het 

dichtbevolkte Vlaanderen? 

Onder leiding van Victor Dries (OVAM) bogen enkele specialisten 

ter zake zich over het thema. Tom De Bruycker, als communica- 

“ 

Het afleveren van een vergunning blijft 

uiteindelijk een politieke beslissing en politici 

hebben in dit landje de slechte gewoonte 

gekregen niet meer durven te beslissen. 

” 

tieverantwoordelijke van ISVAG en ook betrokken bij een project 

in Vlaams-Brabant moest daarbij over eieren lopen. Op een ander 

event was hij recent iets te duidelijk geweest met de klassieke reacties 

als gevolg. Het toonde meteen goed aan dat de inplanting 

en exploitatie van afvalinstallaties en aanverwanten heel gevoelig 

ligt en dat elk verkeerd woord erover belangrijke gevolgen kan hebben. 

Maar kunnen we dan geen beroep doen op specialisten die 

objectief kunnen oordelen? Professor Luc Bonneux hielp ons alvast 

van deze illusie af. Wetenschappers zijn er van alle soorten en 

voor elke wetenschapper die een project ophemelt zal je er wel een 

vinden die het project verkettert. We moeten geen wetenschappers 

‘misbruiken’ om projecten te kunnen realiseren of blokkeren. Het afleveren 

van een vergunning blijft uiteindelijk een politieke beslissing 

en politici hebben in dit landje de slechte gewoonte gekregen niet 

meer durven te beslissen, aldus de professor. Dan maar over naar 

Milieu-Inspectie die de minister als administratie kan bijstaan in het 

analyseren van projecten? Hans Delcourt (Afdeling Milieu-Inspectie) 

benadrukte dat de Inspectie in alle onafhankelijkheid haar werk 

moet doen en enkel rekening kan houden met wat de wetgeving oplegt. 

Of deze voorwaarden te streng of te zwak zijn, is niet relevant 

voor de controledienst. Wel merkt Hans dat er de laatste jaren een 

positieve evolutie merkbaar is in de afvalsector bij de uitbating van 

installaties. Opmerkelijk was zijn vaststelling dat er weinig klachten 

binnenkomen over installaties waar veel verzet was tegen de afleve- 

ring van de vergunning, maar waar de vergunning dan toch werd afgeleverd. 

Er zijn anderzijds nog belangrijke aandachtspunten. Voor 

de inspectie is bv. de traceerbaarheid van afvalstromen een belangrijke 

zaak. Om toch een uitweg uit het dilemma te vinden, restte 

ons een journalist die als waarnemer het hele verhaal regelmatig 

aanschouwt en beschrijft. Tom Ysebaert (De Standaard) is al jaren 

een gewaardeerd journalist met kennis over het milieubeleid. 

Maar ook hij moest toegeven geen mirakeloplossing te zien. Je kan 

niet verwachten van journalisten dat zij discussies of commentaren 

doodzwijgen, wel integendeel. Journalisten zijn juist op zoek naar 

woord en wederwoord en focussen dus vooral op mogelijke steun 

maar vooral ook kritiek op projecten. 

Na de presentaties ontplooide zich een boeiende discussie over 

hoe we meer draagvlak kunnen creëren voor noodzakelijke installaties 

of projecten. Een duidelijke richting tekende zich af: communicatie 

is niet voldoende! Participatie is het sleutelwoord: tijdig alle belanghebbenden 

betrekken bij plannen, open discussies voeren over 

noodzaak, mogelijke alternatieven, bezorgdheden van de diverse 

betrokkenen en hoe om te gaan met deze bezorgdheden. 

“ 

Moraal van het verhaal: als exploitant van een bestaande of initiatiefnemer 

van een nieuwe installatie moet je het vooral zelf doen. Zorg 

voor een smetteloze exploitatie en een ambitieus voorstel en communiceer 

op een professionele manier met alle betrokkenen, politici 

en omwonenden. De afvalsector heeft tot haar eigen scha en schande 

moeten ervaren dat te weinig aandacht voor deze communicatie 

heel wat problemen kan veroorzaken maar blijkbaar heeft nog niet 

iedereen het begrepen. Dat de bedrijven operationeel vooral door 

ingenieurs gestuurd worden die soms niet kunnen begrijpen waarom 

iemand nog vragen heeft, is een feit. Een feit waar ook iets aan 

te doen valt. Laat de Communicatie tot ons komen…. 

Victor Dries 

Strategisch team OVAM 

Workshop 3 

Journalisten zijn juist op zoek naar woord 

en wederwoord en focussen dus vooral op 

mogelijke steun maar vooral ook kritiek op 

projecten. 

”

Krijgen we het moderne afvalbeleid 

gefinancierd? 

Francies Van Gijzeghem, Biomassaplatform ODE 

Naast enkele technische en juridische workshops kreeg ook 

het economisch luik voldoende aandacht op het Vlaamse 

afvalcongres. Want velen hebben ideeën, maar het is ook een zaak 

de uitvoering ervan gefinancierd te krijgen. 

De workshop maakte een balans op van de huidige en historische 

maatregelen die het milieubeleid gebracht hebben tot wat het vandaag 

is. Vlaanderen is daarenboven wereldleider op het vlak van recyclage 

en afvalbeheer! We maken een evaluatie van deze maatregelen 

en geven enkele aanbevelingen naar de toekomst. 

Het budget leefmilieu van de Vlaamse overheid bedraagt zowat 1.200 

miljoen EURO of 5 % van de totale begroting Vlaanderen, waarvan 3 % 

voor afval is voorzien. De inkomsten bestaan in hoofdzaak uit milieuheffingen, 

geïnd door OVAM en doorgestort aan het MINA-fonds. Voor 

2009 verwacht men ongeveer 44 miljoen €. De kostprijs van gebruiksvoorwerpen 

is de belangrijkste sturende maatregel als het om 

efficiëntie gaat. Zo toont een onderzoek in Vlaanderen aan dat een 

prijsstijging van 1 % een gelijkaardige vermindering van de hoeveel- 

“ 

OVAM zal in het nieuwe subsidiebesluit 

werk maken van een milieuverantwoord 

afvalstoffen- energie- en materiaalbeleid. 

” 

heid afval teweegbrengt. Heffingen en andere financiële instrumenten 

zetten de consument en ook de bedrijven aan het denken, hoe minder 

afval hoe lager de kost. Men moet echter juist omspringen met het instrumentarium, 

zo zou het subsidiëren van bijvoorbeeld gerecycleerd 

papier de vraag naar papier doen stijgen! Hieruit blijkt de noodzaak 

om subsidiemaatregelen te combineren met andere instrumenten zoals 

sensibilisering, opleiding en reglementering. Afvalbeheer is een 

nobele en onlosmakelijke taak bij de economische activiteit van onze 

maatschappij. In Europa hebben we goede standaarden maar deze 

staan in schril contrast met arme landen waar meestal geen regels 

zijn. Zo ook worden pas sinds kort de stortplaatsen in Engeland en 

Wallonië getaxeerd. Milieuheffingen ontraden het storten en verbranden 

zodat de afvalhiërarchie logisch blijft. De inzet en transparantie 

op het vlak van de besteding van deze inkomsten kan nog verbeterd 

worden. Het internaliseren van de kosten en een gelijkschakeling 

ervan op lokaal en Europees vlak is nodig. Ecotaksen lijken echter 

politiek opportunisme te zijn, zo levert de Belgische ecotaks meer 

dan 300 mio € op terwijl de terugnameplicht voor alle verpakkingen 

minder dan 100 mio € bedraagt. 

OVAM kan beschikken over een rijke en gediversifieerde instrumentenmix 

die zeer effectief bleek in het realiseren van de doelstellingen. 

Door middel van subsidies werden installaties, inzamelrecipiënten en 

ophaalwagens tot veegwagens toe gesubsidieerd. 

Zodoende werd versneld werk gemaakt van het beleid en werden 

ook steeds de nieuwe tendensen gevolgd. Jaarlijks wordt zo’n 6 

tot 8 miljoen EURO toegekend. Er waren ook pijnpunten zoals de 

herbruikbare luiers en wijkcomposteringen. Ook de administratieve 

mallemolen en de mogelijkheid om het veelvoud aan dossiers op te 

volgen maakte het niet altijd makkelijk. Echter nieuwe wegen zoals 

internetapplicaties moeten de toegankelijkheid van de subsidies nog 

verhogen. Vooral gemeenten en hun afvalintercommunales genoten 

van dit beloningssysteem dat op concrete maatregelen werd toegepast. 

Zo werkt een flexibel en aangepast systeem enkel een hogere 

prestatiegraad in de hand. Als direct effect van subsidies moet men 

zeker de tewerkstelling erkennen zoals in kringloopcentra, waar sociale 

tewerkstelling sterk ontwikkeld werd. Hoedanook blijft er nog veel 

werk aan de winkel en in economisch moeilijker tijden zouden subsidies 

zelfs moeten toenemen. Zo ook moet hernieuwbare energie bij 

GFT-vergisting subsidieerbaar worden. 

Op lange termijn zullen deze subsidies worden vervangen door inkomsten 

uit de industrie, producenten en invoerders van grondstoffen. 

OVAM zal in het nieuwe subsidiebesluit werk maken van een milieuverantwoord 

afvalstoffen- energie- en materiaalbeleid. Dit mogelijks in 

samenwerking en met middelen van andere agentschappen! 

Wat is de effectiefste maatregel om de uitvoering van het beleid te 

realiseren? In eerste instantie is de wetgeving direct en dwingend 

regulerend, pas daarna komen heffingen en subsidies. Regulerende 

heffingen beïnvloeden het gedrag: de vervuiler betaalt! Men is creatief 

geweest in de verschillende soorten van heffingen, zowel op Vlaams 

als Federaal niveau. Heffingen evolueerden flink in de tijd, zo ging het 

storten van brandbaar afval van 2,5 € in 1987 naar 79 € vandaag! 

Als we alle heffingen en inningen optellen komen we aan heel hoge 

bedragen en men stelt zich soms de vraag of deze middelen wel volledig 

terugvloeien naar de kern van de zaak. Duidelijke heffingen op 

“ 

Workshop 4 

Duidelijke heffingen op de verschillende 

verwerkingswijzen maken het wel mogelijk 

om het beleid concreet te sturen op basis van 

een “besparingsberekening”. 

” 

de verschillende verwerkingswijzen maken het wel mogelijk om het 

beleid concreet te sturen op basis van een “besparingsberekening” 

zodat gemeenten niet meer twijfelen en keuzes gaan maken. 

Binnen de afvalsector werden dan ook vele sorteer- en verwerkingsinstallaties 

succesvol en beleidsondersteunend opgericht! In het kader 

van energie en materiaalrecyclage zullen ongetwijfeld nog nieuwe 

initiatieven genomen worden. 

Sommige heffingen zoals deze op afvalverbranding hebben echt 

geen zin meer want ze werken niet sturend! Alleen moeten we dan 

opletten dat ze niet vervangen worden door andere, complexere heffingen 

zoals op assen. 

Deelnemers aan het debat waren: Sara Ochelen (Leefmilieu Natuur 

en energie), William Vermeir (Fost Plus), Danny Wille (OVAM) en 

Johan Bonnier (IMOG). 

Francies Van Gijzeghem 

CEO ABDE-Solutions 

Coördinator Biomassaplatform ODE 



8 

Afval is Grondstof: Vlaanderen op een 

kruispunt met vele bestemmingen 

Karl Vrancken, VITO 

Op het Vlaams afvalcongres werd in de namiddag het thema ‘Afval 

is Grondstof’ vanuit verschillende invalshoeken bekeken. 5 sprekers 

uit het bedrijfsleven en de overheid gaven hun visie. Elke presentatie 

werd beëindigd met een stelling om de interactie met het publiek 

te stimuleren. Dit leidde tot een erg geanimeerde sessie met veel 

vraagstelling en discussie. Is afval grondstof of brandstof? Kan het 

één én het ander? Wannéér verandert afval dan in grondstof? En 

wat zal dat extra kosten, of brengt het juist geld op? Welke weg 

moeten we uit? 

Jan Dewulf van Electrawinds zag een tendens naar convergentie 

en integratie tussen afvalverwerkende en energieproducerende bedrijven. 

Tegelijk evolueert de internationale energiemarkt naar decentralisatie 

door het toenemend belang van biomassaverbranding 

en kleinschalige opwekking op basis van hernieuwbare brandstoffen. 

Eerder op het congres werd al regelmatig herhaald dat Vlaanderen 

aan de Europese kop staat voor gescheiden inzameling en 

recyclage. De niet-recycleerbare fracties mogen niet verloren gaan. 

Jan riep Vlaanderen op om ook koploper te worden in energetische 

valorisatie. 

Ook Katleen Markey (TPF Utilities) zat op het energetische spoor. 

Zij het dan op basis van vergisting in plaats van verbranding. Katleen 

maakte duidelijk dat investeren in verwerkingsinstallaties een 

financieel risico draagt. Bij design van de installatie wordt dit risico 

ingeschat en maximaal beperkt. De afvalwetgeving en certificatenregeling 

(WKK, groene stroom) bieden een kader om dit risico te 

beperken. Ze stelde wel vast dat binnen de hernieuwbare energie, 

biomassaprojecten een veel groter risico kennen dan wind- of zonne-energieprojecten, 

omdat de biomassaprojecten niet enkel verbonden 

zijn met de werking van de energiemarkt maar ook met de 

markt van het biomassa-afval . Als het betrokken afval bovendien 

ook nog in aanmerking komt voor gebruik als grondstof, speelt de 

marktwerking nog sterker door in de prijs en worden de risico’s nog 

meer marktgebonden. 

Filip Peeters (Nike) trok de kaart van het materialenbeheer. Hij 

legde een duidelijke nadruk op de verantwoordelijkheid van de 

ontwerper. Producten moeten ontworpen worden met oog op recyclage 

én met inzicht in hun totale milieu-impact (over de gehele 

levenscyclus). Door slim design wordt het haalbaar om de rubber 

zool en de bovenkant van de sportschoen te scheiden zonder uitgebreide 

shredderinstallaties. Anderzijds wordt nu het rubber van 

Vlaamse versleten sportschoenen best hier tot sportvloer gerecycleerd. 

Beter dan er opnieuw zolen van te laten maken in India. Bij 

Workshop 5 

het sluiten van kringlopen moet immers ook het transport van het 

materiaal mee in de balans opgenomen worden. 

Winnie Versmissen (Track international) maakte duidelijk dat het 

statuut van gerecycleerd plastiekgranulaat niet duidelijk geregeld is. 

De status van het materiaal (afval of grondstof) verschilt afhankelijk 

van de plaats waar het zich bevindt. Ze wees er ook op dat naast de 

afvalstoffenwetgeving, REACH een grote impact heeft op de verwer- 

“ Het 

sluiten van kringlopen kan door maximaal 

primaire grondstoffen te vervangen 

door afvalstoffen. 

” 

king en vermarkting van gerecycleerde producten. Ook vanuit het 

publiek werd aangehaald dat het statuut van gerecycleerde granulaten 

(plastiek, glas, steen) niet altijd duidelijk is. De overstap van afval 

naar grondstof gebeurt niet voor alle stromen op hetzelfde punt 

in de verwerkingsketen. En botst op administratieve bepalingen. 

Het sluiten van kringlopen kan door maximaal primaire grondstoffen 

te vervangen door afvalstoffen. Betekent dit dat dezelfde normen 

moeten gelden voor de gerecycleerde materialen als voor primaire 

grondstoffen? Rudy Meeus (OVAM) vestigde onze aandacht op het 

feit dat de zorg voor mens en milieu centraal moeten staan. Zowel in 

afvalstoffen- als grondstoffengebruik moeten de risico’s voor mens 

en milieu gevrijwaard worden. Dat kan door rekening te houden met 

de specifieke eigenschappen van afvalstoffen en door te zorgen dat 

er geen schadelijke stoffen accumuleren in de kringloop. 

Uit de workshop en het congres bleek dat afval een grondstof kan 

zijn, maar dat dit niet vanzelf gebeurt. Het duurzaamheidsbeleid 

stuurt ons zowel op het pad van verbranding van de hernieuwbare 

materialen als in de richting van kringloopsluiting. Vlaanderen heeft 

al vele jaren een gestructureerde aanpak van gescheiden inzameling, 

al meer dan 10 jaar een wetgeving rond secundaire grondstoffen. 

Toch blijft er onduidelijkheid over de status van afvalstoffen, 

de beste verwerkingsoptie, de juiste aanpak van bedrijfsafval. De 

oplossing zit in het verder uitwerken van een duurzaam materialenbeheer. 

In de visie dat afvalstoffen waardevolle materialen zijn, en 

onze enige ‘eigen’ grondstoffen. De discussie is gestart, de transitie 

moet nog ingezet worden. 

Karl Vrancken 

VITO

Persoonlijke indrukken over het derde 

afvalcongres 

Victor Dries, OVAM 

Afval is grondstof: een enorm boeiend thema en gegarandeerd voer 

voor discussie op een afvalcongres, zou een mens denken. 

FEBEM en VVSG hadden er alles aan gedaan om die discussie ook 

serieus op gang te trekken. Bram Claeys van BBL mocht ineens 

een kritische visie geven op de realisaties en een stand van zaken 

van ons afvalbeleid. Hij gaf ons ook een blik in zijn kristallen bol. 

Dat moest toch vonken geven in een politiek debat met de milieuspecialisten 

van CD&V, SP-A, VLD en Groen van de Commissie 

Leefmilieu. 

Pech, driewerf pech: iedereen was het roerend eens! 

Afval is een grondstof. Het is voor Vlaanderen van cruciaal belang 

om onze economie om te vormen tot een kringloopeconomie. We 

moeten materiaalkringlopen gaan sluiten, efficiënter omspringen 

met de grondstoffen die we hebben en ervoor zorgen dat de afvalstoffen 

die we produceren maximaal terug kunnen aangewend 

worden als grondstof. Deze aanpak zal belangrijke concurrentievoordelen 

opleveren voor onze verwerkende bedrijven die er hun 

materiaalkosten mee kunnen reduceren. Onze afvalindustrie gaat 

in belangrijke mate onze grondstoffenleverancier van de toekomst 

worden. Als we dit slim doen en vroeg genoeg op deze trein springen, 

levert dit zelfs enorme kansen op voor onze industrie om de 

kennis die we er in opdoen te exporteren. 

Frappant was ook de unanimiteit over de Ladder van Lansink: de 

ladder is een heel goed uitgangspunt als richtlijn, maar correcties 

moeten mogelijk zijn in functie van de globale milieu-impact van een 

afval/materiaalstroom. Voor de meeste stromen is materiaalrecyclage 

energetisch absoluut rendabel, dus helpen we via recyclage 

ook onze energiedoelstellingen realiseren. 

Voor biomassa houdt dit in dat materiaalrecyclage op de eerste 

plaats komt voor de zuivere fractie. Het is natuurlijk ook een belangrijke 

bron voor groene energie, maar die moet dan wel opgewekt 

worden in een specifieke installatie, zodat het energetisch rendement 

optimaal is. Opvallend was ook de pertinente stelling dat het 

energetisch rendement van de Vlaamse installaties te laag ligt. 

De aandacht werd ook gevestigd op de gigantische hoeveelheid 

energie die we nog altijd verloren laten gaan via warmte. De oproep 

naar “groenewarmtecertificaten” werd gretig opgenomen door de 

politici. Mooie uitdagingen én opportuniteiten voor onze afval- en 

energiesectoren. 

Maar het ging ook over afval. 

Frappant vond ik de stelling van Bram Claeys dat we nog vooruitgang 

kunnen maken in huishoudelijk afval. Ik dacht dat we wereldwijd 

aan de top stonden; kunnen we dan nog hoger? De kans ligt 

er blijkbaar in om meer te leren van elkaar: Lessen trekken uit de 

ervaringen van gemeenten en intercommunales die al heel goede 

resultaten boeken en zorgen dat andere gemeenten “goesting” krijgen 

om die lessen te implementeren. Daarbij is het ook belangrijk 

om ruimte te creëren voor experimenten om nieuwe oplossingen uit 

te dokteren én uit te testen. 

Gelet op de recente aandacht voor “export” van elektronisch afval 

naar Afrika, was het evident dat de discussie ook die richting uitging. 

Diverse ideetjes werden gelanceerd om dit knelpunt aan te 

pakken. Het lijkt zeker de moeite om die verder uit te spitten. 

De discussie over bedrijfsafvalstoffen en het gebrek aan goede 

gegevens was een open deur. Het is echter duidelijk dat dit een belangrijk 

aandachtspunt blijft en dat we met zijn allen moeten zoeken 

naar verbeteringen voor de dataverzameling en de vertaling van de 

data naar bruikbare informatie. 

“ Frappant 

was ook de unanimiteit over de 

Ladder van Lansink: de ladder is een heel 

goed uitgangspunt als richtlijn, maar correcties 

moeten mogelijk zijn in functie van de 

globale milieu-impact van een afval/materiaalstroom. 

” 

Europa biedt duidelijk kansen voor onze sector om onze kennis te 

exporteren én om de algemene milieukwaliteit in Europa te helpen 

verbeteren. In veel landen is echter een grote behoefte aan investeringsmiddelen. 

Opvallend was de stellingname in de discussie rond het al dan niet 

gesloten houden van onze grenzen voor verwerking van afval in het 

buitenland: de kwaliteit van de verwerking primeert en we moeten 

het nabijheidsbeginsel gaan toepassen op Vlaanderen en directe 

omgeving. Food for thought… 

26 maart: een memorabele dag. Onze afvalsector is blijkbaar in 

volle beweging en wordt onze grondstoffenleverancier. Ik vond het 

boeiend om er bij te zijn. Wel een minpuntje wat mij betreft: alle 

partijen hebben hun visie gegeven over de toekomst van onze afvalsector 

en ons afvalbeleid … behalve de OVAM. Het zou een mooie 

kans geweest zijn om ook onze visie op die toekomst te kunnen 

brengen zodat we met zijn allen hadden kunnen ontdekken of we 

aan dezelfde toekomst aan het bouwen zijn … 

Victor Dries 

Strategisch team OVAM 


Plastic Omnium wint nieuwe servicecontracten 

Doetinchem kiest voor 

Ecosourcing Adaptis 

Afgelopen zomer 

heeft de gemeente 

Doetinchem besloten 

containermanagement 

met adresstickers 

in te voeren. Plastic 

Omnium bleek de 

meest complete en voordelige inschrijving 

te hebben gedaan. In september/oktober 

werd het systeem ingevoerd. Plastic Omnium 

heeft een nazorgcontract gekregen voor de 

gratis informatietelefoon, het bijbehorende 

datamanagement en het opmaken van 

rapportages over de voortgang. De gemeente 

Doetinchem blijft zelf het veldwerk 

uitvoeren. Op deze wijze zijn de continuïteit 

en de betrouwbaarheid van de data 

gewaarborgd, zonder dat investeringen in een 

softwarepakket nodig zijn. 

Epe kiest eveneens voor 

Ecosourcing Adaptis 

Na overleg met en 

voorlichting van 

Plastic Omnium 

heeft de gemeente 

Epe eveneens voor 


met adresstickers 

gekozen. De implementatie in Epe ging 

voorspoedig; maar liefst 1000 containers 

werden ingenomen. Tevens werden ruim 

200 adressen gevonden, die nog geen 

reinigingsrecht betaalden. Plastic Omnium 

blijft na de implementatie de nazorg doen, 

inclusief alle werkzaamheden aan de 

containers in de gemeente zelf. 

Uithoorn kiest voor 

Ecosourcing Equalis 

De gemeente 

Uithoorn heeft 

besloten de duobak 

te vervangen door 

een nieuwe container 

voor restafval, 

groente en fruit en 

een nieuwe container 

voor papier. Deze 

beide containers worden voorzien van een 

chip. Plastic Omnium kwam met de beste 

aanbieding en kan daardoor de relatie 

met de gemeente Uithoorn voortzetten. In 

januari zal de implementatie plaatsvinden, 

waarna Plastic Omnium voor minimaal 

vijf jaar de volledige service rond de 

containers zal verzorgen. Tot deze service 

behoren ook de gratis informatielijn, 

het datamanagement inclusief het 

beheren van alle lediginggegevens en de 

servicewerkzaamheden aan de containers 

op straat. 

Adaptis 

dé oplossing voor 


Mol (B) start pilot 

met service premier 

De gemeente Mol 

en Plastic Omnium 

zijn samen een pilot 

gestart met Service 

Premier. Plastic 

Omnium heeft hiervoor 

alle afvalbakken 

in kaart gebracht 

en de gegevens 

daarvan digitaal opgeslagen. Tevens 

zijn de afvalbakken voorzien van een 

chip, waarmee de ledigingsfrequentie 

en het volume van het afval kunnen 

worden geregistreerd. Via de chip kunnen 

we bovendien de service-interventies 

automatiseren. De dienstverlening 

Service Premier is inclusief een gratis 

0800-nummer voor het melden van 

onregelmatigheden én het repareren en 

wassen van alle afvalbakken. 

Equalis 


afvalmanagent 

Service Premier 


zwerfafval 

Ecosourcing: sterke uitbreiding 

In 2007 hebben we onze serviceactiviteiten in Nederland en België sterk kunnen 

uitbreiden. In Nederland zijn servicecontracten afgesloten met de gemeenten 

Doetinchem, Epe en Uithoorn en is de service met 43.000 aansluitpunten 

uitgebreid. In België hebben er uitbreidingen plaatsgevonden bij ILVA, IOK en IVLA, 

die in totaal 55.000 extra aansluitpunten opleverden. 

Tot slot enkele kerncijfers over Ecosourcing per eind 2007: 

Aantal gemeenten waar Plastic Omnium met de dienstverlening actief is: 47 

Aantal huishoudens die dit betreft: 403.250 

Aantal containers onder contract: 596.000 

Plastic Omnium N.V., Ring Oost 14, B-9400 Ninove, tel: +32 (0)54 31 31 31, fax: +32 (0)54 31 31 30 

Plastic Omnium B.V., Postbus 3988, 4800 DZ Breda, tel: (0800) 542 50 55, fax: (0800) 542 50 33 E-mail: poinfo@po-b-nl.com 

Internet: www.plasticomnium.nl 

www.plasticomnium.be

easyFairs focust op 

bodemsanering 

OVB, FEBEM en VCB organiseren samen 

workshop bodemsanering 

De beurs easyFairs Industrie & Milieu biedt haar bezoekers 

gratis learnshops aan, onafhankelijke mini-seminaries over 

actualiteiten en hete hangijzers uit de sector. Zo ook op 19 

maart 2009. Tijdens deze editie heeft FEBEM, in samenwerking 

met OVB (Ondernemersvereniging Bodemsaneerders) en 

VCB (Vlaamse Confederatie Bouw), de workshop ‘Verleden, 

heden en toekomst van de bodemsanering in Vlaanderen’ gehouden. 

De beursgangers hebben deze workshop blijkbaar 

goed weten te smaken. Naast de ingeschreven deelnemers, 

hebben verschillende voorbijgangers spontaan het programma 

meegepikt. Zo’n 100-tal mensen hebben de toespraken 

van Geert Ide (voorzitter OVB) en Henny De Baets (administrateurgeneraal 

OVAM) kunnen volgen, evenals het debat met 

Dirk Ponnet (voorzitter OVB-FEBEM werkgroep CGR’s), Eddy 

Van Dijck (hoofd afdeling bodembeheer OVAM), Isabelle Larmuseau 

(gedelegeerd bestuurder VVOR), Mark Van Straaten 

(VEB), Mark Dillen (directeur VCB) en moderator Werner Annaert 

(algemeen directeur FEBEM). 

De Vlaamse bodemsaneringssector wil haar savoir-faire 

exporteren. In sommige 

(buur)landen worden nog te 

veel reinigbare partijen naar 

stortplaatsen afgevoerd. 

Een Europees draagvlak, bijvoorbeeld door middel van een 

bodemrichtlijn, kan daarbij helpen. Maar de sector mag de 

plaatselijke markt niet uit het oog verliezen. De voorzieningen 

uit het VLAREBO zoals cofinanciering en draagkrachtregeling 

moeten ten volle worden benut. De projecten uit het brownfieldconvenant 

moeten nog van grond geraken. Sectorfondsen 

zoals Bofas en Vlabotex werken stimulerend. Ook het nieuw 

strategisch plan van OVAM kan de sector ondersteunen. De 

overheid moet een voortrekkersrol spelen opdat de tewerkstelling 

gegarandeerd blijft en de technologische vooruitgang 

gestimuleerd wordt. 

De presentaties van Geert Ide en Henny De Baets zijn beschikbaar 

op onze website (www.febem.be). 



12 

Limburg lanceert Cleantech 

Steven Van Passel, Universiteit Hasselt 

Het Centrum voor milieukunde (CMK) van 

de universiteit Hasselt en de Limburgse 

investeringsmaatschappij (LRM) lanceren 

in samenwerking met diverse partners het 

Cleantechplatform.be. Dit multisectoraal 

platform is een broedplaats waar diverse 

partijen rond het thema cleantech samen- 

werken. Deze verhoogde interactie tussen 

bedrijven, investeerders, overheden en ken- 

nisinstellingen moet leiden tot een versnel- 

ling van bedrijfseconomische activiteiten in 

dit kader.

Wat is Cleantech? 

Cleantech is een verzamelnaam van producten, diensten en 

processen die gebruik maken van technologieën om het gebruik 

van onze natuurlijke hulpbronnen te optimaliseren en de 

milieu-impact te minimaliseren. Hierbij staat het gebruik van 

hernieuwbare energiebronnen (zonne-energie, windenergie, 

biomassa, …) en duurzame materialen voorop. 

Alle actoren aan tafel brengen 

Samen met de partners Provincie Limburg, de Associatie 

Universiteit-Hogescholen Limburg, KHLim, VITO, K.U.Leuven, 

Capricorn Cleantech Fund en Innovatiecentrum Limburg is een 

denk tank opgericht en zijn 6 “do-tanks” geïnstalleerd. Binnen 

elke ‘do-tank’ worden een aantal inhoudelijke experts (onderzoekers 

of overheid), investeerders en bedrijven samengebracht 

rond specifieke thema’s, en wordt er door interacties 

van de verschillende partijen op zoek gegaan naar zinvolle 

Cleantech technologieën, kennis en/of projecten. Momenteel 

zijn 6 “do-tanks” gedefinieerd. 

Gezocht: Bedrijven 

Enkele bedrijven hebben zich spontaan aangemeld om actief 

deel te nemen aan het initiatief, maar vanaf nu zullen de bedrijfsorganisaties 

en de bedrijven actief benaderd worden vanuit 

het platform. Introductie van cleantech kan immers enkel 

slagen door een zo groot mogelijke participatie van de bedrijven. 

Het Cleantechplatform.be biedt bedrijven de gelegenheid 

om toe te treden tot een netwerk waar alle belangrijke actoren 

(bedrijven, investeerders, overheden en kennisinstellingen) 

rond cleantech verzameld zijn. Het verschaft hen toegang tot 

kennis, onderzoekers, overheden en potentiële investeerders. 

Cleantechplatform.be geeft bedrijven daarenboven de kans 

om hun eigen kennis en expertise te valoriseren. 

‘’De mythe dat milieu-investeringen enkel geld kosten, moet 

definitief de wereld uit.’’ 

Specifiek voor bedrijven wordt een aantal events georganiseerd 

zoals symposia rond een bepaalde technologie, ‘match 

making’ events, ervaringsuitwisseling/bedrijfsbezoeken, praktijkvoor-beelden 

en brainstormsessies rond strategie, innovatie 

en beleid. 

Investeren in Cleantech? 

Investeren in Cleantech is essentieel om te komen tot een duurzame 

energievoorziening en om de negatieve effecten van de 

klimaatopwarming te vermijden of te verzachten. Maar belangrijk 

op bedrijfsniveau is het feit dat investeren in Cleantech een 

hogere return, een hogere productiviteit, een hogere competitiviteit 

en een strategisch voordeel (‘first mover advantage’) kan 

opleveren. Cleantech is dus niet enkel een verzamelnaam van 

energie- en milieutechnologie maar legt een duidelijk verband 

tussen technologie en de globale uitdagingen (energievoorziening 

en klimaatopwarming) en bedrijfsuitdagingen (competitiviteit). 

Concreet vertalen we Cleantech als (i) de ontwikkeling 

van technologieën voor hernieuwbare energieproductie (zon, 

wind, biomassa,…), ( ii) de ontwikkeling van energie-efficiëntie 

technologieën om tijd te kopen voor de ontwikkeling van hernieuwbare 

energie, (iii) de ontwikkeling van technologie om de 

impact van fossiele brandstoffen te verzachten of te vermijden 

(bv. koolstofopslag), (iv) de ontwikkeling van technologie om 

de impact van economische activiteiten op ons ecosysteem 

(o.a. bodem, lucht en water) te verzachten of te vermijden. 

Wereldwijd wordt er alvast intensief geïnvesteerd in Cleantech. 

Er is sprake van een zeer sterke toename met een echte doorbraak 

vanaf 2006. Ook het aandeel van Cleantech in de durfkapitaalinvesteringen 

is sterk gestegen. Zo steeg dit aandeel 

in de VS van 1.4 % in 2001 naar 5.4 % in 2007. In de EU zien 

we een gelijkaardige toename (van 1.6 % in 2001 naar 4.4 % 

in 2007). 

Steven Van Passel 

Universiteit Hasselt 

Cleantechplatform.be 

Centrum voor Milieukunde 

Universiteit Hasselt 

Agoralaan Gebouw D 

3590 Diepenbeek 

info@cleantechplatform.be 

www.cleantechplatform.be 



14 

SGS IS THE WORLD’S LEADING INSPECTION, VERIFICATION, 

TESTING AND CERTIFICATION COMPANY 

be.environment@sgs.com 

www.sgs.com 

• LABORATORIA 

• LUCHTMETINGEN 

• REACH & SDS 

• MILIEU-ADVIES 

• VEILIGHEIDSSTUDIES 

• GEOTECHNIEK 

• GELUID & TRILLINGEN 

WHEN YOU NEED TO BE SURE 

adv SGS-febem_3.indd 2 30/04/09 12:24

Glasrecycling 

Cédric Slegers, FEBEM 

Deze FEBEM-werkgroep mag dan de kleinste zijn wat het aantal deelnemers betreft (meestal 

5-6 personen), maar gezien de beperkte hoeveelheid bedrijven actief in de glasrecyclage is 

het wel eveneens een zeer representatieve. Alle Belgische reycleurs van hol glas maken er 

immers deel van uit. Oorspronkelijk bestond de werkgroep uitsluitend uit recycleurs en werd 

er uitsluitend aandacht besteed aan dossiers die verband hielden met de recyclage van hol 

glas. Sinds kort wordt de werkgroep voor bepaalde punten uitgebreid met de ophalers die 

actief zijn in deze afvalstroom, en ze heeft nu ook aandacht voor andere soorten afvalstromen, 

zoals glas afkomstig van ramen die gedemonteerd zijn uit gebouwen of glas afkomstig van het 

verwerken van autowrakken. 

Raf Vanswartenbrouck is voorzitter van de werkgroep. Raf 

leidt het familiebedrijf GRL met exploitatiezetel in Lummen. 

Daarnaast hebben ze twee sites in Duitsland. We schoven bij 

hen aan tafel om dieper in te gaan op de FEBEM-werkgroep 

Glas. 

FEBEM: Raf, welke zijn de voornaamste dossiers die de 

werkgroep behandelt? 

Raf Vanswartenbrouck: We onderscheiden twee zeer belangrijke 

dossiers. Het eerste dossier dat ons al jaren bezighoudt, 

heeft betrekking op het verbeteren van de kwaliteit van het 

glasafval dat wordt opgehaald via de glasbollen. Nu de Europese 

concurrentie steeds groter wordt, moeten de Belgische 

recycleurs zich meer dan ooit profileren als diegene die het 

beste product aanbieden aan de glasfabrikanten. Hoe beter 

het materiaal dat wij binnen krijgen hoe beter wij de hoogste 

kwaliteit aan gezuiverde scherven kunnen bieden. Het tweede 

dossier is Europa. We volgen verschillende Europese initiatieven 

op zoals de REACH-verordening en de nieuwe Europese 

Kaderrichtlijn Afval die ons via het End of Waste-verhaal de 

mogelijkheid geeft om het statuut van product te krijgen voor 

onze gezuiverde scherven, althans dat hopen we toch. 

FEBEM: Het is al meerdere jaren dat FEBEM een verbetering 

van de kwaliteit van het ingezamelde glasafval 

eist. Is dit dan zo’n probleem? 

Raf Vanswartenbrouck: Ja, natuurlijk, meer dan ooit. Jaarlijks 

wordt in België bijna 320.000 ton holglasafval selectief 

opgehaald en gerecycleerd, waarvan bijna de helft via het Fost 

Plus-systeem. Het is een stroom die sterk verankerd zit in de 

sorteermentaliteit van de burgers, maar die constant aandacht 

vergt. Wij zien dat de kwaliteit van het ingezamelde glas achteruit 

gaat. 

WERKGROEP IN DE KIJKER 

De aanwezigheid van keramiek, steen en 

porselein onder de vorm van borden en tassen, 

jeneverkruiken, bloempotten en zelfs 

beelden, zijn de klassieker die het recyclageproces 

erg bemoeilijken. 

“ 

” 

FEBEM: Hoe zie jij dat en waar ligt dat dan aan? 

Raf Vanswartenbrouck: Gezien de grondstof die gewonnen 

wordt uit het glasafval uit de glasbol enkel wordt gebruikt voor 

de productie van nieuw verpakkingsglas, zou de glasbol enkel 

mogen worden gebruikt voor het inzamelen van verpakkingsglas. 

De chemische samenstelling van verpakkingsglas 

kan zeer sterk verschillen van andere glassoorten die vandaag 

meer en meer terug te vinden zijn in het huishoudelijke glasafval. 

Zo is er het hittebestendig glas zoals o.a. ovenschotels en 

glazen kookpotten, dat omwille van zijn hogere smelttemperatuur 

voor grote problemen zorgt in de productie van nieuw 

glas. De aanwezigheid van keramiek, steen en porselein onder 

de vorm van borden en tassen, jeneverkruiken, bloempotten 

en zelfs beelden, zijn de klassieker die het recyclageproces 

erg bemoeilijken. Een verontreiniging die we steeds meer terug 

vinden is onzuivere glazen potten. Vroeger werden de vervallen 

etensresten uit de potten gehaald en werden de glazen 

potten na gebruik zuiver gemaakt voordat ze in de glasbol 

terecht kwamen. We stellen vast dat dit vandaag veel minder 

wordt gedaan waardoor we met een probleem van organische 

verontreiniging komen te zitten. 

FEBEM: Bestaan er geen technieken om deze fracties 

op een correcte manier te sorteren? 

Raf Vanswartenbrouck: De technologie voor het scheiden 

van bepaalde van deze verontreinigingen staat nog in zijn kinderschoenen 

en moet nog bewezen worden in de industriële 


KWALITEIT OP WEG 

EN ROUTE POUR LA QUALITE 

hoogkwalitatieve machines 

bedrijfszekerheid 

service 24/24 u. 

wisselstukkenbeheer 

onderhoud 

klantvriendelijkheid 

Geen loze woorden 

maar bij ons een 

dagdagelijkse opdracht. 

www.schmidt-belgium.be 

machines de haut qualité 

fi abilité 

service 24/24h. 

gestion de pièces de rechange 

entretien 

acceuil clientèle 

Ne sont pas 

des vaines paroles mais 

notre mission journalière. 

www.schmidt-belgique.be 

SCHMIDT BELGIUM Boomsesteenweg 74 - B 2630 Aartselaar Tel.: +32(0)3 458 15 85 Fax: +32(0)3 458 18 25 e-mail: info@schmidt-belgium.be 

SCHMIDT BELGIQUE Route de Wavre 110 - B 4280 Hannut Tel.: +32(0)19 65 76 32 Fax: +32(0)19 65 76 33 e-mail: info@schmidt-belgique.be

praktijk. Gelet op de zeer hoge financiële kosten en de markt 

die momenteel onder druk staat, is het ook helemaal niet evident 

om een onzekere investering aan te gaan. Bovendien 

geldt ook hier dat het probleem beter wordt aangepakt aan de 

bron dan “end of pipe”. 

FEBEM: Laten we het even hebben over de markt. De 

glasrecyclagemarkt ontsnapt blijkbaar niet aan de crisis! 

Raf Vanswartenbrouck: Dat kan je wel zeggen, want de 

markt is eind 2008 letterlijk ingestort, een echte catastrofe 

voor onze sector. Er is van de vraag vanwege de glasfabrikanten 

naar gezuiverde scherven een daling merkbaar die 

men nog nooit eerder heeft gezien. De glasfabrikanten lijden 

sterk onder de economische crisis, hetzij door een dalende 

consumptie, hetzij doordat hun klanten andere verpakkingen 

kiezen die ondertussen goedkoper zijn met de daling van de 

oliekoersen. Door de lagere vraag naar gerecycleerde scherven 

en een behoud van de hoeveelheid verpakkingsglasafval, 

ontstaan er grote voorraden en verhoogt de druk op de prijzen. 

Door de gunstige valuta en extreem lage transportkosten, 

worden Engelse en Ierse scherven op onze markt ver beneden 

de normale prijs gedumpt. Met de hoge prijzen die we momenteel 

betalen in het kader van de aanbestedingen uit de betere 

tijden met een vaste prijs voor meerdere jaren, kunnen wij hier 

niet tegen concurreren. Door het grote overaanbod aan gerecycleerde 

scherven komen niet enkel de prijzen maar ook de 

kwaliteit onder zware druk te staan. De slechte kwaliteit van 

het huishoudelijk glasafval dat in België wordt ingezameld, levert 

ons ook op dit vlak een serieuze handicap. Daarom pleiten 

we voor een dringende aanpak van de kwaliteitsproblematiek. 

Onze sector beleeft zeer moeilijke tijden en we hebben meer 

dan ooit steun van onze federatie nodig. 

FEBEM: Hoe zie je de zaken op Europees niveau? 

Raf Vanswartenbrouck: Dit is een lang debat en ik ben teleurgesteld 

over het feit dat glas door de EU-Commissie niet 

beschouwd wordt als de prioritair te behandelen stroom voor 

het bepalen van de criteria voor de « end of waste ». We staan 

immers volledig klaar met alle technische gegevens. Het is bovendien 

een product dat volledig beantwoordt aan de eisen die 

rond End of Waste worden vooropgesteld. Het is een belangrijk 

debat voor België, dat over recyclagebedrijven beschikt 

die hoge kwaliteitsscherven op de markt brengen. Voor dit 

dossier hebben we ons samen met andere collega’s verenigd 

in onze Europese vereniging FERVER, met wie FEBEM trouwens 

een goede samenwerking heeft uitgebouwd. Ook FEAD 

wordt betrokken. 

FEBEM: U hebt het debat over REACH ook zeer actief 

gevolgd? 

Raf Vanswartenbrouck: Onze sector is daarbij rechtstreeks 

betrokken partij. Het was niet evident om een duidelijk standpunt 

in te nemen door de glasrecyclagebedrijven want er was 

veel onduidelijkheid. Als we het debat inzake afvalstoffen/secundaire 

grondstoffen even buiten beschouwing laten, bleek 

dat glas vrijgesteld kon worden van de REACH-verordening, 

maar men moest bewijzen dat glas geen gevaarlijke stof is. 

Op zich was dat geen probleem maar de bijkomende voor- 

Door het grote overaanbod aan gerecycleerde 

scherven komen niet enkel de prijzen maar 

ook de kwaliteit onder zware druk te staan. 

“ 

” 

waarde dat het geen gevaarlijke bestanddelen mag bevatten 

die op een gegeven moment kunnen vrijkomen, is heel wat 

moeilijker want dat kan nooit 100 % verzekerd worden. Alle 

Belgische recycleurs hebben zich dus maar laten preregistreren. 

We wachten nu met ongeduld op een verduidelijking van 

de Europese autoriteiten om te weten of we ook zullen moeten 

registreren. We verwachten van niet, het zou niet logisch zijn, 

maar je weet nooit. 

FEBEM: Sinds kort buigt de werkgroep zich ook over 

andere glasstromen? 

Raf Vanswartenbrouck: Ja, we zijn via de debatten binnen 

OVAM aangesproken over het beheer van bouwen sloopafval. 

Het glas van ramen kan immers gemakkelijk gerecycleerd worden 

als ze het voorwerp uitmaken van een selectieve demontage. 

In het algemeen geldt : hoe beter de stroom hogerop 

is gesorteerd, hoe efficiënter de verdere recyclageprocessen 

zijn. We hopen dit binnenkort te kunnen bespreken met de gewestelijke 

autoriteiten – we hebben trouwens voorgesteld om 

een recyclagecentrum te bezoeken. De andere stroom waarover 

we feitelijk hetzelfde debat voeren, is het glas afkomstig 

van autoruiten. 

FEBEM: FEBELAUTO had een studie gemaakt waarin 

gesteld werd dat de autoruiten niet moesten gedemonteerd 

worden, want niet zinvol om te recycleren. Jij gaat 

daar niet mee akkoord? 

Raf Vanswartenbrouck: Inderdaad, onze werkgroep had de 

indruk dat de resultaten van de studie al op voorhand gekend 

waren. We hebben dit aangekaart bij de overheid en sindsdien 

is er duidelijk begrip bij de gewesten voor een selectieve demontage. 

Het is zelfs verplicht in het Waalse Gewest. 

FEBEM: Hoe ziet u de toekomst van de werkgroep? 

Raf Vanswartenbrouck: Op dit ogenblik is een evenwicht gevonden 

in de verschillende dossiers wat zorgt voor een goede 

samenwerking tussen de betrokken bedrijven. We blijven in 

de eerste plaats een groep gericht op recyclage, maar het 

is inderdaad interessant om overleg te plegen met de ophalers 

gezien de vele raakvlakken. Het is ook belangrijk om de 

goede samenwerking met FERVER verder uit te bouwen voor 

de Europese dossiers. Maar eveneens met FILGLASS, het afzetorganisme 

voor glas in de FOST Plus-structuur. We willen 

dat FILGLASS meer onze activiteiten ondersteunt. De crisis 

is stevig en zeer diepgaand, een reden te meer voor ons als 

bedrijven om de federatiewerking verder te versterken. 

Raf Vanswartenbrouck 

Zaakvoerder GRL 



18 

TWZ in Evergem, houdt 

Tank en Water Zuiver! 

Werner Annaert en Baudouin Ska, FEBEM 

LID IN DE KIJKER 

Onder de Belgische zeehavens neemt Gent een belangrijke plaats in. De haven is de laatste jaren 

sterk gegroeid en ook de scheepstrafiek kende een stijging. Dat dit opportuniteiten zou bieden, 

begreep de familie De Vlieghere al in 1990, toen ze TWZ langs de Ringvaart vestigde.

Met een huidige totale opslagcapaciteit van 5000 m³ verwerkt 

TWZ jaarlijks meer dan 140 000 ton meestal vloeibaar afval. 

Twintig personeelsleden realiseren jaarlijks een omzet van 6,2 

miljoen Euro. 

Naast mobiele installaties voor de reiniging van scheepsruimten 

van binnenschepen en zeeschepen, heeft TWZ 4 vaste lij- 

“ 

In een recessie moeten we geen recessiehouding 

aannemen. We moeten lucide blijven 

maar verder durven ondernemen. 

nen voor de uitwendige en inwendige reiniging van tankwagens, 

tankcontainers, spoorwagens, multiboxen en ASP’s. Twee van 

de 4 lijnen worden voorbehouden voor de voedingsindustrie. 

De vrijgekomen reinigingsresidu’s, alsook de rechtstreeks aangeboden 

afval(water)partijen ondergaan één (of meerdere) van 

de volgende verwerkingsprocessen: 

Mechanische behandeling (indikking, ontpakking, afzeving); 

• Fysische behandeling, zoals olie/water, vet/water, zand/ 

• 

waterscheiding; 

Fysico-chemische behandeling, o.a. evapo-condensatie of 

• de zogenaamde ONO technologie (ontwateren, neutralisa- 

tie, ontgiften), alsook de immobilisatie; 

Biologische zuivering met actief slib. 

• 

” 

Voorafgaande screening, conformiteitcontroles en opvolging 

van de diverse processen horen thuis in het eigen laboratorium. 

De geur- en energieproblematiek krijgen de nodige aandacht 

en leiden tot investering in het bedrijf, dat in 2006 een 

uitbreiding kende van haar installaties en kantoren. 

TWZ is erkend als Havenontvangstinstallatie (HOI), als overbrenger 

in de drie gewesten en ISO 9001:2000 en SQAS gecertificeerd. 

FEBEM heeft voor FOCUS haar enthousiaste bedrijfsleider Ivo 

De Vlieghere ontmoet: 

FEBEM: Jullie zijn een familiebedrijf maar hebben wel 

kapitaal van VEOLIA, de grootste multinationale afvalgroep. 

Een explosief mengsel of de optimale combinatie? 

Ivo De Vlieghere: Zeker geen explosieve mengsel. Onze 

familie houdt ook de meerderheid in TWZ. De samenwerking 

is ontstaan dankzij de goede persoonlijke contacten van mijn 

moeder Héliane De Vlieghere-Haus (trouwens lid van de Raad 

van Bestuur van FEBEM) met Bertrand Gontard, de oprichter 

van Sarp Industries te Limay (Frankrijk). Dat SARP onder de 

vleugels kwam van VEOLIA heeft weinig impact gehad op deze 

goede samenwerking. We zijn commercieel en operationeel 

zelfstandig, maar kunnen op de knowhow (wetgeving en techniek) 

van de grote groep rekenen, alsook op hun financiële 

garantie. We delen onze ervaringen (bv intercalibratie van de 

laboratoria), en testen op ons niveau nieuwe technieken, die 

desnoods later in een grotere dimensie door VEOLIA worden 

toegepast. 

FEBEM: Zijn het dynamisme en de flexibiliteit van een 

KMO troeven om de economische recessie te verteren? 

Ivo De Vlieghere: In een recessie moeten we geen recessiehouding 

aannemen. We moeten lucide blijven maar verder 

durven ondernemen. Als KMO kunnen we inderdaad een sterke 

synergie uitbouwen tussen onze medewerkers: planning, administratie 

en commerciële diensten werken in één grote ruimte, 

waardoor verkeerde (of gebrek aan) communicatie onmogelijk 

is. We hebben ook een nieuw project even durven stilleggen 

om het energieplaatje grondig te analyseren en de rendabiliteit 

van het project te garanderen. 

FEBEM: Wat betekent/vertegenwoordigt FEBEM voor 

u? 

Ivo De Vlieghere: Vooral een bron van informatie. Als KMO 

kunnen we niet alles altijd op tijd zelf leren en weten. De 

meerwaarde ligt ook in de uitleg die we bij al deze informatie 

krijgen: complexe wetgevingen zoals de heffingen of REACH 

worden goed uitgelegd. FEBEM werkt ook proactief, brengt 

gelijkheid tussen alle leden en vormt een tegengewicht ten 

“ 

FEBEM werkt ook proactief, brengt gelijkheid 

tussen alle leden en vormt een tegengewicht 

ten opzichte van de overheid. 

opzichte van de overheid. 

FEBEM: Mooie toekomstperspectieven? 

Ivo De Vlieghere: Ja, zeker! We zijn al gestart met onze nieuwe 

bijkomende vestiging in de Haven van Gent, waar we ook 

zeeschepen zullen ontvangen. We kunnen er nu al 30 000 ton 

afval verwerken in onze biologische installatie, en tegen 2010 

is er een nieuwe fysico-chemische installatie gepland en bunkers 

voor overslag van vast afval. We plannen de aanwerving 

van 5 bijkomende medewerkers. 

TWZ 

Durmakker 4 

B-9940 Evergem 

Tel. 09 257 11 11 

Fax 09 258 06 93 

info@twz.be 

www.twz.be 

Ivo Devlieghere 

TWZ 

” 



20 

Doet binnenkort Big Brother 

zijn intrede in de afvalsector? 

Cédric Slegers, FEBEM 

De Waalse autoriteiten werken al enkele jaren aan een aantal wetteksten, bestellen studies of 

realiseren pilootprojecten die allen in dezelfde richting gaan : het verkrijgen van een maximaal 

inzicht in de weg die een afvalstroom aflegt van de wieg tot het graf. De vraag dient evenwel 

gesteld : is men niet bezig om, onder het mom van het milieubelang, een stap te ver te gaan? 

Is het willen beschikken over realtime informatie en het verzekeren van een totale transparantie 

van de keten niet een doel op zich geworden zonder dat men zich nog afvraagt wat daar het 

nut van is? Om het even over een andere boeg te gooien : gaan we een elektronische chip in de 

armen van onze kinderen plaatsen, zodat ze op het scherm traceerbaar zijn? In hun belang en 

dat van de maatschappij uiteraard….?

Een eerste stap naar een nog grotere traceerbaarheid is het vermelden van de firmanaam op alle containers 

De verbintenissen van de sector 

Een recente studie van het Waalse Gewest heeft aangetoond 

dat er momenteel 50 verschillende plichten bestaan tot het 

verstrekken van gegevens aan de overheid en andere instanties, 

bijvoorbeeld in het kader van de terugname- en aanvaardingsplichten. 

Als we dan nog meer in detail gaan en de verschillende 

elementen afzonderlijk tellen, komen we aan 170 

“ 

Kortom, ’t is weer hetzelfde liedje dat ook 

in Vlaanderen speelt: extra controle van 

dat wat men al goed kent maar geen enkel 

initiatief voor het opsporen van de werkelijke 

problemen. 

” 

verschillende aspecten die ergens moeten worden gemeld! 

Zo sturen de afvaloperatoren al vele jaren heel wat gegevens 

door aan het Waalse Gewest en sinds 2004 zijn daar 

ook de niet-gevaarlijke stromen bijgekomen. In 2008, met de 

invoering van het nieuwe Heffingendecreet, kwamen daar in 

Wallonië ook nog eens de meldingen inzake de heffingen bij 

(via het CODITAX-systeem). FEBEM is vragende partij voor 

een betere coördinatie van dit alles. Dit zou de administratie 

eveneens moeten toelaten om de doorgestuurde informatie te 

verwerken in een aantal bruikbare statistieken. Want nu wordt 

er bitter weinig gedaan met al die gegevens. De sector is dan 

wel transparant maar kan dat zelf moeilijk bewijzen… 

Naar een realtimebeheer 

Ondanks het gegeven dat er nu amper iets wordt gedaan met 

de opgestuurde gegevens, kijkt het Waalse gewest al verder 

en verklaart het een realtimetraceerbaarheid te willen invoeren 

voor alle afvalstromen. Sommige ambtenaren zien al een 

scherm van Wallonië voor zich met daarop alle actuele transporten 

van afvalstromen. Het is hier dat zich een ernstig probleem 

stelt, want nergens is duidelijk wie er dan controles te 

velde zal doen. In de eerste plaats is er dus het gegeven dat 

het gewest nu weinig tot niets doet met al deze info. Bovendien 

bestaat zeker het risico dat het invoeren van een duur 

informaticasysteem ervoor zal zorgen dat het weeral vooral de 

ondernemingen zullen zijn die nu al correct werken die zullen 

investeren, terwijl de anderen toch weten dat er geen handhaving 

is en niets zullen doen. Actoren die dat niet zullen doen, 

zullen in de illegaliteit blijven. Kortom, ’t is weer hetzelfde liedje 

dat ook in Vlaanderen speelt: extra controle van dat wat men 

al goed kent maar geen enkel initiatief voor het opsporen van 

de werkelijke problemen. 

We maken ons ook zorgen over enkele voorstellen waarbij de 

gewestelijke autoriteiten zich duidelijk gaan mengen in enkele 

gevoelige commerciële zaken. Bij wijze van voorbeeld: de contracten 

die tussen afvaloperatoren zouden worden afgesloten, 

zouden eerst moeten worden gevalideerd door de overheid! 

Dit doet veel vragen rijzen over staatsinmenging. Bovendien 

zal bij problemen de privésector gemakkelijk kunnen aantonen 

dat de gewestelijke autoriteit de bevoegdheid had om 

het schadegeval te vermijden. Er zijn dus duidelijk ook heel 

wat juridische struikelstenen. Bovendien bestaat het risico dat 

concurrenten toegang zouden hebben tot vertrouwelijke commerciële 

circuits. Kan dit voorkomen worden? Wellicht wel, 

maar waterdicht? Denken we maar aan het geval dat in 2007 

OVAM een rapport van RECUPEL naar het Vlaamse Parlement 

had gestuurd met daarin het hele operationele schema van de 

verwerking van AEEA. 

Een laatste bedenking 

In Wallonië zijn vele duizenden ondernemingen met afval bezig, 

niet alleen afvalbedrijven uiteraard maar vooral heel wat afvalproducenten. 

Het in kaart brengen van afvalstromen heeft dan 

ook nood aan een pragmatische aanpak. Zoals in Nederland 

met het AMICE-systeem dat vooral gericht is op het vergemak- 

“ 

FEBEM vraagt dan ook om eerst te evalueren 

wat er nu al is aan informatie en hoe die 

optimaal zou kunnen worden gebruikt. 

kelijken van het doorgeven van informatie. FEBEM vraagt dan 

ook om eerst te evalueren wat er nu al is aan informatie en hoe 

die optimaal zou kunnen worden gebruikt. Ook wij zijn vragende 

partij om meer nog dan nu op te treden tegen bedrijven die 

de concurrentie niet eerlijk aangaan. Maar deze doelstelling 

moet wel voor ogen worden gehouden en zo efficiënt mogelijk 

gerealiseerd worden. 

Cédric Slegers 

Adjunct-directeur FEBEM 

” 



22 

Grond met stenen of stenen 

met grond? 

Mireille Verboven, FEBEM 

Deze discussie houdt de werkgroepen CGR (Centra voor GrondReiniging) en B&S (Bouw- en 

Sloopafval) al enige tijd in de ban. Uitgegraven bodem met een hoeveelheid stenen van meer 

dan 5 massa % of groter dan 50 mm (zie Vlarebo en nieuwe Vlarem rubriek 2.1.3), evenals 

steenachtig sloopmateriaal zijn afvalstoffen die mits toepassing van de juiste behandelings- of 

verwerkingstechnieken opnieuw nuttig toegepast kunnen worden.

Puin 

(VLAREA) 

Grond en stenen, 

aangeleverd op een CGR/TOP 

of een breker 

(onduidelijk qua indeling VLAREBO of VLAREA) 

Voorafzeving 

Grove fractie Fijne fractie 

Elke 1000 m³ milieuhygiënische controle 

(Zware metalen, MO, PAK’s, EOX) 

en bepaling org.stofgehalte en methyleenblauwfactor 

Niet verontreinigd Verontreinigd 

Zeefzand 

(VLAREA) 

Org.stofgehalte < 2% 

en minder dan MBf 10 

Bodem 

(VLAREBO) 

FEBEM voorstel scheme VLAREA / VLAREBO 

Org.stofgehalte >= 2% 

of MBf 10 en meer 

=> 

verwerkingscentrum 

In het Waals Gewest wordt deze kwestie geregeld in 

het Besluit van de Waalse Regering van 27 mei 2004, 

tot wijziging van het besluit van de Waalse Regering van 

14 juni 2001 waarbij de nuttige toepassing van sommige 

afvalstoffen bevorderd wordt. De ‘propere grond’ (ook 

wel niet vervuilde aarde genoemd – code 17 05 04) mag 

niet bevatten meer dan 5 % steenachtige stoffen, zoals 

natuursteen, afbraakpuin en dergelijke meer. Wat natuursteen 

betreft, worden de stenen die om geologische of 

historische redenen in de bodem van bedoelde site aanwezig 

zijn, niet meegerekend in dit percentage. 

Wanneer de grond meer dan 5 % stenen bevat, mag ze 

dus niet gevaloriseerd worden als aanvulgrond en wordt 

ze beschouwd als interne afvalstof die hergebruikt kan 

worden nadat ze in een vergunde installatie verder verwerkt 

is. De granulaten die voortkomen uit deze vergunde 

installaties – bij het zeefproces – kunnen als bouwmateriaal 

gevaloriseerd worden, als fundering of onderfundering. 

De milieuhygiënische test die hierop van toepassing 

is, is de uitloogtest (DIN 38414 – S4). De resultaten van 

deze uitloogtest worden dan getoetst aan de waarden uit 

bijlage III van het genoemde besluit. 

In tegenstelling met het Vlaams Gewest zijn de milieuhygiënische 

testen dus verschillend voor gronden en gerecycleerde 

granulaten (dit zal evenwel veranderen bij het in 

voege treden van het nieuwe besluit betreffende het beheer 

van uitgegraven bodem, dat nog aangenomen moet 

worden). Momenteel wordt de uitgegraven bodem a priori 

beschouwd als proper en de frequentie van de uitloogtesten 

die vereist zijn voor gerecycleerde granulaten wordt 

niet gepreciseerd in de RW99-2004. 

Met de hulp van Thibaut Mariage, Tradecowall 

Mireille Verboven 

FEBEM adviseur 

De discussie gaat niet over de hoofdprincipes: 

Uitgegraven bodem (ontdaan van de steenachtige fractie) 

=> VLAREBO 

Puin van bouwen sloopafval (ontdaan van de fijne fractie) 

=> VLAREA 

Er ontstaat echter een grijze zone bij een mengsel grond 

en stenen (bijvoorbeeld een uitgegraven fundering) die 

door de ene als sloopafval en door de andere als bodem 

geïnterpreteerd wordt. In het eerste geval ontstaat bij de 

breker/sorteerder uit deze gemengde afvalstroom zeefzand 

dat vervolgens aan het VLAREA hoofdstuk IV moet voldoen 

voor gebruik in of als bouwstof. In het tweede geval ontstaat 

uit deze gemengde afvalstroom bij de TOP/CGR’s bodem 

dat aan de bepalingen van het VLAREBO moet voldoen, voor 

gebruik als bodem of bouwkundig bodemgebruik. Vermits de 

controles (via COPRO) op het zeefzand voornamelijk op de 

bouwtechnische eigenschappen gericht zijn, met slechts één 

verplichte milieuhygiënische controle per jaar, ontstaat een 

ongelijk speelveld ten opzichte van de TOP/CGR’s, waarbij 

minstens 1x/1000m³ een milieuhygiënische controle moet 

gebeuren. 

Om te voorkomen dat mogelijk verontreinigde partijen grond en 

stenen vermengd geraken met het zeefzand van de brekers/ 

sorteerders, is in overleg met beide werkgroepen afgesproken 

dat de milieuhygiënische controles op het zeefzand ook met 

een frequentie van 1x/1000m³ zullen uitgevoerd worden. 

FEBEM heeft reeds herhaaldelijk gepleit voor het verhogen van 

de frequentie van milieuhygiënische controle op de secundaire 

grondstoffen in het VLAREA. 

Het eerdere voorstel, waarbij geopperd werd om het zeefzand, 

analoog aan de zeefbodem, volgens de VLAREBO-regelgeving 

(Technisch verslag, Grondverzettoelating, Transportdocument 

en Bodembeheerrapport) te behandelen, zou echter weinig tot 

geen toegevoegde ecologische waarde hebben. Tijdens het 

overleg is dus afgestapt van dit standpunt. 

FEBEM stelt het volgend schema voor (zie hierboven): 

Dit voorstel omvat dus niet die stromen waar geen discussie 

over bestaat. Het is niet de bedoeling dat gronden via brekers/ 

sorteerders gaan en stenen via TOP/CGR’s. 



24 

De fijne fractie die voorafgaand aan het breken afgescheiden 

wordt bij de breker zal vaker milieuhygiënisch worden 

gecontroleerd. Hierdoor kan de breker beter aantonen dat 

deze fractie voldoet aan de regelgeving. Er dient een SAP 

(Standaardanalysepakket) te worden uitgevoerd per 1000 m³ 

(1). Dit omhelst de zware metalen (As, Cd, Cr, Cu, Hg, Pb, Ni 

en Zn), de extraheerbare organohalogeenverbindingen (EOX), 

“ Het 

eerdere voorstel, waarbij geopperd werd 

om het zeefzand, analoog aan de zeefbodem, 

volgens de VLAREBO-regelgeving te 

behandelen, zou echter weinig tot geen 

toegevoegde ecologische waarde hebben. 

” 

minerale olie en polycyclische aromatische koolwaterstoffen 

(PAK’s). In combinatie met deze SAP, wordt het organisch 

stofgehalte en de methyleenblauwwaarde bepaald zodat de 

opsplitsing zeefzand/zeefbodem het verdere traject kan 

bepalen: VLAREA of VLAREBO (2). De staalnamefrequentie 

komt zo op gelijk niveau bij de breker/sorteerder als bij de 

TOP/CGR, zodat malafide spelers geen mogelijkheid krijgen 

om verontreinigde stromen ‘weg te moffelen’. Verontreinigde 

partijen worden gedetecteerd en kunnen op een CGR gereinigd 

worden. 

FEBEM beoogt dat deze vorm van zelfcontrole bij de brekers/ 

sorteerders opgenomen wordt in het kwaliteitssysteem van 

COPRO/QUAREA (het eenheidsreglement) of dat dit wordt 

uitgewerkt in een Code van Goede Praktijk. De bedoeling is 

wel dat deze staalnames kunnen gebeuren zonder dat deze 

een ernstige impact hebben op de bedrijfsvoering en rekening 

houden met de terreinbeperkingen bij de brekers/sorteerders 

(bijvoorbeeld door het creëren van aparte batches). Deze 

praktische aspecten moeten nog uitgewerkt worden met 

ervaringsdeskundigen. 

Het voorstel kan de problemen uitsluiten indien alle 

spelers meedoen, ook de mobiele brekers. Dit kan alleen 

bewerkstelligd worden indien er voldoende handhaving is, 

zeker naar de mobiele brekers toe. Zo zou de verplichte 

invoering van een GPS systeem op de mobiele brekers en 

de mobiele zeefinstallaties een betere vorm van handhaving 

kunnen garanderen. 

(1) OVAM stelt voor om deze frequentie van 1x/1000 m³ via een attributenregeling 

aanpasbaar te stellen. Indien na verloop van tijd en mits een bepaalde reeks 

van conforme resultaten kan de frequentie verlagen, zodat ‘goede leerlingen’ 

beloond worden. 

(2) Deze grenswaarden om het onderscheid zeefzand/zeefbodem te maken 

(2 % org.stof en MBf10) zijn arbitrair bepaald. Deze waarden zijn voorgesteld op 

basis van ‘standaard bodem’ waarvoor 2 % organische stof wordt beschouwd; 

de grenswaarde van MBf10 komt uit het PTV 411.

Ik vind hét, 

Ik vind hét niet, 

Ik vind hét... in senTRAL 

www.senTRAL.be 

De online databank met wetgeving over 

veiligheid, milieu en arbeidsgeneeskunde. 

Ontdek senTRAL en doe de demo: 

www.kluwer.be/sentral 

4 manieren om te bestellen: 

Bestel online www.kluwer.be 

Telefoneer gratis 0800 30 144 

Fax gratis 0800 17 529 

Stuur een e-mail info@kluwer.be


26 

VBO memorandum 

Europese verkiezingen: 

Europa aan zet om de 

crisis te lijf te gaan! 

Michael Voordeckers, VBO 

Op 7 juni trokken de Belgen naar de stem- 

bus om de Belgische Europarlementsleden 

af te vaardigen. Zij moeten de Belgische 

belangen, inclusief die van onze bedrijven, 

behartigen. Deze Europese verkiezingen 

zijn een belangrijke eerste stap in het pro- 

ces waarbij de krijtlijnen van het EU-beleid 

voor de volgende vijf jaar zullen uitgetekend 

worden. Er is nood aan een ambitieus be- 

leid waarmee Europa de lidstaten doorheen 

deze wereldcrisis kan loodsen en ons con- 

tinent op het juiste spoor zet voor de toe- 

komst. In dat vooruitzicht formuleert het 

VBO een aantal concrete verzoeken in zijn 

Europees memorandum.

1. 

2. 

3. 

4. 

5. 

Eens de economische toestand normaliseert, 

moet het begrotingstekort en de schuldgraad 

in de lidstaten opnieuw onder respectievelijk 

3 % en 60 % van het bbp duiken. 

Er moeten inzake lasten op arbeid op Europees 

niveau bandbreedtes afgesproken worden 

met het oog op een grotere convergentie 

tussen de lidstaten. 

De EU moet niet alleen de voorwaarden 

scheppen om flexicurity op nationaal vlak 

waar te maken, maar moet deze strategie 

ook zelf continu voor ogen houden in haar rol 

van wetgever. 

De Small Business Act moet snel in de praktijk 

worden omgezet. Dit ambitieus actieplan 

vormt de leidraad voor het Europees kmobeleid 

voor de komende jaren en moet het 

ondernemerschap aanmoedigen. 

De industrie is geen tegenstander maar een 

partner in de strijd tegen klimaatverandering. 

Europa mag de clean tech train niet missen 

zoals dit het geval was voor de ICT. 

De VBO-voorstellen voor de komende legislatuur hebben betrekking 

op tal van beleidsdomeinen. Ze werden gebundeld in 

een overzichtelijke brochure, met tekst en uitleg. U kan dit 

documenten vinden op de website www.vbo.be. Onderstaande 

voorstellen zijn slechts een greep uit de brede waaier aan aanbevelingen 

van het VBO. 

Het beleid van de komende vijf jaar moet Europa op korte 

termijn vrijwaren van de gevolgen van de economische en financiële 

crisis zonder daarbij te vervallen in protectionisme 

en tegelijk ons continent in polepositie krijgen op de mondiale 

groeimarkten van de toekomst. Deze uitdagingen vergen 

eerst en vooral een krachtenbundeling om de economische 

toestand aan te pakken. We hebben naast een monetair beleid 

ook nood aan een sterk economisch beleid in de eurozone. 

Daarnaast moet Europa de bestaande middelen optimaal aanwenden 

om de economie nieuw leven in te blazen. Investeren 

in de Europese kenniseconomie is daarbij cruciaal. 

Tot slot moet Europa aan een aantal verleidingen weerstaan, 

zoals een aantasting van de regels van de interne markt, protectionistische 

maatregelen of een ontsporing van het stabiliteits- 

en groeipact. Uitzonderlijke tijden vragen uitzonderlijke 

6. 

7. 

8. 

9. 

10. 

Het VBO wil dat de internemarktregels integraal 

worden toegepast op hernieuwbare 

energie. De Europese doelstellingen ter zake 

mogen lidstaten met een beperkt potentieel 

aan hernieuwbare energie zoals België geen 

twee keer benadelen. 

Volgens het VBO moet de aanpak van de 

financiële crisis absoluut worden gecoördineerd 

om een verzwakking van de Europese 

kapitaalmarkten en een terugkeer naar het 

protectionisme van de verschillende lidstaten 

te voorkomen. 

Er bestaan nog veel obstakels om tot een 

echte interne markt op fiscaal vlak te komen. 

Vandaar een pragmatisch voorstel om alle 

vormen van grensoverschrijdende dubbele 

belasting uit te schakelen. 

Europese groene fiscaliteit mag het concurrentievermogen 

van onze bedrijven niet in het 

gedrang brengen. Fiscaliteit is overigens niet 

steeds het meest gepaste beleidsinstrument 

om milieudoelstellingen te halen, denken we 

maar aan het succes van recyclage in ons 

land. 

Volgens het VBO moeten bij de financiering 

van de EU meer middelen naar de verdere uitbouw 

van een kenniseconomie gaan. 

maatregelen maar zijn geen vrijgeleide voor het hypothekeren 

van de welvaart van de volgende generaties. 

Michael Voordeckers 

VBO 

Adviseur Europees Departement 



28 

Union des Classes Moyennes 

(UCM) heeft specifieke vragen 

naar nieuwe Waalse regering 

Federatie wenst dringend 

aanpassing aan bodemdecreet 

Arnaud Deplae, Studiedienst UCM 

FEBEM en de vertegenwoordiger van de Waalse middenstand UCM werken regelmatig samen. Zo 

hebben we op 9 oktober 2008 een samenwerkingsakkoord ondertekend dat als doel heeft het 

verbeteren van de selectieve ophaling van afval bij de KMO’s. Er is hiertoe een gemeenschappe- 

lijke werkgroep opgestart. Deze werkgroep heeft als prioritaire doelgroep de KMO’s actief in de 

HORECA-sector naar voren geschoven. VALIPAC werd hierbij betrokken want de HORECA-sector 

heeft heel wat bedrijfsmatig verpakkingsafval, zeker de hotels. Van hun kant hebben de FEBEM- 

leden zich ertoe verbonden om hun diensten nog verder aan te passen aan de specifieke noden van 

de KMO’s. De werkgroep was meteen ook de opstart van een intensere samenwerking tussen de 

twee federaties. We maken dan ook graag van de gelegenheid gebruik om de grote lijnen uiteen te 

zetten van de eisen die het UCM formuleert inzake het milieubeleid.

De Union des Classes Moyennes heeft haar memorandum 

voor de nieuwe Waalse regering opgemaakt samen met de 

Union Wallonne des Entreprises (de Waalse tegenhanger van 

het Vlaamse VOKA). Een idee voor de Vlaamse tegenhangers? 

Voor de Waalse koepelfederaties van ondernemingen moet de 

milieuwetgeving draaglijk zijn voor de ondernemingen en geen 

onnodige rem betekenen op de ontwikkeling van hun activiteiten. 

Naast de wetgeving zelf is er in Wallonië ook nog heel wat 

ruimte voor administratieve vereenvoudiging. 

“ 

Interessant is om vast te stellen dat de federaties er bij het 

Waals gewest voor pleiten om eerder dan het instrument van 

nieuwe wetgeving te kiezen voor het instrument van samenwerkingsakkoorden 

om milieuresultaten te bekomen. Hierbij wordt 

er gedacht aan sectorakkoorden met wel degelijk bindende 

normen. De federaties willen ook dat er meer gekeken wordt 

naar de resultaten dan naar de manier waarop de resultaten 

“ 

Interessant is om vast te stellen dat de federaties 

er bij het Waals gewest voor pleiten 

om eerder dan het instrument van nieuwe 

wetgeving te kiezen voor het instrument van 

samenwerkingsakkoorden om milieuresultaten 

te bekomen. 

” 

De UCM besteedt specifieke aandacht aan 

het nog jonge Waalse “bodemdecreet”, dat 

voor hen niet af is. De UCM is positief over 

de meeste van de principes die zijn opgenomen 

in dit decreet. 

” 

worden bereikt. Nu wil het gewest alles te veel regelen, wat 

soms een rem is op de ontwikkeling van nieuwe technieken. 

De UCM besteedt specifieke aandacht aan het nog jonge Waalse 

«bodemdecreet», dat voor hen niet af is. De UCM is positief 

over de meeste van de principes die zijn opgenomen in dit 

decreet. De trapsgewijze responsabilisering, het zogenaamde 

cascadeprincipe breken zij echter af, net als de mogelijke 

oorzaken om van een vrijstelling van sanering te genieten. 

De UCM vreest dat de saneringsplicht te veel en te snel op 

de nek van de exploitant zal vallen want het decreet voorziet 

dat dit het geval is: als (1) de dader moeilijk identificeerbaar 

is, (2) de verantwoordelijkheid moeilijk vast te stellen is of (3) 

de dader insolvent is. Geef toe dat het zeer waarschijnlijk is 

dat die gevallen zich frequent kunnen voordoen. Het begrip 

‘moeilijk identificeerbaar’ zal in de praktijk jammer genoeg veel 

voorkomen. Als immers een derde een terrein komt vervuilen, 

zal dit zo goed als altijd anoniem zijn. Om de werkelijke dader 

terug te vinden zal dus grondig onderzoek moeten gevoerd 

worden, maar er wordt geen enkele maatregel in die zin genomen 

in het decreet. Hoe wordt ‘insolventie’ gecombineerd 

met het principe van ‘de vervuiler betaalt’? Wat de vrijstellingsgronden 

betreft, komt het aan de dader of de vermoedelijke 

dader die door de administratie is aangeduid toe om zichzelf 

vrij te stellen. Hij moet aantonen dat de site niet vervuild is! 

Deze omkering van de bewijslast plaatst de dader of de vermoedelijke 

dader in een bijzonder moeilijk parket, waarbij hij 

een negatief feit moet bewijzen, vaak met grote kosten voor 

hem tot gevolg. Bijgevolg vraagt de UCM dat er een reden 

voor vrijstelling wordt toegevoegd, zoals dat het geval is in 

het Vlaamse decreet en, zoals dat ook besproken wordt in het 

kader van de wijziging van de Brusselse ordonnantie. Namelijk 

een vrijstelling voor de eigenaar die (1) houder is van zijn zakelijk 

recht van vóór 30 april 2007 of houder is geworden door 

erfopvolging en (2) niet op de hoogte was of kon zijn van de 

bodemverontreiniging of van het achterlaten van de afvalstoffen 

op het moment op het moment dat hij houder is geworden 

van zijn zakelijk recht. Zo stond het trouwens ook in het vorige 

Waalse bodemdecreet. Meer info op www.ucm.be. 

Arnaud Deplae 

Adviseur, Studiedienst UCM 

Reactie FEBEM 

FEBEM kan zich vinden in de kritiek van UCM op het bodemdecreet. 

Algemeen genomen pleit FEBEM er wel voor 

om oog te hebben voor de troeven die de milieu-industrie 

kan bieden betreffende omzet en tewerkstelling. Uiteraard 

mogen milieumaatregelen er niet voor zorgen dat 

onze bedrijven massaal in de problemen komen maar het 

gewest moet ook voldoende ambitie hebben om milieumaatregelen 

te nemen die zorgen voor extra economische 

activiteit in onze sector en die de bedrijven ook klaar 

maakt voor de ecologische uitdagingen. Want we mogen 

niet vergeten dat inzake leefmilieu het meer en meer de 

internationale fora zijn die verplichtingen en doelstellingen 

zullen opleggen en om daar op in te spelen is de enige 

gezonde houding een offensieve houding. 



30 

Waar gaan de nevenstromen 

van de voedingsindustrie 

naar toe? 

Tom Quintelier, FEVIA 

In de voedingsindustrie komen grote stromen organisch-biologische 

nevenstromen vrij door de verwerking van plantaardige 

en dierlijke grondstoffen. Het grootste deel van deze nevenstromen 

gaat naar de veevoeding of wordt gebruikt als bodemverbeteraar 

of meststof in de landbouw. De overige reststromen 

kennen diverse toepassingen in verbranding, compostering, 

vergisting, oleochemie en andere toepassingen. 

FEVIA, de federatie van de voedingssector, wenste de nevenstromen 

van haar bedrijven in kaart te brengen en na te gaan 

of er verschuivingen zijn in de bestemming ten opzichte van 

de resultaten van de enquête van enkele jaren geleden. Om de 

scope te beperken ging het enkel over de biologisch-organische 

nevenstromen die niet naar humane of dierlijke voeding 

gaan. Hierbij denken we onder meer aan waterzuiveringsslibs, 

schuimaarde, fruit- en groenteresten... 

Resultaten 

64 bedrijven stuurden de enquêteformulieren terug. Deze 

bedrijven vertegenwoordigen ongeveer 19 % van het totale 

omzetcijfer van de voedingsindustrie. Zij beschikten in 2007 in 

totaal over een kleine 400.000 ton nevenstromen bedoeld in 

de enquête. Daarvan ging ongeveer 70 % richting landbouw, 

10 % richting compostering en 8 % richting vergisting. Wanneer 

we deze cijfers vergelijken met de resultaten van een 

vorige enquête merken we vooral een afname van de stromen 

richting verbranding ten voordele van vergisting. Uiteraard 

moet er rekening gehouden worden met de verschillende doelgroepbedrijven 

van beide enquêtes. 

Verder merken we op dat de voedingsbedrijven al actief bezig 

zijn met het reduceren van hun waterzuiveringsslibs en dat ook 

in de toekomst zullen blijven doen. 

In de verwerkingsprijzen zien we in Vlaanderen een lichte daling 

voor de nevenstromen die richting vergisting gaan. Dit is 

meer dan waarschijnlijk te wijten aan het toenemende aantal 

vergistingsinstallaties in Vlaanderen. 

Uit de enquête blijkt ook dat de bedrijven geen echte problemen 

hebben met de wettelijke normen of controles. 

Conclusies 

Ongeveer 70 % van de nevenstromen gaat nog steeds rechtstreeks 

naar de landbouw. Compostering en vergisting zijn 

goed voor respectievelijk 10 en 8 % van de nevenstromen. 

Door het toenemende aantal vergistingsinstallaties merken we 

dat de prijs per ton voor deze stromen een dalende tendens 

vertoont. Verder blijkt dat er geen noemenswaardige problemen 

zijn met normen of controles. 

Tom Quintelier 

Adviseur Milieu en Energie, FEVIA 

tq@fevia.be

Gescheiden opslag van 

afvalstoffen moet conform 

de nationale bepalingen 

Arrest van het Europees Hof van Justitie in 

de Zaak C-387/07 

Tom Malfait, LDR 

Op 7 februari 2009 werd in het Publicatieblad van de Europese Unie een uittreksel gepubliceerd 

van het arrest van het Hof van Justitie van 11 december 2008 in de Zaak C-387/07. 

Aanleiding van deze zaak was een prejudiciële vraag van een 

Italiaanse rechtbank (Tribunale di Ancona) aan het Hof in het 

kader van een geding tussen de vennootschap MI.VER en Daniele 

Antonelli enerzijds en de Provincie Macerata anderzijds. 

Aan de orde is voornamelijk de vraag of afvalstoffen die onder 

“ De 

richtlijn bepaalt dus zelf niet expliciet 

dat afvalstoffen gescheiden moeten worden 

opgeslagen, maar de lidstaten hebben wel 

de verplichting om gescheiden opslag op te 

leggen om de bescherming van het milieu te 

garanderen. 

” 

verschillende codes van de Afvalstoffencatalogus (Beschikking 

2000/532/EEG) vallen, bij voorlopige opslag in overeenstemming 

met de (toenmalige) Kaderrichtlijn Afvalstoffen (Richtlijn 

75/442/EEG van de Raad van 15 juli 1975 betreffende afvalstoffen) 

mogen worden vermengd. 

Het Hof oordeelde dat de Richtlijn 75/442 en de Beschikking 

2000/532 zich er niet tegen verzetten dat de producent van 

afvalstoffen deze afvalstoffen (die onder verschillende codes 

van de bij beschikking 2000/532 gevoegde lijst vallen) – bij 

voorlopige opslag voorafgaand aan inzameling – op de plaats 

van productie vermengt. 

Wanneer de nationale regeling de bij beschikking 2000/532 

gevoegde afvalstoffenlijst overneemt, kan hiervoor de code 

15 01 06 “gemengde verpakkingen” worden gebruikt voor 

afvalstoffen, afkomstig van verpakkingen uit verschillende materialen, 

die zijn samengevoegd. 

Het Hof voegt hier echter wel aan toe dat de lidstaten maatregelen 

moeten nemen om de producent van afvalstoffen te verplichten 

de afvalstoffen – bij voorlopige opslag voorafgaand 

aan inzameling – op de plaats van productie te sorteren en 

afzonderlijk op te slaan op basis van de codes van deze lijst, 

indien zij dergelijke maatregelen noodzakelijk achten om de 

doelstellingen van artikel 4, eerste alinea, van Richtlijn 75/442 

te bereiken (bescherming van de gezondheid van de mens en 

het leefmilieu). 

De richtlijn bepaalt dus zelf niet expliciet dat afvalstoffen gescheiden 

moeten worden opgeslagen, maar de lidstaten hebben 

wel de verplichting om gescheiden opslag op te leggen 

om de bescherming van het milieu te garanderen. 

In het Vlaamse Gewest werd dit principe vertaald in artikel 13, 

artikel 18 en artikel 23 van het Afvalstoffendecreet en verder 

uitgevoerd in het VLAREA (o.a. in afdeling II m.b.t. de afzonderlijke 

inzameling van afvalstoffen en in artikel 5.1.1.2 §2 en 

5.2.2.2 m.b.t. het mengverbod). Ook andere milieuwetgeving 

legt in bepaalde gevallen de verplichting op om te zorgen voor 

een gescheiden opslag (zoals de nieuwe regeling grondverzet 

en artikel 5.2.1.7. §2 en 5.2.4.1.2. van VLAREM II). 

Tom Malfait 

Advocaat LDR 

Praktijkassistent Vakgroep Publiek 

Recht KU Leuven Afdeling Kortrijk 



32 

INTERAFVAL, koepel 

van Vlaamse gemeenten 

en afvalintercommunales: 

Huishoudelijk afvalbeleid is 

top en dat moet zo blijven 

Christof Delatter, INTERAFVAL 

Net zoals de voorgaande jaren is Vlaanderen koploper in Europa wat het beleid inzake huishoudelijk 

afval betreft. De Vlaamse bevolking slaagde er in 2007 in om, samen met de Vlaamse lokale be- 

sturen, meer dan 71 % van zijn afval te laten hergebruiken als grondstof of compost. Dat is uniek. 

Om dat resultaat te bereiken zijn er de voorbije decennia in Vlaanderen belangrijke investeringen 

gebeurd. Dat houdt kansen in: de materialen die we kunnen vasthouden, zijn van grote waarde. Te- 

gelijk houden de gedane investeringen een zeker risico in. Als afvalstoffen worden weggezogen uit 

Vlaanderen, om ze in andere regio’s bijvoorbeeld te gebruiken als brandstof, verliezen we niet alleen 

kostbare grondstoffen maar dreigen eigen installaties onbenut te raken. De Vlaamse gemeenten en 

afvalintercommunales pleiten daarom voor een ambitieus Vlaams afvalbeleid, dat goed zicht houdt 

op de evoluties rond zich heen en daar proactief en offensief op inspeelt.

De lokale besturen spelen een cruciale rol, veelal via intergemeentelijke 

samenwerking. Onderzoek toonde aan dat 77 

procent van de Vlamingen vertrouwen hebben in de huisvuilophaling. 

De goede resultaten en de tevredenheid kunnen enkel 

maar omdat gemeenten dicht bij de bevolking staan en snel 

kunnen inspelen op lokale behoeften. De centrale rol van de 

lokale besturen staat garant voor een gezonde marktwerking 

met een evenwicht tussen overheid en privé, opbouw van 

kennis en transparantie in aanpak en financiering. Vlaanderen 

moet daarom in zijn volgend regeerakkoord blijven kiezen voor 

een lokale uitvoering van het afvalbeleid. De regie van de hele 

afvalbeheersketen (van preventie tot en met verwerking) moet 

in gemeentelijke handen blijven; gemeenten dragen daarbij de 

“ Inzake 

heffingen pleiten de Vlaamse gemeenten 

en intercommunales voor sturende tarieven, 

die storten ontmoedigen. De heffing 

op verbranden kan best evolueren naar een 

algemene emissieheffing die voor alle sectoren 

van toepassing is, zodat alle vervuilers 

navenant betalen. 

” 

politieke, juridische en financiële verantwoordelijkheid. In dat 

opzicht is het onaanvaardbaar dat bedrijven in sommige gevallen 

huisvuil inzamelen zonder akkoord van de gemeenten en 

zonder de sorteerregels na te leven. 

Voor de inzameling van bedrijfsafval zijn de afgelopen jaren 

afspraken uitgewerkt met de private sector. Deze vallen vooral 

terug op de visuele onderscheiding van huishoudelijk afval 

tegenover echt bedrijfsafval. Het bedrijfsafval dat naar aard, 

samenstelling en hoeveelheid vergelijkbaar is met huisvuil 

duikt de facto op in de gewone inzamelrondes van gemeenten 

precies omdat het niet te herkennen is. De wetgeving gaat 

voorbij aan deze feitelijkheid, wat maakt dat gemeenten administratieve 

systemen moeten opzetten om de statistieken 

netjes uitgezuiverd te houden, zonder dat dit beleidsmatige 

relevantie heeft (zoals bijvoorbeeld werken met twee kleuren 

van zakken). Het heeft geen zin dat gemeenten hun systemen 

belasten met grote hoeveelheden bedrijfsafval, maar statistische 

oefeningen en administratieve systemen moeten we voor 

ons plezier evenmin in stand houden. 

Opvallend is de disproportionele aandacht van de Vlaamse 

overheid voor het huishoudelijk afval. De regels hiervoor zijn in 

een grote mate van detail uitgewerkt. Tegelijk circuleert er een 

veelvoud aan bedrijfsmatige afvalstoffen, die slechts beperkt 

wettelijk zijn geregeld. De hoeveelheden kent men niet exact, 

louter beschikt men over een inschatting. Sorteerregels past 

men in de praktijk onvoldoende toe. Wat er uiteindelijk met het 

bedrijfsafval gebeurt, weet de OVAM slechts in beperkte mate. 

Daarom moet de Vlaamse overheid de komende jaren meer 

aandacht te besteden aan het beter in kaart brengen van de 

bedrijfsafvalstromen in Vlaanderen. 

Het Vlaamse subsidiebeleid, bijvoorbeeld bij de aanleg van 

containerparken, is een belangrijk instrument. In het verleden 

is al gebleken dat het mee helpt zorgen voor de adequate 

uitvoering van het beleid. Vlaanderen moet de terechte keuze 

voor subsidiëring derhalve consequent doortrekken naar het 

ondersteunend personeel bij de Vlaamse overheid en de financiële 

middelen die ze hiervoor reserveert. Tegelijk is het hoog 

tijd dat er echte ondersteuning 

komt voor warmterecuperatie 

bij afvalverwerking. Inzake heffingen 

pleiten de Vlaamse gemeenten 

en intercommunales 

voor sturende tarieven, die storten 

ontmoedigen. De heffing op 

verbranden kan best evolueren naar een algemene emissieheffing 

die voor alle sectoren van toepassing is, zodat alle 

vervuilers navenant betalen. 

De milieubeleidsovereenkomsten (MBO) hebben – als instrument 

voor de uitvoering van aanvaardingsplichten – gefaald 

de afgelopen jaren. Een van de belangrijkste probleempunten 

is het feit dat de overheid voor het afsluiten van een MBO 

afhankelijk is van de goeie wil van de producenten. Binnen de 

huidige wetgeving beschikt de overheid over geen enkel middel 

waarmee een dergelijke vrijwillige overeenkomst kan afgedwongen 

worden. Dit leidt er vaak toe dat er wel een wettelijke 

aanvaardingsplicht is, maar dat deze plicht in de praktijk te laat 

of onvolledig uitgevoerd wordt. Voor de Vlaamse gemeenten 

en intercommunales is het hoog tijd voor een aanpassing van 

Vlarea zodat de overheid wel een stok achter de deur krijgt. 

De lokale besturen moeten daarbij opnieuw een zwaardere rol 

krijgen in de organisatie van de inzameling van de betrokken 

afvalstoffen, zonder afbreuk te doen aan de financiële verplichtingen 

van de producenten. 

Christof Delatter 

Coördinator INTERAFVAL 


FEBEM kan zich grotendeels vinden in het INTERAFVALmemorandum. 

Het mag inderdaad gezegd worden dat 

het Vlaamse beleid inzake huishoudelijk afval succesvol 

is en dat dit ook sterk te danken is aan de vele inspanningen 

van gemeenten en hun afvalintercommunales. Ook 

de visies inzake heffingen, aanvaardings- en terugnameplichten 

en de regie van het afval die door INTERAFVAL 

in hun memorandum worden neergezet, worden gedeeld 

door FEBEM. We zijn ook blij vast te stellen dat de koepelorganisatie 

hun leden ook oproept duidelijker onderscheid 

te maken tussen het huishoudelijk en bedrijfsafval 

zodat de gemeenten niet opdraaien voor de kosten van 

het laatste. FEBEM is wel meer dan INTERAFVAL pleitbezorger 

voor het herzien van enkele subsidies en voor het 

verder afbouwen van de activiteiten die gemeenten aan 

bedrijven aanbieden. Voorts hopen we de komende jaren 

ook een grotere evolutie te zien bij de lokale besturen 

om hun dienstverlening verder uit te besteden. De vele 

voorbeelden hiervan, waarbij gemeenten tot ieders tevredenheid 

beroep doen op private operatoren, tonen aan 

dat deze succesformule ook nog in andere gemeenten 

kan toegepast worden. 



34 

Waalse afvalintercommunales 

leggen eisenbundel voor aan 

Waalse regering 

Cédric Slegers en Werner Annaert, FEBEM 

Copidec, de afkorting voor ‘Conférence permanente des intercommunales wallonnes de gestion 

des déchets’ vertegenwoordigt de negen Waalse afvalintercommunales BEP, IBW, ICDI, IDEA, 

IDELUX, INTERSUD, INTRADEL, IPALLE, en ITRADEC. 

Voor de toekomstige Waalse regering heeft COPIDEC een 

oplijsting gemaakt van enkele eisen, die we hier even voor u 

samenbrengen. 

In de eerste plaats benadrukt COPIDEC het belang voor de 

openbare sector om de controle over het beheer van huishoudelijk 

afval te laten voeren. Zonder de belangrijke economische 

rol van de privésector te ontkennen, moet de controle 

over het beheer van huishoudelijk afval een openbare bevoegdheid 

blijven, zo stelt COPIDEC. «Niet te vergeten is immers dat 

de Intercommunales eigenaar zijn van het huishoudelijk afval. 

Bovendien zijn de Intercommunales de overheidsinstanties die 

het dichtst bij de burgers staan. En tot slot garandeert het 

openbare beheer dat er rekening wordt gehouden met sociale 

aspecten die bij de openbare dienstverlening horen», aldus de 

koepel van Waalse afvalintercommunales. COPIDEC blijft ook 

de ladder van Lansink getrouw. De federatie wenst er ook op 

te wijzen dat de investeringen die gemeenten hebben gedaan, 

bv. in afvalverwerkingsinstallaties, moeten beschermd worden. 

COPIDEC pleit ook voor realiteitszin in het omzetten van 

Europese richtlijnen en wijst erop dat naast milieu ook sociale 

en economische aspecten moeten worden bekeken. COPIDEC 

is hoe dan ook een pleitbezorger voor meer aandacht voor de 

budgettaire gevolgen van nieuwe regelgeving voor de gemeenten. 

In deze optiek zullen ze hun inspanningen verderzetten 

met het oog op het bekomen van de volledige dekking van de 

kosten van ophaling en verwerking van alle afvalstromen die 

onderworpen zijn aan aanvaardings- en terugnameplichten. 

Het respecteren van de autonomie van de gemeenten en 

intercommunales is een «Leitmotiv» van COPIDEC. Daarbij 

hanteren zij de beginsels van subsidiariteit. De Intercommunales 

verdedigen eveneens het beginsel van zelfvoorziening 

en proximiteit, waarbij het gewest dus moet zorgen voor voldoende 

verwerkingscapaciteit voor het Waalse afval? Volgens 

COPIDEC houden afvalstoffen risico’s in voor de gezondheid 

en het leefmilieu, het zijn geen «gewone» goederen. 

Tot slot verwacht COPIDEC ook meer administratieve vereenvoudiging 

van de volgende gewestregering.

Gaan we even dieper in op twee belangrijke dossiers: Publiek 

Private Samenwerking (PPS) en producentenverantwoordelijkheid. 

PPS 

• Geen verplichting van publiekprivate samenwerking voor bestaande 

infrastructuren die al volledig gefinancierd zijn door 

de overheden; 

Geen verplichting van publiekprivate samenwerking wan- 

• neer de verwerking van industrieel afval een miniem deel 

uitmaakt van de verwerkingscapaciteit van de infrastructuur 

(minder dan 10 %). 

Bij het aangaan van een PPS zijn er een aantal wetgevingen 

• die tegenstrijdig zijn. 

Producentenverantwoordelijkheid 

Wat betreft de aanvaardings- en terugnameplichten, worden 

volgende verwachtingen geformuleerd : 

• Een evaluatie van de relevantie van bepaalde plichten. 

• Het vastleggen van duidelijke en nauwkeurige objectieven, 

zowel wat inzameling, recyclage, als nuttige toepassing 

voor materiaal betreft, waarbij geen enkele afwijking via een 

milieubeleidsovereenkomst mag mogelijk zijn; 

De controle van de Intercommunales over de contracten van 

• ophaling en verwerking van huishoudelijk afval dat onderworpen 

is aan plichten. Bij gebreke daaraan, toepassing van de 

wetgeving inzake overheidsopdrachten op de plichten; 

De financiering tegen werkelijke en volledige kostprijs, met 

• inbegrip van de effecten zoals zwerfvuil, vandalisme, …; 

Een versterking van de Waalse administratie, om een doel- 

• treffende opvolging en controle te verzekeren van de plich- 

ten. 

Het memorandum bevat ook nog andere overwegingen met 

betrekking tot de evolutie van de afvalsector, die te maken 

hebben met de positionering van de Intercommunales inzake 

sociale economie, de erkenning als groene energie van de 

elektriciteit die wordt geproduceerd door de verbrandingsinstallaties, 

de toegang van zelfstandigen tot containerparken 

,… 

U wenst informatie of een gedrukt exemplaar te bekomen van 

de «Positionnement stratégique»: u kan dit downloaden in pdfformaat 

op www.copidec.be/news, of contact opnemen met 

Copidec via info@copidec.be of 081 718 233. 


Op het vlak van huishoudelijk afval zal de volgende legislatuur 

vooral oog hebben voor het organisch afval. Daarnaast 

zal de nieuwe minister de nieuwe Europese Kaderrichtlijn 

Afval omzetten in een nieuw Waals Afvaldecreet. 

FEBEM zal hiervoor samenwerken met COPIDEC zoals we 

ook de afgelopen jaren hebben gedaan. Denken we maar 

aan de aanvaardings- en terugnameplichten, de omzetting 

van de Europese beslissingen over de stortplaatsen, of de 

composteerinstallaties, en we mogen zeker het gezamenlijke 

Afvalcongres in het najaar van 2008 niet vergeten. 

FEBEM vraagt wel dat de rol van de openbare actoren 

in het Waalse afvalbeheer verder wordt verduidelijkt. Hun 

opdracht ligt in de eerste plaats in het aanbieden van een 

afvaldienstverlening aan de eigen burgers. Het Waalse Gewest 

wijst nu wel op de vele investeringen die de laatste 

jaren zijn gebeurd door de intercommunales en het gewest 

maar wij wijzen erop dat het de eigen keuze was van 

de overheden. We blijven het betreuren dat men steeds 

beroep wil doen op openbare middelen, terwijl die van de 

privésector gemakkelijk konden gebruikt worden. Verder 

voelen we dat inzake het afval van KMO’s de gemeenten 

en intercommunales nagaan of het nog zinvol is dat zij 

ter zake diensten aanbieden. Ons antwoord is duidelijk: 

wij hebben geen probleem met extra concurrentie, maar 

enkel wanneer alle operatoren op gelijke voet behandeld 

worden. Tijdens de volgende legislatuur zal dit een aandachtspunt 

zijn : voor afval geproduceerd door KMO’s kan 

de gemeente een dienstverlening aanbieden maar dan 

wel minstens aan de kostprijs. Gemeenten moeten zich 

ook afvragen waarom ze nog een dienst zouden aanbieden 

gezien de private markt dat ook doet. De openstelling 

van de containerparken voor KMO’s kan ook enkel maar 

als er een toepassing is van de werkelijke kostprijs. 


GZ-Zone 8, Oosterring 23, B-3600 Genk 

Telefoon 089 - 623830 / Fax089 - 623829 

E-mail: info@terbergmatec.be 

www.terbergmachines.nl

De afvalsector in België: de verhouding 

tussen de grote groepen 

Het Nederlandse tijdschrift AFVAL! (www.afvalonline.nl) heeft 

zoals elk jaar een verslag gepubliceerd over de AFVAL- 

MARKTEN in Nederland en de buurlanden, dus ook België. 

Deze analyse gebeurde op basis van verschillende gegevens 

bijeengesprokkeld door een extern adviseur die hiervoor o.a. 

met FEBEM heeft samengewerkt. Er worden gegevens gebruikt 

van 2006-2007. 

De analyse van de Belgische markt leert ons dat de marktleider 

nog steeds de groep SITA is. Deze beschikt over 45 

filialen en stelt ongeveer 2500 personen te werk. De onderneming 

beheert ongeveer 30.000 contracten en verwerkt het 

afval van 3,7 miljoen Belgen. Het totale omzetcijfer is niet geanalyseerd, 

omwille van de gemeenschappelijke structuur van 

Vlaanderen en Nederland, maar het tijdschrift benadrukt dat 

SITA Wallonie (236 miljoen + 13 %) en SITA Vlaanderen/Brussel 

(234 miljoen + eveneens 13 %) een relatief gelijkaardig 

omzetcijfer hadden in 2006, maar dat de EBITA groter is voor 

de Waalse poot (39 miljoen tegen 31,4). 

Daarna is er INDAVER, dat 9 filialen heeft in België. Wat het 

aantal personeelsleden betreft, telde zij 822 actieve medewerkers, 

waarvan een kwart buiten België. Het omzetcijfer 

bedroeg 225 miljoen in 2007 (-3,5 %). De winst bedraagt 31,9 

miljoen (-1,5 %). Deze cijfers hielden dus nog geen of slechts 

deels rekening met de recente opstart van enkele INDAVERinstallaties 

(bv SLECO). 

Daarna komt SHANKS, met 15 filialen, 975 werknemers en 

verantwoordelijk voor de afvalophaling bij ongeveer 970.000 

Belgen. Het omzetcijfer bedroeg 177 miljoen (-3 %) voor 

2007/2008 (afgesloten in het midden van het kalenderjaar). 

Het tijdschrift benadrukt dat de winst van de groep (23 miljoen) 

voor een derde gerealiseerd wordt door het storten van afval, 

terwijl dat in het vorige boekjaar nog de helft was. De groep 

wordt dus minder afhankelijk van hun stortplaats in Mont-Saint- 

Guibert. 

De vierde groep is Van Gansewinkel dat beschikt over 23 

exploitatiesites in België en één in Luxemburg. Ongeveer 

1000 personen zijn tewerkgesteld voor België en Luxemburg 

samen, goed voor een omzetcijfer van 191 miljoen euro (eerst 

werd een cijfer van 143 miljoen euro opgegeven door het studiebureau, 

maar het eigen jaarverslag van de groep heeft dit 

cijfer ontkracht). Van Gansewinkel was in 2007 in België dus 

groter dan SHANKS. 

De vijfde speler is VEOLIA ES dat beschikt over 11 exploitatiezetels, 

een omzetcijfer van 97 miljoen euro en 600 personeelsleden. 

Opvallend is dat het tijdschrift elk jaar Fost Plus vermeld als 

een van de belangrijkste afvalgroepen, met een omzetcijfer 

van 142 miljoen euro. Nochtans is FOST Plus enkel een opdrachtgever. 

SELECTIEF INGEZAMELD 

Inzameling fotochemisch afval 

Sinds begin 2009 is de aanvaardingsplicht voor fotochemisch 

afval afgeschaft in Vlaanderen. De plicht is nooit echt een 

belangrijk thema geweest gezien het afval geld opbracht en 

er degelijke verwerkingsmethodes voor bestaan. FOTINI, het 

beheersorganisme dat hiervoor was opgericht, heeft met FE- 

BEM een akkoord afgesloten inzake het leveren van info over 

de oorsprong (huishoudelijk/industrie) en de verwerkingsmethodes 

(valorisatie/verwijdering). Op de grafiek hieronder is 

duidelijk te merken dat er sinds 2005 een daling is van de 

ingezamelde hoeveelheden. Uiteraard is de digitalisering van 

de fotografie hier niet vreemd aan. De hoeveelheden die gevaloriseerd 

werden bedroegen altijd zo’n 60 % en meer dan 95 

% van het afval komt uit de industrie. 

Totaal in kg 

Total en kg 

9000000 

8000000 

7000000 

6000000 

5000000 

4000000 

3000000 

2000000 

1000000 

0 

Fotini overview 

2005 2006 2007 2008 

FEBEM vertegenwoordigt in België 

enerzijds de bedrijven die afvalstof- 

Brussel 

Bruxelles 

Wallonie 

Flandre 

fen inzamelen, sorteren, behandelen, 

recycleren en/of verwerken en ander- 

zijds de grondreinigingscentra. 



38 

25 juni 2009: Infoavond Bouw- en Sloopafval 

In combinatie met de werkgroepvergadering van 25 juni, organiseert 

FEBEM een infoavond waarbij volgende onderwerpen 

nader aan bod komen: 

• LCA studie van bouwproducten – Jeroen Vrijders (WTCB) 

• Clean Site System – Xavier Lhoir (VAL-I-PAC) 

• Sorteermethodes van gemengd afval – Mathieu Van Damme (RENTEC) 

• Selectief slopen in de praktijk – Johan d’Hooghe (Slopersvereniging) 

Het nuttige wordt uiteraard gekoppeld aan het aangename: we 

sluiten af met een hapje en een drankje. Deze infoavond zal 

doorgaan in Hotel Beveren, Gentseweg 280, 9120 Beveren 

(routebeschrijving zie www.hotelbeveren.be). 

KOMENDE EVENEMENTEN 

25 november 2009: Bodemcongres 

Noteer alvast in uw agenda: op 25 november organiseert FE- 

BEM in Technopolis te Mechelen het 2de Vlaams Bodemcongres. 

Zowel leden als niet-leden mogen dit congres bijwonen 

(FEBEM-leden krijgen korting). De bedoeling is dat experts een 

actueel thema toelichten, gevolgd door een debat. Na het congres 

kunnen de deelnemers dan napraten tijdens het diner. 

Het programma moet nog verder vorm krijgen. Meer over dit 

evenment in de FEBEM Newsflash.

AFVALBEHEER - Meer info op onze website! 

LEDENLIJST 

4Biofuels (1070 Brussel, www.4energyinvest.com); A.B.R. (1850 Grimbergen, www.demeuter.be); Accurec (3980 Tessenderlo); Adams 

Massenhoven (2240 Massenhoven, www.adams-massenhoven.be); Aerts Jan Containerdienst (2160 Wommelgem, www.aerts-containers.be); 

Alfamet (9200 Dendermonde, www.alfamet.be); Amacro (1654 Huizingen, www.amacro.be); André Celis Containers & Recyclage (3210 Lubbeek, 

www.celis.be); Antwerp Tank Cleaning ATC (2030 Antwerpen, www.vanloon.be); Anvas (8200 Brugge, www.allvet.be); Apparec (2830 Tisselt- 

Willebroek, www.apparec.be); Atravet (9200 Dendermonde); AVR België (2400 Mol, www.avr-belgie.be); Belgras (2235 Hulshout, www.belgras.be); 

Bionerga (3740 Bilzen / 3630 Maasmechelen, www.bionerga.be); BLC-group (9600 Ronse, www.containerdienst-bert.be); BOS (2030 Antwerpen); 

Broeckx Plastic Recycling (NL-5085 ET Esbeek, www.broekcx.nl); Bruco Containers (2030 Antwerpen, www.bruco.containers.com); BST (2830 

Willebroek, www.belgianscrap.com); Buchen Industrial Services (7170 Manage, www.buchen.net); Campine Recycling (2340 Beerse, www. 

campine.be); CETB (7141 Carnières, www.sita.be); Cimenteries CBR (1170 Brussel, www.cbr.be); Cintras (2300 Turnhout, www.leysen.org); CNA 

Containers (9300 Aalst, www.leysen.org); Cogal (9100 St.-Niklaas, www.cogal.be of www.dehon.com); Cogetrina (7522 Marquain, www.dufour.be); 

Comet Tyre Recycling (6200 Chatelet, www.cometsambre.be); Conelso (2840 Reet, www.fransdevocht.be); Corvers (3583 Beringen, www.sita. 

be); De Bree Solutions (9990 Maldegem, www.debree.be); De Coninck (3020 Veltem, www.de-coninck.be); De Coster Dominique (3530 Houthalen- 

Helchteren, www.decosternv.be); De Dijcker Recycling (2860 Puurs, www.ddrecycling.be); De Kock E. (3090 Overijse, www.dekock.info); Demets 

Containers (1120 Brussel, www.sita.be); De Meuter Containers (1000 Brussel, www.sita.be); De Neef Chemical Processing (2220 Heist-op-den- 

Berg, www.deneef.net); De Poorter Vervoer (8400 Oostende, www.vervoerdepoorter.be); Depovan (8800 Roeselare, www.vanheede.com); De 

Sutter (9900 Eeklo, www.afvalbeheer-desutter.be); Dilissen Transport (3900 Overpelt, www.dilissen-transport.com); Doopa (8800 Roeselare, www. 

doopa.be); Ecomac (3990 Linde-Peer, www.groupmachiels.com); Ecosmart (2870 Puurs, www.vangansewinkel.com); Ekol (3530 Houthalen- 

Helchteren, www.ekol.be); Electrawinds (8400 Oostende, www.electrawinds.be); Essent Milieu (2800 Mechelen); Eurocompost (3530 Houthalen, 

www.eurocompost.be); Eurofat (8552 Zwevegem-Moen); Eurowaste (2000 Antwerpen, www.eurowaste.be); Foronex (8710 Wielsbeke, www. 

foronex.com); Frimpex (3370 Boutersem); Garwig (8650 Houthulst, www.garwig.be); Geldof (8560 Wevelgem, www.geldof-recycling.be); Gemini 

Corporation (2050 Antwerpen, www.geminicorp.be); General Plastics International (D-24558 Henstedt-Ulzburg, gpigmbh.blogspot.com); 

Geocycle (7181 Seneffe, www.geocycle.be); Geo-Milieu (2480 Dessel, www.geo-groep.com); Gielen Container Service (3600 Genk, www.gielenrecyclage.be); 

Govaerts Recycling (3570 Alken, www.govaplast.com); GRL (3560 Lummen, www.grl.be); GRV (8800 Roeselare, www.vanheede. 

com); HCI (2950 Kapellen, www.hci.be); Henri Containerdienst (3300 Tienen, www.henricontainerdienst.be); Holcim Belgique (7034 Obourg, 

www.holcim.be); Hoslet (1325 Chaumont-Gistoux, www.sita.be); IEH Recycling (2310 Rijkevorsel, www.iehrecyclingbelgium.com); Inafzo (8980 

Zonnebeke); Indaver (2800 Mechelen, www.indaver.be); Ivo Van den Bosch Containerdienst (2520 Ranst, www.ivovandenbosch.be); Kargro 

Group (2920 Kalmthout, www.tyreplan.be); Katy De Metselaer (1700 Dilbeek); Kayak Maritime Services (2000 Antwerpen); Kempisch Recyclage 

Bedrijf (2340 Beerse, www.krb-glasscollecting.be); Lammertyn.net (9070 Destelbergen, www.lammertyn.net); Lavatra (8930 Lauwe); Leysen 

(2300 Turnhout, www.leysen.org); Liekens (2030 Antwerpen, www.liekens.be); MAC (2030 Antwerpen); Machiels (3500 Hasselt, www.groupmachiels. 

com); Maltha (3920 Lommel, www.maltha.nl); Marpobel (2030 Antwerpen); Marpos (8380 Dudzele); Matco (8790 Waregem, www.matco.be); 

Matco Glas (8710 Wielsbeke); M.C.A. Recycling (1190 Vorst, www.mca-recycling.com); MCR (2627 Schelle); Milieu en Leven (2250 Olen, www. 

milieuenleven.be); Minérale (6042 Lodelinsart); Molok (3530 Houthalen, www.molok.-benlux.com); MTD Milieutechnieken (2270 Herenthout, www. 

mtd-etec.com); New Summit (3980 Tessenderlo, www.new-summit.be); New West Gypsum Recycling (9130 Kallo, www.nwgypsum.com); Norland 

(5300 Andenne, www.sita.be); OCS - ATM (2170 Antwerpen, www.atmmoerdijk.nl); Oostvlaams Milieubeheer OVMB (9042 Gent , www.ovmb.be); 

Orinso (2800 Mechelen, www.indaver.be); Oriental Recycling (2230 Oevel, www.orientalrecycling.com); Pack2pack (8800 Rumbeke, www. 

pack2pack.com); Papnam (5060 Auvelais); Pieck Containers (3290 Tessenderlo, www.sita.be); Pirobouw (2900 Schoten, www.pirobouw.com); 

Plasticollect (F-59250 Halluin, www.plasticollect.com); Plastics Latinne-Neyens (3583 Paal, www.pln-latinne.com); Plastimmo (9772 Wannegem, 

www.plastimmo.be); Plastirec (2330 Merksplas, www.plastirec.be); Protelux (6880 Bertrix); Put Boudewijn & zoon (3582 Beringen, www. 

putboudewijn.be); Ravago Production (2370 Arendonk , www.ravago.be); R.D. Recycling (3530 Houthalen, www.rdrecycling.be); Recoval Belgium 

(6182 Souvret, www.trcnv.be); Recup-Oil (8770 Ingelmunster); Recyc-Oil (8710 Wielsbeke, www.recyc-oil.be); Recydel (4020 Wandre, www. 

vangansewinkel.com); Recyfin International (2980 Halle-Zoersel); Recyfuel (4480 Engis, www.recyfuel.be); Recygom (4821 Andrimont, www.sita. 

be); Recyper (9100 Sint-Niklaas, www.sita.be); Remo Milieubeheer (3530 Houthalen, www.groupmachiels.com); REMONDIS (3210 Lubbeek, www. 

remondis.be); Rendac (9470 Denderleeuw, www.rendac.com); Re-Tyre (3920 Lommel); Revatech (4480 Engis, www.revatech.be); Rik’s Plastics 

(3600 Genk, www.riksplastics.com); Romarco (9240 Zele, www.romarco.be); Rulo (7742 Hérinnes-lez-Pecq, www.rulo.be); Rymoplast (3920 

Lommel, www.morssinkhofplastics.nl); SAF Recyclage (9990 Maldegem); SGS Ewacs (9120 Beveren-Melsele, www.be.sgs.com); SHANKS sa 

(1435 Mont-St-Guibert, www.shanks.be); SHANKS Vlaanderen (8800 Roeselare, www.shanks.be); Silvamo (8800 Roeselare); SIMS Recycling 

Solutions (9100 Sint-Niklaas, www.sims-group.com); SITA Recycling Services (2340 Beerse, www.sita.be); SITA Treatment (1180 Brussel, www. 

sita.be); SITA Wallonie (4460 Grâce-Hollogne, www.sita.be); Smet Jet (8400 Oostende, www.edelweissnv.be); Smurfit Kappa (2170 Merksem, 

www.smurfitkappa.com); Soborel (3550 Heusden-Zolder, www.vangansewinkel.com); Socaplast (1840 Londerzeel, www.socaplast.be); Sodecom 

(7040 Quévy, www.vanheede.com); Sodever (1420 Braine l’Alleud); Soraf (2840 Rumst, www.ljanssens.be); Soret (1560 Hoeilaart); SO.TRA.EX 

(4700 Eupen, www.sotraex.com); Spanin (8780 Oostrozebeke, www.indaver.be); Stallaert Recycling (1800 Vilvoorde, www.stallaert.be); Stevan 

(8860 Lendelede, www.stevan.be); Stok&Co (3530 Houthalen-Helchteren, www.leysen.org); Stora Enso Langerbrugge (9000 Gent, www.storaenso. 

com); Stuer Containerdienst (9150 Kruibeke, www.stuercontainers.be); SVK (9100 Sint-Niklaas, www.svk.be); Thenergo (2018 Antwerpen, www. 

thenergo.be); Track International (8790 Waregem, www.track-international.com); Transcoma (3600 Genk, www.transcoma.be); TWZ (9940 

Evergem, www.twz.be); Umac Midwest (2660 Hoboken, www.umac-midwest.com); Vabarecyclage (9000 Gent); Vaco Containerdienst (2950 

Kapellen, www.leysen.org); Valomac (1850 Grimbergen, www.sita.be); Van Gansewinkel (2870 Puurs, www.vangansewinkel.com); Vanheede 

Environment Group (8940 Wervik, www.vanheede.com); Van Moer H & Zn (9120 Melsele, www.vanmoerh.be); Van Puijfelik (NL 4815 CD Breda, 

www.vanpuijfelik.nl); Van Roy (9470 Denderleeuw, www.van-roy.be); Veolia ES (1800 Vilvoorde, www.veolia-es.be); Verpola (8000 Brugge, www. 

verpola.be); Vetboerke (8750 Wingene); Vosselaarse Oud Papier Centrale (2330 Merksplas, www.vopc.be); Vulsteke & Verbeke (8970 

Poperinge, www.vulsteke-verbeke.be); West Waste Treatment (8600 Diksmuide, www.wwt.be); WOS (3600 Genk, www.wos-genk.be); Wubben 

Aflaatolie (2910 Essen). 

CENTRA VOOR GRONDREINIGING - Meer info op onze website! 

Aclagro (9032 Wondelgem, www.aclagro.be); AWS (2860 Sint-Katelijne-Waver, www.aws.eu); Bioterra (3660 Opglabbeek, www.bioterra.be); Bosatec 

(3600 Genk, www.groupmachiels.com); Bremcon (2070 Zwijndrecht, www.bremcon.be); BSV (8530 Harelbeke, www.bsv-nv.be); De Bree Solutions 

(9990 Maldegem, www.debree.be); Envisan (9308 Hofstade-Aalst, www.envisan.com); GRC-Kallo (9130 Kallo, www.decnv.com); Grondrecyclage 

De Kempen (2280 Grobbendonk, www.grdekempen.be); Grondreinigingscentrum Limburg (3560 Lummen, www.carmans.be); GV & T 

Kruishoutem (9770 Kruishoutem, www.gvtkruishoutem.be); OCS - ATM (2170 Antwerpen, www.atmmoerdijk.nl); SHANKS Vlaanderen (9042 Gent, 

www.shanks.be); SITA Remediation (1850 Grimbergen, www.sitaremediation.be); Stadsbader-Flamand (8530 Harelbeke, www.stadsbader.com). 



40 

Dossiers 

1 

2 

3 

4 

5 

6 

7 

8 

9 

10 

11 

12 

Memoranda voor de nieuwe gewestregeringen 

De impact van het nieuwe VLAREA op de milieusector en de Vlaamse ondernemingen 

FEBEM Jaarbericht 2004 - 2005 

Analyse van de nieuwe acceptatiecriteria op Vlaamse stortplaatsen 


Memorandum aan de nieuwe gemeentebesturen 


Memorandum voor de Federale Regering 


Memorandum voor de gewestregeringen 2009-2014 (afval) 

Memorandum voor de Vlaamse regering 2009-2014 (bodem, in samenwerking met OVB) 


Federatie van Bedrijven voor Milieubeheer vzw 

Paviljoenstraat 9 - 1030 Brussel 

Tel. 02 757 91 70 - Fax 02 757 91 12 

info@febem-fege.be - www.febem-fege.be 

Bezoek onze website 

Mei 2004 

November 2004 

Mei 2005 

Juni 2006 

Juni 2006 

Januarie 2007 

Juni 2007 

September 2007 

Juni 2008 

Maart 2009 

Maart 2009 

Juni 2009 

www.febem-fege.be

DAVID’S NIEUWE 

VOLVO FE 

David werkt voor het behoud van onze wereld én voor zijn eigen 

leefomgeving, door het afval van zijn gemeente in te zamelen en te 

recyclen. Daarvoor heeft hij een voertuig nodig dat gemaakt is voor 

de stop-en-start-toepassingen van zijn dagelijkse ronde, en voor het 

rijden door de drukke stad. Dus David’s beste vriend is z’n nieuwe 26 ton, 280 pk 

Volvo FE, met zijn uitstekende manoeuvreerbaarheid, subliem zicht, laag brandstof- 

verbruik en vermaarde betrouwbaarheid. Zijn op één na beste vriend is zijn 

lokale Volvo concessiehouder, die er altijd is om David’s truck te 

onderhouden. Want alleen Volvo weet hoe dat moet en staat 

gerant voor de Total Performance van de truck, dag in dag uit, 

jaar in jaar uit. Als u meer wilt weten over de nieuwe Volvo FE, 

praat dan vandaag nog met uw Volvo concessiehouder. 

VOLVO TRUCKS. DRIVING PROGRESS 

www.volvotrucks.be 

TRUCKS AFTERSALES FINANCE TRANSPORT MANAGEMENT 11746-06/06

Bekijk de PDF - FEBEM - Federatie van Bedrijven voor Milieubeheer

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?