Tekst - Vlaams Parlement

Nr. 9 

VLAAMS PARLEMENT 

Zitting 2000-2001 

16 maart 2001 

BULLETIN VAN VRAGEN EN ANTWOORDEN 

INHOUDSOPGAVE 

I. VRAGEN VAN DE VLAAMSE VOLKSVERTEGENWOORDIGERS EN ANTWOORDEN VAN DE 

MINISTERS (Reglement artikel 81, 1, 2, 3, 5 en 7) 

A. Vragen waarop werd geantwoord binnen de reglementaire termijn Blz. 

Patrick Dewael, minister-president van de Vlaamse regering, Vlaams minister van Financiën, Begroting, 

Buitenlands Beleid en Europese Aangelegenheden . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1107 

Steve Stevaert, minister vice-president van de Vlaamse regering, Vlaams minister van Mobiliteit, Openbare 

Werken en Energie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1109 

Mieke Vogels, Vlaams minister van Welzijn, Gezondheid en Gelijke Kansen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1115 

Bert Anciaux, Vlaams minister van Cultuur, Jeugd, Brusselse Aangelegenheden en Ontwikkelingssamenwerking 

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1120 

Marleen Vanderpoorten, Vlaams minister van Onderwijs en Vorming . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1123 

Renaat Landuyt, Vlaams minister van Werkgelegenheid en Toerisme . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1135 

Vera Dua, Vlaams minister van Leefmilieu en Landbouw . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1142 

Johan Sauwens, Vlaams minister van Binnenlandse Aangelegenheden, Ambtenarenzaken en Sport . . . . . . 1172 

Dirk Van Mechelen, Vlaams minister van Economie, Ruimtelijke Ordening en Media . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1188 

B. Vragen waarop werd geantwoord na het verstrijken van de reglementaire termijn 



Mieke Vogels, Vlaams minister van Welzijn, Gezondheid en Gelijke Kansen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1238 

Renaat Landuyt, Vlaams minister van Werkgelegenheid en Toerisme . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1252

Nr. 9 

II. VRAGEN WAARVAN DE REGLEMENTAIRE TERMIJN VERSTREKEN IS EN WAAROP NOG 

NIET WERD GEANTWOORD (Reglement artikel 81, 6) 



Bert Anciaux, Vlaams minister van Cultuur, Jeugd, Brusselse Aangelegenheden en Ontwikkelingssamenwerking 

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1255 

III. VRAGEN WAARVAN DE REGLEMENTAIRE TERMIJN VERSTREKEN IS MET TEN MINSTE 

TIEN WERKDAGEN EN DIE OP VERZOEK VAN DE VRAAGSTELLERS WERDEN OMGEZET 

IN VRAGEN OM UITLEG (Reglement artikel 81, 4) 

Nihil 

REGISTER . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1257

-1107- Vlaams Parlement – Vragen en Antwoorden – Nr. 9 – 16 maart 2001 

I. VRAGEN VAN DE VLAAMSE 

VOLKSVERTEGENWOORDIGERS EN 

ANTWOORDEN VAN DE MINISTERS 

(Reglement artikel 81, 1, 2, 3, 5 en 7) 

A. Vragen waarop werd geantwoord binnen de reglementaire 

termijn 

Daarom lijkt het me weinig opportuun om – al 

dan niet samen met andere constitutionele regio's 

– initiatieven te gaan ontplooien om Vlaanderen 

als regio een eigen TLD te bezorgen, aangezien dit 

geen resultaat zal opleveren. 

(De lijst van landcodes kan worden geraadpleegd 

op de volgende site : http://www.din.de/gremien/ 

nas/nabd/iso3166ma/codlstp1/en listp1.html). 

PATRICK DEWAEL 

MINISTER-PRESIDENT 

VAN DE VLAAMSE REGERING, 

VLAAMS MINISTER VAN FINANCIEN, 

BEGROTING, BUITENLANDS BELEID 

EN EUROPESE AANGELEGENHEDEN 

Vraag nr. 26 

van 9 januari 2001 

van de heer LUK VAN NIEUWENHUYSEN 

Domeinnaam.vl – Initiatieven (2) 

In zijn antwoord op mijn schriftelijke vraag nr. 15 

van 20 december 2000 aangaande de domeinnaam 

Vlaanderen verwijst de minister-president naar de 

weigering van DNS.be om het topleveldomein 

(TLD) ".vl" toe te kennen, omdat Vlaanderen niet 

is opgenomen in de lijst ISO-3166-1 met landencodes 

(Bulletin van Vragen en Antwoorden nr. 7 van 2 

februari 2001, blz. 884 – red.). 

Worden er, mogelijk in samenspraak met andere 

constitutionele regio's, initiatieven genomen om er 

alsnog voor te zorgen dat onder meer Vlaanderen 

een eigen TLD verkrijgt 

Antwoord 

Zoals reeds eerder vermeld in mijn antwoord op 

de vorige vraag van de Vlaamse volksvertegenwoordiger, 

kan een topleveldomeinnaam enkel 

worden toegekend aan landen. Met andere woorden, 

als het om een landcode gaat die is opgenomen 

in de ISO-3166-1 lijst. Dit is een vaste regel 

voor Icann (Internet Corporation for Assigned 

Names and Numbers), waarvan niet wordt afgeweken. 

Icann is geheel onafhankelijk ten opzichte van regeringen, 

bedrijven, internationale organisaties, etcetera, 

en kan derhalve niet onder druk worden 

gezet. 

Vraag nr. 33 



Buitenlands beleid – Schotland 

Vorige maand bleek uit een artikel in de Financial 

Times dat de Schotse regering zich na het overlijden 

van eersteminister Ronald Dewar meer dan 

voorheen in het buitenland profileert. Schotse ministers 

zouden nu ook, zoals dat soms al het geval 

is met de Vlaamse ministers, deelnemen aan vergaderingen 

van de Europese Ministerraad. 

Minister McConnell heeft ook het voornemen om 

de banden met andere naties en regio's in de Europese 

Unie (EU) aan te halen. Hij vermeldt onder 

meer Catalonië, Beieren, Noordrijn-Westfalen, Galicië 

en Tsjechië. 

Vlaanderen ontbreekt in het lijstje. Dat verwondert 

enigszins. Er zijn heel wat gelijkenissen en gemeenschappelijke 

belangen tussen Schotland en 

Vlaanderen. 

1. Kan de minister-president meedelen of er sedert 

het overlijden van de Schotse eersteminister 

Dewar bijzondere contacten zijn geweest 

met de Schotse regering 

2. Is er sprake van geregeld overleg met de Schotse 

regering, of beperkt dit zich tot het Comité 

van de Regio's 

3. Zijn er naast de Belgische deelstaten en Schotland 

nog andere constitutionele regio's die op 

de Europese Ministerraad vertegenwoordigd 

zijn 

4. Is er buiten het Comité van de Regio's sprake 

van een geregeld overleg tussen die constitutionele 

regio's ter voorbereiding van Europese Ministerraden

Vlaams Parlement – Vragen en Antwoorden – Nr. 9 – 16 maart 2001 -1108- 

Antwoord 

1. Op 11 oktober 1999 had ik een persoonlijke 

ontmoeting met de First Minister van Schotland 

op mijn kabinet. Precies een jaar later, op 11 oktober 

2000, is Donald Dewar overleden. Ik heb 

in naam van de regering toen een rouwtelegram 

gestuurd, gericht aan zijn familie en de Schotse 

regering. 

Ik heb sindsdien nog geen gelegenheid gehad 

om een gesprek te voeren met de nieuwe First 

Minister McLeish. Ik wil wel onderstrepen dat 

de heer McLeish bij ons geen onbekende is. Als 

regeringsverantwoordelijke voor de bouw van 

het nieuwe Schotse parlement in Holyrood (Edinburgh) 

bracht bij aan het hoofd van een omvangrijke 

delegatie een bezoek aan het Vlaams 

Parlement en aan Vlaanderen tussen 15 en 18 

maart 1999. 

2. Tijdens het afgelopen jaar zijn er vanuit Vlaanderen 

op diverse niveaus contacten geweest met 

leden van de Schotse regering of administratie. 

Zo had ik ter gelegenheid van de viering van de 

Vlaamse feestdag in Brugge een ontmoeting 

met Jack McConnel, huidig minister van Onderwijs, 

Europese Zaken en Externe Betrekkingen. 

Op dit ogenblik wordt door Export Vlaanderen 

een multisectorale zakenreis voorbereid, waarbij 

onder leiding van collega Sauwens tussen 22 

en 25 maart eerstkomende een bezoek zal worden 

gebracht aan Schotland. Export Vlaanderen 

beschikt in Edinburgh ook over een handelssecretaris. 

Ter gelegenheid van "het colloquium van de 

constitutionele regio's", dat plaatsvindt op 22 

februari eerstkomende, wordt nauw samengewerkt 

met een aantal belangrijke Europese regio's. 

Schotland is er één van. Het colloquium 

wordt voorbereid met de diensten van de Schotse 

regering, zowel in Edinburgh als in Brussel. 

In Edinburgh gebeurt dit met Barbara Doig, 

hoofd Buitenlands Beleid van de Schotse regering, 

en in Brussel zelf zijn er intensieve contacten 

met George Calder, de chief executive van 

het Schotse bureau dat de relaties met de Europese 

Unie verzorgt. 

Op 1 december jongstleden vond een ontmoeting 

plaats tussen vertegenwoordigers van mijn 

kabinet en de administratie Buitenlands Beleid 

met de heer Robert Gordon, hoofd van het secretariaat 

van de Schotse regering. 

Ook tussen de beide parlementen blijft samenwerking 

bestaan. Op de dag van het overlijden 

van de heer Dewar, op 11 oktober jongstleden, 

bezocht een delegatie Schotse ambtenaren 

zowel het Vlaams Parlement als de Vlaamse administratie. 

3. Met het Verdrag van Maastricht (in werking 

sinds 1993) is in het Verdrag de mogelijkheid 

opgenomen dat de lidstaten zich door deelstaatministers 

in de Ministerraad laten vertegenwoordigen. 

Enkel België maakt vooralsnog ten volle gebruik 

van deze optie : van alle regionale overheden 

in de EU kunnen enkel de Belgische deelstaten 

als woordvoerder optreden tijdens Europese 

Ministerraden. 

Geen van de min of meer federaal gestructureerde 

EU-lidstaten (naast België, Duitsland, 

Oostenrijk, Spanje en het Verenigd Koninkrijk) 

hebben tot op heden de nodige interne afspraken 

gemaakt om het Belgische voorbeeld te volgen. 

Zelfs de Duitse Länder, die terzake het verst gevorderd 

zijn, kunnen geen Europese Ministerraden 

voorzitten. De Duitse Länder kunnen hoogstens 

als waarnemer tot de werkzaamheden in 

het kader van de Raad van Ministers worden 

toegelaten. Het woordvoerderschap voor de 

Duitse delegatie wordt echter steeds uitgeoefend 

door een federaal minister. Indien het aangelegenheden 

betreft die tot de bevoegdheden 

van de Duitse Länder behoren (zo bijvoorbeeld 

zijn de Länder volstrekt bevoegd voor Cultuur), 

dient de Duitse woordvoerder evenwel het gezamenlijk 

standpunt van alle Duitse Länder terzake 

te vertolken. 

4. Behoudens het Comité van de Regio's bestaan 

er geen permanente formele structuren voor interregionaal 

overleg ter voorbereiding van Europese 

Ministerraden. 

Wel zijn er doorgaans, zowel op ambtelijk niveau 

als op ministerieel niveau, diverse bilaterale 

informele contacten. Ook worden er voor bepaalde 

onderwerpen soms formele bijeenkomsten 

georganiseerd. Zo kwam in het kader van 

de Intergouvernementele Conferentie 2000, op 

initiatief van Vlaanderen, op 20 september 2000 

een ministeriële conferentie bijeen in Brussel 

met politieke vertegenwoordigers van meer dan 

twintig regio's uit Duitsland, Oostenrijk, Spanje 

en België. Voor verdere informatie hieromtrent


verwijs ik graag naar mijn antwoord op schriftelijke 

vraag nr. 20 van 1 december 2000 van de 

Vlaamse volksvertegenwoordiger (Bulletin van 

Vragen en Antwoorden nr. 8 van 16 februari 

2001, blz. 988 – red.) 

Uit dit overzicht kan de Vlaamse volksvertegenwoordiger 

besluiten dat er inderdaad heel wat 

contacten zijn tussen Vlaanderen en Schotland. 

Het feit dat Vlaanderen niet werd vermeld in de 

opsomming van een aantal partners van Schotland 

kan moeilijk tot de conclusie leiden dat 

Schotland zijn contacten met Vlaanderen niet 

belangrijk acht, of ze niet verder zou willen ontwikkelen. 

In het kader van de initiatieven rond de constitutionele 

regio's zal ik zeker de komende maanden 

nog de gelegenheid hebben om met mijn 

nieuwe Schotse collega rond de tafel te zitten 

om onze samenwerking te versterken. 

STEVE STEVAERT 

MINISTER VICE-PRESIDENT 


VLAAMS MINISTER VAN MOBILITEIT, 

OPENBARE WERKEN EN ENERGIE 

Vraag nr. 77 

van 21 december 2000 

van de heer CARL DECALUWE 

Verwijlintresten – Overzicht 

Zie : 

Minister-president van de Vlaamse regering, 

Vlaams minister van Financiën, Begroting, Buitenlands 

Beleid en Europese Aangelegenheden 

Vraag nr. 24 


van de heer Carl Decaluwe 

Blz. 1234 

Antwoord 

Een gecoördineerd antwoord zal worden verstrekt 

door de heer Patrick Dewael, minister-president 

van de Vlaamse regering, Vlaams minister van Financiën, 

Begroting, Buitenlands Beleid en Europese 

Aangelegenheden. 

Vraag nr. 78 


van de heer ROLAND VAN GOETHEM 

Windturbines – Investerings- en energiekosten 

Uit diverse persberichten blijkt dat er plannen bestaan 

om Vlaanderen van een tamelijk indrukwekkend 

windmolenpark te voorzien, met een totaal 

van 1.630 stuks. Deze windmolens zouden een productiecapaciteit 

van 1.522.620 MWh (megawattuur) 

moeten halen. 

1. Worden bouw, onderhoud en uitbating van deze 

windmolens toevertrouwd aan de traditionele 

energieproducenten, of wordt er gedacht aan 

nieuwe intercommunales, bestaande intercommunales 

of een andere vorm van ad hoc maatschappijen 

 

2. Wat is de kostprijs van een windmolen van 600 

kW (kilowatt) en de kostprijs van een windmolen 

van 1.500 kW 

3. Wat is de respectieve afschrijvingstermijn voor 

die windmolens 

4. Wat is de reële levensduur van dergelijke windmolens 

 

5. Hoeveel bedraagt de reële kostprijs van de opgewekte 

kWh (kilowattuur), rekening houdende 

met alle kostprijsbepalende elementen 

6. Wat is het verschil tussen de kostprijs van de 

kWh opgewekt met windenergie en de kostprijs 

van de kWh opgewekt door een klassieke centrale 

en een kerncentrale 

7. Wordt de prijs van de kWh opgewekt met windenergie 

voor de kleine verbruiker lager, hoger, 

of blijft hij ongewijzigd 

Deze verschillen dienen natuurlijk rekening te 

houden met de toekomstige liberalisering van 

de energiemarkt. 

Antwoord 

1. Het elektriciteitsdecreet van 17 juli 2000 wil een 

sterke impuls geven aan de productie van milieuvriendelijke 

"groene stroom" in Vlaanderen. 

Tegen 2004 moet 3 % van de elektriciteitsleveringen 

in Vlaanderen uit dergelijke groene


stroom bestaan. Deze verplichting wordt ingevoerd 

op het niveau van de elektriciteitsleveranciers, 

die zelf moeten zorgen dat er, op straffe 

van zware boetes, genoeg groene stroom aan 

de Vlaamse eindafnemers wordt bezorgd. De 

controlemechanismen die in het decreet werden 

ingebouwd, zijn zo opgevat dat het aan de 

markt zelf wordt overgelaten waar en met 

welke technologie welk type groene stroom zal 

worden opgewekt. 

De elektriciteitsleveranciers kunnen dus ofwel 

zelf investeren in de bouw, het onderhoud en de 

exploitatie van groenestroominstallaties, ofwel 

kunnen de groenestroomcertificaten komen van 

andere initiatiefnemers. Mits het verkrijgen van 

de benodigde bouwen milieuvergunningen, 

kunnen zowel privé-personen, vennootschappen 

als coöperatieven windturbines plaatsen. 

2. Het samenvattend eindrapport van het Windplan 

Vlaanderen, dat werd uitgevoerd door de 

VUB en VZW ODE Vlaanderen, met steun van 

het Vlaams Gewest, vermeldt als totale investeringskosten 

de som van de kostprijzen van respectievelijk 

de turbine, de fundering, de oprichting 

en het transport en ten slotte de netaansluiting 

(geraamd op 10 % van machine- en funderingskosten). 

Deze investeringskosten werden 

omgerekend naar kostprijs per vierkante meter 

rotoroppervlak. Voor een windturbine met een 

vermogen van 600 kW bedraagt dit 16.500 

fr./m 2 , voor 1.500 kW 19.000 fr./m 2 . (VUB : Vrije 

Universiteit Brussel ; ODE : Organisatie voor 

Duurzame Energie – red.) 

Voor een turbine van 600 kW met een wieklengte 

van 24 meter komt men aldus tot totale 

investeringskosten van ± 30 miljoen frank . Voor 

een turbine van 1.500 kW met een wieklengte 

van 35 meter bedragen de totale investeringskosten 

± 70 miljoen frank. 

3. De simulatieberekeningen bij het Windplan 

Vlaanderen veronderstellen een afschrijvingstermijn 

van maximum vijftien jaar. 

4. Bij het ontwerpen van windturbines wordt gerekend 

met een levensduur van minstens twintig 

jaar. In werkelijkheid kan de levensduur langer 

zijn. Momenteel bestaan daar geen concrete gegevens 

over, omdat het hier een zeer jonge sector 

betreft. 

5. De belangrijkste factor voor de netto kostprijsberekening 

is de windsnelheid en dus de energieopbrengst 

op de locatie. De specifieke energiedichtheid 

(hoeveelheid energie die per vierkante 

meter rotoroppervlak kan worden gehaald 

op een bepaalde site) wordt daarbij als 

basis gebruikt. 

Daarnaast heeft men de investeringskosten 

(16.500 fr./m 2 tot 19.000 fr./m 2 rotoroppervlak), 

de onderhoudskosten (2 % per jaar van de initiële 

investering voor de eerste 10 jaar en stijgend 

met 10 % vanaf het elfde jaar) en diversen 

zoals opstelrechten en verzekeringen (500.000 

fr./jr voor een 600 kW en 1.000.000 fr./jr voor 

een 1.500 kW). 

Op basis van deze gegevens, een levensduur van 

twintig jaar van een turbine en een intrestvoet 

van 6 %, werd een kostprijs berekend voor de 

geleverde energie, en dit voor het volledige 

grondgebied. Hierbij werd geen rekening gehouden 

met eventuele investeringssubsidies 

(bron : samenvattend eindrapport van het 

Windplan Vlaanderen). 

Afhankelijk van de locatie varieert de kostprijs 

van 1,82 fr./kWh voor gebieden met een specifieke 

energiedichtheid van 1.200 kWh/m 2 /jr tot 

3,60 fr/kWh voor gebieden met een specifieke 

energiedichtheid van 600 kWh/m 2 /jr. 

6. Een vergelijking van de productiekosten 

(brandstoffen, investeringen, operaties, enz.) 

van elektriciteit uit vier verschillende technologieën 

levert volgende resultaten op, zonder rekening 

te houden met externe kosten. 

Technologie 

STEG 1,31 

Kernenergie Tussen 1,18 en 1,67 – afhankelijk 

van type en levensduur van de reactor 

Steenkool 

Tussen 1,37 en 1,67 – afhankelijk 

van de technologie 

Windenergie Variërend tussen 1,81 – 2,62 en 

3,14 – afhankelijk van de locatie, 

respectievelijk aan de kust, in de 

polders en in het binnenland 

Bron : Commissie Ampère, Rapport oktober 2000, Executive 

Summary 

(STEG : stoom- en gasturbine ; Commissie 

Ampère : Commissie voor de Analyse van de 

Middelen voor Productie van Elektriciteit en de 

Re-evaluatie van de Energievectoren – red.)


7. De Vlaamse regering verwacht dat de injectie 

van elektriciteit uit windenergie in het distributienet 

een neerwaartse druk op de vrijemarkttarieven 

van groene stroom zal uitoefenen. Het 

elektriciteitsdecreet bepaalt immers dat een 

verbruiker van groene stroom, ongeacht of dit 

nu een kleine of grote verbruiker is, onmiddellijk 

vrij zal zijn om zijn groenestroomleverancier 

te kiezen. Hij zal dus op zoek kunnen gaan 

naar de groenestroomleveranciers met de laagste 

tarieven. 

Naast het concurrentieaspect worden die lagere 

tarieven verder nog bewerkstelligd doordat de 

Vlaamse overheid specifieke financiële (en 

technische) voordelen toekent aan de groenestroomproducenten 

en/of -leveranciers die actief 

zijn in een vrije markt. De producenten zullen 

vooral een financieel voordeel halen uit het 

Vlaamse systeem van groenestroomcertificaten 

(cfr. supra). Daarnaast bepaalt het elektriciteitsdecreet 

bijvoorbeeld ook nog dat er geen kosten 

voor de distributie van groene stroom 

mogen worden aangerekend door de netbeheerders. 

Vraag nr. 79 


van mevrouw RIET VAN CLEUVENBERGEN 

Reclame langs gewestwegen – Infrastructuur van 

openbaar nut 

Het besluit van de Vlaamse regering van 4 april 

2000 tot bepaling van de vergunningplichtige functiewijzigingen 

en van de werken, handelingen en 

wijzigingen waarvoor geen stedenbouwkundige 

vergunning nodig is, bepaalt dat zonder voorafgaande 

stedenbouwkundige vergunning geen publiciteitsinrichtingen 

of uithangborden mogen worden 

geplaatst. 

Langs gewestwegen gelden er bovendien vrij strenge 

regels, zeker wat het plaatsen van reclamepanelen 

betreft. De regels worden blijkbaar niet altijd 

even consequent opgevolgd : in praktijk staan er 

heel wat reclamepanelen, vaak zelfs verlicht, langs 

een gewestweg in combinatie met een bushalte, een 

stratenplan, ... terwijl datzelfde reclamepaneel alleenstaand 

niet is toegelaten. De visuele vervuiling 

is hier toch net hetzelfde. 

1. Is al dan niet verlichte reclame langs gewestwegen 

toegelaten wanneer die gekoppeld is aan 

een infrastructuur van openbaar nut (bushokje, 

infobord, ...) Wat zijn de regels en wat is de 

procedure terzake 

2. Krijgt het gewest een vergoeding voor deze reclameborden 

 

Antwoord 

Door de administratie Wegen en Verkeer en vanuit 

de vigerende onderrichtingen worden nooit vergunningen 

afgeleverd voor het plaatsen van publiciteits- 

of aankondigingsborden op openbaar gewestdomein, 

uitgezonderd voor tijdelijke aanplakborden 

en andere visuele reclame of publiciteitsmiddelen 

naar aanleiding van occasionele en tijdelijke 

manifestaties van culturele, caritatieve, godsdienstige, 

sportieve of recreatieve aard. Voor deze 

laatste wordt voor een beperkte tijdsduur en voor 

maximaal twee borden per invalsweg door de administratie 

Wegen en Verkeer een vergunning afgeleverd, 

zoals bepaald in artikel 6 en 8 van het koninklijk 

besluit van 14 december 1959. 

Meer specifiek naar de constructieve elementen 

toe die behoren bij het wegmeubilair, worden wel 

vergunningen afgeleverd via het dubbel vergunningenstelsel 

(gemeente en wegbeheerder), zoals bepaald 

in de ministeriële circulaire van 31 juli 1966. 

Aangezien deze elementen echter worden geplaatst 

en onderhouden door openbare instanties 

(gemeente, De Lijn, enz.), wordt geen retributie 

(cijns) aangerekend voor de bezetting van het 

openbaar gewestdomein. 

In de vergunningen die door de administratie 

Wegen en Verkeer voor dergelijke elementen worden 

afgeleverd, zijn algemene en bijzondere voorwaarden 

bijgevoegd die voorschrijven dat aan deze 

elementen : 

– aankondigingen (niet publicitair of commercieel) 

altijd toegelaten zijn, 

– publiciteit enkel mag worden geplaatst indien 

dit toegelaten is in het koninklijk besluit van 14 

december 1959, dus buiten de beschermde landschappen 

en de beschermde toeristische en niettoeristische 

wegen en voorzover die publiciteit 

gericht is naar binnen (schuilhuisje) of tegengesteld 

aan het aankomende verkeer ; 

– verlichting kan worden toegestaan, maar dat ter 

bestrijding van de lichtvervuiling en uit veiligheidsoogpunt 

de luminantie wordt beperkt tot 

400 cd/m 2 (cd : candela = eenheid van lichtsterkte 

– red.).


Vraag nr. 80 


van de heer BRUNO TOBBACK 

Telecominfrastructuur – Controle 

De (federale) wet van 21 maart 1991 laat aan iedere 

exploitant van publieke telecommunicatienetwerken 

toe om gebruik te maken van openbare en 

ten dele zelfs private grond voor de aanleg van zijn 

netwerk. Slechts in zeer beperkte mate kunnen de 

overheden hieraan beperkingen opleggen, bijvoorbeeld 

in de vorm van tijdelijke moratoria. 

Dit laat aan de verschillende "nieuwkomers" op de 

markt toe om gemakkelijk in deze markt te treden 

en betrekkelijk ongehinderd hun netwerk aan te 

leggen. Voor de plaatselijke overheden en inwoners 

heeft het wel een vervelend effect, namelijk 

een schijnbaar onophoudelijke opeenvolging van 

werken op het openbaar domein. 

Bovendien lijkt het zo te zijn dat overheden maar 

in zeer beperkte mate zicht hebben op wat er concreet 

in de ondergrond wordt aangelegd. Vooral 

het aantal leidingen en al dan niet lege wachtbuizen 

dat door iedere operator wordt aangelegd, is 

naar verluidt slechts de operator zelf bekend. 

Vermits deze leidingen in vele gevallen worden 

aangelegd langs wegen die in beheer zijn van het 

Vlaams Gewest, is deze overheid uiteraard een belangrijke 

betrokken partij. 

1. Is het Vlaams Gewest op de hoogte van de concrete 

omvang van de telecominfrastructuur die 

wordt aangelegd langs de wegen waarvan het de 

beheerder is (aantal leidingen in eigendom van 

de verschillende operatoren, aantal gebruikte 

en aantal lege "ducts", ... ) 

2. Wordt deze infrastructuur gedetailleerd in kaart 

gebracht door het gewest, al dan niet in combinatie 

met de gegevens van de gemeenten, bijvoorbeeld 

in het kader van GIS-Vlaanderen 

(Geografisch Informatiesysteem) 

3. Gebeurt op deze werken een effectieve controle 

door de diensten van het gewest 

Antwoord 

1. Het Vlaams Gewest, in casu de administratie 

Wegen en Verkeer, is op de hoogte van de omvang 

van de telecominfrastructuur die wordt 

aangelegd langs de wegen waarvan het de beheerder 

is. Alle telecomoperatoren dienen een 

vergunning aan de administratie Wegen en Verkeer 

aan te vragen alvorens zij leidingen kunnen 

leggen. De administratie hanteert een uniforme 

procedure inzake het leggen van leidingen. 

Inzake de hinder voor de omwonenden ben ik 

van mening dat een belangrijke vermindering 

van de hinder kan worden bereikt door een betere 

coördinatie van de werken uitgevoerd door 

de verschillende nutsmaatschappijen, telecomoperatoren 

en opdrachtgevende besturen. 

De coördinatie is een complex gegeven gelet op 

het groot aantal betrokken partijen, maar de 

ontwikkeling van een softwaretoepassing op 

basis van de mogelijkheden geboden door het 

Internet biedt zeker interessante perspectieven. 

Ik zal aan de nutsbedrijven vragen om een dergelijke 

toepassing in onderling overleg te ontwikkelen 

en te implementeren. 

Indien nodig zal het Vlaams Gewest de aflevering 

van vergunningen voor werken koppelen 

aan het ontwikkelen en implementeren van een 

dergelijke toepassing. 

2. Deze infrastructuur is niet in kaart gebracht in 

het kader van GIS-Vlaanderen. De opmaak 

van een zogenaamd "kadaster van de ondergrond" 

wordt wel overwogen door het Ondersteunend 

Centrum GIS-Vlaanderen (OC GIS 

Vlaanderen), maar stuit op een aantal praktische 

en juridische bezwaren. Een decretale regeling 

kan noodzakelijk zijn. Deze aangelegenheid 

behoort evenwel tot de bevoegdheid van 

minister Sauwens. 

De administratie Wegen en Verkeer beschikt 

wel over gedetailleerde plannen. Na het beëindigen 

van de werkzaamheden bezorgt de operator 

aan de administratie een plan met aanduiding 

van de werkelijk uitgevoerde werken.


3. Het is evident dat door de diensten van het 

Vlaams Gewest de afgeleverde vergunningen 

ook effectief worden gecontroleerd op het terrein. 

Vraag nr. 81 



Zuidoostelijke randweg Tielt – Planning 

In het investeringsprogramma 2001-2003, dat informatief 

werd rondgedeeld in de Commissie voor 

Openbare Werken, Mobiliteit en Energie, werd het 

project van de zuidoostelijke randweg van Tielt 

verschoven naar "na 2003". In het vorige investeringsprogramma 

stond dit project echter voor realisatie 

in 2003. 

De Tieltse mobiliteitsproblematiek met de talrijke 

schoolgaande jeugd is de minister vice-president 

ondertussen genoegzaam bekend. In het ontwerpmobiliteitsplan 

van Tielt werd de dringende noodzaak 

van de zuidoostelijke randweg aangetoond. 

1. Wat is de reden voor de verschuiving van de geplande 

middelen tot "na 2003" voor de realisatie 

van de zuidoostelijke randweg van Tielt 

2. In welke mate heeft de administratie Wegen en 

Verkeer reeds studies uitgewerkt naar bijvoorbeeld 

het tracé en profiel voor deze weg 

3. Wanneer en onder welke modaliteiten wordt er 

een definitieve beslissing genomen over het al 

dan niet uitvoeren van de zuidoostelijke randweg 

van Tielt 

Antwoord 

1. De zuidoostelijke randweg zoals die in de auditcommissie 

is goedgekeurd, komt niet volledig 

overeen met het tracé dat op het gewestplan is 

opgenomen. 

Daarom moet het gewestplan eerst worden gewijzigd, 

vooraleer tot de uitvoering kan worden 

overgegaan. 

2. Het project is convenantgebonden. De administratie 

Wegen en Verkeer heeft reeds contact 

opgenomen met de afdeling Ruimtelijke Planning, 

de stad Tielt en de NMBS (er dient een 

spoorwegbrug te worden gebouwd) en reeds het 

nodige voorbereidend werk geleverd, zodat de 

zogenaamde "startnota" voor het project kan 

worden opgemaakt. 

Op basis daarvan wordt het project dan verder 

ontwikkeld in de schoot van de zogenaamde 

"gemeentelijke begeleidingscommissie", zoals 

de convenantsprocedure het voorschrijft. Deze 

commissie kan eerlang worden geïnstalleerd. 

3. De zuidoostelijke randweg is opgenomen in het 

gewestplan Roeselare-Tielt (onlangs herzien) 

en zal worden opgenomen in het mobiliteitsplan 

voor Tielt (dit laatste werd reeds formeel beslist 

in de auditcommissie). 

De realisatie van dit project wordt bijgevolg 

niet meer in vraag gesteld. 

Vraag nr. 82 


van de heer JAN LOONES 

Vensterslachtoffers – Maatregelen 

Zie : 

Vlaams minister van Leefmilieu en Landbouw 

Vraag nr. 60 


van de heer Jan Loones 

Blz. 1160 

Antwoord 


door mevrouw Vera Dua, Vlaams minister van 

Leefmilieu en Landbouw. 

Vraag nr. 83 



Kanaal Roeselare-Ooigem – Uitdieping 

Tijdens de laatste gemeenteraadszitting in Ingelmunster 

werd, naar aanleiding van het advies over 

het ruimtelijk structuurplan West-Vlaanderen, gesteld 

dat er studies in de maak zijn om het kanaal 

Roeselare-Ooigem uit te diepen, om duwvaart tot 

10.000 ton mogelijk te maken. 

1. Welke concrete plannen bestaan er om het kanaal 

Roeselare-Ooigem uit te diepen naar een 

capaciteit van 10.000 ton 

2. Welke termijn wordt voor dit project vooropgesteld


3. Wat is de geraamde kostprijs 

Antwoord 

Er bestaan helemaal geen plannen om het kanaal 

Roeselare-Leie om te bouwen voor duwvaart tot 

10.000 ton. 

Wel dient de brug van Ingelmunster nog te worden 

aangepast om te voldoen aan het gabariet van 

1.350 ton waarvoor dit kanaal werd gebouwd. Deze 

brug heeft immers slechts een vrije hoogte van 4,80 

meter, terwijl alle andere bruggen tussen Ooigem 

en Roeselare op minstens 6,20 meter liggen. 

In de praktijk worden op het kanaal ook binnenschepen 

van 2.000 ton (11,40 m x 105 m x 2,50 m) 

toegelaten. Dit zijn de grootste die door de sluis 

van Ooigem kunnen varen. 

Vraag nr. 84 



Zenne – Waterkwaliteit 

De Zenne is één van de sterkst vervuilde waterlopen 

van Vlaanderen. De rivier voert belangrijke 

vrachten vervuilende stoffen af naar de Schelde. In 

de jaren tachtig werd gestart met de uitbouw van 

de zuiveringsinfrastructuur binnen het Zennebekken 

in het Vlaamse gewest. Langzaam komt de zuivering 

van de rivier op gang. 

Beoordeeld echter op basis van de PIO 

(Prati-index voor opgeloste zuurstof of zuurstofverzadiging) 

is de Zenne globaal genomen in 1999 

stroomopwaarts het Brusselse Hoofdstedelijke gewest 

"verontreinigd", en afwaarts ervan "zwaar 

verontreinigd". De biologische kwaliteit gaat van 

"slecht" naar "zeer slecht" ("Waterkwaliteit – Lozingen 

in het water 1999", blz. 128, Vlaamse Milieumaatschappij, 

2000). 

Grootse infrastructuurwerken zullen de waterkwaliteit 

na de eeuwwisseling drastisch verbeteren 

("De Vlaamse Milieumaatschappij – Activiteitenverslag 

1998", blz. 14, 1999). 

1. a) Welke zijn deze "grootse" infrastructuurwerken 

 

b) Welke van deze geplande infrastructuurwerken 

zijn reeds gestart of uitgevoerd 

2. a) Wat is de kwaliteitsverbetering of kwaliteitsverslechtering 

(fysico-chemische en biologische 

kwaliteit) van het water van de Zenne 

voor de jaren 1998 en 1999 

b) Welke vooruitgang verwacht men de komende 

jaren en wanneer wordt een optimaal niveau 

van de waterkwaliteit verwacht 

c) Zijn er reeds plaatsen in de Zenne waar er 

vissen worden waargenomen en zo ja, waar 

N.B. Deze vraag werd eveneens gesteld aan mevrouw 

Vera Dua, Vlaams minister van Leefmilieu 

en Landbouw. 

Antwoord 

Als minister van Openbare Werken ben ik bevoegd 

voor de Zenne tussen het Zennegat te Mechelen 

en de grens van het Brusselse gewest. De infrastructuurwerken 

die op dit gedeelte van de Zenne 

worden uitgevoerd, zijn waterkeringswerken in het 

kader van het Sigmaplan tegen overstromingen 

vanuit de Noordzee, en de overwelving Vilvoorde. 

De Zenne tussen het Brusselse gewest en het Waalse 

gewest en de infrastructuurwerken die de waterkwaliteit 

van de Zenne moeten verbeteren, vallen 

volledig onder de bevoegdheid van de minister van 

Leefmilieu. 

In verband met de gestelde vragen verwijs ik de 

Vlaamse volksvertegenwoordiger dan ook naar het 

antwoord van vermelde minister. 

(Antwoord Vera Dua : blz. 1162 – red.) 

Vraag nr. 87 


van de heer MARINO KEULEN 

Bruggen Albertkanaal – Geplande werken (2) 


van 29 november 2000 over de geplande werken 

aan de bruggen over het Albertkanaal op het 

grondgebied van Limburg, deelt de minister 

vice-president het volgende mee : 

"Brug Kanne (gemeente Riemst) 

Aanbesteding gepland voor 2002 

Kostprijs voorlopig geraamd op 200 mln. fr.


Brug Vroenhoven (gemeente Riemst) 


Kostprijs voorlopig geraamd op 300 mln. fr. 

Brug Briegden (gemeente Lanaken) 


Kostprijs voorlopig geraamd op 210 mln. fr. 

(Bulletin van Vragen en Antwoorden nr. 8 van 16 februari 

2001, blz. 993 – red.) 

1. Gaat het om de bouw van nieuwe bruggen of 

om het renoveren van de bestaande constructies 

 

2. In het geval van nieuwbouw, worden de nieuwe 

bruggen dan gebouwd op de plaats van de bestaande 

 

3. Deze regering voert respect voor het subsidiariteitsprincipe 

hoog in het vaandel. Vanuit die optiek 

lijkt mij voorafgaandelijk overleg vanzelfsprekend. 

Is er reeds overleg geweest met de betrokken 

gemeentebesturen, of is dergelijk overleg in de 

nabije toekomst gepland 

Antwoord 

1. In de drie gevallen gaat het om een nieuwe 

brug. 

2. Locatie van de nieuwe bruggen 

Kanne : naast de huidige brug aan de stroomopwaartse 

kant (kant Luik). 

Vroenhoven : er wordt getracht de brug te bouwen 

op de plaats van de huidige brug, mits het 

bouwen van een tijdelijke brug. 

Briegden : de juiste locatie moet nog worden 

bepaald in overleg met de gemeente Lanaken 

en de afdeling Wegen en Verkeer Limburg. 

3. Overleg met gemeentebesturen 

Kanne : er is overleg met het gemeentebestuur 

van Riemst en de administratie Ruimtelijke Ordening, 

Huisvesting en Monumenten en Landschappen 

(Arohm). In het kader van dit overleg 

wordt een voorafgaande landschaps- en architectuurstudie 

uitgevoerd. 

Vroenhoven : de opheffing van de bescherming 

als monument van de brug en bijbehorende 

bunker werd aangevraagd bij Arohm. Hierna 

zal verder overleg met het gemeentebestuur 

van Riemst plaatsvinden. 

Briegden : het overleg met het gemeentebestuur 

van Lanaken is opgestart en wordt voortgezet. 

MIEKE VOGELS 

VLAAMS MINISTER 

VAN WELZIJN, GEZONDHEID 

EN GELIJKE KANSEN 

Vraag nr. 41 


van mevrouw SONJA BECQ 

Kindeffectenraad – Adviezen 

Bij de bespreking van de begroting 2001 werd gerefereerd 

aan de werking van een "kindeffectenraad". 

1. Met betrekking tot welke decreten werden terzake 

reeds adviezen gevraagd en verleend 

2. Aan wie werden/worden deze adviezen meegedeeld 

en hoe werden/worden parlementsleden 

hiervan op de hoogte gebracht 

Antwoord 

De zogenaamde "kindereffectenraad", waarnaar 

werd verwezen bij de bespreking van de begroting 

2001, werd opgericht bij besluit van de Vlaamse regering 

van 14 juli 1998 (besluit van de Vlaamse regering 

van 14 juli 1998 tot oprichting van de deskundige 

commissie, bedoeld in artikel 4, tweede lid, 

van het decreet van 15 juli 1997, houdende instelling 

van het kindeffectrapport en de toetsing van 

het regeringsbeleid aan de naleving van de rechten 

van het kind, zoals gewijzigd bij besluit van de 

Vlaamse regering van 27 oktober 1998). 

Hiermee gaf de regering uitvoering aan artikel 4, 

tweede lid, van het decreet van 15 juli 1997, houdende 

instelling van het kindeffectrapport en de 

toetsing van het regeringsbeleid aan de naleving 

van de rechten van het kind, verder "het decreet" 

genoemd. 

Het eerste en tweede lid van artikel 4 van het decreet 

luiden als volgt :


"Elk ontwerp van decreet wordt op het ogenblik 

van indiening bij het Vlaams Parlement vergezeld 

van een kindeffectrapport, voorzover de voorgenomen 

beslissing kennelijk het belang van het kind 

rechtstreeks raakt. 

De regering kan hiervan afwijken na advies van 

een door haar aan te wijzen terzake deskundige 

commissie." 

1. Er werd met betrekking tot het afwijken van de 

verplichting tot een kindeffectrapport (KER) 

nog nooit een advies gevraagd aan of verleend 

door de deskundige commissie. Dit betekent 

geenszins dat de KER-verplichting niet zou 

worden toegepast. Immers, de commissie dient 

maar te worden geraadpleegd indien men wenst 

af te wijken van de verplichting. 

Overeenkomstig het reeds vermelde besluit van 

14 juli 1998 is het de bevoegde minister die oordeelt 

of de voorgenomen beslissing kennelijk 

het belang van het kind rechtstreeks raakt. Indien 

dit het geval is, geldt er een verplichting tot 

kindeffectrapport en kan de bevoegde minister 

beslissen hiervan af te wijken. In dit geval wordt 

de commissie om advies gevraagd. 

Artikel 2, tweede en derde lid van het besluit 

van 14 juli 1998 luidt als volgt : 

"De commissie heeft de opdracht de bevoegde 

minister te adviseren als hij wenst af te wijken 

van de verplichting bedoeld in artikel 4, eerste 

lid. 

In het kader van deze opdracht vraagt de bevoegde 

minister het advies van de commissie 

voor elk ontwerp van decreet waarvan de bevoegde 

minister van oordeel is dat het ontwerp 

het rechtstreeks belang van het kind raakt en hij 

een afwijking van de verplichting, bedoeld in artikel 

4, eerste lid, van het decreet, aangewezen 

acht." 

De commissie heeft de mogelijkheid om op 

eigen initiatief samen te komen. 

Artikel 2, tweede lid van het huishoudelijk reglement 

van de commissie bepaalt : 

"Op vraag van de voorzitter, ondervoorzitter of 

twee vaste leden van de commissie kan de commissie 

samenkomen zonder dat er een vraag om 

advies voorligt." 

Tot op heden maakte de commissie van deze 

mogelijkheid eenmaal gebruik. 

Zoals door mij op 30 november 2000 werd aangekondigd 

in de Commissie voor Welzijn, Gezondheid 

en Gelijke Kansen bij de bespreking 

van het regeringsverslag kinderrechten 29 september 

2000, is een werkgroep "KER" van 

start gegaan. Bedoeling van de werkgroep is om 

het KER verder toepassing te laten vinden. 

Daartoe wensen we te putten uit de bestaande 

ervaring inzake effectrapportages (onderzoek 

jeugdeffectrapportage VUB, Jeugdparagraaf 

Antwerpen, toetsing kinderrechten VLOR, ervaring 

CBGS, LEER-lokaal emancipatie-effectrapport). 

(VUB : Vrije Universiteit Brussel ; 

VLOR : Vlaamse Onderwijsraad ; CBGS : Centrum 

voor Bevolkings- en Gezinsstudiën – 

red.). 

Zo geef ik uitvoering aan één van de beleidsconclusies 

van het regeringsverslag kinderrechten 

29 september 2000. Met name heeft de regering 

er zich toe verbonden te onderzoeken hoe 

het KER op een efficiënte en niet-bureaucratische 

manier in het wetgevend en besluitvormingsproces 

kan worden ingeschoven. De werkgroep 

werkt weliswaar los van de deskundige 

commissie, maar aan de leden van de commissie 

wordt de mogelijkheid geboden om aan de 

werkzaamheden van de werkgroep deel te 

nemen. Verder werd met de voorzitter van de 

commissie afgesproken dat de resultaten van de 

werkgroep zullen worden teruggekoppeld naar 

de commissie. 

2. Het decreet bepaalt dat het kindeffectrapport 

het betrokken ontwerp van decreet dient te vergezellen 

bij indiening bij het Vlaams Parlement. 

Het advies van de commissie is daarentegen bestemd 

voor de regering, en in het bijzonder voor 

de bevoegde minister. Het lijkt me evenwel 

wenselijk dat, wanneer er wordt afgeweken van 

de KER-verplichting, het ontwerp van decreet 

bij indiening bij het Vlaams Parlement wordt 

vergezeld door het advies van de commissie. 

Artikel 7 van het decreet bepaalt dat het jaarlijks 

verslag van de Vlaamse regering aan het 

Vlaams Parlement en de Kinderrechtencommissaris 

omtrent de implementatie van het VN-verdrag 

inzake de rechten van het kind een evaluatie 

bevat van het instrument van de effectrapportage 

en de verhouding van de kindeffectrapportage 

ten aanzien van de emancipatie-effectrapportage 

(VN : Verenigde Naties – red.). 

Deze gegevens komen voor in het verslag van 

29 september 2000.


Vraag nr. 50 


van mevrouw PATRICIA CEYSENS 

Krant voor werkende ouders – Financiering en 

verspreiding 

Samen met HR-Magazine, Kind en Gezin, de Nationale 

Loterij, Libelle en Vacature gaf de minister 

een eenmalige informatiekrant voor werkende ouders 

uit in het kader van de campagne "Kwaliteit 

van werk, kwaliteit van leven". 

1. Wat is de begroting van deze krant 

2. Aan wie werd deze krant bezorgd Langs 

welke kanalen 

3. Wat was de (financiële) inbreng van de verschillende 

partners 

Antwoord 

1. In de begroting van de campagne "Kwaliteit 

van werk, kwaliteit van leven" werd een bedrag 

van 724.548 frank (inclusief 21 % BTW) ingeschreven 

voor 30.000 exemplaren van de "Krant 

voor werkende ouders". 

2. De "Krant voor werkende ouders" werd bezorgd 

aan : 

– ouders van jonge kinderen via een mailing 

door Kind en Gezin en aan alle Vlaamse onthaalmoeders 

en kinderdagverblijven. Zij 

konden bijkomende exemplaren aanvragen 

bij Gelijke Kansen in Vlaanderen ; 

– geïnteresseerden die de krant aanvroegen bij 

Gelijke Kansen in Vlaanderen. Redactionele 

aandacht in De Bond en in Libelle zorgde 

voor een ruimere bekendmaking van de 

krant. 

3. Gelijke Kansen in Vlaanderen heeft het grootste 

deel van de campagne gefinancierd. 

De verzending van de "Krant voor werkende 

ouders" aan de kinderdagverblijven en onthaalmoeders 

(in oktober) werd gefinancierd door 

Kind en Gezin. De kosten voor de verzending 

van de nieuwsbrief aan ondernemingen (in oktober 

2000 en februari 2001) worden gedragen 

door HR-Magazine. Vacature sponsorde de 

wedstrijd door de hoofdprijs aan te bieden, namelijk 

advertentieruimte voor de winnaar ter 

waarde van 500.000 frank. 

Zowel HR-Magazine als Vacature besteedden 

reeds (gratis) redactionele aandacht aan het 

thema. Ook De Bond plaatste dit thema in de 

kijker en organiseerde tegelijkertijd ook een informele 

bevraging van de leden ; de resultaten 

van die bevraging werden ter beschikking gesteld 

van de minister. 

Vraag nr. 54 



Vrijwilligerswerk – Zelfhulpgroepen 

In uitvoering van het decreet van 23 maart 1994 

betreffende het georganiseerd vrijwilligerswerk in 

de welzijnsen gezondheidssector kunnen vrijwilligersorganisaties 

een beroep doen op een zekere 

subsidiëring. 

Blijkbaar komen de diverse zelfhulpgroepen niet 

in aanmerking om te worden erkend en gesubsidieerd 

als vrijwilligersorganisatie. Het hoeft geen 

betoog dat het vele en waardevolle werk dat daar 

wordt gepresteerd, voor een belangrijk deel op 

vrijwilligers draait. 

1. Waarom worden zelfhulpgroepen niet erkend 

als vrijwilligersorganisatie 

2. Op welk artikel van het decreet van 23 maart 

1994 baseert de administratie zich om deze erkenning 

en subsidiëring te weigeren 

Antwoord 

1. In de aanvangsperiode van de inwerkingtreding 

van de regelgeving betreffende het georganiseerd 

vrijwilligerswerk (1995 – 1996) bestond 

er inderdaad een zeker spanningsveld tussen 

enerzijds de visie van het toenmalig beleid, dat 

het decreet en het besluit van de Vlaamse regering 

niet toepasselijk vond op de zelfhulpgroepen, 

en anderzijds de zelfhulpgroepen, die zich 

als echte vrijwilligersorganisaties beschouwen. 

De achterliggende motivering voor deze beleidsvisie 

was tweeërlei. 

– Men ging ervan uit dat zelfhulpgroepen organisaties 

zijn die meestal rond één thema of


problematiek werken en waarbij dienstverlening 

vaak beperkt blijft tot de eigen leden. 

– De overheid wenste zo min mogelijk tussen 

te komen in de organisatie van een zo specifiek 

werkveld als de zelfhulp, die dikwijls gegroeid 

is in specifieke lokale of supraregionale 

omstandigheden. Erkenning en subsidiëring 

zouden in deze beleidsvisie het risico 

inhouden de dynamiek en de creativiteit van 

zelfhulpgroepen te verstikken. 

Om dit werkveld de nodige ondersteuning te 

geven zonder aan haar specificiteit en autonomie 

te raken werd dan ook het Trefpunt Zelfhulp 

opgericht, dat als opdracht heeft de zelfhulp 

logistiek en technisch te ondersteunen. 

Het is dan ook mogelijk dat deze beleidsvisie 

het aantal erkenningsaanvragen van zelfhulpgroepen 

heeft afgeremd. Ik kan evenwel formeel 

bevestigen dat het criterium zelfhulpgroep 

niet als uitsluitingscriterium wordt gehanteerd 

bij de evaluatie van de erkenningsaanvragen. In 

dit verband kan ik de Vlaamse volksvertegenwoordiger 

trouwens meedelen dat diverse zelfhulpgroepen 

effectief erkend zijn en worden gesubsidieerd 

als vrijwilligersorganisatie. 

2. In de toepasselijke regelgeving is geen enkele 

rechtsgrond voor de uitsluiting van zelfhulpgroepen 

voorhanden. 

Vraag nr. 59 




Zie : 




Vraag nr. 24 



Blz. 1234 

Antwoord 






Vraag nr. 61 



Filmkeuringscommissie – Werking 

Het samenwerkingsakkoord van 27 december 1990 

tussen de Vlaamse Gemeenschap, de Franse Gemeenschap, 

de Duitstalige Gemeenschap en de Gemeenschappelijke 

Gemeenschapscommissie van 

Brussel-Hoofdstad had de oprichting van een filmkeuringscommissie 

tot doel. De Filmkeuringscommissie 

heeft als opdracht machtiging te verlenen 

om een film te vertonen voor minderjarigen jonger 

dan 16 jaar. 

1. Wat is het budget dat voor 1999, 2000 en 2001 

vanuit Vlaanderen werd/wordt besteed aan de 

Filmkeuringscommissie 

2. Hoeveel keer kwam de Filmkeuringscommissie 

samen in het jaar 2000 

3. Hoeveel films werden afgekeurd door de Filmkeuringscommissie 

Hoeveel kregen een machtiging 

 

Antwoord 

De werking van de Filmkeuringscommissie is gebaseerd 

op het samenwerkingsakkoord van 17 december 

1990 tussen de Vlaamse Gemeenschap, de 

Franse Gemeenschap, de Duitstalige Gemeenschap 

en de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie 

van Brussel-Hoofdstad. 

1. Er is geen specifiek budget uitgetrokken vanuit 

Vlaanderen dat jaarlijks aan de Filmkeuringscommissie 

wordt toegekend. Er zijn wel jaarlijkse 

opbrengsten van de Filmkeuringscommissie 

waarvoor momenteel nog geen bestemming is 

vastgesteld, omdat deze tussen de gemeenschappen 

moeten worden verdeeld en nadien 

toegewezen aan de rechthebbenden. Het gaat 

hier om de samengevoegde bedragen die na 

elke gedraaide film worden betaald, namelijk 1 

frank per meter film (een langspeelfilm meet ± 

3000 m). 

De verdeling kan slechts worden vastgesteld 

wanneer vooraf de gedragen kosten door de gemeenschappen 

in rekening worden gebracht. 

Het secretariaat van de Filmkeuringscommissie 

wordt waargenomen door een ambtenaar werkzaam 

bij de Vlaamse Gemeenschap.


2. In 1999 kwam de Filmkeuringscommissie 273 

maal samen. De cijfers voor het jaar 2000 worden 

eerstdaags bekendgemaakt. 

3. In 1999 werden 47 films afgekeurd en 280 films 

kregen een machtiging. 

De cijfers voor het jaar 2000 worden eerstdaags 

bekendgemaakt. 

Vraag nr. 62 


van de heer LUDWIG CALUWE 

Visueel gehandicapten – Invoering euro 

Op 1 januari 2002 wordt de euro als betaalmiddel 

ingevoerd. Deze stap vergt heel wat aanpassingsvermogen 

van onze burgers en ondernemers, maar 

des te meer van blinden en slechtzienden. 

Opdat de invoering van de euro als betaalmiddel 

geen uitsluitingsfactor zou zijn voor visueel gehandicapten 

en opdat hun kansen op sociale integratie 

en de vrije uitoefening van hun burgerrechten gewaarborgd 

zouden blijven, dienen een aantal verenigingen 

over voldoende middelen te beschikken 

om intensieve voorlichtingscursussen te kunnen organiseren. 

1. Werden in de begroting 2001 middelen vrijgemaakt 

voor de medefinanciering van voorlichtingswerkzaamheden 

die bestemd zijn voor 

doelgroepen die een bijzondere aanpak 

vergen 

Werden visueel gehandicapten als specifieke 

doelgroep in aanmerking genomen 

2. Hebben de diensten van de minister hierover 

reeds contact gehad met de betrokken sector 

Zo ja, wat waren de conclusies van deze contacten 

 

Antwoord 

1. In antwoord op de vraag van de Vlaamse volksvertegenwoordiger 

of in de begroting 2001 financiële 

middelen zijn opgenomen voor initiatieven 

die bijzondere doelgroepen moeten voorbereiden 

op het invoeren van de euro als munteenheid, 

verwijs ik naar de bijzondere subsidies 

die tot op heden konden worden aangevraagd 

bij het Vlaams fonds voor de Sociale Integratie 

van Personen met een Handicap (Vlaams 

Fonds). 

Specifiek voor de doelgroep personen met een 

visuele handicap kan ik melden dat het Vlaams 

Fonds voor het begrotingsjaar 2000 een projectvoorstel 

honoreerde van de VZW Vigin (wat 

staat voor "Visueel Gehandicapten Integreren") 

in Waregem. Dit projectvoorstel heeft een 

tweeledig doel : 

– enerzijds visueel gehandicapten actief en 

zelfstandig leren bankieren ; 

– anderzijds een vormingspakket ontwikkelen 

om informatie- en vormingssessies te organiseren 

voor deze doelgroep met het oog op de 

nakende invoering van de euro als munteenheid. 

De VZW Vigin vroeg 300.000 frank aan het 

Vlaams Fonds ter ondersteuning van dit project. 

De raad van bestuur stemde in met het volledige 

bedrag en erkende het project voor een periode 

van één jaar (01.01.2000 tot 31.12.2000). 

De raad gaf hiermee een belangrijke incentive 

om de meerkosten voor het ontwikkelen van 

vormingsmateriaal specifiek voor blinden en 

slechtzienden te helpen dragen. 

In de begroting voor 2001 heb ik het budget 

niet-gereglementeerde subsidies gealloceerd 

rond thema's die gericht zijn op het beter management 

van vraag en aanbod in de residentiële 

opvang van personen met een handicap. 

2. In het kader van recent overleg met de confederatie 

van verenigingen voor blinden en mensen 

met een visuele handicap van 6 december 2000 

is dit thema niet aan bod gekomen. 

Vraag nr. 66 




Zie : 


Vraag nr. 60 



Blz. 1160


Antwoord 




BERT ANCIAUX 


VAN CULTUUR, JEUGD, 

BRUSSELSE AANGELEGENHEDEN 

EN ONTWIKKELINGSSAMENWERKING 

Vraag nr. 17 


van de heer FILIP DEWINTER 

"Nachten van de Ramadan" – Subsidiëring 

In de loop van december vinden in Berchem de zogenaamde 

"Nachten van de Ramadan" plaats. 

Hierrond werd een tweetalige campagne gevoerd, 

die onder meer werd gesteund door de Vlaamse 

overheid. 

Tijdens het vragenuurtje antwoordde de minister 

hierop : "Ik vind het echter niet aangewezen om 

een promotiecampagne die in het Nederlands en 

het Arabisch wordt gevoerd, te subsidiëren. Antwerpen 

is een Nederlandstalig gebied, en ik zie niet 

in waarom de communicatie met eventuele nieuwkomers 

in het Arabisch moet gebeuren. ( ... ) Waarom 

zouden we anders geen Franstalige campagnes 

in Antwerpen toelaten " (Beknopt Verslag nr. 13 

van 29 november 2000, blz. 10). 

De woordvoerder van de minister verklaarde in de 

pers echter zeer duidelijk dat de minister helemaal 

niet zinnens is om de subsidies aan de Nachten van 

de Ramadan in te trekken. 

1. Worden de subsidies alsnog teruggevorderd, 

zoals uit het antwoord van de minister tijdens 

het vragenuurtje bleek, of staat hij niet meer 

achter zijn antwoord op de vraag die hem toen 

werd gesteld 

2. Overweegt de minister maatregelen om in de 

toekomst nog andere meertalige projecten te 

subsidiëren 

De verantwoordelijke voor de buurtwerking van 

het cultureel centrum in Berchem verklaarde in de 

pers dat sommige Franstalige voorstellingen in de- 

Singel wel worden gesubsidieerd. 

3. Worden er Franstalige voorstellingen in deSingel 

gesubsidieerd 

4. Zo ja, wat is het totale bedrag van die subsidie 

5. Overweegt de minister de subsidies aan deze 

voorstellingen af te schaffen, zoals hij tijdens 

het vragenuurtje van 29 november verklaarde 

Antwoord 

De Nachten van de Ramadan in Berchem waren 

een initiatief van een landelijke vereniging voor 

migranten in samenwerking met het Cultureel 

Centrum van Berchem. Een landelijke migrantenvereniging 

kan geen subsidies aanvragen voor specifieke 

activiteiten, een cultureel centrum evenmin. 

Voor de Nachten van de Ramadam als geheel werden 

dus geen subsidies aangevraagd. Voor enkele 

specifieke onderdelen werden subsidies aangevraagd 

door lokale verenigingen van migranten 

(afdelingen van de landelijke federaties). De promotiecampagne 

werd gevoerd door het Cultureel 

Centrum als verantwoordelijke uitgever in samenwerking 

met de landelijke vereniging. Voor deze 

promotiecampagne werden geen subsidies aangevraagd, 

noch uitbetaald. 

Ik herhaal mijn standpunt dat het goed is om een 

promotiecampagne in het Nederlands en het Arabisch 

te weren. Het betrokken decreet vermeldt de 

verplichting het Nederlands als voertaal te hanteren. 

De promotie moet dus Nederlandstalig zijn. 

Let wel, ik bedoel de subsidiëring van de promotie, 

niet van de activiteit zelf. Net zoals er een tegemoetkoming 

kan zijn bij het inhuren van een lerse 

folkgroep die in de eigen taal zingt, kan er een tegemoetkoming 

zijn bij een Marokkaanse groep die 

in de eigen taal zingt. 

Ik zal in de toekomst dergelijke projecten blijven 

ondersteunen, weliswaar voorzover de promotie 

exclusief gebeurt in het Nederlands. Een omzendbrief 

hierover werd reeds aan de verenigingen van 

migranten verstuurd. Deze brief vindt de Vlaamse 

volksvertegenwoordiger als bijlage. 

Voor anderstalige voorstellingen in deSingel geldt 

hetzelfde. deSingel is een internationaal erkend 

cultuurhuis, dat onder andere als taak heeft om 

elke Vlaming te laten kennismaken met de belangrijkste 

en belangwekkendste culturele producties 

van eigen bodem en uit het buitenland. In dit kader 

programmeert deSingel voorstellingen en concerten 

in meerdere talen.


deSingel ontvangt een nominatim subsidie van 85,6 

miljoen frank. Daarnaast ontvangt het voor zijn internationale 

werking een bijkomende subsidie van 

21,5 miljoen frank. Het is onmogelijk om te bepalen 

hoeveel subsidies deSingel ontvangt voor 

Franstalige voorstellingen. Bovendien is dit in bovengeschetst 

kader niet relevant. 

Tot slot wil ik nogmaals bevestigen dat anderstalige 

activiteiten in het kader van de werking van een 

cultureel centrum, kunstencentrum, vereniging en 

dergelijke, ook in de toekomst gesubsidieerd kunnen 

worden. Als de promotie hiervoor gericht is op 

Vlamingen – en ik beschouw iedereen die in 

Vlaanderen woont als Vlaming – moet dat dan 

ook uitsluitend in het Nederlands gebeuren. Subsidieaanvragen 

voor promotie in andere talen dan 

het Nederlands zullen worden geweigerd, en subsidies 

voor activiteiten van verenigingen van migranten 

die een meertalige promotie voeren, zullen niet 

worden toegekend. 

(Bovenvermelde bijlage ligt ter inzage bij het algemeen 

Secretariaat van het Vlaams Parlement, dienst 

Schriftelijke Vragen – red.) 

Vraag nr. 20 



Vlaamse film – Leefbaarheid 

Zie : 

Vlaams minister van Economie, Ruimtelijke Ordening 

en Media 

Vraag nr. 53 



Blz. 1194 

Antwoord 


door de heer Dirk Van Mechelen, Vlaams minister 

van Economie, Ruimtelijke Ordening en Media. 

Vraag nr. 21 



Sociaal-culturele verenigingen – Concurrentie 

SIF-projecten 

De minister is bevoegd voor het beleid betreffende 

sociaal-culturele verenigingen. Gelukkig heeft 

Vlaanderen hiervan een breed gamma, zodat zowel 

jong als oud, man en vrouw, ... aan bod komen. 

Om heel wat problemen te voorkomen en aan te 

pakken, is een ondersteuning van de verenigingen 

essentieel : door de vrijwillige inzet blijft deze werking 

niet alleen dynamisch en betaalbaar (ook voor 

de overheid), maar daarenboven garandeert dit 

een soepel inspelen op maatschappelijke evoluties. 

De overheid – zowel gemeentelijk als bovenlokaal 

– moet dus vermijden deze vrijwilligersverenigingen 

te beconcurreren en moet ze integendeel 

ondersteunen, zeker in het Internationaal Jaar van 

de Vrijwilliger. 

Toch gebeurt het frequent dat de overheid deze organisaties 

fnuikt door concurrerende bijna gratis of 

gratis activiteiten op te zetten. 

Zo zijn er SIF-projecten (Sociaal Impulsfonds) die 

voor ouderen – en hier is geen sprake van kansarmen 

– gratis of erg goedkoop uitstappen doen, activiteiten 

organiseren in gemeentelijke gebouwen, 

... waardoor normale verenigingen voor ouderen 

geen deelnemers meer hebben voor activiteiten, 

uitstappen, lessenreeksen. 

1. Is de minister op de hoogte van deze 

problemen 

2. Zo ja, wat heeft hij hiertegen ondernomen of 

welke initiatieven worden in het vooruitzicht 

gesteld om een anti-emancipatieaanpak door de 

lokale overheid te vermijden 

3. Kunnen betrokken verenigingen, ouderen, andere 

personen een klacht indienen bij de minister 

wanneer dergelijke zaken gebeuren 

Antwoord 

1. De thematiek is mij totaal onbekend. 

2. De lokale overheid is autonoom bevoegd voor 

het eigen SIF-beleid. Ik zie niet hoe ik zou kunnen 

ingrijpen, want het Impulsfonds is daarenboven 

een materie waarvoor ik niet bevoegd 

ben. 

3. Verenigingen uit de culturele sfeer kunnen een 

klacht indienen bij de Vaste Nationale Cultuurpactcommissie 

en zich beroepen op het Cultuurpact.


Daarin wordt gestipuleerd dat er geen onrechtmatige 

voordelen mogen worden toegekend aan 

één organisatie/vereniging, maar dat iedere organisatie 

gelijkberechtigd moet worden. 

Vraag nr. 22 




Zie : 


Vraag nr. 60 



Blz. 1160 

Antwoord 




Vraag nr. 24 



Studie basisindicatoren jeugdbeleid – Voortzetting 

In het kader van het Programma Beleidsgericht 

Onderzoek werden recentelijk de resultaten meegedeeld 

van de studie "Basisindicatoren voor een 

coherent jeugdbeleid in Vlaanderen : een geïntegreerde 

wetenschappelijke aanpak". Deze indrukwekkende 

studie genoot heel wat weerklank in de 

pers. 

Wil men als overheid werkelijk informatie kunnen 

halen uit deze studie, dan is een vervolg noodzakelijk. 

De vaststellingen van dit onderzoek leggen eigenlijk 

een jaarlijn nul vast. Om te kunnen inschatten 

hoe onze maatschappij op het vlak van jongeren 

verandert, moet deze studie een vervolg krijgen 

met het oog op vergelijkingsmateriaal. Gelet 

op het feit dat deze studie een aanvang nam in 

1998 en dus een weergave is van de situatie in 1998, 

moet de politieke beslissing om een vervolg aan 

deze studie te geven vrij snel worden genomen. 

Een studie die vijfduizend jongeren bevraagt, is uiteraard 

niet goedkoop. Evenwel moet erop worden 

gewezen dat de grootste kosten bestaan in het opzetten 

van het onderzoeksproject (het selecteren 

van een representatief staal, het opstellen van vragen 

die een wetenschappelijke relevantie hebben,...). 

1. Is een regelmatige herhaling van deze studie 

volgens de minister wenselijk 

2. Werd over een voortzetting van deze studie 

reeds een beslissing genomen en zo ja, welke 

3. Wordt eraan gedacht om op het Programma Beleidsgericht 

Onderzoek in de toekomst nog 

middelen vrij te maken voor een vervolg op 

deze studie 

Antwoord 

Ik ben het met de Vlaamse volksvertegenwoordiger 

eens dat voornoemde studie een interessant 

document is, dat veel interessante informatie bevat, 

over de leefwereld van de jeugd. In het Vlaams 

jeugdwerkbeleidsplan, dat in december 2000 door 

de Vlaamse regering werd goedgekeurd, wordt 

onder meer gewezen op de nood aan meer en beter 

onderzoek over de jeugd. 

Hieraan zal meer dan in het verleden aandacht 

worden besteed (cfr. doelstelling 3 van het Vlaams 

jeugdwerkbeleidsplan). In de loop van dit jaar 

dient hieraan verdere invulling te worden gegeven. 

Omdat ik dit wens te doen in overleg, en omdat ik 

bovendien rekening wens te houden met de besprekingen 

die momenteel worden gevoerd ter 

voorbereiding van het Vlaams jeugdbeleidsplan, 

wens ik heden geen engagement aan te gaan m.b.t. 

een eventuele herhaling van de studie "Basisindicatoren 

voor een coherent jeugdbeleid in Vlaanderen". 

Vraag nr. 30 

van 1 februari 2001 


Nederlands-Vlaams Huis – Stand van zaken 

In zijn nota inzake het internationaal cultuurbeleid 

van Vlaanderen deelt de minister mee dat er in 

Brussel een Europees Nederlands-Vlaams Huis 

komt, dat een gezamenlijk programma zal aanbieden 

en waarbij het accent onder meer zal liggen op 

de uitstraling van het Nederlands.


In hoeverre bestaan er terzake reeds concrete afspraken 

en wat is eventueel de vooropgestelde termijn 

waarbinnen dit project wordt verwezenlijkt 

Antwoord 

Met betrekking tot het tot stand brengen van een 

Europees Nederlands-Vlaams Huis zijn zijn we in 

de fase van de voorbereidende gesprekken met de 

Nederlandse bewindslieden. 

Ik breng het Vlaams Parlement op de hoogte zodra 

er concrete initiatieven worden genomen. 

MARLEEN VANDERPOORTEN 


VAN ONDERWIJS EN VORMING 

Vraag nr. 38 



Alternatieve geneeskunde – Opleidingen 

Alternatieve geneeskunde is een sector in ontwikkeling. 

Reeds vroeger werd op studiedagen over 

homeopathie, acupunctuur, chiropraxis en osteopathie 

onderzocht hoe deze beroepen kunnen worden 

ingeschreven in de wetgeving betreffende de 

uitoefening van de geneeskunde. Voor de toekomst 

van de gezondheidszorg zijn dit dus belangrijke 

evoluties. 

Vandaar dat deze thema's op een kwaliteitsvolle 

manier in de diverse opleidingen aan bod moeten 

komen. 

1. Bestaan er inmiddels opleidingen voor deze 

verschillende vormen van alternatieve geneeskunde 

in Vlaanderen in het reguliere onderwijs, 

het onderwijs voor sociale promotie of in andere 

onderwijsvormen 

Waar worden deze opleidingen gegeven 

2. Hoe worden deze opleidingen dan door de 

Vlaamse Gemeenschap ondersteund (leerkrachten, 

werkingskosten, gebouwen, ... ) 

3. Leiden deze opleidingen tot een officiële erkenning 

door de Vlaamse Gemeenschap 

4. Is er reeds een overleg geweest met de federaal 

verantwoordelijke minister betreffende de afstemming 

tussen onderwijs en toegang tot het 

beroep 

Antwoord 

1. In het hoger regulier onderwijs of in het hoger 

onderwijs voor sociale promotie zijn er geen erkende 

opleidingen voor de verschillende vormen 

van alternatieve geneeskunde. 

2. In het programma van de traditionele medische 

opleidingen wordt er wel aandacht besteed aan 

alternatieve geneesen behandelingswijzen, 

meestal als onderdeel van het "studium generale" 

of van cursussen als Medische Antropologie 

of Klinische Farmacologie. 

Hiermee wordt beoogd aan de studenten de informatie 

te verstrekken op grond waarvan ze 

zelf een persoonlijke en wetenschappelijk onderbouwde 

opinie kunnen vormen over kwesties 

met betrekking tot de alternatieve geneesen 

behandelingswijzen. 

3. Er is nog geen overleg geweest met de federaal 

bevoegde minister over een mogelijke afstemming 

van opleiding en niet-conventionele beroepspraktijken. 

De wet van 29 april 1999 betreffende de 

niet-conventionele praktijken inzake de geneeskunde, 

de artsenijbereidkunde, de kinesitherapie, 

de verpleegkunde en de paramedische beroepen 

voorziet in de oprichting van een paritaire 

commissie die een advies moet formuleren 

betreffende de algemene voorwaarden die gelden 

voor de uitoefening van alle niet-conventionele 

praktijken. 

Die voorwaarden kunnen ook betrekking hebben 

op de vereisten inzake de opleiding en een 

getuigschrift waaruit blijkt dat de betrokkene 

met succes de opleiding heeft afgerond. 

Die paritaire commissie is nog niet operationeel. 

Recentelijk zijn er wel preliminaire contacten 

geweest met het kabinet van minister van 

Volksgezondheid Aelvoet m.b.t. de opstarting 

ervan. Concreet overleg lijkt mij pas zinvol 

nadat die paritaire commissie een advies heeft 

gegeven. 

De helft van de leden van die paritaire commissie 

wordt voorgesteld door de faculteiten geneeskunde. 

Op die manier zullen dan ook uni-


versiteiten kunnen participeren aan de formulering 

van de kwestieuze opleidingsvereisten. 

Vraag nr. 39 


van de heer PIETER HUYBRECHTS 

Thesisjaar – Sensibilisering 

Volgens de Universiteit Gent kiezen almaar meer 

studenten voor een zogenaamd thesisjaar. In bepaalde 

faculteiten bedraagt het aantal thesisjaarstudenten 

tussen de 20 % en de 33 %. 

Volgens een woordvoerder van de onderwijsraad 

van de Universiteit Gent is een thesisjaar bedoeld 

als uitzondering, en niet als regel. Volgens de onderwijsraad 

bestaat zelfs het gevaar dat bepaalde 

studenten nooit hun diploma behalen, vermits één 

op tien studenten tijdens het thesisjaar begint te 

werken en geen proefschrift meer aflevert. 

Heeft de minister reeds maatregelen genomen om 

bijvoorbeeld via een sensibiliseringscampagne studenten 

duidelijk te maken dat een thesisjaar enkel 

dient voor uitzonderlijke situaties 

Antwoord 

Uit de antwoorden die de universiteiten mij hebben 

gegeven als reactie op de vraag om uitleg van 

de collega van de Vlaamse volksvertegenwoordiger 

Dirk De Cock, blijkt dat alle universiteiten maatregelen 

nemen om het afwerken van de eindverhandeling 

vóór het einde van het laatste studiejaar te 

bevorderen. In veel gevallen begint de voorbereiding 

van de thesis al in het voorlaatste studiejaar. 

Er worden ook contractuele afspraken gemaakt 

tussen student en promotor over de opmaak en de 

voortgang van de eindverhandeling, en er is vaak al 

een tussentijdse evaluatie op het einde van het 

voorlaatste jaar. 

Ik heb er alle vertrouwen in dat de maatregelen 

van de universiteiten positieve effecten zullen hebben. 

Voor een meer uitgebreide reactie op deze problematiek 

verwijs ik de Vlaamse volksvertegenwoordiger 

graag naar mijn antwoord op de vraag om 

uitleg van de heer Dirk De Cock (Commissie voor 

Onderwijs, Vorming en Wetenschapsbeleid, Handelingen 

Commissievergadering nr. 41 van 7 december 

2000, blz. 4-6). 

Vraag nr. 40 


van de heer ANDRE MOREAU 

Drugspreventie – Basisonderwijs 

Het gebruik van drugs is naar mijn bescheiden mening 

een kwaad dat in alle sectoren van onze samenleving 

– op een gepaste wijze – moet worden 

bestreden, ook in het onderwijs. 

Algemeen kan worden gesteld dat het de dwingende 

plicht is van de beleidsvoerders om op alle niveaus 

van de maatschappij – ook op alle onderwijsniveaus 

– zonder uitstel een efficiënt voorkomingsbeleid 

te voeren en daarbij alle mogelijke actoren 

te betrekken. 

In de drugsbestrijding dient de samenwerking tussen 

de politiediensten, de gemeentelijke preventiediensten 

en de onderwijsverantwoordelijken meer 

en meer te worden aangemoedigd, geïntensifieerd 

en verfijnd (geprofessionaliseerd). 

1. Is het waar dat de ziektekiemen van het drugsverschijnsel 

ook al zijn opgerukt tot in de basisscholen 

Heeft de minister hierover reeds signalen 

opgevangen 

2. Zo ja, wat is in het basisonderwijs het (ervarings)kennisniveau 

over dit fenomeen 

Met welke personen of centra voor drugsbestrijding 

wordt er samengewerkt 

3. In hoeverre is het drugsvoorkomingsbeleid al 

dan niet gestructureerd in het onderwijs en in 

welke mate worden de onderwijsverantwoordelijken 

uit het basisonderwijs erbij betrokken 

Antwoord 

1. Hoewel de problematiek van drugs zich uiteraard 

sterker voordoet in het secundair onderwijs, 

blijkt uit recent onderzoek van de Vereniging 

voor Alcohol- en andere Drugproblemen 

(VAD) dat inderdaad ook kinderen uit het basisonderwijs 

er al mee in aanraking komen. 

Voor dit onderzoek (waarvan de resultaten bekendgemaakt 

zijn in september 2000) heeft de 

VAD in het schooljaar 1999-2000 een 82.000 

leerlingen tussen de 11 en 18 jaar bevraagd. 

Vooral legale drugs (alcohol, tabak en medicatie) 

blijken reeds op vroege leeftijd ingang te 

vinden. Zo blijkt van 12-jarigen één op tien al


sterke drank of zogenaamde "alcoholpops" 

(coctails van sterke drank en frisdrank) te drinken. 

Vanaf 12 jaar wordt ook geëxperimenteerd 

met het nemen van kalmerings-, slaap-, opwek-, 

en vermageringsmiddelen. Op hun dertiende 

heeft eenderde van de jongeren al een eerste sigaret 

gerookt. 

De volledige resultaten van het onderzoek zijn 

te verkrijgen bij de VAD, E. Tollenaerestraat 15, 

1020 Brussel, tel. 02/423.03.33 - fax 02/423.03.05. 

2. Via de eindtermen "wereldoriëntatie" (meer 

bepaald eindterm 1.14 binnen gezondheidseducatie) 

leren kinderen in de basisschool gezonde 

levensgewoonten in verband brengen met hun 

kennis over het functioneren van het eigen lichaam. 

Het behoort tot de bevoegdheid van elk 

schoolbestuur om de eindterm te verwerken in 

concrete leerplannen. 

Daarnaast wordt vanuit het departement Onderwijs 

ook geregeld aanvullende informatie 

rond de drugsproblematiek op school verspreid, 

bijvoorbeeld via de DynaMo2-catalogus van de 

Canon-cultuurcel en via het onderwijstijdschrift 

Klasse. 

In de DynaMo2-catalogus (die jaarlijks gratis 

aan alle scholen wordt bezorgd) zijn diverse organisaties 

opgenomen waarop scholen een beroep 

kunnen doen om rond dit thema te werken 

(bv. het Centrum voor Alcohol- en andere 

Drugproblemen, De Kiem, De Sleutel, Leefsleutels, 

het Vlaams Instituut voor Gezondheidspromotie,...). 

Elke leerkracht heeft rond 

drugs ook het eerstelijnsdossier van Klasse ontvangen. 

Uiteraard hebben ook de Centra voor Leerlingenbegeleiding 

een rol in deze problematiek te 

spelen. 

3. Voor de initiatieven vanuit mijn eigen departement 

verwijs ik naar punt 2. 

Het uittekenen van een drugsbeleid voor scholen 

behoort tot de bevoegdheid van mijn collega 

Mieke Vogels. Op basis van het genoemde rapport 

van de VAD heeft zij de krachtlijnen voor 

dergelijk beleid bepaald. 

Voor meer informatie hierover verwijs ik de 

Vlaamse volksvertegenwoordiger dan ook door 

naar mijn collega Vogels. 

Vraag nr. 41 



A2-verpleegkundigen – Brugopleiding A1 

Verschillende scholen voor verpleegkunde organiseren 

een brugcursus om de verpleegkundigen met 

een A2-diploma de mogelijkheid te geven een 

A1-diploma te verwerven. 

Verpleegkundigen met minder dan tien jaar ervaring 

kunnen door twee jaar voltijds onderwijs te 

volgen A1-verpleegkundige worden. Hierbij moeten 

zij ook bijkomende stages hebben voltooid van 

circa 400 uren. Verpleegkundigen met meer dan 

tien jaar ervaring kunnen door één jaar voltijds onderwijs 

te volgen A1-verpleegkundige worden. 

Hiertoe dienen zij ook 300 à 400 stage-uren te hebben 

voltooid. Verpleegkundigen met meer dan 

twintig jaar ervaring dienen 200 à 400 uren stage te 

doorlopen, willen zij een A1-diploma verwerven. 

1. Meent de minister niet dat deze overbruggingsjaren 

erg zwaar uitvallen voor de A2-verpleegkundigen 

– die in de meeste gevallen reeds 

fulltime werken – om een A1-diploma te kunnen 

verwerven 

2. Is het aantal vooropgestelde stage-uren ook niet 

erg hoog wanneer rekening wordt gehouden 

met de zware werklast waarmee de verpleegkundigen 

reeds worden geconfronteerd 

3. Moet in het kader van een betere harmonisatie 

tussen gezin en arbeid niet worden overwogen 

het aantal stage-uren te reduceren 

4. Is het opportuun aan de A2-verpleegkundigen 

met meer dan twintig jaar ervaring een stageperiode 

op te leggen van 200 à 400 uren 

5. Heeft de minister reeds overleg gepleegd met 

haar collega van Welzijn en Gezondheid met 

betrekking tot deze problematiek 

6. Wordt er overwogen om deze stage-uren af te 

schaffen of te reduceren voor A2-verpleegkundigen 

die een A1-diploma wensen te verwerven 

 

Wordt ten minste voor de A2-verpleegkundigen 

met meer dan twintig jaar ervaring het aantal 

stage-uren herzien


Antwoord 

Op 24 juni 2000 heb ik het convenant over de opleiding 

van verpleegkundigen ondertekend, samen 

met de federale minister bevoegd voor de volksgezondheid 

en de ministers van de andere gemeenschappen 

bevoegd voor het onderwijs. 

Doel van dit convenant is het engagement om een 

brugopleiding te organiseren voor de gebrevetteerde 

verpleegkundigen (gediplomeerd in het vroegere 

ASBO = aanvullend secundair beroepsonderwijs) 

en de gediplomeerde verpleegkundigen (gediplomeerd 

in de huidige vierde graad van het beroepssecundair 

onderwijs), om hen de mogelijkheid 

te bieden het diploma van gegradueerde verpleegkundige 

(hogescholenonderwijs van één cyclus) 

te behalen. De bedoeling daarvan was natuurlijk 

niet het aantal verpleegkundigen op te drijven, 

maar wel de mogelijkheid tot upgrading te bewerkstelligen 

voor de beoogde doelgroep. 

In de toekomst zullen de bijzondere beroepsbekwaamheden 

in de betrokken sector immers voorbehouden 

zijn voor de gegradueerde verpleegkundigen. 

Het kan ook een eerste stap zijn naar de leidinggevende 

functies en vormt zeker een onderdeel 

van de mogelijke functiedifferentiatie. Geheel 

in deze optiek steun ik mijn federale collega van 

Volksgezondheid wanneer zij heel duidelijk stelt 

dat het er niet op aankomt zoveel mogelijk gebrevetteerde 

of gediplomeerde verpleegkundigen 

voor deze brugopleiding te rekruteren. Veeleer 

wensen wij de kwaliteit van de nieuwe gegradueerden 

gewaarborgd te zien. Vandaar ook de eisen om 

de verkorting van het driejarig traject afhankelijk 

te maken van een recente nuttige beroepservaring. 

Op één na hebben alle hogescholen zich bereid 

verklaard om op zeer korte termijn en zonder 

enige tegemoetkoming deze brugopleiding te organiseren. 

Er was absoluut geen tijd om nog een 

groot overleg te starten om tot een mogelijke consensus 

te komen over de opvatting van de brugopleiding. 

De autonomie waarover de hogescholen 

decretaal beschikken, laat overigens geen overheidsingreep 

hierop toe. De relatie tussen de hogescholen 

en de overheid, als representant van de 

maatschappij, concretiseert zich in een post factum 

publieke verantwoording en in een stelsel van interne 

en externe kwaliteitszorg door de instellingen 

zelf, waarbij de overheid vooral in de rol van 

de meta-evaluator optreedt. 

Een en ander heeft wel tot gevolg dat de verschillende 

hogescholen, naar eigen inzicht en vermogen 

gestoeld op hun jarenlange ervaring, ook verschillend 

opgevatte brugopleidingen hebben opgebouwd. 

Wij hebben daarvoor gekozen om de afspraken 

van het convenant onmiddellijk na te 

komen. Wel heb ik ten aanzien van de hogescholen 

de nodige stappen ondernomen om tot een eenvormige 

interpretatie van de bepalingen inzake de erkenning 

van de nuttige ervaring te komen. Ook is 

de afspraak gemaakt dat wij na één jaar een eerste 

evaluatie zouden maken. 

Alle vragen die de Vlaamse volksvertegenwoordiger 

stelt, hebben betrekking op het belangrijke opleidingsonderdeel 

"stage". Bij elke vraag zou ik nagenoeg 

dezelfde commentaar moeten geven. Ik 

verkies daarom een algemene benadering. 

Zoals ik reeds stelde, heeft minister Aelvoet heel 

sterk de nadruk gelegd op de kwaliteit van de opleiding. 

Uit haar onderzoek is in ieder geval gebleken 

dat het voor de vroegere opleiding van, en het 

actueel fungeren als gebrevetteerde of gediplomeerde 

verpleegkundige niet als een evidentie kan 

worden beschouwd dat het al dan niet volledig 

weglaten van het praktische deel van de opleiding 

voldoende garanties biedt om te komen tot het statuut 

van gegradueerde verpleegkundige. Ik respecteer 

dan ook het oordeel van de verantwoordelijken 

van de sector. 

De hogescholen kunnen uiteraard in elk individueel 

geval vaststellen in welke mate de opgedane ervaring 

verantwoordt de kandidaten van een groot 

deel van de stage vrij te stellen. De meeste hogescholen 

houden daar ook rekening mee. 

Tegen het einde van het lopende academiejaar zal 

ik met de hogescholen een evaluatieronde houden 

om vast te stellen welke resultaten de brugopleiding 

heeft opgebracht, en vooral of bijsturing nodig 

is. In het licht van de bekommernis die de Vlaamse 

volksvertegenwoordiger uitdrukt – en die ook de 

mijne is – wil ik daarbij extra aandacht geven aan 

de stageproblematiek. Ook zal ik de hogescholen 

uitnodigen na te kijken op welke wijze zij de 

grootst mogelijke faciliteiten aan hun wellicht toch 

sterk gemotiveerde brugkandidaten kunnen bieden. 

Vraag nr. 42 


van de heer DIRK DE COCK 

Schoolcomputers – Tweedehands 

Het onderwijs heeft een grote nood aan pc's indien 

het jongeren wil klaarstomen en afleveren die de


kennismaatschappij van morgen mee vorm geven. 

De vraag naar middelen om computers en informaticatechnologie 

aan te schaffen is enorm, zeker als 

men weet dat de Vlaamse overheid tegen het einde 

van 2001 één pc per tien leerlingen wil. 

We weten dat in de bedrijven een groot potentieel 

aan pc's aanwezig is. Bij afdanking van deze pc's en 

na een kleine upgrading zijn deze perfect inzetbaar 

in het onderwijs. Deze pc's kunnen door bepaalde 

firma's aan het onderwijs tegen de helft van de 

prijs worden aangeboden, waardoor de norm voor 

het aantal pc's per aantal leerlingen sneller kan 

worden gehaald en de beschikbare budgetten kunnen 

worden herverdeeld. 

1. Heeft de minister weet van dergelijke 

projecten 

2. Worden dergelijke projecten ondersteund 

3. Wordt de 1/10-norm gehaald 

Antwoord 

1. Mijn administratie werkt sinds een vijftal jaar 

samen met tussenvoegbedrijven. Sinds 1998 is 

dat in het kader van het actieprogramma 

PC/KD. 

2. Hier kan ik mijn antwoord op vraag nr. 37 van 

de heer Pieter Huybrechts herhalen (Bulletin 

van Vragen en Antwoorden nr. 8 van 16 februari 

2001, blz. 1032 – red.). Via PC/KD stimuleert 

de Vlaamse regering het gebruik van computers 

en educatieve software op school. 

Verschillende bedrijven werken mee aan dit actieprogramma. 

Deze bedrijven ondertekenden 

een protocol tot samenwerking waarmee zij het 

engagement aangaan om speciaal aan scholen 

kortingen toe te staan. De deelnemende bedrijven 

worden bekendgemaakt op de PC/KD-website 

en opgenomen in de PC/KD-brochure, 

waarvan elke in aanmerking komende school 

een aantal exemplaren ontvangt. De ondernemingen 

mogen ook het PC/KD-logo gebruiken. 

Bij de participerende bedrijven zijn er minstens 

twee die tweedehands computers upgraden en 

aanbieden : Device Automation Belgium NV en 

Eco PC-Frazier Belgium NV. 

Ook in haar algemeen communicatie over computerinfrastructuur 

voor het onderwijs besteedt 

het departement Onderwijs geregeld aandacht 

aan refurbished computers. Zo wijdt de meest 

recente brochure van december 2000, ict. onderwijs@vlaanderen 

met tips voor de uitvoering en 

het gebruik van ICT in het onderwijs, meer dan 

een pagina aandacht aan tweedehands PC's. 

(ICT : informatie- en communicatietechnologie 

– red.) 

3. Bij het afronden van het in 1998 gestart PC/KDproject 

in 2002, zal de Vlaamse gemeenschap in 

totaal 2,65 miljard frank (65,69 miljoen euro) in 

de introductie van ICT in het onderwijs hebben 

geïnvesteerd. Dan zal de norm van één bijkomende 

pc per tien leerlingen in de beoogde 

doelgroep worden gehaald : de drie hoogste 

leerjaren van het lager onderwijs en het volledig 

secundair onderwijs. 

Hier past volgende opmerking : scholen kunnen 

niet alleen pc's aankopen met de PC/KD-subsidies. 

Tijdens het schooljaar 1998-1999 ging 67 % 

van het geld in de lagere scholen naar de aankoop 

van multimediacomputers. Daarnaast werden 

randapparatuur, educatieve en andere software, 

netwerken, modems, ISDN-kaarten, internetaansluitingen 

en nascholing gekocht/gehuurd. 

De norm "1 pc per 10 leerlingen" is dus 

symbolisch. (ISDN : Integrated Services Digital 

Network – red.) 

Vraag nr. 43 


van de heer JOS DE MEYER 

Onderwijspersoneel – Wedde-afhouding bij staking 

Een personeelslid dat gedurende één dag een opdracht 

uitoefent van één uur (1/20) ontvangt hiervoor 

een bezoldiging van 1/20 van 1/360 van zijn 

jaarwedde. Dat is dus 5 % van zijn dagwedde (de 

jaarwedde gedeeld door 360). 

Wanneer datzelfde personeelslid gedurende één 

uur staakt, wordt volgens de omzendbrief van 10 

januari 1996 op zijn wedde een bedrag afgehouden 

dat gelijk is aan 12 % van 1/360 van zijn jaarwedde. 

Dat komt neer op een afhouding van 12 % van de 

dagwedde. 

1. Waarom is de afhouding op de wedde 2,4 maal 

zo groot als de wedde die voor deze opdracht 

wordt uitgekeerd 

2. Op welke wettelijke bepalingen steunt de omzendbrief 

van 10 januari 1996


Antwoord 

Inzake de reglementaire grondslag verwijs ik naar 

artikel 43 van het koninklijk besluit van 15 januari 

1974 genomen ter toepassing van artikel 160 van 

het koninklijk besluit van 22 maart 1969 tot vaststelling 

van het statuut van de leden van het bestuurs- 

en onderwijzend personeel, van het opvoedend 

hulppersoneel, van het paramedisch personeel 

der inrichtingen voor kleuter-, lager, buitengewoon, 

middelbaar, technisch, kunst- en normaalonderwijs 

van de Staat, alsmede der internaten die 

van deze inrichtingen afhangen en van de leden 

van de inspectiedienst die belast is met het toezicht 

op deze inrichtingen. 

Dit artikel bepaalt dat, onverminderd de eventuele 

oplegging van een tuchtstraf of het nemen van een 

administratieve maatregel, het personeelslid dat 

zonder machtiging afwezig blijft, of dat zonder geldige 

reden de termijn van het verlof overschrijdt, 

zijn recht op wedde voor de duur van die afwezigheid 

verliest. Luidens artikel 29 van de wet van 29 

mei 1959 tot wijziging van sommige bepalingen van 

de onderwijswetgeving, is de weddetoelage gelijk 

aan de met de verschillende vergoedingen verhoogde 

wedde waarop betrokkene recht zou hebben 

indien hij tot het personeel van het rijksonderwijs 

behoorde. 

De omzendbrief van 10 januari 1996 bevat de 

maatregelen die dienen te worden getroffen in 

geval van staking, evenals m.b.t. de wedde/weddetoelage 

van de personeelsleden die aan de staking 

deelnemen. De wijze waarop het af te houden bedrag 

wordt vastgesteld, werd reeds meegedeeld bij 

de omzendbrief van 31 maart 1981. 

Een personeelslid uit het onderwijs ontvangt een 

maandwedde (geen dagwedde) gelijk aan 1/12 x 

brutojaarwedde (naargelang weddeschaal, anciënniteit 

en indexverhogingscoëfficiënt) x opdrachtbreuk 

(O/B = wekelijkse prestaties / wekelijkse 

prestaties voor een FT-ambt. (FT : fulltime – red.) 

Indien de maandwedde niet geheel is verschuldigd, 

bijvoorbeeld bij staking, wordt ze verdeeld in dertigsten. 

In dat geval is de dagwedde voor elke verschuldigde 

dag gelijk aan 1/30 van de maandwedde 

en dus onafhankelijk van de op die dag(en) normaal 

te presteren uren. 

In geval van staking wordt de aldus bepaalde dagwedde 

verminderd met 100 % / 50 % / 12 % (*) 

naargelang de aangezegde stakingsduur. De afhouding 

wegens staking op een bepaalde dag kan dus 

nooit meer bedragen dan de voor die dag verschuldigde 

wedde. (*) De 12 %-inhouding op het dagloon 

vindt zijn oorsprong in het vroegere ambtenarenstatuut 

waarbij in geval van één uur staking 

1/1.976 van de jaarwedde werd ingehouden. De 

noemer 1.976 is het product van de vermenigvuldiging 

52 (weken) x 38 (uren). Vermits de wekelijkse 

prestaties van het onderwijspersoneel, uitgezonderd 

het AMVD-personeel, worden uitgedrukt in 

breuken waarvan de noemer kleiner is dan 38, is 

deze regeling in feite gunstiger voor het onderwijspersoneel. 

(AMVD : administratief, meesters-, vaken 

dienstpersoneel – red.) 

In het vermelde voorbeeld bedraagt de dagwedde 

1/360 x 1/20 x bruto jaarweddde, dit is niet 5 % van 

de dagwedde doch de volledige (= 100 %) dagwedde 

(en weliswaar slechts 5 % van de dagwedde die 

zou verschuldigd zijn ingeval het personeelslid zijn 

prestaties zou hebben geleverd in het kader van 

een FT (= 20/20) opdracht). 

Een afhouding wegens een 1 uur-aangezegde staking 

bedraagt dan ook slechts 12 % van de volledige 

dagwedde, met andere woorden niet 12/5 = 2,4 x 

doch slechts 12/100 = 0,12 x de dagwedde die voor 

deze opdracht werd uitgekeerd. 

Vraag nr. 44 




Zie : 




Vraag nr. 24 



Blz. 1234 

Antwoord 





Aangelegenheden.


Vraag nr. 45 



Cumulatie onderwijs-privé – Bezoldigingsregeling 

Personen werkzaam in de privé-sector maken soms 

de overstap naar een onderwijsloopbaan. Wanneer 

deze overstap volledig en in één keer gebeurt, rijst 

er geen probleem. Er is dan immers geen sprake 

meer van een cumulatie, en de cumulatiewetgeving 

dient dan ook niet meer te worden toegepast. 

Er zijn echter ook personen die hun volledige betrekking 

in de privé-sector verminderen tot bijvoorbeeld 

een halftijdse betrekking en een vervangende 

(bv. halftijdse) betrekking opnemen in het 

onderwijs. Op dat ogenblik hebben zij dus één 

FT-betrekking (fulltime) : deels privé-sector, deels 

onderwijs. Het zou dan logisch zijn dat voor de bezoldiging 

van hun onderwijsopdracht onmiddellijk 

rekening wordt gehouden met de vermindering 

van hun opdracht in de privé-sector. Blijkbaar is dit 

niet het geval. 

Om voor een bepaald schooljaar uit te maken of 

een personeelslid dat een betrekking in het onderwijs 

cumuleert met een betrekking in de privé-sector, 

in hoofdambt moet worden bezoldigd of in bijbetrekking, 

wordt gekeken naar de inkomsten 

voortspruitend uit de privé-activiteit van het burgerlijk 

jaar voorafgaand aan het betrokken schooljaar, 

dus naar de inkomsten verbonden aan de 

FT-tewerkstelling in de privé-sector, en dit niettegenstaande 

deze tewerkstelling gedeeltelijk werd 

afgebouwd en deze inkomsten dus niet meer relevant 

zijn. 

1. Is de werkwijze zoals hierboven beschreven reglementair 

verankerd 

Zo ja, is het dan niet logischer dat men ook onmiddellijk 

rekening houdt met de inmiddels afgebouwde 

tewerkstelling in de privé-sector 

Zo neen, waarom wordt deze manier van bezoldiging 

dan zo toegepast 

2. Waarom wordt voor de bezoldiging van de personeelsleden 

die deels in het onderwijs werken 

en deels in de privé-sector, en dit zonder dat de 

FT-betrekking wordt overschreden, rekening 

gehouden met de inkomsten uit de privé-sector 

om uit te maken of de onderwijsopdracht in 

hoofdambt of in bijbetrekking moet worden bezoldigd 

 

Antwoord 

Het besluit van de Vlaamse regering van 22 december 

1993 tot regeling van de cumulatie van een andere 

bezigheid of een pensioen, met uitzondering 

van een overlevingspensioen, met een ambt in het 

onderwijs (Belgisch Staatsblad van 30 maart 1994) 

is de reglementaire grondslag in deze materie. Het 

lijkt inderdaad logisch dat bij personeelsleden die 

naast hun opdracht in het onderwijs een opdracht 

uitoefenen in de privé-sector, onmiddellijk rekening 

zou worden gehouden met de inkomsten in de 

privé-sector. Om praktische redenen is dit evenwel 

niet haalbaar. Deze inkomsten zijn immers pas volledig 

bekend nadat de belastingaangifte door het 

Ministerie van Financiën is verwerkt. Aangezien 

dit meestal pas halverwege het jaar volgend op het 

verwerven van deze inkomsten gebeurt, werd om 

pragmatische redenen ervoor geopteerd om de inkomsten 

te beschouwen uit het burgerlijk jaar dat 

het schooljaar waarin deze inkomsten zijn verworven, 

voorafgaat. 

Het waarom van deze regelgeving is te vinden in 

de arbeidsherverdelende maatregelen die in de 

jaren tachtig werden genomen om de hoge werkloosheid 

te bestrijden. De regeling hoofdambt of 

bijbetrekking stamde toen nog uit 1958 (artikel 5 

van het KB van 15 april 1958 houdende de bezoldigingsregeling 

van het onderwijzend, wetenschappelijk 

en daarmee gelijkgesteld personeel van het Ministerie 

van Openbaar Onderwijs) en was nog zeer 

soepel, waardoor leerkrachten bijna onbeperkt een 

hoofdambt in het onderwijs konden cumuleren 

met een andere betrekking. Met de hoge werkloosheid 

van toen was dit niet langer verantwoord en 

werden deze regels in 1982 stroever gemaakt, met 

het oog op een bredere bezetting van deze arbeidsmarkt. 

Het debat of dit in de huidige tijdsgeest nog nodig 

is, zal opnieuw moeten worden gevoerd. 

Vraag nr. 46 



Franstalige faciliteitenscholen – Nationaliteiten (2) 

In haar antwoord op mijn schriftelijke vraag nr. 21 

van 20 november 2000 deelt de minister mij gegevens 

mee inzake het aantal kinderen van buitenlanders 

dat les volgt in het Franstalig faciliteitenonderwijs 

in Vlaanderen (Bulletin van Vragen en Antwoorden 

nr. 7 van 2 februari 2001, blz. 923 – red.).


De taalwetgeving bepaalt dat uitsluitend kinderen 

die het Frans als huistaal gebruiken tot de faciliteitenscholen 

mogen worden toegelaten. 

Kan de minister in dat verband voor de verschillende 

betrokken gemeenten meedelen hoeveel van 

de buitenlandse kinderen over de Franse nationaliteit 

beschikken 

Antwoord 

Hierna vindt de Vlaamse volksvertegenwoordiger 

een tabel met het aantal kinderen van Belgische 

nationaliteit, van Franse nationaliteit en van 

vreemde niet-Franse nationaliteit in het Franstalig 

onderwijs in de Vlaamse faciliteitengemeenten op 

basis van de teldag van 1 februari 2000. 

Gemeente Belgische Vreemde nationaliteit 

nationaliteit Frans Niet-Frans 

Drogenbos 171 0 19 

Kraainem 226 27 83 

Linkebeek 207 4 15 

Ronse 173 20 102 

Sint-Genesius-Rode 563 35 119 

Wemmel 471 5 32 

Wezembeek-Oppem 672 32 108 

Vraag nr. 47 


van de heer JOHAN MALCORPS 

Klasse – Reclame voor wegwerpverpakkingen 

In het onderwijsblad Klasse wordt geregeld reclame 

gemaakt voor Tetra Pak en drankkartons. Deze 

wegwerpverpakkingen worden voorgesteld als de 

milieuvriendelijke oplossing en gepromoot bij ouders 

en leerkrachten. 

Daarmee wordt ingegaan tegen inspanningen die 

veel scholen willen leveren om herbruikbare 

drankverpakkingen te bevorderen. Dit onder meer 

met materiaal aangeleverd door de Vlaamse milieubeweging. 

1. Vindt de minister het normaal dat dit onderwijsblad 

wordt gebruikt om op dergelijke schaal 

campagne te voeren ten bate van de verpakkingsindustrie 

en tegen het beleid van haar collega 

bevoegd voor Leefmilieu 

Reacties van boze leerkrachten werden door de 

redactie afgescheept, omdat de inhoud van het 

blad en de reclame losstaan van mekaar. 

2. Is alle mogelijke reclame dan toegelaten en 

geldt er geen enkele beperking terzake 

3. Heeft de minister ten aanzien van de redactie 

reeds uiting gegeven van haar bezorgdheid, of 

acht zij een dergelijke tussenkomst niet aangewezen 

 

Antwoord 

1. De redactie won het advies in van de Openbare 

Afvalstoffenmaatschappij voor het Vlaams Gewest 

(OVAM) om te antwoorden op enkele 

boze lezersbrieven en om te overleggen of ze 

dergelijke reclame in de toekomst nog kan opnemen. 

Van de Openbare Afvalstoffenmaatschappij 

voor het Vlaams Gewest kreeg ze volgend antwoord 

: "Ondanks reserves ten aanzien van de 

Tetra Pak-advertentie kan OVAM dergelijke 

advertentie niet verbieden, alhoewel de Openbare 

Afvalstoffenmaatschappij ze zeker nooit 

zal aanmoedigen. Immers, Tetra Pak is een 

privé-firma die, volgens de informatie die ons 

momenteel ter beschikking staat, tot nu toe 

steeds in orde was met de milieuvoorschriften 

zoals ze in het Vlaamse gewest van kracht zijn". 

2. Volgens het statuut van de redactie van Klasse 

berust de werving van publiciteit bij de redactie 

zelf, om maximale controle te kunnen houden 

over de opportuniteit ervan. In Klasse (voor 

leerkrachten) is een ruime waaier van reclame 

mogelijk. Geweerd worden ideologische en politieke 

vormen van publiciteit. Voor het overige 

is de redactie niet verantwoordelijk voor de inhoud 

van betaalde publiciteit. Dit wordt duidelijk 

gemaakt door de vermelding "advertentie". 

Zo neemt de redactie geen reclame op die tegenstrijdig 

is met het preventiebeleid in de 

Vlaamse Gemeenschap. De redactie weigerde 

bijvoorbeeld mee te werken aan een campagne 

van de tabakslobby. In het geval Tetra Pak legde 

ze de zaak voor aan OVAM, die bij Tetra Pak 

geen inbreuken op de milieuvoorschriften kon 

vaststellen. 

3. Volgens het statuut voor de redactie van Klasse 

garandeert de minister van Onderwijs de redactionele 

en organisatorische autonomie van de 

redactie. Concreet betekent dit dat de redactie


– onder leiding van de hoofdredacteur – autonoom 

en in de geest van de algemene doelstellingen 

beslist over inhoud, planning en werking 

van Klasse, zonder inmenging van anderen. 

Klasse beoogt door doel- en publiekgerichte informatie 

de betrokkenheid te verhogen van de 

verschillende participanten in onderwijs – onderwijsverstrekkers, 

ouders, leerlingen en de 

brede maatschappij. Maar zoals in elk blad, zijn 

reclame en redactionele inhoud strikt gescheiden. 

In het andere geval zou dat immers ook betekenen 

dat een redactie garant staat voor de 

kwaliteit van elk geadverteerd product of elke 

geadverteerde dienst. 

Vraag nr. 48 



Leerlingentellingen – Illegalen 

Het Rekenhof heeft de diskettes met de resultaten 

van de leerlingentellingen door de Franse Gemeenschap 

vernietigd. Blijkbaar was dit omdat de 

diskettes gegevens bevatten over kinderen van illegalen 

die les volgen in Franstalige scholen. 

1. Heeft de minister de consequenties van die handelwijze 

al geëvalueerd 

2. Aangezien we ervan kunnen uitgaan dat de 

diensten van de minister op zijn minst de gegevens 

van de Franse Gemeenschap hebben bestudeerd, 

had ik graag vernomen hoeveel kinderen 

van illegalen er in de onderwijsinstellingen 

van de Franse Gemeenschap zijn ingeschreven. 

3. Werden die aantallen ook vermeld in de gegevens 

die werden verstrekt door de Vlaamse Gemeenschap 

 

Over hoeveel kinderen gaat het hier 

Antwoord 

Op basis van een persbericht verschenen in de Financieel 

Economische Tijd van 20 december 2000 

heb ik vernomen dat het Rekenhof de cd-roms met 

de gegevens van de leerlingentelling van de Franse 

én van de Vlaamse Gemeenschap heeft vernietigd. 

Vlaams volksvertegenwoordiger Ludwig Caluwé 

heeft dit kunnen vaststellen bij een bezoek aan het 

Rekenhof om het dossier van de leerlingencijfers 

in te kijken. 

1. De beslissing de cd-roms te vernietigen, laat ik 

voor rekening van het Rekenhof. 

Zoals bepaald in de wet van 23 mei 2000 tot bepaling 

van de criteria bedoeld in artikel 39, § 2 

van de Bijzondere Wet van 16 januari 1989 betreffende 

de financiering van de gemeenschappen 

en de gewesten, heeft het Rekenhof de nodige 

controles op de gegevens uitgevoerd en 

hierover gerapporteerd. Met de vernietiging van 

de bestanden zijn de basisgegevens evenwel niet 

meer beschikbaar. 

Het departement zelf beschikt nog over haar 

gegevensbestand. 

2 en 3. Het aantal kinderen van illegalen die in de 

onderwijsinstellingen van de gemeenschappen 

zijn ingeschreven, is op basis van de gegevens 

niet eenduidig af te leiden, omdat dit soort van 

informatie niet is opgevraagd. Kinderen van illegalen 

zullen zich bevinden in de groep leerlingen 

zonder rijksregisternummer. 

Wat onze eigen gegevens betreft, kunnen we 

vaststellen dat 3.738 leerlingen geen rijksregisternummer 

hebben. 2.053 van hen wonen in het 

buitenland (buurlanden) en beschikken om die 

reden niet over een nummer. 1.685 leerlingen 

zonder rijksregisternummer wonen wel in België. 

330 hebben de Belgische nationaliteit, 1.355 

een vreemde nationaliteit. Tot deze laatste 

groep zullen kinderen van illegalen behoren, 

doch er kan niet uit worden afgeleid dat het allemaal 

dergelijke leerlingen betreft. 

Uit de gegevens die ons door de Franse Gemeenschap 

ter beschikking werden gesteld, 

kunnen volgende vergelijkbare cijfergegevens 

worden afgeleid : 13.507 leerlingen zonder rijksregisternummer, 

waarvan 8.771 wonend in 

buurlanden en 4.736 in België. Van deze laatsten 

hebben 205 de Belgische nationaliteit en 4.531 

een vreemde nationaliteit. 

Vraag nr. 49 



Vervangingspools – VDAB-opdracht


Het decreet houdende dringende maatregelen betreffende 

het lerarenambt bepaalt dat de Vlaamse 

Dienst voor Arbeidsbemiddeling en Beroepsopleiding 

(VDAB) wordt belast met de oprichting en de 

werking van de vervangingspool. Hierbij dient de 

VDAB bepaalde decretaal vastgelegde principes in 

acht te nemen. Het decreet bepaalt echter dat de 

nadere regels met betrekking tot de uitoefening 

van de aan de VDAB toegewezen opdracht, door 

een besluit van de Vlaamse regering worden bepaald. 

Heeft de regering reeds een dergelijk besluit genomen 

Zo neen, op welke basis oefent de VDAB 

dan haar opdracht uit 

Antwoord 

De VDAB heeft deze opdracht gekregen op basis 

van artikel 15 van het decreet van 8 juni 2000 houdende 

dringende maatregelen betreffende het lerarenambt. 

"De Vlaamse Dienst voor Arbeidsbemiddeling en 

Beroepsopleiding wordt belast met de oprichting 

en de werking van de vervangingspool ten behoeve 

van de scholen en instellingen die er een beroep op 

doen en neemt daarbij de principes van de artikelen 

16 tot en met 18 en van artikel 30, § 2, in acht. 

De nadere regels met betrekking tot de uitoefening 

van de aan de Vlaamse Dienst voor Arbeidsbemiddeling 

en Beroepsopleiding toegewezen opdracht, 

worden bij besluit van de Vlaamse regering bepaald." 

Met andere woorden, in het decreet wordt het 

Vlaams Gewest gemachtigd om in het besluit van 

de Vlaamse regering van 21 december 1988 houdende 

de organisatie van de arbeidsbemiddeling en 

de beroepsopleiding een uitdrukkelijke opdracht 

inzake de oprichting en de werking van de vervangingspool 

in te bouwen. 

De VDAB stelt dat hij volledig kan werken 

volgens : 

– enerzijds de principes en richtlijnen van het decreet 

van 8 juni 2000, 

– anderzijds het besluit van 21 december 1988 van 

de Vlaamse regering houdende de organisatie 

van de arbeidsbemiddeling en de beroepsopleiding, 

en dat derhalve geen nadere regels in een besluit 

van de Vlaamse regering moeten worden vastgelegd. 

Een meer gedetailleerde verantwoording vindt de 

Vlaamse volksvertegenwoordiger hieronder, waarbij 

voor elke activiteit van de VDAB de rechtsgrond 

wordt vermeld.


Taken van de VDAB 

Rechtsgrond 

Het verzamelen van de kandidaturen 

Besluit van 21 december 1988 van de Vlaamse 

regering houdende de organisatie van de 

De leerkrachten die kandideren voor de arbeidsbemiddeling en de beroepsopleiding – 

vervangingspool stellen zich kandidaat bij de hoofdstuk I De arbeidsbemiddeling georganiseerd 

VDAB. Er wordt van hen een dossier van 

door de VDAB – afdeling 1 Algemene arbeidsbewerkzoekende 

opgemaakt. 

middeling 

Decreet van 8 juni 2000 houdende dringende 

maatregelen betreffende het lerarenambt – art. 16 

De criteria van inzetbaarheid werden, conform het 

decreet, in samenspraak met de begeleidingscommis- 

sie verder uitgewerkt. Deze werden gepubliceerd in 

het Staatsblad van 14.09.00 onder "Modaliteiten tot 

indiening van een bezwaarschrift tegen de niet-opname 

in de vervangingspool van het onderwijs". 

Het selecteren van de poolleden 

Door de VDAB werd een computerprogramma 

ontwikkeld dat op een 100 % objectieve manier de 

kandidaten aanwijst die poollid kunnen worden. 

Het toewijzen van een ankerschool 

Decreet van 8 juni 2000 houdende dringende 

maatregelen betreffende het lerarenambt – art. 18. 

De toewijzing van de ankerschool gebeurt door een Besluit van 21 december 1988 van de Vlaamse 

computerprogramma aangevuld met een manuele regering houdende de organisatie van de 

toewijzing. arbeidsbemiddeling en beroepsopleiding – 

Telkens wordt de keuze van de kandidaten, binnen hoofdstuk I De arbeidsbemiddeling georganiseerd 

de beperkingen opgelegd door de 

door de VDAB – afdeling 1 Algemene 

begeleidingscommissie (bv. iedere basisschool min. arbeidsbemiddeling 

één leerkracht), maximaal gerespecteerd. 

Opzetten van een databank van de poolleden Besluit van 21 december 1988 van de Vlaamse 

regering houdende de organisatie van de 

De scholen die aan de pool deelnemen, kunnen de arbeidsbemiddeling en beroepsopleiding – 

leerkrachten via Internet opzoeken. 

hoofdstuk I De arbeidsbemiddeling georganiseerd 

Deze mogelijkheid bestaat nu reeds voor alle door de VDAB – afdeling 1 Algemene 

werkgevers. 

arbeidsbemiddeling 

Vraag nr. 50 




Zie : 


Vraag nr. 60 



Blz. 1160 

Antwoord 




Vraag nr. 51 



Franstalige leerlingen West-Vlaanderen – Onderzoek 

In het Bulletin van Vragen en Antwoorden nr. 14 

van 28 mei 1998 alludeerde toenmalig minister van 

Onderwijs Luc Van den Bossche, in antwoord op 

een schriftelijke vraag over Franstalige leerlingen 

in West-Vlaanderen, op wetenschappelijk onderzoek 

omtrent de keuze van ouders in het basisonderwijs 

dat op dat ogenblik liep (vraag nr. 162 van 

27 maart 1998 van de heer Marc Olivier). 

Werd dit onderzoek intussen al afgerond 

Beschikt de minister over meer gegevens m.b.t. de 

redenen waarom anderstaligen voor een Vlaamse 

onderwijsinstelling opteren


Antwoord 

Het wetenschappelijk onderzoek omtrent de 

schoolkeuze in het basis- en secundair onderwijs 

werd inderdaad afgerond. De redenen waarom anderstaligen 

voor een Vlaamse onderwijsinstelling 

kiezen, waren echter niet het voorwerp van deze 

studie. 

Ik beschik dan ook niet over gegevens m.b.t. de redenen 

waarom een aantal Franstalige leerlingen 

opteert voor West-Vlaamse scholen. 

Vraag nr. 52 



Gezondheidseducatie – Gratis-fruitacties 

De Britse regering vatte in de loop van de maand 

november 2000 een project aan in een aantal steden 

waarbij aan vier- tot zesjarige kinderen op 

school gratis fruit ter beschikking wordt gesteld. 

Uitgangspunt is dat gezonde kinderjaren de basis 

vormen voor een goede gezondheid in het latere 

leven. 

Voor heel wat gezinnen is de toegang tot vers fruit 

beperkt. Vandaar dit initiatief. 

Is de minister op de hoogte van het project 

Bestaan er in het Vlaams onderwijsveld ook dergelijke 

initiatieven 

Hoe staat de minister daartegenover 

Antwoord 

Het project waar de Vlaamse volksvertegenwoordiger 

naar verwijst, is mij onbekend. Mijn administratie 

heeft ook geen zicht op eventuele initiatieven 

in die zin binnen het Vlaams onderwijsveld. 

Dit wil niet zeggen dat er momenteel geen projecten 

lopen of worden uitgewerkt rond gezonde voeding. 

Het is immers zo dat in de eindtermen "wereldoriëntatie" 

een onderdeel "gezondheidseducatie" 

is opgenomen. Hierbij is het de bedoeling dat 

kinderen inzicht krijgen in het functioneren van 

het eigen lichaam en de natuurlijke omgeving die 

hen omringt, waarbij de relatie kan worden gelegd 

met de eigen gezondheid en gezonde leefgewoonten. 

Vraag nr. 53 



Omzetting Europese regelgeving – Stand van 

zaken 

Op voorstel van de minister van Buitenlandse 

Zaken en de bevoegde regeringscommissarissen 

nam de ministerraad kennis van het derde opvolgingsrapport 

m.b.t. de omzetting en toepassing van 

het Europees recht in België. Dit verslag bespreekt 

meer bepaald de uitvoering van het "Actieplan 

omzetting". 

Op 15 december 2000 waren er nog slechts 106 

openstaande dossiers voor de omzetting van Europees 

recht. Bij de start van het actieplan in december 

1999 ging het om 181 dossiers. Dit betekent dat 

het aantal openstaande dossiers met 41 % gedaald 

is. In dezelfde periode daalde het aantal termijnoverschrijdingen 

van 93 naar 48. Dit betekent een 

daling van 49 %. Het aantal betwistingen werd teruggebracht 

van 88 naar 58 (- 33 %). 

1. Welke richtlijnen betreffende materies onder de 

bevoegdheid van de minister dienen nog te worden 

omgezet Bij welke omzettingen werden 

de door Europa opgelegde termijnen overschreden 

 

2. Zijn er betwistingen in de departementen waarvoor 

de minister bevoegd is Zo ja, hoeveel en 

welke 

3. Welke maatregelen worden genomen teneinde 

betwistingen en/of laattijdige omzettingen tegen 

te gaan 

N.B. Deze vraag werd gesteld aan alle ministers. 

Antwoord 

Na ruggespraak met de administratie Buitenlands 

Beleid (departement Coördinatie) werd beslist dat 

vandaaruit een gecoördineerd antwoord zal worden 

verstrekt. Daarin zal de omzetting van Europese 

regelgeving in de verschillende beleidsdomeinen 

waarover een identieke vraag werd gesteld, 

worden beantwoord in zijn globaliteit, aan de hand 

van het opvolgingssysteem dat deze administratie 

bijhoudt. 

Ter informatie kan ik wel meedelen dat de Europese 

regelgeving inzake onderwijs sedert geruime tijd


in overeenstemming is met de bestaande EU-regelgeving. 

(Een gecoördineerd antwoord zal worden verstrekt 

door de heer Patrick Dewael, minister-president van 

de Vlaamse regering, Vlaams minister van Financiën, 


Aangelegenheden – red.) 

RENAAT LANDUYT 


VAN WERKGELEGENHEID EN TOERISME 

Vraag nr. 12 



Campings – Flexibiliteit arbeidsvoorwaarden 

In de openluchtrecreatieve sector is zeker nog 

plaats voor bijkomende tewerkstelling (zie "state 

of the union" van de Federatie Toeristische Industrie 

– FTI op 18 mei 1999) (Campingfederatie 

CKVB – Jaarboek 2000). 

Voorwaarde is evenwel dat de arbeidsvoorwaarden 

worden versoepeld. 

De toeristische sector – en de kampeersector bij 

uitstek – is namelijk seizoensgebonden en dus in 

grote mate afhankelijk van allerlei factoren, waaronder 

de weersomstandigheden. Het personeel 

moet zich bijgevolg steeds aanpassen aan wisselende 

omstandigheden, zoals drukke periodes, dode 

periodes, weekendwerk, werkuren buiten de normale 

diensturen, enzovoort. 

De huidige wetgeving haakt echter niet altijd even 

vlot in op deze specifieke noden binnen de toeristische 

bedrijven. Daarom zien veel uitbaters af van 

permanente aanwervingen. 

De kampeersector is dan ook vragende partij voor 

meer flexibele arbeidsvoorwaarden voor personeel 

in de toeristische sector in het algemeen en in de 

openluchtrecreatieve sector in het bijzonder. 

1. Onderkent de minister de specifieke noden 

rond tewerkstelling in de toeristische sector, 

vooral in de kampeersector 

2. Werd de vraag van de Campingfederatie naar 

een regeling voor flexibele werkvoorwaarden 

reeds geëvalueerd Met welke conclusies 

3. Op welke manier wordt hieraan eventueel tegemoetgekomen 

 

Antwoord 

1. De specifieke noden rond tewerkstelling in de 

toeristische sector werden uitvoerig geschetst in 

de Beleidsnota Toerisme 1999-2004 en de Beleidsbrief 

Toerisme 2001 (resp. Stuk 156 

(1999-2000) – Nr. 1 en Stuk 453 (2000-2001) – 

red.). 

De toeristische sector – en de kampeersector 

maakt daarop geen uitzondering – is een belangrijke 

en groeiende arbeidsmarkt, met als belangrijkste 

kenmerken de veelheid van kleine 

ondernemingen, het grote aandeel werkgelegenheid 

voor laaggeschoolden, het seizoensgebonden 

karakter van de werkgelegenheid en de 

flexibele werkuren, met een groot aandeel atypische 

arbeidscontracten. 

2. In het onderzoek naar de mogelijkheden voor 

een regeling van de flexibele arbeidsvoorwaarden 

in de sector werden volgende lacunes vastgesteld. 

– De federale reglementering oefent een belangrijke 

invloed uit op de noden van de 

werkgelegenheid in de sector. Het toerismebeleid 

is in hoofdzaak een gemeenschapsmaterie. 

De verdeling van bevoegdheden tussen 

Vlaamse en federale overheid houdt het gevaar 

in dat onvoldoende op de specifieke 

noden van de sector en van de arbeidsmarkt 

van elk gewest wordt ingespeeld. 

Het bestaan van een sectorcommissie Toerisme 

in de schoot van de Sociaal-Economische 

Raad voor Vlaanderen (SERV) is prioritair, 

wil men een overleg- en programmaplatform 

hebben op Vlaams niveau dat een geïntegreerde 

aanpak kan garanderen en de nodige 

adviezen en signalen kan geven over het 

voorwaardenscheppend beleid. Goede afspraken 

met de sociale partners zijn essentieel, 

maar het platform ontbreekt totnogtoe. 

– Naast tewerkstelling behoren nog diverse 

andere materies die de toeristische sector 

aanbelangen, zoals verkeer, arbeidswetge-


ving, sociale zekerheid, financiën en fiscaliteit, 

tot de federale besluitvormingsbevoegdheden. 

Aangezien daardoor ook heel wat 

elementen van het voorwaardenscheppend 

beleid van belang voor toerisme federale bevoegdheid 

zijn gebleven, doet zich de nood 

voor aan een gestructureerd overlegorgaan 

tussen de gemeenschappen en gewesten 

enerzijds en de federale staat anderzijds. 

Ik bepleit hier het instrument van het overleg 

via de instelling van een interministeriële 

conferentie voor toerisme. Om binnen dit 

overleg de sociaal-economische belangen 

van de Vlaamse toeristische sector te behartigen 

en voor te bereiden, kunnen de adviezen 

van een sectorcommissie van de SERV 

van groot belang zijn. 

3. Om de hierboven aangegeven lacunes te verhelpen, 

heb ik reeds volgende stappen ondernomen. 

– De vraag tot oprichting van een sectorcommissie 

Toerisme binnen de SERV : aan de 

SERV heb ik via een argumentatienota de 

oprichting van een sectorcommissie Toerisme 

gevraagd. Als reactie hierop heeft het dagelijks 

bestuur van de SERV zich principieel 

positief uitgesproken over de oprichting 

ervan. 

Via een interne bevraging zal op korte termijn 

de afbakening van de sector worden gefinaliseerd, 

zodanig dat de nodige afspraken 

tot operationalisering kunnen worden gemaakt. 

– De interministeriële conferentie voor toerisme 

: de oprichting van zulk een conferentie 

die het overleg en de samenwerking moet 

bevorderen tussen de federale staat en de 

gewesten en gemeenschappen, dient te gebeuren 

door het Overlegcomité, conform de 

bepalingen van artikel 31 en 31bis van de gewone 

wet van 9 augustus 1980 tot hervorming 

der instellingen. 

In overleg met zijn collega-ministers van 

Toerisme zal elkeen aan zijn respectieve minister-president 

vragen om de oprichting van 

een interministeriële conferentie te agenderen 

op de vergadering van het Overlegcomité 

Federale Staat / Gewesten en Gemeenschappen. 

Vraag nr. 14 



Campings – Sectoronderzoek 

De openluchtrecreatieve sector beklaagt zich over 

het gebrek aan onderzoek van de sector (Campingfederatie 

CKVB – Jaarboek 2000). Het tekort aan 

financiële middelen bij de uitbaters en bij de beroepsorganisatie 

zou aan de basis daarvan liggen. 

Een diepgaand onderzoek naar de eisen van de 

markt is nochtans noodzakelijk, met het oog op de 

ontwikkeling van de sector in al zijn aspecten : de 

beeldvorming over de totale economische impact 

van de sector, de opleiding en vorming van bedrijfsleiders, 

het vergelijkend onderzoek van bedrijven 

in binnen- en buitenland, het vergelijkend 

onderzoek met andere bedrijfstakken, de kennis 

van markt en de consumentennoden, ... 

De sector is dan ook vragende partij voor financiële 

steun vanuit Toerisme Vlaanderen voor onderzoeksprojecten. 

Verder wil de sector worden betrokken bij onderhandelingen 

terzake. 

1. Is de minister op de hoogte van het gebrek aan 

onderzoek in de sector 

2. Wordt eraan gedacht om vanuit Toerisme 

Vlaanderen onderzoeksprojecten financieel te 

ondersteunen 

3. Wordt er terzake overleg met de sector in het 

vooruitzicht gesteld 

Antwoord 

1. Ik wens de stelling van de Campingfederatie 

CKVB die wordt aangebracht door de Vlaamse 

volksvertegenwoordiger te nuanceren. 

Toerisme Vlaanderen heeft bijvoorbeeld in de 

loop van het jaar 2000 een grootschalig marktonderzoek 

uitgevoerd bij de in Vlaanderen aanwezige 

vakantiegangers. Het onderzoek werd 

gestructureerd naar macroproduct en per 

marktland en logiesvorm. Ook kampeertoeristen 

werden in het onderzoek opgenomen. Vragen 

inzake marktkennis en consumentennoden 

zullen door dit onderzoek worden ingevuld.


Toerisme Vlaanderen voltooide in maart 1998 

de "Inventaris omtrent ruimtelijke spreiding, 

stedenbouwkundige situatie en permanente bewoning" 

van terreinen voor openluchtrecreatieve 

verblijven in Vlaanderen. Deze basisstudie 

bezorgde de nodige gegevens om de soms moeilijke 

situatie van kampeerterreinen inzake ruimtelijke 

ordening en permanente bewoning, op te 

lossen. 

Binnen het onderzoek "Impact van het toerisme 

op de economie en de werkgelegenheid" 

(UFSIA, 1999) van het Programma Beleidsgericht 

Onderzoek, werd eveneens rekening gehouden 

met de bestedingen van de kampeerders. 

2. Het marktonderzoek van Toerisme Vlaanderen 

zit vervat in een cyclus waarin achtereenvolgens 

de vakantiemarkt, de MICE-markt en de individuele 

zakenmarkt aanbod komen. (MICE : 

Meetings, Incentives, Conferences and Events – 

red.) 

Campings worden steeds opgenomen bij het onderzoek 

naar de vakantiemarkt. Op deze wijze 

zal ten minste om de drie jaar de marktinformatie 

worden geactualiseerd. 

3. Inzake marktonderzoek worden individuele ondernemers 

betrokken. 

De resultaten van het marktonderzoek zullen 

op gepaste wijze worden meegedeeld aan de 

verschillende partners in het toeristisch landschap. 

Vraag nr. 15 



Campings – Bewegwijzering 

Naar verluidt, klagen de bezoekers van kampeerterreinen 

geregeld over de slechte bewegwijzering, 

waardoor ze onnodig lang moeten zoeken en verkeerd 

rijden met hun caravan (Campingfederatie 


Een en ander is het gevolg van een zeer strikte 

maatregel die de plaatsing van slechts twee wegwijzers 

toelaat. Amper twee borden, op enkele kilometers 

van elkaar, is niet voldoende om een kampeerterrein 

gemakkelijk te vinden. Dit is niet meteen 

een goede start voor een gastvrij onthaal in 

Vlaanderen. 

Meer wegwijzers – waarvan alleszins één aan de 

invalswegen – zijn onontbeerlijk om de toeristen 

letterlijk wegwijs te maken naar de vaak afgelegen 

kampeerterreinen. Het spreekt vanzelf dat de bewegwijzering 

op een esthetisch verantwoorde manier 

én in samenspraak met de lokale besturen 

moet gebeuren. 

Het zou nog gemakkelijker zijn, mocht de sector in 

dit verband een beroep kunnen doen op één loket 

per provincie, of op een dienst bevoegd voor het 

hele Vlaamse grondgebied. 

1. Werd de karige bewegwijzering naar de kampeerterreinen 

reeds geëvalueerd Met welk resultaat 

 

2. Welke beleidsvisie wordt gehanteerd m.b.t. de 

toepassing van de regelgeving rond de bewegwijzering 

voor de kampeersector Is terzake 

enige soepelheid niet aangewezen 

3. Werd reeds gedacht aan het oprichten van één 

loket per provincie of zelfs voor het Vlaamse 

gewest, zoals voorgesteld door de sector 

Antwoord 

1. Er gebeurde recentelijk nog geen evaluatie van 

dit soort bewegwijzering. De reglementering 

terzake is bovendien een federale bevoegdheid 

en is geïncorporeerd in enerzijds het koninklijk 

besluit van 1 december 1975 houdende algemeen 

reglement op de politie van het wegverkeer 

en anderzijds het uitvoerend ministerieel 

besluit van 11 oktober 1976 over de plaatsingsvoorwaarden 

van de verkeerstekens. 

Recentelijk gaf de Vlaamse regering, op voorstel 

van minister Stevaert en mezelf, gunstig advies, 

in het kader van de betrokkenheid van de 

gewesten bij de verkeersreglementering, aan 

een voorstel van belangrijke wijziging van deze 

besluiten waarbij de toeristische bewegwijzering 

wordt verbeterd. Dit houdt echter geen verband 

met de bewegwijzering naar logiesinfrastructuur 

zoals hotels of campings. 

2. Ik onderken het probleem van een gebrekkige 

signalisatie naar kampeerterreinen en heb dit 

ook kenbaar gemaakt tijdens een werkbezoek 

met de sector, op de vergadering van 21 augustus 

2000 met de VZW Kempen Campings. 

Ten gevolge daarvan gaf ik de instructie aan 

Toerisme Vlaanderen om een opdracht te gunnen 

voor een grondige evaluatie van de toeristi-


sche bewegwijzering in Vlaanderen. Op de begroting 

van 2001 werd een bedrag ingeschreven 

voor deze studie. 

Opzet van de studie is een evaluatie van de huidige 

toeristische bewegwijzering en een inventaris 

van de knelpunten terzake. De studie dient 

ter zelfdertijd ook concrete voorstellen uit te 

werken voor een optimalisering van de toeristische 

bewegwijzering, in de vorm van een voorstel 

van aanpassing van de reglementering van 

het koninklijk besluit en het ministerieel besluit. 

Bewegwijzering van campings vanaf autosnelwegen 

is zeker een van de punten die worden 

onderzocht. 

3. Wat de door de Vlaamse volksvertegenwoordiger 

vermelde loketfunctie betreft, wacht ik op 

de resultaten van de studie vooraleer verdere 

stappen te ondernemen. 

Vraag nr. 16 



Campings – Verblijfsstatistieken 

Eén van de elementen van het kwantitatief onderzoek 

in de openluchtrecreatieve sector is de verzameling 

van verblijfsstatistieken (Campingfederatie 

CKVB – Jaarboek 2000). Momenteel worden, 

naast de toeristische statistiekopbouw door het 

NIS (Nationaal Instituut voor de Statistiek), ook 

gegevens verzameld door allerlei regionale instanties. 

Om de ondernemer te ontlasten van de stijgende 

bureaucratische beslommeringen, pleit de sector 

ervoor alle statistische opnames te reduceren tot 

één model, dat rekening houdt met alle verblijfsvormen 

binnen de sector. 

Het verzamelen van kwantitatieve en kwalitatieve 

gegevens vraagt uiteraard de nodige verantwoordelijkheid 

van alle betrokken partijen en kan het 

best op vrijwillige basis gebeuren, en in het kader 

van een breder opgezette inzameling van gegevens. 

Daartegenover staat dat de ondernemer exclusieve 

toegang tot de verzamelde gegevens zou moeten 

krijgen, ofwel via een geïnformatiseerd bestand, 

ofwel via rapportering. 

1. Werd de vraag om statistische registraties te reduceren 

tot één model reeds geëvalueerd Met 

welk resultaat 

2. Wordt eraan gedacht om de ondernemer toegang 

te verlenen tot deze gegevens, hetzij via 

een geïnformatiseerd bestand, hetzij via rapportering 

 

Antwoord 

1. Het is inderdaad opportuun dat de logiesverstrekkers 

zo min mogelijk worden gestoord met 

administratieve taken. Anderzijds zal er steeds 

een vorm van bevraging nodig zijn, willen we 

een sector adequaat kunnen volgen. 

De wettelijke basis inzake het inwinnen van 

verblijfsstatistieken rust momenteel bij het Nationaal 

Instituut voor de Statistiek. Ook binnen 

het NIS is men zich ervan bewust dat de kwaliteit 

van het ingezamelde materiaal toeneemt indien 

de belasting voor de ondernemer afneemt. 

Met het oog op een aanpassing van de huidige 

regelgeving werd vorig jaar binnen de Hoge 

Raad voor de Statistiek een werkgroep Toerisme 

opgericht. Ook de campingsector is uitgenodigd 

om aan deze werkgroep deel te nemen. De 

werkgroep zal verbeteringen formuleren inzake 

het verzamelen, verwerken en terugkoppelen 

van verblijfsstatistieken. 

Op Vlaams niveau wordt eveneens nagedacht 

over het optimaliseren van toerismestatistieken. 

Binnen het Programma Beleidsgericht Onderzoek 

(PBO) werkt het RUCA samen met de 

Vlaamse hogescholen voor toerisme aan de ontwikkeling 

van een toeristisch informatiesysteem 

(RUCA : Rijksuniversitair Centrum Antwerpen 

– red.). Ook uit dit onderzoek zullen voorstellen 

komen die een kwaliteitsverbetering beogen 

inzake verblijfsstatistieken. 

Op de vraag van de Vlaamse volksvertegenwoordiger 

van 4 september jongstleden betreffende 

het Toeristisch-Recreatief Informatiecentrum 

(vraag nr. 104) heb ik geantwoord dat 

beide genoemde projecten worden opgevat als 

voorbereidende fases voor de oprichting van 

een toeristisch-recreatief informatieplatform 

(Bulletin van Vragen en Antwoorden nr. 4 van 1 

december 2000, blz. 508 – red.). De voorbije 

maanden heb ik in dit dossier belangrijke stappen 

kunnen zetten, met als resultaat dat de 

Vlaamse regering op 1 december 2000 de op-


richting van het Steunpunt Toerisme en Recreatie 

heeft goedgekeurd. 

2. Het Steunpunt Toerisme en Recreatie zal vooral 

met betrekking tot de terugkoppeling van gegevens 

en analyses een meerwaarde betekenen 

voor de sector. In het PBO-onderzoeksproject 

wordt aan het aspect van de terugkoppeling van 

gegevens aan individuele ondernemers ruim 

aandacht besteed. Er zal worden gezocht naar 

een digitale uitwisseling van gegevens. 

Daarnaast verspreidt Toerisme Vlaanderen 

sinds vorig jaar "Toerisme in Cijfers". Deze publicatie 

schetst omstandig de korte- en langetermijntrends 

van het verblijfstoerisme in Vlaanderen 

en België. De talrijke tabellen verschaffen 

de lezer gedetailleerde informatie over de evoluties 

qua regio, macroproduct, marktland en logiesvorm. 

Dit is een nieuw product dat door de 

studiedienst van Toerisme Vlaanderen wordt samengesteld. 

De terugkoppeling van informatie aan individuele 

ondernemers wordt zowel binnen de Werkgroep 

van de Hoge Raad voor de Statistiek als 

binnen het PBO-onderzoeksproject overwogen. 

Vraag nr. 17 



Hengelhoef Houthalen-Helchteren – Subsidiëring 

Vrijdag jongstleden raakte bekend dat de Christelijke 

Mutualiteiten (CM) het vakantiepark Hengelhoef 

hebben verkocht aan de federale overheid, 

die er 750 asielzoekers wil in onderbrengen. De 

verkoop heeft betrekking op de vakantiehuisjes, 

het congrescentrum en de cafetaria in het recreatiedomein. 

De vroegere eigenaar van Hengelhoef, in casu de 

Limburgse CM, heeft voor de uitbouw en exploitatie 

van het vakantiepark blijkbaar premies/subsidies 

van de Vlaamse regering ontvangen in het 

raam van sociaal toerisme. 

1. Wat zijn de uitgekeerde bedragen 

2. Zijn alle premie- en/of subsidievoorwaarden 

(bv. inzake termijnen) nageleefd op het ogenblik 

van de onverwachte verkoop aan de federale 

overheid 

Antwoord 

1. Voor het volledige domein van het vakantiehuis 

Hengelhoef werden voor 196.166.225 frank subsidies 

toegekend. Hierna een overzicht. 

Jaar Omschrijving Bedrag 

Subsidies toegekend door het Commissariaat- 

Generaal voor Toerisme 

1983 Moderniseren kampeerterrein 4.650.000 

1982 Domein Hengelhoef – modernisering 

7.117.000 

1981 Uitbouw van het domein 8.890.000 

1978 Moderniseren van het oorspronkelijk 

gebouw Hengelhoef 

I 12.000.000 

1976 Bouw nieuw vakantiehuis 

Hengelhoef II 82.150.000 

1964 Bouw van de vakantie-inrichting 

2.435.700 

1963 Bouw van de vakantie-inrichting 

15.960.300 

1962 Oprichten van de vakantie-inrichting 

15.000.000 

Totaal 148.203.000 

Subsidies toegekend door het Vlaams Commissariaat-Generaal 

voor Toerisme 

1991 Verbouwingswerken fase 1 3.000.000 

1992 Verbouwingswerken fase 1 20.000.000 

1993 Verbouwen hotelstudio's 24.963.225 

Totaal 47.963.225 

Voor het jaar 2000 werd een toelage van 9 miljoen 

frank in het vooruitzicht gesteld door Toerisme 

Vlaanderen. Deze werd in extremis ingehouden. 

2. De toelagen toegekend vóór 1980 werden belast 

met een instandhouding gedurende vijftien jaar. 

De toelagen die vanaf 1980 werden toegekend 

op basis van het koninklijk besluit van 24 de-


cember 1980 werden belast met een instandhouding 

van dertig jaar. 

Toerisme Vlaanderen doet het nodige om de 

subsidies dienovereenkomstig terug te vorderen. 

Ik wens er ook de aandacht op te vestigen dat de 

federale regering via de Rijksdienst voor Jaarlijkse 

Vakantie leningen heeft toegekend aan het vakantiecentrum 

Hengelhoef. Het betreft leningen die 

tegen een rentetarief van 1 of 3 % werden toegekend. 

Vraag nr. 18 




Zie : 




Vraag nr. 24 



Blz. 1234 

Antwoord 






Vraag nr. 19 



Vlaamse Kust – Benaming 

Imagovorming is een essentieel element bij de promotie 

van elk product. Dit geldt vooral voor een 

toeristisch product zoals Vlaanderen in het algemeen 

en de Vlaamse toeristische regio bij uitstek : 

de Kust. 

Sinds lange tijd bestaat er grote verwarring rond de 

"merknaam" van onze kust. Met name over de 

vraag of het nu de Vlaamse Kust, dan wel de Belgische 

Kust betreft. 

De minister verklaarde in zijn antwoord op mijn 

actuele vraag dienaangaande zich daarbij te willen 

laten leiden door de zuivere principes van de marketing 

: "toerisme mag niet het vehikel zijn van politieke 

propaganda" (Handelingen nr. 9 van 9 november 

1999, blz. 1-2 – red.). 

Intussen hebben de marketingspecialisten zich 

over het thema gebogen, met een advies 

aan Toerisme Vlaanderen over de "officiële 

benamingen van de macroproducten" 

(DOC.2000/28.06/DOC.070). 

Dit heeft, op toelichting van de administrateur-generaal 

van Toerisme Vlaanderen, geleid tot volgende 

beslissing : 

"De raad van bestuur hecht zijn goedkeuring aan 

de hierna vermelde benamingen : 

voor de Kust : 

– Nederlands : de Vlaamse Kust – op de Nederlandse 

markt : Vlaanderen aan Zee ; 

– Frans : le littoral – op de Franse markt : le littoral 

belge ; 

– Engels : the Belgian coast ; 

– Duits : die Flämische Küste ; 

voor Groen Vlaanderen : 

– wordt een wervende en geschikte benaming onderzocht 

; 

voor de kunststeden : 

– wordt een onderzoek verricht, alsook naar het 

gebruik van de benaming "Flanders Art Valley". 

1. Onderschrijft de minister de beslissing van de 

raad van bestuur van Toerisme Vlaanderen omtrent 

de benamingen voor de Kust 

Wordt derhalve in de toekomst, bij gebruik in 

het Nederlands, consequent de term "de Vlaamse 

Kust" aangewend 

2. Is voor de promotie in het Engels niet veeleer 

een verwijzing naar "Flanders" aangewezen, in 

connectie met "Flanders Fields" 

3. Werd er reeds een "wervende en geschikte benaming" 

gevonden voor Groen Vlaanderen


4. Heeft het onderzoek naar een geschikte benaming 

voor de kunststeden reeds tot enig resultaat 

geleid 

Antwoord 

1. Ik onderschrijf de beslissing van de raad van bestuur 

van Toerisme Vlaanderen omtrent de benamingen 

voor de Kust. 

In de toekomst, bij gebruik in het Nederlands 

op de binnenlandse markt, wordt consequent de 

term "de Vlaamse Kust" aangewend. 

In het geval van brochures die zowel in Vlaanderen 

als in Nederland worden verspreid, wordt 

op de cover melding gemaakt van "Vlaanderen 

aan Zee". De hoofdtitel van de betrokken brochure 

– zoals bijvoorbeeld "Vlaanderen Vakantieland" 

– domineert hier echter. In de brochure 

is tevens sprake van "de Vlaamse kust", 

en in alle communicatie op de binnenlandse 

markt wordt altijd "de Vlaamse Kust" als 

"merknaam" gehanteerd. 

2. Bij de promotie in het Engels wordt over "the 

Belgian coast" gesproken, maar er is altijd een 

verwijzing naar "Flanders", zowel op de cover 

van brochures als in alle communicatie. 

3. Er werd nog geen wervende en geschikte benaming 

gevonden voor Groen Vlaanderen. 

Dit macroproduct wordt nu aangeduid als 

"Vlaamse regio's". In de communicatie worden 

de Vlaamse regio's uiteraard wervend vermarkt 

naargelang de markt en de doelgroep. 

4. De benaming "Flanders Art Valley" voor de 

kunststeden werd geregistreerd bij het 

Benelux-merkenbureau, maar onder de huidige 

omstandigheden niet ingevoerd. 

De Vlaamse kunststeden worden ook individueel 

als "merk" in de communicatie vermeld, gezien 

hun (autonome) aantrekkingskracht en bekendheid 

en volgens de markt. 

De titels van de covers voor de wervende brochures 

voor 2001 voor het macroproduct 

"kunststeden" luiden als volgt : 

– Nederlands : Vlaamse kunststeden – bourgondisch 

genieten in Antwerpen, Brugge, 

Brussel, Gent, Leuven, Mechelen ; 

– Frans : Villes d'art en Flandre – découverte 

d'Anvers, Bruges, Bruxelles, Gand, Louvain 

et Malines ; Duits : Flanderns Kunststädte – 

Antwerpen, Brügge, Brüssel, Gent, Löwen, 

Mecheln geniessen ; 

– Engels : Cities for all seasons – Antwerp, 

Bruges, Brussels, Ghent, Leuven, Mechelen 

– Flanders ; 

– Italiaans : Le cittá d'arte fiamminghe – Anversa, 

Brugge, Bruxelles, Gent, Lovanio, Mechelen 

– l'arte di vivere ; 

– Spaans : Flandes – un sueño romántico. 

Vraag nr. 20 



Reïntegratie na loopbaanonderbreking – Kinderopvang 

Naar aanleiding van een discussie in het parlement 

over de problemen die rijzen als gehuwde vrouwen 

met kinderen zich na loopbaanonderbreking opnieuw 

in de vroegere werkkring willen inschakelen, 

antwoordde de minister dat kinderopvang een probleem 

blijft en dat nieuwe experimenten en initiatieven 

aan de gang zijn (vraag om uitleg van de 

heer Dirk De Cock over loopbaanonderbreking 

voor gehuwde vrouwen met kinderen ; Handelingen 

C34 van 9 november 2000, blz. 5-6 – red.). 

Welke experimenten en initiatieven betreft het hier 

en wanneer worden ze geëvalueerd 

Antwoord 

In het Enkelvoudig Programmeringsdocument van 

het Europees Sociaal Fonds (ESF) – doelstelling 

3, wordt de problematiek van de gelijke kansen 

man-vrouw uitgebreid beschreven. 

In zwaartepunt 5 van ESF-doelstelling 3 (gekoppeld 

aan Vesoc-middelen inzake gelijke kansen 

man-vrouw) kunnen projecten worden ingediend 

die zich richten naar de man-vrouwproblematiek 

(Vesoc : Vlaams Economisch en Sociaal Overlegcomité 

– red.). Binnen dit zwaartepunt is het evenwel 

de bedoeling om door middel van wetenschappelijke 

studies, experimenten en proefprojecten bij 

te dragen tot de ontwikkeling van een efficiënt arbeidsmarktgericht 

gelijkekansenbeleid in Vlaanderen.


Concreet met betrekking tot kinderopvang kunnen 

binnen maatregel 4 van zwaartepunt 5 projecten 

worden opgestart die flexibele arbeidssystemen 

willen ontwikkelen vanuit een genderperspectief 

en de voorzieningen in de vraag naar kinderopvang 

willen verbeteren. 

Het betreft hier uiteraard projectmatige werkingen 

die via Europese middelen mee worden gehonoreerd. 

Het is echter duidelijk dat er structurele oplossingen 

inzake de beschikbaarheid van voldoende, 

betaalbare en voldoende flexibele kinderopvang 

moeten worden uitgewerkt. Kinderopvang is 

een essentieel instrument voor werkzoekenden om 

werk te vinden en te houden. De uitbouw en betaalbaarheid 

van de kinderopvang is een bevoegdheid 

van Kind en Gezin en de minister van Welzijn. 

Inzake de betaalbaarheid van de opvang dienen er 

vooral naar de eenoudergezinnen met een laag inkomen 

specifieke inspanningen te gebeuren. Op 

korte termijn heeft de Vlaamse Dienst voor Arbeidsbemiddeling 

en Beroepsopleiding reeds in juli 

2000 de uitbetaling van de opvangpremies die 

werkzoekenden ontvangen wanneer ze een beroepsopleiding 

volgen, versoepeld en versneld. Er 

dient echter dringend een structurele oplossing te 

worden uitgewerkt door een aanpassing van de reguliere 

ouderbijdragenstelsels in het voordeel van 

de gezinnen met lage inkomens, waaronder vele 

eenoudergezinnen. 

Bovendien dient er samen met de lokale werkwinkels 

een contingent aan flexibele opvangplaatsen 

voor werkzoekenden te worden uitgewerkt. Ik zal 

inzake deze punten dan ook verder overleg plegen 

met de minister bevoegd voor Welzijn. 

In 2000 is er met betrekking tot zwaartepunt 5 een 

beperkte oproep gelanceerd om projecten in te 

dienen. Binnen zwaartepunt 5, maatregel 4, is er 

momenteel nog maar één project van start gegaan, 

namelijk het project "Family and Business audit" 

dat door de Vakgroep Management, Faculteit Toegepaste 

Economische Wetenschappen, Ufsia- 

RUCA, Universiteit Antwerpen, is ingediend. 

(Ufsia : Universitaire Faculteiten Sint-Ignatius Antwerpen 

; RUCA : Rijksuniversitair Centrum Antwerpen 

– red.) 

Het project past binnen de ontwikkeling van een 

geïntegreerd beleid inzake de combinatie van het 

gezins- en beroepsleven en de maatschappelijke 

gelijkheid van mannen en vrouwen. De "Family 

and Business audit" is gericht op de diagnose van 

de emancipatie- en gezinsgerichtheid van een 

(meer) emancipatorische en gezinsvriendelijke arbeidsorganisatie. 

De basisconditie is dat gezinnen 

en bedrijven inspanningen leveren en er op termijn 

beide een voordeel aan hebben. Via deze audit wil 

men er dus toe komen dat er voor gezinnen en bedrijven 

een win-winsituatie wordt gecreëerd, zodat 

beide actoren erop vooruitgaan. Flexibele kinderopvang 

vormt maar een klein onderdeel van deze 

audit, maar zal zeker aan bod komen. 

De promotor is met betrekking tot ESF-zwaartepunt 

5 en Vesoc pas in december 2000 van start gegaan. 

Het project loopt tot maart 2002 en een tussentijdse 

rapportage wordt maar verwacht begin 

september 2001. Er is dus nog geen evaluatie van 

het project geweest. 

Op 6 februari zal zwaartepunt 5 van ESF-doelstelling 

3 pas officieel worden gelanceerd (omdat in 

2000 slechts een zeer beperkte oproep is gedaan). 

Het ligt dan ook binnen de verwachtingen dat in 

het kader van zwaartepunt 5, maatregel 4, projecten 

worden opgestart die concrete experimenten of 

proefprojecten zullen ontwikkelen inzake flexibele 

kinderopvang. 

Vraag nr. 21 




Zie : 


Vraag nr. 60 



Blz. 1160 

Antwoord 




VERA DUA 


VAN LEEFMILIEU EN LANDBOUW 

Vraag nr. 42 


van de heer JOS STASSEN 

Barbierbeek Kruibeke – Stand van zaken


Na de zware overstromingen van september '98 

werd beslist om de "zwarte punten" van de Barbierbeek 

in Sint-Niklaas, Kruibeke en Temse aan te 

pakken. Ondertussen zijn we meer dan twee jaar 

verder en is er op het terrein nog niets gebeurd. 

Blijkbaar wacht hier iedereen op iedereen. 

– Het provinciebestuur is bevoegd voor het grootste 

deel van het traject van de Barbierbeek. 

Volgens persberichten heeft het provinciebestuur 

pas in november 2000 beslist om een studie 

over de Barbierbeek te laten uitvoeren. 

Deze studie zal vijftien maanden in beslag 

nemen en moet leiden tot de opmaak van een 

knelpuntennota, daarna tot een visievorming en 

dan tot een uitvoeringsprogramma. De provincie 

wijt deze late beslissing over de Barbierbeek 

aan de discussie over het gecontroleerd overstromingsgebied 

Kruibeke Bazel -Rupelmonde 

(GOG KBR). 

– De administratie Waterwegen en Zeewezen 

(AWZ) is op dit moment enkel klaar met het 

traject van de ringdijken voor het GOG KBR. 

Wat de inrichting en de functie en plaats van de 

Barbierbeek in dit GOG betreft, werden er – 

voorzover ik weet – nog geen beslissingen genomen. 

– De Barbierbeek kruist vlak voor de polder de 

gewestweg Temse – Kruibeke – Zwijndrecht. 

Bij de jongste overstromingen werd het duidelijk 

dat de duiker onder de gewestweg het debiet 

van de Barbierbeek niet aankan. Hier moet 

de administratie Wegen en Verkeer (AWV) 

worden betrokken. 

Voorzover ik weet, werd hier nog niets structureel 

ondernomen. 

– Gezien het verzet van het Kruibeekse gemeentebestuur 

tegen het GOG, zal er op een samenwerking 

met het gemeentebestuur omtrent de 

problematiek van de Barbierbeek niet moeten 

worden gerekend. 

– De enige "betrokkene" die niet wacht, is de 

overvloedige neerslag. Sinds september '98 is de 

toestand al meermaals kritiek geweest en konden 

overstromingen slechts op het nippertje 

worden vermeden. 

Aangezien de minister bevoegd is voor de waterproblematiek 

voor de niet-bevaarbare waterlopen, 

wil ik volgende vragen stellen. 

1. Wat is de precieze stand van zaken van het 

"dossier Barbierbeek" 

2. Op welke manier coördineren de diensten van 

de minister dit dossier 

3. Op welke manier wordt de gemeente Kruibeke 

bij dit dossier betrokken 

4. Wat is de verklaring voor de nutteloze vertraging 

 

5. Op welke manier kan de minister dit dossier 

eventueel versnellen Volgens de huidige timing 

moeten we wachten tot 2003 vooraleer er 

iets gebeurt ! 

N.B. Een vraag over deze problematiek werd ook 

gesteld aan de heer Steve Stevaert, minister 

vice-president van de Vlaamse regering, 

Vlaams minister van Mobiliteit, Openbare 

Werken en Energie. 

Antwoord 

1, 3 en 4. Ik ben enkel bevoegd voor de onbevaarbare 

waterlopen van eerste categorie en ik kan 

in het beheer van de andere categorieën (zoals 

de Barbierbeek) enkel in welbepaalde – wettelijk 

voorgeschreven – gevallen tussenkomen. 

Dit dossier is dus voornamelijk de bevoegdheid 

van enerzijds het provinciebestuur van Oost- 

Vlaanderen en anderzijds AWZ. Er is samenwerking 

en overleg tussen de provincie, die de 

Barbierbeek beheert, en de afdeling Zeeschelde, 

die verantwoordelijk wordt bij het uitmonden 

in de Schelde. Gelet op de directe betrokkenheid 

en bevoegdheid van de administratie 

AWZ in dit dossier, zullen de antwoorden worden 

gegeven door de heer Steve Stevaert, minister 

vice-president van de Vlaamse regering, 

Vlaams minister van Mobiliteit, Openbare Werken 

en Energie, die over deze aangelegenheid 

een gelijkaardige vraag kreeg. 

2 en 5. Mijn diensten, in het bijzonder de afdeling 

Water van de administratie Milieu-, Natuur-, 

Land- en Waterbeheer (Aminal), kunnen dus 

geen coördinerende rol vervullen.


Mijn administratie Aminal participeert vanuit 

haar diverse bevoegdheden wel in het project, 

overeenkomstig de beslissing van de Vlaamse 

regering van 17 december 1999, waarbij een gezamenlijke 

coördinatie werd opgelegd tussen de 

administraties van Openbare Werken en Leefmilieu. 

Op die manier worden ook de aspecten 

van natuurontwikkeling en van integraal waterbeheer 

opgevolgd. 

Concreet is er een ambtelijke werkgroep opgericht 

voor de problematiek van de Barbierbeek, 

die terugkoppelt naar een stuurgroep met bestuurlijke 

verantwoordelijken. Verder is er ook 

een algemene stuurgroep van het project GOG 

Kruibeke-Bazel-Rupelmonde. 

De administraties (en wetenschappelijke instellingen) 

die onder mijn bevoegdheid ressorteren, 

zijn als volgt vertegenwoordigd in deze structuren 

: 

– ambtelijke werkgroep in verband met de 

Barbierbeek : afdeling Natuur ; 

– stuurgroep in verband met de Barbierbeek : 

Vlaamse Milieumaatschappij, Vlaams Landmaatschappij. 

De afdeling Water heeft aan het provinciebestuur 

gevraagd om ook deel uit te maken van 

de werken stuurgroep rond de Barbierbeek ; 

– algemene stuurgroep van het project GOG 

Kruibeke-Bazel-Rupelmonde : afdeling Natuur, 

Instituut voor Natuurbehoud, administratie 

Land- en Tuinbouw. 

Voor de volgende vergadering van de algemene 

stuurgroep werden ook de Vlaamse Landmaatschappij 

en de afdeling Bos en Groen uitgenodigd. 

(Antwoord Steve Stevaert : Bulletin van Vragen en 

Antwoorden nr. 8 van 16 februari 2001, blz. 1000 – 

red.) 

Vraag nr. 45 



Rioolwaterzuiveringsinstallaties – Kikkerplannen 

Aquafin stelt jaarlijks vast dat amfibieën (kikkers, 

padden en salamanders) aanspoelen op de rioolwaterzuiveringsinstallaties 

(RWZI) of pompinstallaties. 

Dit is een vreemde vaststelling en het wijst op 

knelpunten in de rioleringsstelsels. 

De verklaring voor dit fenomeen wordt gezocht in 

de grachten en poelen in landelijk gebied die aansluiten 

op de collectoren via rioolinlaten, en in het 

hemelwater in het rioolwater. Die vermenging leidt 

tot een vermindering van het zuiveringsrendement. 

In 1998 werd in het zuiveringsgebied rond Brugge 

van start gegaan met een onderzoek naar de relatie 

tussen het aantal kikkeraanspoelingen en het aantal 

rioolinlaten. De resultaten van dit onderzoek 

leidden tot een "kikkerplan", waarin oplossingen 

naar voren werden geschoven om de knelpunten in 

dit zuiveringsgebied aan te pakken. 

1. Kan de minister een overzicht geven van de gemeenten 

waar dergelijk onderzoek van start is 

gegaan 

2. In welke fase bevindt dit onderzoek zich en wat 

zijn de resultaten 

3. In welke mate moeten de gemeenten opdraaien 

voor deze aanpassingswerken 

Antwoord 

1. In het verleden werd onze waterzuiveringsinfrastructuur 

op een zodanige wijze ontworpen 

dat te veel zuiver water naar het zuiveringsstation 

wordt vervoerd. 

Door het concept van de gemengde stelsels 

worden zowel afvalwater als regenwater gravitair 

naar het laagste punt afgevoerd. Het gevolg 

is dat veel RWZI's sterk biologisch onderbelast 

zijn en dat bij piekdebieten (hevige regenval) de 

rioleringen het vele water niet meer kunnen 

verwerken en hierdoor de aanleiding zijn van 

overstromingen. 

De heroriëntering van het waterzuiveringsbeleid 

dat momenteel op stapel staat, heeft als 

doel dergelijke problemen in de toekomst te 

vermijden en een oplossing te geven aan de huidige 

situatie. 

Projectmatig worden door de NV Aquafin kikkerplannen 

voor een RWZI opgemaakt om de 

negatieve gevolgen van de verdunning van het 

afvalwater recht te zetten. Verder heeft de NV


Aquafin in samenwerking met de Vlaamse MIlieumaatschappij 

(VMM) onderzoeksprocedures 

lopende om de oorzaken van de sterke verdunning 

en onderbelasting van bepaalde RW- 

ZI's na te gaan. 

De publiciteit die door de N.V. Aquafin aan de 

kikkerplannen werd gegeven had de bedoeling 

om de bevolking te informeren over het grote 

ecologische belang van de voorgestelde projecten 

en om het maatschappelijk draagvlak voor 

de noodzakelijke investeringen te vergroten. 

Dit duwtje in de rug voor de betrokken gemeentebesturen 

kan de uitvoering van de projecten 

bespoedigen. Daarnaast kunnen dergelijke 

sensibiliseringscampagnes ook de versnelde 

uitvoering ten goede komen van de actieprogramma's 

die voortvloeien uit de bovenvermelde 

"onderzoeksprocedures naar verdunning en 

onderbelasting". In de zuiveringsgebieden De 

Klinge en Brugge spoelen de meeste amfibieën 

aan. Beide kikkerplannen van de NV Aquafin 

zijn gekenmerkt door de aandacht voor het 

kleinste detail. Hierdoor hebben ze een grotere 

kans op slagen. 

De inhoud van een kikkerplan en een onderzoeksprocedure 

is vrijwel identiek, met die uitzondering 

dat in een onderzoeksprocedure ook 

aandacht wordt besteed aan de oorzaken van 

onderbelasting, en niet enkel aan de oorzaken 

van verdunning. Bij beide initiatieven wordt er 

gespeurd naar de aansluiting van "zuiver" water 

op het rioleringsstelsel en worden er besprekingen 

met de betrokken instanties gevoerd om dit 

te verhelpen. Via de aansluiting van grachten 

(één van de belangrijke oorzaken van de verdunning) 

worden in een aantal gevallen amfibieën 

aangevoerd naar de RWZI, vandaar de 

benaming "kikkerplan" van de NV Aquafin. 

Een dergelijke onderzoeksprocedure wordt opgestart 

indien bij de influentbemonsteringen in 

het kader van de oplevering van nieuwe of vernieuwde 

installaties of in het kader van de routinematige 

bemonsteringen, blijkt dat de 

BZV-concentratie (biologisch afbreekbare fractie) 

van het influent lager is dan 100 O2/l (O2 : 

zuurstof – red.). Voor de volgende RWZI's is 

reeds een dergelijke procedure uitgevoerd of is 

deze lopende : 

– RWZI Nevele-Landegem ; RWZI Maldegem ; 

RWZI Neerijse ; RWZI Erps-Kwerps ; 

– RWZI Galmaarden ; RWZI Peer ; RWZI 

Stekene ; RWZI Vleteren ; RWZI Aalbeke ; 

RWZI Houthalen-centrum ; RWZI Blaasveld 

; RWZI Lede ; RWZI Wimmertingen ; 

RWZI Wommelgem ; RWZI Lier ; 

– RWZI Achel ; RWZI Hoegaarden ; RWZI 

Houthalen-Oost ; RWZI Kermt ; RWZI Berlaar 

; 

– RWZI Helkijn ; 

– RWZI Overschelde ; RWZI Geraardsbergen ; 

RWZI Roesbrugge; RWZI Eksel ; RWZI 

Kortemark ; 

– RWZI Wetteren ; RWZI Zolder ; RWZI 

Kluisbergen ; RWZI Riksingen ; RWZI 

Neervelp ; 

– RWZI Sint-Maria-Lierde ; RWZI Eke. 

Het moge duidelijk zijn dat de verdunning en 

onderbelasting van RWZI's geen zeldzaam 

fenomeen is in Vlaanderen. 

De oorzaak hiervan is dat de bestaande rioleringsinfrastructuur 

(van vóór 1991) tot doel had 

zowel de vuilvracht als het regenwater, oppervlaktewater 

en grondwater zo snel mogelijk te 

evacueren (gemengde stelsels) en dat in veel gevallen 

grachten en beken zijn ingebuisd, waarna 

ze als "riool" zijn gaan fungeren, niettegenstaande 

zij nog een heel belangrijke afvoerfunctie 

voor hemel-, gronden oppervlaktewater behouden 

hebben. Bij de inhaaloperatie gestart in 

1991 (oprichting Aquafin) werden de aldus ontstane 

gecentraliseerde lozingspunten opgenomen 

door de nieuwe collectoren en naar de (te 

bouwen) RWZI getransporteerd. 

Gezien de dwingende termijnen in de Europese 

richtlijn "stedelijk afvalwater" heeft men deze 

lozingspunten opgenomen. Anders zouden ook 

meer polluenten in het milieu terechtkomen. 

Gebreken aan de zuiveringsinfrastructuur worden 

via terreinbezoeken door de VMM en via 

studies geïnventariseerd. Deze vormen de basis 

voor overleg met de betrokken actoren en voor 

de definiëring van nieuwe projecten of acties. 

2. Wat de onderzoeksprocedures betreft, zou het 

te ver leiden om voor elk van de hierboven vermelde 

RWZI's een stand van zaken weer te 

geven. Indien gewenst, kan deze wel worden opgegeven.


Algemeen kan wel worden gesteld dat een onderzoeksprocedure 

start met een rioolbemonsteringscampagne. 

Op basis van de resultaten 

van deze campagnes worden de meest verdunde 

strengen bepaald waarop het veldonderzoek 

zich zal concentreren. Uit dit veldonderzoek 

komen een aantal pijnpunten naar voor, waarna 

de te ondernemen acties en de actoren worden 

bepaald. Na de omschrijving van de projecten 

en de duiding van de verantwoordelijke actoren 

worden de onderzoeksprocedures opgeschort 

tot na de uitvoering van de projecten. Na de uitvoering 

van de projecten wordt er een evaluatievergadering 

gehouden waarbij wordt nagegaan 

of de uitgevoerde werken een voldoende 

oplossing bieden voor de problematiek. 

Het resultaat van een onderzoeksprocedure is 

een lijst van punten waar niet-verontreinigd 

water in de riolering terechtkomt (de zogenaamde 

parasitaire debieten) en een inventaris 

van de oorzaken van onderbelasting. 

In grote lijnen kunnen de vaststellingen als 

volgt worden onderverdeeld : 

oorzaken van biologische onderbelasting 

– aanwezigheid van septische putten in zuiveringszone 

A ; 

– ontoereikende aansluiting van de woningen 

op de bestaande riolering ; 

– bezinking en afbraak in het rioleringsstelsel ; 

– gebreken in het rioleringsstelsel (verstoppingen, 

obstructies, niet-verwijderde voorlopige 

afsluitmuurtjes) ; 

– verkeerde werking van overstorten ; 

bronnen van permanente hydraulische verdunning 

– aansluiting van waterlopen op de riolering ; 

– aansluiting van drainages op de riolering ; 

– aansluiting van industrieel verdund en/of gezuiverd 

afvalwater ; 

– verkeerd werkende overstorten ; 

bronnen van tijdelijke hydraulische verdunning 

– aansluiting van baangrachten ; 

– aansluiting van grote verharde oppervlakten ; 

– verkeerde werking van overstorten. 

Stand van zaken en specifieke vaststellingen kikkerplan 

Brugge 

Vastgesteld werd dat niet enkel op de RWZI 

van Brugge amfibieën toestromen, maar eveneens 

op het pompstation Rijselsestraat in Sint- 

Michiels. Daarom werd het ganse riolerings- en 

collectorstelsel van de deelgemeenten Loppem, 

Veldegem en Zedelgem van de gemeente Zedelgem 

geïnspecteerd op aangesloten grachten 

en andere knelpunten. 

Een rapport met een zeer gedetailleerde inventarisatie 

van knelpunten en mogelijke technische 

oplossingen werd bezorgd aan de gemeente 

Zedelgem. Het rapport werd toegelicht op 16 

maart 2000. In een opvolgingsvergadering van 4 

mei 2000 werden de knelpunten vertaald naar 

een dertigtal actiepunten, waarvoor meestal een 

concrete timing werd afgesproken. 

Het belangrijkste probleem bestaat uit de noodzaak 

tot onteigeningen bij de herwaardering 

van het deels gedempte grachtenstelsel. De inventarisatie 

resulteerde ook in de definiëring 

van zes actiepunten met betrekking tot de exploitatie 

door de NV Aquafin. Bovendien werd 

hierdoor de frequentie van de controles door 

haar mobiele onderhoudsploegen gewijzigd. 

In navolging van de studie in Zedelgem, werd 

inmiddels een soortgelijke inventarisatie in Sijsele 

en Damme afgerond. Deze studie dient 

echter nog te worden besproken met de gemeente 

Damme. 

Stand van zaken en specifieke vaststellingen kikkerplan 

De Klinge 

In het zuiveringsgebied De Klinge (gemeente 

Sint-Gillis-Waas) werden naast kleinere knelpunten 

een tiental problemen vastgesteld, waaronder 

drie belangrijke inlaten van grachten op 

de riolering. Bovendien kan 's winters een waterloop 

in de riolering stromen via overstorten. 

Een aantal inlaten kon onmiddellijk door de gemeente 

worden afgedicht, maar voor andere gevallen 

is de oplossing niet voor de hand liggend 

en zijn meer omvangrijke werken noodzakelijk. 

Na overleg tussen de NV Aquafin, de gemeente 

en het polderbestuur werden saneringsprojec-


ten gedefinieerd en afspraken gemaakt rond de 

timing en financieringsmogelijkheden ervan. 

Ook hier bestaat het grootste probleem in de 

heraanleg van gedempte delen van het grachtenstelsel. 

3. In grote lijnen wordt het principe gehuldigd dat 

de beheerder van de leiding waarop een parasitair 

debiet is vastgesteld, de kosten voor de aanpassing 

van de leiding op zich dient te nemen. 

In de praktijk betekent dit dat de gemeente, als 

beheerder van het gemeentelijk rioleringsstelsel, 

meestal wordt verzocht een aantal aanpassingswerken 

uit te voeren. De VMM definieert 

in dit geval, met prioriteit, een optimalisatieproject 

voor de betrokken gemeente op het subsidiëringsprogramma 

voor gemeentelijke riolering 

(subsidie tot 75 % van het rioleringsdeel). 

De gemeente wordt dan verzocht dit project te 

ondertekenen en uit te voeren. 

Anderzijds zijn er in een aantal gevallen ingrepen 

noodzakelijk aan het bovengemeentelijk 

stelsel (voornamelijk plaatsen van terugslagkleppen 

op bovengemeentelijke overstorten). 

Deze ingrepen worden door de NV Aquafin uitgevoerd. 

Grotere ingrepen, waaronder afkoppelen van 

waterlopen van categorie 2, zijn in een aantal 

gevallen opgenomen in het investeringsprogramma. 

Tot slot worden in enkele gevallen ook acties 

verwacht van derden. Het kan hier gaan over 

particulieren (bv. aansluiten overlopen van 

privé-vijvers) en andere overheden (AWV, provinciebesturen, 

AWZ, polderbesturen,... 

Vraag nr. 50 


van de heer JOHAN DE ROO 

Waterzuivering – Samenwerking met Nederland 

Verscheidene Vlaamse steden en gemeenten grenzen 

aan Nederland. Met betrekking tot het aansluiten 

van riolering wordt er vaak gedacht aan grensoverschrijdende 

samenwerking met Nederland 

omdat het meer nabijgelegen is, er vaak geen onderdoorboringen 

nodig zijn en deze bijkomende 

capaciteit bespreekbaar is, wat inzake aanleg een 

grote besparing zou inhouden. 

Uit gesprekken met Nederlandse steden en gemeenten 

kwam de problematiek van de financiering 

ter tafel. Momenteel wordt in Nederland een 

systeem van heffingen gehanteerd waarbij particulieren 

als onderhoudskosten jaarlijks een bepaald 

bedrag betalen. In Vlaanderen bestaat er ook een 

systeem van heffingen die door VMM (Vlaamse 

Milieumaatschappij) worden geïnd. 

Werd de mogelijkheid reeds onderzocht om een regeling 

met Nederland uit te werken waarbij de zuivering 

van afvalwater voor Vlaamse woningen 

door hen wordt uitgevoerd en door ons wordt gefinancierd 

 

Antwoord 

Overeenkomstig de bestaande wetgeving terzake 

vestigt en int de Vlaamse Milieumaatschappij de 

afvalwaterheffing bij elke natuurlijke of rechtspersoon 

die op het grondgebied van het Vlaamse gewest 

water heeft afgenomen van het waterdistributienet, 

over een eigen waterwinning beschikt, of 

water heeft geloosd, ongeacht de herkomst van het 

water en de plaats waar het afvalwater wordt gezuiverd. 

Hierop zijn geen uitzonderingen. 

Momenteel bestaan er een tweetal overeenkomsten 

tussen de NV Aquafin en de Nederlandse waterstaten 

in verband met de financiering van de 

zuivering van afvalwater afkomstig uit België. 

Het betreft volgende projecten : 

1. Het afvalwater van Kanne, een deelgemeente 

van Riemst, wordt in Maastricht gezuiverd en 

de zuivering wordt betaald door het Vlaams Gewest 

volgens de overeenkomst afgesloten met 

het Zuiveringschap Limburg. 

De financiering van de persleiding naar Maastricht 

gebeurde door het Vlaams Gewest en 

werd gedeeltelijk gesubsidieerd door Interreg 

(Europese Gemeenschap). 

2. Het afvalwater van woningen in Baarle-Hertog 

wordt afgevoerd naar Baarle-Nassau.De zuivering 

wordt betaald aan het Hoogheemraadschap 

West-Brabant door tussenkomst van de NV 

Aquafin, die optreedt als rechtsopvolger van de 

Vlaamse Milieumaatschappij. 

Vraag nr. 51 


van de heer PATRICK LACHAERT 

Natuurreservaten – Erkenning en subsidiëring


In uitvoering van het decreet van 27 oktober 1997 

op het natuurbehoud en het natuurlijk milieu, inzonderheid 

in uitvoering van de artikelen 36 en 44, 

werd op 29 juni 1999 het besluit van de Vlaamse 

regering goedgekeurd houdende de vaststelling 

van de voorwaarden voor de erkenning van natuurrreservaten 

en van terreinbeherende natuurverenigingen 

en houdende de toekenning van subsidies. 

Hoofdstuk III, afdeling 2 van dit besluit regelt de 

subsidiëring van de huur, het beheer en het toezicht, 

de eerste inrichting, de monitoring, de uitzonderlijk 

éénmalige inrichtingen en de openstelling in 

erkende natuurreservaten voor private personen 

en privaatrechtelijke rechtspersonen. 

Hoofdstuk II, afdeling 2 van dit besluit voorziet in 

een subsidiëring van de aankoop van gebieden. 

1. Voor welke natuurdoeltypes en oppervlakten 

per reservaat werden tot op heden subsidies 

aangevraagd en uitgekeerd volgens de bepalingen 

van dit besluit 

2. Hoeveel natuurreservaten en voor welke oppervlakten 

werden reeds erkend volgens de bepalingen 

van dit besluit 

Waar zijn ze gelegen en wat is de perimeter die 

is afgebakend 

Antwoord 

1. Het beheer van de erkende natuurreservaten 

wordt, conform artikel 17 van het besluit van de 

Vlaamse regering van 29 juni 1999, gesubsideerd 

op basis van de actuele aanwezige natuurtypes 

die passen binnen een vooropgesteld natuurstreefbeeld, 

en zeker niet op basis van de 

natuurdoeltypes. 

Deze actuele natuurtypes worden in vier verschillende 

subsidieklassen ingedeeld, namelijk : 

– een klasse A van 20.000 fr./ha/jaar, 

– een klasse B van 13.000 fr./ha/jaar, 

– een klasse C van 6.000 fr./ha/jaar, 

– een klasse D van 2.000 fr./ha/jaar. 

De natuurtypes die in deze subsidieklassen 

voorkomen, staan vermeld in het besluit. Natuurtypes 

die niet voorkomen in het besluit 

worden bijgevolg niet gesubsideerd. De beheerssubsidies 

zoals vermeld in dit besluit zullen 

een eerste maal worden uitbetaald in het 

voorjaar 2001 voor het beheer van het voorbije 

werkjaar 2000. 

Van de momenteel 5.151 ha erkend natuurreservaat 

– komt 3.911 ha in aanmerking om te worden gesubsideerd 

op basis van de actuele natuurtypes : 

361 ha in klasse A, 2.473 ha in klasse B, 637 ha 

in klasse C, 261 ha in klasse D ; 

– bezit 179 ha erkend natuurreservaat een actueel 

natuurtype dat niet wordt gesubsideerd ; 

– wordt de overblijvende 1.240 ha erkend natuurreservaat 

momenteel nog steeds forfaitair gesubsideerd, 

conform artikel 27, § 2 van het besluit, 

op basis van het vroegere besluit (koninklijk 

besluit van 3 februari 1981) tegen 6.000 

fr./ha/jaar. 

2. Na het van kracht worden van het besluit van 

de Vlaamse regering van 29 juni 1999 werden 63 

dossiers voor de erkenning, de uitbreiding en de 

hernieuwing van de erkenning van private natuurreservaten 

afgehandeld. 

Hiervan werden 46 dossiers op basis van de 

oude procedure voor erkenning (cf. het KB van 

3 februari 1981 en artikel 27, § 3 van het besluit 

van de Vlaamse regering van 29 juni 1999) 

goedgekeurd (4 in de provincie Antwerpen, 6 in 

Limburg, 3 in Oost-Vlaanderen, 12 in Vlaams- 

Brabant, en 3 in West-Vlaanderen) omdat ze 

reeds waren ingediend voor het van kracht worden 

van de nieuwe erkenningsprocedure. Deze 

dossiers bestonden onder andere uit de erkenning 

van 28 nieuwe natuurreservaten met een 

totale oppervlakte van 286 ha en een voorkoopperimeter 

van 1.464 ha, en 15 uitbreidingen van 

bestaande natuurreservaten met een oppervlakte 

van 152 ha. 

De overige 17 dossiers werden goedgekeurd 

volgens de nieuwe erkenningsprocedure van het 

besluit van 29 juni 1999. Van deze 17 dossiers 

werden 3 nieuwe natuurreservaten erkend (gelegen 

in de provincie Oost-Vlaanderen) met 

een oppervlakte van 10 ha en een voorkoopperimeter 

van 96 ha, en werden 12 reeds erkende 

natuurreservaten uitgebreid met een oppervlakte 

van 95 ha. 

Vraag nr. 52 



Individuele waterzuivering – Stand van zaken


In opvolging van mijn schriftelijke vraag nr. 198 

van 11 mei 2000 in verband met het beleid inzake 

waterzuivering zou ik de minister graag volgende 

vragen stellen (Bulletin van Vragen en Antwoorden 

nr. 16 van 30 juni 2000, blz. 160 – red.). 

1. Gemeenten die de optie 10 van het milieuconvenant 

2000-2001 hebben ondertekend, verbinden 

zich ertoe om op hun grondgebied een premiestelsel 

uit te werken voor de installatie van 

individuele waterzuivering. Deze optie van het 

gemeentelijk milieuconvenant 2000-2001 kon 

tot begin november worden onderschreven. 

Hoeveel en welke gemeenten hebben deze 

optie 10 uiteindelijk onderschreven 

2. Een studieopdracht werd uitbesteed om de 

haalbaarheid van de afkoppeling van regenwater 

bij privé-woningen na te gaan. 

Aan wie werd deze studieopdracht gegund, 

voor welk bedrag en wat is de stand van zaken 

in het onderzoek 

3. De minister kondigde ook een aantal proefprojecten 

aan voor dit najaar. 

Waar zijn deze proefprojecten gesitueerd en 

welke vormen van individuele waterzuiveringsinstallatie 

worden er getest 

Antwoord 

1. Op 31 december 2000 hebben 230 gemeenten 

de optie 10 van het gemeentelijk milieuconvenant 

2000-2001onderschreven. De lijst met de 

gemeenten die optie 10 ondertekenden, kan 

worden opgevraagd bij de administratie Milieu-, 

Natuur-, Land- en Waterbeheer. 

Door 79 van deze gemeenten werd een aanvraagdossier 

ingediend dat een gunstig advies 

kreeg. Op basis van de goedgekeurde aanvragen 

werd in totaal 12.809.334 frank gereserveerd 

voor optie 10 voor het jaar 2000. 

Indien dit totaalbedrag wordt verdeeld, betekent 

dit een kredietreservering van 10.868.197 

frank voor het deel A (regenwaterputten) en 

een kredietreservering van het resterende 

gedeelte, of 1.941.137 frank, voor het deel B 

(KWZI's) van optie 10. (KWZI : kleinschalige 

waterzuiveringsinstallatie – red.) 

2. De studieopdracht met betrekking tot de haalbaarheid 

van afkoppeling van hemelwater bij 

privé-woningen werd om budgettaire redenen 

pas begin januari 2001 door de Vlaamse Milieumaatschappij 

gegund, en wel aan de Groep Planning, 

voor een bedrag van 1,7 miljoen frank. 

Momenteel bevindt het project zich dus in de 

opstartfase. Het heeft een looptijd van 150 kalenderdagen. 

3. Eind 2000 werd door de afdeling Water en de 

NV Aquafin in samenwerking met de stad Geel 

een proefproject opgestart met betrekking tot 

het afkoppelen van regenwater bij privé-woningen 

("Afkoppelen van regenwater uit de private 

riolering bij 160 woningen in de Borgeleien en 

Mosselgoren te Geel met specifieke aandacht 

voor infiltratie ter plaatse"). Het project wordt 

gefinancierd in het kader van de uitvoering van 

actie 72 van het Vlaams Milieubeleidsplan 1997- 

2001. 

De opening van offertes (openbare aanbesteding) 

had plaats op 31 oktober 2000. De laagste 

regelmatige bieding door Wegenbouw Sterckx 

uit Geel, voor een bedrag van 12.111.010 frank 

(incl. BTW), werd inmiddels goedgekeurd. 

Tijdens de eerste maanden van 2001 zullen een 

aantal informatievergaderingen plaatsvinden en 

zal een stuurgroep worden samengesteld voor 

de begeleiding van het project. De eigenlijke 

werken zullen vermoedelijk aanvangen rond 

mei-juni 2001. 

Het proefproject past in het onderzoek naar de 

scheiding tussen hemelwater en afvalwater op 

huisniveau, in combinatie met een project van 

kleinschalige zuivering. Voor het project Geel – 

Mosselgoren is daarom ook een kleinschalige 

waterzuivering opgenomen op het investeringsprogramma 

van het gewest. De gemeente plant 

de aanleg van riolering. 

Vraag nr. 53 



Kleinschalige waterzuivering – Kortrijk-Roeselare- 

Tielt 

Het arrondissement Tielt heeft een landelijk karakter, 

in tegenstelling tot de andere delen van het arrondissement 

Kortrijk-Roeselare. Uit vorige schriftelijke 

vragen en interpellaties is gebleken dat de 

zuiveringsgraad in het plattelandsgebied rond Tielt


veel lager scoort dan de zuiveringsgraad in de rest 

van het arrondissement. 

Aquafin gaat ervan uit dat in zeer landelijke gebieden 

grootschalige waterzuiveringsprojecten financieel 

niet realiseerbaar zijn en ook geen rendement 

zouden halen. Vandaar dat voor deze landelijke gebieden 

veeleer de kaart van de kleinschalige waterzuivering 

wordt getrokken. 

1. Welke kleinschalige waterzuiveringsprojecten 

werden voor de volgende jaren geprogrammeerd 

in het arrondissement Tielt 

2. Welke middelen werden hiervoor ingeschreven 

 

3. Werden door bepaalde gemeenten in dit arrondissement 

KWZI-subsidiedossiers (kleinschalige 

waterzuiveringsinstallatie) ingediend bij de 

VMM (Vlaamse Milieumaatschappij) 

Antwoord 

Ik ben van plan de komende jaren een nieuwe impuls 

aan het waterzuiveringsbeleid in Vlaanderen 

te geven. 

Afgelopen jaren heeft het gros van de bovengemeentelijke 

investeringen, met andere woorden de 

Aquafin-projecten, zich vooral op het stedelijk gebied 

toegespitst. Dit was noodzakelijk, gezien de 

dwingende termijnen die Europa aan Vlaanderen 

oplegt met betrekking tot de naleving van de Europese 

richtlijn "zuivering stedelijk afvalwater". De 

komende jaren zal de aandacht vooral naar het 

buitengebied dienen uit te gaan. Wegens de verspreide 

bebouwing in het landelijke gebied is het 

vanuit technisch en financieel oogpunt dikwijls niet 

aangewezen om de afvalwaters via de grootschalige 

aanpak te collecteren en centraal in een RWZI 

te zuiveren (RWZI : rioolwaterzuiveringsinstallatie 

– red.). Andere oplossingen zijn hier noodzakelijk. 

Daarom zal er in deze gebieden onder andere een 

sterke klemtoon komen te liggen op de scheiding 

van afval- en hemelwater. Het gescheiden opvangen 

en afvoeren van beide waterstromen moet er 

in de toekomst voor zorgen dat de zuiveringsinfrastructuur 

kleiner kan worden gedimensioneerd. 

Hierdoor zal het mogelijk worden om in deze gebieden 

waar de collecterings- en zuiveringskosten 

per inwoner volgens de klassieke aanpak te hoog 

oplopen, te kiezen voor decentrale oftewel kleinschalige 

waterzuivering. 

1. In het arrondissement Tielt werden door het 

Vlaams Gewest (Aquafin) naast de grootschalige 

RWZI's volgende kleinschalige installaties op het 

investeringsprogramma geprogrammeerd : de 

RWZI Oeselgem en de RWZI Dentergem. 

Door de Vlaamse Landmaatschappij werd door 

middel van een ruilverkavelingsproject in een 

KWZI van 420 IE voorzien in Markegem (Dentergem). 

2. De RWZI Oeselgem werd ingeschreven op het 

programma 2001 met een capaciteit van 1.200 

inwonersequivalenten (IE). Samen met de 

noodzakelijke verbindingsriolering werd hiervoor 

31,9 miljoen frank uitgetrokken. 

De RWZI Dentergem werd ingeschreven op 

het programma 2004-2006 met een capaciteit 

van 1.600 inwonersequivalenten. 

Samen met de noodzakelijke verbindingsriolering 

werd hiervoor 31,6 miljoen frank uitgetrokken. 

3. Er werd bij de VMM geen subsidiedossier met 

betrekking tot kleinschalige waterzuiveringsprojecten 

ingediend afkomstig van een gemeente 

in het arrondissement Tielt. 

Vraag nr. 54 



Kalmthoutse Heide – Werken 

Momenteel voert de Vlaamse Gemeenschap werken 

uit op de Kalmthoutse Heide om de oorspronkelijke 

vegetatie te vrijwaren en om het landschap 

in zijn oorspronkelijke staat te herstellen. Deze 

werken gaan gepaard met het afplaggen van grote 

grasgebieden, het rooien van bossen, het uitbaggeren 

van vennen en het dempen van grachten. 

Het gevolg van al deze werkzaamheden is dat de 

zandwegen kapotgereden zijn, de wandelpaden 

herschapen in slijk en grote plassen, er her en der 

stapels afgeplagde grond en boomresten liggen en 

het water niet meer weg kan. De Kalmthoutse 

Heide is langzaam herschapen in een echte bouwwerf 

en deze toestand is onaanvaardbaar aan het 

worden. 

1. Wat is de juiste bedoeling van de werken Wat 

houden ze in Welke werken dienen voor dat 

doel in concreto te worden uitgevoerd Wanneer 

wordt bij benadering het vooropgestelde


resultaat (zoals het herkrijgen van de oorspronkelijke 

vegetatie) bereikt 

2. Wanneer zijn de werken afgerond Wanneer 

zijn alle werkmachines uit de Heide verdwenen 

Wanneer keert de rust opnieuw 

terug 

3. Wat is de kostprijs van deze werkzaamheden 

4. Waar worden de afgeplagde grond en de boomresten 

gestort Wordt er gezorgd voor de verwijdering 

van de afgeplagde grond en de boomresten 

die momenteel nog over heel de Heide 

verspreid liggen Zo ja, wanneer 

5. Talrijke wegen zijn stukgereden door de voertuigen 

die voornoemde werken dienen uit te 

voeren. 

Worden de wegen hersteld, de plassen gedempt 

en het slijk weggehaald Zo ja, wanneer 

6. In de verlenging van de Korte Heuvelstraat 

wonen nog een handvol mensen in de Kalmthoutse 

Heide zelf. De toegangsweg tot hun woningen 

bestaat uit een zandweg. Door het gebruik 

van die weg door voornoemde werkvoertuigen 

is die zandbaan herschapen in slijk en 

grote plassen. Het gevolg hiervan is dat die bewoners 

momenteel hun wagen in de verharde 

Korte Heuvelstraat moeten laten staan en 500 

meter te voet naar huis dienen te gaan. 

Wordt de onverharde verlenging van de Korte 

Heuvelstraat tot aan de huizen van deze bewoners 

verhard Zo neen, waarom niet 

7. Momenteel geldt er een verbod voor fietsers op 

het nieuwe blauwe pad tussen de rasters. Aangezien 

deze route vroeger wel degelijk openstond 

voor fietsers en ook nu nog aansluiting 

geeft op een fietsroute op Nederlands grondgebied, 

rijst de vraag of dit blauwe pad over een 

lengte van ongeveer 800 meter niet opnieuw 

kan worden opengesteld voor fietsers. 

Wordt dit in het vooruitzicht gesteld Zo neen, 

waarom niet 

8. Bovendien werden ook de mogelijkheden tot 

wandelen met de hond aan de leiband beperkt. 

Zo is dat niet langer toegelaten op de stukken 

waar schapen, runderen en paarden grazen. 

Het wandelen met hond aan de leiband veroorzaakt 

evenwel weinig overlast of nervositeit bij 

de grazers, zodat de vraag kan worden gesteld 

of het verbod niet kan worden opgeheven. Temeer 

omdat in vergelijking met één jaar geleden 

de mogelijkheden om te wandelen met 

hond al enorm zijn beperkt. 

Antwoord 

De werken in het Vlaams natuurreservaat De 

Kalmthoutse Heide die aanleiding gaven tot de 

vraag, werden uitgevoerd door het secretariaat-generaal 

van de Benelux Economische Unie als Interregproject 

"Grenspark De Zoom – Kalmthoutse 

Heide" met nummer B/95/TH3/01, en niet door 

de Vlaamse Gemeenschap. 

Het zijn uitvoeringsprojecten van het Beleidsplan 

Beheer en Inrichting Grenspark De Zoom – 

Kalmthoutse Heide 1999-2014. Het beleidsplan is 

zowel door de Nederlandse als de Vlaamse overheid 

goedgekeurd. 

De uitvoeringsprojecten zijn in hun concrete vorm 

overlegd en uitgewerkt binnen de beslissingsorganen 

van het Grenspark en de adviescommissie van 

het Vlaams natuurreservaat De Kalmthoutse 

Heide. Waar nodig werden bouwvergunningen en 

natuurvergunningen aangevraagd en verleend. 

1. De juiste bedoeling van de werken is de invulling 

van de bepalingen van de Europese Vogelen 

Habitatrichtlijn en van de Conventie van 

Ramsar, zijnde de internationale overeenkomsten 

waarvoor het Vlaams natuurreservaat is 

aangewezen. 

Het besluit van de Vlaamse regering van 17 oktober 

1988 (Belgisch Staatsblad van 29.10.88) 

wijst 2.183 hectare van de Kalmthoutse Heide 

aan als integraal beschermd gebied overeenkomstig 

de richtlijn 79/409/EEG inzake het behoud 

van de vogelstand, beter bekend als de 

Vogelrichtlijn. 

Bij beslissing van de Vlaamse regering van 14 

februari 1996 werd een oppervlakte van 2.061 

hectare van de Kalmthoutse Heide aangemeld 

bij de Europese Commissie in uitvoering van de 

Europese richtlijn 92/43/EEG inzake de instandhouding 

van de natuurlijke habitats en de 

wilde flora en fauna, beter bekend als de Habitatrichtlijn.


Via het koninklijk besluit van 27 september 

1984 (BS 31.10.84) werd 2.183 hectare van de 

Kalmthoutse Heide aangeduid als waterrijk gebied 

overeenkomstig de Ramsar-conventie van 

1975 voor het behoud van het ecologisch karakter. 

De werken houden het volgende in. 

a) Het herstel van de biotopen waarvoor het 

gebied is aangewezen overeenkomstig de 

Habitatrichtlijn : 64.1 x 31.223 – psammofiele 

heide met calluna- en genista-soorten ; 

64.1 x 35.2 – open grasland met corynephorus- 

en agrostis-soorten op landduinen ; 

22.11 x 22.31 – mineraalarme oligotrofe wateren 

van de Atlantische zandvlakten met 

amphibische vegetatie : lobelia, littorellia en 

isoëtes ; 22.12 x 22.31 & 22.32 – littorelliaof 

isoëtes-vegetatie of met eenjarige vegetatie 

op drooggevallen oevers (nanocyperetalia) 

; 33.11 – Noord-Atlantische vochtige 

heide met erica tetralix ; 31.2 – droge heide 

(alle subtypen) ; 54.6 – slenken in veengronden 

(rhynchosporion). 

b) De optimalisatie van de biotopen voor de 

vogelsoorten opgenomen in de bijlage 1 van 

de Vogelrichtlijn : wespendief, bruine kiekendief, 

nachtzwaluw, zwarte specht, boomleeuwerik, 

blauwborst. 

c) Het tegengaan van verdroging om het ecologische 

karakter van het "wetland" veilig te 

stellen. 

De deelprojecten "natuur" bestaan uit het plaggen 

van vergraste heide, heideherstel door het 

verwijderen van boomopslag en uitbreiding van 

het begrazingsbeheer, ingrepen die essentieel 

zijn om de beoogde biotopen duurzaam in stand 

te houden. Het deelproject "bos" hield een bestrijding 

van Amerikaanse vogelkers in. Met de 

deelprojecten "water" werden enkele stuwen 

geplaatst, grachten gedempt en vennen en poelen 

lokaal uitgeschoond en geherprofileerd, om 

de verdroging van het gebied tegen te gaan. 

De pioniersstadia kunnen zich herstellen onmiddellijk 

na de uitvoering van de werken, de 

volle ontwikkeling van de doelvegetaties kan 

over een periode van vijf tot vijftien jaar lopen, 

afhankelijk van het type en externe factoren. 

Voor het behoud van de gewenste broedvogelsoorten 

is de zonering van de recreatie eveneens 

een belangrijke factor. 

2. De werken zijn afgerond eind december 2000, 

met uitzondering van de afvoer van plagsel. 

Alle werkmachines zijn uit de Heide verdwenen 

sedert 15 december 2000. De rust is dus sedert 

15 december 2000 teruggekeerd. 

3. De werken voor de percelen "natuur", "bos" en 

"water" werden gegund voor een totaalbedrag 

van 704.172 euro. 

Aangezien de aanbesteding van toepassing is op 

heel het Grenspark en de werken voor een deel 

buiten het Vlaams reservaat plaatsvonden, is het 

niet mogelijk een aparte prijs op te geven voor 

de werken in het reservaat. 

4. Overeenkomstig het bestek staat de aannemer 

in voor de verwijdering van deze materialen. 

Ook wordt er gezorgd voor de verwijdering van 

de afgeplagde grond en de boomresten die momenteel 

nog over de hele heide verspreid liggen, 

dit wanneer de weersomstandigheden en 

de toestand van het terrein het toelaten. 

Vanwege de grote hoeveelheden neerslag is het 

niet mogelijk om nu af te voeren zonder schade 

aan te richten. Tijdens het broedseizoen (15.3 

tot 30.6) zijn werken in het terrein evenmin aangewezen, 

zodat de verdere afvoer van het plagsel 

vermoedelijk vanaf juli-augustus 2001 zal 

starten. 

5. Door de hoge waterstanden van de voorbije 

twee jaar liggen vele wegen er inderdaad nat en 

slijkerig bij. Deze toestand doet zich ook voor 

op dienstwegen en wandelwegen die niet werden 

gebruikt tijdens de werken. 

De schade aan wegen ten gevolge van de werken 

is redelijk beperkt. Overeenkomstig het bestek 

staat de aannemer in voor het herstel van 

tijdens de werken aangerichte schade wanneer 

de weersomstandigheden het toelaten. Vanwege 

de grote hoeveelheden neerslag is het niet mogelijk 

om nu het herstel uit te voeren zonder 

verdere schade aan te richten. Ook voor het reguliere 

onderhoud van de zandwegen moet 

worden gewacht op een voldoende droge periode. 

6. Er is geen verharding om volgende redenen. 

– De slechte berijdbaarheid momenteel is een 

gevolg van de grote neerslaghoeveelheden 

die in 2000 vielen.


– Niettegenstaande de aanwezigheid van een 

aantal plassen, is de weg nog steeds berijdbaar 

met een personenwagen. 

– Deze weg is nooit verhard geweest en er is 

geen wijziging van functie opgetreden. 

– De weg is gelegen in het Vlaams natuurreservaat, 

waar onverharde zandwegen een 

specifieke biotoop vormen. 

– De weg is gelegen in beschermd landschap 

waarvan onverharde wegen deel uitmaken. 

– Zodra de weersomstandigheden het toelaten, 

zal de weg worden hersteld overeenkomstig 

punt 5. 

7. De openstelling is niet opgenomen in het Beleidsplan 

Beheer- en Inrichting Grenspark De 

Zoom – Kalmthoutse Heide, om volgende redenen. 

– Eén van de centrale elementen in het Beleidsplan 

is de zonering van de recreatiedruk. 

In heel het Grenspark is recreatief medegebruik 

gericht op wandelen, met een rustgebied 

voor fauna en flora dat zich over Vlaanderen 

en Nederland uitstrekt, en een zone 

voor extensief recreatief medegebruik in de 

randzone. Het blauwe pad is één van de wandelpaden 

die het rustgebied doorkruisen. Er 

werd geopteerd voor een maximale openstelling 

van het reservaat voor de natuurgerichte 

wandelaar en een herlokalisatie van 

actieve recreatie. 

Het instellen van een fietsroute in dit rustgebied 

staat hier haaks op. 

– De aansluiting naar de fietsroute op Nederlands 

grondgebied is wordt gerealiseerd door 

de Grensparkroute voor fietsers, die buiten 

de centrale rustzone ligt, deels in het reservaat 

in de zone voor extensief recreatief medegebruik. 

– De voorgestelde route komt langs de Putse 

Moer, één van de kwetsbare vennen met 

broedvogels zoals dodaars en geoorde fuut, 

en loopt verder naar de Paalberg, waar 

nachtzwaluw, kleine bonte specht, boompieper, 

gekraagde roodstaart en boomleeuwerik 

broeden. 

Deze soorten zijn hetzij opgenomen in de 

Rode Lijst van broedvogels in Vlaanderen, 

hetzij in de Europese Vogelrichtlijn. 

– De voorgestelde route loopt over landduinen 

met bestaande en te ontwikkelen droge 

en natte heide en de overgangszone naar de 

vennen van de Putse Moer. 

Dit zijn de biotopen waarvoor het reservaat 

is aangewezen als Europees Habitatrichtlijngebied. 

– Naast de fietsers zijn er nog andere recreatieve 

sporters die aanspraak maken op een 

uitbreiding van de huidige voorzieningen : de 

ruitervereniging heeft eveneens een aanvraag 

ingediend om een doorsteek naar de 

Paalberg te verkrijgen. Wandelaars met honden 

en jeugdgroepen zullen ongetwijfeld volgen, 

als ze merken dat het principe van het 

centrale rustgebied voor het Grenspark niet 

langer wordt gehanteerd. 

We kunnen één element niet uit het geheel 

lichten zonder het bestaande evenwicht te 

verstoren. 

– Bijkomende recreatiemogelijkheden voor 

een verhoging van de recreatiedruk : een 

fietspad leidt tot een nieuwe recreatiestroom 

in en door het reservaat, in een zone waar 

dat niet gewenst is. 

Bovendien is het dan noodzakelijk de fietsers 

te scheiden van de wandelaars, wat de 

aanleg van een afzonderlijk fietspad vereist : 

vanaf de Putsesteenweg tot aan de grens van 

het begrazings- en rustgebied gaat het hier 

om ongeveer 1500 meter bijkomend aan te 

leggen fietspad. 

8. De aanwezigheid van honden heeft een sterk 

verstorend effect op de fauna en vooral op vogelsoorten 

zoals nachtzwaluw, roodborsttapuit, 

wulp, boomleeuwerik, boompieper, tapuit,... die 

op de grond broeden. Het optimaliseren van 

een natuurreservaat voor vogelsoorten van Europees 

belang (zie Vogelrichtlijn) gaat niet 

samen met het toelaten van honden. Vele zowel 

Belgische als buitenlandse natuurreservaten en 

nationale parken zijn overigens volledig verboden 

voor honden.


Daarnaast blijkt in de praktijk dat steeds loslopende 

honden aanwezig zijn, terwijl ze aan de 

leiband moeten gehouden worden. 

Jaarlijks worden tientallen schapen gebeten, 

jaarlijks sterven er een wisselend aantal aan hun 

verwondingen of aan stress. De beelden die onlangs 

circuleerden van de slachtoffers van de 

"wolf'" van het Waasland zijn goed bekend bij 

onze medewerkers op de Kalmthoutse Heide. 

Vanwege deze traumatische ervaringen kan 

zelfs het voorkomen van honden aan de leiband 

voldoende zijn om de schaapskudde in paniek 

te doen slaan. Indien dergelijke problemen zich 

met de runderen of de paarden voordoen, zouden 

gevaarlijke situaties voor wandelaars kunnen 

ontstaan. 

Dit willen we als beheerder te allen prijze vermijden. 

Vraag nr. 55 




Zie : 




Vraag nr. 24 



Blz. 1234 

Antwoord 






Vraag nr. 56 



Natuurherstel IJzermonding – Stand van zaken 

Vanaf september 2000 loopt de tweede fase van het 

natuurherstel in het Vlaams natuurreservaat De IJzermonding, 

bij de havengeul in Nieuwpoort. 

Nadat in een eerste fase de oude gebouwen werden 

afgebroken, worden in deze tweede fase de 

dokken en kaaien ontmanteld. Acht aanlegsteigers 

en 1,3 kilometer harde oeverbeschoeiingen worden 

afgebroken. 178.000 m3 zand van de opgehoogde 

terreinen wordt afgegraven. 

Door de ontmanteling van dokken en kaaien zal de 

oppervlakte van bij hoogtij door zout water overstroombare 

slikken en schorren vergroten met ongeveer 

16 hectare. 

Terecht wordt de volledige afbraak van deze oude 

marinebasis bestempeld als "het meest ambitieuze 

natuurherstelproject dat tot op heden in Vlaanderen 

werd uitgevoerd" (zie Nieuwsbrief afdeling 

Natuur – nummer 3 – herfstnummer 2000). 

1. Welke werken moeten, in het kader van het natuurherstel, 

nog worden uitgevoerd in het natuurreservaat 

De IJzermonding Binnen welke 

termijn Voor welke bedragen 

2. Hoever staat de ontwikkeling van het natuurbeheersplan 

voor De IJzermonding 

3. In welke mate wordt het natuurreservaat De IJzermonding 

opengesteld voor het publiek 

Antwoord 

1. Het voornaamste in de derde fase van het natuurherstelproject 

"IJzermonding" uit te voeren 

werk bestaat uit de afgraving van de opgehoogde 

terreinen tussen de reeds verwijderde slipway 

van de oude marinebasis en de kreek van 

Lombardsijde. 

De aanbesteding van dit werk moet nog plaatsvinden. 

Mijn administratie is dit aan het voorbereiden, 

maar ik wacht nog op de resultaten van 

deze aanbesteding om mij vast te pinnen op een 

concrete datum en ik zal pas na de gunning concrete 

bedragen kunnen bekendmaken. 

2. Het complex van strand, duin, slik en schor 

langs de oostelijke oever van de IJzermonding 

werd bij ministerieel besluit van 3 maart 1999 

aangeduid als Vlaams natuurreservaat. 

Overeenkomstig de bepalingen van artikel 34 

van het decreet van 21 oktober 1997 betreffende 

het natuurbehoud en het natuurlijk milieu, 

moet bijgevolg een beheersplan voor dit natuurreservaat 

worden opgemaakt en goedgekeurd. 

Het fysisch programma van het TWOL (Toege-


past Wetenschappelijk Onderzoek voor het 

Leefmilieu) voorziet een project van wetenschappelijke 

monitoring van de evolutie van het 

gebied na de ontmanteling van de oude marinebasis. 

De uitvoering van deze studie zal drie jaar in 

beslag nemen. Uit de conclusies en aanbevelingen 

van dat onderzoeksproject zal dan een beheersplan 

kunnen worden afgeleid. 

3. De werfzone van de oude marinebasis is op 

heden om veiligheidsredenen voor de duur van 

de werken ontoegankelijk voor het publiek. 

Na beëindiging van de grootschalige natuurherstelwerken 

zal een permanent toegankelijk 

wandelpad worden uitgestippeld. Op enkele 

plaatsen zullen vogelkijkhutten worden opgericht, 

van waaruit de op slik en schor pleisterende 

vogels zullen kunnen worden gadegeslagen. 

De meer kwetsbare terreingedeelten zullen 

enkel via geleide wandelingen toegankelijk zijn. 

Vraag nr. 57 



Wateroverlast Sluizen Tongeren – Maatregelen 

Het probleem van de wateroverlast voor de inwoners 

van Sluizen (Tongeren) sinds de heraanleg van 

de N618 Tongeren-Visé is bekend. Zowel de administratie 

Wegen en Verkeer (afdeling Limburg) als 

de ruilverkaveling richting Millen en de stad Tongeren 

zijn hier betrokken partij. De bewoners vragen 

resultaat en dus in de eerste plaats een concreet 

plan. Nu wordt de bal van de ene partij naar 

de andere teruggekaatst. En bij elke hevige regenbui 

blijven de bewoners zitten met de schrik en de 

wateroverlast. 

In de zomerperiode bracht de minister een bezoek 

aan Zuid-Limburg in het kader van de problematiek 

van de wateroverlast en engageerde zich om 

hiervoor financiële steun uit te trekken. 

1. Welke stappen zette zij – of de diensten onder 

haar bevoegdheid – reeds om het concrete probleem 

langs de N618 in dit steunprogramma op 

te nemen 

2. Werden reeds andere stappen gezet naar onder 

andere het ruilverkavelingscomité, de afdeling 

Wegen en Verkeer, de stad Tongeren, om hiervoor 

een planning op te maken 

Antwoord 

1. Het Vlaams Parlement keurde op 22 december 

2000 het decreet houdende bepalingen tot begeleiding 

van de begroting 2001 goed. Dit decreet 

bevat de rechtsgrond voor een subsidieregeling 

van het Vlaams Gewest waarbij gemeenten 

worden aangemoedigd om kleinschalige erosiebestrijdingsmiddelen 

uit te voeren. 

Dit zijn brongerichte maatregelen met het oog 

op de beheersing van bodemerosie en de daarmee 

gepaard gaande modderoverlast. Het is 

hierbij de bedoeling het oppervlakkig afstromend 

water op de percelen zo snel mogelijk na 

het verlaten van de percelen af te remmen of op 

te vangen, zodat bodemerosie wordt voorkomen 

en de sedimentlast van het afstromende 

water wordt beperkt. 

De maatregelen zullen zowel het opmaken van 

een gemeentelijk erosiebestrijdingsplan, als het 

uitvoeren van erosiebestrijdingswerken kunnen 

omvatten. De gemeente zal zich hierbij niet 

moeten beperken tot het eigen openbaar of privaat 

domein. Mits hun akkoord, kunnen de werken 

ook worden uitgevoerd op gronden van publiek- 

en privaatrechtelijke rechtspersonen en 

natuurlijke personen. 

Momenteel wordt door de afdeling Land van de 

administratie Milieu-, Natuur-, Land- en Waterbeheer 

het uitvoeringsbesluit voorbereid waarin 

de procedure voor het toekennen van de subsidie 

wordt uitgewerkt. Het ontwerpbesluit zal 

eerstdaags ter goedkeuring worden voorgelegd 

aan de Vlaamse regering. Het bepaalt dat er 

jaarlijks een investeringsprogramma wordt 

goedgekeurd. 

In 2001 zal er geen investeringsprogramma worden 

opgemaakt. Om in 2001 in aanmerking te 

komen voor een subsidie van het Vlaams Gewest 

zal de gemeente, op basis van het ontwerpdossier 

en een verantwoording van de voorgenomen 

werken, een subsidieaanvraag moeten 

indienen bij de afdeling Land. 

Op de begroting van de Vlaamse Gemeenschap 

voor 2001 werd een bedrag van 75 miljoen frank 

opgenomen voor de subsidiëring van de kleinschalige 

erosiebestrijdingsmaatregelen. 

2. Zoals ik de Vlaamse volksvertegenwoordiger 

reeds in antwoord op haar vorige vraag van 10 

december 1999 meedeelde, werd de ruilverkaveling 

Mal beëindigd op 30 augustus 1983 (vraag


nr. 58 van 10 december 1999 ; Bulletin van Vragen 

en Antwoorden nr. 8 van 18 februari 2000, 

blz. 624 – red.). 

Alhoewel het ruilverkavelingscomité nog steeds 

bestaat, beperken de mogelijkheden voor het 

uitvoeren van werken zich, na het verlijden van 

de ruilverkavelingsakte, tot werken op het 

openbaar domein van de gemeente of de provincie. 

Werken op privaat domein kunnen enkel 

worden uitgevoerd na onteigening door de gemeente 

of de provincie, of mits akkoord van de 

betrokken eigenaars of gebruikers. 

Voor de uitvoering van werken kan het ruilverkavelingscomité 

een subsidie van het Vlaams 

Gewest krijgen. Het resterende deel van de kosten 

komt ten laste van de gemeente of de provincie. 

Aangezien er, zoals ik reeds vermeldde, specifiek 

voor het uitvoeren van kleinschalige erosiebestrijdingsmaatregelen 

door de gemeenten 

eerstdaags een subsidieregeling zal worden 

goedgekeurd, vind ik het beter om eerst het resultaat 

van dit nieuw specifiek instrument af te 

wachten, vooraleer het probleem van de wateroverlast 

in Sluizen aan te pakken via het ruilverkavelingscomité 

Mal. 

Vraag nr. 58 



Zeekanaal Brussel-Schelde – Waterkwaliteit 

In 1999 heeft het Zeekanaal Brussel-Schelde globaal 

genomen een "matige" biologische waterkwaliteit 

en het zuurstofgehalte wijst op een "verontreinigde 

toestand" (Waterkwaliteit – Lozingen in 

het water 1999, blz. 129, Vlaamse Milieumaatschappij, 

2000). Het Zeekanaal is een van de drukst beviste 

waters in de provincie Vlaams-Brabant. 

Mijn vragen betreffen onder meer de waterkwaliteit 

van het Zeekanaal Brussel-Schelde voor het 

gedeelte tussen Vilvoorde en Kapelle-op-den-Bos 

(eventueel tot Willebroek). 

1. Wat zijn de oorzaken van de "matige" biologische 

kwaliteit en van de "verontreinigde toestand" 

van het water op basis van het zuurstofgehalte 

en wat overwegen de diensten van de 

minister te doen om dat te verhelpen 

2. Kan de fysico-chemische en biologische kwaliteitsverbetering 

of kwaliteitsverslechtering van 

het water voor de jaren 1998 en 1999 worden 

meegedeeld voor het gedeelte tussen Vilvoorde, 

Humbeek, Nieuwenrode en Kapelle-op-den- 

Bos 

3. Wordt daar een verbetering van de waterkwaliteit 

verwacht voor de komende jaren 

4. Werden er de jongste jaren vissterftes waargenomen 

en zo ja, wat waren de oorzaken en hoe 

werden deze problemen toen opgelost 

5. Behalve de jaarlijkse uitzetting van aanzienlijke 

hoeveelheden pootvis, wordt in de eerste plaats 

gestreefd naar een visstand die zich in de mate 

van het mogelijke op een natuurlijke wijze in 

stand kan houden. 

Wordt overwogen om (nieuwe) paaiplaatsen te 

creëren tussen Vilvoorde en Kapelle-opden-Bos 

en zo ja, waar 

Antwoord 

1. De verontreiniging van het Zeekanaal Brussel- 

Schelde wordt veroorzaakt door verschillende 

factoren, waaronder : 

– overstorten van (zwaar) verontreinigd Zennewater 

op verschillende plaatsen, met name 

in Lembeek (capaciteit : 66 m 3 /s), Anderlecht 

(24 m 3 /s) en Molenbeek (15 m 3 /s) ; 

– ter hoogte van de Verbrande Brug in Grimbergen 

mondt de verontreinigde Maalbeek, 

een waterloop van tweede categorie, in het 

kanaal uit ; andere, minder belangrijke 

beken die in Humbeek in het kanaal uitmonden 

zijn de Lintbeek, de Driesbosbeek en de 

Sasbeek in Humbeek ; 

– eveneens ter hoogte van de Verbrande Brug 

is er een overstort (capaciteit : 23 m 3 /s) van 

de Tangebeek, waarvan het water van slechte 

kwaliteit is ; 

– in Ruisbroek wordt het verontreinigde water 

van de Zielbeek (voor naar schatting 30 à 

40 %) en de Vliet (voor 100 %) naar het kanaal 

overgepompt ; op deze twee beken 

lozen heel wat bedrijven, waaronder Prayon 

Rupel als belangrijke verontreiniger ; tevens 

is het slibbezinkingsbekken van de Vliet der-


mate verzadigd dat ook slib mee wordt opgepompt 

; 

– in Bornem kan door de NV Zeekanaal verontreinigd 

Scheldewater in het kanaal worden 

opgenomen ; 

– mogelijke lozingen van (bedrijfs)afvalwaters 

op het grondgebied van het Brusselse 

Hoofdstedelijke gewest ; 

– op het Brussels grondgebied zouden ook een 

aantal (ingebuisde) beken in het kanaal uitmonden, 

met name de Molenbeek, de Drootbeek, 

de Parucq, de Beysegembeek, de Driegotenbeek, 

de Broekbeek en de Neerpedebeek 

; 

– ten slotte is het de vraag welke invloed de 

drukke en overigens toenemende scheepvaart 

op de waterkwaliteit van het Zeekanaal 

heeft (een positieve invloed is de betere 

beluchting). 

2. De Vlaamse Milieumaatschappij (VMM) heeft 

geen meetgegevens over de waterkwaliteit van 

het Zeekanaal Brussel-Schelde tussen Vilvoorde 

en Kapelle-op-den-Bos. Een precies antwoord 

kan dus niet worden gegeven. 

Op basis van meetgegevens in Brussel/Vilvoorde 

en Willebroek is evenwel af te leiden dat de 

kwaliteit van het kanaal vrij stabiel is in de tijd 

en in de ruimte. Verondersteld wordt dat de biologische 

kwaliteit er eveneens "matig" is en de 

zuurstofhuishouding er wijst op een matig verontreinigde 

tot verontreinigde toestand. 

VMM zal onderzoeken of het opportuun is om 

tussen Willebroek en Vilvoorde een bijkomende 

meetplaats in het meetnet in te lassen. 

3. Een significante verbetering van de waterkwaliteit 

van het kanaal zal slechts kunnen optreden 

bij een verbetering van de waterkwaliteit van de 

Zenne. Ik kan hiervoor verwijzen naar mijn antwoord 

op de parlementaire vraag nr. 62 van 12 

januari 2001 van de Vlaamse volksvertegenwoordiger 

(zie blz. 1162 – red.). 

Op termijn zou ook de kwaliteit van de beken 

die in het kanaal uitmonden, moeten verbeteren, 

onder meer bij de opstart van de RWZI 

Grimbergen-Zemst. (RWZI : rioolwaterzuiveringsinstallatie 

– red.) 

Daarnaast zal de verbetering van de kwaliteit 

van de Schelde – als resultante van de waterzuiveringsinspanningen 

in een groot deel van 

het Vlaamse gewest – ook voor het kanaal een 

positieve impact hebben in Bornem. 

4. Vissterfte wordt af en toe waargenomen, vooral 

bij warmer weer ; in dat verband dient aangestipt 

te worden dat de centrales van Electrabel 

in Schaarbeek en Vilvoorde en Prayon Rupel in 

Willebroek in het kanaal koelwater lozen, met 

een zekere opwarming tot gevolg. 

Een drietal jaar geleden was er een aanzienlijke 

vissterfte op het Zeekanaal tussen Humbeek en 

de sluis van Zemst. De NV Zeekanaal, de Civiele 

Bescherming en de Provinciale Visserijcommissie 

van Vlaams-Brabant kwamen ter plaatse. 

Er werd ongeveer 1.200 kilogram vis opgeschept 

en afgevoerd. De oorzaak is onbekend, 

het vermoeden bestaat dat er een lozing door 

een schip gebeurde. 

De vorige vissterfte (op de Darse, insteekdok 

Vilvoorde) gebeurde meer dan tien jaar geleden. 

5. De Provinciale Visserijcommissie van Vlaams- 

Brabant, het Instituut voor Bosbouw en Wildbeheer 

(IBW) en de afdeling Bos en Groen zijn 

vragende partij voor het aanleggen van paaiplaatsen 

langs het Zeekanaal. 

In 1993 reeds werden enkele potentiële paaiplaatsen 

voorgesteld aan de beheerder van het 

kanaal (zie IBW-verslag IBW.Adv.93.023). 

Enerzijds werd een paaiplaats in Zemst gelegen 

achter de aanlegplaats voor binnenschepen 

stroomopwaarts de sluis van Zemst op de linkeroever 

voorgesteld, en anderzijds een paaiplaats 

aan de gemeentegrens Zemst-Grimbergen 

langs de rechteroever van het kanaal. 

Tot op heden werden de projecten echter nog 

niet opgestart. De NV Zeekanaal als beheerder 

van dit kanaal zal hierover meer inlichtingen 

kunnen verschaffen.


Vraag nr. 59 



Vaalbeek-Molenbeek Oud-Heverlee – Waterkwaliteit 

Een van de opmerkelijke vaststellingen in 1999 in 

verband met het Dijlebekken is dat de biologische 

kwaliteit van de Vaalbeek-Molenbeek in Oud-Heverlee 

"slecht" is stroomafwaarts de rioolwaterzuiveringsinstallatie 

(RWZI) Vaalbeek (meetpunt 

486100) en "zeer slecht" enkele honderden meter 

verder stroomafwaarts (meetpunt 486000). Het 

zuurstofgehalte wijst op een "matige", respectievelijk 

"verontreinigde" toestand (Waterkwaliteit – 

Lozingen in het water 1999, blz. 126, Vlaamse Milieumaatschappij, 

2000). 

1. De RWZI Vaalbeek heeft een capaciteit van 

1.800 IE (inwonersequivalent), maar ondergaat 

een belasting van 2.489 IE. 

Hoe verklaren en verantwoorden de diensten 

van de minister deze "overbelasting" 

2. Lozingspunten van huishoudelijke afvalwaters 

en andere lozingspunten in deze ecologisch 

waardevolle vallei zullen worden opgeheven 

door de aanleg van een collector naar de RWZI 

Kessel-Lo. 

Voor wanneer is dit gepland 

Antwoord 

1. De RWZI Vaalbeek (Oud-Heverlee) heeft een 

ontwerpcapaciteit van 1.800 inwonersequivalent 

op basis van 54 gram biochemisch zuurstofverbruik 

(BZV) per IE. Het is juist dat op dit ogenblik, 

op basis van administratieve tellingen, het 

afvalwater van 2.489 inwoners is aangesloten op 

dit zuiveringsstation waarvan het effluent wordt 

geloosd in de Vaalbeek. Niet alleen het aantal 

aangesloten inwoners is echter van belang. Belangrijker 

is het antwoord op de vraag of het 

zuiveringsstation de toekomende vuilvrachten 

ook effectief naar behoren kan verwerken. 

De resultaten van de metingen door de Vlaamse 

Milieumaatschappij uitgevoerd in 2000, tonen 

aan dat de hydraulische belasting van dit zuiveringsstation 

zeer sterk fluctueert uit het oogpunt 

van de tijd. Volgens de uitgevoerde metingen 

blijft de (hydraulische) belasting bij droogweeromstandigheden 

echter onder de ontwerpcapaciteiten. 

De influentconcentraties van de 

diverse parameters sluiten, eveneens bij droogweeromstandigheden, 

vrij goed aan bij de verwachte 

waarden. 

Ter illustratie, belasting op BZV-basis : 

1997 742 IE 

1998 1.828 IE 

1999 1.477 IE 

De gemiddelde belasting bij droog weer bedraagt 

± 1000 IE. Bij regenweer kan er soms 

door de first-flush en het aanslibben van de collector 

een grotere belasting toekomen, in geen 

geval is de RWZI echter overbelast. 

Hoewel voor deze RWZI geen normen voor 

nutriënten gelden (< 10.000 IE), werd de installatie 

aangepast (extra beluchter en aanpassing 

sturing), waardoor in verregaande mate toch 

stikstof wordt verwijderd (in 1999 met een rendement 

van 64 %, in 2000 wordt dit zelfs bijna 

70 %). 

De zuiveringsresultaten van de zuiveringsinstallatie 

zijn, wat de zuurstofbindende stoffen (ZS = 

zwevende stoffen, BZV = biochemisch zuurstofverbruik, 

CZV = chemisch zuurstofverbruik) 

betreft, goed te noemen, zoals blijkt uit onderstaande 

tabellen. Zelfs stikstof (N) en fosfor (P) 

worden dus vrij goed verwijderd, niettegenstaande 

deze installatie hiervoor niet geconcipieerd 

is. 

Tabel 1 

Toetsing van ZS BZV CZV 

concentraties 

Vergund (mg/l) 60 25 125 

Aantal metingen 16 16 10 

Aantal overschrijdingen 

0 0 0 

Max. overschrijdingen* 

2 2 2 

Voldaan aan Vlarem Ja Ja Ja 

* Maximum aantal overschrijdingen volgens 

Vlarem-bijlage 4.2.5.4, art. 3, § 1, 1° 

Typische gemiddelde effluentwaarden zijn 

(1999) : 

BZV : 4,4 mg/l 

CZV : 45,5 mg/l 

ZS : 13,4 mg/l 

Ntot : 16,9 mg/l 

Ptot : 4,1 mg/l


Eerlang zullen eveneens alle gegevens voor 2000 beschikbaar zijn. 

Tabel 2 

Toetsing van de zuiverings- ZS BZV CZV N P 

rendementen 

Te behalen rendement 

Behaald rendement 96,68 % 96,99 % 91,92 % 73,03 % 51,29 % 

Voldaan aan Vlarem n.v.t. n.v.t. n.v.t. n.v.t. n.v.t. 

(N.v.t. : niet van toepassing – red.) 

Wat de vervuiling van de Vaalbeek betreft, werd 

het volgende vastgesteld. 

Het eerste lozingspunt (meetpunt 486100) is 

vlak achter de RWZI gelegen. Op deze plaats 

komt ook een ongezuiverde lozing toe (10 IE) 

die hydraulisch niet meer aansluitbaar was. Hier 

meet men dus het effluent van de RWZI en de 

ongezuiverde lozing samen. De RWZI vormt eigenlijk 

het begin van de Vaalbeek, waardoor de 

impact door de overstort aan de RWZI bij 

zwaar regenweer ook veel groter is (men krijgt 

immers geen zelfreinigend effect zoals dit het 

geval is wanneer men loost in een bestaande 

beek). 

Geen enkele RWZI loost echter effluent van 

beekwaterkwaliteit. De RWZI Oud-Heverlee 

moet enkel voldoen aan de basisnormen, geen 

stikstof- en fosforverwijdering. Er wordt echter 

+/- 70 % van de stikstof afgebroken en +/- 50 % 

van de fosfor, we mogen dus concluderen dat de 

RWZI meer dan behoorlijk werkt. 

Het tweede lozingspunt (meetpunt 486000) enkele 

honderden meter verder stroomafwaarts, 

bevat de ongezuiverde lozing van enkele achtergelegen 

huizen. 

De nog aanwezige vervuiling heeft derhalve 

niets te maken met het al of niet goed werken 

van de RWZI. De RWZI blijkt zelfs heel goed 

te weken en is helemaal niet overbelast. 

2. Het bovengemeentelijk project "Collector Vaalbeek 

fase 1" (20573) waarnaar de Vlaamse 

volksvertegenwoordiger verwijst, zou aanvankelijk 

het afvalwater van het gemeentelijk project 

"wegen- en rioleringswerken Maurits Noëstraat 

tussen Waversebaan en Grezstraat" opnemen 

en afvoeren naar het RWZI Leuven (vroeger 

RWZI Kessel-Lo genoemd). 

De gemeente heeft echter, zonder gebruik te 

maken van gewestelijke subsidies, werken uitgevoerd 

in de Maurits Noëstraat waardoor de 

vuilvracht rechtstreeks zal kunnen worden opgenomen 

door het bovengemeentelijk project 

"Collector Dijle fase 2" (20166) dat gepland is 

voor het investeringsjaar 2001. Hierdoor haalt 

het project "Collector Vaalbeek fase I" nauwelijks 

nog rendement. Bij de opmaak van het bovengemeentelijk 

investeringsprogramma 2002- 

2006 werd dan ook beslist dit project stop te zetten. 

Het technisch plan van het project "Collector 

Dijle fase 2" werd intussen door de NV Aquafin 

ingediend bij het Vlaams Gewest en zal binnenkort 

worden besproken. De oplevering van dit 

project wordt op dit moment gepland voor oktober 

2003. 

Het opnemen van de resterende vuilvracht van 

de "Collector Vaalbeek fase 1" (55 IE) wordt 

beschouwd als een gemeentelijke opdracht, die 

mogelijk wel voor subsidie in aanmerking komt. 

Vanaf de RWZI Oud-Heverlee zijn er op de 

Vaalbeek nog enkele kleine lozingspunten aanwezig. 

Het grootste lozingspunt op de Vaalbeek 

(t.h.v. de eerste vijver) werd recentelijk opgenomen 

en via een gemeentelijk project mee aangesloten 

op de bestaande rioleringsinfrastructuur, 

die ter hoogte van de Ophemstraat eveneens in 

de Vaalbeek terechtkomt . Dit lozingspunt zal 

via het project 20.166 "Collector Dijle fase 2" 

mee worden aangesloten op de RWZI Leuven. 

De overige kleine lozingspuntjes werden ooit 

op het rollend IP vermeld om via de projecten 

"Collector Vaalbeek fase 1 en 2" mee te worden 

aangesloten op "Collector Dijle fase 2" (IP : investeringsprogramma 

– red.). Gezien het wegvallen 

van het grote lozingspunt en gezien de 

beperktheid van de resterende lozingspunten, 

wordt de opname van deze lozingspunten niet


meer als bovengemeentelijk beschouwd en werden 

deze projecten uit het rollend IP genomen. 

Het aansluiten of saneren van deze resterende 

lozingspunten valt dan ook onder de verantwoordelijkheid 

van de gemeente. 

De waterkwaliteit van de Vaalbeek zou zeer 

goed zijn in het stroomafwaarts gelegen natuurgebied, 

ware het niet dat er nog een belangrijk 

lozingspunt voorkomt waarop talrijke horecabedrijven 

zijn aangesloten. Dit lozingspunt werd 

door de gemeente verlegd van de laatste vijver 

naar achter deze vijver. 's Zomers zorgde dit lozingspunt 

immers voor stankhinder op een 

drukbezochte wandelplaats met een vijftal florerende 

restaurants. Voorheen zorgde de laatste 

vijver voor een goede bezinking en zelfzuivering 

van de geloosde vuilvracht. Stroomafwaarts 

ervan bevonden zich hier in 1988 nog zeer grote 

vispopulaties, behorende tot tien soorten (paling, 

blankvoorn, rietvoorn, zeelt, grondel, karper, 

kroeskarper, baars, bliek en Amerikaanse 

katvis). 

De verlegging van het lozingspunt was interessant 

voor de plaatselijke horeca, maar nefast 

voor de natuur en vooral voor het visbestand. 

De "echte" problemen van de Vaalbeek en het 

stroomafwaarts gelegen natuurgebied worden 

dus zeker niet veroorzaakt door de RWZI Oud- 

Heverlee. 

Vraag nr. 60 




Natuurminnend Vlaanderen in het algemeen en 

Vogelbescherming Vlaanderen in het bijzonder 

blijven zich zorgen maken over het hoge aantal 

vensterslachtoffers : vogels die zich te pletter vliegen 

tegen de glazen wanden van hoge gebouwen 

en tegen ruiten ( Mens en Vogel – Informatieblad 

voor Studie en Bescherming van Vogels – 

okt.-nov.-dec. 2000 – nr. 4). 

In de natuur sterven vogels zelden van ouderdom. 

Daarvoor worden ze door te veel gevaren belaagd. 

Wanneer deze gevaren van natuurlijke aard zijn, is 

dit aanvaardbaar. Anders is het wanneer dodelijke 

ongevallen direct of indirect worden veroorzaakt 

door toedoen van de mens, zoals de oprichting van 

hoge gebouwen met ruiten, doorzichtig of spiegelend, 

met een groot oppervlak (wat niet betekent 

dat kleine vensters, zelfs verdeeld in kleine vakjes, 

ongevaarlijk zijn). 

De weerspiegeling van de hemel of de begroeiing 

in de weerspiegelende of getinte ruiten heeft een 

verwarrend effect op de vogels. Verder zijn planten 

die zich vlakbij een raam of een glazen deur bevinden 

erg aantrekkelijk voor vogels, die in de grootste 

verwarring tegen de ruit botsen als zij bij het 

aantrekkelijke groen proberen te komen. Alleen al 

door het feit dat een ruit doorzichtig is, blijft ze – 

als een onzichtbare hindernis voor de vogels – een 

gevaar. 

Aangezien er niets te veranderen is aan de vraag 

naar meer glas in nieuwe bouwwerken, zou toch 

minstens moeten worden geprobeerd de kans op 

botsingen zoveel mogelijk te beperken. 

In theorie is de enig mogelijke oplossing : de hindernis 

zichtbaar maken voor de vogels. De middelen 

daarvoor zijn echter niet altijd haalbaar of esthetisch 

verantwoord (vervangen van spiegelglas 

door doorzichtig of mat glas, plaatsen van een net, 

parelgordijn of bamboestokjes voor vensters of 

deuren, ... ). Een zeer doeltreffende methode om 

het aantal botsingen aanzienlijk te verminderen, is 

het aanbrengen op de ruiten van zelfklevers met 

het silhouet van vliegende roofvogels. De functie 

van de roofvogelsilhouetten is niet zozeer de vogels 

de schrik op het lijf te jagen, dan wel het zichtbaar 

maken van de ruiten. Men kan ze dus evenzeer 

versieren met aantrekkelijke afbeeldingen. 

Belangrijk is het om de plaatsen die een blijvend 

gevaar vormen, zoals grote glasoppervlakken, die 

een hindernis zijn op een "verplichte doorgang" 

van de trekvogels, zo goed mogelijk zichtbaar te 

maken. 

1. Welke maatregelen neemt de minister binnen 

zijn/haar bevoegdheden ter vermindering van 

het aantal "vensterslachtoffers" 

2. Zijn er aanbevelingen gedaan aan de diensten 

die onder zijn/haar bevoegdheid ressorteren om 

de nodige stickers aan te brengen op plaatsen 

die voor de vogels obstakels vormen waartegen 

ze zich te pletter kunnen vliegen 

3. Worden ook andere mogelijke acties overwogen 

met als doel het beschermen van vogels tegen 

het fenomeen "vensterslachtoffers" 

4. Worden er ook initiatieven genomen om de bevolking 

te sensibiliseren voor dit fenomeen



Gecoördineerd antwoord 

1. Uit de inventarisatie uitgevoerd in het kader 

van deze vraag blijkt dat het aantal maatregelen 

ter vermindering van het aantal raamslachtoffers 

onder vogels beperkt is. Heel wat gebouwen 

bevinden zich dan ook in de geürbaniseerde 

delen van Brussel of de provinciehoofdplaatsen. 

Het voorkomen van trekvogels is hier niet 

onbestaande, zoals de foto's in het geciteerde 

tijdschrift getuigen, maar de concentraties zijn 

toch heel wat beperkter dan in het buitengebied, 

zodat het aantal slachtoffers vermoedelijk 

veeleer beperkt zal zijn. 

Diensten die gehuisvest zijn in gebouwen die in 

het open gebied staan, kennen het fenomeen 

van de raamslachtoffers wel en waar herhaaldelijk 

vensterbotsingen plaatsvinden, werden in 

de bekende situaties roofvogelsilhouetten aangebracht. 

Dit is onder meer het geval bij de 

Vlaamse bezoekers- en NME-centra die nabij 

reservaten zijn gelegen en waar de concentraties 

aan vogels en dus de kans op een botsing 

groter zijn (NME : natuur- en milieueducatie – 

red.). Binnen de bevoegdheid van de minister 

van Openbare Werken is één gebouw bekend 

waar vroeger vaak "vensterslachtoffers" gesignaleerd 

zijn : de Kallosluis. Geregeld vlogen vogels 

zich te pletter tegen de twee bedieningsdeuren 

van het gebouw. Er werden roofvogelprofielen 

op deze deuren aangebracht, met gunstig 

resultaat. 

Wat het afleveren van bouwvergunningen voor 

gebouwen van de Vlaamse overheid betreft, 

wordt momenteel geen rekening gehouden met 

dit aspect. De verleende bouwvergunning wordt 

weliswaar afhankelijk gesteld van bepaalde 

voorschriften, doch deze passen uiteraard voornamelijk 

in de lokale ruimtelijke context en de 

architecturale vormgeving. Initiatieven op dit 

vlak met als doel de bescherming van de vogels, 

kunnen moeilijk worden verwacht van de minister 

bevoegd voor Ruimtelijke Ordening. 

2. Geen enkele minister van de Vlaamse regering 

maakt melding van richtlijnen voor het aanbrengen 

van stickers of roofvogelprofielen. 

3. Er worden momenteel geen specifieke acties 

ondernomen. 

4. Toerisme Vlaanderen zal in een van de volgende 

nummers van het informatieblad de toeristische 

bedrijven aansporen om aandacht te 

schenken aan deze problematiek. 

De Vlaamse Huisvestingsmaatschappij is zeker 

bereid mogelijke (haalbare) maatregelen in ontwerponderrichtingen 

voor bouw en renovatie 

op te nemen. Eerst moet dan wel uitsluitsel bestaan 

over welke types van beglazing te mijden 

zouden zijn. Via informatieve campagnes naar 

de socialehuisvestingsmaatschappijen en de sociale 

ontleners toe, kunnen eveneens suggesties 

worden bezorgd om tot concrete maatregelen 

over te gaan. 

Ook in de Vlaamse natuureducatieve centra is 

er aandacht voor de problematiek. 

Vraag nr. 61 



Militaire domeinen – Natuurbeheer 

Op 1 juni 1999 is een overeenkomst in werking getreden 

tussen de Belgische Staat (vertegenwoordigd 

door de minister van Landsverdediging) en 

het Vlaams Gewest (vertegenwoordigd door de 

Vlaamse minister van Leefmilieu). Deze overeenkomst 

handelt over het natuurbehoud en het bosbeheer 

op 21 militaire domeinen in Vlaanderen. 

De lijst van 21 militaire domeinen is gezamenlijk 

opgesteld door de afdelingen Natuur, Bos en 

Groen en de Divisie Infrastructuur van de Generale 

Staf van de Krijgsmacht. 

In deze overeenkomst wordt gesteld dat militair 

gebruik de hoofdbestemming van de domeinen 

blijft. Delen van deze militaire domeinen die (in de 

vorm van een concessie) als cultuurgrond in gebruik 

zijn bij beroepslandbouwers en als dusdanig 

ook zijn aangegeven bij de Mestbank, vallen buiten 

de overeenkomst. Indien op de domeinen werken 

nodig zijn voor militaire doelstellingen, worden alle 

noodzakelijke maatregelen genomen om schade te 

voorkomen, te beperken of te herstellen. 

1. Welke criteria werden gehanteerd om tot 21 militaire 

domeinen te komen 

2. Werd de betrokken overeenkomst reeds geëvalueerd 

Zo ja, wat waren de conclusies 

3. Wanneer wordt de lijst aangevuld Wat zijn de 

criteria voor de aanvulling op deze lijst


Antwoord 

1. De overeenkomst tussen het Vlaams Gewest en 

de Belgische Staat werd tijdens de vorige legislatuur, 

wat het Vlaams Gewest betreft, onderhandeld 

op niveau van het kabinet van de 

Vlaamse minister bevoegd voor het natuurbehoud. 

Criteria of randvoorwaarden zijn hiervan niet 

bekend. Een aantal belangrijke gebieden waren 

reeds voordien, op basis van overeenkomsten, 

in beheer bij de afdeling Bos en Groen. 

Waarschijnlijk heeft de militaire overheid zelf 

een selectie gemaakt van terreinen met een aanzienlijke 

oppervlakte bos en andere natuur en 

die tegelijkertijd minder intensief militair worden 

gebruikt. 

Het is wel zo dat een ontwerp van lijst van domeinen, 

die als bijlage aan de overeenkomst is 

toegevoegd, vooraf voor advies is voorgelegd 

aan de afdeling Bos en Groen. 

2. Omdat het protocol dat werd afgesloten met het 

Ministerie van Landsverdediging zich nog in 

een beginfase bevindt, vond tot op heden nog 

geen officiële evaluatie plaats. Op 16 januari 

jongstleden ontvingen beide afdelingen een uitnodiging 

van de Generale Staf van de Krijgsmacht 

voor een evaluatievergadering over de 

beheersovereenkomst, die op 2 februari zal 

plaatsvinden. 

De beheerscommissies die voor de diverse militaire 

domeinen werden geïnstalleerd, komen op 

geregelde tijdstippen samen. Tijdens deze commissievergaderingen 

werden al diverse concrete 

maatregelen afgesproken en uitgevoerd. Hierbij 

kan melding worden gemaakt van uitvoering 

van dunningshameringen, organiseren van houtverkopen, 

uitvoering van maai- en vrijstellingswerken, 

bestrijding van Amerikaanse vogelkers 

en creatie van open plaatsen in het bos. Ook 

werden er duidelijke afbakeningen gemaakt van 

te beheren terreinen tussen de afdeling Natuur, 

afdeling Bos en Groen en de militaire overheid. 

Op basis van de informatie van de buitendiensten 

van beide afdelingen kan worden gesteld 

dat de overeenkomst op dit ogenblik als positief 

wordt beoordeeld. 

3. Een van de agendapunten zal handelen over de 

actualisering van bijlage 1 van de overeenkomst 

als gevolg van desaffectatie van militaire domeinen. 

Op dit ogenblik zijn, buiten wat reeds werd 

gemeld onder punt 1, geen bijzondere criteria 

van toepassing. 

Door geen van beide partners worden momenteel 

voorstellen tot uitbreiding van het protocol 

tot andere militaire domeinen gedaan. Het criterium 

blijft dat het beheer een meerwaarde 

voor de natuur en het bosbeheer moet geven. 

Vraag nr. 62 



Zenne – Waterkwaliteit 

Zie : 

Minister vice-president van de Vlaamse regering, 


en Energie 

Vraag nr. 84 


van de heer Bruno Tobback 

Blz. 1114 

Antwoord 

1. Om te voldoen aan de Europese Richtlijn Stedelijk 

Afvalwater (91/271/EEG) werd de voorbije 

jaren de noodzakelijke bovengemeentelijke 

zuiveringsinfrastructuur uitgetekend. Binnen 

het bekken van de Zenne werden door het 

Vlaams Gewest 115 projecten gedefinieerd en 

opgenomen op de diverse goedgekeurde investeringsprogramma's. 

Totnogtoe werden 94 van 

deze projecten door de Vlaamse regering aan de 

NV Aquafin ter uitvoering opgedragen ; 17 

projecten daarvan werden reeds uitgevoerd. 

Met het uitvoeren van deze goedgekeurde projecten 

gaat een investering gepaard van ruim 6,4 

miljard frank. 

Uit de onderstaande detaillijsten (stand van 

zaken 31 december 2000) kan worden afgeleid 

dat in de zuiveringsgebieden Grimbergen, Sint- 

Pieters-Leeuw en Beersel belangrijke inspanningen 

worden geleverd. Daarnaast worden ook 

niet onbelangrijke projecten gepland die dienen 

aan te sluiten op het afvalwaterzuiveringsnetwerk 

van respectievelijk Brussel-Noord en 

Brussel-Zuid. 

(N.v.d.r. bij volgende tabellen – KWZI : kleinschalige 

waterzuiveringsinstallatie ; RWZI : rioolwaterzuiveringsinstallatie 

; AWV : administratie Wegen en 

Verkeer ; PS : pompstation ; PL : persleiding ; OL : 

overloop)


Volgende 17 projecten werden reeds uitgevoerd : 

Zuiveringsgebied Naam project Kostprijs Voltooiing 

(mln. fr.) 

Zemst - Larebeek KWZI Zemst – sanering Larebeek 12,6 2000 1 

Beersel Collector Buizingen in vervanging van 63,6 1998 2 

RWZI Halle 

Beersel Collector Halle fase 2b 47,4 1999 2 

Beersel Dworp-Huizingen : collector Dworp – 32,4 2000 2 

1ste fase tot collector Huizingen 

Beersel Pompstation collector Buizingen 53,6 2000 2 

Beersel Collector Halle fase 2a (lot 1 : 31,8 1998 2 

pompstation en collector tot 

Nederhem) 

Beersel Verbindingsriolering 20,0 1998 2 

Bergensesteenweg 

Beersel Verbindingsriolerings Gemeenteplein 29,9 1999 2 

Beersel Verbindingsriolering Heerweg 13,3 1998 2 

Brussel – Zuid Verbindingsriolering Ruisbroek 4,1 1998 2 

Brussel – Zuid Collector Ruisbroek 45,7 1999 2 

Grimbergen Verlenging Tangebeek – collector 57,0 1996 2 

Grimbergen Maalbeek / 1e fase : Gillebeek – RWZI 41,0 1996 2 

Grimbergen Poddegemstraat 38,5 1997 2 

Grimbergen Collector Cargovil 23,1 1997 2 

Grimbergen Verbindingsriolering Hof Ter Weerde 12,5 1999 2 

Mechelen-Noord Riolering wijk Leetsesteenweg 39,9 1993 2 

Totaal investeringsbedrag 566,6 

1 Voorlopig opgeleverd – 2 Opgeleverd aan het Vlaams Gewest 

Volgende 6 projecten zijn reeds in uitvoering : 

Zuiveringsgebied Naam project Kostprijs mln. fr. 

(meest actuele raming) 

Beersel Collector Dworp fase 2 123,7 

Grimbergen 

Verbindingscollector62,0 

Grimbergen Collector Maalbeek fase 2 86,8 


Grimbergen Collector Zemst – Eppegem fase 1 (deel A) 53,3 

Zemst – Kesterbeek KWZI Zemst – sanering Kesterbeek 12,4 

Totaal investeringsbedrag (raming) 547,6


Volgende 71 projecten zijn reeds opgedragen aan de NV Aquafin maar zijn nog niet in uitvoering : 



Beersel RWZI Lot – fase 1 348,8 

Beersel Collector Halle fase 2a (lot 2) 176,2 

Beersel Uitrusting 3 PS-collectoren fase 1 1,6 

Beersel Collector Halle fase 2b 1,6 

Beersel Verbindingsriolering Edingsesteenweg – Heerweg 5,2 

Beersel Collector Dworp fase 3 408,9 

Beersel Collector Kwadebeek 19,4 

Beersel Verbindingsriolering Kapittelbeek 18,1 

Beersel Verbindingsriolering Grootheideweg 39,9 

Beersel Verbindingsriolering Maasdalbeek 8,1 

Beersel Collector Huizingen 45,6 

Beersel Collector Beersel 12,2 

Beersel Verbindingsriolering Dr. Spitaelstraat – Berendries 16,2 

Brussel – Noord Collector Woluwe C 466,2 

Brussel – Noord Collector Woluwe A 5,7 

Brussel – Noord Collector Woluwe A1 58,0 

Brussel – Noord Collector Woluwe B 13,4 

Brussel – Noord Collector Woluwe B1 47,9 

Brussel – Noord Verbindingsriolering Harensesteenweg 12,5 

Brussel – Noord Verbindingsriolering Veldwaterloop 26,2 

Brussel – Noord Verbindingsriolering Groot-Bijgaarden 14,3 

Brussel – Noord Collector Kleine Beek fase 2 2,1 

Brussel – Noord Verbindingsriolering Nossegem 125,7 

Brussel – Noord Sanering Kleine Maalbeek in Sterrebeek-centrum 28,7 

Brussel – Noord Verbindingsriolering Elegembeek 21,1 

Brussel – Noord Verbindingsriolering Molenbeek 33,1 

Brussel – Zuid Collector Ruisbroek 2,7 

Grimbergen Zennecollector fase 1 140,1 

Grimbergen RWZI Grimbergen-Zemst 526,6 

Grimbergen Verbindingsriolering Brusselsesteenweg 3 0,0 

Grimbergen Collector Amelvonnebeek fase 1 58,9 

Grimbergen Collector Zemst – Eppegem fase 1 (deel B – AWV) 2,1 

Grimbergen Verbindingsriolering Panoramastraat 28,7 

Grimbergen Verbindingsriolering Lambrechtslaan 4 0,0 

Grimbergen Verbindingsriolering Hanssenpark 35,5 

Grimbergen Trawoolcollector 125,7 

Grimbergen Zennecollector fase 2 33,1 

Grimbergen Collector Amervonnebeek fase 2 47,4 


Grimbergen Verbindingsriolering Nieuwelaan 33,9 


Grimbergen Collector Weerde 93,4 

Grimbergen Collector Gillebeek 70,7 

Grimbergen Collector Lobbeek 6,1 

Grimbergen Collector Zemst – Eppegem fase 2 – deel A 133,7 

Grimbergen Collector Zemst – Eppegem fase 2 – deel B 9,1 

Grimbergen Verbindingsriolering Tervuursesteenweg – Rubenslaan 19,1 

Grimbergen Collector Eppegem-Zemst 13,7 

Humbeek RWZI Humbeek 35,7 

Humbeek PS + PL Molenstraat, afkoppelen Kleine Buisbeek 15,3




Mechelen-Noord Verbindingsriolering aansluiting Heffen 49,4 

Mechelen-Noord Optimalisatie overstorten Robbroekloop 5 

Sint-Pieters-Leeuw Collector Zuunbeek fase 1 144,1 

Sint-Pieters-Leeuw RWZI Sint-Pieters-Leeuw (fase 1) 188,7 

Sint-Pieters-Leeuw Collector Vlezenbeek fase 1 65,7 

Sint-Pieters-Leeuw Verbindingsriolering Beersbrugstraat – Postweg 6 0,0 

Sint-Pieters-Leeuw Verbindingsriolering Bergensesteenweg 12,0 

Sint-Pieters-Leeuw Collector Vlezenbeek fase 2 48,1 



Sint-Pieters-Leeuw Verbindingsriolering Bruneaustraat 40,3 

Sint-Pieters-Leeuw Collector Slagvijverbeek fase 1 39,7 


Sint-Pieters-Leeuw Collector Neerpedebeek fase 1 81,3 


Sint-Pieters-Leeuw Verbindingsriolering Pepingen 20,9 

Sint-Pieters-Leeuw Verbindingsriolering Losse Baan 8,3 

Sint-Pieters-Leeuw Verbindingsriolering Akkerstraat 2,1 

Sint-Pieters-Leeuw Collector Diepenbroekbeek 5,7 



Totaal investeringsbedrag (raming) 4.666,9 

3 De kostprijs van dit project zit vervat in de kostprijs van het project "Collector Maalbeek fase 3", waarmee het samen wordt uitgevoerd 

4 De kostprijs van dit project zit vervat in de kostprijs van het project "Verbindingsriolering Panoramastraat", waarmee het samen 

wordt uitgevoerd 

5 Nog geen raming bekend 

6 De kostprijs van dit project zit vervat in de kostprijs van het project "Collector Vlezenbeek fase 1", waarmee het samen wordt uitgevoerd 



Beersel Verbindingsriolering Borreweide 13,3 

Beersel Verbindingsriolering Fabriekstraat 20,0 

Beersel Verbindingsriolering J. Ameysstraat – Pijnbroekstraat 31,8 

Brussel – Zuid Verbindingsriolering Koekoekbeek 26,2 

Grimbergen Verbindingsriolering Bruinborrebeekstraat 27,3 

Grimbergen Verbindingsriolering Strombeek – Beverselaan 11,4 

Grimbergen Verbindingsriolering Gildestraat 31,1 

Grimbergen Aansluiting Perk 7,1 

Grimbergen Afkoppeling Kaarlijbeek + OL Heerbeek 23,2 

Grimbergen Collector Schom 54,5 

Grimbergen PS Brusselsesteenweg – Hamme 6,5 

Grimbergen Verbindingsriolering Meiveld 9,1 

Halle Verbindingsriolering Lenniksesteenweg 5;8 

Humbeek Verbindingsriolering Meiskensbeek 23,3 

Humbeek Verbindingsriolering Zijpstraat, Warandestraat 31,2 

Humbeek-Sas KWZI Sas (Humbeek) of aansluiting op een naburige 18,3 

KWZI




Humbeek-Sas Aanvoer vuilvracht KWZI Sas (Humbeek) 8,6 

Mechelen – Noord Collector + PS + PL E19 126,0 

Mechelen – Noord Collector + PS + PL Hombeek 36,9 

Sint-Pieters-Leeuw Verbindingsriolering Steenweg op Asse 36,1 

Zemst – Bosstraat KWZI Bosstraat 21,0 

Totaal investeringsbedrag (raming) 568,7 

Daarnaast zijn er ook nog de infrastructuurwerken 

die binnen en in opdracht van het Brussels Hoofdstedelijk 

Gewest zijn of zullen worden uitgevoerd, 

en dit voor bijna 19 miljard frank. Voor deze infrastructuurwerken 

komt het Vlaams Gewest tegemoet 

voor 11,68 % binnen het zuiveringsgebied 

Brussel-Zuid en 15,7 binnen het zuiveringsgebied 

Brussel-Noord. 

Het Brussels Hoofdstedelijk Gewest voorziet (informatie 

toestand 1999) in volgende werken. 

In het zuiveringsgebied Brussel – Zuid : 

Benaming Actuele raming (mln. fr.) Voltooiing 

RWZI Bouw 7 3.500 1999 

RWZI terrein aankoop 67 1990 

Coll. Anderlecht sifon onder kanaal 100 1993 

Coll. Anderlecht verbinding Neerpedebeek 90 1999 

Coll. Anderlecht verbinding Broekbeek 170 2000 

Coll. Industrielaan 669 1990 

Coll. Vorst I (Paepsem) 131 1996 

Coll. Vorst II (Charroi) 150 1999 

Coll. Ceria 43 1991 

Effluentleiding 157 1989 

Coll. Sint-Gillis I 162 1995 

Coll. Sint-Gillis II 350 1999 

Coll. Ukkel doorsteek NMBS 30 1997 

Coll. Ukkel 450 1999 

Coll. Verrewinkelbeek Drogenbos fase 1 65 1996 

Coll. Verrewinkelbeek Drogenbos fase 2 40 1999 

Coll. Verrewinkelbeek Linkebeek-Ukkel 160 2000 

Totaal Brussel-Zuid 6.304 

7 Intussen is de RWZI Brussel-Zuid operationeel geworden op 01.08.2000


In het zuiveringsgebied Brussel-Noord : 

Benaming Actuele raming Voltooiing 

(mln. fr.) 

RWZI aankoop terreinen 413 1998 

RWZI consultants 60 2004 

RWZI bouw 8 8.000 2004 

Collector Sainctelette-Noord 8 4.000 2004 

Collector Drootbeek 150 1999 

Totaal Brussel-Noord 12.623 

8 De RWZI Brussel-Noord en de collector Sainctelette-Noord zijn samen aanbesteed op 17.11.99 en een voorstel van gunning zou in 

de eerste helft van 2001 worden goedgekeurd. De ramingen zullen in de praktijk sterk worden overschreden. De werken worden 

evenwel gegund volgens de BOOT-formule (build-own-operate-transfer) en vanaf de operationalisering in twintig jaarlijkse schijven 

worden afbetaald (prefinanciering, ontwerp, bouw, uitbating), zodat een juiste actuele kostprijs niet voorhanden is 

2 a) Beoordeeld op basis van het gemiddelde 

zuurstofgehalte (Prati-index voor zuurstofverzadiging 

of PIO) was de Zenne in 1999 

opwaarts het Brusselse Hoofdstedelijke gewest 

verontreinigd en afwaarts ervan zwaar 

verontreinigd. De biologische kwaliteit was 

slecht in Halle en zeer slecht in Anderlecht, 

Vilvoorde en Mechelen. In tegenstelling tot 

een wijdverspreide gedachte is de Zenne 

echter niet "biologisch dood". Er zijn nog 

steeds organismen die in zulk een verontreinigde 

waterloop kunnen leven, met name 

borstelwormen en larven van muggen en 

vliegen. In Halle werden ook bloedzuigers 

en waterpissebedden aangetroffen. 

Ten opzichte van het uitzonderlijk natte jaar 

1998 was er in 1999 een lichte verslechtering 

van de waterkwaliteit, en dit vooral opwaarts 

het Brusselse Hoofdstedelijke gewest. Ten 

opzichte van 1997 (droog jaar) is er dan weer 

een lichte verbetering van het gemiddeld 

zuurstofgehalte. In Halle is de biologische 

kwaliteit geëvolueerd van zeer slecht naar 

slecht. Dit licht herstel kan in verband staan 

met de aanleg van waterzuiveringsinfrastructuur 

(o.m. de RWZI van Nijvel) op het 

grondgebied van het Waalse gewest. Maar 

globaal kan worden gesteld dat de slechte tot 

zeer slechte waterkwaliteit van de Zenne 

nauwelijks evolueert en dat de kleine schommelingen 

veeleer toevallig zijn of te wijten 

aan de weersomstandigheden. 

b) De ingebruikname van de RWZI Brussel- 

Zuid in augustus 2000 betekent een keerpunt 

voor de waterkwaliteit van de Zenne en 

mag dan ook worden beschouwd als de eerste 

aanzet naar een betere kwaliteit. Naarmate 

meer en meer huishoudelijke afvalwaters 

worden gezuiverd, zal de waterkwaliteit 

gradueel verbeteren. 

Voor de sanering van de waterkwaliteit zal 

echter niet alleen aandacht moeten gaan 

naar de reductie van de huishoudelijke vuilvracht, 

maar ook naar belangrijke microverontreinigingen. 

Zo worden in de Zenne in 

Vilvoorde een hele reeks milieugevaarlijke 

stoffen aangetroffen, in soms zeer hoge concentraties 

: 

– de zware metalen lood, koper, zink ; 

– arseen ; 

– de monocyclische aromatische koolwaterstoffen 

(MAK) xyleen, tolueen en benzeen 

; 

– trimethylbenzeen, nitrobenzeen en gechloreerde 

benzenen ; 

– andere organische chloorverbindingen 

zoals trichlooretheen, dichloormethaan, 

hexachloorbutadieen, ... ; 

– organochloorpesticiden zoals dieldrin, 

endrin, telodrin, lindaan en endosulfaan ; 

– andere pesticiden zoals diuron en trifluralin 

; 

– een aantal polycyclische aromatische 

koolwaterstoffen (PAK) ; 

– polychloorbifenylen, beter bekend als 

PCB's.


Heel wat van deze stoffen komen voor op de 

ontwerplijst van 32 prioritaire stoffen die de 

Europese Commissie opstelde m.b.t. de kaderrichtlijn 

water, zoals verschillende PAK's, 

benzeen, endosulfaan, diuron, dichloormethaan, 

hexachloorbutadieën, trifluralin en 

lood. Andere staan op de zwarte en grijze 

lijsten van de Europese richtlijn gevaarlijke 

stoffen (76/464). De concentraties waarin 

deze stoffen worden aangetroffen, liggen geregeld 

boven de Vlaamse normen en de Europese 

waterkwaliteitsdoelstellingen. 

Een aantal van deze stoffen zijn reeds geruime 

tijd verboden in België, met name de 

PCB's en de drins. Sommige zijn afkomstig 

van de industrie (MAK's, organochloorverbindingen), 

andere hebben een diffuse oorsprong 

(sommige metalen, pesticiden, PAK's 

afkomstig uit het verkeer en de gebouwenverwarming). 

In het kader van de Europese Richtlijn Lozing 

Gevaarlijke Stoffen heb ik een werkgroep 

opgestart, waarin naast verschillende 

kabinetsmedewerkers ook de Vlaamse Milieumaatschappij, 

Aquafin en de afdeling 

Milieuvergunningen van de administratie 

Milieu-, Natuur-, Land- en Waterbeheer betrokken 

zijn, om de lozing van gevaarlijke 

stoffen afkomstig van P-bedrijven te beperken 

(P-bedrijf : grote lozer – red). Dit kan 

door deze bedrijven van de bestaande waterzuiveringsinfrastructuur 

af te koppelen en ze 

te stimuleren om zelf hun afvalwater te zuiveren. 

Vermelden we ten slotte dat de meeste van 

de bovenvermelde stoffen niet worden teruggevonden 

in de Zenne in Lembeek, op de 

grens met Wallonië. Opvallend is echter het 

voorkomen op deze meetplaatsen van een 

aantal pesticiden, vooral lindaan, en arseen. 

Wil men komen tot een optimaal niveau van 

de waterkwaliteit, dan zal het wellicht nodig 

zijn – éénmaal de waterkwaliteit voldoende 

verbeterd is – de waterbodem te saneren. 

De waterbodem van de Zenne is immers 

zwaar verontreinigd, met onder meer organochloorpesticiden, 

PCB's PAK's, lood, 

cadmium, koper, kwik en zink. 

Ten slotte zal, om een goede ecologische toestand 

mogelijk te maken, ook voldoende 

aandacht moeten gaan naar de zogenaamde 

structuurkenmerken. Rechttrekking, verharde 

oevers, overwelving, enzovoort, zijn hierbij 

negatieve elementen. 

c) In de Zenne zelf werden door het Instituut 

voor Bosbouw en Wildbeheer (IBW) geen 

visbestandsopnames uitgevoerd. 

Onderzoek op een van de grootste zijbeken, 

namelijk de Zuunbeek, in 1996 heeft aangetoond 

dat deze zijloop geen normale vispopulatie 

bevatte. Stroomafwaarts de monding 

van de Zuun lijkt de waterkwaliteit van de 

Zenne geen visleven mogelijk te maken. 

Stroomopwaarts (tot aan de grens met Wallonië) 

zijn er geen visstandgegevens beschikbaar. 

Momenteel herziet het IBW haar visbestandsmeetnet, 

één of meer meetpunten zullen 

zeker op de Zenne worden aangebracht, 

zodat in de nabije toekomst ook over de 

eventuele visstand van de Zenne informatie 

zal beschikbaar zijn. 

Vraag nr. 64 


van de heer PETER GYSBRECHTS 

Tankstations – Tegemoetkoming bodemsanering 

De Vlaamse regering heeft het ontwerp van samenwerkingsakkoord 

betreffende de uitvoering en 

financiering van de bodemsanering van tankstations 

goedgekeurd. Dit houdt onder andere in dat 

tankstations die minstens tot 31 december 1992 

werden uitgebaat, in aanmerking komen voor een 

tegemoetkoming van het saneringsfonds. 

Maar wat met de tankstations of gewezen tankstations 

die nog open waren tot 1990 waar men reeds 

vóór het samenwerkingsakkoord begonnen is met 

de bodemsaneringswerken en waar de werken dus 

nog bezig zijn, of de tankstations waarvan reeds 

vóór het akkoord een dossier is ingediend 

Kunnen zij alsnog een financiële tegemoetkoming 

genieten 

Antwoord 

In het ontwerp van samenwerkingsakkoord tussen 

de federale staat, het Vlaams Gewest, het Waals 

Gewest en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest betreffende 

de uitvoering en financiering van de bodemsanering 

van tankstations wordt onder meer 

bepaald dat enkel die tankstations in aanmerking


komen welke als verkooppunt voor het publiek 

nog worden uitgebaat of tot en met 31 december 

1992 werden uitgebaat. 

Tankstations die werden uitgebaat tot 1990 komen 

derhalve niet in aanmerking voor mogelijke tegemoetkoming 

door het later op te richten fonds. 

Vraag nr. 65 



E17 Rekkem-Menen – Bodemverontreiniging 

Bij de aanleg van de E17, medio jaren zestig, werd 

38.000 m 3 chroomafval van de firma Kuhlman 

(Wattrelos) gebruikt om een gleuf langs de E17 op 

te vullen. Na metingen erkende de Openbare Afvalstoffenmaatschappij 

voor het Vlaams Gewest 

(OVAM) de betrokken plaats als "black point". 

Medio 1996 werd de toenmalige minister van Leefmilieu 

Theo Kelchtermans om uitleg gevraagd inzake 

de vervuiling door zware metalen op de berm 

van de E17 in Rekkem-Menen. Toen werd gesteld 

dat overleg zou worden gepleegd met de administratie 

Openbare Werken om tot concrete oplossingen 

te komen voor de veiligheid en de uiteindelijke 

sanering van deze bodemvervuiling (Handelingen 

Plenaire Vergadering van 20 juni 1996, blz. 3084 e.v. 

– red.). 

Twee jaar geleden werd deze problematiek nog 

eens aangekaart bij de heer Eddy Baldewijns, toenmalig 

minister van Openbare Werken, om een 

overzicht te krijgen van de reeds genomen stappen 

voor een oplossing van dit dossier. Toen bleek dat 

reeds in november 1996 een oriënterend bodemonderzoek 

werd uitgevoerd. Uit dit onderzoek blijkt 

op één zone een historische chroomverontreiniging. 

Voor een tweede zone is de verontreiniging 

twijfelachtig en bevindt ze zich wellicht onder de 

autosnelweg E17 (Handelingen Plenaire Vergadering 

van 14 januari 1998, blz. 32 e.v. – red.). 

De minister bevestigde toen tevens dat in overeenkomst 

met OVAM een beschrijvend bodemonderzoek 

werd aangevraagd. Dit onderzoek zou 

door OVAM op kosten van de administratie 

Wegen en Verkeer worden uitgevoerd. Een concrete 

datum voor de uitvoering van dit onderzoek kon 

de minister toen echter niet geven. Met het oog op 

de verdere afhandeling van het dossier door 

OVAM zou worden bepaald welke maatregelen al 

dan niet noodzakelijk waren. 

1. In welke mate zijn de resultaten van het bodemonderzoek 

reeds bekend, teneinde de omvang 

en ernst van de verontreiniging te bepalen 

2. Zijn er reeds preventiemaatregelen noodzakelijk 

In welke mate zal er overleg zijn (of is er 

reeds geweest) met de minister van Leefmilieu 

3. Wat is de geraamde kostprijs voor de sanering 

Welke timing wordt vooropgesteld Wie zal 

deze saneringskosten betalen 

N.B. Deze vraag werd eveneens gesteld aan de 

heer Steve Stevaert, minister vice-president 

van de Vlaamse regering, Vlaams minister van 

Mobiliteit, Openbare Werken en Energie. 

Antwoord 


door de heer Steve Stevaert, minister vice-president 


Mobiliteit, Openbare werken en Energie. 

Vraag nr. 66 



Moties en resoluties – Opvolging 

Goedgekeurde resoluties en moties zijn aanbevelingen 

van het Vlaams Parlement aan de regering. 

Zoals het Reglement van het parlement bepaalt, 

wordt verwacht dat elke minister de opvolging van 

haar/zijn resoluties en moties vermeldt naar aanleiding 

van de beleidsbrief. Dit is voor het beleid 2001 

niet altijd gebeurd. 

Uit de lectuur van het verslag van het Rekenhof 

over de uitvoering door de Vlaamse regering van 

de resoluties van het Vlaams Parlement (Stuk 39 

(1999-2000) blijkt dat het Rekenhof heeft nagegaan 

welk gevolg de Vlaamse regering heeft gegeven 

aan twaalf resoluties die door het Vlaams Parlement 

werden goedgekeurd in de periode van 

1996 tot het einde van de vorige legislatuur in 1999. 

Het gaat hierbij uitsluitend om die resoluties welke 

rechtstreeks voortvloeien uit de contacten met het 

Rekenhof. 

De opvolging van de andere resoluties/moties 

wordt nergens systematisch bijeengebracht. In de 

beleidsbrieven van sommige ministers wordt wel 

verwezen naar resoluties/moties van deze legisla-


tuur, soms zelfs van vorige legislatuur, en wordt de 

stand van zaken gegeven. 

Het is dus ondoorzichtig door welke resoluties/moties 

de regering zich gebonden voelt. Strikt juridisch 

gesproken, zijn de moties/resoluties van vorige 

legislatuur gericht tot de vorige ministers. Of ze 

verder al dan niet als beleidsuitgangspunt worden 

gebruikt, is nu niet duidelijk. 

1. Welke resoluties/moties betreffende de bevoegdheden 

van de minister goedgekeurd door 

het Vlaams Parlement vóór juli 1999 blijven van 

kracht in zijn/haar huidig beleid 

2. Geldt dit voor de volledige tekst van de resolutie/motie 

of alleen voor bepaalde onderdelen 

3. Heeft de minister reeds een overzicht gegeven 

van de stand van zaken van alle resoluties/moties 

goedgekeurd tijdens deze legislatuur naar 

aanleiding van de begrotingsbesprekingen 


Antwoord 






Vraag nr. 67 


van de heer JAN LAURYS 

Studieopdrachten – Overzicht 

Kan de minister meedelen welke studies sedert 

september 1999 door haar kabinet werden besteld, 

zowel inzake landbouw- als inzake milieubeleid 

Aan welke universiteiten werd gevraagd de respectieve 

studies uit te voeren 

Welke studies zijn inmiddels afgerond 

Antwoord 

In het verleden is de programmatie van het wetenschappelijk 

beleidsondersteunend onderzoek voor 

het domein Leefmilieu niet steeds op een planmatige 

wijze aangepakt, met ook een gebrek aan een 

langetermijnvisie. Bovendien was het gebruik van 

veel onderzoeksresultaten niet optimaal, onder 

meer door de moeilijke bereikbaarheid ervan. 

Deze en nog enkele knelpunten hebben mij ertoe 

aangezet om een strategisch project (Stroomlijning 

wetenschappelijk onderzoek Leefmilieu – SP5, 

O & O) te definiëren om een en ander te optimaliseren 

(O & O : onderzoek en ontwikkeling – red.). 

Specifiek voor de ontsluiting van de resultaten van 

uitgevoerde studies werd besloten tot de oprichting 

van een databank (databank GMO – Gewestelijk 

Milieuoverleg, module "onderzoek"), waarin gedetailleerde 

informatie zal opgenomen zijn over de financiële, 

inhoudelijke en structurele aspecten van 

al het geplande, lopende en afgeronde onderzoek 

(sinds 1994) dat betrekking heeft op het beleidsdomein 

Leefmilieu. Dit betekent dat op termijn alle 

gegenereerde informatie op een systematische 

wijze zal kunnen worden geraadpleegd door alle 

intern betrokkenen. Om het systeem blijvend te 

kunnen benutten, moet ook worden gewerkt aan 

een structuur voor decentrale invoer en beheer van 

gegevens. 

Eens de invoer van gegevens in deze databank voldoende 

ver gevorderd zal zijn, zal de gevraagde informatie 

kunnen worden meegedeeld. Momenteel 

is het voor 2001 geplande onderzoek en een deel 

van het in 2000 geplande onderzoek ingevoerd. 

Tegen medio 2001 zullen de gegevens van 1999 ingevoerd 

zijn, mits de administraties en de Vlaamse 

openbare instellingen hiervoor de nodige manuren 

kunnen vrijmaken. Heden kan ik dus geen volledig 

overzicht bezorgen ; het genereren van het gevraagde 

overzicht zou de planning van het strategisch 

project in de war sturen. 

Gezien de omvang van de opgevraagde informatie 

kan dit statistisch materiaal in het kader van een 

schriftelijke vraag niet ter beschikking worden gesteld. 

Vraag nr. 70 


van de heer ANDRE VAN NIEUWKERKE 

Muskusrattenbestrijding – Methode 

Bijna een eeuw geleden deed de muskusrat haar 

intrede in ons land. Ingevoerd vanuit Noord-Amerika 

ten behoeve van de pelsindustrie en de jacht, 

veroverde ze Europa in een uiterst snel tempo en


veroorzaakte ze een ware schokgolf bij overheidsdiensten 

wegens haar graverij in oevers, dijken en 

waterkeringen. 

Reeds tientallen jaren wordt de muskusrat (Ondatra 

zibethica) onvermoeibaar en op grote schaal 

door de mens bestreden. Alle middelen om de expansie 

van dit zoogdier in te tomen, worden ingezet 

: klemmen, fuiken, giftig lokaas, vuurwapens, 

enzovoort. Natuurbeschermers stellen echter vast 

dat de gebruikte middelen niet selectief zijn: de 

klemmen met stukjes appel of wortel veroorzaken 

heel wat bijvangsten onder watervogels en andere 

zoogdieren. Het massaal uitleggen van giftig lokaas 

langs beken en rivieren houdt bovendien risico's in 

voor de gezondheid van mens, dier en milieu. 

Het lijkt dan ook aangewezen deze vangtuigen te 

verbieden. Er bestaat een veel diervriendelijker alternatief, 

namelijk een soort buisfuik die veel gerichter 

de doelsoort vangt en geen nevenvangsten 

(reigers, waterhoen, ... ) veroorzaakt. Ook de gezondheid 

van de mens wordt daardoor minder bedreigd. 

Mits bijvoorbeeld inachtneming van een korte 

overgangsperiode zouden polderbesturen, terreinbeheerders, 

enzovoort, kunnen worden verplicht 

tegen een bepaalde datum uit te kijken naar voor 

het milieubehoud beter geschikte alternatieven. 

Hoe wordt dit probleem aangepakt 

Antwoord 

Ik kan de Vlaamse Volksvertegenwoordiger bevestigen 

dat er veel inspanningen worden geleverd om 

de muskusratpopulatie voldoende laag te houden, 

zodat de kans op schade door graverij in oevers of 

door vraat aan landbouwgewassen wordt beperkt. 

De muskusrattenbestrijders die werken bij het 

Vlaams Gewest hebben strikte instructies voor 

deze bestrijdingsopdracht. 

Vuurwapens worden niet gebruikt. Het gebruik 

van giftig lokaas tegen muskusratten wordt maximaal 

vermeden en zal enkel tijdelijk en lokaal worden 

toegelaten op die plaatsen waar met technische 

vangmiddelen alleen, de populatie niet onder 

controle te krijgen is. Momenteel wordt er helemaal 

geen giftig lokaas tegen muskusratten uitgezet 

door de diensten die onder mijn bevoegdheid 

vallen. Klemmen met stukjes appel worden juist 

vanwege de attractiviteit van de appel voor watervogels 

niet meer geplaatst. Wortelen als lokmiddel 

voor ratten vertonen niet diezelfde aantrekkingskracht 

voor watervogels. 

Voorzover de Vlaamse volksvertegenwoordiger 

met "een soort buisfuik die veel gerichter de doelsoort 

vangt en geen nevenvangsten veroorzaakt" 

wil verwijzen naar het gebruik van schijnduikers in 

de muskusrattenbestrijding, kan ik volgende verduidelijking 

geven. 

De bedoelde fuiken zijn cilindrische kunststofbuizen 

met passend afsluitdeksel, die met de vrije opening 

naar het water in de oevers van waterlopen 

worden ingegraven. De inzwemopening wordt met 

een kunststoftrechter of keel afgesloten. 

Het gebruik van schijnduikers in de muskusratbestrijding 

is zo oud als het muskusratprobleem zelf. 

Migrerende ratten onderzoeken in de habitat waar 

ze zich willen vestigen hun hele nieuwe omgeving. 

Schijnduikers zijn dan ook in principe even doeltreffend 

in het afvangen van migrerende ratten als 

andere vangmiddelen aan oude of verlaten pijpen 

of echte duikers. 

Om onduidelijke redenen blijkt het bestrijdingssucces 

met schijnduikers nochtans beperkt. 

In Limburg, waar reeds tal van deze schijnduikers 

zijn geplaatst, stelden we vast dat vaak rattennesten 

te vinden zijn in de directe omgeving van 

schijnduikers, soms zelfs ertegenaan, waar de grond 

losser tegen de schijnduiker aanligt. In de omgeving 

van schijnduikers levende ratten wennen misschien 

aan het risico en zijn met het systeem niet 

meer te vangen. 

Zowel in Vlaanderen als in Nederland is algemeen 

bekend dat uitsluitend gebruik van vast vangmateriaal, 

om het even van welk type, wel reductie geeft 

van de populatie ten opzichte van gebieden zonder 

bestrijding, maar niet tot een aanvaardbaar laag niveau. 

In 1997 werd door de administratie Milieu-, 

Natuur-, Land- en Waterbeheer, afdeling Water, in 

de provincie Limburg op het grondgebied van Hasselt 

in een blok van 1 km 2 waarin voorheen buisfuiken 

werden geplaatst, de restpopulatie aan muskusratten 

afgevangen. Na drie vangstdagen werden 

er in dit blok van 1 km 2 nog 237 muskusratten gevangen. 

De efficiëntie van het buisfuikensysteem 

komt door dergelijke vaststellingen zwaar op de 

helling te staan.


Het systeem van buisfuiken werd nauwkeuriger 

bestudeerd aan het CLO in Merelbeke (CLO : 

Centrum voor Landbouwkundig Onderzoek – 

red.). Bij een aantal ratten duurde het tot tien minuten 

na onderdompeling vooraleer men de verdrinkingsdood 

van het dier kon vaststellen. Dit 

staat in fel contrast met de recente "Agreement on 

International Humane Trapping Standards" (Europese 

Commissie – 19.6.97), die voor dodende 

vangmiddelen voorlopig nog een maximum van 

300 seconden aanvaardt, maar dit verder wil verlagen 

tot 180 seconden. 

JOHAN SAUWENS 


VAN BINNENLANDSE AANGELEGENHEDEN, 

AMBTENARENZAKEN EN SPORT 

Vraag nr. 60 


van de heer CHRIS VANDENBROEKE 

Sociale huurwoningen – Verkiezingsaffiches 

Tijdens de periode voorafgaand aan de verkiezingen 

van 8 oktober jongstleden hebben nogal wat 

mensen affiches voor politieke partijen en/of kandidaten 

aan hun raam opgehangen. 

Dit lijkt mij een uiting van zinvolle betrokkenheid 

bij het democratisch verkiezingsgegeven. 

Ik verneem echter dat een aantal bouwmaatschappijen 

erkend door de Vlaamse Huisvestingsmaatschappij 

hebben gevraagd om deze affiches te verwijderen. 

1. Hebben de bouwmaatschappijen als eigenaar 

van sociale woningen of appartementen daartoe 

het recht 

2. Werd een dergelijke bepaling opgenomen in 

een reglement of in het huurcontract Zo ja, is 

dit dan niet strijdig met het recht op vrije meningsuiting 

 

Antwoord 

De typehuurovereenkomst van toepassing binnen 

de sociale huursector, bevat geen enkele bepaling 

die de huurders van een sociale woning verbiedt 

om affiches voor politieke partijen en/of kandidaten 

aan hun raam op te hangen (besluit van de 

Vlaamse regering van 6 april 1995 tot vaststelling 

van de typehuurovereenkomst voor de woningen 

die toebehoren aan de door de Vlaamse Huisvestingsmaatschappij 

erkende sociale huisvestingsmaatschappijen 

of aan de Vlaamse Huisvestingsmaatschappij 

zelf). 

Op basis van de typehuurovereenkomst hebben de 

socialehuisvestingsmaatschappijen, als eigenaars 

van sociale woningen of appartementen, dan ook 

het recht niet om de huurders te verbieden affiches 

voor politieke partijen en/of kandidaten aan hun 

raam op te hangen. 

Of dergelijk verbod opgenomen is in de diverse reglementen 

van inwendige orde die de socialehuisvestingsmaatschappijen 

hanteren, is niet bekend. 

Tevens is het zo dat de daarin voorkomende bepalingen 

die strijdig zouden zijn met de beschikkingen 

van de huurovereenkomst, evenwel voor nietgeschreven 

worden gehouden. 

Dit verbod zou ook inderdaad manifest strijdig zijn 

met het recht op vrije meningsuiting. Artikel 19 

van de GGW waarborgt de vrijheid om op elk gebied 

zijn mening te uiten, behoudens bestraffing 

van de misdrijven die ter gelegenheid van het gebruikmaken 

van die vrijheid worden gepleegd. 

"De vrijheid van eredienst, de vrije openbare uitoefening 

ervan, alsmede de vrijheid om op elk gebied 

zijn mening te uiten, zijn gewaarborgd, behoudens 

bestraffing van de misdrijven die ter gelegenheid 

van het gebruikmaken van die vrijheden worden 

gepleegd"). 

Een gangbare definitie geven van het recht op meningsuiting 

is niet eenvoudig. Deze vrijheid kan 

worden omschreven als "het recht om aan zijn filosofische, 

godsdienstige, politieke, persoonlijke of 

ideologische overtuiging uiting te geven in woorden, 

geschriften of gedragingen". De meningsuiting 

kan bijgevolg op verschillende wijzen gebeuren, 

zowel door het woord, als door het geschrift, als 

door handelingen. Zodoende wordt niet alleen elke 

vrije uitoefening van de cultus, maar verder elke 

manifestatie op politiek, literair, artistiek, filosofisch 

en wetenschappelijk vlak beschermd (Vande 

Lanotte, J., Overzicht van het publiek recht, Brugge, 

Die Keure, 1997, blz. 339-340). 

De vrijheid van meningsuiting is evenwel geen onbeperkt 

recht. Artikel 19 GGW bepaalt immers 

uitdrukkelijk : "behoudens bestraffing van de misdrijven 

die ter gelegenheid van het gebruikmaken 

van die vrijheden worden gepleegd". Deze beperking 

is in casu evenwel niet aan de orde.


Tot slot merk ik nog op dat de vrijheid van gedachte 

en de vrijheid van mening ook worden gewaarborgd 

door de artikelen 9, § 1 en 10, § 1 EVRM en 

de artikelen 18, § 1 en 19, § 1 BUPO. 

(GGW : Gecoördineerde Grondwet ; EVRM : Europees 

Verdrag tot Bescherming van de Rechten van 

de Mens ; BUPO : Internationaal Verdrag inzake 

Burgerrechten en Politieke Rechten – red.) 

Vraag nr. 61 


van de heer JULIEN LIBRECHT 

Exportsubsidiëring – Eenmanszaken 

In het kader van financiële steunverlening voor exportinitiatieven 

van vennootschappen kunnen ook 

KMO's worden gesubsidieerd voor prospectiereizen. 

De statuten vermelden die steun echter niet 

voor eenmanszaken. 

KMO's die nog in het stadium van eenmanszaak 

verkeren, vinden deze beperking ten zeerste unfair. 

Zij hebben immers de subsidies meer dan wie ook 

nodig, vooral als ze contacten willen zoeken met de 

internationale markt. Het is een feit dat heel wat 

van die Vlaamse eenmanshandelszaken qua kennis, 

nut, inzet en handelsgeest zeker niet moeten onderdoen 

voor grotere vestigingen. Daarenboven 

zijn de sociale verankering en de commerciële betekenis 

van de KMO's in Vlaanderen zeker een 

factor waaraan beleidsmatig de grootste zorg moet 

worden besteed. 

Op een van de vragen terzake antwoordde de minister 

reeds in 1999 dat hij "dit knelpunt bij de 

eerstvolgende evaluatie van het reglement zou 

laten bestuderen". 

Daarom neem ik de vrijheid dienaangaande nader 

te informeren. 

Is dit reglement reeds geëvalueerd 

Zo ja, wat is het resultaat 

Zo neen, wanneer wordt een oplossing gezocht 

voor deze duale maatregel 

Antwoord 

1. Op 17 juni 2000 heeft de Vlaamse regering op 

mijn voorstel een voorontwerp van besluit 

goedgekeurd inzake de aanpassing van het subsidiereglement 

voor exportbevorderende activiteiten. 

Daarin wordt een oplossing geboden 

voor het door de Vlaamse volksvertegenwoordiger 

geschetste probleem. 

Zo zullen eenmanszaken in de toekomst ook in 

aanmerking kunnen komen voor subsidiëring. 

De vernieuwing van het subsidiereglement werd 

doorgevoerd na evaluatie. 

2. Het goedgekeurde voorontwerp van besluit 

werd verzonden aan de Europese Commissie. 

Het is pas na goedkeuring van het reglement 

door de Europese Commissie, die moet nagaan 

of de bepalingen ervan niet strijdig zijn met de 

Europese verdragen, dat het ontwerpbesluit 

voor advies kan worden voorgelegd aan de 

Raad van State. 

Na het advies van de Raad van State kan het 

ontwerpbesluit door de Vlaamse regering definitief 

worden goedgekeurd en in werking treden. 

Vraag nr. 62 



Ambtenarenevaluatie – Resultaten 

Het rekruterings- en selectiebeleid vormt een belangrijke 

component in het personeelsbeleid van 

iedere overheid. De hoofddoelstelling ervan is het 

aantrekken en selecteren van bekwame mensen 

enerzijds, en het behouden van het noodzakelijk 

arbeidspotentieel binnen de organisatie anderzijds. 

De inzetbaarheid van het huidige personeel is bovendien 

des te belangrijker, gezien de voortdurend 

veranderende overheidsorganisatie, waar de takenpakketten 

continu wijzigingen ondergaan, afhankelijk 

van de behoeften die vanuit de maatschappelijke 

context worden vereist. 

Teneinde zich ervan te vergewissen dat de juiste 

persoon op de juiste plaats werkt, organiseert de 

overheid evaluatiecycli die enerzijds de evaluatoren 

dienen te ondersteunen bij het leidinggeven en 

anderzijds de administratie moeten helpen in haar 

veranderings- en verbeteringsprocessen. Zulk een 

evaluatiecyclus vormt evenzeer een belangrijk 

facet voor de medewerker, daar hij niet enkel is gericht 

op de verbetering van zijn zwakke punten, 

maar ook op de optimalisering van zijn sterke punten. 

Bovendien houdt dergelijke cyclus ook de mo-


gelijkheid tot sanctioneren in bij een manifest disfunctioneren 

van een personeelslid. 

1. Wat zijn de resultaten van de laatste evaluatiecyclus 

 

2. Hoeveel negatieve beoordelingen werden er 

uitgesproken en welke maatregelen werden er 

ten aanzien van betrokken personeelsleden genomen 

 

3. Wat waren de redenen van voormelde negatieve 

beoordelingen 

4. Werden er personeelsleden bij een herhaalde 

negatieve beoordeling ontslagen uit de administratie 

 

Antwoord 

1. De evaluatie van de ambtenaren van het Ministerie 

van de Vlaamse Gemeenschap verloopt 

beschrijvend. Dit houdt in dat het evaluatieverslag 

geen samenvattende waardering of einduitspraak 

omvat, maar een beschrijving geeft van 

hoe de geëvalueerde heeft gepresteerd tijdens 

het evaluatiejaar. 

In afwijking hierop kunnen de evaluatoren de 

eindvermelding "onvoldoende" toekennen indien 

zij oordelen dat de ambtenaar tijdens het 

afgelopen evaluatiejaar globaal gezien slecht 

presteerde (artikel VIII 10, § 6 van het Vlaams 

Personeelsstatuut). 

Deze evaluatie "onvoldoende" heeft onder 

meer tot gevolg dat de betrokken ambtenaar: 

1° geen schaalanciënniteit opbouwt in zijn functionele 

loopbaan (artikel VIII 77, § 2 VPS) ; 

2° zich niet kan inschrijven voor een vergelijkend 

examen voor verhoging in graad, voor 

een vergelijkende bekwaamheidsproef, of 

voor een vergelijkend examen voor overgang 

naar een ander niveau (artikel VIII 44, 

51 VPS) ; 

3° niet kan worden bevorderd (artikel VIII 44, 

§ 2 VPS), en 

4° geen toestemming kan krijgen om de eretitel 

van het door hem laatst waargenomen ambt 

te dragen (artikel XII 9 VPS). 

Het meest vérgaande gevolg is echter dat de 

ambtenaar wordt afgedankt wegens beroepsongeschiktheid 

indien hij twee opeenvolgende 

keren de evaluatie "onvoldoende" gekregen 

heeft (artikel XII 7, § 1VPS). 

Indien het college van afdelingshoofden oordeelt 

dat de geëvalueerde ondermaats heeft gepresteerd 

(slechter dan normaal gezien mag 

worden verwacht van de geëvalueerde, doch 

niet zo slecht dat hij de eindvermelding "onvoldoende" 

verdient), kan het een beslissing tot 

loopbaanvertraging nemen ten aanzien van de 

betrokken ambtenaar. Deze beslissing heeft tot 

gevolg dat de functionele loopbaan van de betrokken 

ambtenaar vertraagd wordt opgebouwd, 

in die zin dat enkel de helft van de werkelijke 

diensten gepresteerd vanaf 1 juli van het 

jaar volgend op het evaluatiejaar, in aanmerking 

worden genomen (artikelen VII 77, § 2 en VIII 

78 VPS). 

Indien het college van afdelingshoofden oordeelt 

dat de geëvalueerde uitstekend presteerde 

ten opzichte van de verwachtingen die in de 

planning werden geformuleerd, kan het de betrokken 

ambtenaar een functioneringstoelage 

toekennen (artikel XIII 57 quater VPS). Met ingang 

van 1 januari 2001 kan deze toelage tot 

maximum 15 % van het salaris bedragen. 

In onderstaande tabel wordt een overzicht gegeven 

van de evaluaties van de ambtenaren van 

rang A2 en lager van het ministerie, m.b.t. het 

evaluatiejaar 1999 (beslissingen genomen in het 

jaar 2000).


Departement Aantal Onvoldoende Vertraging Functioneringspersoneelsleden 

toelage 

AZF 426 1 2 53 

COO 151 0 0 8 

WIM 67 0 1 11 

OND 884 3 9 91 

WVC 1008 0 1 108 

EWBL 717 0 0 51 

LIN 4674 7 28 405 

Totaal 7927 11 41 727 

N.v.d.r. 

AZF : Algemene Zaken en Financiën 

COO : Coördinatie 

WIM : Wetenschap, Innovatie en Media 

OND : Onderwijs 

WVC : Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur 

EWBL : Economie, Werkgelegenheid, Binnenlandse Aangelegenheden en Landbouw 

LIN : Leefmilieu en Infrastructuur 

2. Zoals blijkt uit bovenstaande tabel, kregen in 

totaal 11 ambtenaren m.b.t. het evaluatiejaar 

1999 de evaluatie "onvoldoende" en werden 

door de colleges van afdelingshoofden 41 ambtenaren 

vertraagd in hun functionele loopbaan. 

De contractuele personeelsleden van het ministerie 

worden jaarlijks beoordeeld volgens dezelfde 

regeling als deze welke geldt voor de 

functioneringsevaluatie van de ambtenaren. De 

contractuele personeelsleden kunnen evenwel 

geen loopbaanvertraging krijgen, aangezien zij 

geen functionele loopbaan hebben. Daarenboven 

kunnen zij reeds na één negatieve beoordeling 

worden ontslagen. Vier contractuele personeelsleden 

kregen m.b.t. het evaluatiejaar 1999 

een negatieve beoordeling en werden afgedankt. 

3. De toekenning van de evaluatie "onvoldoende" 

aan ambtenaren of een "negatieve beoordeling" 

aan de contractuele personeelsleden, gebeurt 

door de evaluatoren en is gebaseerd op het 

slecht functioneren van deze personeelsleden 

tijdens het evaluatiejaar. 

4. Slechts één van de elf ambtenaren die m.b.t. het 

evaluatiejaar 1999 de evaluatie "onvoldoende" 

kregen, kreeg deze evaluatie een tweede opeenvolgende 

keer en werd dus afgedankt wegens 

beroepsongeschiktheid in uitvoering van artikel 

XII 7, §1 VPS. 

Zoals vermeld in het antwoord op vraag 2 werden, 

m.b.t. het evaluatiejaar 1999, vier contractuele 

personeelsleden afgedankt wegens een negatieve 

beoordeling. 

Vraag nr. 63 


van de heer PIETER HUYBRECHTS 

Kanaalbrug Vroenhoven – Bestemming 

De afdeling Maas en Albertkanaal ijvert ervoor om 

de brug aan het Albertkanaal in Vroenhoven te 

laten afbreken. Ook de bunker langs de kanaalbrug 

zou moeten verdwijnen. De afbraak van brug 

en bunker moet het mogelijk maken om het resterende 

deel van het Albertkanaal te verbreden. 

Brug en bunker zijn echter in 1995 op de lijst van 

de beschermde monumenten geplaatst. Voor het 

gemeentebestuur van Riemst behoort de brug tot 

het industrieel patrimonium en het wil dan ook van 

geen afbraak weten. 

1. Heeft de minister reeds maatregelen genomen 

om tot afbraak van bunker en brug over te 

gaan, of worden beide als monument behouden 

2. Zijn er in de omgeving nog bruggen of andere 

bouwwerken – al of niet beschermd – die een 

eventuele verbreding van het resterende gedeelte 

van het Albertkanaal verhinderen 


heer Steve Stevaert, minister vice-president




Antwoord 

1. Er werden nog geen maatregelen genomen tot 

opheffing van de bescherming, laat staan afbraak 

van de brug en de bunker in Vroenhoven. 

2. Momenteel worden er besprekingen gevoerd 

over de afbraak en de vernieuwing van de brug 

van de N619 in het centrum van Kanne, alsmede 

over deze in Lanaken (Veldwezelt). 

In verband met de brug in Kanne werd een 

landschaps- en architectuurstudie uitgevoerd. 

Geen van beide bruggen zijn echter beschermde 

monumenten. 

(Antwoord Steve Stevaert : Bulletin van Vragen en 

Antwoorden nr. 8 van 16 februari 2001, blz. 1010 – 

red.) 

Vraag nr. 64 


van de heer ERIK MATTHIJS 

Artikel 43 OCMW-wet – Uitvoeringsbesluiten 

Het Vlaams decreet van 17 december 1997 heeft in 

artikel 7 de tekst van artikel 43 van de organieke 

OCMW-wet van 8 juli 1976 gedeeltelijk vervangen 

door de volgende tekst (met inwerkingtreding niet 

voor 1 januari 2001) : 

"... Op deze regels wordt echter volgende uitzondering 

gemaakt : in de OCMW's waar het uitoefenen 

van het ambt van ontvanger geen volledige dagtaak 

vereist, wordt dit ambt aan een gewestelijk of 

een deeltijds ontvanger gegeven, onverminderd de 

toepassing van artikel 52, §2 van de nieuwe gemeentewet. 

De Vlaamse regering bepaalt de voorwaarden 

en de modaliteiten waaronder dit ambt 

aan deze ontvangers wordt gegeven …" 

Bij brief van 19 oktober 1999 (kenmerk 

14AB/DVW/350/15) sprak de minister van Welzijn 

over deze zaak de hoop uit een antwoord ten gronde 

te kunnen geven in november 1999. We zijn nu 

december 2000 ... 

Momenteel is er nog steeds geen uitvoering gegeven 

aan artikel 43 van de organieke OCMW-wet. 

De Vlaamse regering moet dus nog steeds de voorwaarden 

en modaliteiten bepalen vóór de aanwerving 

van deeltijdse OCMW-ontvangers. 

Normaliter was gepland dat dit uitvoeringsbesluit 

zou worden genomen vóór 1 januari 2001, datum 

waarop de NOB (nieuwe OCMW-boekhouding) in 

alle OCMW's zou moeten worden toegepast. Op 

31 maart 2000 heeft de Vlaamse regering evenwel 

de datum van inwerkingtreding verschoven naar 1 

januari 2003. 

Niettemin zijn de meeste OCMW's ondertussen 

reeds ingeschakeld als proefproject voor de invoering 

van de NOB. De overige zullen dit zeker doen 

op 1 januari 2002, ingevolge de invoering van de 

euro en ook omdat de softwarehuizen hun oude 

boekhoudprogramma's daarna niet meer ondersteunen. 

Bepaalde OCMW-besturen zitten met ongeduld te 

wachten op het uitvoeringsbesluit van artikel 43 

van de organieke OCMW-wet. 

Ook zijn er in dit verband nog enige anomalieën in 

de huidige regelgeving (hoofdzakelijk in het KB 

van 20 juli 1993) : 

– het onderscheid tussen plaatselijke ontvangers 

volgens inwonersaantal is een aantasting van 

het grondrechtelijk gelijkheidsbeginsel ; 

– de discriminatie qua cumulatie van ambten tussen 

de wettelijke graden van secretaris en ontvanger, 

die gelijkwaardige ambten zijn, is onwettig 

en onlogisch ; 

– de diplomavereisten voor de aanwerving en bevordering 

van secretaris en ontvanger houden 

geen rekening met vroeger door de overheid 

uitgereikte getuigschriften en diploma's van niveau 

A ; 

– dat statutair benoemde ontvangers geen kandidaat 

kunnen zijn bij benoeming in een ander 

bestuur, is eveneens onlogisch ; 

– als men consequent wil zijn, moet tevens rekening 

worden gehouden met de resultaten van de 

dure volksraadpleging in verband met de hervorming 

van de administratie. Daarbij kwam 

overduidelijk tot uiting dat bekwaamheid en 

competentie van ambtenaren worden verkozen, 

boven diploma's. 

1. Wat is de stand van zaken m.b.t. uitvoeringsbesluiten 

voor artikel 43 van de organieke 

OCMW-wet


2. In welke mate wordt er rekening gehouden met 

bovenvermelde anomalieën in de huidige regelgeving 

 

N.B. Deze vraag werd eveneens gesteld aan mevrouw 

Mieke Vogels, Vlaams minister van 

Welzijn, Gezondheid en Gelijke Kansen. 

Antwoord 

Op het eerste deel van de vraag zal het antwoord 

worden verstrekt door de bevoegde Vlaamse minister 

van Welzijn, Gezondheid en Gelijke Kansen, 

aan wie dezelfde vraag werd gesteld. 

Artikel 43 van de organieke OCMW-wet van 8 juli 

1976 bepaalt onder meer dat in de openbare centra 

voor maatschappelijk welzijn waar het uitoefenen 

van het ambt van ontvanger geen volledige dagtaak 

vereist, dit ambt aan een gewestelijk of een 

deeltijds ontvanger wordt gegeven, onverminderd 

de toepassing van artikel 52, §2 van de Nieuwe Gemeentewet 

betreffende de mogelijkheid de ontvanger 

van een gemeente met minder dan 10.000 inwoners 

tegelijkertijd te benoemen tot ontvanger 

van het openbaar centrum voor maatschappelijk 

welzijn van dezelfde gemeente. 

Bij de vaststelling van het besluit van de Vlaamse 

regering houdende de voorwaarden en de modaliteiten 

waaronder dit deeltijds ambt aan deze ontvangers 

wordt gegeven, zal uiteraard rekening worden 

gehouden met de algemene beginselen van behoorlijk 

bestuur en het grondwettelijk gewaarborgd 

gelijkheidsbeginsel. 

Dit gelijkheidsbeginsel waarborgt aan iedereen die 

zich in gelijke objectieve omstandigheden en voorwaarden 

bevindt, ook een gelijke behandeling. 

Concreet betekent dit dat, bij het begeven van een 

openbaar ambt, het toekennen van een voorrecht 

op basis van geboorte, rang, sociale stand, religieuze, 

filosofische of politieke overtuigingen verboden 

is. 

Het onderscheid dat vandaag wordt gemaakt tussen 

de plaatselijke ontvangers volgens het inwonersaantal, 

is ingegeven door het feit dat de 

functie-inhoud, los van de formele functiebenaming, 

erg verschillend is inzake verantwoordelijkheid, 

omvang van de taken, moeilijkheidsgraad, 

enz.. Ook het feit dat de regels inzake cumulatie 

verschillend zijn voor secretarissen en ontvangers 

kan niet zomaar worden afgedaan als onredelijk en 

niet ingegeven door objectief vaststelbare en gemotiveerde 

verschillen tussen deze functies. 

Diplomavereisten bij werving of bevordering houden 

rekening met de algemene principes binnen 

het openbaar ambt inzake deze toegangsvoorwaarden 

en kunnen ook worden afgewogen aan de specifieke 

vereisten voor het uitoefenen van de bedoelde 

functie. In dit verband wens ik echter vandaag 

niet vooruit te lopen op de precieze tijdsplanning 

en inhoud van het bovenvermelde aangekondigde 

uitvoeringsbesluit. 

Ten slotte wijs ik erop dat het een algemene regel 

is dat de benoeming tot een ambt bij het ene bestuur 

geen enkel recht opent met het oog op de 

eventuele benoeming bij om het even welk ander 

bestuur. De uitzonderingen op deze regel, bijvoorbeeld 

vrijstelling van deelname aan wervingsexamen 

of mogelijkheid tot overgang van het ene bestuur 

naar het andere, zijn bijzonder zeldzaam en 

kunnen alleen maar op basis van specifiek omschreven 

wettelijke mogelijkheden. 

De interpretatie van de Vlaamse volksvertegenwoordiger 

van sommige vermeende resultaten van 

een federale volksraadpleging en het verband dat 

hij meent te kunnen vaststellen met de bepaling 

van de algemene diplomavereisten voor de toegang 

tot de functie van ontvanger, lijken mij erg 

persoonlijk van aard en wellicht ingegeven door inlichtingen 

met betrekking tot problemen in verband 

met de rechtstoestand van een individueel 

geval. 

(Antwoord Mieke Vogels : blz. 1246 – red.) 

Vraag nr. 65 



Sportbeleid Kraainem – Maatregelen 

In De Lijsterbes, het gemeenschapsblad voor de faciliteitengemeente 

Kraainem, lees ik dat er daar 

ook op het sportieve vlak wat problemen rijzen. 

Zo wordt informatie van Bloso (Commissariaat-Generaal 

voor de Bevordering van de Lichamelijke 

Opvoeding, de Sport en de Openluchtrecreatie) 

geadresseerd aan de sportdienst. Die bestaat 

evenwel niet en de informatie stroomt derhalve 

niet door. 

Kraainem behoort overigens tot de sportregio 

Vlaams-Brabantse Ardennen. De gemeente kan 

daartoe toetreden als ze 1 frank per inwoner betaalt. 

In ruil daarvoor krijgt ze dan steun op sportief 

vlak. Maar de gemeente weigert dat, wellicht


om communautaire redenen. Uiteindelijk is de 

sportraad dan op eigen kosten toegetreden. 

In het Vlaams-Brabantbeleid van de regering 

wordt enige aandacht besteedt aan de sportbeoefening 

in de Rand. Sport vormt immers een geschikt 

middel om het Vlaams karakter van de regio te 

verdedigen en om de integratie van anderstaligen 

te vergemakkelijken. 

Is de minister op de hoogte van de hierboven beschreven 

situatie 

Werden er al maatregelen getroffen om ze te verhelpen 

 

Antwoord 

Zowel vanuit de provinciale sportdienst Vlaams- 

Brabant (via de regiowerking) als vanuit de Blosoinspectiedienst 

Vlaams-Brabant worden inspanningen 

geleverd om de faciliteitengemeenten in de 

Vlaamse Rand bij het Vlaamse sportbeleid te betrekken. 

De regiowerking in de provincie Vlaams-Brabant 

werd eigenlijk pas opgestart in 1999. Bij de start 

zijn 55 van de 65 Vlaams-Brabantse gemeenten 

toegetreden. Onder de gemeenten die bij de start 

niet zijn toegetreden, zijn ook de zes faciliteitengemeenten 

uit de Vlaamse Rand. 

In de loop van het jaar 2000 is Kraainem toegetreden 

tot de regiowerking, maar dan wel via de sportraad 

en niet via het gemeentebestuur. Deze operatie 

is totstandgekomen in nauw overleg met de 

Vlaamse schepen uit deze gemeente, en dit systeem 

werkt tot ieders voldoening. 

Het is trouwens de bedoeling om de oprichting van 

Nederlandstalige sportraden in de faciliteitengemeenten 

vanuit de provincie Vlaams-Brabant en 

de regiowerking verder te stimuleren en de samenwerking 

via dat kanaal te intensifiëren. Zo werd 

ondertussen via de regiowerking en de regiomedewerkers 

van de provincie reeds het Contract Jeugdsport 

2000 gerealiseerd voor drie van de zes faciliteitengemeenten, 

namelijk Wemmel, Wezembeek- 

Oppem en Kraainem. Voor 2001 wordt door de 

provinciale sportdienst Vlaams-Brabant een inspanning 

gedaan om het Contract Jeugdsport 2001 

te realiseren in de zes faciliteitengemeenten. 

Vanuit de Bloso-inspectiedienst Vlaams-Brabant 

en Brussel worden informatieve mailings die naar 

alle Vlaamse gemeenten worden gestuurd, ook gestuurd 

naar het gemeentehuis van Kraainem. De 

mailings die naar de voorzitters van de sportraden 

worden gestuurd, worden voor Kraainem gestuurd 

naar de voorzitter van de Nederlandstalige sportraad. 

Het Bloso heeft betrokkene opgenomen als 

contactpersoon in het adressenbestand van de aan 

te schrijven Vlaamse gemeenten (of sportdiensten), 

teneinde zekerheid te hebben dat de informatie 

via hem zou doorstromen naar de Vlaamse 

inwoners van Kraainem. Betrokkene is trouwens 

lid van de regiowerkgroep waar alle sportpromotie-initiatieven 

van de provinciale sportdienst en 

het Bloso worden toegelicht en besproken. 

Daarenboven heb ik aan de VZW De Rand een 

subsidie van 5 miljoen toegekend om sportinitiatieven 

te stimuleren in de zes faciliteitengemeenten, 

en meer bepaald om informatie-uitwisseling en samenwerking 

tussen de lokale werkingen te stimuleren, 

voor rechtstreekse financiële input naar de lokale 

sportverenigingen toe en voor het openstellen 

van bijkomende infrastructuur voor sportinitiatieven 

in deze gemeenten. 

Vraag nr. 66 




Zie : 




Vraag nr. 24 



Blz. 1234 

Antwoord 






Vraag nr. 67 



Export Vlaanderen – Zendingen 

Ook voor 2001 lijkt het actieplan van Export 

Vlaanderen vrij ambitieus wanneer men het perso-


neelsbestand bekijkt waarover de instelling beschikt. 

1. Kan de minister meedelen hoeveel zendingen, 

contactdagen en beurzen die waren opgenomen 

in het actieplan 2000, uiteindelijk niet doorgingen 

 

2. Wat waren eventueel de redenen voor het afgelasten 

van initiatieven 

3. Wat is het gemiddelde aantal bedrijven dat 

deelnam aan de zendingen 

Antwoord 

1. Tijdens het jaar 2000 werden 9 beurzen, 10 zendingen 

en 7 contactdagen geannuleerd die opgenomen 

waren in het actieplan 2000. 

Er werden evenwel 11 nieuwe initiatieven aan 

het actieplan toegevoegd in de loop van het jaar 

2000. 

2. De redenen voor de afgelasting van aangekondigde 

initiatieven waren ofwel : 

onvoldoende inschrijvingen om een representatieve 

delegatie samen te stellen ; 

gebrek aan belangstelling in het buitenland vanwege 

potentiële klanten of aankopers, en dus te 

weinig gegarandeerde business-to-business contacten 

voor de Vlaamse ondernemingen die zich 

inschreven ; 

uitstel om uiteenlopende redenen, zoals onzekere 

politieke toestand, lokale binnenlandse actualiteit, 

of op verzoek van binnenlandse of buitenlandse 

partners die bij de organisatie van 

dergelijke initiatieven betrokken zijn. 

3. Bij de afgelasting van een handelszending bij 

gebrek aan deelnemers bleven de ingeschreven 

ondernemingen echter niet in de kou staan. 

In een aantal gevallen konden ze gewoon afreizen 

en werden de individuele afsprakenschema's 

die voor hen werden voorbereid gewoon 

afgewerkt, onder begeleiding van en met de gebruikelijke 

assistentie van de plaatselijke 

Vlaamse economische vertegenwoordiger, maar 

zonder de formele omkadering die bij officiële 

handelszendingen gebruikelijk is. 

In andere gevallen wordt aan de bedrijven die 

zich inschreven voor een zending die later 

wordt geannuleerd, via de provinciale kantoren 

een individueel afsprakenprogramma aangeboden 

op een door hun gekozen tijdstip. 

4. Het gemiddelde aantal deelnemers aan zendingen 

in 2000 bedroeg 12. 

Vraag nr. 68 



Export Vlaanderen – Vacatures diensthoofd 

In de persmededelingen van de regering lees ik dat 

er een principiële goedkeuring werd gehecht aan 

een wijziging van het personeelsstatuut van Export 

Vlaanderen, waardoor drie uitdovende functies 

van diensthoofd worden gecreëerd. 

Evenwel werd de wijziging voor advies voorgelegd 

aan de Raad van State. 

1. Waarom werd voor de bekendmaking van de 

principiële goedkeuring niet gewacht op een 

gunstig advies van de Raad van State 

Wat gebeurt er indien de Raad van State een 

negatief advies verstrekt 

2. Wordt aan alle personeelsleden die in aanmerking 

kunnen komen voor die drie functies, de 

kans geboden om hun kandidatuur in te dienen 

Op welke basis gebeurt de selectie 

Antwoord 

1. In het kader van de actieve openbaarheid van 

bestuur, vastgelegd bij het decreet betreffende 

de openbaarheid van bestuur van 18 mei 1999 

en het Reglement betreffende de organisatie 

van de persvoorlichting van de Vlaamse regering, 

worden alle door haar genomen beslissingen 

steeds meteen bekendgemaakt. Deze handelwijze 

past in het beleid van maximale openheid 

en openbaarheid dat door de Vlaamse regering 

wordt gevoerd. Ook de beslissingen die 

een principiële goedkeuring inhouden, vallen 

hieronder en worden dus bekendgemaakt ; bovendien 

wordt aangegeven welke volgende 

stappen dienen te worden gezet voorafgaand 

aan de definitieve goedkeuring.


De principieel goedgekeurde beslissingen worden, 

voorzover het gaat om ontwerpbesluiten in 

de zin van artikel 3, § 1 van de Gecoördineerde 

Wetten op de Raad van State, voor advies overgezonden 

aan de Raad van State. Zoals de 

Vlaamse volksvertegenwoordiger terecht opmerkt, 

bestaat de mogelijkheid dat de Raad van 

State opmerkingen ten aanzien van een voor 

advies voorgelegd ontwerpbesluit formuleert ; 

de behandelende overheid onderzoekt naderhand 

het geformuleerde advies en past in voorkomend 

geval het ontwerpbesluit aan in de zin 

van het advies van de Raad van State. In laatste 

instantie spreekt de Vlaamse regering zich definitief 

uit over het (opnieuw) voorgelegd ontwerpbesluit. 

Dit besluit wordt vervolgens een 

tweede maal bekendgemaakt, zowel via een 

persmededeling als officieel, in het Belgisch 

Staatsblad. 

2. Het ontwerp van besluit tot wijziging van het 

personeelsstatuut van Export Vlaanderen, principieel 

goedgekeurd door de Vlaamse regering 

op 8 december 2000, dat de aanleiding is tot de 

parlementaire vraag, betreft de herpositionering 

van de drie huidige dienstdoende diensthoofden 

in een staffunctie binnen elke afdeling door de 

toekenning van een bijzondere overgangssalarisschaal. 

De reden van deze herpositionering is gelegen 

in de aan de gang zijnde opmaak van een organisatiestructuur 

en een personeelsformatie volgens 

de noodwendigheden van de instelling, 

waarbij onder meer het aantal afdelingen wordt 

vastgelegd. 

Dit heeft tot gevolg dat, gelet op het onderwerp 

van besluit en bij wijze van eerste overgangsmaatregel, 

voor de drie (huidige) afdelingen 

(die sinds 1991 worden geleid door de dienstdoende 

afdelingshoofden) per afdeling in een 

uitdovende staffunctie wordt voorzien, die exclusief 

wordt ingevuld door dit dienstdoend afdelingshoofd. 

Aangezien deze functies uitdovend zijn (hetgeen 

impliceert dat deze functies verdwijnen 

zodra de betrokken titularissen deze niet meer 

uitoefenen, bijvoorbeeld ten gevolge van overgang 

naar een andere dienst, pensioen en dergelijke 

meer) is er m.b.t. deze specifieke functies 

géén selectieronde waaraan andere personeelsleden 

kunnen deelnemen door indiening van hun 

kandidatuur. 

Voor de invulling van de betrekkingen van afdelingshoofd, 

na definitieve goedkeuring van de 

organisatiestructuur en de personeelsformatie 

van Export Vlaanderen door de functioneel bevoegde 

minister, wordt er, conform het stambesluit 

(besluit van de Vlaamse regering van 30 

juni 2000 houdende de rechtspositie van het 

personeel van sommige openbare instellingen - 

Belgisch Staatsblad van 26 september 2000) en 

besluit van de Vlaamse regering van 22 september 

2000 houdende de organisatie van Export 

Vlaanderen en de instellingsspecifieke rechtspositie 

van het personeel (Belgisch Staatsblad 

van 14 november 2000), wel voorzien in een selectieronde 

waaraan alle in aanmerking komende 

kandidaten kunnen deelnemen. 

Vraag nr. 69 


van de heer KOEN HELSEN 

Mindervalidensport – Subsidiëring 

Sportbeoefening is een belangrijk gegeven bij de 

integratie van personen met een handicap. Een 

aantal sporten zijn "paralympisch" en worden financieel 

ondersteund via de Vlaamse Liga voor 

Mindervalidensport. 

Voor de beoefening van andere sporten voor mindervaliden 

dient men lidgeld te betalen aan de 

Liga. Snooker is een van de sporten waarvoor geen 

extra middelen worden uitgetrokken, niettegenstaande 

een groot aantal mindervaliden deze voor 

hen fysiek zeer inspannende sport beoefenen. 

1. Hoeveel subsidies gaan er naar de "paralympische" 

sporten voor mindervaliden En welke 

sporten vallen hieronder 

2. Zijn er voorwaarden gekoppeld aan de besteding 

van deze subsidies Wordt van de bonden 

of verenigingen een beleidsplan met opdeling 

van personeels- en werkingskosten verwacht 

3. Kan een opdeling worden gegeven van de aangewende 

middelen 

Antwoord 

Op dit moment worden er drie sportfederaties 

voor gehandicaptensport gesubsideerd, met name 

de Vlaamse Liga Gehandicaptensport (VLG), de 

Vlaamse Federatie voor Gehandicaptensport en 

Psylos.


In het kader van het decreet van 13 april 1999 en 

de bijbehorende uitvoeringsbesluiten van 17 maart 

2000 kunnen de erkende en gesubsidieerde sportfederaties 

een beroep doen op volgende subsidies : 

basissubsidies 

– werkingssubsidies 

– personeelssubsidies 

subsidies voor de facultatieve opdrachten 

– topsport (enkel VLG) 

– jeugdsport 

– sportkampen. 

Om in aanmerking te komen voor basissubsidies 

dienen de sportfederaties te voldoen aan een hele 

reeks erkenningsen subsidiëringsvoorwaarden, 

waaronder het optellen van een beleidsplan, het 

aanwerven van gekwalificeerd personeel en het 

uitvoeren van een aantal basisopdrachten. 

Op basis van het nieuwe decreet kunnen voor 2000 

nog geen definitieve cijfers m.b.t. de basissubsidie 

worden gegeven, aangezien de afrekeningsdossiers 

pas tegen 1 april 2001 dienen te worden ingediend. 

Volgende basissubsidies werden op basis van het 

oude decreet in 1999 toegekend aan de drie sportfederaties 

: 

Werkingssubs. Pers. subs. Totaal 

Vlaamse Liga Gehandicaptensport 1.722.031 3.428.200 5.150.231 

Vlaamse Federatie voor Gehandicaptensport 800.048 2.752.329 3.552.377 

Psylos 680.063 2.588.254 3.268.317 

De werkingssubsidies worden in het nieuwe decreet 

van 13 april 1999 berekend enkel op basis van 

leden die sporttakken beoefenen die voorkomen 

op sporttakkenlijst. 

– Voor de Vlaamse Liga Gehandicaptensport betreft 

het volgende sporttakken : atletiek, badminton, 

basketbal, boccia, boogschieten, dansen, 

goalbal, hockey, paardrijden, powerlifting, 

rugby, schermen, schieten (olympisch), skiën, 

squash, tafeltennis, tennis, torbal, voetbal, wielrennen, 

zaalvoetbal, zeilen en zwemmen. 

De leden van de VLG die sporttakken beoefenen 

die niet voorkomen op de sporttakkenlijst 

(bv. bowling, handbike, petanque, schaken, 

schieten (niet-olympisch) en snooker), komen 

niet in aanmerking voor de berekening van de 

werkingssubsidies per lid. 

– Psylos biedt aan haar leden de volgende sporten 

van de sporttakkenlijst aan : aerobics, atletiek, 

badminton, baseball, basketbal, bergbeklimmen, 

dansen, fitness, gymnastiek, handbal, hockey, 

judo, kajak, korfbal, krachtbal, minivoetbal, 

oriëntatielopen, paardrijden, reddend zwemmen, 

roeien, rolschaatsen, speleologie, tafeltennis, 

tennis, triatlon-duatlon, voetbal, volleybal, 

wandelen, wielrennen, zaalvoetbal, zeilen en 

zwemmen, en de volgende sporten die niet op 

de sporttakkenlijst voorkomen : boogschieten, 

bowling, frisbee, hengelen, minigolf, petanque 

en volkssporten. 

– DeVlaamse Federatie voor Gehandicaptensport 

biedt aan haar leden de volgende sporten van 

de sporttakkenlijst aan : badminton, boccia, dansen, 

gymnastiek, kajak, minivoetbal, paardrijden, 

skiën, surfen, wandelen, wielrennen en 

zwemmen, en de volgende sporten die niet op 

de sporttakkenlijst voorkomen : handboogschieten, 

hengelen, petanque en volkssporten. 

In het kader van de facultatieve opdracht topsport 

kan het Commissariaat-Generaal voor de Bevordering 

van de Lichamelijke Opvoeding, de Sport en 

de Openluchtrecreatie (Bloso) tegemoetkomen in 

de door de sportfederaties gedragen kosten voor : 

– voorbereiding en deelname internationale wedstrijden, 

– topsportscholen, 

– organiseren van internationale competities, 

– voorbereiding en deelname aan de Olympische 

Spelen, Paralympics, Stille Spelen en Universiades.


Enkel de Vlaamse Liga Gehandicaptensport kan 

worden gesubsidieerd voor topsport, en dit in 2000 

voor : 

– voorbereiding en deelname internationale wedstrijden 

(niet enkel Paralympics) : 2.500.000 

frank. 

In het Olympisch jaar 2000 werden de kosten 

voor voorbereiding en deelname volledig gericht 

naar de Paralympics. 

Het betreft volgende sporttakken : atletiek, boccia, 

paardrijden, rolstoeltennis, schietsport, wielrennen, 

zwemmen ; 

– extra subsidie voorbereiding Paralympics : 

1.015.000 frank ; 

– deelname Paralympics : ± 2.850.000 frank. 

Er hebben in Sydney 21 topsporters van de 

Vlaamse Liga Gehandicaptensport deelgenomen, 

en dit in atletiek, boccia, wielrennen, ruitersport, 

schieten, zwemmen, tafeltennis en tennis. 

Het exacte subsidiebedrag per sportfederatie 

moet nog worden bepaald na voorlegging en 

controle van de afrekeningsdossiers. 

Naast deze topsportsubsidie heeft het Bloso twee 

gehandicapte topsporters opgenomen in het Blosotewerkstellingsproject 

voor topsporters, waarbij die 

topsporters zich volledig kunnen voorbereiden op 

het behalen van topprestaties en daar een normale 

wedde voor krijgen. 

In het kader van de facultatieve opdracht jeugdsport 

heeft de Vlaamse Liga Gehandicaptensport 

voor 2001 een dossier ingediend dat voor subsidiëring 

in aanmerking komt. 

In het kader van de facultatieve opdracht sportkampen 

hebben de Vlaamse Liga Gehandicaptensport, 

de Vlaamse Federatie voor Gehandicaptensport 

en Psylos voor 2001 een dossier ingediend 

dat voor subsidiëring in aanmerking komt. 

Vraag nr. 70 



BDBH – Vlaamse vertegenwoordiging 

Een bezoek aan de webstek van de Belgische 

Dienst voor de Buitenlandse Handel (BDBH) 

toont aan dat nog altijd amper rekening wordt gehouden 

met de regionalisering van de buitenlandse 

handel (www.bdbh.be – red.). 

Naast het aanbod inzake dienstverlening stel ik 

vast dat de raad van bestuur vijf vertegenwoordigers 

van de particuliere sector telt, naast drie Nederlandstaligen. 

De voorzitter en de erevoorzitter 

van de raad van bestuur zijn Franstaligen. De vertegenwoordigers 

van het Vlaams Gewest worden 

niet vermeld. 

Nochtans meen ik dat de minister reeds geruime 

tijd had aangekondigd dat hij de politiek van de 

lege stoel die tot dusver werd gevoerd, zou verlaten. 

1. Werden er vertegenwoordigers van het Vlaams 

Gewest aangewezen en zo ja, wie 

2. Hebben die vertegenwoordigers, al dan niet in 

opdracht van de minister reeds geprotesteerd 

tegen de wanverhouding inzake de vertegenwoordiging 

van de Vlaamse bedrijven bij de 

particuliere delegatie in de raad van bestuur van 

de BDBH 

3. Hoe komt het dat belangrijke aangelegenheden 

zoals de selectieve informatieverspreiding en 

het exporteursbestand nog altijd bij de BDBH 

berusten 

Antwoord 

1. Nadat in april 2000 een akkoord werd bereikt 

over de verdere defederalisering van bevoegdheden 

en middelen inzake exportpromotie (het 

zogenaamde Hermes-akkoord), heb ik inderdaad 

voorgesteld om de tot dan toe gevoerde 

legestoelpolitiek ten aanzien van de BDBH te 

verlaten. 

Om twee redenen. 

Enerzijds omdat het Hermes-akkoord voorziet 

in de afschaffing van de BDBH en de Vlaamse 

verzuchtingen met betrekking tot het functioneren 

van die instelling dus hun voorwerp zouden 

verliezen. Anderzijds om toe te laten dat de ontmanteling 

van de BDBH van binnenuit zou 

kunnen worden begeleid door vertegenwoordigers 

van de Vlaamse overheid. 

2. Na overleg terzake binnen de Vlaamse regering 

en wegens het feit dat geen werk werd gemaakt 

van de uitvoering van het Hermes-akkoord, 

werd echter beslist om de voor Vlaanderen be-


schikbare bestuursmandaten in de BDBH pas 

te laten opnemen nadat het ontwerp tot wijziging 

van de Bijzondere Wet in het federale parlement 

was neergelegd. 

3. Tot dusver werden derhalve geen vertegenwoordigers 

van de Vlaamse overheid aangewezen 

in de raad van bestuur van de BDBH aan 

wie een aantal opdrachten zou kunnen worden 

meegegeven. 

4. Vermits vandaag onduidelijkheid bestaat over 

de kansen op parlementaire goedkeuring van 

het zogenaamde Lambermont-bis-akkoord, bestaat 

opnieuw geen zekerheid over de afschaffing 

van de BDBH. 

Ingeval de BDBH toch zou blijven bestaan, zal 

de Vlaamse overheid haar positie ten aanzien 

van die instelling sowieso opnieuw moeten bepalen. 

Vraag nr. 71 



Bijzonder vertegenwoordiger – Opdrachten 

Graag had ik van de minister vernomen welke handelsmissies 

de heer Louis Bril in opdracht van de 

Vlaamse regering en als bijzonder vertegenwoordiger 

voor het Vlaams exportbeleid heeft ondernomen. 

Kan de minister vertellen welke reizen hij hiervoor 

heeft ondernomen en wat het budget hiervoor was 

N.B. Een gelijkaardige vraag werd gesteld aan de 

heer Patrick Dewael, minister-president van 

de Vlaamse regering, Vlaams minister van Financiën, 


Aangelegenheden en aan de heer Dirk 

Van Mechelen, Vlaams minister van Economie, 

Ruimtelijke Ordening en Media. 

Antwoord 

1 Tot op heden heeft de heer Louis Bril op mijn 

verzoek het voorzitterschap waargenomen van 

één handelsmissie van Export Vlaanderen. 

Het ging om de multisectorale handelsmissie 

naar Zuid-Afrika en Mozambique van 21 tot 30 

mei 2000. Het zwaartepunt van de zending lag 

op Zuid-Afrika, als poort op Zuidelijk en Midden-Afrika, 

met verblijf in Johannesburg, Kaapstad 

en Durban. Aansluitend werd doorgereisd 

naar Maputo, Mozambique. 

2 De financiële weerslag van de deelname van de 

heer Louis Bril heeft zich beperkt tot de vergoeding 

van de verplaatsings- en logementskosten, 

opgeteld 238.266 frank. Deze kosten werden 

aangerekend op het zendingskrediet van de 

Vlaamse minister bevoegd voor de buitenlandse 

handel. 

Voor de opmaak van het officieel zendingsverslag 

ten behoeve van de Vlaamse regering is 

ook de secretaris van de heer Bril meegereisd. 

De verplaatsings- en logementskosten van deze 

laatste werden ten laste genomen door Export 

Vlaanderen. 

Vraag nr. 72 



Export Vlaanderen – Wijziging personeelsstatuut 

Aan destijds van de BDBH (Belgische Dienst voor 

de Buitenlandse Handel) overgekomen personeelsleden 

van Export Vlaanderen wordt thans de 

keuze geboden tussen het behoud van hun oude 

statuut en het nieuwe statuut. Wie voor het eerste 

opteert, verzaakt aan verdere promoties. 

Op dit ogenblik loopt er bij de Raad van State nog 

een klacht die zeven jaar geleden werd ingediend 

tegen een aantal benoemingen tot adjunct-adviseur 

hoofd van dienst. Indien betrokkenen voor het 

oude statuut kiezen en de Raad van State daarna 

hun benoeming alsnog zou vernietigen, betekent 

dit dat ze terugvallen op hun oude graad van voor 

zeven jaar en dat ze in de onmogelijkheid verkeren 

om alsnog promotie te maken. 

1. Kan de minister dat bevestigen 

2. Is daarmee, in het licht van de wijziging van het 

personeelsstatuut en de creatie van drie uitdovende 

functies, het gelijkheidsbeginsel niet geschonden 

 

Antwoord 

1. Indien de Raad van State overgaat tot de vernietiging 

van een aantal benoemingen tot adjunct-adviseur 

hoofd van dienst bij Export 

Vlaanderen, worden betrokkenen inderdaad te-


ruggezet in hun oude graad, zijnde de graad van 

vóór de aanvang van de bevorderingsprocedure. 

2. Deze vernietigingsprocedure bij de Raad van 

State staat volledig los van de keuze die de personeelsleden 

krachtens het instellingsspecifiek 

besluit van Export Vlaanderen van 22 september 

2000 (ISB/EV) dienden te maken. 

Krachtens de bepaling in het ISB/EV, artikel 

XV.9 en volgende dient een keuze te worden 

gemaakt tussen een statutaire functie, dan wel 

een contractuele uitdovende functie. Artikel 

XV.9, § 5 stelt dat de rechtspositie van de contractuele 

uitdovende wordt beheerst door dezelfde 

regels die gelden voor de ambtenaren. 

Dit met uitzondering in verband met deze gebieden 

: 

a) ziekteverlof ; 

b) krachtens artikel XV.9, § 3 verliezen de contractuelen 

in het uitdovende kader het recht 

op bevordering en kunnen zij geen aanspraak 

maken op hogere functies. Evenmin 

komen zij in aanmerking voor een aanstelling 

als opdrachthouder, of voor een mandaat 

als afdelingshoofd ; 

c) aan dwingende bepalingen van de wet van 3 

juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten 

mag de regelgeving geen afbreuk doen. 

3. Ik ben van oordeel dat de voorgestelde wijziging 

van het personeelsstatuut geen ongelijke 

behandeling van personeelsleden impliceert. Zij 

wil precies tegemoetkomen aan een erg specifieke 

situatie waarin betrokken personeelsleden 

zich bevinden. 

Ingeval daarover toch betwisting zou ontstaan, 

komt het de rechterlijke macht toe om hierover 

een vonnis te vellen. 

Vraag nr. 73 



Lokale mandatarissen – Presentiegeld gepensioneerden 

De opwaardering van de politieke mandaten op lokaal 

vlak vertaalt zich onder andere in een hogere 

vergoeding voor de mandatarissen. Als gevolg hiervan 

zouden die mandatarissen meer beschikbaar 

moeten zijn voor de politiek. 

Deze maatregel dreigt maar een gedeeltelijk effect 

te sorteren of bijna zonder voorwerp te worden 

voor gepensioneerde gemeente- en OCMW-raadsleden. 

Volgens hun statuut mogen zij immers jaarlijks 

maar tot 295.000 frank bruto bijverdienen. 

1. Worden er maatregelen genomen om deze anomalie 

te verhelpen 

2. Worden er met name maatregelen genomen om 

te voorkomen dat de betrokken mandatarissen 

problemen krijgen met hun pensioen Krijgen 

ze advies Wat houdt dat in 

Antwoord 

1. De pensioenwetgeving, die onder de bevoegdheid 

ressorteert van de federale minister van 

Sociale Zaken en Pensioenen, houdt inderdaad 

in dat gepensioneerden die het door de Vlaamse 

volksvertegenwoordiger vermelde bedrag aan 

toegelaten bijverdiensten overschrijden, hun 

pensioen hetzij verminderd, hetzij volledig geschorst 

zullen zien. 

Dit geldt ook wanneer deze bijverdiensten afkomstig 

zijn uit een politiek mandaat. 

Vanuit de gedachte dat moest worden verhinderd 

dat het opnemen van een gemeentelijk 

mandaat financieel zou worden gestraft, heeft 

de – eveneens federale – gemeentewetgever, 

met de wet van 4 mei 1999, een §1bis ingevoegd 

in artikel 12 van de Nieuwe Gemeentewet, 

waardoor aan de gemeenten de mogelijkheid 

wordt gegeven het presentiegeld van hun gepensioneerde 

raadsleden die erom zouden vragen, 

aan te vullen met een bedrag ter compensatie 

van het verlies aan pensioen dat ze lijden ten 

gevolge van de bovenvermelde cumulatieregels. 

Het presentiegeld aangevuld met het compenserend 

bedrag kan weliswaar niet hoger zijn dan 

een schepenwedde van een gemeente met 

50.000 inwoners. 

Deze regelgeving en het koninklijk besluit van 

29 maart 2000 houdende nadere regels aangaande 

de verhoging van het presentiegeld van gemeenteraadsleden 

en van de wedde van burgemeesters 

en schepenen (Belgisch Staatsblad 13 

april 2000) kregen reeds uitwerking sinds 1 augustus 

1999. 

Met het decreet van 18 mei 1999 heeft de decreetgever 

in artikel 38 van de OCMW-wet ten


behoeve van gepensioneerde OCMW-raadsleden 

trouwens eenzelfde regeling ingeschreven. 

2. Wanneer een gepensioneerde een beroepsactiviteit 

wenst uit te oefenen, dient hij, overeenkomstig 

de pensioenwetgeving, daarover een 

voorafgaande verklaring in te dienen bij de instelling 

die zijn pensioen uitbetaalt, en die ook 

alle verdere informatie kan verstrekken over de 

mogelijke financiële gevolgen van de uitgeoefende 

beroepsactiviteit voor het pensioen. 

Deze instelling zal trouwens aan de gepensioneerde 

mandataris die bij zijn gemeente een 

aanvulling van zijn presentiegeld zou willen vragen, 

overeenkomstig het zojuist vermeld koninklijk 

besluit, een attest moeten afleveren 

waarin de verminderde of geschrapte pensioenen 

worden vermeld. Dit attest zal naast het bedrag 

van de eventuele vermindering ook de verhoging 

van het presentiegeld moeten vermelden 

waarin moet worden voorzien opdat betrokkene 

geen inkomensverlies zou lijden. 

Vraag nr. 74 



Export Vlaanderen – Vacatures 

Dat Export Vlaanderen als belangenbehartiger van 

de buitenlandse handel in volle uitbouw is, kan 

enkel worden toegejuicht. Gegeven de zeer hoge 

openheidscoëfficiënt van de Vlaamse economie, is 

het alvast aangewezen om deze troef verder ter 

harte te blijven nemen. 

In een recente doorlichting (1999) werd er dan ook 

op gewezen dat een personeelsaanpassing en -uitbreiding 

aangewezen is. Een geapprecieerde gedachtewisseling 

in het Vlaams Parlement (november 

2000) met de algemeen directeur van Export 

Vlaanderen kan dit enkel bevestigen (Stuk 490 

(2000-2001) – Nr. 1 – red.). Niet anders zal het 

zijn wanneer de buitenlandsehandelspolitiek binnenkort 

zo goed als volledig wordt geregionaliseerd. 

Het brengt ons tot het formuleren van enkele concrete 

vragen. 

1. Eind 2000 waren er op een bestand van 51 

VLEV's (Vlaamse economische vertegenwoordigers) 

liefst acht posten (15,7 %) vacant, naast 

zeven voor handelssecretaris op een bestand 

van twintig (35 %). 

Zijn deze vacatures intussen reeds ingevuld 

2. Hoe is het te verklaren dat binnen een performante 

dienst als Export Vlaanderen een dergelijk 

hoog aantal vacatures wordt genoteerd 

3. Binnen welke (van de 86) kantoren is er sprake 

van een tijdelijke onderbezetting en waaraan 

met name is dit toe te schrijven 

4. Kunnen verdere preciseringen worden meegedeeld 

omtrent de "aanwezigheidsduur", en dit 

per kantoor van de VLEV's en handelssecretarissen 

 

5. Waarom en in welke mate is daarbij sprake van 

mutaties tussen de diverse kantoren, of gaat het 

veeleer om stopzettingen van carrières (waaruit 

volgt dat meteen een pak expertise verloren 

gaat) 

6. Welke specifieke criteria zijn bepalend bij het in 

dienst nemen van economische vertegenwoordigers 

en/of handelssecretarissen 

7. Verwacht wordt dat door de afschaffing van de 

BDBH (Belgische Dienst voor de Buitenlandse 

Handel) het personeelsbestand van Export 

Vlaanderen verder zal toenemen, dit overeenkomstig 

de uitbreiding van de verantwoordelijkheden. 

Kan de mogelijke uitbreiding van het personeelsbestand 

nu reeds nader worden omschreven 

 

Wat zullen hiervan de gevolgen zijn voor de verdere 

uitbouw van het buitenlandse netwerk 

Antwoord 

1. De selectieprocedure voor de invulling van de 

acht bedoelde vacatures is inmiddels afgerond. 

Een ontwerpbesluit van de Vlaamse regering 

tot benoeming van acht nieuwe Vlaamse economische 

vertegenwoordigers staat op de agenda 

van de vergadering van de Vlaamse regering 

van 16 februari eerstkomende. 

2. De recente vacatures kunnen worden verklaard 

door (a) de gestage uitbreiding van het buitenlandse 

netwerk, waarbij meerdere nieuwe 

standplaatsen werden gecreëerd, en (b) het vervallen 

van de vorige wervingsreserve voor 

Vlaamse economische vertegenwoordigers op


31 december 1998. Daardoor werden tussen januari 

1999 en juli 2000 geen nieuwe vertegenwoordigers 

meer aangeworven. 

Gedurende de voorbije twee jaar zijn ook enkele 

economische vertegenwoordigers gepensioneerd 

en zijn er ook enkele die de stap hebben 

gezet naar de privé-sector. 

Met de benoeming van twee Vlaamse economische 

vertegenwoordigers in China in juli 2000 

en de benoeming van acht bijkomende economische 

vertegenwoordigers, wordt deze lacune 

aangevuld. 

3. Van een tijdelijke onderbezetting is hoogstens 

sprake in een aantal posten die momenteel 

vacant zijn. Het gaat om Berlijn, Bordeaux, Vilnius, 

Tunis, Johannesburg, Hanoi en Chicago. De 

vacante post in Ljubljana is nieuw en nog op te 

starten en dus momenteel niet als onderbezet te 

beschouwen. 

Elk van de thans vacante posten is echter steeds 

bemand gebleven door het ondersteunend personeel, 

of werd waargenomen door een collega 

economisch vertegenwoordiger. Rekening houdende 

met de lokale kantooruren, zijn er steeds 

personeelsleden ter beschikking gebleven om 

ondernemingen wegwijs te maken en individuele 

vragen op te lossen. 

Als bijlage vindt de Vlaamse volksvertegenwoordiger 

een overzicht van de standplaatsen 

van de economische vertegenwoordigers en de 

aanvangsdatum van tewerkstelling op hun huidige 

post. 

4. De mutatiebeweging wordt gezien als een element 

ter voorkoming van verstarring en ter creatie 

van een blijvend dynamisme bij het personeelslid. 

Als algemene regel wordt gesteld dat een verblijfsduur 

op eenzelfde post tussen de vier en 

acht jaar ligt. 

Inzake de mutatie wordt rekening gehouden 

met de gespecialiseerde kennis die de betrokkene 

heeft verworven en de lasten veroorzaakt 

door de levensomstandigheden van de verblijfsstaat. 

Tevens worden onder andere volgende begrippen 

als objectieve criteria bij mutatie gebruikt 

: jaren op post, "hardship" inzake de 

standplaats, huidige en vorige standplaatsen, 

evaluaties, ervaring en interesse. 

Uitzonderlijk kan hiervan worden afgeweken 

om familiale of medische redenen. 

6. De jongste selectieprocedure voor Vlaamse economische 

vertegenwoordigers geschiedde via 

Jobpunt Vlaanderen, dat op zijn beurt een beroep 

deed op Deloitte & Touche voor screening 

van de kandidaten. 

De selectie verliep op grond van volgende vereiste 

kerncompetenties : analytisch inzicht, verantwoordelijkheidszin, 

zelfstandig werken, 

nemen van initiatief, resultaatgerichtheid, relatiebekwaam 

voor de uitbouw van een netwerk, 

communicatievaardig, onderhandelingsvaardigheden, 

organisatie- en planningsvaardigheden, 

representativiteit, mogelijkheid tot het verwerven 

van nieuwe kennis, kennis van de Vlaamse 

economische context, kennis van de politieke 

instellingen, taalkennis. 

7. Ingeval het Lambermont-bis-akkoord al dan 

niet geamendeerd zou worden goedgekeurd in 

het federale parlement, wordt inderdaad een 

substantiële personeelsoverdracht van de 

BDBH naar de gewesten verwacht. De impact 

daarvan op het personeelsbestand van Export 

Vlaanderen kan vandaag nog niet in detail worden 

omschreven. 

Gelet op het feit dat de BDBH sinds een kleine 

tien jaar niet meer beschikt over een buitenlands 

netwerk, gaat het uitsluitend om personeel 

dat het afgelopen decennium in het binnenland 

is tewerkgesteld geweest. 

Van de mogelijke overheveling van dat personeel 

wordt daarom geen directe impact verwacht 

op de evolutie van het buitenlands netwerk 

van Export Vlaanderen. 

(Bovenvermelde bijlage ligt ter inzage bij het Algemeen 



Vraag nr. 75 




Zie : 


Vraag nr. 60 



Blz. 1160


Antwoord 




Vraag nr. 76 



Sociale woningen – Verhuring buiten sociaal stelsel 

In principe worden alle woningen van een socialehuisvestingsmaatschappij 

(SHM) (met uitzondering 

van de woningen gebouwd in het kader van de 

huurcompensatie en de alternatieve financiering) 

verhuurd overeenkomstig artikel 80ter van de 

Huisvestingscode en het uitvoeringsbesluit van 29 

september 1994 houdende de socialehuurreglementering. 

Overeenkomstig artikel 3, §1, 3° van het besluit van 

de Vlaamse regering van 8 juni 1999 tot bepaling 

van de specifieke regelingen van het toezicht op de 

socialehuisvestingsmaatschappijen, kunnen de 

SHM's mits schriftelijke machtiging van de VHM 

(Vlaamse Huisvestingsmaatschappij) aan een onroerend 

goed een andere bestemming geven dan 

sociale huisvesting. 

Bij de verhuringen buiten het sociaal huurstelsel 

kan men een onderscheid maken tussen een viertal 

categorieën : gemeenschappelijke wijkgebouwen, 

buurt- en wijkcomités, huisvesting van doelgroepen, 

sociale veiligheid en leefbaarheid. 

1. Kan de minister een overzicht geven van het 

aantal woningen dat buiten het sociaal huurstelsel 

wordt verhuurd, en dit opgesplitst per provincie 

 

2. Wat is de evaluatie hiervan Wat is de sociale 

return 

Antwoord 

1. De lijst van de woningen die worden verhuurd 

buiten het sociaal huurstelsel opgesplitst per 

provincie : 

Antwerpen 220 

Limburg 78 

Oost-Vlaanderen 114 

Vlaams-Brabant 47 

West-Vlaanderen 130 

Totaal Vlaams Gewest 589 

2. Op 16 december 1997 bevestigde de raad van 

bestuur van de VHM het principe van verhuringen 

buiten het sociaal huurstelsel, dat reeds 

lange tijd van toepassing was, met dien verstande 

dat de procedure terzake meer werd gestructureerd 

en de projecten (lopende vanaf 1 januari 

1998) driejaarlijks worden geëvalueerd. 

Tot nu toe werden drie projecten geëvalueerd. 

De evaluatie was in de drie gevallen gunstig. 

De sociale return van de verhuring van een woning 

aan de VZW "Houthalense Moskee" bestaat 

erin dat een zekere sociale controle werd 

opgebouwd in het appartementsgebouw, waar 

vooral migranten van Turkse origine wonen. 

Een andere woning werd verhuurd aan een 

VZW met het oog op de huisvesting van ex-psychiatrische 

patiënten. Het hoeft geen betoog dat 

de integratie van die mensen in het gewone 

leef- en woonmilieu een voldoende sociale return 

inhoudt. 

Het derde project is de verhuring van een woning, 

die opgedeeld is in drie éénkamerappartementen, 

aan een OCMW. Die woning wordt gebruikt 

voor de crisisopvang, onder begeleiding, 

van jongeren als aanloop tot zelfstandig wonen. 

Ook in dit project mag men spreken van een 

voldoende sociale return.


Vraag nr. 77 



Onbewoonbare woningen – Stand van zaken 

De Vlaamse steden en gemeenten schieten blijkbaar 

goed op met hun systematisch onderzoek naar 

de kwaliteit van de woningen. 

Er zouden reeds drieduizend onbewoonbare huizen 

zijn geregistreerd. 

1. Kan de minister een overzicht geven van het 

aantal woningen dat werd onderzocht, met het 

aandeel onbewoonbare woningen, en dit zo mogelijk 

opgesplitst per gemeente 

2. Welke maatregelen werden reeds genomen om 

deze onbewoonbare woningen opnieuw op de 

woningmarkt te brengen, via de instrumenten 

waarin de Vlaamse Wooncode voorziet 

3. Werd er reeds een positieve evolutie vastgesteld 

via deze instrumenten en wat waren de conclusies 

 

Antwoord 

1. Tot eind vorig jaar waren, over het volledige 

Vlaamse gewest, reeds een drieduizendtal woningen 

geregistreerd als ongeschikt of onbewoonbaar. 

Het betreft hier alle ooit geïnventariseerde 

woningen, met andere woorden een gecumuleerde 

weergave van de inventarislijst. 

Als een momentopname wordt genomen, met 

name het aantal geïnventariseerde woningen op 

datum van 22 november jongstleden, bedraagt 

het aantal ongeschikte of onbewoonbare woningen 

2.260. Als bijlage worden de gecumuleerde 

cijfers per provincie en per gemeente weergegeven. 

2. De reguliere maatregelen zoals opgenomen in 

het heffingsdecreet en de Vlaamse Wooncode 

hebben hun volle toepassing. Zo heeft de 

heffing een toenemende sanctionerende werking 

als de eigenaar het pand niet wenst te renoveren. 

De dwingende werking van de heffing 

resulteert voor de houder van het zakelijk recht, 

op termijn, noodgedwongen in renovatie of 

sloop. 

Ten aanzien van de bijzondere instrumenten opgenomen 

in de Vlaamse Wooncode bestaat er 

geen dwingende uitoefeningsplicht. Dit houdt in 

dat de gemeenten, naargelang hun appreciatierecht, 

het sociaal beheer of voorkooprecht kunnen 

uitoefenen. 

Om de uitoefening evenwel aan te moedigen, 

zijn afgelopen jaar omtrent deze instrumenten 

infosessies opgezet voor de gemeentelijke ambtenaren. 

Eveneens werd vanuit het beleid de 

projectsubsidiëring aangepast uit het oogpunt 

van de toepassing van de bijzondere instrumenten. 

Tevens wordt eraan gedacht om de juridische 

figuur van het sociaal beheer in een model 

om te zetten, zodat de praktische bruikbaarheid 

wordt verduidelijkt en de uitoefening wordt 

aangemoedigd. 

3. Afgelopen jaar werden de instrumenten geëvalueerd. 

De resultaten van de studie geven onmiskenbaar 

een positieve evolutie weer. Voornamelijk 

in de steden en grote gemeenten is duidelijk een 

mentaliteitswijziging merkbaar. De kennis van 

de instrumenten en de bereidwilligheid om ze 

toe te passen, nemen er gestadig toe. 

Ook uit de cijfers inzake projectsubsidiëring 

blijkt een positieve ontwikkeling en blijkt de 

toepassing van het recht van voorkoop daadwerkelijk 

toe te nemen. 




DIRK VAN MECHELEN 


VAN ECONOMIE, RUIMTELIJKE ORDENING 

EN MEDIA 

Vraag nr. 47 



Vlaamse film – VRT-participaties 

De Vlaamse film kan niet langer overleven zonder 

overheidssteun. Tot deze conclusie kwamen onderzoekers 

in een recente studie "Economische impact 

van de film in Vlaanderen" (Financieel-Economische 

Tijd van 28 oktober 2000).


Op het vlak van inkomsten en recuperatie van de 

productiekosten is de Vlaamse film in eerste instantie 

aangewezen op de binnenlandse markt, wat 

een onhoudbare positie is. 

Ter illustratie : zonder subsidie zou de prachtige 

lowbudgetfilm "Manneken Pis" (kostprijs 29 miljoen 

frank) 250.000 bezoekers nodig hebben gehad 

(in plaats van de iets minder dan 60.000 die de film 

zijn gaan bekijken) om uit de kosten te raken. 

Zelfs de zogenaamde publieksfilms ("Max" en 

"Oesje"), die konden rekenen op een recordaantal 

bezoekers (meer dan 600.000), kwamen zonder de 

subsidie niet tot een nuloperatie. 

Een van de mogelijkheden om het failliet van de 

Vlaamse film te voorkomen, is de dotatie voor de 

openbare omroep te verhogen met minstens 100 

miljoen frank. Op die manier krijgt de VRT de 

kans om de Vlaamse onafhankelijke audiovisuele 

productie te ondersteunen. 

1. Is de minister op de hoogte van de moeilijkheden 

die de Vlaamse film ondervindt om te overleven 

 

2. Is hier, volgens de minister, ook een ondersteunende 

taak weggelegd voor de openbare omroep 

 

3. Werd in het kader daarvan het voorstel tot verhoging 

van de dotatie voor de openbare omroep 

met minstens 100 miljoen frank reeds geëvalueerd 

Met welk resultaat 

Antwoord 

1. Naar aanleiding van de vraag om uitleg van de 

heer Dany Vandenbossche over het Vlaams Audiovisueel 

Fonds ben ik uitvoerig ingegaan op 

de studie "De economische impact van de film" 

(Handelingen Commissievergadering nr. 146 

van 3 mei 2000, blz. 1). 

Deze besluiten waren zeer duidelijk. 

– Zonder tegemoetkomingen van de Vlaamse 

overheid in de filmproductie is elke filmproductie 

onmogelijk. 

– De return van de Vlaamse investeringen gaat 

integraal naar de federale overheid. 

– Het is een conditio sine qua non voor de oprichting 

van een Vlaams Audiovisueel Fonds 

dat er naast de investeringen van de Vlaamse 

Gemeenschap ook voldoende andere financieringsmogelijkheden 

zijn, onder andere 

een taxshelter, belangrijke inbreng van de 

omroepen. 

Op het vlak van inkomsten en recuperatie van 

de productiekosten zijn de Vlaamse audiovisuele 

producties inderdaad hoofdzakelijk aangewezen 

op de binnenlandse markt. Er zijn weliswaar 

uitzonderingen. Zo onder meer de door de 

Vlaamse volksvertegenwoordiger vermelde film 

"Manneken Pis", die een bijzondere internationale 

exploitatie kende. Zonder subsidies vanwege 

het Fonds Film in Vlaanderen kon deze schitterende 

film zelfs niet worden geproduceerd. 

2. De huidige beheersovereenkomst met de VRT 

bepaalt reeds dat "de VRT actief zal blijven 

participeren in de Vlaamse onafhankelijke audiovisuele 

productie (bv. speelfilms, tv-drama en 

documentaires) en zo zal blijven bijdragen tot 

de ontwikkeling van de sector". 

Wat de langspeelfilm betreft, participeerde de 

VRT in 2000 in de volgende films : 

Villa des Roses 

Blinker en het Bagbagjuweel 

Vallen 

De Verlossing 

Pauline en Paulette 

4 mln. fr. 

3 mln. fr. 

3 mln. fr. 

3 mln. fr. 

3 mln. fr. 

De tegemoetkoming bestaat telkenmale uit een 

cash-inbreng en uitzendrechten. 

3. Het initiatief waarbij voor de televisieproductie 

van onafhankelijke producenten, opgezet met 

en ondersteund door de omroepen VRT en 

VTM, een bedrag van 100 miljoen frank uit het 

Fonds Film in Vlaanderen ter beschikking werd 

gesteld volgens het principe "één frank voor 

één frank", zal worden geëvalueerd. Op die manier 

wordt 200 miljoen frank vrijgemaakt voor 

kwalitatief Vlaams drama. Dit systeem werd opgezet 

als financiële stimulans voor de omroepen 

om te investeren in kwaliteitsfictie, wat nu nauwelijks 

gebeurt wegens veel te duur. 

Naar de nieuwe beheersovereenkomst toe is 

het, wat de VRT betreft, de bedoeling dat : 

– de VRT mede aandacht besteedt aan de promotie 

van kwalitatieve langspeelfilms ;


– het project LolaBelgica wordt opgestart, 

waarin jaarlijks middellange tv-speelfilms 

van vijftig minuten, geregisseerd door jong 

talent, worden gecoproduceerd met het bevoegde 

Fonds. 

Teneinde zes dergelijke films per jaar te produceren, 

wordt een bedrag uit het Fonds 

Film in Vlaanderen ter beschikking gesteld. 

De VRT doet een inspanning voor de overige 

50 % per film. De VRT zal hierbij eveneens 

instaan voor de distributie ; 

– dertien documentaires per jaar worden ondersteund 

in een samenwerkingsverband 

met het bevoegde Fonds. 

De onderhandelingen betreffende de nieuwe 

beheersovereenkomst werden evenwel nog niet 

afgerond. 

Het kan niet worden ontkend dat de financiering 

van Vlaamse audiovisuele (co)producties 

moeilijk ligt. De facto is de tegemoetkoming 

van de Vlaamse overheid via het Fonds Film in 

Vlaanderen de enige constante. Het principe 

van deze cofinanciering wordt niet in vraag gesteld, 

wel het percentage van de overheidstegemoetkoming. 

Voor de aanmoediging van de 

privé-financiering zijn fiscale stimuli noodzakelijk. 

Het instrument bij uitstek is hier een taxsheltersysteem, 

dat reeds in meerdere EU-lidstaten 

positieve resultaten heeft opgeleverd. 

In het kader van een fiscaal gunstig regime voor 

de audiovisuele producties heb ik reeds van bij 

mijn aantreden als Vlaams minister aangedrongen 

op de invoering van een taxshelter bij mijn 

federale collega, Didier Reynders. Begin dit jaar 

werd bevestigd dat minister Reynders het dossier 

opnieuw op gang heeft getrokken. 

Zoals eerder gemeld, zal dit noodzakelijk zijn 

om privé-inbreng in de filmproductie te stimuleren, 

wat essentieel is om aan de Vlaamse filmindustrie 

een toekomst te kunnen bieden. Binnenkort 

zou hierover een officieel overleg worden 

opgestart. In ieder geval werd gevraagd om de 

Vlaamse Gemeenschap bij verdere stappen te 

betrekken. Ook de Franse Gemeenschap dringt 

aan op een spoedige aanpak van dit dossier. 

Vraag nr. 48 



BVN-TV – Subsidiëring 

Recentelijk maakte de minister bekend dat, op 

vraag van de betrokken stichting, de modaliteiten 

van de subsidiëring aan de televisiezender "Het 

Beste van Vlaanderen en Nederland" (BVN) worden 

aangepast. 

Kan de minister toelichten in welke zin die aanpassing 

gebeurt 

Antwoord 

Op 17 december 1999 verleende de Vlaamse regering 

een subsidie van 35 miljoen frank aan BVN als 

tegemoetkoming in de programmatie- en uitzendkosten 

voor de periode tot december 2000. 

De uitbetaling zou gebeuren in twee schijven: 20 

miljoen frank na de ondertekening van het besluit 

en 15 miljoen frank op basis van onder meer een 

activiteitenverslag en op voorwaarde dat BVN in 

Noord-Amerika op 1 augustus 2000 minstens vierduizend 

abonnees telt. 

Uit een voorlopige evaluatie vanwege de administratie 

Buitenlands Beleid blijkt dat BVN de gestelde 

afspraken heeft nagekomen in verband met 

het geografische bereik van de zender, de Vlaamse 

programmatie, de beeldkwaliteit en de bestuurlijke 

deelname. 

Er blijven evenwel twee opmerkingen, namelijk : 

1. door de overname van een satellietmaatschappij 

in Noord-Amerika kan het juiste aantal abonnees 

in Noord-Amerika niet worden opgegeven; 

2. BVN wenst de door Vlaanderen verstrekte middelen 

in het raam van de tweede schijf aan te 

wenden voor de periode september 1999 – september 

2001. 

De Vlaamse regering heeft in zijn vergadering van 

15 december 2000 en in afwachting van een definitieve 

evaluatie beslist de voorwaarde omtrent het 

aantal abonnees in Noord-Amerika te schrappen


en een aanvullend protocol bij de beheersovereenkomst 

met BVN af te sluiten, waarin wordt vermeld 

dat de tweede schijf van 15 miljoen frank zal 

worden uitbetaald in de mate dat de periode van 1 

januari 2001 tot en met 31 augustus 200l wordt verantwoord. 

Met ingang van het begrotingsjaar 2001 worden de 

kredieten voor de stichting BVN van de administratie 

Buitenlands Beleid overgeheveld naar het 

mediabudget. 

Vraag nr. 49 



Gewestplanwijziging Voerstreek – Uitvoering 

De pracht en de aantrekkelijkheid van de Voerstreek 

zijn mede het gevolg van de afwisseling van 

bossen en weiden, akkers en boomgaarden. Eerlang 

zou 169 hectare landbouwgrond worden omgezet 

in natuurgebied. 

Dit wordt in de streek blijkbaar aangevoeld als een 

bedreiging. Vooral in landbouwkringen, waar het 

Mestactieplan al drukt op de melkveebedrijven en 

andere boeren, wordt die ingreep beschouwd als 

een beperking. 

Hoeveel bezwaren werden er ingediend 

Waarop berust de bewering dat de communicatie 

omtrent de bewuste wijziging en het onderzoek 

daarrond bijzonder mank zouden zijn verlopen 

Is de wijziging definitief en zo ja, hoe worden de 

betrokkenen gecompenseerd 

Antwoord 

De vraag betreft een algemeen standpunt inzake 

uitvoering van gewestplanwijzigingen, meer bepaald 

de omzetting van agrarisch gebied naar natuurgebied, 

wat volgens de Vlaamse volksvertegenwoordiger 

als een bedreiging wordt ervaren door 

de plaatselijke landbouw. In het algemeen kan ik 

erop wijzen dat de bestemmingswijzigingen zijn gebaseerd 

op een kwalitatieve ruimtelijk geïntegreerde 

gebiedsgerichte afweging, waarbij de kenmerken 

van het fysisch systeem, het huidige ruimtegebruik 

en de perspectieven voor de beroepslandbouw 

en de huidige en potentiële natuurwaarden 

ter versterking van de natuurlijke structuur werden 

getoetst. 

Het is niet zozeer de gewestplanwijziging dan wel 

de uitvoering van sectorale decreet- en regelgeving 

die rechtstreeks effecten op de landbouwbedrijfsvoering 

veroorzaakt. Door te verwijzen naar de gevolgen 

van het Mestactieplan (sectorwetgeving) op 

de melkveebedrijven bevestigt de Vlaamse volksvertegenwoordiger 

dat. Wat zijn vraag tot mogelijke 

compensaties voor de agrarische bedrijfsvoering 

betreft, dient hij zich te richten tot mijn collega's 

bevoegd voor Landbouw in de Vlaamse regering 

en op federaal niveau. 

Aan de lopende procedure tot gewestplanwijziging, 

die nog gebeurt volgens de procedure conform het 

decreet op de ruimtelijke ordening gecoördineerd 

op 26 oktober 1996, is niet automatisch een uitvoering 

van de aangegeven bestemming verbonden. 

Dit wordt anders wanneer de Vlaamse regering in 

de toekomst, conform het nieuwe decreet op de 

ruimtelijke ordening van 18 mei 1999, zal overgaan 

tot het opmaken van ruimtelijke uitvoeringsplannen 

voor (delen van) de agrarische structuur en/of 

(delen van) de natuurlijke structuur, in uitvoering 

van het Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen. Ter 

realisatie van de uitvoeringsplannen kunnen inderdaad 

specifieke instrumenten ter uitvoering door 

de sector (natuur, landbouw) worden ingezet. Voor 

een aantal van de gebieden zijn momenteel reeds, 

evenwel los van de gewestplanprocedure, sectorale 

maatregelen genomen, zoals de aankoop of het in 

beheer nemen door het Vlaams Gewest. Voor meer 

informatie dient de Vlaamse volksvertegenwoordiger 

zich te richten tot mijn collega bevoegd voor 


Met betrekking tot de bestemmingswijzigingen ter 

versterking van de natuurlijke structuur in het buitengebied 

kan ik stellen dat de voorstellen voor 

omvorming van landbouwgebied niet enkel passen 

in de realisatie van de ruimtebalans op Vlaams niveau, 

overeenkomstig de opties van het Ruimtelijk 

Structuurplan Vlaanderen. De voorgestelde gebieden 

maken deel uit van grotere eenheden van 

structuurbepalende valleien en habitatrichtlijngebieden 

(EEG-richtlijn ter bescherming van ecotopen 

van bepaalde vogels en andere diersoorten) 

en/of bevatten biologisch waardevolle natuurelementen, 

waaronder verschillende soorten ecologisch 

waardevolle bostypes. 

De voorstellen tot bestemmingswijziging in het 

buitengebied moeten in hun geheel bijdragen tot 

de volgende doelstellingen voor het buitengebied : 

– het vrijwaren van de ruimte voor de landbouwfunctie 

om de structuur van het buitengebied te 

versterken ;


– het voorzien in goed gestructureerde gehelen 

voor de natuur-, bos en landbouwfunctie ; 

– het tegengaan van versnippering van de natuurlijke 

en de agrarische structuur ; 

– het afstemmen van het ruimtelijk beleid en het 

milieubeleid op basis van het fysisch systeem (in 

de valleigebieden) ; 

– het bufferen van de natuurfunctie ten opzichte 

van de aangrenzende functie. 

Specifiek voor de regio Zuid-Limburg zijn de voorstellen 

m.b.t. de natuurlijke structuur gebaseerd op 

de volgende punten, zoals omschreven in het besluit 

van 28 april 2000 : 

– de noodzaak om de door de Vlaamse regering 

voorgestelde habitatgebieden een geëigende bestemming 

te geven, waardoor bepaalde instrumenten 

voor natuurbeheer kunnen worden ingezet 

om op terrein de natuurwaarden beter te 

(kunnen) beschermen ; 

– de noodzaak om op korte termijn de natuurwaarden 

in beekvalleien te versterken en te bufferen 

; 

– de noodzaak om op korte termijn bepaalde boscomplexen 

te versterken, zowel op het vlak van 

uitbreiding als op het vlak van een betere buffering 

; 

– de noodzaak om in de bosarme regio Zuidwest- 

Limburg mogelijkheden voor bosuitbreiding te 

creëren. 


2000 houdende de voorlopige vaststelling van de 

gewestplanwijziging van het gewestplan Sint-Truiden-Tongeren 

betreft uiteraard de voorlopige vaststelling. 

De communicatie omtrent dit wijzigingsvoorstel 

verloopt zoals omschreven in de wetgeving 

en is voor alle gewestplanwijzigingen dezelfde. 

Na de voorlopige vaststelling, met name het voorstel 

van de Vlaamse regering, wordt door de gouverneur 

van de betrokken provincie een openbaar 

onderzoek ingesteld via de gemeenten waar het 

plan ter inzage wordt gelegd. Mij zijn geen gevallen 

bekend over het eventueel mank lopen van de 

communicatie m.b.t. het openbaar onderzoek. Het 

besluit van de Vlaamse regering werd eveneens 

vertaald in het Frans en aldus mee gepubliceerd. 

Op het correct verlopen van de procedure wordt 

nauwlettend toegezien bij de verdere goedkeuring. 

Tijdens dit openbaar onderzoek kon iedereen bezwaar 

indienen bij de gouverneur. Deze bezwaren 

worden terdege onderzocht in de verdere procedure, 

onder andere door de Regionale Commissie 

voor Advies van de betrokken provincie (Streekcommissie). 

Daarnaast worden ook adviezen ingediend 

door de gemeenten en de bestendige deputatie. 

Naar aanleiding van het openbaar onderzoek dat 

werd gehouden van 18 september 2000 tot 16 november 

2000 werden 270 bezwaarschriften ingediend 

(laattijdige bezwaren inbegrepen), die evenwel 

momenteel nog niet bij mijn administratie in 

behandeling zijn. 

De Streekcommissie, die eveneens de ingebrachte 

adviezen en bezwaren behandelt, dient eerst advies 

uit te brengen. 

De vervaldag van deze gewestplanwijziging is bepaald 

op 15 mei 2001, dit wil zeggen dat de Vlaamse 

regering het wijzigingsplan vóór deze datum definitief 

moet vaststellen. Op gemotiveerd verzoek 

van de Streekcommissie en op vraag van de 

Vlaamse regering kan deze termijn met maximaal 

tweemaal zestig dagen worden verlengd. 

Vraag nr. 50 




Zie : 




Vraag nr. 24 



Blz. 1234 

Antwoord 





Aangelegenheden.


Vraag nr. 51 



Zuidelijk Eiland Bornem – Nivelleringswerken 


van 7 november 2000 inzake het landschapsontwerp 

Zuidelijk Eiland in Bornem deelt 

de minister mee dat de nivelleringswerken waarnaar 

ik verwees, gesitueerd zijn op een ander gedeelte 

van het Zuidelijk Eiland, dat een industriële 

bestemming heeft. De minister voegt eraan toe dat 

de afspraak dat, in afwachting van de opmaak van 

een landschapsontwerp, alle initiatieven van de NV 

Zeekanaal zouden worden geblokkeerd, geen betrekking 

heeft op de nivelleringswerken (Bulletin 

van Vragen en Antwoorden nr. 6 van 19 januari 

2001, blz. 847 – red.). 

Onlangs heeft de dienst Stedenbouw van het 

Vlaams Gewest de stopzetting bevolen van de nivelleringswerken. 

1. Kan de minister enige klaarheid scheppen in dit 

dossier 

2. Worden er initiatieven genomen om het gebied 

alsnog in te kleuren als natuurgebied Zo ja, 

welke en door wie 

Antwoord 

M.b.t. de mogelijkheid van nivelleringswerken op 

het Zuidelijk Eiland tussen de oude sluis en de kanaalarm 

in Bornem verwijs ik naar mijn antwoord 

op vermelde vraag nr. 18 van 7 november 2000. 

Het is een gebied waar nivelleringswerken kunnen 

worden uitgevoerd om de vooropgestelde industriële 

bestemming te realiseren. 

Op 2 augustus 1984 verkreeg de NV Zeekanaal 

een bouwvergunning om in de industriezones A, B, 

C en D reliëfwijzigingen door te voeren tussen de 

Rupel en de nieuwe toegang van de zeevaart naar 

de Schelde. Voor dezelfde verrichtingen werd ook 

een milieuvergunning uitgereikt voor een periode 

van vier jaar. 

Bij een controle ter plaatse op 8 en 12 december 

2000, naar aanleiding van een klacht, werd door de 

aanwezige ambtenaar verklaard dat de werkzaamheden 

op het betrokken perceel pas startten omstreeks 

1991/1992. Aangezien eerdere activiteiten 

niet werden aangetoond, moest op dat ogenblik 

worden geconcludeerd dat de vergunning van 1984 

vervallen was. 

Via nadien geleverde stukken werd afdoende bewezen 

dat er tijdig een substantieel begin werd gemaakt 

met de vergunde verrichtingen en reliëfwijzigingen, 

dat deze ook zijn voortgezet in de tijd en 

dat de vereiste vergunningen voorhanden waren, 

respectievelijk werden verlengd, zodat er geen 

reden meer was om de stopzetting nog verder te 

bevelen wat de zones A en B betreft. 

Wat de voorbereiding van een gewestelijk ruimtelijk 

uitvoeringsplan voor het gebied tussen de oude 

sluis en de Rupel betreft, heb ik de Vlaamse volksvertegenwoordiger 

reeds meegedeeld in antwoord 

op zijn vraag nr. 3 van 5 oktober 2000 dat eerst een 

onderzoeksopdracht wordt uitgevoerd voor de opmaak 

van een landschapsontwerp voor het gebied. 

Pas daarna zal de opdracht tot opmaak van een gewestelijk 

ruimtelijk uitvoeringsplan kunnen worden 

gegeven (Bulletin van Vragen en Antwoorden 

nr. 6 van 19 januari 2001, blz. 836 – red.). 

Vraag nr. 52 



Bijzonder vertegenwoordiger – Opdrachten 

Graag had ik van de minister vernomen welke opdrachten 

de heer Louis Bril als bijzonder vertegenwoordiger 

voor het Vlaams investeringsbeleid totnogtoe 

heeft gekregen, welke reizen hij hiervoor 

heeft ondernomen en wat het budget voor deze 

reizen was. 

N.B. Deze vraag werd eveneens gesteld aan de heer 

Patrick Dewael, minister-president van de 

Vlaamse regering, Vlaams minister van Financiën, 


Aangelegenheden. Een gelijkaardige vraag 

werd gesteld aan de heer Johan Sauwens, 

Vlaams minister van Binnenlandse Aangelegenheden, 

Ambtenarenzaken en Sport. 

Antwoord 

Een gecoördineerd antwoord op de twee identieke 

vragen zal worden verstrekt door de heer Patrick 

Dewael, minister-president van de Vlaamse regering, 

Vlaams minister van Financiën, Begroting, 

Buitenlands Beleid en Europese Aangelegenheden. 

(Antwoord Johan Sauwens : blz. 1183 – red.)


Vraag nr. 53 



Vlaamse film – Leefbaarheid 

De Vlaamse film kan niet langer overleven zonder 

overheidssteun. Tot deze conclusie kwamen onderzoekers 

in een recente studie "Economische impact 

van de film in Vlaanderen" (Financieel-Economische 

Tijd van 28 oktober 2000). 

Op het vlak van inkomsten en recuperatie van de 

productiekosten is de Vlaamse film in eerste instantie 

aangewezen op de binnenlandse markt, wat 

een onhoudbare positie is. 

Ter illustratie : zonder subsidie zou de prachtige 

lowbudgetfilm "Manneken Pis" (kostprijs 29 miljoen 

frank) 250.000 bezoekers nodig hebben gehad 

(in plaats van de iets minder dan 60.000 die de film 

zijn gaan bekijken) om uit de kosten te raken. 

Zelfs de zogenaamde publieksfilms ("Max" en 

"Oesje"), die konden rekenen op een recordaantal 

bezoekers (meer dan 600.000), kwamen zonder 

subsidie niet aan het break-evenpunt. 

Naar verluidt zou de overheid geen slechte zaak 

doen bij de subsidiëring van films. Van de bijna 31 

miljoen frank per Vlaamse film die gaat naar de 

overheid, blijft er, na aftrek van de gemiddelde 

subsidie van 16 miljoen, nog een overschot van 15 

miljoen frank per film. 

1. Is de minister op de hoogte van de bovenvermelde 

studie inzake de leefbaarheid van de 

Vlaamse film 

2. Op welke wijze houdt hij in zijn beleid rekening 

met de noden terzake 

Welke maatregelen worden daartoe genomen of 

op het getouw gezet 

3. Klopt het dat, na aftrek van de subsidie, de 

overheid nog 15 miljoen frank per film overhoudt 


heer Bert Anciaux, Vlaams minister van Cultuur, 

Jeugd, Brusselse Aangelegenheden en 

Ontwikkelingssamenwerking. 


1. In de studie "Economische impact van de film" 

geven de onderzoekers op basis van de door 

hen gehanteerde studiemethodes en uitgangspunten 

een aantal theoretische modellen. 

De krachtlijnen van een geïntegreerde beleidsaanpak 

worden hierin als volgt samengevat : 

(1)het invoeren van een federale maatregel 

"willekeurige afschrijving" voor investeringen 

in filmproducties ; 

(2)het opleggen van een lastenboek aan de 

openbare omroep en het verhogen van de 

dotatie ; 

(3)het operationaliseren van het Vlaams Audiovisueel 

Fonds ; 

(4)het aanwerven van een filmmanager ; 

(5)het reorganiseren van de filmscholen op 

basis van een sterkte-zwakteonderzoek. 

2. (1) In het kader van een fiscaal gunstig regime 

voor de audiovisuele producties heb ik reeds 

van bij mijn aantreden als Vlaams minister 

aangedrongen op de invoering van een taxshelter 

bij mijn federale collega, Didier Reynders. 

Begin dit jaar werd bevestigd dat minister 

Reynders het dossier opnieuw op gang 

heeft getrokken. 

Zoals eerder gemeld, zal dit noodzakelijk 

zijn om privé-inbreng in de filmproductie te 

stimuleren, wat essentieel is om aan de 

Vlaamse filmindustrie een toekomst te kunnen 

bieden. Binnenkort wordt hiervoor een 

officieel overleg opgestart. In ieder geval 

werd gevraagd om de Vlaamse Gemeenschap 

bij verdere stappen te betrekken. 

Ook de Franse Gemeenschap dringt aan op 

een bespoediging van dit dossier. 

(2)Omtrent Vlaamse film – openbare omroep 


naar mijn antwoord op zijn vraag nr. 47 

van 21 december 2000 (blz. 1188 – red.). 

(3)Op 13 april 1999 keurde het Vlaams Parlement 

een decreet goed houdende machtiging


van de Vlaamse regering om toe te treden 

tot en mee te werken aan de oprichting van 

de vereniging zonder winstoogmerk Vlaams 

Audiovisueel Fonds. 

Ik kan de Vlaamse volksvertegenwoordiger 

meedelen dat dit decreet wordt uitgevoerd. 

De VZW die wordt opgericht, heeft tot doel 

binnen de Vlaamse Gemeenschap de onafhankelijke 

audiovisuele productie te stimuleren. 

De vereniging kan financiële tegemoetkomingen 

verstrekken aan natuurlijke personen 

en rechtspersonen, waarbij zij rekening 

houdt met kwaliteit, diversiteit, culturele uitstraling 

en bereik. Eén orgaan wordt verantwoordelijk 

voor zowel de kwalitatieve als de 

administratieve beoordeling en opvolging 

van het dossier. Aan het verzelfstandigd 

fonds kunnen ook een aantal bijkomende 

taken worden opgelegd die moeilijker door 

een administratie kunnen worden vervuld. 

(4)Dit Fonds zal worden geleid door een filmmanager 

(directeur), aangesteld door de 

raad van bestuur. 

Naast het zorgen voor een goede werking 

van het toekomstige fonds, zal de filmmanager 

een aantal bijkomende taken kunnen 

vervullen. Hij zal in het bijzonder een aantal 

specifieke problemen van de sector kunnen 

onderzoeken en voorstellen van oplossing 

formuleren. Hij staat in voor de coördinatie 

van de sector en is verantwoordelijk voor de 

communicatie binnen de sector en tussen de 

sector en de overheid. Hij krijgt de opdracht 

tot het uitwerken van een gedetailleerd 

meerjarenplan, met als doel het verzekeren 

van een betere werking en expansie van de 

audiovisuele sector. 

Eveneens ijvert hij voor een verbetering van 

het imago door een voortdurende aanwezigheidspolitiek 

in de media en door een weloverwogen 

marketing- en promotiebeleid. 

Deze verbetering van het imago is zowel op 

het brede publiek als op potentiële commerciële 

en artistieke partners gericht, zowel in 

binnen- als in buitenland. Hij stelt in dit verband 

een samenwerkingsakkoord op met 

Flanders Image. 

De filmmanager werkt een strategie uit met 

maatregelen die de sector economisch zullen 

stimuleren en begeleidt het beslissingsproces 

over de goedkeuring van de subsidieaanvragen. 

Hij speelt in op de mogelijkheden die de Europese 

Raad en de Raad van Europa aan de 

filmsector bieden en stelt in dit verband een 

samenwerkingsmodel op met het infopunt 

Mediadesk van de Vlaamse Gemeenschap. 

(5)Wat een reorganisatie van filmscholen betreft, 

dit dient te worden besproken met de 

Vlaamse minister van Onderwijs. 

3. In de studie wordt het voorbeeld aangehaald 

van een gemiddelde, Vlaamse langspeelfilm met 

een productiebudget van 60 miljoen frank. 

De bruto terugvloei naar de federale overheid 

bedraagt gemiddeld bijna 31 miljoen frank. 

Wanneer hiervan de productiesubsidies met een 

omvang van 16 miljoen frank worden afgetrokken, 

resulteert dit in een netto terugvloei van 

een kleine 15 miljoen frank per film. 

Vraag nr. 54 



Verkiezingsuitzendingen – Politieke partijen 

Meer dan veertig uren zendtijd werden in de aanloop 

naar de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 

2000 besteed aan verkiezingsprogramma's. 

In welke mate kwamen de verschillende politieke 

partijen in die programma's aan bod Kan de minister 

terzake een overzicht verstrekken 

Antwoord 

Vooraf weze duidelijk gesteld dat een gedetailleerd 

overzicht van alle verkiezingsuitzendingen, met 

tijdsduur, niet haalbaar is binnen de beschikbare 

tijd. 

Televisie 

De tv-nieuwsdienst heeft gekozen voor een sterk 

gedifferentieerde aanpak : talkshow, debatprogramma's, 

campagnejournaal, reportages/duiding, 

lange interviews, verkiezingsuitzending met uitslagen 

en reacties.


Voor alle verkiezingsprogramma's was de deontologische 

code van kracht op basis van de criteria 

waarheidsgetrouwheid, onpartijdigheid en goede 

trouw. 

Concrete invulling : 

– alle partijen zijn aan bod gekomen, onpartijdigheid 

houdt echter niet in dat elke partij in elk 

programma zijn zeg heeft ; 

– de beleidspartijen kregen voldoende tijd om 

hun beleid te verdedigen ; 

– voor de grote debatten werden alle partijen uitgenodigd 

; 

– bij aparte interviews in de laatste week voor de 

verkiezingen is voor de volgorde rekening gehouden 

met de uitslag van de gemeenteraadsverkiezingen 

van 1994. 

Radio 

Ook bij de radio was voor alle verkiezingsprogramma's 

de deontologische code van kracht op basis 

van de criteria waarheidsgetrouwheid, onpartijdigheid 

en goede trouw. 

Concrete invulling : 

– alle partijen zijn aan bod gekomen, onpartijdigheid 

houdt echter niet in dat elke partij in elk 

programma zijn zeg heeft ; 

– de beleidspartijen kregen voldoende tijd om 

hun beleid te verdedigen ; 

– voor de grote debatten werden alle partijen uitgenodigd 

; 

– bij aparte interviews in de laatste week voor de 

verkiezingen is voor de volgorde rekening gehouden 

met de uitslag van de gemeenteraadsverkiezingen 

van 1994. 

(Radio Donna en Klara : geen eigen uitzendingen 

rond de verkiezingen) 

Radio 1 en radionieuwsdiensten 

Het is ondoenbaar om een gedetailleerd overzicht 

te geven van alle verkiezingsuitzendingen op de 

VRT-radio (zowel Radio 1, Radio 2, Klara, Studio 

Brussel als Radio Donna) naar aanleiding van de 

gemeenteraadsverkiezingen van 8 oktober 2000. 

De radionieuwsdienst heeft in de nieuwsuitzendingen 

verslag uitgebracht van de verkiezingscongressen 

van zes grote Vlaamse partijen, telkens gevolgd 

door een interview mat de partijvoorzitter in ofwel 

"Actueel" ofwel "Voor de dag". 

In "Actueel", "Voor de dag" en "De wandelgangen" 

werden telkens tien reportages uitgezonden 

over ofwel één gemeente, ofwel één of meerdere 

thema's per gemeente (mobiliteit, inspraak van de 

burger, veiligheid, ruimtelijke ordening, afvalbeleid, 

enz.). Daarbij zijn in "Voor de dag" alle partijen 

aan bod gekomen, ook de plaatselijke lijsten die 

niet in het Vlaams Parlement vertegenwoordigd 

zijn. Er waren in "Voor de dag" ook uitzendingen 

van eigen journalisten over bevoegdheden van 

gemeenten en provincies. In "De wandelgangen" 

zijn alle partijen met beleidservaring aan bod gekomen 

: de grote partijen telkens twee keer, de kleinere 

één keer. De uitzendingen van "Actueel" zijn 

besloten met twee debatten tussen telkens drie 

partijen. 

Op Studio Brussel werden portretten uitgezonden 

van jonge kandidaten van de zes grote partijen. 

Radio 2 

Antwerpen 

In de aanloop naar de verkiezingen liep, zoals bij 

de andere regionale productiecentra, een reeks 

onder de noemer "Stemmenslag". Vier weken voor 

de verkiezingen werd in de middaguitzendingen 

telkens een bepaald thema belicht, gericht op een 

breed publiek. Daarbij is streng gewaakt over het 

politiek evenwicht. Alle partijen zijn aan het woord 

geweest in het programma. 

In het regionale nieuws zijn natuurlijk ook vaak de 

verschillende politieke partijen genoemd en aan 

het woord gelaten. Daar hangt het aantal keer af 

van het nieuwsfeit van die dag. 

Vlaams-Brabant 

Week van 11 september : afscheid van de politiek. 

Elke dag een afscheidsnemend politicus (SP, CVP, 

VLD, VU). 

Week van 18 september : de "BV-politici". Dagelijks 

een bekende Vlaming (CVP, Agalev, onafhankelijke, 

VLD, SP). 

Week van 25 september : actuaweek. Maandag : 

plaatselijke lijst PAB Pepingen Anders Besturen. 

Dinsdag : drukker uit Kampenhout over verkiezingsdrukwerk 

vroeger en nu. Woensdag : Steenok-


kerzeel, een gemeente waar iedereen met iedereen 

ruzie heeft, overloperij in het kwadraat, repo met 

drie plaatselijke lijsten. Donderdag : vrederechter 

van Lennik over het gebrek aan burgerzin. Vrijdag : 

schoolkinderen uit Tielt- Wingene en hun kijk op 

de gemeentepolitiek. 

Week van 2 oktober : debatweek. Maandag : debat 

rond titanenstrijd in Leuven (SP, CVP en VLD). 

Dinsdag : debat politieke inzet Vilvoorde (met 

CVP, VLD en SP). Woensdag : debat rond positie 

Vlamingen in Brussel (met lib., CVP en SP). Donderdag 

: debat faciliteitengemeenten (met kartellijst 

Rode, kartellijst Wezembeek-Oppem en FDF). 

Vrijdag : debat met en over Euroburgers (met 

Vlaamse eenheidslijst, Ecolo-Agalev en SP). Zaterdag 

: provinciedebat met CVP, SP, AGALEV, VU, 

en VLD). 

Limburg 

Voorgaande reportages over de 44 Limburgse gemeenten 

: gesprekspartners waren de lokale perscorrespondenten, 

er zijn geen politici aan het 

woord geweest. 

Verkiezingsdebat in samenwerking met : Belang en 

TVL. Alle nationale partijen waren vertegenwoordigd 

(CVP, SP, VLD, Agalev, VU, Blok). Van dit 

debat zijn slechts flitsen uitgezonden, waarbij alle 

partijen op een evenwichtige manier aan het woord 

geweest zijn. (TVL : TV Limburg – red.) 

Verkiezingszondag en -maandag : alle partijen werden 

eveneens op een evenwichtige manier behandeld. 

West-Vlaanderen 

In de bulletins nieuws over de lijstvorming. Enkel 

die lijsten met de grote namen of waar er verschuivingen 

zijn, waar burgemeesters of schepenen niet 

meer opkomen of overgestapt zijn naar een andere 

partij of een nieuwe partij hebben opgericht. 

Vanaf maandag 11 september elke middag een bijdrage 

over de politieke situatie in een aantal gemeenten 

en dat tot 6 oktober. Concreet : steden en 

gemeenten waar problemen zijn geweest of verschuivingen 

te verwachten zijn. 

Alle belangrijke politieke partijen kwamen aan 

bod : 

11 september 

Brugge (VLD-SP-CVP en VU) 

12 september 

Waregem (CVP 2 kand - Eendracht 2 (1 SP, 1 VU) 

13 september 

Eenmanspartij Veurne Open en Bloot 

14 september 

Oostende (CVP-SP-VLD-Agalev-Vl. Blok-Demo- 

VU) 

15 september 

Wervik (Nieuw-Actief) 

18 september 

Ieper (CVP-SP-VLD-VIA) 

19 september 

De Haan (CVP-NU-Samen-SP-LB) 

20 september 

Een CVP-kandidate uit Bredene net 18 

21 september 

Koksijde (CVP-VLD-Stem-SP) 

22 september 

Kortrijk (CVP-SP-VLD-VU/ID-Agelev-Vl. Blok) 

25 september 

Poperinge (Pro-CVP-VLD) 

26 september 

Middelkerke (CVP-SP-VLD-STEM van het Volk) 

27 september 

Mee met plakploegen van SP in Oostende 

28 september 

Houthulst (CVP-SP-Roelens-De Brug) 

29 september 

Knokke (GB-VLD-Raak) 

2 oktober 

Blankenberge (VLD-Dwars-SP-CVP) 

3 oktober 

Avelgem (CVP-Nieuw-Agalev) 

4 oktober 

Provincieraadsverkiezingen 

5 oktober 

Izegem (SP-CVP-VLD-VU) 

6 oktober 

Diksmuide (CVP-Pro-DLC)


De dag van de verkiezingen 

10 reporters te velde : in Oostende, Brugge (en De 

Haan) Tielt, Wevelgem, Roeselare, Waregem, Kortrijk, 

Koksijde,Ieper en Kortemark 

Oost-Vlaanderen 

04.09.00 – arrondissement overzicht Gent/Eeklo 

(I) ; middag ; (2x5') alle partijen vermeld 

05.09.00 – arrondissement overzicht Gent/Eeklo 

(I) ; middag ; (2x5') alle partijen vermeld 

06.09.00 – Gent ; middag ; SP, CVP, Agalev, VU, 

VLD, Vl. Blok 

07.09.00 – Eeklo ; middag ; CVP, Agalev, SP, VLD 

08.09.00 – Sint-Laureins ; middag ; Agalev, CVP, 

VLD, Vl. Blok vermeld : waren niet bereikbaar 

11.09.00 – arrondissement overzicht Sint-Niklaas- 

Dendermonde ; middag ; (2x5') alle partijen vermeld 

12.09.00 – overzicht Waasland ; middag ; (2x5') 

alle partijen vermeld 

13.09.00 – overzicht Sint-Niklaas ; middag ; CVP, 

VLD, VU-ID, Agalev, Vl. Blok, SP 

14.09.00 – overzicht Dendermonde ; middag ; 

Inzet, Agalev, CVP Hamme, Agalev Lebbeke 

15.09.00 – overzicht Lokeren ; middag ; VLD, SP, 

CVP, Vl. Blok, Agalev 

18.09.00 – arrondissement overzicht Aalst ; middag 

; (2x5') alle partijen vermeld 

Themastuk "voorkeurstemmen" ; avond ; CVP, 

VLD, VU-ID, Agalev, Vl. Blok, SP 

19.09.00 – arrondissement overzicht Oudenaarde ; 

middag ; (2x5') alle partijen vermeld 

Themastuk "politici en hun loon" ; avond ; Vlaamse 

Steden en Gemeenten, SP, Samen Zingem en 

VLD Moerbeke 

20.09.00 – overzicht Oudenaarde ; middag ; Agalev, 

CVP, VLD, Samen, Vl. Blok 

Themastuk "politici en beroepsachtergrond" ; 

avond ; VLD, SP, kartel VLD, VU, Agalev, MVP 

Merelbeke 

21.09.00 – overzicht Aalst ; middag ; VLD, SP, 

CVP, Vl. Blok, VU-ID 

Themastuk "politiek en economie" ; avond ; CVP 

Buggenhout, Gemeentebelangen (SP, VU, VLD) 

22.09.00 – overzicht Ronse ; middag ; SP, CVP, 

VLD, LDR-EDB, Agalev en Vl. Blok 

Themastuk "politiek : zgn. stoppers" ; avond ; Idee, 

CVP, Volksbelangen 

25.09.00 – provincie : structuur ; middag ; 5' algemeen, 

alle partijen vermeld 

Themastuk "jonge politici" ; avond ; De Sutter VU 

Lochristi (51"), Daelman Anders Moerbeke, Bruno 

Schijns Vl. Blok Zottegem, vermelding Agalev 

over Tim Van Achte Sint-Laureins 

26.09.00 – provincie : terugblik ; middag ; terugblik 

over zes vorige jaren ; CVP, SP, VLD, Agalev, 

Vl. Blok, VU 

Themastuk "vrouw en politiek" ; avond ; Agalev, 

SP, CVP, VLD 

27.09.00 – provincie : visie op de toekomst ; middag 

; CVP, VLD, SP, Vl. Blok, Agalev, VU-ID (36) 

Themastuk "bekende Oost-Vlamingen in de politiek" 

; avond ; studiogesprek VLD, CVP 

28.09.00 – provincie : profiel Oost-Vlaamse provincieraadsleden 

; middag ; algemeen, zonder partijvermelding 

+ 21-jarige voor SP 

Themastuk "bekende Oost-Vlamingen in de politiek" 

; avond ; studiogesprek VLD, SP 

29.09.00 – provincie : de gouverneur ; middag ; algemeen, 

zonder partijvermelding 

Themastuk "verkiezingscampagnes" ; avond ; Kiesbord 

2000, VLD, CVP, Vrij Melle, SP, Vivant 

02.10.00 – EU-burgers voor het eerst stemrecht ; 

middag ; VLD, SP, Agalev 

03.10.00 – politici en familiebanden ; middag ; Banier-Ninove, 

VLD Lokeren, Merelbeekse Volksbelangen, 

CVP-Kaprijke, VLD-Oudenaarde


04.10.00 – kleinere partijen ; middag ; ZAP Zottegem, 

BAL Buggenhout, Dichter Gent, Wietie 

Ronse 

07.10.00 – gesprekjes met burgemeestersvrouwen ; 

avond 

08.10.00 – diverse, met alle partijen 

Studio Brussel 

Van maandag 2 oktober tot vrijdag 6 oktober 

Republica van 11 tot 13 uur. – 6 reportages ; SP, 

Agalev, VLD, CVP, Vl. Blok, VU-ID 

Maandag 9 oktober werd elke kandidaat uitgenodigd 

voor een nabespreking. Iedereen kwam opdagen 

behalve Vl. Blok en VLD. 

Vraag nr. 55 


van de heer JOACHIM COENS 

Bouwdossiers – Behandelingsduur 

De regering heeft een regeling getroffen om de 

achterstand inzake bouwdossiers in te lopen. Deze 

regeling houdt in dat aan ambtenaren een forfaitaire 

vergoeding wordt uitbetaald per dossier dat zij 

tijdens het weekend afhandelen (buiten hun normale 

diensturen). 

1. Hoeveel dossiers per provincie werden reeds in 

deze weekendregeling afgehandeld, door hoeveel 

ambtenaren en in welke periode 

2. Hoelang bedraagt de gemiddelde doorstroomtijd 

van een dossier in de verschillende provincies 

in deze periode (inbegrepen de "weekenddossiers") 

 

3. Hoeveel dossiers werden in dezelfde periode in 

de normale diensturen afgehandeld bij de diensten 

waarvan de in de weekendregeling actief 

betrokken ambtenaren deel uitmaken 

4. Hoeveel dossiers werden in dezelfde diensten 

afgehandeld in dezelfde periode vorig jaar en 

het jaar daarvoor, en hoelang was de gemiddelde 

doorstroomtijd toen 

5. Hoeveel bedraagt de totale vergoeding die 

reeds verschuldigd is en hoeveel werd reeds uitbetaald 

 

Antwoord 

1. Toestand op 5 januari 2001 (de volgende evaluatie 

gebeurt op 5 februari e.k.) 

Provinciale Aantal Aantal Periode 

afdeling dossiers ambtenaren 

Antwerpen 572 13 15.9.00-5.1.01 

Oost-Vlaanderen 515 8 idem 

West-Vlaanderen 355 5 idem 

Limburg 69 4 idem 

Vlaams-Brabant 6 6 idem 

Voor alle duidelijkheid dient erop te worden gewezen 

dat de dossierachterstand in de provincies 

Limburg en Vlaams-Brabant minimaal is 

(wat het gering aantal afgehandelde dossiers 

verklaart), doch dat door de betrokken personeelsleden 

hulp worden geboden aan de provincies 

Antwerpen en Oost-Vlaanderen. 

2. De gemiddelde doorlooptijd varieert uiteraard 

naargelang de duur van de periode die men beschouwt. 

Wanneer enkel de periode in aanmerking 

wordt genomen sinds de start van het project 

(van 15.09.00 tot 15.01.01) ziet de gemiddelde 

doorlooptijd van de afgehandelde dossiers 

er als volgt uit : 

Antwerpen 99 

Oost-Vlaanderen 90 

West-Vlaanderen 84 

Limburg 45 


3. Dossiers afgehandeld tijdens de periode begrepen 

tussen september 2000 en januari 2001 in de 

normale diensturen 

Antwerpen 1.298 

Oost-Vlaanderen 1.916 

West-Vlaanderen 1.507 

Limburg 847 


4. Dossiers afgehandeld tijdens de periode begrepen 

tussen september 1999 en januari 2000 

Provinciale Aantal dossiers Gemiddelde 

afdeling 

doorlooptijd 

Antwerpen 1.785 125 

Oost-Vlaanderen 1.839 82 

West-Vlaanderen 1.726 55 

Limburg 716 44 

Vlaams-Brabant 997 28


Waar er in de provincie Antwerpen een opmerkelijk 

verschil tussen het aantal behandelde dossiers 

tijdens de twee referentieperiodes is vast te stellen, 

dient nochtans rekening te worden gehouden met 

volgende omstandigheden : 

a) de vrijwel permanente wijzigingen in het 

personeelseffectief, waarbij de recente versterkingen 

vanwege de nodige inwerktijd 

aanvankelijk contra-productief werken (behoefte 

aan opleiding door de ervaren dossierbehandelaars) 

; 

b) de grote achterstand in de provincie heeft 

niet alleen betrekking op de bouwaanvragen 

artikel 43, maar treft vrijwel alle dienstverleningenspaketten. 

Van het project werd gebruikgemaakt om tijdens 

de diensturen ietwat meer te focussen op 

andere probleemsectoren. 

Het gestructureerd bijhouden van statistisch cijfermateriaal 

op een geïnformatiseerde en uniforme 

wijze gebeurt thans in alle provinciale afdelingen, 

doch slechts vanaf september 1999. 

Enkel een manuele telling van reeds uitgeschreven 

en geklasseerde dossiers kan uitsluitsel 

geven over de dossiers afgehandeld voor deze 

datum. 

Gelet op de situatie die de Vlaamse volksvertegenwoordiger 

kent, kan dit thans geen prioriteit 

uitmaken. 

5. De totale vergoeding die op basis van goedgekeurde 

schuldvorderingen dient te worden uitbetaald 

aan de dossiersvoorbereiders en dossierbehandelaars 

bedraagt momenteel : 

2.261.624 frank. Vooralsnog werd hiervan 

1.019.259 frank effectief uitbetaald. 

De rest van wat vooralsnog verschuldigd is, zal 

worden betaald in de loop van de maand februari 

eerstkomende. 

Vraag nr. 56 




Zie : 


Vraag nr. 60 



Blz. 1160 

Antwoord 




Vraag nr. 57 



Bouwdossiers – Behandelingsduur 

De ambtenaren van Stedenbouw mogen "bijklussen" 

om de achterstand inzake bouwvergunningen 

weg te werken. Ze krijgen een vergoeding per dossier. 

1. Kan de minister een overzicht geven van de 

achterstand van het aantal bouwvergunningsdossiers, 

en dit opgesplitst per provincie met referentiejaren 

vanaf oktober 1999 

2. Hoeveel ambtenaren hebben reeds met het bijklussen 

de achterstand verkleind Met hoeveel 

dossiers 

3. Wat is de geraamde kostprijs van dergelijke 

operatie tot op heden, en dit opgesplitst per 

provincie 

Antwoord 

1. Voor het definiëren van de achterstand is het 

vooreerst noodzakelijk om het begrip "achterstand" 

in het kader van de behandeling van 

bouwaanvragen "artikel 43" nader te duiden. 

Volgens de vigerende decretale bepalingen 

dient een bouwaanvraag afgehandeld te zijn 

binnen een termijn van 75 dagen, die ingaat op 

de datum van het ontvangstbewijs afgeleverd 

door de gemeente. Wanneer deze termijn niet 

wordt gerespecteerd, ligt dit niet steeds (of alleen) 

aan de adviesverlenende diensten van de 

provinciale afdelingen Ruimtelijke Ordening, 

Huisvesting en Monumenten en Landschappen 

(ROHM). In vele gevallen is de termijn immers 

reeds grotendeels verstreken wanneer het dossier 

op de ROHM-afdeling terechtkomt. 

Het is dan ook niet redelijk om, zodra een dossier 

langer dan 75 dagen bij de gemeente is ingediend, 

te gewagen over achterstand bij de 

provinciale ROHM-afdelingen. Aangezien de 

ontvangstbewijzen worden afgeleverd door de 

gemeenten, beschikken de ROHM-afdelingen


niet over statistische cijfergegevens m.b.t. alle 

nog niet afgehandelde aanvragen waarvan het 

ontvangsbewijs inmiddels sinds langer dan 75 

dagen werd afgeleverd. 

De in de tabel als bijlage opgenomen cijfers 

geven vanaf de maand oktober 1999 de evolutie 

van het aantal dossiers dat nog dient te worden 

afgehandeld. Hierbij wordt ook voor elke 

maand het aantal ontvangen en het aantal behandelde 

dossiers vermeld. Bij een eventuele 

verificatie van het resterend aantal moet er wel 

rekening worden gehouden met een aantal dossiers 

(weliswaar gering) dat werd teruggestuurd 

wegens onvolledigheid. 

Uit de tabel is duidelijk op te maken dat in de 

"problematische" provincies Antwerpen en 

Oost-Vlaanderen dankzij het nemen van diverse 

maatregelen de achterstand aanzienlijk aan 

het teruglopen is. 

Het soms tijdelijk opnieuw oplopen van de 

achterstand heeft hoofdzakelijk te maken met 

gelijktijdige ziekteperiodes van dossierbehandelaars. 

Tevens dient rekening te worden gehouden 

met het feit dat de in juli 2000 aangestelde 

planologische ambtenaren, die overwegend werden 

gerekruteerd uit vroegere dossierbehandelaars 

vergunningen, vanaf september 2000 intensief 

moesten werken aan de advisering inzake 

de vervalregeling van de BPA's (artikel 190 

DORO). (BPA : bijzonder plan van aanleg ; 

DORO : decreet op de ruimtelijke ordening – 

red.) 

Het is ook zo dat onder de resterende dossiers 

er heel wat zijn waarvan de termijn nog niet is 

verstreken en ook een aantal dat vooralsnog 

niet kan worden afgehandeld wegens het ontbreken 

van externe adviezen of het in uitvoering 

zijn van bepaalde planningsprocedures. 

Een aantal dossiers is dermate complex dat een 

snelle afhandeling overigens noch mogelijk, 

noch verantwoord is. 

Tot slot dient te worden beklemtoond dat ook 

het project op zich bijkomende arbeid genereert, 

al ware het maar dat systematisch moet 

worden opgezocht welke dossiers in het pakket 

thuishoren, kunnen worden behandeld, enzovoort. 

Een aantal dossiers diende overigens uit 

het pakket te worden gehaald, omdat eerst in 

artikel 158 van het decreet bedoelde regularisatieprocedure 

moet worden doorlopen, die op 

haar beurt voor bijkomende werklast zorgt. 

2. Voor deelname aan het project "wegwerken 

achterstand bouwaanvragen artikel 43" meldden 

zich 36 dossierbehandelaars en 6 dossiervoorbereiders. 

Zij stonden op datum van 5 januari 

2000 (volgende evaluatie gebeurt op 5 februari 

e.k.) reeds in voor het afhandelen van 1.517 

dossiers. 

3. In het project zijn de dossiers opgenomen die 

sinds minstens 70 dagen op de afdeling verblijven. 

Het globaal aantal bedroeg op 15 september 

2000 bij de start van het project 1.943. De 

totale kostprijs van het project wordt geschat op 

5.093.956 frank. Dit bedrag dient proportioneel 

te worden verdeeld over het aantal te behandelen 

dossiers in elke provincie, namelijk : 

Antwerpen 770 = 2.018.706 fr. 

Oost-Vlaanderen 549 = 1.439.311 fr. 

West-Vlaanderen 460 = 1.205.980 fr. 

Vlaams-Brabant 34 = 89.138 fr. 

Limburg 130 = 340.821 fr.


Antwerpen Oost-Vlaanderen West-Vlaanderen Vl. Brabant Limburg 

Periode Ontvang. Behand. Te behand. Ontvang. Behand. Te behand. Ontvang. Behand. Te behand. Ontvang. Behand. Te behand. Ontvang. Behand. Te behand. 

Okt. 1999 425 595 2212 651 839 2031 446 415 1304 385 365 391 345 281 502 

Nov. 1999 357 715 1854 618 554 2087 493 384 1399 343 353 355 348 214 603 

Dec. 1999 325 475 1701 524 446 2157 328 430 1290 425 279 490 240 221 586 

Jan. 2000 652 664 1677 797 825 2122 619 497 1398 366 463 358 479 478 583 

Feb. 2000 533 313 1897 805 921 1991 484 513 1367 405 417 332 365 371 506 

Mrt. 2000 556 568 1878 778 767 1998 554 685 1237 486 379 420 455 774 663 

Apr. 2000 601 473 1994 542 979 1553 490 341 1197 371 352 414 343 247 737 

Mei 2000 366 1036 1317 625 681 1480 525 449 1238 386 391 354 333 520 501 

Juni 2000 531 358 1479 419 537 1350 331 415 1140 308 308 329 282 299 454 

Juli 2000 329 307 1493 368 352 1348 202 399 935 252 259 273 213 302 343 

Aug. 2000 225 291 1411 438 353 1418 384 332 977 300 211 330 221 201 315 

Sept. 2000 159 293 1273 534 442 1500 533 370 1117 300 236 375 263 212 342 

Okt. 2000 482 399 1355 518 512 1380 162 312 962 374 285 434 230 271 269 

Nov. 2000 387 429 1303 417 514 1379 598 523 1016 280 276 406 217 192 271 

Dec. 2000 324 158 1465 403 448 1322 309 302 1007 250 185 453 199 172 285


Vraag nr. 58 


van mevrouw ISABEL VERTRIEST 

Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen – Sociale 

huisvesting 

De problematiek van het tekort aan sociale 

(huur)woningen staat hoog op de politieke agenda. 

De regering doet een maximale inspanning om in 

de huidige periode een groot aantal, minimaal vijftienduizend, 

sociale woningen te realiseren. Het socialehuisvestingsbeleid 

is een bevoegdheid van minister 

Sauwens. Het algemene (ruimtelijke) kader 

van het wonen, ook de prognoses, is gesitueerd bij 

de minister van Ruimtelijke Ordening. 

De gemeentelijke woningbehoeftestudie vormt op 

gemeentelijk niveau het instrument bij uitstek om 

meer sturing te geven aan het lokaal woonbeleid. 

Ze wordt in twee gevallen opgesteld : in het kader 

van het gemeentelijk ruimtelijk structuurplan, en 

ter motivatie van het aansnijden van een woonuitbreidingsgebied. 

De problematiek van voldoende sociale huurwoningen 

op de juiste locatie komt in de meeste woningbehoeftestudies 

maar mondjesmaat en vrijblijvend 

aan bod. 

De woningbehoeftestudie biedt een ideale gelegenheid 

om ook op gemeentelijk niveau een beter inzicht 

te krijgen in de lokale woonbehoeften m.b.t. 

het socialewoningenbestand. Bij de bepaling van 

de kwantitatieve woonbehoefte kan nader worden 

ingegaan op de kwantitatieve behoefte aan sociale 

woningen. Bij de kwalitatieve behoeftebepaling 

kan duidelijker dan nu worden aangegeven welke 

locaties in het bijzonder geschikt zijn voor sociale 

huurwoningen, doordat ze gunstig zijn gesitueerd 

ten opzichte van de kern of van bepaalde voorzieningen. 

In de beleidselementen kunnen uitspraken 

worden gedaan over het na te streven aantal bijkomende 

socialehuurwoningen, de locatie ervan en 

de gemeentelijke financiële en materiële inspanningen 

die hiervoor nodig zijn. 

1. Welk percentage woningen is al schriftelijk 

"toegewezen" aan gemeenten door middel van 

de goedgekeurde gemeentelijke woningbehoeftestudies 

In welke mate worden de streefcijfers 

van het RSV (Ruimtelijk Structuurplan 

Vlaanderen) gehaald of overschreden 

2. Welke aantallen bijkomende sociale woningen 

worden in deze studies genoemd 

3. Wordt er in de gemeentelijke woonbehoeftestudie 

wel voldoende aandacht besteed aan sociale 

huurwoningen Zo neen, op welke wijze denkt 

de minister de aandacht hiervoor te vergroten 

Antwoord 

1. In het Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen 

worden geen behoefteberekeningen inzake sociale 

huisvesting opgenomen. 

Sociale huisvesting wordt, net als bijvoorbeeld 

huisvesting voor bejaarden, appartementsbouw, 

gezinswoningen, enzovoort, gezien als een deel 

van een globale behoefte aan woningen. Die 

globale behoefte is voor Vlaanderen geschat op 

400.000 bijkomende woningen over de periode 

1992-2007, de planperiode van het Ruimtelijk 

Structuurplan Vlaanderen. 

Volgens gegevens van de Vlaamse Huisvestingsmaatschappij 

zouden er in de periode 1991 tot 

2000 om en bij de 26.500 sociale woningen gebouwd 

zijn. Het gros daarvan, met name 70 %, 

betreft sociale huurwoningen. 

Het komt mijn collega minister Sauwens toe om 

aan te geven in welke mate dit cijfer tegemoetkomt 

aan de doelstellingen van het sociaal 

woonbeleid. 

Vanuit de ruimtelijke ordening is veeleer van 

belang waar de woningen terechtkomen, met 

name in de stedelijke gebieden of het buitengebied, 

dan wel het totale aantal woningen dat 

wordt gerealiseerd. Een bijkomend principe is 

dat steeds in een aanbod kan worden voorzien 

uit het oogpunt van de behoefte. Indien die behoefte 

vooral bestaat uit sociale huisvesting, dan 

lijkt het me ook logisch dat gemeenten binnen 

hun woningbehoeftestudie of hun gemeentelijk 

ruimtelijk structuurplan hiermee rekening houden. 

2. In die gemeentelijke woningbehoeftestudies of 

structuurplannen worden meestal schattingen 

gemaakt van het aandeel sociale huisvesting 

binnen de globale berekende behoefte aan woningen. 

Het inschatten van de behoefte aan sociale huisvesting 

op gemeentelijk niveau is echter niet 

eenvoudig. Een uitgebreide analyse van de sociaal-economische 

kenmerken van de inwoners 

(bv. aan de hand van inkomensverwachting) 

wordt bijna nooit gemaakt. Bovendien biedt


ook niet elkeen die in theorie in aanmerking 

komt voor een sociale woning wegens een te 

laag inkomen, zich ook daadwerkelijk op de socialewoningmarkt 

aan. 

In de gemeentelijke woningbehoeftestudies 

wordt daarom meestal vertrokken van globale 

studies voor Vlaanderen, waarbij een inschatting 

wordt gegeven van de nood aan sociale 

huisvesting. Gemeentelijke aandelen in de bestaande 

woningvoorraad worden dan wel eens 

vergeleken met een Vlaams gemiddelde. Afhankelijk 

van het aandeel worden dan voorstellen 

tot projecten opgenomen om het gemeentelijk 

aandeel op te trekken naar het Vlaams gemiddelde. 

Het aantal ingeschrevenen op de lijsten 

van de socialehuisvestingsmaatschappijen die 

actief zijn in de gemeente, geeft ook zicht op de 

behoefte. Meestal worden cijfers van 10 tot 

soms 20 % sociale huisvesting vooropgesteld in 

de studies. 

Tot slot speelt ook de rol van de huisvestingsmaatschappijen 

mee. Sommige maatschappijen 

geven blijk van een veel actiever beleid dan andere. 

Niet elke maatschappij richt zich op dezelfde 

doelgroep (huurwoningen, koopwoningen, 

kavels). Daarnaast zijn ook de inspanningen 

van de gemeenten en intercommunales 

doorslaggevend in het al dan niet realiseren van 

sociale huisvesting. Voor de eerder genoemde 

26.500 sociale woningen voor Vlaanderen is 

hiermee trouwens geen rekening gehouden. 

3. In vrijwel alle gemeentelijke woningbehoeftestudies 

die totnogtoe aan mijn administratie 

werden voorgelegd, komt het aspect sociale 

huisvesting aan bod. Tot een aantal jaar geleden 

werd de woningbehoeftestudie bijna uitsluitend 

voorgelegd om sociale projecten in het woninguitbreidingsgebied 

te verantwoorden. 

Aangezien de meeste gemeenten ondertussen 

reeds gestart zijn met een gemeentelijk ruimtelijk 

structuurplan, verschuift de aandacht meer 

naar globale benadering van de woonproblematiek 

in de gemeenten, maar blijft sociale 

huisvesting nog steeds een belangrijk aandachtspunt. 

Dit naast de aandacht die ook gaat 

naar andere doelgroepen. Bovendien is met de 

omzendbrief uit 1997 al aangegeven welke aspecten 

in een gemeentelijk woningbehoeftestudie 

aan bod moeten komen. De geplande projecten 

in de sociale sector zijn daar één van. 

Toch dien ik erop te wijzen dat binnen het domein 

van de ruimtelijke ordening niet alleen de 

aantallen of de aard van de huisvestingsprojecten 

van belang zijn, maar zeker ook de locatie. 

Vanuit ruimtelijk oogpunt gaat daarom vooral 

de aandacht naar inbreidingsgerichte en kernversterkende 

projecten. 

Het is niet de taak van de ruimtelijke ordening 

om aandelen vast te leggen die mogelijk het lokale 

woonoverleg kunnen hypothekeren. Vanuit 

het sociaal woonbeleid wordt het daarom ook 

niet wenselijk geacht bijvoorbeeld aandelen sociale 

huisvesting bindend vast te leggen in gemeentelijke 

ruimtelijke structuurplannen of gemeentelijke 

woningbehoeftestudies. 

Vraag nr. 60 



Doel – Werkgroep Strategisch Plan 

In mei vorig jaar nam de Vlaamse regering een 

aantal beslissingen betreffende de evolutie van de 

leefbaarheid van de woonkern Doel in de gefaseerde 

ontwikkeling van het havengebied in het Linkerscheldeoevergebied. 

Bij punt twee: "Strategische Planning en Gewestplanwijzigingen, 

ruimtelijke uitvoeringsplannen", 

heb ik volgende vragen. 

1. Kan de minister de huidige samenstelling van 

de werkgroep Strategisch Plan meedelen (zowel 

namen als functies) 

2. Naar verluidt is die werkgroep opgesplitst in 

twee groepen : één voor de linker- en één voor 

de rechteroever van de Schelde. Kan de minister 

de samenstelling van deze twee werkgroepen 

meedelen 

3. Kan hij de data van de vergaderingen van de 

plenaire werkgroep, alsmede de data van vergaderingen 

van de afzonderlijke werkgroepen 

meedelen 

Graag ontving ik ook de verslagen van die 

werkgroepen. 

4. In het laatste lid van 2B wordt gezegd : "De 

werkgroep kan door de minister vice-president, 


en Energie, aangevuld worden met deskundigen".


Kan de minister de naam en de kwalificatie 

meedelen van de eventuele deskundigen die 

reeds zijn toegevoegd, zowel aan de plenaire 

werkgroep, als aan de twee afzonderlijke werkgroepen 

 

5. Naar verluidt werken deze twee werkgroepen 

afzonderlijk, naargelang het behandelde deelonderwerp. 

Zijn bij die deelgroepen andere personen betrokken 

dan degenen die reeds behoren tot de 

groepen vermeld in de vragen 1 tot 4 

Wat zijn de vergaderdata van deze deelgroepen 

tot op heden 

Graag ontving ik ook de verslagen van die 

werkgroepen. 

6. Wat is het eindbesluit betreffende de ruimtelijke 

uitvoeringsplannen 

Welke instantie zal worden belast of is reeds belast 

met de totstandbrenging van "ruimtelijke 

uitvoeringsplannen" over het geheel of over onderdelen 

van het strategisch plan 

Indien reeds gedeeltelijke opdrachten zouden 

gegeven zijn, zou ik graag volledige informatie 

krijgen over de stand van zaken rond die opstelling. 


heer Steve Stevaert, minister vice-president 



Antwoord 


door de heer Steve Stevaert, minister vice-president 



B. Vragen waarop werd geantwoord na het verstrijken 

van de reglementaire termijn 







Vraag nr. 13 

van 14 november 2000 


Regelgeving – Inwerkingtreding en publicatiedatum 

Zeer geregeld verschijnen ministeriële besluiten, 

omzendbrieven, zelfs decretale bepalingen ná het 

ingaan van de regelgeving. 

Zo verscheen bijvoorbeeld in het Belgisch Staatsblad 

van 16 september 2000 een ministerieel besluit 

over de planning van centra voor dagverzorging, 

dat ingaat op 1 januari 2000. Bij nader toezien 

werd het besluit zelfs pas ondertekend op 28 juli 

2000, zodat hier niet "het drukken van het Staatsblad" 

de oorzaak kan zijn. 

Vaak wordt inderdaad gesteld dat de oorzaak van 

de vertraging bij het Belgisch Staatsblad ligt. Nochtans 

is de datum van ondertekening vaak ook vroeger 

dan de datum van inwerkingtreding. 

Dit getuigt geenszins van een behoorlijk bestuur, 

wat toch één van de doelstellingen van de Vlaamse 

regering is. 

1. Wat is de reden van de trage totstandkoming 

van bovenvermeld besluit Waarom moest dit 

met terugwerkende kracht ingaan 

2. Welke omzendbrieven, besluiten, decretale bepalingen 

werden door de minister uitgevaardigd 

met terugwerkende kracht ten opzichte van de 

publicatiedatum in het Staatsblad


Wat waren de respectieve redenen daarvoor 



1. Het desbetreffende ministerieel besluit van 28 

juli 2000 houdende de vaststelling van de planning 

van de centra voor dagverzorging is het 

sluitstuk van een wetgeving die zijn oorsprong 

vindt in de federale wetgeving. 

Op 29 februari 2000 verscheen immers in het 

Belgisch Staatsblad het koninklijk besluit van 

24 juni 1999 tot wijziging van het koninklijk besluit 

van 2 december 1982 houdende vaststelling 

van de normen voor de bijzondere erkenning 

van rust- en verzorgingstehuizen. 

Tegelijkertijd werd het koninklijk besluit van 9 

januari 2000 gepubliceerd tot wijziging van het 

koninklijk besluit van 24 juni 1999 tot wijziging 

van het koninklijk besluit van 2 december 1982 

houdende vaststelling van de normen voor de 

bijzondere erkenning van rust- en verzorgingstehuizen. 

Door dit laatste koninklijk besluit 

werd een bepaling met betrekking tot de inwerkingtreding 

aan het koninklijk besluit van 24 

juni 1999 toegevoegd. Hierdoor trad het koninklijk 

besluit van 24 juni 1999 in werking op 1 

januari 2000, behalve voor de artikelen 3 en 5, 

die op 1 oktober 2000 in werking traden. 

Ten slotte werd in hetzelfde Staatsblad het ministerieel 

besluit van 5 juli 1999 gepubliceerd, 

dat in uitvoering van voornoemd koninklijk besluit 

de programmatiecriteria voor rust- en verzorgingstehuizen 

en voor centra voor dagverzorging 

vaststelde. 

Ondertussen was de RIZIV-regelgeving reeds 

aangepast die de financiering van de dagverzorgingscentra 

mogelijk maakte met ingang van 1 

januari 2000 (KB van 13 juni 1999 tot wijziging 

van het koninklijk besluit van 3 juli 1996 tot uitvoering 

van de wet betreffende de verplichte 

verzekering voor geneeskundige verzorging en 

uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994 – 

BS 20 juli 1999) en waren de benodigde budgetten 

op de RIZIV-begroting ingeschreven. (KB : 

koninklijk besluit ; BS : Belgisch Staatsblad ; 

Riziv : Rijksinstituut voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering 

– red.) 

Door deze federale wetgeving werd het, in uitvoering 

van aanhangsel nr. 2 van het protocol 

van 9 juni 1997 gesloten tussen de federale regering 

en de overheden bedoeld in artikel 128, 130 

en 135 van de Grondwet over te voeren ouderenzorgbeleid, 

mogelijk om aan centra voor 

dagverzorging met ingang van 1 januari 2000 

een bijzondere erkenning te leveren, teneinde in 

aanmerking te komen voor een financiering van 

de zorgkosten op basis van een dagforfait verleend 

door de federale ziekteverzekering. Aansluitend 

hierop werd onverwijld de procedure 

opgestart tot totstandkoming van een besluit 

van de Vlaamse regering tot regeling van die 

bijzondere erkenning. Dit besluit werd goedgekeurd 

op 23 juni 2000 en werd op 18 juli 2000 

gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad. In uitvoering 

van het besluit van de Vlaamse regering 

van 23 juni 2000 werd vervolgens bij ministerieel 

besluit van 28 juli 2000 de planning van de 

centra voor dagverzorging vastgesteld. Beide 

laatste besluiten hadden dan ook, naar analogie 

van de federale wetgeving waarop zij gebaseerd 

zijn, uitwerking met ingang van 1 januari 2000. 

Ik wens te benadrukken dat het steeds de betrachting 

was van de Vlaamse overheid om de 

dagverzorgingscentra niet een aanzienlijke subsidiëring 

door de federale overheid te ontnemen. 

Deze zal het immers mogelijk maken dat met 

ingang van 1 januari 2000 de zorgkosten voor de 

zorgbehoevende bejaarden die de dagzorgingscentra 

opvangen, aanzienlijk worden verlicht. 

2. Hierna kan de Vlaamse volksvertegenwoordiger 

per minister een gedetailleerd overzicht vinden 

van de omzendbrieven, besluiten en decretale 

bepalingen die werden uitgevaardigd met 

terugwerkende kracht ten opzichte van de publicatiedatum 

in het Staatsblad, en de respectieve 

redenen daarvoor.


Minister-president van de Vlaamse regering, Vlaams minister van Financiën, Begroting, Buitenlands Beleid 

en Europese Aangelegenheden 

Overzicht decreten 

Datum Opschrift Publicatie- Datum 

datum BS inwerkingtred. 

17/12/1999 Decreet houdende tweede aanpassing van de algemene 15/2/2000 + 10 dagen 

uitgavenbegroting van de Vlaamse Gemeenschap voor het 

begrotingsjaar 1999 

22/12/1999 Decreet houdende bepalingen tot begeleiding van de 30/12/1999 01/01/2000 

begroting 2000 

22/12/1999 Decreet houdende de middelenbegroting van de Vlaamse 31/12/1999 01/01/2000 

Gemeenschap voor het begrotingsjaar 2000 

22/12/1999 Decreet houdende de algemene uitgavenbegroting van de 15/06/2000 + 10 dagen 

Vlaamse Gemeenschap voor het begrotingsjaar 2000 

03/03/2000 Decreet houdende goedkeuring van de Euro-mediterrane 15/04/2000 + 10 dagen 

overeenkomst waarbij een associatie tot stand wordt gebracht 

tussen de Europese Gemeenschappen en hun lidstaten enerzijds, 

en de staat Israël anderzijds, met de bijlagen I, II, III, IV, V, VI, 

VII, de protocollen 1 tot 5, en de slotakte, ondertekend te Brussel 

op 20 november 1995 

03/03/2000 Decreet houdende instemming met de overeenkomst inzake 15/04/2000 + 10 dagen 

economisch partnerschap, politieke coördinatie en samenwerking 

tussen de Europese Gemeenschappen en hun lidstaten 

enerzijds, en de Verenigde Mexicaanse Staten anderzijds, slotakte 

en bijlage, ondertekend te Brussel op 8 december 1997. 

07/04/2000 Decreet tot wijziging van het decreet van 30 november 1988 tot 18/05/2000 + 10 dagen 

instelling van het politiek verlof voor de personeelsleden van de 

openbare instellingen en publiekrechtelijke verenigingen die van 

het Vlaams Gewest afhangen 

07/04/2000 Decreet tot wijziging van het decreet van 30 november 1988 tot 18/05/2000 + 10 dagen 

instelling van het politiek verlof voor de personeelsleden van de 

openbare instellingen en publiekrechtelijke verenigingen die van 

de Vlaamse Gemeenschap afhangen 

05/05/2000 Decreet houdende instemming met het samenwerkingsverdrag, 03/06/2000 + 10 dagen 

gesloten tussen de Vlaamse Gemeenschap en het Vlaams Gewest 

en de republiek Slovenië, ondertekend in Ljubljana op 3 september 

1998 

30/06/2000 Decreet houdende aanpassing van de middelenbegroting van de 31/08/2000 + 10 dagen 

Vlaamse Gemeenschap voor het begrotingsjaar 2000 

30/06/2000 Decreet houdende bepalingen tot begeleiding van de aanpassing 17/08/2000 01/07/2000 

van de begroting 2000 

+ zie voetnoot 

30/06/2000 Decreet houdende aanpassing van de algemene uitgavenbegroting 17/11/2000 + 10 dagen 

van de Vlaamse Gemeenschap voor het begrotingsjaar 2000




17/07/2000 Decreet houdende instemming met de overeenkomst tussen de 11/08/2000 + 10 dagen 

Belgisch-Luxemburgse Economische Unie en de regering van 

Hong Kong inzake de bevordering en bescherming van investeringen, 

ondertekend te Brussel op 7 oktober 1996 

17/07/2000 Decreet houdende instemming met het verdrag inzake verstand- 11/08/2000 + 10 dagen 

houding en samenwerking tussen het Koninkrijk België, de Vlaamse 

Gemeenschap van België, de Franse Gemeenschap van België, de 

Duitstalige Gemeenschap van België, het Vlaamse Gewest van België, 

het Waalse Gewest van België, het Brussels Hoofdstedelijk Gewest 

van België en Oekraïne, ondertekend te Brussel op 23 april 1997. 

17/07/2000 Decreet houdende instemming met de overeenkomst gesloten tussen 11/08/2000 + 10 dagen 

de Belgisch-Luxemburgse Economische Unie en de Republiek van 

Zuid-Afrika inzake de wederzijdse bevordering en bescherming van 

investeringen, ondertekend te Pretoria op 14 augustus 1998 


Belgisch-Luxemburgse Economische Unie en de regering van de 

republiek Slovenië inzake de wederzijdse bevordering en bescherming 

van investeringen, ondertekend te Ljubljana op 1 februari 1999 



Roemenië inzake de wederzijdse bevordering en bescherming van 

investeringen, ondertekend te Brussel op 4 maart 1996. 



Oekraïne inzake de wederzijdse bevordering en bescherming van 

investeringen, ondertekend te Kiev op 20 mei 1996 


Belgisch-Luxemburgse Economische Unie enerzijds en de regering 

van de republiek Kazachstan anderzijds, inzake de wederzijdse bevordering 

en bescherming van investeringen, ondertekend te Almaty 

op 16 april 1998 


Belgisch-Luxemburgse Economische Unie en de republiek India 

inzake de wederzijdse bevordering en bescherming van investeringen, 

ondertekend te New Delhi op 31 oktober 1997 


Belgisch-Luxemburgse Economische Unie enerzijds, en de regering 

van de republiek Oezbekistan anderzijds, inzake de wederzijdse 

bevordering en bescherming van investeringen, ondertekend te 

Tashkent op 17 april 1998 

Dit decreet treedt in werking op 1 juli 2000 met uitzondering van : 

– de artikelen 2 tot en met 7, 12, 13 en 14, 18 en 19, 23, 24, die uitwerking hebben met ingang van 1 januari 2000 ; 

– de artikelen 20 tot en met 22, die uitwerking hebben met ingang van het aanslagjaar 1999 ; 

– artikel 25, dat uitwerking heeft met ingang van 31 maart 1998.




13/07/1999 BVR tot bepaling van de bevoegdheden van de leden van de 15/07/1999 13/07/1999 

Vlaamse regering 

27/07/1999 BVR tot organisatie van de kabinetten van de Vlaamse ministers 16/09/1999 13/07/1999 

03/12/1999 BVR tot wijziging van het BVR van 15/07/1997 betreffende het 25/01/2000 25/01/2000 

toezicht door ambtenaren van het Ministerie van de Vlaamse 

Gemeenschap op de kwijting van het kijken luistergeld 

31/03/2000 BVR tot aanstelling van twee bijzondere commissarissen voor de 14/06/2000 31/03/2000 

reorganisatie van het Vlaamse overheidsapparaat 

08/09/2000 BVR betreffende de oprichting en de werking van de entiteit Interne 25/10/2000 08/09/2000 

Audit in het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap 

08/09/2000 BVR tot wijziging van het Vlaams Personeelsstatuut van 24/11/1993 25/10/2000 08/09/2000 

wat de loopbanen bij de entiteit Interne Audit betreft en de bijbehorende 

bijlage 

08/09/2000 BVR tot wijziging van het besluit van de Vlaamse regering van 25/10/2000 08/09/2000 

13 juni 1996 houdende vaststelling van de personeelsformatie 

van het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap naar aanleiding 

van de oprichting van de entiteit Interne Audit 

20/10/2000 BVR waarbij de waarborg van het Vlaams Gewest gehecht wordt 25/11/2000 + 10 dagen 

aan de geconsolideerde schuld van de stad Antwerpen 

Overzicht ministeriële besluiten 



21/10/1999 Ministerieel besluit tot aanwijzing van ambtenaren die belast zijn 11/11/1999 13/07/1999 

met de uitvoerbaarverklaring, met de inning en met de invordering 

van de heffing ter bestrijding van leegstand en verkrotting van gebouwen 

en/of woningen en met de beslissing over de beroepsschriften 

05/11/1999 Ministerieel besluit tot wijziging van het ministerieel besluit van 30/11/1999 05/11/1999 

13/12/1993 houdende delegatie van sommige bevoegdheden inzake 

financiën en begroting aan ambtenaren van het Ministerie van de 

Vlaamse Gemeenschap 

08/05/2000 Ministerieel besluit houdende vaststelling wat het Vlaams 26/05/2000 01/01/2000 

Gewest betreft en voor het aanslagjaar 2000 van de coëfficiënt zoals 

bedoeld in artikel 255, vierde lid, van het Wetboek van de Inkomstenbelastingen 

1992 en van de vermindering zoals bedoeld in artikel 257, 

par. 1, 2° van het Wetboek van de Inkomstenbelastingen 1992 

15/05/2000 Ministerieel besluit tot aanstelling van ambtenaren van het Ministerie 27/06/2000 27/06/2000 

van de Vlaamse Gemeenschap belast met de invordering van nietfiscale 

schuldvorderingen


Minister vice-president van de Vlaamse regering, 


en Energie 

Administratie Wegen en Verkeer (AWV) 

Nihil 

Administratie Ondersteunende Studies en Opdrachten 

(AOSO) 

Niet van toepassing 

Administratie Algemene Administratieve Diensten 

(AAD) 

Nihil 

Administratie Waterwegen en Zeewezen (AWZ) 

Het hieronder vermelde besluit van de Vlaamse regering 

trad retroactief in werking. De reden van de 

retroactieve inwerkingtreding wordt vermeld. 

Besluit van de Vlaamse regering van 19 november 

1999 tot wijziging van het besluit van de Vlaamse 

regering van 24 juli 1996 tot vaststelling van de tarieven 

van het loodsgeld en andere vergoedingen 

en onkosten voor loodsverrichtingen in de Belgische 

loodsvaarwateren en op de Schelde beneden 

Antwerpen, in de Scheldemonden en op het kanaal 

Gent-Terneuzen 

BS – 12 juli 2000 

Datum inwerkingtreding : 1 januari 2000 

Reden retroactiviteit 

De Vlaamse regering heeft dit besluit op 19 november 

1999 goedgekeurd, maar door technische 

problemen kon het pas worden gepubliceerd in het 

Belgisch Staatsblad op 12 juli 2000. Bovendien betreft 

het hier de rechtzetting van een fout uit het 

verleden in de vaststelling van de loodsgeldtarieven, 

waardoor uiteindelijk de klanten, in casu de 

rederijen en scheepsagenten, konden profiteren 

van een loodsgeldverlaging vanaf 1 januari 2000. 

Vlaams minister van Welzijn, Gezondheid en Gelijke 

Kansen 

Gezinszorg 

Wijzigende besluiten 

Besluit van de Vlaamse regering van 17 juli 2000 

tot wijziging van het besluit van de Vlaamse regering 

van 16 juni 1998 tot regeling van de erkenning 

en de subsidiëring van de centra voor ontwikkelingsstoornissen 

(BS 26.10.2000), inwerkingtreding 

1 januari 2000. 

Er werd veel belang gehecht aan een (tijds)intensief 

overleg met de sector. 

Verder heeft dit besluit een budgettaire weerslag, 

hetgeen de doorlooptijd van de administratieve 

procedure in belangrijke mate verhoogt. De voorbereiding 

van deze regelgeving kon slechts starten 

na goedkeuring van de begroting. 

In het belang van de sector werd de inwerkingtreding 

bepaald op 1 januari 2000. 

Ouderenzorg 


Besluit van de Vlaamse regering van 28 januari 


regering van 10 juli 1985 tot vaststelling van de 

rechtspleging voor erkenning en sluiting van serviceflatgebouwen, 

woningcomplexen met dienstverlening 

en rusthuizen (BS 08.03.2000), inwerkingtreding 

01.01.2000 

Het besluit van de Vlaamse regering van 28 januari 


regering van 10 juli 1985 tot vaststelling van de 

rechtspleging voor erkenning van serviceflatgebouwen, 

woningcomplexen met dienstverlening en 

rusthuizen wijzigt de behandeling van de verweerschriften 

bij negatieve procedures door de adviserende 

beroepscommissie. Dit besluit had uitwerking 

met ingang van 1 januari 2000 en werd gepubliceerd 

in het Belgisch Staatsblad van 8 maart 

2000. 

Aangezien er voor de neerlegging van de nota aan 

de Vlaamse regering geen verweerschriften ingediend 

waren, en teneinde de rechten van die uitbaters 

die tussen deze datum en de effectieve datum 

van goedkeuring door de Vlaamse regering eventueel 

een verweerschrift zouden indienen niet te 

schaden, werd beslist deze aanpassing te laten ingaan 

op 1 januari 2000. 

Nieuwe besluiten 

Ministerieel besluit van 23 december 1999 houdende 

de vastlegging van bevolkingsprojectie zoals 

bedoeld in artikel 4 van het besluit van de Vlaamse 

regering van 17 maart 1998 houdende vaststelling 

van het programma voor serviceflatgebouwen, wo-


ningcomplexen met dienstverlening en rusthuizen 

(BS 15.02.2000), inwerkingtreding 01.01.2000 

Dit besluit trad in werking op 1 januari 2000. Het 

werd gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad van 

15 februari 2000. Alhoewel dit besluit werd genomen 

voor de datum van inwerkingtreding ervan, 

werd dit pas twee maanden later gepubliceerd in 

het Staatsblad. 

Thuiszorg 


Besluit van de Vlaamse regering van 5 mei 2000 tot 

wijziging van bijlage I bij het besluit van de Vlaamse 

regering van 18 december 1998 houdende de erkenning 

en subsidiëring van verenigingen en welzijnsvoorzieningen 

in de thuiszorg (BS 18.07.2000), 

inwerkingtreding 01.01.1999 

Het gaat hier om de vertaling van de "structurele 

vermindering" (werkgeversbijdrage) naar de 

Vlaamse regelgeving. Deze vertaling heeft uiteraard 

een budgettaire weerslag. Deze budgettaire 

impact was echter niet duidelijk en vroeg om grondig 

onderzoek. Het besluit werd tijdig goedgekeurd, 

zodat de voorzieningen bij de uitbetaling 

van het saldo 1999 in 2000 correct konden worden 

uitbetaald. In het belang van de voorzieningen 

werd de datum van inwerkingtreding bepaald op 1 

januari 1999. 



regering van 18 december 1998 houdende de erkenning 

en subsidiëring van verenigingen en welzijnsvoorzieningen 

in de thuiszorg, inwerkingtreding 

01.09.2000 (nog niet gepubliceerd maar gezien 

de datum van inwerkingtreding zal de publicatie 

laattijdig zijn) 

Het betreft hier de subsidiëring van de aankopen 

van personenalarmtoestellen door de lokale en de 

regionale dienstencentra. Alhoewel het besluit nog 

niet werd gepubliceerd, werd het integraal ter kennis 

gebracht aan alle betrokkenen. 

In de besluiten wordt een subsidie verleend aan de 

dienstencentra die dergelijke toestellen factureren 

in de periode september 1999 tot en met maart 

2001. 

De Inspectie van Financiën heeft eind 1999 terecht 

opgemerkt dat het gebruik van personenalarmtoestellen 

dermate is ingeburgerd dat de experimentele 

fase voorbij is en dat de aankopen dus niet meer 

in aanmerking komen voor een subsidiëring als 

vernieuwend of experimenteel project. Vermits er 

echter vanuit het werkveld een grote vraag is naar 

verdere subsidiëring, en vermits er op de begroting 

2000 nog middelen resten die daarvoor in aanmerking 

kunnen komen, werd een regeling uitgewerkt 

waarbij de centra worden beloond die inzake het 

uitlenen van personenalarmtoestellen hun inspanningen 

hebben voortgezet. 

Gezien de beschikbare middelen op de begroting 

2000 diende deze regeling nog in 2000 in te gaan. 


Ministerieel besluit van 8 maart 2000 tot vaststelling 

van de subsidieerbare urencontingenten 2000 

van de private diensten voor gezins- en bejaardenhulp 

(BS 25.03.2000) (inwerkingtreding 01.01.2000) 

Ministerieel besluit van 8 maart 2000 tot vaststelling 

van de subsidieerbare urencontingenten 2000 

van de openbare diensten voor gezins- en bejaardenhulp 

(BS 25.03.2000) (inwerkingtreding 

01.01.2000) 

Dit besluit heeft een budgettaire weerslag, hetgeen 

de doorlooptijd van de administratieve procedure 

in belangrijke mate verhoogt. De voorbereiding 

van deze regelgeving kon slechts starten na goedkeuring 

van de begroting. 




2000 tot regeling van de erkenningen en de subsidiëring 

van opleidingscentra voor polyvalente verzorgenden 


01.01.2000) 

Het gaat hier over een volledig nieuwe regelgeving. 

Er werd veel belang gehecht aan een (tijds)intensief 

overleg met de sector. Verder heeft dit besluit 

een budgettaire weerslag, hetgeen de doorlooptijd 

van de administratieve procedure in belangrijke 

mate verhoogt. De voorbereiding van deze regelgeving 

kon slechts starten na goedkeuring van de begroting. 



Besluit van de Vlaamse regering van 23 juni 2000 

tot vaststelling van de procedure voor de bijzondere 

erkenning van een centrum voor dagverzorging 

(BS 18.07.2000) (inwerkingtreding 01.01.2000)


Zie verantwoording ouderenzorg – interferentie 

met federale regelgeving. 

Ministerieel besluit van 28 juli 2000 houdende vaststelling 

van de planning van de centra voor dagverzorging 


01.01.2000) 

Zie verantwoording ouderenzorg – interferentie 

met federale regelgeving. 

Minderheden 


Ministerieel besluit van 21 april 2000 houdende de 

toekenningsvoorwaarden van een projectstudie in 

het kader van het Vlaamse minderhedenbeleid 

voor 2000 (BS 07.06.2000) (inwerkingtreding 

01.04.2000) 

Er werd zeer veel tijd besteed aan het zorgvuldig 

bepalen van de criteria voor projectsubsidie. De 

laattijdige publicatie in het Belgisch Staatsblad 

werd opgevangen door het aanschrijven van alle 

belanghebbenden. Alle voorzieningen en organisaties 

actief met de doelgroep werden aangeschreven 

(bv. de integratiesector, de zelforganisaties,...) alsook 

specifiek die organisaties welke werken met de 

beoogde doelgroepen (dit jaar voorzieningen in de 

thuiszorg en de CAW). (CAW : centrum voor algemeen 

welzijnswerk – red.) 

Deze mailing werd op 2 mei 2000 verzonden, zodat 

de organisaties nog twee maanden de tijd hadden 

om een project in te zenden. De uiterste inschrijvingsdatum 

was 30 juni 2000. Het ministerieel besluit 

en de formulieren werden daarenboven op 5 

mei op de website van de Vlaamse Gemeenschap 

geplaatst. Er kwamen in totaal 95 aanvragen binnen, 

hetgeen zeer veel is voor een beschikbaar 

budget van 17 miljoen. 

Kwaliteitszorg 




regering van 24 juli 1997 tot regeling van de erkenning 

en de subsidiëring van de centra voor integrale 

gezinszorg (BS 19.02.2000), inwerkingtreding 

01.01.2000 

Besluit van de Vlaamse regering van 25 februari 


regering van 16 juni 1998 tot regeling van erkenning 

en de subsidiëring van de centra voor ontwikkelingsstoornissen 

(BS 03.06.2000), inwerkingtreding 

01.01.2000 


Ministerieel besluit van 26 januari 2000 inzake 

de kwaliteitszorg in de verenigingen voor gezinseducatie 


01.01.2000) 

Ministerieel besluit van 22 januari 2000 inzake de 

kwaliteitszorg in de centra voor integrale gezinszorg 

(BS 22.03.2000) (inwerkingtreding 01.01.2000) 

Ministerieel besluit van 17 maart 2000 inzake de 

kwaliteitszorg in de opleidingscentra voor polyvalente 

verzorgenden (BS 20.05.2000) (inwerkingtreding 

01.01.2000) 

Ministerieel besluit van 15 mei 2000 inzake de 

kwaliteitszorg in de centra voor ontwikkelingsstoornissen 


01.01.2000) 

Besluit van de Vlaamse regering van 24 maart 2000 

tot aanwijzing van sectoren waarvoor uitzonderlijk 

de termijn wordt verlengd voor de aanpassing van 

erkenningsvoorwaarden en procedureregels voor 

erkenning in het kader van het decreet van 29 april 

1997 inzake de kwaliteitszorg in de welzijnsvoorzieningen 


01.01.2000) 

Het decreet van 29 april 1997 inzake de kwaliteitszorg 

in de welzijnsvoorzieningen biedt een voorwaardenscheppend 

kader aan waarbinnen de welzijnsvoorzieningen 

de kwaliteit van de hun geboden 

hulp- en dienstverlening kunnen bepalen, beheersen, 

verbeteren en waarborgen. 

Gelet op de algemeenheid van dit kaderdecreet en 

op de diversiteit van de welzijnssectoren en hun respectieve 

sectorale regelgevingen, stelt het decreet 

dat per sector en in overleg met deze een sectorspecifieke 

invulling wordt gegeven aan de principes 

en algemene vereisten van dit decreet. 

Hiertoe dienden sectorale overleggroepen te worden 

opgestart, die drie opdrachten hadden, namelijk 

: 

1. het operationaliseren van de sectorale minimale 

kwaliteitseisen ;


2. het bepalen van de minimale elementen voor 

het opzetten van een kwaliteitssysteem, een 

kwaliteitsplanning en een kwaliteitshandboek ; 

3. het formuleren van voorstellen tot aanpassing 

van de sectorale regelgeving. 

Dit overleg werd zeer grondig gevoerd en vergde 

de nodige tijd. 

Slechts na het afronden van dit overleg kon worden 

gestart met de voorbereiding van een integratie 

van de voornoemde elementen in de respectieve 

sectorspecifieke regelgevingen en met de procedure 

tot goedkeuring van deze regelgeving. 

De sector gezinszorg was de eerste die deze integratie 

realiseerde. 

Hierbij dient te worden opgemerkt dat de voorzieningen 

vanaf de datum van inwerkingtreding drie 

jaar tijd krijgen om deze regelgeving te implementeren. 

Voor sommige sectoren was het wenselijk uitstel te 

verkrijgen gelet op de fundamentele wijzigingen 

van hun regelgeving. Dit kon slechts na wijziging 

van het decreet van 29 april 1997, hetgeen werd gerealiseerd 

door artikel 51 van het decreet van 22 

december 1999 houdende bepalingen tot begeleiding 

van de begroting 2000 (BS 30.12.1999). 

Zorgverzekering 


Besluit van de Vlaamse regering van 8 juni 2000 

houdende organisatie en regeling van het beheer 

en de werking van het Vlaams Zorgfonds (BS 

26.10.2000) (inwerkingtreding 01.07.2000) 


betreffende de adviesraad bij het Vlaams Zorgfonds 


01.08.2000) 


betreffende de organisatie, het beheer, de werking 

en de erkenning van zorgkassen en betreffende de 

controle op de zorgkassen (BS 01.11.2000) (inwerkingtreding 

20.07.2000) 

Deze besluiten werden niet met terugwerkende 

kracht genomen. De publicatie in het Belgisch 

Staatsblad nam de nodige tijd in beslag. 

Inburgering 


houdende de nadere regels betreffende de subsidieverlening 

voor inburgeringstrajecten voor meerderjarige 

anderstalige nieuwkomers (BS 

28.10.2000) (inwerkingtreding 19.07.2000) 

Dit besluit werd niet met terugwerkende kracht genomen. 

De publicatie in het Belgisch Staatsblad 

nam de nodige tijd. 

Gelijke Kansen 

Tot nu toe werden er geen specifieke omzendbrieven 

over Gelijke Kansen uitgevaardigd. 

Verder werden de Vlaamse regelgevende bepalingen 

die door Gelijke Kansen in Vlaanderen worden 

beheerd en opgevolgd, niet met terugwerkende 

kracht uitgevaardigd ten opzichte van hun publicatiedatum. 

In casu gaat het om de quotadecreten 

van 15 juli 1997 en 18 mei 1999 betreffende de 

samenstelling van advies- en bestuursorganen en 

het door de minister geïnitieerde BVR van 22 februari 

2000 inzake de afwijkingsprocedure van artikel 

6 van het decreet van 15 juli 1997. 

Kind en Gezin 

Ministerieel besluit van 3 december 1999 tot wijziging 

van het ministerieel besluit van 26 november 

1997 betreffende de invoering van de boekhouding, 

de jaarrekening en het rekeningenstelsel voor 

de kinderdagverblijven, diensten voor opvanggezinnen, 

initiatieven voor buitenschoolse opvang en 

centra voor kinderzorg en gezinsondersteuning 

Dit besluit treedt in werking op 1 januari 2000. Publicatiedatum 

: 5 januari 2000. Reden : laattijdige 

publicatie in het Belgisch Staatsblad. 

Besluit van de Vlaamse regering van 17 december 


regering van 24 juni 1997 houdende de voorwaarden 

inzake erkenning en subsidiëring van kinderdagverblijven 

en diensten voor opvanggezinnen 


: 19 februari 2000. Reden : laattijdige 


Ministerieel besluit van 26 april 2000 betreffende 

de berekeningswijze van de subsidiebedragen voor 

de personeelskosten in kinderdagverblijven en 

diensten voor opvanggezinnen



: 3 juni 2000. Reden : dit ministerieel 

besluit voert het daarboven vermelde besluit van 

de Vlaamse regering van 17 december 1999 uit. De 

redactie ervan en publicatie namen nog enige tijd 

in beslag. Vermits het de berekeningswijze voor het 

jaar 2000 bevat, diende het uitwerking te hebben 

vanaf 1 januari 2000. 

Besluit van de Vlaamse regering van 18 december 

1998 tot bepaling van de voorwaarden en de procedureregels 

inzake erkenning en subsidiëring van 

de consulatiebureaus voor het jonge kind 


: 19 maart 1999. Reden : laattijdige 


Sociale integratie van personen met een handicap 

Er zijn nauwelijks voorbeelden in deze sector van 

toestanden zoals door de Vlaamse volksvertegenwoordiger 

beschreven. 

Inzake de vergoeding van doventolken werd deze 

honorering vanaf 1 januari 2000 opgetrokken bij 

besluit van de Vlaamse regering van 17 juli 2000, 

verschenen in het Belgisch Staatsblad van 17 oktober 

2000. 

Het met terugwerkende kracht toekennen van een 

bijkomend voordeel kan moeilijk als schadelijk 

voor de betrokkenen worden beschouwd. 


1999 dat vanaf 1 januari 2000 nieuwe erkenningsregels 

vastlegt voor de beschutte werkplaatsen, 

werd slechts op 25 juli 2000 in het Belgisch 

Staatsblad gepubliceerd. 

Zowel wat dit laatste geval betreft, als in het algemeen 

wat de gehandicaptensector betreft, wil ik er 

wel op wijzen dat de regelgeving terzake slechts na 

overleg met het werkveld totstandkomt, hetzij in 

de voorbereidende fase, hetzij via advisering door 

de raad van bestuur van het Vlaams Fonds voor 

Sociale Integratie van Personen met een Handicap, 

waarin alle actoren uit dit beleidsdomein vertegenwoordigd 

zijn, zodat de belanghebbenden niet 

moeten wachten op officiële publicatie om van de 

teneur van de reglementaire maatregelen op de 

hoogte te zijn. 

Vlaams minister van Cultuur, Jeugd, Brusselse 

Aangelegenheden en Ontwikkelingssamenwerking 

In mijn beleidsdomeinen zijn er nauwelijks anomalieën 

vast te stellen met betrekking tot de laattijdige 


Voor de sector van de volksontwikkeling moet 

melding worden gemaakt van de decretale bepalingen 

vervat in hoofdstuk VI van het decreet van 30 

juni 2000 houdende bepalingen tot begeleiding van 

de aanpassing van de begroting 2000 (Belgisch 

Staatsblad 17 augustus 2000). 

De bepalingen werden in een eerste ontwerp in de 

loop van december 1999 geschreven. De tijd nodig 

om omtrent deze bepalingen de vereiste adviezen 

te verwerven evenals de geëigende technieken gehanteerd 

bij een begrotingscontrole kunnen waarschijnlijk 

het uiteindelijke tijdsverschil verklaren. 

Vlaams minister van Onderwijs en Vorming 

Algemeen 

Er wordt door het departement Onderwijs niet systematisch 

geregistreerd welke besluiten of decretale 

bepalingen eerder in werking treden dan de 

datum waarop zij in het Belgisch Staatsblad worden 

gepubliceerd. Als het gebeurt in dit beleidsdomein, 

dan zijn hiervoor verschillende verklaringen 

aan te geven, waarvan de vertraging door laattijdige 

publicatie in het Staatsblad er maar één is. 

Het afstemmen van de inwerkingtreding van regelgeving 

op de publicatiedatum in het Belgisch 

Staatsblad gebeurt wanneer mogelijk, maar dat is 

vaak niet het geval. Reglementaire bepalingen behoeven 

meestal een exacte inwerkingtredingsdatum, 

hetzij om conform de verwante regelgeving te 

zijn, hetzij om de rechtszekerheid en -continuïteit 

te waarborgen. Dit is in de regel niet verenigbaar 

met de publicatiemodaliteiten van het Belgisch 

Staatsblad. Wanneer nieuwe regelgeving bestaande 

knelpunten wil oplossen, is de facto retroactiviteit 

ten opzichte van het vaststellen van de regelgeving 

en dus ook ten opzichte van de publicatie in het 

Belgisch Staatsblad niet enkel onvermijdelijk, 

maar de regel. 

Een andere belangrijke verklaring vindt men 

onder meer in de lange ontstaansprocedure bij de 

ontwikkeling van nieuwe regelgeving.


Er moet hierbij worden gewezen op alle formele 

stappen die moeten worden genomen bij de totstandkoming 

van (onderwijs)reglementering : het 

advies van de Inspectie van Financiën, het begrotingsakkoord 

van de minister van Begroting, de 

principiële goedkeuring door de Vlaamse regering, 

het advies van de Vlaamse Onderwijsraad en van 

de Sociaal-Economische Raad van Vlaanderen, de 

onderhandelingen met vakbonden en inrichtende 

machten, de opmaak van een kindeffectrapport, 

het advies van de Raad van State, het akkoord van 

de Vlaamse regering over de aangebrachte wijzigingen 

ten gevolge van overleg en advisering en de 

definitieve goedkeuring vooraleer zij aan het 

Vlaams Parlement wordt voorgelegd. 

Naast deze formele stappen worden er – meestal 

bij ingrijpende wijzigingen – ook een aantal informele 

overleg- en consultatiemomenten gehouden 

teneinde het maatschappelijk draagvlak van de 

nieuwe regeling nog te vergroten. 

Indien de totstandkomingsprocedure dermate veel 

tijd in beslag neemt dat de inwerkingtredingsdaturn 

nadert vooraleer er tot publicatie kan worden 

overgegaan, is het binnen de onderwijssector gebruikelijk 

dat scholen via een omzendbrief de nieuwe 

regelgeving krijgen toegelicht vóór het schooljaar 

waarin zij moet worden toegepast. 

In een beperkt aantal gevallen treedt nieuwe regelgeving 

met terugwerkende kracht in werking. 

Meestal wordt dit doorgevoerd om een einde te 

maken aan interpretatieproblemen van bestaande 

reglementering, of om tegemoet te komen aan 

door het Rekenhof vastgestelde lacunes in de bestaande 

wetgeving. Het is een beginsel van behoorlijk 

bestuur dat retroactieve werking slechts in uitzonderlijke 

gevallen wordt toegepast en in ieder 

geval geen afbreuk mag doen aan eerder toegekende 

rechten van personen of instellingen. 

Deze principes worden proactief bewaakt doordat 

nieuwe regelgeving vooraf aan de Raad van State 

voor advies moet worden voorgelegd en doordat 

de toetsing van bestaande rechtsregels hetzij bij de 

Raad van State, hetzij bij het Arbitragehof kunnen 

leiden tot schorsing of vernietiging. 

Hierna volgt een overzicht van de regelgeving die 

tot hiertoe tijdens de huidige legislatuur werd uitgevaardigd 

en waarvan de publicatie in het Belgisch 

Staatsblad op een latere datum dan de inwerkingtreding 

heeft plaatsgevonden. 

Basisonderwijs 

Besluit van de Vlaamse regering van 26 mei 2000 

tot wijziging van het besluit van de Vlaamse regering 

van 14 juli 1998 betreffende het tijdelijk project 

zorgverbreding in het gewoon basisonderwijs. 

Dit besluit trad in werking op 1 september 2000 en 

werd gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad op 28 

november 2000. 

Besluit van de Vlaamse regering van 28 augustus 

2000 inzake het tehuis van het Gemeenschapsonderwijs 

dat instaat voor de opname van jongeren in 

het kader van de hulp- en bijstandsregeling. Dit besluit 

trad in werking op 1 september 2000 en werd 

gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad van 20 oktober 

2000. Dit is de normale termijn die moet 

worden uitgetrokken voor publicatie in het Staatsblad. 

Ministerieel besluit van 8 september 2000 tot wijziging 

van liet ministerieel besluit van 5 maart 1998 

houdende samenstelling van de commissie van advies 

voor het buitengewoon onderwijs, opgericht 

door de Vlaamse regering. Dit ministerieel besluit 

heeft uitwerking met ingang van 1 september 1999 

en werd op 21 november 2000 in het Staatsblad gepubliceerd. 

Ministerieel besluit van 24 oktober 2000 tot wijziging 

van het ministerieel besluit van 5 maart 1998 

houdende samenstelling van de commissies van advies 

voor het buitengewoon onderwijs, opgericht 

door de Vlaamse regering. Dit ministerieel besluit 

heeft uitwerking met ingang van 1 september 2000 

en werd gepubliceerd in het Staatsblad van 24 november 

2000. 

Secundair onderwijs 


houdende afwijking op de multisectoraliteit voor 

bepaalde scholengemeenschappen van het voltijds 

secundair onderwijs : inwerkingtreding vanaf 1 september 

1999, BS van 19 oktober 1999. 

Besluit van de Vlaamse regering van 7 september 

1999 betreffende de studiegebieden en structuuronderdelen 

in het secundair onderwijs : inwerkingtreding 

vanaf 1 september 1998, BS van 1 februari 

2000 ; reden : langdurige onderhandelingen met inrichtende 

machten en vakorganisaties met betrekking 

tot het gereduceerd studieaanbod tweede en 

derde graad secundair onderwijs, over de cataloge-


ring in studiegebieden met ingang vanaf 1 september 

1998 was er geen discussie. 



regering van 9 oktober 1991 houdende inrichting 

van de examencommissie van de Vlaamse Gemeenschap 

voor het voltijds secundair onderwijs : 

inwerkingtreding vanaf 1 januari 1999, BS van 17 

december 1999 ; reden : teneinde de goede werking 

van de examencommissie niet in het gedrang te 

brengen, de pariteit tussen het aantal examinatoren 

van het officieel en het vrij onderwijs te bewaren 

én professionele plus gemotiveerde juryleden te 

kunnen behouden, diende de toestand van een 

aantal nog fungerende leden die reeds de leeftijdsgrens 

hadden bereikt, te worden geregulariseerd. 

Ministerieel besluit van 20 september 1999 tot vaststelling 

van het globale aantal extra uren-leraar 

toegekend aan de scholengemeenschappen secundair 

onderwijs voor het schooljaar 1999-2000 : inwerkingtreding 

vanaf 1 september 1999, BS van 25 

november 1999. 

Ministerieel besluit van 12 januari 2000 tot wijziging 

van het ministerieel besluit van 20 februari 

1998 houdende benoeming van de leden van de onderscheiden 

afdelingen van de examencommissie 

van de Vlaamse Gemeenschap voor het voltijds secundair 

onderwijs : inwerkingtreding vanaf 1 september 

1999, BS van 15 februari 2000 ; reden : de 

aanwijzing van de juryleden dient vaak te worden 

gewijzigd bij de aanvang van of tijdens de zittijd 

gelet op onvoorziene ontslagnemingen of onbeschikbaarheid 

van de benoemde examinatoren. 

Ministerieel besluit van 21 januari 2000 houdende 

benoeming van de leden van de onderscheiden afdelingen 

van de examencommissie van de Vlaamse 

Gemeenschap voor het voltijds secundair onderwijs 

: inwerkingtreding vanaf 1 januari 2000, BS 19 

februari 2000. 


2000 houdende goedkeuring van programmatie 

van specifieke structuuronderdelen van de tweede 

en derde graad van een school voor voltijds secundair 

onderwijs : inwerkingtreding vanaf 1 september 

1999, BS van 12 april 2000 ; reden : het betreft 

de oprichting van een topsportopleiding aan het 

KA Leuven waarvoor de voormalige minister van 

Onderwijs een convenant (dat in de programmatie 

voorziet) met de school en de sportfederatie heeft 

gesloten (KA : Koninklijk Atheneum – red.). Na 

aanvankelijke weigering, werd pas in de loop van 

het schooljaar het begrotingsakkoord, en dan nog 

beperkt tot dat ene schooljaar, ontvangen. 

Ministerieel besluit van 20 juli 2000 tot wijziging 

van het ministerieel besluit van 21 januari 2000 

houdende benoeming van de leden van de onderscheiden 

afdelingen van de examencommissie van 

de Vlaamse Gemeenschap voor het voltijds secundair 

onderwijs : inwerkingtreding vanaf 1 maart 

2000, BS van 17 augustus 2000, reden : de aanwijzing 

van de juryleden dient vaak te worden gewijzigd 

bij de aanvang van of tijdens de zittijd, gelet 

op onvoorziene ontslagnemingen of onbeschikbaarheid 

van de benoemde examinatoren. 

Ministerieel besluit van 26 juli 2000 tot wijziging 

van het ministerieel besluit van 24 november 1997 

houdende benoeming van de voorzitter, de plaatsvervangende 

voorzitters, de secretarissen en de adjunct-secretarissen 

van de examencommissie van 

de Vlaamse Gemeenschap voor het voltijds secundair 

onderwijs : inwerkingtreding vanaf 1 juli 2000, 

BS van 3 oktober 2000 ; reden : de procedure voor 

de vervanging van een ontslagnemende voorzitter 

en een ontslagnemende ondervoorzitter, waarbij 

respectievelijk op het federaal departement van 

Justitie en het Vlaams departement van Welzijn, 

Volksgezondheid en Cultuur een beroep moet worden 

gedaan, heeft meer tijd dan gepland in beslag 

genomen. 

Ministerieel besluit van 31 augustus 2000 tot vaststelling 

van de scholen met experimenteel secundair 

onderwijs volgens modulair stelsel : inwerkingtreding 

vanaf 1 september 2000, BS van 21 oktober 

2000. 


2000 houdende afwijking op de rationalisatienorm 

voor het Koninklijk Technisch Atheneum 

Beringen : inwerkingtreding vanaf 1 september 

2000, BS van 28 november 2000. 


1999 betreffende de bijzondere terbeschikkingstelling 

wegens persoonlijke aangelegenheden voorafgaand 

aan het rustpensioen voor sommige personeelsleden 

van het voltijds gewoon secundair onderwijs 

: inwerkingtreding vanaf 1 september 1998, 

BS van 28 december 1999 ; reden : de procedure 

voor het verkrijgen van het begrotingsakkoord en 

de desbetreffende onderhandelingen hebben extra 

tijd in beslag genomen. 

Niveau-overschrijdend : personeel 

1. BVR van 11 februari 2000 betreffende de volledige 

terbeschikkingstelling wegens persoonlijke 

aangelegenheden voorafgaand aan het rustpensioen 

voor personeel van het onderwijs en de 

psycho-medisch-sociale centra. BS 11.04.2000.


Uitwerking : verschillende data, namelijk 1 juli 

1991, 1 januari 1994, 1 september 1995, 1 januari 

1997 en 1 september 1999. 

2. BVR van 11 februari 2000 tot wijziging van het 

BVR van 20 april 1994 betreffende de deeltijdse 

terbeschikkingstelling wegens persoonlijke aangelegenheden 

voorafgaand aan het rustpensioen 

voor personeelsleden van het onderwijs 

en van de psycho-medisch-sociale centra. BS 

12.04.2000. Uitwerking : 1 september 1999. 

Het in punt 1 vermelde besluit van de Vlaamse regering 

is de uitvoering van het akkoord van sectorale 

sociale programmatie voor de jaren 1997 en 

1998 voor de sector "onderwijs" van de Vlaamse 

Gemeenschap, de zogenaamde CAO IV. De datum 

van inwerkingtreding van deze punten was vastgesteld 

in de CAO (collectieve arbeidsovereenkomst 

– red). 

Het in punt 2 vermelde besluit van de Vlaamse regering 

is eveneens de uitvoering van een punt van 

voormeld akkoord, namelijk wat de inwerkingtreding 

vanaf 1 september 1999 betreft. Deze datum 

was eveneens vastgelegd in de CAO. Verder geeft 

dit besluit uitvoering aan een punt van het akkoord 

van sectorale sociale programmatie voor de jaren 

1995 en 1996 voor de sector onderwijs van de 

Vlaamse Gemeenschap, de zogenaamde CAO III, 

namelijk de inwerkingtreding vanaf 1 januari 1997. 

Met de andere data van uitwerking werden de bepalingen 

inzake deze materie in overeenstemming 

gebracht met andere bestaande reglementaire bepalingen. 

Ter inlichting kan worden meegedeeld dat de 

maatregelen die worden getroffen in een zogenaamde 

CAO steeds onverwijld na de ondertekening 

van het protocol terzake bij omzendbrief ter 

kennis worden gebracht van de personeelsleden. 

Wat meer specifiek de volledige terbeschikkingstelling 

wegens persoonlijke aangelegenheden 

voorafgaand aan het rustpensioen voor personeelsleden 

van het onderwijs en van de psycho-medischsociale 

centra betreft (BVR sub 1°), hierover werd 

in een omzendbrief van 5 juli 1999 uitgebreide toelichting 

gegeven. 

3. Besluit van de Vlaamse regering van 31 augustus 

1999 tot wijziging van het besluit van de 

Vlaamse regering van 29 april 1992 betreffende 

de terbeschikkingstelling wegens ontstentenis 

van betrekking, de reaffectatie, de wedertewerkstelling 

en de toekenning van een wachtgeld of 

wachtgeldtoelage : inwerkingtreding vanaf 1 augustus 

1999, BS van 7 maart 2000 ; reden : vertraging 

bij Belgisch Staatblad. 

4. Besluit van de Vlaamse regering van 31 augustus 

1999 tot wijziging van het besluit van de 

Vlaamse regering van 14 juni 1989 betreffende 

de bekwaamheidsbewijzen, de weddeschalen, 

het prestatiestelsel en de bezoldigingsregeling in 

het secundiar onderwijs : BS 23 maart 2000 ; 

reden : vertraging Belgisch Staatsblad, bij het 

besluit horen zo'n 1.500 bladzijden bijlagen. 

Hoger onderwijs 

Titel en datum Publ. BS Inwerk. 

1. BVR van 17.12.1999 houdende de vaststelling van de tweede 14.06.2000 01.10.1999 

salarisschaal 

2. BVR van 17.12.1999 tot wijziging van het besluit van 04.11.1997 07.06.2000 01.01.2000 

tot vaststelling van de ambtsgebieden van de commissaris- 

erratum 

coördinator en van de commissarissen van de Vlaamse regering 10.08.2000 

bij de hogescholen in de Vlaamse Gemeenschap 

3. BVR van 21.01.2000 houdende samenstelling en werking van de 22.03.2000 01.09.2000 

adviescommissie projecten en instituten hoger kunstonderwijs 

art. 1 op 

01.01.2000 

4. BVR van 30.06.2000 tot wijziging van het BVR van 17.01.1996 15.08.2000 persoonsbetreffende 

de afwijking inzake tewerkstelling van sommige 

gebonden 

personeelsleden van het centraal fonds


Titel en datum Publ. BS Inwerk. 

5. BVR van 08.09.2000 betreffende de financiering van de 18.11.2000 01.01.2000 

Bijzondere Onderzoeksfondsen aan de universiteiten in de & 01.10.2000 

Vlaamse Gemeenschap 

6. BVR van 08.09.2000 tot wijziging van het BVR van 17.12.1996 18.11.2000 01.10.2000 

houdende vaststelling van de voorwaarden van subsidieverlening 

aan het FWO-Vlaanderen en tot wijziging van de 

beheersovereenkomst 1997-2001 tussen de Vlaamse Gemeenschap 

en het FWO-Vlaanderen 

7. BVR van 20.10.2000 tot wijziging van het BVR van 22.06.1999 28.11.2000 01.09.2000 

betreffende de minimale studieomvang van de voortgezette 

lerarenopleidingen in de hogescholen van de Vlaamse Gemeenschap 

Volwassenenonderwijs 

1. Besluit van de Vlaamse regering van 7 september 

1999 houdende de vaststelling van de procedure 

voor het verlenen van de vrijstellingen van 

het inschrijvingsgeld : uitwerking vanaf 1 september 

1999, gepubliceerd in het Staatsblad op 

28 december 1999. 


1999 houdende de vaststelling van de voorlopige 

structuurschema's van het modulair onderwijs 

voor sociale promotie : uitwerking vanaf 

1 september 1999, gepubliceerd in het Staatsblad 

op 7 januari 2000. 


1999 houdende de ordening van de bestaande 

afdelingen van het onderwijs voor sociale 

promotie in studiegebieden en categorieën : uitwerking 

vanaf 1 september 1999, gepubliceerd 

in het Staatsblad op 26 . januari 2000. 


1999 houdende de vaststelling van de modellen 

van de studiebewijzen in het onderwijs, 

voor sociale promotie en de modaliteiten voor 

de uitreiking van deze studiebewijzen door de 

centra voor volwassenenonderwijs : uitwerking 

vanaf 1 september 1999, gepubliceerd in het 

Staatsblad op 3 februari 2000. 

5. Besluit van de Vlaamse regering van 17 maart 

2000 houdende de vaststelling van de opleidingen 

in het onderwijs voor sociale promotie 

waartoe ook voltijds leerplichtigen worden toegelaten 

: uitwerking tijdens schooljaar 

1999-2000, gepubliceerd in het Staatsblad op 4 

mei 2000. 

6. Besluit van de Vlaamse regering van 17 maart 

2000 houdende de vaststelling van de nadere regelen 

van de overdracht van studiegebieden tussen 

de centra voor volwassenenonderwijs : uitwerking 

vanaf 1 september 1999, gepubliceerd 

in het Staatsblad op 11 mei 2000. 

7. Besluit van de Vlaamse regering van 30 juni 

2000 tot regeling van een aantal aangelegenheden 

van het begeleid individueel studeren : uitwerking 

vanaf 1 mei 2000, gepubliceerd in het 

Staatsblad op 5 augustus 2000. 

8. Besluit van de Vlaamse regering van 30 juni 

2000 houdende de delegatie van sommige bevoegdheden 

inzake onderwijs aan de Vlaamse 

minister, bevoegd voor het onderwijs : uitwerking 

vanaf 1 september 2000, gepubliceerd in 

het Staatsblad op 5 augustus 2000. 

Het decreet volwassenenonderwijs was een stap in 

de goede richting naar de hervorming van het onderwijs 

voor sociale promotie. In uitvoering van dit 

decreet dienden echter dringend een aantal besluiten 

te worden genomen om het operationeel te 

maken. 

De procedures die dienen te worden doorlopen alvorens 

een besluit kan worden gestemd, werken 

echter vertragend. Bovendien dient te worden opgemerkt 

dat de meerderheid van bovenvermelde 

besluiten niet in werking kan treden in de loop van 

een schooljaar en dat het niet gemotiveerd zou 

kunnen worden om de inwerkingtreding met een 

schooljaar uit te stellen.


Centra voor leerlingenbegeleiding 


1999 tot vaststelling van de nadere regels voor het 

bepalen van de werkgebieden voor de centra voor 

leerlingenbegeleiding en van de bemiddelingsprocedure 

: inwerkingtreding vanaf 22 oktober 1999, 

BS van 17 juni 2000. 


2000 tot vaststelling van de bewaamheidsbewijzen 

en de weddenschalen voor de ambten van opsteller 

en intercultureel medewerker in de psycho-medisch-sociale 

centra : inwerkingtreding vanaf 1 september 

1999, BS van 25 november 2000. 


2000 betreffende de overdracht van personeel van 

de psycho-medisch-sociale centra of de centra voor 

medisch schooltoezicht naar de centra voor leerlingenbegeleiding 

: inwerkingtreding vanaf 1 januari 

2000, BS van 16 mei 2000. 


2000 betreffende de volledige terbeschikkingstelling 

wegens persoonlijke aangelegenheden voorafgaand 

aan het rustpensioen voor personeelsleden 

van het onderwijs en van de psycho-medisch-sociale 

centra : inwerkingtreding op 1 september 1999, 

BS van 11 april 2000. 

Besluit van de Vlaamse regering van 17 maart 2000 

tot bepaling van sommige opdrachten van de centra 

voor leerlingenbegeleiding : inwerkingtreding 

vanaf 1 september 2000, BS van17 mei 2000. 


tot vaststelling van de procedure voor opname in 

de financiering of subsidiëringsregeling van de centra 

voor leerlingenbegeleiding : inwerkingtreding 1 

september 2000, BS van 23 september 2000. 


betreffende de overdracht van de leerlingendossiers 

van de PMS- en MST-centra naar de centra 

voor leerlingenbegeleiding : inwerkingtreding 

vanaf 1 april en 1 september 2000, BS van 7 oktober 

2000. 


2000 tot bepaling van sommige opdrachten van de 

centra voor leerlingenbegeleiding : inwerkingtreding 

vanaf 1 september 2000, BS van 28 oktober 

2000. 


2000 tot vaststelling van de operationele doelstellingen 

voor de begeleiding van jongeren met leerplichtproblemen 

in de centra voor leerlingenbegeleiding 

: inwerkingtreding vanaf 1 september 2000, 

BS van 4 november 2000. 

Vlaams minister van Werkgelegenheid en Toerisme 

In de beleidsdomeinen werkgelegenheid en toerisme 

zijn geen anomalieën vastgesteld die verband 

houden met een laattijdige publicatie in het Belgisch 

Staatsblad. 


Een onderzoek werd uitgevoerd naar de retroactiviteit 

van de inwerkingtreding van omzendbrieven, 

besluiten en decreten ten opzichte van hun publicatie 

in het BS. 

Hiertoe werden in het BS voor de periode 1 juli 

1997 – 31 oktober 2000 alle regelgevende akten 

opgezocht die in werking zijn getreden vóór hun 

publicatie in het BS en die door mij werden ondertekend 

of (mede) voorgedragen. 

Terzake werd door de juristen van de afdeling Europa 

en Milieu een lijst opgesteld (chronologisch naar 

datum van publicatie in het BS). Deze lijst vindt de 

Vlaamse volksvertegenwoordiger hieronder. 

Een antwoord op de vraag naar de respectieve redenen 

voor de retroactieve inwerkingtreding van al 

deze akten kan niet worden gegeven binnen het 

beschikbare tijdsbestek. 

Grosso modo kan volgend onderscheid worden gemaakt. 

Vele individuele besluiten (erkenningen, benoemingen, 

verlenen van afwijkingen, enz.) die niet van algemeen 

belang zijn voor de rechtssubjecten, mogen 

bij uittreksel of bij een gewone vermelding worden 

bekendgemaakt in het Belgisch Staatsblad. De retroactieve 

werking ervan ten opzichte van de publicatiedatum 

is daarbij niet van groot belang, aangezien 

deze besluiten niet van algemeen belang zijn. 

Belangrijker hierbij is wel de eventuele terugwerkende 

kracht van bijvoorbeeld een erkenning ten 

opzichte van de datum van goedkeuring van het 

besluit. Vastgesteld werd dat in de meeste gevallen 

de datum van inwerkingtreding (bv. "erkenning 

vanaf ...") ingaat na de datum of op dezelfde 

datum van goedkeuring van het besluit. 

Besluiten van algemeen belang die in werking treden 

na de datum van goedkeuring ervan maar vóór 

de datum van publicatie.


Voorbeeld : het besluit van de Vlaamse regering tot 

wijziging van het besluit van de Vlaamse regering 

van 17 december 1997 tot vaststelling van het 

Vlaams reglement inzake afvalvoorkoming en -beheer 

heeft als datum van goedkeuring 22 december 

1999 en treedt in werking op 7 januari 2000. Evenwel 

werd het slechts gepubliceerd in het BS van 18 

mei 2000. 

In deze gevallen is de reden voor de retroactiviteit 

niet eenduidig. Wellicht kunnen hiervoor redenen 

als onjuist ingeschatte timing of communicatiestoornissen 

inzake ondertekening ervan of toezending 

naar het BS worden aangehaald. 

Besluiten van algemeen belang die in werking treden 

vóór de datum van publicatie maar bovendien 

ook vóór de datum van goedkeuring. 

Voorbeeld : uitvoeringsbesluiten van het Mestdecreet 

: datum goedkeuring 31 maart 2000, inwerkingtreding 

1 januari 2000, datum publicatie 20 en 

26 april 2000. 

In deze gevallen zal er meestal een gegronde reden 

bestaan voor de terugwerkende kracht ervan, bijvoorbeeld 

Europese verplichtingen. 

Overzicht 

MB 14.05.99. Ministeriële besluiten waarbij erkenningen 

als bodemsaneringsdeskundige van type 2 

worden verleend. Worden aldus erkend : de vennootschap 

Bosol Milieu-adviseurs NV te 3000 Leuven, 

de vennootschap AIB-Vinçotte International 

NV te 1160 Brussel, VITO te 2400 Mol, IGN-België 

NV, SGS Ecocare Consultants NV (BS 

01.07.99). De erkenningen gaan in vanaf 15.05.99. 

MB 13.04.99. OVAM, Vlarea. Wijziging in individuele 

afwijking op het stortverbod voor de stortplaats 

NV Stevan te Lendelede (BS 01.07.99). Inwerkingtreding 

01.07.98. 

MB 02.04.99. OVAM, Vlarea. Wijziging in individuele 

afwijking op het stortverbod voor de CVBA 

IVVVA Regio-3 (BS 01.07.99). Inwerkingtreding 

01.04.99. 

MB 30.06.98. OVAM, Vlarea. Verlenen van afwijking 

aan de intercommunale Hooge Maey (BS 

01.07.99). Inwerkingtreding 01.05.99. 

BVR 30.03.99. Besluit van de Vlaamse regering tot 


van 19 december 1997 tot bepaling van de bevoegdheden 

van de leden van de Vlaamse regering 

(BS 15.07.99). Inwerkingtreding 01.11.98. 


bepaling van de bevoegdheden van de leden van 

de Vlaamse regering (BS 15.07.99). Inwerkingtreding 

13.07.99. 

MB 07.06.99. MVG, departement Leefmilieu en Infrastructuur. 

Bijzondere onderzoekscommissie inzake 

luchtverontreiniging door gevaarlijke stoffen. 

Aanstelling voorzitter en drie externe deskundigen 


MB 11.06.99. OVAM. Erkenning van de vennootschap 

Trevi NV uit 8930 Menen als bodemsaneringsdeskundige 

type 2 (BS 03.08.99). Inwerkingtreding 

12.06.99. 

MB 22.06.99. OVAM. Afwijking verleend aan NV 

Depovan voor het storten van een aantal afvalstoffen 

op categorie 2-stortplaatsen gelegen te Rumbeke 

(Roeselare) (BS 06.08.99). Afwijking vanaf 

01.07.98. 

BVR 08.06.99. Besluit van de Vlaamse regering 

over de oprichting van een Forum Natuur en Landbouw 


MB 21.05.99. OVAM. Wijziging van individuele afwijking 

op het stortverbod in hoofde van de CVBA 

ILVA (BS 13.08.99). Inwerkingtreding 26.03.99. 

MB 02.06.99. OVAM. Erkenning als bodemsaneringsdeskundige 

van type 2 in hoofde van Montgomery 

Watson NV te 1190 Brussel (BS 13.08.99). Erkenning 

vanaf 03.06.99. 

MB 07.06.99. Benoeming van Kristel Gevaert als 

lid van de raad van bestuur van de VMW (BS 


BVR 13.07.99. Besluiten houdende verlening van 

ontslag van kabinetschefs en adjunct-kabinetschefs 

behorende tot de respectieve kabinetten. Voor 

Leefmilieu zijn vooral van belang de vier besluiten 

m.b.t. het "kabinet van de Vlaamse minister van 

Leefmilieu en Tewerkstelling" waarbij ontslag 

wordt verleend aan Eddy Peeters, kabinetschef, 

Frans Wambacq, adjunct-kabinetschef, Marleen 

Evenepoel, adjunct-kabinetschef, en Guido Debie, 

adjunct-kabinetschef (BS 18.08.99). Ontslag vanaf 

14.07.99. 

MB 03.05.99. Met ingang van 1 mei 1999 wordt de 

heer Jean-Pierre Heirman, directeur-generaal en 

leidend ambtenaar van Aminal, belast met het toe-


zicht over de inrichtingen van klasse 1 en met het 

hoog toezicht over de inrichtingen van klasse 2 en 

3 op de naleving van de bepalingen van het decreet 

betreffende de milieuvergunning en zijn uitvoeringsbesluiten 

(BS 25.08.99). Inwerkingtreding 

01.05.99. 

MB 13.07.98. Erkende natuurreservaten. Ministeriële 

besluiten waarbij het statuut van erkend natuurreservaat 

wordt verleend aan de volgende 

privé-natuurreservaten : Schor van Doel te Beveren, 

De Cramp te Hamme (Moerzeke-Kastel), De 

Linie te Lokeren, Blokkersdijk te Antwerpen-Linkeroever, 

Rotte Gaten te Kortenberg, Durmemeersen 

te Hamme en Waasmunster en Zele, Het Maldegemveld 

te Maldegem, De Peulisbossen te Putte, 

Bourgoyen-Grijtgracht te Gent (BS 25.08.99). Erkenning 

vanaf 13.07.98. 

MB 30.10.98. Erkende natuurreservaten. Ministeriële 

besluiten waarbij het statuut van erkend natuurreservaat 

wordt verleend aan de volgende 

privé-natuurreservaten of uitbreidingen van privénatuurreservaten 

: Silsombos te Kampenhout en 

Kortenberg, Winkelsbroek te Turnhout, Warmbeekvallei 

te Hamont-Achel en Neerpelt, De Hoefaert 

te Bilzen, Het Heidebos te Moerbeke en 

Wachtebeke, De Graaf te Arendonk en Retie, 

Blauwschuurbroek te Bierbeek, De Potpolder-Mechels 

Broek te Bonheiden en Mechelen. Erkenning 

vanaf 30.10.98. 

MB 13.07.98. Hernieuwing en uitbreiding erkende 

natuurreservaten. MB in hoofde van De Langdonken 

te Herselt (BS 25.08.99). Erkenning vanaf 

13.07.98. 



van 6 februari 1991 houdende vaststelling van het 

Vlaams reglement betreffende de milieuvergunning 

en van het besluit van de Vlaamse regering 

van 1 juni 1995 houdende algemene en sectorale 

bepalingen inzake milieuhygiëne (BS 04.09.99). Inwerkingtreding 

01.05.99. 

MB 05.07.99. Financiering door de Vlaamse Landmaatschappij 

van het bouwen van infrastructuur 

voor mestopslag (BS 10.09.99). Inwerkingtreding 

01.07.99. 


organisatie van de kabinetten van de Vlaamse ministers 


MB 24.12.98. Departement LIN. Ministerieel besluit 

waarbij de erkenning wordt verlengd van het 

privé-natuurreservaat Orchis te Bornem (BS 


MB 24.12.98. Departement LIN. Ministerieel besluit 

waarbij de erkenning wordt verlengd en uitbreiding 

wordt verleend aan het volgende privénatuurreservaat 

: Gerhoeven-De Rammelaars te 

Balen en Ham (BS 16.09.99). Erkenning vanaf 

20.05.98. 

MB 24.12.98. Departement LIN. Ministeriële besluiten 

waarbij het statuut van erkend natuurreservaat 

wordt verleend aan de volgende privé-natuurreservaten 

: Ter Doest te Brugge, Hobokense Polder 

te Antwerpen, Planterijen-Kraaienbroek te 

Bornem (BS 16.09.99). Erkenning vanaf 24.12.98. 

MB 17.06.99. Departement LIN. Ministeriële besluiten 

waarbij het statuut van erkend natuurreservaat 

wordt verleend aan de volgende privé-natuurreservaten 

: Romboutswerve te Damme, Kreken 

van Lapscheure te Damme, Het Duivenbos te Herzele, 

Het Kordaalbos te Nokere, Netevallei- 

Schaapswees te Westerlo en Herselt (BS 16.09.99). 

Erkenning vanaf 17.06.99. 

MB 04.06.99. Ministerieel besluit betreffende het 

toepassen van milieuvriendelijke landbouwproductiemethoden 

ter uitvoering van de Verordening 

(EEG) nr. 2078/92 van de Raad van 30 juni 1992 

(BS 21.09.99). Inwerkingtreding vanaf 01.01.99. 

MB 04.06.99. Ministerieel besluit betreffende het 

sluiten van beheersovereenkomsten ter uitvoering 

van de Verordening (EEG) nr. 2078/92 van de 

Raad van 30 juni (BS 21.09.99). Inwerkingtreding 

vanaf 01.01.99. 

MB 05.07.99. OVAM. Ministeriële besluiten houdende 

erkenning als bodemsaneringsdeskundige 

van : Adviesbureau Inzake Grondwatertechnieken 

NV te Mechelen (type 2), Laboratorium ECCA 

NV Te Merelbeke (type 1), Saneco BVBA te Oostkamp 

(type 1) (BS 23.09.99). Erkenning vanaf 

06.07.99. 

MB 02.07.99. Ministeriële besluiten waarbij het statuut 

van erkend natuurreservaat wordt verleend 

aan de volgende privé-natuurreservaten of uitbreidingen 

van privé-natuurreservaten : Vallei van de 

Zeverenbeek te Deinze, De Puidebroeken te Middelkerke 

(Slijpe) De Hagelandse Vallei te Holsbeek, 

Molenbeekvallei te Herent en Kortenberg, 't 

Hasselterbroek te Bree en Kinrooi, Gemeentelijk 

natuurgebied Het Rood te Kapellen, Frans Segersreservaat 

te Turnhout, Cuestazoom, bronbosjes en


Sombeekse meersen te Waasmunster. Erkenning 

vanaf 02.07.99. 

MB 15.06.99. Ministerieel besluit waarbij het statuut 

van erkend natuurreservaat wordt verleend 

aan het privé-natuurreservaat De Fondatie van 

Boudelo te Sint-Niklaas (BS 23.09.99). Erkenning 

vanaf 15.06.99. 

MB 11.03.99. OVAM. Erkenning als ophaler van 

afvalstoffen van Antwerp Waste Services NV uit 

2000 Antwerpen (BS 05.10.99). Erkenning vanaf 

01.04.99. 


afvalstoffen van Montaco NV uit 3580 Beringen 

(BS 05.10.99). Erkenning vanaf 15.02.99. 


afvalstoffen van : MCR BVBA uit 2627 Schelle, 

Serveco NV uit 6040 Jumet (BS 05.10.99). Erkenning 

vanaf 09.02.99. 


afvalstoffen van Accu Centrale BVBA uit 2170 

Merksem (BS 05.10.99). Erkenning vanaf 15.02.99. 


afvalstoffen van Milieu en Leven BVBA uit 2460 

Kasterlee (BS 05.10.99). Erkenning vanaf 01.02.99. 


afvalstoffen van Degussa Belgium NV uit 1050 

Brussel (BS 05.10.99). Erkenning vanaf 01.04.99. 

MB 07.05.99. OVAM. Erkenning als laboratorium 

voor het uitvoeren van analyses op afvalstoffen in 

hoofde van Indaver uit 2030 Antwerpen (BS 

05.10.99). Erkenning vanaf 01.09.98. 


voor het uitvoeren van analyses op afvalstoffen én 

als laboratorium voor het uitvoeren van analyses 

op bodem en grondwater in hoofde van Analytico 

Milieu BV uit NL-3771 NB Barneveld (BS 

05.10.99). Erkenning vanaf 01.03.98. 

MB 03.08.99. OVAM. Wijziging van individuele afwijking 

op het stortverbod voor de CVBA ILVA 

(BS 05.10.99). Wijziging vanaf 01.07.99. 

MB 09.09.99. OVAM. Erkenning als bodemsaneringsdeskundige 

type 2 van A + D Milieu NV te 

3600 Genk (BS 21.10.99). Erkenning vanaf 

10.09.99. 

MB 02.11.99. Ministerieel besluit tot wijziging van 

het ministerieel besluit van 9 juli 1999, houdende 

delegatie van het bestuur en de vertegenwoordiging 

van de Openbare Afvalstoffenmaatschappij 

voor het Vlaams Gewest (BS 11.11.99). Inwerkingtreding 

01.11.99. 

BVR 22.10.99. Benoeming van Aviel Verbruggen 

tot kabinetschef van de Vlaamse minister van Leefmilieu 

en Landbouw (BS 11.11.99). Inwerkingtreding 

16.08.99. 

BVR 07.09.99. Benoeming van Hendrik De Baere 

tot adjunct-kabinetschef van de Vlaamse minister 

van Leefmilieu en Landbouw (BS 11.11.99). Inwerkingtreding 

19.07.99. 


houdende organisatie van de Openbare Afvalstoffenmaatschappij 

voor het Vlaams Gewest en de 

regeling van de rechtspositie van het personeel (BS 


MB 09.12.99. Erkenning van de laboratoria voor 

het uitvoeren van analyses in het kader van het decreet 

van 23 januari 1991 inzake de bescherming 

van het leefmilieu tegen de verontreiniging door 

meststoffen (BS 12.01.00). De erkenningen gaan in 

vanaf 15.09.99. 

MB 08.10.99. OVAM. Twee ministeriële besluiten 

houdende erkenning als bodemsaneringsdeskundige 

type 2 in hoofde van Smet Jet NV te 2360 Oud- 

Turnhout en Tauw NV te 1930 Zaventem (BS 

15.01.00). De erkenningen gaan in vanaf 09.10.99. 

MB 14.01.00. Stuurgroep Vlaamse Mestproblematiek. 

Benoeming van de voorzitter, de secretaris en 

de leden van de Stuurgroep Vlaamse Mestproblematiek 

bedoeld in artikel 31 van het decreet van 23 

januari 1991 inzake de bescherming van het leefmilieu 

tegen de verontreiniging door meststoffen en 

houdende de vervanging van één ambtenaar in 

deze Stuurgroep (BS 28.01.00). Inwerkingtreding 

14.01.00. 

BVR 26.11.99. Aanwijzing van Philippe D'Hondt 

als afgevaardigde in de raad van bestuur van het 

Europees Milieuagentschap (BS 16.02.00). Aanwijzing 

vanaf 25.08.99. 



van 3 juni 1992 tot vaststelling van de bijzondere 

regelen inzake de erkenning en subsidiëring van de 

milieu- en natuurverenigingen (BS 18.02.00). Inwerkingtreding 

01.01.00.


7 ministeriële besluiten tot erkenning als laboratorium 

(...) (BS 04.03.00). De erkenningen gaan retroactief 

in. 

20 ministeriële besluiten tot erkenning als ophaler 

van afvalstoffen (...) (BS 04.03.00). De erkenningen 

gaan retroactief in. 

D 03.03.00. Decreet houdende wijziging van het 

decreet van 23 januari 1991 inzake de bescherming 

van het leefmilieu tegen de verontreiniging door 

meststoffen (BS 30.03.00). Inwerkingtreding : 

01.01.00. 

BVR. 03.03.00. Besluit van de Vlaamse regering ter 

uitvoering van de artikelen 11, § 1, 13° en § 7, 33 en 

33bis van het decreet van 23 januari 1991 inzake de 

bescherming van het leefmilieu tegen de verontreiniging 

door meststoffen (BS 30.03.00). Inwerkingtreding 

: 01.01.00. 

BVR . 03.03.00. Besluit van de Vlaamse regering 

ter uitvoering van de artikelen 3, § 8, en 14, § 7, van 

het decreet van 23 januari 1991 inzake de bescherming 

van het leefmilieu tegen de verontreiniging 

door meststoffen (BS 30.03.00). Inwerkingtreding : 

01.01.99. 

MB 14.01.00. Stuurgroep Vlaamse Mestproblematiek 

(bedoeld in artikel 31 van het decreet van 23 

januari 1991 inzake de bescherming van het leefmilieu 

tegen de verontreiniging door meststoffen). 

Nieuwe samenstelling (BS 04.04.00). Inwerkingtreding 

: 14.01.00. 


uitvoering van artikel 14, § 5, van het decreet van 

23 januari 1991 inzake de bescherming van het 

leefmilieu tegen de verontreiniging door meststoffen 

(BS 20.04.00). Inwerkingtreding : 01.01.2000. 


aanwijzing van de gebiedsgerichte verscherpingen 

zoals bedoeld in artikel 13bis, 15, 15bis, 15quater, 

15quinquies en 17 van het decreet van 23 januari 

1991 inzake de bescherming van het leefmilieu 

tegen de verontreiniging door meststoffen (BS 

26.04.00). Inwerkingtreding : 01.01.00. 



van 17 december 1997 tot vaststelling van het 

Vlaams reglement inzake afvalvoorkoming en -beheer 



overheveling van ambtenaren van de Vlaamse Milieumaatschappij 

naar de Openbare Afvalstoffenmaatschappij 

voor het Vlaams Gewest (BS 

18.05.00). Inwerkingtreding : 20.10.98. Noot : betreft 

een BVR op voorstel van de minister bevoegd 

voor Leefmilieu. 


erkenning van geval van overmacht inzake steun 

aan de bedrijfsbegeleiding van landen tuinbouwbedrijven 

in financiële moeilijkheden (BS 

21.06.00). Inwerkingtreding : 01.06.99. Noot : betreft 

een BVR onder meer op voorstel van de minister 

bevoegd voor Landbouw. 


wijziging van artikel 20 van het besluit van de 

Vlaamse regering van 24 november 1993 betreffende 

de ondersteuning van de zeevisserij en de aquicultuur 


BS 07.07.00 : verscheidene ministeriële besluiten 

inzake erkenningen als ophaler van afvalstoffen, 

als laboratorium ; afwijkingen op stortverboden ; ... 

gaan retroactief in ten opzichte van publicatiedatum 

in het BS : 


afvalstoffen in hoofde van A & M Garwig & C° 

NV uit 8650 Houthulst 


afvalstoffen in hoofde van Degussa-Huls Belgium 

NV uit 1050 Brussel 


afvalstoffen in hoofde van Vulsteke & Verbeke NV 

uit 8970 Poperinge 


afvalstoffen in hoofde van Metallo Chimique International 

NV uit 2340 Beerse 


afvalstoffen in hoofde van Valorauto Belgium NV 

uit 8930 Wervik 


afvalstoffen in hoofde van Edelchemie België 

BVBA uit 3650 Dilsen-Stokkem 


afvalstoffen in hoofde van Deckers Milieubeheer 

BVBA uit 2910 Essen 


afvalstoffen in hoofde van De Neef Chemical Recycling 

NV uit 2220 Heist-op-den-Berg



afvalstoffen in hoofde van Rurgers VFT NV uit 

9060 Zelzate 


afvalstoffen in hoofde van Oud Papier Oostmalle 

NV uit 2390 Oostmalle 


afvalstoffen in hoofde van Kayak Maritime Services 

BVBA uit 2000 Antwerpen 


afvalstoffen in hoofde van H. Van Nispen BV uit 

Sprundel, Nederland 


afvalstoffen in hoofde van Hoyer België NV uit 

2030 Antwerpen 


afvalstoffen in hoofde van Hydro Cleaning International 

NV 


afvalstoffen in hoofde van Van Laecke-De Muynck 

en zonen uit 9960 Assenede 


afvalstoffen in hoofde van Interleuven CV uit 3000 

Leuven 


afvalstoffen in hoofde van Gielen Containerservice 

NV uit 3720 Kortessem 


afvalstoffen in hoofde van IJzerland BVBA uit 

2110 Wijnegem 


afvalstoffen in hoofde van Dumon BVBA uit 8020 

Oostkamp 


erkenning als laboratorium voor uitvoeren 

van analyses op afvalstoffen, in hoofde van : Meat 

Control NV uit 9520 Sint-Lievens-Houtem, Centrum 

voor Voedings- en Drankonderzoek (CVDO) 

BVBA uit 8900 Ieper, Biocontrol BVBA uit 2880 

Bornem 


voor uitvoeren van analyses op afvalstoffen, in 

hoofde van Toegepaste Geologie en Hydrogeologie 

uit 9000 Gent 


afwijkingen op stortverboden in hoofde van : 

NV De Kock, NV Depovan, Intercommunale 

Hooge Maey, CV Igean, CVBA ILVA, CV IMOG, 

CV IOK, CVBA Igemo, CVBA IVVA, NV Remo, 

NV Stevan 

MB 12.05.00. OVAM. Afwijking van stortverbod in 

hoofde van CVBA Igemo. 



van 13 juli 1994 tot invoering van een afschotplan 

voor reewild en tot wijziging van het besluit van de 

Vlaamse regering van 23 juni 1998 betreffende de 

jacht in het Vlaamse gewest voor de periode van 1 

juli 1998 tot 30 juni 2003 (BS 08.07.00). Inwerkingtreding 

: 01.07.00. 

MB 20.04.00. Ministerieel besluit houdende verlening 

van statuut van erkend natuurreservaat aan 

"Dauteweyers" te Diepenbeek. De erkenningen 

gelden vanaf de datum van het besluit. 



"De Rilroheide" te Beersel. De erkenningen gelden 

vanaf de datum van het besluit. 

Ministerieel besluit houdende verlening van statuut 

van erkend natuurreservaat aan "Zoerselbos- 

Heiblok" te Zoersel. De erkenningen gelden vanaf 

de datum van het besluit. 



"Kreielerbos" te Bocholt. De erkenningen gelden 




"Hondsbossen" te Sint-Katelijne-Waver. De erkenningen 




"Het Kluysbos" te Galmaarden. De erkenningen 




"De Zig" te Kinrooi. De erkenningen gelden vanaf 

de datum van het besluit. 


van statuut van erkend natuurreservaat aan


"Het Meldertbos" te Hoegaarden. De erkenningen 




"De Lommelse Heidegebieden" te Lommel (BS 

11.07.00). De erkenningen gelden vanaf de datum 

van het besluit. 

BVR 26.05.00. Besluit van de Vlaamse regering ter 

uitvoering van sommige artikelen van het decreet 

van 23 januari 1991 inzake de bescherming van het 

leefmilieu tegen de verontreiniging door meststoffen 


MB 26.05.00. Verlening van statuut van erkend natuurreservaat 

aan "Het Speelhof" te Stekene. De 

erkenningen gelden vanaf de datum van het besluit. 


aan "De Zwaanhoek" te Oudenburg. 

De erkenningen gelden vanaf de datum van het besluit. 


aan "Het Aardgat" te Tienen. De erkenningen 



aan "De Molse Nete" te Mol (BS 




houdende uitspraak over de op 31 maart 2000 door 

Unizo (Unie van Zelfstandige Ondernemers) 

(vroeger NCMV), Spastraat 8, 1000 Brussel ingediende 

aanvraag tot wijziging van sommige voorwaarden 

van titel II van het Vlarem voor bepaalde 

ingedeelde en niet-ingedeelde gasolieopslagplaatsen 


D 30.06.00. Decreet houdende bepalingen tot begeleiding 

van de aanpassing van de begroting 2000 

(BS 17.08.00). Inwerkingtreding (van artikel 11) : 

01.07.00. 


houdende vaststelling van de lijst van de bodemsaneringen 

waarvan de uitvoering ambtshalve door 

de Openbare Afvalstoffenmaatschappij voor het 

Vlaams Gewest in de loop van 2000 zal worden begonnen 

of voortgezet (BS 26.08.00). Inwerkingtreding 

: 01.01.00. 

MB 03.05.00. Vlaamse Hoge Raad voor Natuurbehoud. 

Benoeming van leden en hernieuwing der 

mandaten (BS 05.09.00). Inwerkingtreding : 

01.07.00. 


aan "d'Achtentwintig Roeden" te 

Dendermonde. De erkenningen gelden vanaf de 

datum van het besluit. 


aan "De Pilse" te Zedelgem (BS 




houdende de regeling van de rechtspositie van het 

personeel van sommige Vlaamse openbare instellingen 

(BS 26.09.00). Verschillende bepalingen treden 

in werking met terugwerkende kracht. Noot : 

betreft een BVR onder meer op voorstel van de 

minister bevoegd voor Leefmilieu. 

MB 27.09.00. Departement LIN. Erkenning van laboratoria 

voor het uitvoeren van analyses in het 

kader van het decreet van 23 januari 1991 inzake 

de bescherming van het leefmilieu tegen de verontreiniging 

door meststoffen (BS 14.10.00). De erkenningen 

gaan in op 05.05.00. 

MB 15.09.00. Twee ministeriële besluiten houdende 

verlening van het statuut van erkend natuurreservaat 

aan het privaat natuurreservaat "De Keuzemeersen" 

te Gent-Drongen en het privaat natuurreservaat 

"De Scheldemeersen" te De Pinte en 

Merelbeke (BS 18.10.00). De erkenningen gaan in 



Ambtenarenzaken en Sport 

Huisvesting 

Het besluit van de Vlaamse regering van 14 januari 

2000 houdende goedkeuring van de gewijzigde statuten 

van de Vlaamse Huisvestingsmaatschappij 

trad in werking op 14 januari 2000, doch werd pas 

gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad op 20 oktober 

2000 ten gevolge van een technische vergissing, 

die werd opgemerkt voor de publicatie in het Belgisch 

Staatsblad. Dit besluit geeft uitvoering aan 

artikel 30 van de Vlaamse Wooncode ; er was geen 

reden om de inwerkingtreding ervan uit te stellen. 


2000 houdende de voorwaarden waaronder 

kredietvennootschappen voor sociaal woonkrediet


erkend kunnen worden door de Vlaamse regering. 

De inwerkingtreding ervan is bepaald op 8 december 

2000, aangezien deze kredietvennootschappen 

vanwege een federale fiscale wetgeving absoluut 

een gewesterkenning behoeven vóór 31 december 

2000. 

Ambtenarenzaken 

Hierna volgt een overzicht van de voornaamste besluiten 

inzake Ambtenarenzaken die in de huidige 

legislatuur werden goedgekeurd en die terugwerkende 

kracht hebben ten opzichte van de datum 

van goedkeuring door de Vlaamse regering. 


1999 tot wijziging van het Vlaams Personeelsstatuut 

van 24 november 1993, wat het verlof voor 

opdracht betreft: in werking getreden op 13 juli 

1999; gepubliceerd in het BS van 15/01/2000. 

Het besluit van de Vlaamse regering van 4 februari 


van 24 november 1993 inzake de uitvoering 

van het sectoraal akkoord 1997-1998: in werking 

getreden op 1 januari 1999; gepubliceerd in het BS 

van 25/05/2000. 


2000 tot wijziging van het personeelsstatuut van de 

Vlaamse wetenschappelijke instellingen inzake de 

uitvoering van het sectoraal akkoord 1997-1998: in 

werking getreden op 1 januari 1999; gepubliceerd 

in het BS van 25/05/2000. 


2000 tot wijziging van de personeelsstatuten van 

sommige Vlaamse openbare instellingen (het zogenaamde 

globobesluit): in werking getreden op 1 januari 

1995; gepubliceerd in het BS van 04/08/2000. 



van 24 november 1993 wat betreft de harmonisering 

van vergoedingen en toelagen en de incorporatie 

van sociale voordelen: in werking getreden 

op 1 september 1999 ; gepubliceerd in het BS van 

23/06/2000. 

Sinds het aantreden van de Vlaamse regering in 

augustus 1999 zijn geregeld besluiten van de 

Vlaamse regering, omzendbrieven en decretale bepalingen 

inzake Ambtenarenzaken gepubliceerd in 

het Belgisch Staatsblad na het in werking treden 

van de regelgeving. De hierboven opgesomde betreffen 

de voornaamste. Dit mag echter niet zonder 

meer worden beschouwd als een bewijs van onbehoorlijk 

bestuur. 

Het principe van de inwerkingtreding tien dagen 

na publicatie in het Belgisch Staatsblad werd niet 

als algemene regel toegepast om diverse redenen. 

Besluiten van de Vlaamse regering, omzendbrieven 

en decretale bepalingen treden vaker in werking 

op datum van de goedkeuring door de Vlaamse regering 

(dus nog voor de publicatie in het Belgisch 

Staatsblad) en hebben in uitzonderlijke omstandigheden 

zelfs terugwerkende kracht. Toch is er steeds 

een gerechtvaardigde reden aan te halen voor deze 

terugwerkende kracht. 

Hierna bezorg ik de Vlaamse volksvertegenwoordiger 

een overzicht van de voornaamste redenen 

voor terugwerkende kracht : 

– sommige maatregelen passen in een sectoraal 

akkoord waarvan de datum van inwerkingtreding 

werd overeengekomen met de vakbonden 

en zijn bijgevolg in het voordeel van het personeel 

; 

– een aantal besluiten hebben in de loop van de 

procedure een vertraging opgelopen, terwijl de 

datum van inwerkingtreding vroeger in de procedure 

met de vakbonden werd afgesproken 

(bijvoorbeeld de wachttijd bij de Raad van 

State, de regeringswissel,...) ; 

– bepaalde wijzigingen zijn een gevolg van wijzigingen 

in de federale regelgeving die de Vlaamse 

overheid dient te volgen en die in werking 

dienen te treden op de datum van de inwerkingtreding 

van die gewijzigde federale regeling 

(bijvoorbeeld de federale regeling van de overheidsopdrachten) 

; 

– wanneer bepaalde de facto toestanden dienen 

te worden geregulariseerd zal de datum van de 

inwerkingtreding samenvallen met het begin 

van de de facto toestand ; 

– bepaalde besluiten en bepalingen dienen uitwerking 

te hebben met ingang van de inwerkingtreding 

van het Vlaams Personeelsstatuut, 

het statuut van de Vlaamse wetenschappelijke 

instellingen of het stambesluit dat van toepassing 

is op sommige Vlaamse openbare instellingen. 

Dit geldt ook voor bepaalde maatregelen 

die samenhangen met maatregelen die reeds 

vroeger in de reeds vermelde statuten werden 

ingeschreven. Ook technische aanpassingen en 

verduidelijkingen van bestaande regelgeving


gaan in vanaf de datum van het inschrijven van 

de oorspronkelijke regelgeving ; 

– nog andere besluiten krijgen terugwerkende 

kracht ingevolge opmerkingen van het Rekenhof, 

omdat het aangelegenheden betreft die verband 

houden met de invoering van nieuwe toelagen, 

vergoedingen en andere betalingswijzen 

en die bijgevolg beter in het begin van een kalenderjaar 

worden ingevoerd, of omdat het regelingen 

betreft die gelden voor overgehevelde 

personeelsleden en die in het kader van de verworven 

rechten met ingang van de overhevelingsdatum 

uitwerking hebben. 

Binnenlandse Aangelegenheden 

Er zijn geen omzendbrieven, besluiten of decretale 

bepalingen met terugwerkende kracht uitgevaardigd. 

Sport 

Het besluit van de Vlaamse regering van 1 oktober 

2000 houdende benoeming van de secretaris van de 

disciplinaire commissie en disciplinaire raad inzake 

medisch verantwoorde sportbeoefening. Dit besluit 

werd gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad van 

27 oktober 2000 en trad in werking op 1 september 

2000. 

Het besluit betreft een louter interne administratieve 

aangelegenheid, waarbij om redenen van 

goed bestuur en betere benutting van de personeelsleden 

van de administratie Gezondheidszorg 

werd overgegaan tot subdelegatie op het meest 

functionele niveau. 

Het besluit van de Vlaamse regering van 17 maart 

2000 tot vaststelling van de erkenningsen subsidiëringsvoorwaarden 

van de Vlaamse sportfederaties 

en de daarmee samenhangende besluiten van 

17 maart 2000 tot het verkrijgen van de subsidie inzake 

topsport, sportkampen en jeugdsport. Deze 

besluiten werden genomen op basis van het decreet 

van 13 april 1999 houdende erkenning en 

subsidiëring van de sportfederaties. Zij werden gepubliceerd 

op 26 mei 2000 en traden in werking op 

1 januari 2000. 

De terugwerkende kracht was noodzakelijk om op 

geen enkel moment de continuïteit van de werking 

van de federatie in moeilijkheden te brengen. 

De uitvoeringsbesluiten bevatten voldoende overgangsbepalingen 

om de bestaande federaties toe te 

laten zich aan te passen aan de nieuwe erkenningsen 

subsidiëringsvoorwaarden. 

Stedenbeleid 

Inzake stedenbeleid zijn er geen decreten, besluiten 

of omzendbrieven waarop de parlementaire 

vraag van toepassing is. 

Buitenlandse Handel 

Het besluit van de Vlaamse regering van 22 september 

2000 houdende de organisatie van Export 

Vlaanderen en de instellingsspecifieke regeling van 

de rechtspositie van het personeel (IS/BEV) bevat 

heel wat bepalingen die terugwerkende kracht 

hebben ten aanzien van de datum van inwerkingtreding 

van het besluit. De belangrijkste bepalingen 

betreffen de datum van oprichting van de niveaus 

en de datum van de functionele loopbaan 

voor de ambtenaren van de instelling (artikel XV 

14 van het IS/BEV) en de inschalingsdata voor de 

verschillende niveaus (artikel VIII 3 IS/BEV). 

De terugwerkende kracht is een gevolg van de 

langdurige besprekingen en onderhandelingen die 

werden gevoerd rond het instellingsspecifiek besluit 

van Export Vlaanderen. Bij het bepalen van 

de data werd ermee rekening gehouden ook in de 

de andere Vlaamse openbare instellingen de inschaling 

met terugwerkende kracht was vastgesteld. 

Omtrent data werd een akkoord afgesloten 

na onderhandeling in het bevoegde sectorcomité. 

Monumenten en Landschappen 

Noch inzake archeologie, noch inzake monumenten 

en landschappen zijn er omzendbrieven, besluiten 

of decreten waarop de parlementaire vraag van 

toepassing is. 

Vlaams minister van Economie, Ruimtelijke Ordening 

en Media 

Ruimtelijke Ordening 

Het nieuwe decreet ruimtelijke ordening van 18 

mei 1999 trad in werking op 1 mei 2000. Voor dit 

decreet moesten een aantal prioritaire uitvoeringsbesluiten 

worden gemaakt. 

De volgende besluiten werden vóór 1 mei genomen, 

maar na die datum gepubliceerd. Ze traden 

wel op 1 mei in werking.


Advies over provinciaal ruimtelijk structuurplan: 

het besluit van de Vlaamse regering van 28 april 

2000 tot aanwijzing van de gewestelijke administraties 

en instellingen die advies uitbrengen over een 

ontwerp van provinciaal ruimtelijk structuurplan 

(BS 13/5/2000) 

Vergunningplicht: het besluit van de Vlaamse regering 

van 14 april 2000 tot bepaling van de vergunningplichtige 

functiewijzigingen en van de werken, 

handelingen en wijzigingen waarvoor geen stedenbouwkundige 

vergunning nodig is (BS 18/5/2000) 

Beslissingsformulieren stedenbouwkundige vergunning 

oud systeem: ministerieel besluit van 21 

april 2000 houdende bepaling van de vorm der beslissingen 

inzake aanvragen van een stedenbouwkundige 

vergunning volgens het decreet betreffende 

de ruimtelijke ordening, gecoördineerd op 22 

oktober 1996 (BS 19/5/2000) 

Beslissingsformulieren verkavelingsvergunning 

oud systeem: het ministerieel besluit van 21 april 

2000 houdende bepaling van de vorm der beslissingen 

inzake verkavelingsaanvragen volgens het decreet 

betreffende de ruimtelijke ordening, gecoördineerd 

op 22 oktober 1996 (BS 19/5/2000) 

Grondfonds : besluit van de Vlaamse regering van 

14 april 2000 betreffende het financiële en materiële 

beheer van de dienst met afzonderlijk beheer 

"Grondfonds" (BS 13/5/2000) 

Planologisch attest: het besluit van de Vlaamse regering 

van 28 april 2000 tot bepaling van de nadere 

regels voor de aanvraag en de afgifte van het 

planologisch attest (BS 18/5/2000) 

Administratieve geldboete: het besluit van de 

Vlaamse regering van 28 april 2000 betreffende de 

administratieve geldboete voor het overtreden van 

een bekrachtigd stakingsbevel (BS 13/5/2000) 

Ambtenaren die PV opmaken : het besluit van de 

Vlaamse regering van 28 april 2000 houdende de 

aanwijzing van ambtenaren die bevoegd zijn om de 

misdrijven op het gebied van de ruimtelijke ordening 

en stedenbouw op te sporen en vast te stellen 

(BS 13/5/2000) 

De volgende besluiten werden na 1 mei genomen 

en gepubliceerd. Ze traden wel op 1 mei in werking. 

Ambtenaren : het besluit van de Vlaamse regering 

van 19 mei 2000 tot vaststelling van de voorwaarden 

waaraan personen moeten voldoen om als 

ambtenaar van ruimtelijke ordening te kunnen 

worden aangesteld, gewijzigd bij besluit van de 

Vlaamse regering van 7 juli 2000 (BS 28/7/2000) 

Ambtenaren: het ministerieel besluit van 13 juli 

2000 tot bepaling van de diploma's van een opleiding 

ruimtelijke ordening die voldoen om te kunnen 

worden aangesteld als ambtenaar van ruimtelijke 

ordening (BS 28/7/2000) 

Procoro en gecoro: het besluit van de Vlaamse regering 

van 19 mei 2000 tot vaststelling van nadere 

regels voor de samenstelling, de organisatie en de 

werkwijze van de provinciale en gemeentelijke 

commissies voor ruimtelijke ordening (BS 

3/6/2000) 

Vlacoro : het besluit van de Vlaamse regering van 

19 mei 2000 tot vaststelling van nadere regels voor 

de organisatie en de werkwijze van de Vlaamse 

Commissie voor Ruimtelijke Ordening (BS 

3/6/2000) 

Vooroverleg structuurplannen: het besluit van de 

Vlaamse regering van 5 mei 2000 tot regeling van 

het vooroverleg over voorontwerpen van ruimtelijke 

structuurplannen (BS 20/5/2000) 

Ontwerpers : het besluit van de Vlaamse regering 

van 5 mei 2000 tot instelling van het register van 

ruimtelijke planners, tot bepaling van de voorwaarden 

voor opname van personen in dat register en 

tot vaststelling van nadere regels met betrekking 

tot de verantwoordelijkheid van ruimtelijke planners 

voor de opmaak van ruimtelijke structuurplannen 

en ruimtelijke uitvoeringsplannen, gewijzigd 

bij besluit van de Vlaamse regering van 7 juli 

2000 (BS 28/7/2000) 

Ontwerpers : het ministerieel besluit van 13 juli 

2000 tot bepaling van de diploma's van een opleiding 

ruimtelijke ordening die voldoen om te kunnen 

worden geregistreerd als ruimtelijk planner 

(BS 28/7/2000) 

Plannenregister : het besluit van de Vlaamse regering 

van 5 mei 2000 houdende bepaling van de nadere 

regels voor de opmaak en de actualisering van 

het plannenregister (BS 23/5/2000) 

Vergunningenregister : het besluit van de Vlaamse 

regering van 5 mei 2000 houdende de organisatie 

van het vergunningenregister (BS 20/5/2000) 

Algemeen belang : het besluit van de Vlaamse regering 

van 5 mei 2000 tot aanwijzing van de werken, 

handelingen of wijzigingen van algemeen be-


lang en tot regeling van het vooroverleg met de 

Vlaamse Bouwmeester (BS 19/5/2000) 

Openbaar onderzoek vergunningen: het besluit van 

de Vlaamse regering van 5 mei 2000 betreffende de 

openbare onderzoeken over aanvragen tot stedenbouwkundige 

vergunning en verkavelingsaanvragen 

(BS 20/5/2000) 

Adviesverlening vergunningen: het besluit van de 

Vlaamse regering van 5 mei 2000 betreffende de 

adviesverlening inzake aanvragen tot stedenbouwkundige 

vergunning en verkavelingaanvragen (BS 

20/5/2000) 

Vrijstelling gemachtigde ambtenaar oud systeem: 

het besluit van de Vlaamse regering van 5 mei 2000 

tot bepaling van de werken en handelingen die 

vrijgesteld zijn van het eensluidend advies van de 

gemachtigde ambtenaar (BS 19/5/2000) 

Meerwaarde: het besluit van de Vlaamse regering 

van 5 mei 2000 betreffende de berekening en de 

betaling van de meerwaarde (BS 20/5/2000) 

Transactiesom: het besluit van de Vlaamse regering 

van 5 mei 2000 betreffende de transactiesom inzake 

ruimtelijke ordening (BS 20/5/2000) 

De reden waarom deze uitvoeringsbesluiten van 

het decreet van 18 mei 1999 houdende de organisatie 

van de ruimtelijke ordening met terugwerkende 

kracht in werking traden, is vrij eenvoudig. Het decreet 

trad in werking op 1 mei 2000. De meeste uitvoeringsbesluiten 

dienden dus ook op 1 mei in 

werking te treden. 

Het decreet van 18 mei 1999 werd op heel wat punten 

bijgestuurd door de decreetswijziging van 26 

april 2000 (gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad 

van 29 april 2000). 

Een aantal besluiten ondervond niet onmiddellijk 

gevolgen van deze decreetswijziging. Het betreft 

hier vooral de besluiten die terug te vinden zijn in 

de lijst van tijdig genomen, doch te laat gepubliceerde 

besluiten. Deze besluiten waren meestal in 

ontwerpfase reeds enige tijd klaar, doch met hun 

definitieve afhandeling werd gewacht tot de bekrachtiging 

van de decreetswijziging. 

De inhoud van een aantal andere besluiten hing 

echter af van de vraag of en hoe de decretale bepalingen 

werden gewijzigd. De Raad van State heeft 

immers duidelijk gesteld deze besluiten slechts te 

kunnen adviseren na de afronding van de decreetswijziging. 

Dit gebeurde dan ook. Hierdoor werden 

deze besluiten genomen met terugwerkende 

kracht. 

Ik deel de mening van de Vlaamse volksvertegenwoordiger 

dat deze praktijk zoveel mogelijk dient 

te worden vermeden. In het geval van deze uitvoeringsbesluiten 

was dit echter onvermijdbaar. 

Economie 

De beslissing van de Vlaamse regering van 17 juli 

2000 tot wijziging van de expansierichtlijnen 

MGB3 en VL7, gepubliceerd in het BS van 19 augustus 

2000, is van toepassing op alle steunaanvragen 

die vanaf 17 juli 2000 worden ingediend en op 

alle steunaanvragen die voor die datum zijn ingediend 

maar waarover op 17 juli 2000 nog geen beslissing 

over de steunverlening was genomen. 

Het betreft hier een verplichte retroactiviteit. De 

wijzigingen van de expansierichtlijnen waren noodzakelijk 

om ze in overeenstemming te brengen met 

de Europese regelgeving, in het bijzonder de Europese 

richtsnoeren inzake regionale steun. De retroactieve 

werking was verantwoord en zelfs verplicht 

om te voldoen aan de supranationale verplichting 

om de wetgeving aan te passen met ingang van 1 

januari 2000. De wijzigingen doen niets anders dan 

teruggrijpen naar een supranationale norm die 

reeds bestond ten tijde van de inwerkingtreding 

van de respectieve richtlijnen MGB3 en VL7 (1 november 

1998), terwijl de Europese richtsnoeren dateren 

van 10 maart 1998. 

Het laattijdig afstemmen van de expansierichtlijnen 

op de Europese richtsnoeren is te wijten aan 

het niet aanmelden van de MGB3-70 richtlijn van 1 

november 1998 aan de Europese Commissie, en dit 

ondanks de aanmaningen van de Europese Commissie 

en de administratie om elke wijziging aan de 

regelgeving "regionale expansiesteun" aan te melden. 

Op 17 december 1999 besliste de Europese 

Commissie om de regelgeving MGB3-70 op te 

schorten met ingang van 1 januari 2000, zolang 

deze niet conform was aan de Europese richtsnoeren. 

Na een overleg met de Commissie op 26 mei 

2000 heeft de Vlaamse regering op 17 juli 2000 een 

aantal wijzigingen op de expansierichtlijnen en 

zachte steun goedgekeurd, teneinde deze in overeenstemming 

te brengen met de Europese regelgeving 

inzake overheidssteun aan ondernemingen. 

De wijzigingen dienden op bevel van de Europese 

Commissie onmiddellijk in werking te treden, en 

dit met terugwerkende kracht vanaf 1 januari 2000.


Wetenschaps- en technologisch innovatiebeleid 

Titel 

Vlaams Instituut voor de Bevordering van het Wetenschappelijk-Technologisch 

Onderzoek in de Industrie (IWT) – Benoeming van de commissaris en de gemachtigde 

van financiën van de Vlaamse regering 

Datum beslissing 22 oktober 1999 

Publicatie in 6 juni 2000 

Belgisch Staatsblad 

Inwerkingtreding 22 oktober 1999 

Titel 

Vlaams Instituut voor de Bevordering van het Wetenschappelijk-Technologisch 

Onderzoek in de industrie (IWT) – medesubsidiëring van de onderzoeksprojecten 

van de collectieve en gelijkgestelde researchcentra 

Datum beslissing 3 december 1999 

Publicatie in 3 juni 2000 


Inwerkingtreding Niet expliciet vermeld (portfolio 1999) 

Titel 

Besluit van de Vlaamse regering tot vaststelling van de personeelsformatie en van 

het statuut van het personeel van het permanent secretariaat van de Vlaamse 

Raad voor Wetenschapsbeleid en tot wijziging van het Vlaams Personeelsstatuut 

Datum beslissing 3 december 1999 

Publicatie in 15 februari 2000 


Inwerkingtreding 3 december 1999 

Titel 

Besluit van de Vlaamse regering tot wijziging van het besluit van de Vlaamse regering 

van 12 juni 1995 houdende organisatie van het Vlaams Instituut voor de 

Bevordering van het Wetenschappelijk-Technologisch Onderzoek in de Industrie 

(IWT) en de regeling van de rechtspositie van het personeel 

Datum beslissing 17 maart 2000 

Publicatie in 28 juli 2000 


Inwerkingtreding 

1 januari 1995 (sommige artikelen treden op 1 januari 1996 in werking)


Titel 

Besluit van de Vlaamse regering houdende de inwerkingtreding van een artikel 

van het decreet van 18 mei 1999 betreffende het voeren van een beleid ter aanmoediging 

van de technologische innovatie 

Datum beslissing 28 april 2000 

Publicatie in 28 juli 2000 


Inwerkingtreding 1 april 2000 

Titel 

Besluit van de Vlaamse regering houdende de overdracht van rechten en plichten 

van het FIOV naar het IWT 

Datum beslissing 17 juli 2000 

Publicatie in 25 oktober 2000 


Inwerkingtreding 1 juli 2000 

(FIOV : Fonds ter Bevordering van het Industrieel Onderzoek in Vlaanderen – red) 

Uit bovenstaand overzicht blijkt dat de datum van 

de inwerkingtreding van de besluiten meestal samenvalt 

met de datum van beslissing. Reden hiervoor 

is uiteraard dat men de genomen beslissingen 

zo snel mogelijk wil uitgevoerd zien. De publicatie 

van de beslissing volgt in een latere fase. Aangezien 

de betrokken partijen steeds rechtstreeks worden 

geïnformeerd over de genomen beslissingen, 

heeft dit geen nadelige gevolgen voor de concrete 

uitvoering ervan. 

De datum van inwerkingtreding van het besluit van 

de Vlaamse regering in verband met de rechtspositie 

van het personeel van IWT dat in 2000 werd 

goedgekeurd met terugwerkende kracht tot 1 januari 

1995, vergt enige bijkomende uitleg. Dit besluit 

bevat een aantal regelingen om het IWT-personeelsstatuut 

van 1995 aan te passen aan de verschillende 

evoluties in het personeelsstatuut van 

het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap en de 

gelijktijdigheid ervan te realiseren. Dit betreft bijvoorbeeld 

de bijsturing van het Ploeg-evaluatie- en 

managementsysteem en de bijbehorende organisatie 

ervan (Ploeg : plannen, leiding geven en leiding 

krijgen, opvolgen en ondersteunen, evaluatie, gewaardeerd 

worden – red.). In het verloop van de 

procedure tot goedkeuring heeft de adviesverstrekking 

door de Raad van State bovendien ongeveer 

een volledig jaar in beslag genomen. 

Overigens stelde de retroactiviteit op zich geen direct 

juridisch probleem, vermits de toestand van 

het personeel in de instellingen intussen werd geregeld 

door de afspraken van CAO's en omzendbrieven 

van de Vlaamse regering. 

Vraag nr. 21 


van de heer JOACHIM COENS 

Heffing leegstand – Vrijstelling bij overmacht 

Het decreet van 19 april 1995 houdende maatregelen 

ter bestrijding en voorkoming van leegstand en 

verwaarlozing van bedrijfsruimten vestigt een 

heffing op de leegstaande bedrijfsruimten die werden 

geregistreerd in de inventaris van leegstand en 

hiertoe tweemaal een registratieattest ontvingen. 

Het decreet van 22 december 1995 vestigt een gelijkaardige 

heffing op leegstaande en/of verkrotte 

gebouwen en woningen. 

In dit laatste decreet werd op 18 mei 1999 een 

nieuwe vrijstellingsgrond toegevoegd, met name in 

artikel 41, tweede lid. Hierin is bepaald dat belastingplichtigen 

die in een erkende ouderenvoorziening 

zijn opgenomen of die langdurig in een psychiatrische 

instelling verblijven, zijn vrijgesteld van 

belasting. Daarnaast is ook elke belastingplichtige


van de belasting vrijgesteld indien hij een situatie 

van overmacht kan bewijzen. Dit valt te beschouwen 

als een algemene vrijstellingsgrond. 

1. Is het feit dat het decreet van 22 december 1995 

m.b.t. leegstaande en verkrotte woningen in een 

algemene vrijstelling voorziet in geval van overmacht 

en dat het decreet van 19 april 1995 

m.b.t. leegstaande bedrijfsruimten dat niet doet, 

niet te beschouwen als een discriminatie en dus 

schending van het gelijkheidsbeginsel 

2. Zo neen, is het onderscheid in behandeling redelijk 

te verantwoorden Waarom voorziet het 

decreet van 19 april 1995 niet in een dergelijke 

vrijstelling 

3. Wordt een aanslepende gerechtelijke procedure, 

zoals bijvoorbeeld een vereffening, een verdeling 

van een nalatenschap of het gedwongen 

uit onverdeeldheid treden van mede-eigenaars, 

beschouwd als overmacht 

Antwoord 

1 en 2. Het is niet nodig dat het decreet van 19 

april 1995 zou voorzien in een algemene vrijstelling 

in geval van overmacht zoals het decreet 

van 22 december 1995 dat doet. Vrijstelling op 

basis van overmacht, zelfs zonder decretale bepaling, 

is mogelijk. 

Immers, in administratieve zaken – dus ook in 

het kader van het decreet op de leegstand bedrijfsruimten 

– kan men zich steeds op een algemeen 

rechtsbeginsel zoals dat van "overmacht" 

beroepen. Bij de beoordeling van het 

begrip "overmacht" volgt de administratie de 

leer van de "ontoerekenbare onmogelijkheid", 

waarbij in wezen wordt aangesloten bij het begrip 

overmacht of dwang in strafzaken en in het 

contractuele of buitencontractuele aansprakelijkheidsrecht. 

Volgens deze leer moeten twee 

voorwaarden voorhanden zijn opdat er sprake 

kan zijn van overmacht: het objectief bestanddeel 

(een onoverkomelijke gebeurtenis waarop 

de belastingplichtige geen vat heeft) en het subjectief 

bestanddeel (de belastingplichtige moet 

hebben gehandeld zoals een normaal voorzichtig 

en redelijk mens in dezelfde feitelijke omstandigheden 

geplaatst). 

Dienvolgens is er ook geen onderscheid in de 

behandeling van de belastingplichtigen die vallen 

onder de toepassing van het decreet van 22 

december 1995 en van deze die vallen onder 

toepassing van het decreet van 19 april 1995. 

3. Het is best mogelijk dat bijvoorbeeld een 

vereffening, een verdeling van nalatenschap of 

een gedwongen uitonverdeeldheidtreding van 

mede-eigenaars in een concreet dossier wordt 

beschouwd als overmacht indien beide elementen 

van overmacht bewezen zijn. 

Het is echter aan de belastingplichtige om het 

bewijs van overmacht te leveren, en aan de gemachtigde 

ambtenaar om in geval van afwijzing 

van het argument zijn beslissing te motiveren. 

In ieder geval is een beslissing van een gemachtigde 

ambtenaar waarbij ingeroepen overmacht 

als ongegrond wordt afgewezen, nog vatbaar 

voor een rechterlijk beroep. 

Vraag nr. 22 



Onroerende voorheffing – Bezwaarschriften 

Sinds de overheveling van de inning van de onroerende 

voorheffing door de Vlaamse overheid naar 

het Centrum voor Informatica Provincies Antwerpen 

en Limburg (Cipal) zijn er veel problemen opgedoken 

in verband met gegevens inzake gezinslast, 

categorie bescheiden woning. Eigenaars moeten 

kosten maken (bv. aangetekende brieven, ... ) 

om de fouten van de administratie recht te zetten. 

1. Hoeveel bezwaren werden ingediend wegens 

fouten van de administratie Welke evolutie is 

er vast te stellen ten opzichte van de voorgaande 

jaren 

2. Hoe zal Cipal deze problemen rechtzetten 

3. Hoe kunnen de eigenaars hun geld recupereren 

Antwoord 

1. Het aantal bezwaren van belastingplichtigen in 

het kader van de onroerende voorheffing bedroeg 

102.518 voor het aanslagjaar 1999 en 

25.523 voor het aanslagjaar 2000, beide op 

datum van 04 januari 2001. 56.745 bezwaren 

tegen de aanslagen van 1999 waren terecht. De 

bezwaarindieners kregen een positief antwoord. 

Het is voorbarig nu reeds conclusies te trekken 

voor het aanslagjaar 2000. Of een bezwaar


tegen een aanslag voor 2000 terecht is, kan immers 

enkel worden vastgesteld nadat het administratief 

onderzoek is afgesloten. 

2. De fouten in de aanslagen zijn te wijten aan de 

kwaliteit van de aangeleverde gegevens door diverse 

overheidsadministraties. 

Er is gebleken dat de bestanden van het Kadaster 

niet volledig overeenstemmen met deze van 

het Rijksregister en vermits de "matching" van 

de gegevens op het niveau van het adres gebeurt, 

wordt enkel aan de adressen die volledig 

overeenstemmen een vermindering gekoppeld. 

Dit geldt voor de vermindering voor kinderen, 

gehandicapte persoon en bescheiden woning. 

De verantwoordelijkheid voor de slechte koppeling 

van bestanden kan noch bij de Vlaamse 

Gemeenschap, noch bij Cipal worden gelegd. 

Het gaat hier immers om een onvermijdbare 

fout als gevolg van de koppeling van meerdere 

niet-uniforme bestanden. 

De koppelingen van de gegevens zijn door 

Cipal in de loop van het jaar 2000 manueel bijgewerkt. 

Dit geeft tot gevolg gehad dat er merkelijk minder 

bezwaren zijn ingediend, namelijk 25.523 op 

datum 04 januari 2001. Het aantal bezwaarschriften 

voor het aanslagjaar 2000 vertegenwoordigt 

immers slechts eenvierde van het aantal 

bezwaarschriften met betrekking tot het 

vorig aanslagjaar. 

3. In de brief waarin de Belastingdienst voor 

Vlaanderen zijn beslissing meedeelt, wordt het 

ontheven bedrag vermeld. 

De terugbetaling van het eventueel te veel betaalde 

bedrag gebeurt voor het einde van de 

tweede maand die volgt op de brief waarin de 

ontheffing wordt meegedeeld. 

Vraag nr. 23 


van de heer JOHAN DE ROO 

Adviesraden – Budget 

Uit het antwoord van de minister-president op 

mijn schriftelijke vraag nr. 1 van 5 oktober 2000 

met betrekking tot de adviesvragen over decreten 

aan de verschillende adviesorganen, blijkt dat 

vooral de MINA-raad (Milieu- en Natuurraad van 

Vlaanderen) en de SERV (Sociaal-Economische 

Raad van Vlaanderen) en in mindere mate de 

VLOR (Vlaamse Onderwijsraad) worden geconsulteerd 

(Bulletin van Vragen en Antwoorden nr. 6 

van 19 januari 2001, blz. 856 – red.). 

1. Voor welke bedragen, zowel inzake dotaties als 

inzake andere kosten, heeft de Vlaamse overheid 

in deze adviesorganen geinvesteerd 

2. Hoe zijn deze middelen door de adviesraden 

aangewend inzake huisvesting, loonkosten en 

werkingsmiddelen 

Antwoord 

Het antwoord dat ik verstrekte op vraag nr. 1 van 5 

oktober 2000 was van algemeen-juridisch-coördinerende 

aard. 

De vraag die nu voorligt, richt zich tot het beleidsdomein 

van de Vlaamse ministers onder wie de genoemde 

adviesorganen ressorteren. Desalniettemin 

antwoord ik de Vlaamse volksvertegenwoordiger 

betreffende de aspecten die aansluiten bij mijn 

bevoegdheid van Financiën en Begroting, door 

hem te verwijzen naar de uitgavenbegroting 2001 

(Stuk 15 (2000-2001) – Nr. 1 – Bijlagen) voor de 

vragen over de VLOR en de SERV enerzijds, en 

naar de specifieke uitgavenbegroting van de 

MINA-raad anderzijds. 

De begroting van de VLOR is terug te vinden op 

bladzijde 100, met een detail van alle ontvangsten 

en uitgaven die men begroot voor 2001. De Vlaamse 

inbreng bedraagt 100,6 miljoen frank. 

De begroting van de SERV is terug te vinden op 

bladzijde 123 van hetzelfde stuk; de Vlaamse inbreng 

bedraagt 260,1 miljoen frank. 

Wat de MINA-raad betreft, heeft het Vlaams Parlement 

een dotatie gestemd van 36,4 miljoen frank 

op basisallocatie 41.02 van programma 61.1. 

Hiervan zal : 850.000 fr. gaan naar investeringen 

van handelsgoederen, gronden hulpstoffen, 

4.738.000 fr. naar de kosten van het gebouw, 

725.000 fr. naar huur/onderhoud van materiaal, 

900.000 fr. naar dagelijks verbruik, 1.660.000 fr. 

naar kosten van publicaties, 1.600.000 frank naar 

organisatiekosten, 513.000 fr. naar kantoormateriaal, 

23.509.343 fr. naar personeelskosten en sociale 

lasten, 768.000 fr. naar externe vertegenwoordiging, 

530.0000 fr. naar kosten in verband met raads- en


werkgroepactiviteiten, 730.000 fr. naar andere kosten. 

Voor meer specifieke informatie betreffende de 

aanwending van de middelen van VLOR en SERV 


naar de bevoegde ministers terzake : voor de 

SERV naar de heer Dirk Van Mechelen, Vlaams 

minister van Economie, voor de VLOR naar mevrouw 

Marleen Vanderpoorten, Vlaams minister 

van Onderwijs en Vorming. 

Vraag nr. 24 




De minister-president heeft vorig jaar aangekondigd 

dat hij bijkomende acties zou ondernemen om 

de verwijlintresten te verminderen. De geplande 

acties moesten een inzicht geven in de totaliteit 

van schuldverplichtingen enerzijds en in de ordonnanceringskredieten 

die nodig zijn voor betaling 

anderzijds. 

In opvolging van mijn schriftelijke vraag nr. 20 van 

4 november 1999 (Bulletin van Vragen en Antwoorden 

nr. 6 van 21 januari 2000, blz. 459 – red.) had 

ik graag enkele vragen aan de minister gesteld. 

1. Kan de minister een overzicht geven van de verwijlintresten 

die in 1999 en in de loop 2000 werden 

uitbetaald bij de administraties en de diensten 

met afzonderlijk beheer (DAB) onder 

zijn/haar bevoegdheid 

2. Werden de aangekondigde acties reeds geïmplementeerd 

en welk effect hebben zij gesorteerd 



In het financieel systeem worden de betalingen van 

de verwijlintresten geregistreerd onder speciaal 

daarvoor gereserveerde ordonnantienummers, met 

het oog op de rapportering en om duidelijk de aandacht 

te vestigen op het uitzonderlijke karakter 

van deze uitgaven. De rapportering over de betaalde 

verwijlintresten voor de diensten algemeen bestuur 

wordt dan ook uit dit financieel systeem gehaald. 

Bij de diensten met afzonderlijk beheer werden de 

gegevens opgevraagd. 

Hierna vindt de Vlaamse volksvertegenwoordiger 

de tabel van betaalde verwijlintresten : 

Departement 1999 2000 

COO - 383.495 

AZF 1.672 951.207 

OND - - 

WVC 16.484 1.792.847 

EWBL - - 

LIN 13.453.157 9.696.987 

DAB MINA 5.634.066 210.344 

DAB VIF 36.367.871 61.094.200 

Totaal 55.636.969 74.129.080 

N.v.d.r. 

COO : Coördinatie 

AZF : Algemene Zaken en Financiën 

OND : Onderwijs 

WVC : Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur 

EWBL : Economie, Werkgelegenheid, Binnenlandse Aangelegenheden 

en Landbouw 

LIN : Leefmilieu en Infrastructuur 

MINA : Milieu en Natuur 

VIF : Vlaams Infrastructuurfonds 

Ten gevolge van diverse maatregelen die werden 

genomen op het vlak van begroting en dossieropvolging 

werd het bedrag van de betaalde verwijlintresten 

steeds maar verminderd : 192,9 miljoen in 

1998 tegenover 55,6 miljoen in 1999. In 2000 was er 

een lichte stijging merkbaar tot 74,1 miljoen. 

Bij het departement WVC is deze stijging te wijten 

aan een veroordeling inzake een geschil met een 

aannemer dat reeds tien jaar aansleepte. 

De verhoging bij de DAB VIF is te wijten aan de 

betaling van oude dossiers (t.b.v. 23,4 miljoen) uit 

de periode 1992-1996 en 1998 van de administratie 

Waterwegen en Zeewezen. 

Vrijwel alle in 1999 en 2000 betaalde verwijlintresten 

komen op rekening van het departement Leefmilieu 

en Infrastructuur, inclusief de DAB's, MINA 

en VIF. Hierbij dient te worden opgemerkt dat 

door de aard van de activiteiten van dit departement 

het onmogelijk is om verwijlintresten volledig 

te vermijden. Dit is in hoofdzaak te wijten aan 

verrekeningen waarbij de prijsbepaling in overleg 

met de aannemer moet gebeuren en waarbij de 

vooropgestelde betalingstermijn meestal niet te


respecteren is, evenals de schadeclaims en rechterlijke 

uitspraken. 

Bij het ontstaan van verrekeningen waarover niet 

onmiddellijk tot een prijsakkoord kan worden gekomen 

met de aannemer is de opdracht gegeven 

om te werken met ramingsstaten waarbij het nietbetwiste 

gedeelte van de schuld onmiddellijk kan 

worden vastgelegd en betaald. 

De afhandeling van geschillendossiers is meestal 

afhankelijk van rechterlijke uitspraken, die onvoorspelbaar 

zijn, zodat de intresten die deze dossiers 

genereren vooraf ook niet te bepalen zijn. 

De nu nog gegenereerde verwijlintresten zijn vrijwel 

tot het minimum teruggebracht. Dit impliceert 

dat de reeds genomen acties hun vruchten hebben 

afgeworpen. 

Eind 2000 bleven er geen vervallen facturen onbetaald, 

wat wijst op een betere kredietinschatting en 

tijdige kredietherschikking. De probleemdossiers 

werden geïnventariseerd en de openstaande 

schuldverplichtingen worden opgevolgd. 

Binnen de administratie van LIN werden in 2000 

bestaande projecten voortgezet en nieuwe projecten 

opgestart in het kader van de integrale kwaliteitszorg 

(IKZ) en de European Foundation for 

Quality Management (EFQM) in verband met tijdige 

betalingen en het minimaliseren van de doorlooptijd 

van de af te handelen dossiers. 

Voor de spreiding van de aanbestedingen zijn een 

aantal acties ondernomen zoals de introductie van 

het project "beter investeren" en de opmaak van 

een aanbestedingskalender. De praktijk leert dat 

steeds meer administratieve voorwaarden werden 

opgelegd om dossiers te kunnen aanbesteden. De 

spreiding van de aanbestedingen is een project dat 

aldus niet op korte termijn te realiseren is. Door invoering 

van een langetermijnplanning en het starten 

met een aanbestedingskalender die loopt over 

twee begrotingsjaren, wordt verwacht dat op middellange 

termijn (2 à 3 jaar) een betere spreiding 

van de aanbestedingen zal worden verkregen. 

De invoering van de economische boekhouding 

werd vanwege een aantal administratieve moeilijkheden 

uitgesteld tot 1 oktober 2001. 

De invoering ervan, ondersteund door een flexibel 

en gedetailleerd registratiesysteem, zal een permanent 

inzicht geven in de totaliteit van de schuldverplichtingen 

enerzijds en in de voor betaling benodigde 

ordonnanceringskredieten anderzijds. 

Vraag nr. 25 



Zuid-Afrikaprojecten – Taalgebruik 

Op de ministerraad van 8 december jongstleden 

werden subsidies aan diverse projecten in 

Zuid-Afrika toegekend. Zo werd onder meer 29,8 

miljoen frank bestemd voor een Literacy and Numeracy 

for all Project in de Vrijstraat, 31,5 miljoen 

voor de oprichting van 17 Community Based Rehabilitation 

Centers voor gehandicapten, enzovoort. 

Kan de minister-president preciseren wat de voertaal 

is bij al deze projecten 

Antwoord 

Tijdens de vergadering van de Vlaamse regering 

van 8 december 2000 werden inderdaad een aantal 

subsidies voor de uitvoering van diverse projecten 

in Zuid-Afrika toegekend. Deze dossiers behoren 

echter tot de bevoegdheid van de Vlaamse minister 

voor Ontwikkelingssamenwerking, de heer Bert 

Anciaux, die deze ook op de agenda van de vergadering 

van de Vlaamse regering van 8 december 

2000 plaatste. 

Bijgevolg stel ik voor dat, indien meer details gewenst 

zijn, contact wordt opgenomen met mijn collega 

bevoegd voor Ontwikkelingssamenwerking. 

Uit overleg met de Vlaamse minister van Ontwikkelingssamenwerking 

blijkt in elk geval dat, gelet 

op het feit dat de Zuid-Afrikaanse overheid verantwoordelijk 

is voor de uitvoering van de projecten, 

de voertaal onder de Zuid-Afrikaanse wetgeving 

valt. Aangezien Zuid-Afrika elf officiële talen 

heeft, is de voertaal dan ook één of meerdere van 

deze officiële talen. 

Vraag nr. 32 




Zie : 


Vraag nr. 60 


van de heer Jos Loones 

Blz. 1160


Antwoord 




Vraag nr. 36 



Elektronische informatie – Stand van zaken 

Notarissen moeten in het kader van hun werkzaamheden 

vaak een beroep doen op informatiediensten 

die vanuit de Vlaamse overheid worden 

georganiseerd. Ik denk hierbij onder meer aan 

OVAM (Openbare Afvalstoffemnaatschappij voor 

het Vlaams Gewest), gemeenten die informatie 

geven omtrent stedenbouwkundige attesten, milieuvergunningen 

en ruilverkavelingen en te informeren 

instanties in geval van voorkooprecht. 

Voor deze beroepsgroep – net als voor anderen – 

kan het nuttig zijn om enerzijds gebruik te kunnen 

maken van een (vertrouwelijke) gegevensbank en 

anderzijds rechtsgeldig gebruik te kunnen maken 

van e-mail. 

1. In hoeverre bestaat er een inventaris van gegevens 

waarop notarissen (of andere beroepen) 

een beroep moeten doen, met vermelding van 

de bevoegde instantie, met betrekking tot materies 

die door de Vlaamse overheid worden geregeld 

Graag kreeg ik hiervan een overzicht. 

2. In welke mate bestaat er overleg met de federale 

regering om een infodatabank op te zetten 

met onder meer gegevens over onroerend goed 

3. In welke mate bestaat er bereidheid om ook via 

e-mail rechtsgeldige documenten te laten afleveren 

 

4. Binnen welke termijn wordt één en ander gerealiseerd 

(operationeel) 

Antwoord 

1. Er is op dit ogenblik reeds heel wat informatie 

via elektronische weg raadpleegbaar en downloadbaar 

op de verschillende deelsites van de 

Vlaamse overheid. 

Algemene bronnen : 

– De brochure "De Vlaamse overheid op het 

Internet" (ook raadpleegbaar via 

www.vlaanderen.be/wegwijs) en te bestellen 

via de Vlaamse Infolijn 0800/3.02.01 of via de 

website van de Vlaamse overheid : 

http://www.vlaanderen.be/ned/sites/publicaties/index.html 

– De publicatie "Gids van de Vlaamse overheid" 

: eveneens mogelijkheid tot elektronisch 

bestellen via vermelde url. De 

publicatie kan ook worden geraadpleegd op 

http://www.vlaanderen.be/ned/sites/adressen/index.html 

– De Vlaamse Infolijn kan ook wegwijs helpen : 

0800/3.02.01 

– Vlaamse Codex : www.vlaanderen.be/codex 

Tot welke instanties de notarissen zich moeten 

wenden om informatie omtrent een onroerend 

goed te krijgen, varieert naargelang de vraag. 

– Wie is eigenaar : registratiekantoor (federaal) 

– op te vragen per individueel dossier. 

– Kadastrale gegevens : Kadaster (federaal). 

– Bestemmingsplannen (gewestplannen, BPA's 

en verkavelingen) : publieke site van de 

VLM voor gewestplannen (Vlaams) 

http://www.vlm.be/ en bij de gemeente. 

– Is er een dagvaarding wegens een bouwovertreding 

: individueel op te vragen bij de hypotheekbewaarder 

(federaal). 

– Gegevens m.b.t. het bouwmisdrijf tijdens de 

strafrechtelijke procedure : individueel op te 

vragen bij het parket. 

– Gegevens m.b.t. bouwmisdrijf na een gerechtelijke 

einduitspraak : individueel bij hypotheekbewaarder 

(of bij administratie Ruimtelijke 

Ordening). 

– Gewestplannen zijn te raadplegen op 

http://www.gis-vlaanderen.be/ 

– Ruilverkavelingen zijn te vinden op 

http://www.vlm.be/ruilverkaveling/ 

– Loket recht van voorkoop te raadplegen op : 

http://www.vlm.be/rechtvanvoorkoop


– De afdeling Stedenbouwkundige Vergunningen 

van het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap 

is elektronisch te bereiken op 

volgend e-mailadres : stedenbouw@lin.vlaanderen.be 

– De afdeling Ruimtelijke Planning van het 

Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap is 

elektronisch te bereiken op volgend e-mailadres 

: ruimtelijke.planning@lin.vlaanderen.be 

– Er bestaat tevens een inventaris van leegstand, 

verwaarlozing en ongeschiktheid ; 

deze is echter niet publiekelijk raadpleegbaar 

: notarissen kunnen wel aan de inventarisbeheerder 

vragen of een bepaald goed al 

of niet op deze lijst staat. 

– Gepland : publiek vergunningenregister 

evenals plannenregister, met alle informatie 

m.b.t. vergunnings- en/of overtredingstoestand 

van een perceel, respectievelijk de algemene 

bestemmingen, verordeningen en 

voorschriften die van toepassing zijn op het 

grondgebied van de gemeente. 

(BPA : bijzonder plan van aanleg ; VLM : 

Vlaamse Landmaatschappij – red) 

2. Op 9 februari keurde de Vlaamse regering op 

voorstel van minister-president Patrick Dewael 

en de Vlaamse ministers Dirk Van Mechelen en 

Johan Sauwens de tekst goed – mits enkele 

aanpassingen – van een samenwerkingsakkoord 

tussen de federale staat en de gemeenschappen 

en de gewesten betreffende een gemeenschappelijk 

e-governmentplatform. 

Dit samenwerkingsakkoord beoogt een maximale 

toegankelijkheid en uitwisselbaarheid van 

de elektronische gegevens die door alle genoemde 

overheden worden aangeboden. Tevens 

voorziet dit platform in de introductie van een 

zoekmachine die de gebruiks- en klantvriendelijke 

ontsluiting van de gegevens en databanken 

moet bevorderen. 

Uiteraard zal de realisatie van dit gemeenschappelijk 

e-governmentplatform in de tijd gespreid 

zijn en met belangrijke investeringen gepaard 

gaan. 

De Vlaamse overheid zelf zal medio 2001 klaar 

zijn met haar eigen portaalsite, die onder meer 

zal linken naar de federale, regionale, provinciale, 

gemeentelijke en Europese overheden. Dit betekent 

een belangrijke stap voorwaarts in de geïntegreerde 

informatieverstrekking van de overheid, 

over de bestuurslagen heen. Ook hier zal 

een zoekmachine het vinden van informatie voor 

bedrijf en burger faciliteren via thematische trefwoorden. 

Deze portaalsite zal vervolgens aan het 

gemeenschappelijk platform worden gekoppeld. 

Interactiviteit met de klant zal worden bevorderd 

door het vermelden van e-mailadressen en het 

verstrekken van formulieren. 

Zoals hierboven vermeld, is er op dit ogenblik 

al veel informatie beschikbaar op de (deel) 

site(s) van de Vlaamse overheid. Alle informatie 

die op het net raadpleegbaar is, kan in principe 

ook worden afgeprint. 

3. Bereidheid om rechtsgeldige documenten elektronisch 

te verzenden bestaat, maar daarvoor 

wordt gewacht op het federale initiatief inzake 

de elektronische handtekening, de elektronische 

identiteitskaart, het uniek identificatienummer 

en de maatregelen die dienen te worden genomen 

op het vlak van beveiliging en authentificatie 

(PKI, Public Key Infrastructure). 

De Nationale Gemengde Commissie met betrekking 

tot de hinderpalen voor de informatiemaatschappij, 

opgericht door de federale regering 

(koninklijk besluit van 12 maart 2000, verschenen 

in het Belgisch Staatsblad van 17 maart 

2000), buigt zich over deze problematiek. 

4. Deze Nationale Gemengde Commissie bestudeert 

twee jaar de haalbaarheid van concrete 

oplossingen die in samenwerking met de privésector 

moeten worden uitgewerkt om de burgers 

en de bedrijven toe te laten op een doeltreffende 

wijze met de besturen te communiceren 

door gebruik te maken van de nieuwe informatie- 

en communicatietechnologie. Minister 

Van den Bossche kondigde aan dat de elektronische 

indentiteitskaart tegen eind 2002 zou 

worden geïnitieerd. 

Ook als de nodige juridische stappen zijn gezet, 

zal het nog de nodige tijd en investeringen vergen 

om uitvoering te geven aan de geplande 

ICT-doelstellingen. (ICT : informatie en communicatietechnologie 

– red) 

Inmiddels werkt de Vlaamse overheid verder 

aan de uitbouw van haar elektronische dienstverlening. 

Daartoe werd op 8 december door de Vlaamse 

regering een nota goedgekeurd waarin de prin-


cipes van de uitbouw van geïntegreerde loketten 

worden uiteengezet. Duidelijk is dat e- 

government in fasen zal worden gerealiseerd, 

waarbij het geïntegreerde informatieloket eerst 

aan de beurt komt, en in een tweede fase het afhandelen 

van dossiers (transacties) zal worden 

mogelijk gemaakt. 

Maar deze alomvattende uitdaging moet in een 

meerjarenperspectief worden bekeken, gezien 

de koppeling met de implementatie van het 

beter bestuurlijk beleid (procesreëngineering). 

Antwoord 


door mevrouw Marleen Vanderpoorten, Vlaams 

minister van Onderwijs en Vorming. 

MIEKE VOGELS 


VAN WELZIJN, GEZONDHEID 

EN GELIJKE KANSEN 

Vraag nr. 39 

van 1 februari 2001 


Beleidsgericht onderzoek – Projecten 

Een geëigend onderdeel binnen het luik Onderzoek 

en Ontwikkeling betreft het beleids- en praktijkgericht 

wetenschappelijk onderzoek zoals het 

door de verschillende ministers wordt voorgesteld 

en toegewezen aan universiteiten en/of hogescholen. 

Een overzicht van het onderwijskundig onderzoek, 

en dit sinds 1994, werd opgenomen onder Bijlage 

1-9 van de Beleidsbrief Onderwijs – Beleidsprioriteiten 

2000-2001 van 6 december 2000 (Stuk 15 

(2000-2001) – Nr. 6-H). 

Ik neem uiteraard aan dat dergelijke onderzoeksprojecten, 

net als tijdens de vorige legislatuur, niet 

enkel beperkt blijven tot onderwijskundige onderwerpen. 

Kan de minister een overzicht geven van de toegewezen 

beleids- en praktijkgerichte onderzoeksprojecten 

binnen zijn/haar bevoegdheidsdomeinen 

sinds de aanvang van de legislatuur (en indien mogelijk 

gegroepeerd voor 1999 en 2000) 

Voor het beoordelen van dit overzicht is het aangewezen 

dat, behalve de titel van de projecten, eveneens 

de naam van de promotor (en de instelling) 

wordt vermeld, alsook de looptijd van het project 

en de toegewezen middelen. 


De vraag aan mevrouw Marleen Vanderpoorten 

betreft evenwel alleen de kredieten die 

werden toegekend aan de onderzoeksprojecten 

vermeld in voornoemde beleidsbrief. 

Vraag nr. 36 


van mevrouw INGRID VAN KESSEL 

Vlaams Fonds – Wachtlijstwerking 

Tijdens de besprekingen in de Commissie voor 

Welzijn, Volksgezondheid en Gelijke Kansen van 

de begroting van het Vlaams Fonds voor Sociale 

Integratie van Personen met een Handicap is gebleken 

dat er in 2001 geen uitbreiding is gepland in 

de residentiële sector, maar enkel nog de erkenning 

van voorafgaande vergunningen. Het is de 

eerste keer in jaren dat de uitbouw van het aanbod 

wordt afgeremd. 

Zonder een ordentelijke programmatie op lange 

termijn vrees ik dat vele zorgdragers in de kou zullen 

blijven staan en dat de wachtlijsten nog langer 

worden. 

Een van de doelstellingen die door de minister 

werden aangekondigd, was de invoering van een 

geautomatiseerd systeem voor de wachtlijstwerking. 

Wat is de stand van zaken van deze automatisering 

en hoeveel mensen staan er momenteel op de 

wachtlijsten per provincie 

Antwoord 

In de begroting 2001 van het Vlaams Fonds voor 

Sociale Integratie van Personen met een Handicap 

is het bijkomend krediet van 715 miljoen ingeschreven 

om maximaal, en zo snel mogelijk, een effectieve 

oplossing te bieden aan personen met een 

handicap die bijstand nodig hebben. De uitbouw 

van het aanbod wordt dan ook niet afgeremd, integendeel, 

het toegekende bijkomend bedrag in 2001 

is hoger dan het gemiddelde budgettair groeiritme


voor bijkomende opnamecapaciteit in de periode 

1996 – 2000. 

Ik ben het eens met de stelling dat het onmogelijk 

is een degelijk gehandicaptenbeleid te voeren zonder 

een ordentelijke programmatie, die is gesteund 

op een grondige analyse van de aanwezige en te 

verwachten vraag naar zorg, bijstand en assistentie. 

Deze opdracht is complex en de onderzoekscel van 

het Vlaams Fonds, die sinds 2000 aan deze opdracht 

werkt, is op geheel braakliggend terrein aan 

het werk moeten gaan. De huidige programmatie 

binnen het Vlaams Fonds draagt immers alle kenmerken 

van een sterk verouderde benadering van 

de gehandicaptenzorg 

Ik som de belangrijkste op. 

– De programmatie heeft alleen betrekking op de 

voorzieningen die een aanvraag voor vergunning 

en erkenning indienen of hebben ingediend, 

en houdt geen rekening met vormen van 

bijstand die rechtstreeks aan het individu worden 

toegekend, zoals bijvoorbeeld de individuele 

materiële bijstand, maatregelen inzake tewerkstelling, 

persoonlijke assistentiebudget. 

Nochtans hebben deze bijstandvormen, en de 

groei ervan, een invloed op de vraag naar voorzieningen 

die wel in de programmatie zijn opgenomen. 

– De basis voor de programmatie heeft voor het 

grootste deel betrekking op residentiële en 

semi-residentiële voorzieningen die stammen 

uit de tijd van het Fonds 81, waarvoor de programmatie 

werd uitgedrukt in promille van de 

bevolking (3,4/1000 personen). 

– In 1994 bleek deze basis voor de programmatie 

ontoereikend. Sindsdien werd de capaciteit die 

op basis van het promille was vastgelegd drie 

keer verhoogd, maar nu in absolute getallen 

(+150, +150, +225). 

– De coördinatie en de leesbaarheid van het programmatiebesluit 

is als een historiek van de gehandicaptenzorg, 

waarbij elke periode met een 

eigen aanpak herkenbaar is. Er werd geen programmatie 

op langere termijn opgesteld, noch 

onderbouwd, zodat demografische evoluties 

niet werden verdisconteerd. 

– Ook is het programmatiebesluit onvoldoende 

op onderzoek naar en analyse van de precieze 

behoeften van de zorgvragers gebaseerd. 

– Precies programmeren per typevoorziening 

wordt sterk bemoeilijkt door de praktijk waarbij 

men personen met een zeer gelijkaardige 

zorgbehoefte kan aantreffen in verschillende 

soorten voorzieningen. 

– Programmeren van het geheel van voorzieningen 

voor specifieke doelgroepen is vrijwel onmogelijk, 

omdat het inzicht ontbreekt in de omvang 

van deze doelgroepen, laat staan in de precieze 

zorgbehoefte. 

– Sommige (recente) doelgroepen die nu op 

wachtlijsten staan, komen in de stoorniscategorieën 

in de voorzieningen volgens de oude erkenningen 

Fonds 81 niet voor. 

– Te verwachten verschuivingen, van bijvoorbeeld 

tehuis niet-werkenden naar beschermd wonen, 

bepalen mee het ritme van aangroei van bepaalde 

voorzieningen. Onderzoek en analyse van 

deze verschuivingen zijn niet beschikbaar. 

– Er is (nog) niet bekend welke de weerslag over 

meerdere jaren zal zijn op de noodzakelijke capaciteit 

van voorzieningen van het introduceren 

van het persoonlijk assistentiebudget. 

– In welke mate zal de bestaande capaciteit nog 

intenser worden benut door "deeltijdse" gebruikers 

en heroriëntering van de bijstand naar 

meer gezinsondersteunende, ambulante prestaties 

Een ordentelijke programmatie, onder andere in 

het licht van de begrotingsopmaak, zal moeten voldoen 

aan de volgende vereisten : 

– rekening houden met alle vormen van bijstand 

binnen het Vlaams Fonds, en niet enkel met de 

(semi)residentiële en ambulante opvang en begeleiding 

; 

– capaciteit van voorzieningen en bijstandsvormen 

éénduidig uitdrukken in absolute getallen ; 

– programmeren over meerdere jaren ; 

– programmatie opstellen en capaciteit uitdrukken 

in graden van ondersteuningsbehoeften, in 

zorgpakketten volgens gradaties van zorgintensiteit 

; 

– rekening houden met uitgebreide en actuele onderzoeksgegevens 

inzake doelgroep, behoeften, 

demografische evoluties, evoluties in de zorgvragen, 

evoluties in het zorgaanbod binnen het


Vlaams Fonds, dienstverlening aan gehandicapten 

buiten het Vlaams Fonds, ... 

Het reëel aantal wachtenden op zorg moet blijken 

uit betrouwbare, vergelijkbare en volledige gegevens 

die geen ruimte laten voor allerlei interpretatiemogelijkheden. 

Een belangrijke stap is de realisatie van een doeltreffende 

wachtlijstwerking. Het Vlaams Fonds 

werkt aan het voeden van het eigen beleidsrapporteringssysteem. 

Dit systeem laat toe om rapporten 

te genereren over gegevens die vanuit verschillende 

sectoren worden ingebracht. Zo wordt het bijvoorbeeld 

mogelijk om gegevens over de doelgroep 

en de verleende bijstand te koppelen aan gegevens 

over de effectieve tenlasteneming, teneinde 

vast te stellen wie van de bij het Fonds ingeschreven 

personen intussen al dan niet toegang kreeg 

tot een voorziening en wie daarvan nog geen gebruikmaakte. 

Het geautomatiseerd systeem dat vandaag wordt 

opgezet, is gebaseerd op een sluitend systeem van 

afspraken tussen het Vlaams Fonds en de provinciale 

diensten. Het laat toe om op uniforme wijze 

gegevens over wachtenden in de zorgsector te registreren. 

De concrete neerslag van deze afspraken 

vertaalt zich in een zogeheten CWL-codeboek met 

bijhorende handleiding (CWL : centrale wachtlijsten 

– red.). Dit codeboek dient als een leidraad 

voor diegenen die op het niveau van de wachtlijstwerkingen 

de gegevens invoeren in het daartoe 

aangepaste automatische bestand. Op dit ogenblik 

wisselen de administratie van het Vlaams Fonds en 

de wachtlijstwerkingen concrete gegevens uit en 

wordt de informaticatechnische overdracht van 

deze geregistreerde gegevens uitgewerkt. 

De wachtlijstwerkingen schakelden intussen over 

op het codeboek voor het registreren van nieuwe 

gegevens van wachtenden op zorg, en dit voor alle 

leeftijdsgroepen en alle types van handicap. Gegevens 

die nog volgens de oude, niet-uniforme wijze 

werden ingevoerd, zullen – in zoverre deze gegevens 

tenminste nog als relevant worden beoordeeld 

voor het voeren van een programmatorisch 

beleid – worden omgezet in de vorm die vereist is 

om in het nieuwe geglobaliseerde automatische bestand 

te worden opgenomen. De beleidsrapportering 

op basis van het CWL-codeboek zal, door toepassing 

van analyseschema's, mee de basis vormen 

tot het opstellen van een meerjarenprogrammatie, 

die ik in de eerste plaats aan de Vlaamse regering 

wil voorleggen. 

De beschikbare niet-geautomatiseerde gegevens 

(oktober 2000) geven voor het eerst sinds de start 

van de wachtlijstwerking een vrijwel volledig uniforme 

registratie. Het betreft evenwel de ruwe registratie, 

waarop analyseschema's uit het oogpunt 

van het vaststellen van programmatievoorstellen 

nog niet werden toegepast. 

3.101 vragen inzake opvang, behandeling of begeleiding 

van 2.737 personen werden opgetekend in 

de vijf provinciale wachtlijstdiensten. Merk dus op 

dat één persoon meerdere zorgvragen kan stellen. 

569 van de 3.101 zorgvragen werden beoordeeld 

met urgentiecode 1 ; 812 zorgvragen kregen de appreciatie 

urgentiecode 2. De urgentie geeft aan hoe 

dringend de gestelde zorgvraag is. De urgentiecode 

staat voor een tijdspanne waarbinnen de zorgvraag 

bij voorkeur een oplossing moet krijgen: 

– hoogst urgent (urgentiecode 1) : binnen één 

maand. 

– urgent (urgentiecode 2) : binnen zes maanden. 

Vraag nr. 37 



Vrijwilligerswerk – Campagne 

In de loop van of net vóór juli jongstleden werd in 

diverse kringen "De schoen" verspreid, een promotiefolder 

die naar verschillende mensen/groepen 

werd verstuurd. 

Naar verluidt, was het de bedoeling om via deze 

"schoenencampagne" (autonome) vrijwilligersorganisaties 

uit te nodigen een aanvraag in te dienen 

tot subsidiëring volgens het decreet op het vrijwilligerswerk 

in welzijnsen gezondheidsinstellingen 

(23 maart 1994). 

1. Wat was de concrete doelstelling van deze campagne 

 

2. Wie en hoeveel mensen/groepen werden aangeschreven 

 

3. Op welke wijze werd op de campagne gereageerd 

Is het aantal aanvragen met betrekking 

tot subsidies voor autonoom vrijwilligerswerk 

verhoogd en met hoeveel


4. Werden alle aanvragen ingewilligd Hoeveel 

organisaties werden geweigerd en waarom 

5. Welk budget werd aan deze promotiecampagne 

besteed 

Antwoord 

1. De aanmaak en verspreiding van de "schoenbrochure" 

passen in het Internationaal VN-Jaar 

van de Vrijwilliger (VN : Verenigde Naties – 

red). 

Het vrijwilligerswerk is dan ook, zoals de 

Vlaamse volksvertegenwoordiger in mijn beleidsbrief 

heeft kunnen lezen, één van mijn beleidsprioriteiten 

als Vlaams minister bevoegd 

voor Welzijn, Gezondheid en Gelijke Kansen 

(Beleidsbrief Welzijn, Gezondheid en Gelijke 

Kansen ; Stuk 451 (2000-2001) – Nr. 1, blz. 21 – 

red). De algemene doelstelling van deze campagne 

is enerzijds de burger te informeren over 

en te sensibiliseren voor het vrijwilligerswerk, 

en anderzijds een grotere valorisering en ondersteuning 

te bieden aan vrijwilligers en vrijwilligersorganisaties. 

De meer specifieke doelstellingen kunnen als 

volgt worden omschreven. 

– Informatieverspreiding naar de vrijwilligers 

en vrijwilligersorganisaties toe over allerlei 

initiatieven die zullen worden opgestart in 

het kader van het Internationaal Jaar van de 

Vrijwilliger. 

– De vrijwilligersvacatures kenbaar maken aan 

burgers die interesse betonen om een bepaald 

maatschappelijk engagement als vrijwilliger 

op te nemen. 

– Ruimere bekendheid geven naar de vrijwilligersorganisaties 

toe aan de regelgeving inzake 

de erkenning en subsidiëring van het vrijwilligerswerk. 

De brochure (oplage van 3.000 exemplaren) 

werd verstuurd naar de gemeenten en 

OCMW's, de provinciale steunpunten vrijwilligerswerk 

en het Platform voor het Voluntariaat, 

voorzieningen en koepels van het maatschappelijk 

opbouwwerk en van de thuiszorg voor ouderen, 

de lokale integratiecentra en de integratiediensten, 

de landelijke verenigingen voor allochtonen, 

de armoedeverenigingen, de centra 

voor algemeen welzijnswerk, het Ouderen 

Overlegcomité, de SIF-coördinaten, Kind en 

Gezin. (SIF : Sociaal Impulsfonds – red.) 

De tekst van de brochure en van de antwoordkaart 

werd eveneens verspreid via de website 

van het Vlaams Fonds voor Sociale Integratie 

van Personen met een Handicap. 

Als bijlage vindt de Vlaamse volksvertegenwoordiger 

een analyse van de respons op de 

brochure. 

3. Via een ingesloten antwoordkaart konden de 

aangeschreven voorzieningen en organisaties bij 

de administratie Gezin en Maatschappelijk Welzijn 

onder meer een erkenningsdossier aanvragen. 

Er werden 197 informatiepakketten over de erkenningsaanvraag 

verspreid. Uiteindelijk werden 

er 54 erkenningsaanvragen ook effectief ingediend. 

In vergelijking met de voorbije twee 

jaar is het aantal erkenningsaanvragen voor 

2001 dan ook opmerkelijk gestegen ; terwijl met 

het oog op een erkenning voor 1999 en 2000 telkens 

11 erkenningsaanvragen werden ingediend, 

steeg dit aantal voor de erkenningen 

2001 tot 54. Voorlopig zijn 13 van deze aanvragen 

door de administratie positief geadviseerd 

en bij ministerieel besluit erkend. 

4. De overige 41 aanvragen werden door de administratie 

negatief geadviseerd. Deze negatieve 

adviezen steunen voornamelijk op de volgende 

drie overwegingen. 

– De erkenningsaanvraag werd ingediend voor 

vrijwilligerswerk dat is ingebouwd en ingebed 

in de reguliere werking van een organisatie 

die haar doelstellingen hoofdzakelijk 

met beroepskrachten realiseert. De regelgeving 

voorziet enkel in erkenning en subsidiëring 

van autonome vrijwilligersorganisaties. 

– De afgesloten verzekeringspolissen zijn niet 

conform aan de reglementair opgelegde verzekeringsvoorwaarden 

; meestal is er niet 

voldoende dekking voor burgerrechtelijke 

aansprakelijkheid en voor ongevallen waarvan 

de vrijwilligers slachtoffer worden tijdens 

de uitoefening van hun activiteiten. 

– De activiteiten van de aanvragende organisatie 

zijn gesitueerd op socio-cultureel vlak, 

en niet op het vlak van de welzijnsen gezondheidssector.


Daar de beroepsprocedure pas eind januari 

2001 wordt afgerond, kan ik de Vlaamse volksvertegenwoordiger 

dan ook nog geen definitieve 

cijfers meedelen over het effectief aantal toegekende 

erkenningen. 

5. De kosten van de brochure bedragen 204.760 

frank (BTW inclusief), waarvan 67.760 frank 

voor het ontwerp van de brochure en 137.000 

frank voor de drukkosten. 




Vraag nr. 42 


van mevrouw SIMONNE JANSSENS-VANOPPEN 

Vaccins – Combivax en Infanrix 

Vanaf drie maanden worden pasgeborenen preventief 

ingeënt tegen bepaalde kinderziekten, zoals 

polio, kinkhoest, enzovoort. Deze vaccinaties worden 

doorgaans toegediend via Kind en Gezin, maar 

de ouders dienen de vaccins zelf te gaan afhalen bij 

de apotheek. 

Nu blijkt dat voor de vaccinatie in kwestie twee gelijkaardige 

producten op de markt zijn, namelijk 

Combivax en Infanrix. Uit financiële overwegingen 

wordt steeds het product Combivax voorgeschreven, 

omdat er voor het andere product geen vergoeding 

of subsidie is. 

Men stelt echter al enige tijd vast dat Combivax 

veel meer neveneffecten veroorzaakt dan Infanrix. 

Men beweert dat Combivax bij een niet te onderschatten 

aantal baby's (1 % à 2 %) stuipen zou 

veroorzaken, wat tot zware letsels of zelfs tot de 

dood kan leiden. 

Niettegenstaande men bij Kind en Gezin op de 

hoogte is van deze verschijnselen, blijft men het 

product voorschrijven, zonder de ouders te verwittigen 

over de mogelijke gevolgen. 

1. Is de minister op de hoogte van de kwaliteitsverschillen 

tussen de twee aangeboden vaccins 

Is het inderdaad zo dat het product Infanrix 

minder nevenverschijnselen veroorzaakt 

2. Op welke wijze wordt tegemoetgekomen aan de 

bezorgdheden van de ouders 

Wordt eraan gedacht om bij het gebruik van 

Combivax de ouders in te lichten over de mogelijke 

gevolgen 

3. Worden de tegemoetkomingen voor Infanrix 

eventueel opgetrokken met het oog op een vrije 

keuze voor de ouders 

Antwoord 

Sinds verscheidene jaren worden vaccins door de 

Vlaamse Gemeenschap gratis ter beschikking gesteld 

van de vaccinatoren. Zowel artsen van Kind 

en Gezin en schoolartsen van de centra voor leerlingenbegeleiding, 

als individuele huisartsen en pediaters 

kunnen vaccins bestellen via de Gezondheidsinspectie 

van de Vlaamse Gemeenschap. 

Deze vaccins moeten dus niet worden voorgeschreven 

door de artsen van Kind en Gezin of andere 

artsen. De ouders dienen de gratis ter beschikking 

gestelde vaccins ook niet zelf te gaan afhalen bij de 

apotheker, ze worden immers bij de arts aan huis 

bezorgd. 

Uiteraard kan men ook geen beroep doen op dit 

gratis aanbod. In dit geval is er wel een voorschrift 

nodig en wordt het vaccin afgeleverd door de apotheker 

volgens de in het RIZIV geldende financieringsafspraken. 

(Riziv : Rijksdienst voor Ziekte- en 

Invaliditeitsverzekering – red) 

In de rand van deze vraagstelling wens ik toch te 

melden dat de inenting tegen haemophillus influenzae 

type B op deze procedure een uitzondering 

vormt. Dit vaccin is nog niet opgenomen in de gratis 

aangeboden vaccinatiekorf en is het enige vaccin 

uit het basisschema dat nog moet worden voorgeschreven. 

Momenteel wordt hierover overlegd in 

het kader van de Interministeriële Conferentie Gezondheid. 

De Vlaamse volksvertegenwoordiger 

had het evenwel niet over deze problematiek. 

Combivax is een gecombineerd vaccin tegen tetanus 

(klem), difterie (kroep) en "whole cell" vaccin 

tegen pertussis (kinkhoest). Infanrix is een gecombineerd 

vaccin tegen dezelfde ziektes, met dit verschil 

dat het een acellulaire component tegen kinkhoest 

bevat. 

Aangezien de discussie niet gaat om het ene merkproduct 

of het andere, zullen we het verder hebben 

over whole cell vaccins (DTPw) en acellulaire vaccins 

(DTPa) . Deze vaccins bestaan immers ook bij 

andere fabrikanten.


1. Beide vaccins zijn efficiënt voor vaccinatie 

tegen de vermelde ziektes. Inderdaad zijn de 

bijwerkingen van DTPw meer uitgesproken dan 

die van DTPa, zowel de algemene bijwerkingen 

(koorts, onwel zijn, irritatie, ) als de lokale bijwerkingen 

(roodheid, pijn, verharding op de injectieplaats, 

... ). Stuipen vormen een contra-indicatie 

en kunnen uitzonderlijk door het vaccin 

worden uitgelokt. Cijfers in West-Europese studies 

spreken over een incidentie 0,18 tot 0,26 

per duizend toegediende doses whole cell vaccin 

(en dus niet 1 à 2 %) . Deze liggen inderdaad 

ook beduidend lager voor de acellulaire 

vaccins. 

Aangezien de bijwerkingen zich vooral voordoen 

bij de vierde dosis in het tweede levensjaar, 

werd voor Vlaanderen in het jaar 1999 

reeds beslist om voor die vierde dosis het duurdere 

acellulaire vaccin gratis ter beschikking te 

stellen van de vaccinatoren. 

In de nieuwe vaccinatiekorf voor 2001 is bovendien 

overgegaan naar acellulaire vaccins voor 

alle doses. Dit betekent dus dat vanaf 2001 gekozen 

is voor de vaccins met de minste bijwerkingen. 

2. Het is normaal dat ouders bezorgd zijn om hun 

kinderen en om problemen van infectieziektes. 

Meestal is men terecht bezorgder om het doormaken 

van een ernstige infectie die eventueel 

levensbedreigend kan zijn, dan om de eventuele 

relatief lichte bijwerkingen en de zeldzame 

zwaardere bijwerkingen van vaccins. Ik meen 

dat de meeste vaccinatoren de ouders voldoende 

inlichten over de vaccins die worden toegediend. 

Aangezien vanaf 2001 gekozen is voor het acellulair 

vaccin, doet het probleem m.b.t. Combivax 

zich nu niet meer voor. 

3. Tot nu toe was er geen "tegemoetkoming" voor 

Infanrix. Infanrix werd gratis ter beschikking 

gesteld voor de vierde dosis van het DTP-vaccin, 

op dezelfde manier als Combivax voor de 

eerste drie doses ter beschikking was. 

Nu is de situatie veranderd en worden enkel 

nog combinatievaccins met acellulaire component 

tegen kinkhoest gebruikt, in combinatie 

met componenten tegen difterie, tetanus en 

geïnactiveerd poliovaccin (Tetravac). 

Dit betekent dat door deze beslissing ook het 

hier gestelde probleem is opgelost. 

Vraag nr. 44 



Vrijwilligerswerk – Erkenning en subsidiëring 

Het decreet op het vrijwilligerswerk in de welzijnsen 

gezondheidssector van 23 maart 1994 voorziet 

in de erkenning en subsidiëring van autonome vrijwilligersorganisaties. 

Voor 2000 was er een budget 

van 22,9 miljoen, voor 2001 van 24,5 miljoen. 

1. Kan de minister met betrekking tot de jaren 

1999 en 2000 volgende gegevens meedelen. 

Hoeveel organisaties dienden een aanvraag tot 

erkenning in en hoeveel organisaties werden effectief 

erkend 

Hoeveel organisaties dienden een subsidieaanvraag 

in en hoeveel werden effectief gesubsidieerd 

 

Om welke redenen worden erkenningen of subsidies 

geweigerd 

2. Kan de minister eveneens een overzicht geven 

van het geplande budget en de effectieve uitgaven 

voor de jaren 1999 en 2000 

Indien het budget niet werd uitgeput, had dit 

dan te maken met het feit dat de organisaties 

niet het maximumbedrag aanvroegen en/of konden 

staven, of was dit omdat minder organisaties 

dan vooropgesteld een aanvraag indienden, 

of om andere redenen 

3. De minister beloofde reeds in 1999 naar aanleiding 

van een vraag om uitleg dat zij een vereenvoudiging 

van de regelgeving wilde realiseren. 

Is dit reeds gebeurd 

Antwoord 

1. In bijgaande tabel vindt de Vlaamse volksvertegenwoordiger 

met betrekking tot de jaren 1999 

en 2000 een overzicht van het aantal ingediende 

erkenningsaanvragen en effectieve erkenningen, 

en het aantal ingediende subsidieaanvragen 

en effectief toegekende subsidies.


Aantal Aantal Aantal Aantal effectief 

erkennings- effectieve subsidie- toegekende 

aanvragen erkenningen aanvragen subsidies 

1999 10 7 99 90 

2000 11 7 116 106 

Bepaalde erkenningsen subsidieaanvragen 

werden geweigerd wegens hun non-conformiteit 

met de reglementaire erkennings- of subsidievoorwaarden. 

2. Op de begroting 1999 werd een bedrag van 23,1 

miljoen frank ingeschreven voor de subsidiëring 

van vrijwilligersorganisaties ; van dit bedrag 

werd 23.008.852 frank effectief uitbetaald, het 

gemiddeld bedrag van de toegekende subsidies 

bedroeg 255.653 frank. 

Tot en met 1999 is het uitgetrokken budget altijd 

toereikend geweest. De verklaring daarvoor 

is tweeërlei : 1) niet alle erkende organisaties 

vragen jaarlijks een subsidie aan en 2) de gesubsidieerde 

organisaties konden niet voldoende 

kosten staven om het maximumbedrag van 

300.000 frank te verantwoorden. Dit blijkt 

onder meer uit het gemiddeld toegekende subsidiebedrag 

van 1999. 

In 2000 is het aantal subsidieaanvragen en het 

aantal effectief toegekende subsidies zodanig 

gestegen dat het uitgetrokken bedrag op de begroting 

(22,9 miljoen) ontoereikend was. Daarom 

werd dan ook de volgende verdeelsleutel 

uitgewerkt op basis van het aantal vrijwilligers 

per organisatie. 

Categorie Minder dan 20 Van 20 tot 100 Van 100 tot 500 Meer dan 500 

organisatie vrijwilligers vrijwilligers vrijwilligers vrijwilligers 

Bedrag 215.000 235.000 255.000 275.000 

De maximumbedragen werden zo bepaald dat 

de totale subsidie ongeveer zal overeenstemmen 

met de op de begroting ingeschreven 22,9 

miljoen frank. 

3. Wat mijn voornemen betreft om de regelgeving 

op het georganiseerd vrijwilligerswerk transparanter 

te maken en te vereenvoudigen, kan ik 

de Vlaamse volksvertegenwoordiger meedelen 

dat er momenteel voorbereidend overleg aan de 

gang is tussen mijn medewerkers en de administratie 

; dit overleg wordt in de zeer nabije toekomst 

uitgebreid naar de organisaties zelf en 

naar de Gezins- en Welzijnsraad. 

Het is dan ook mijn bedoeling tegen eind 2001, 

begin 2002 een nieuw ontwerp van decreet inzake 

het georganiseerd vrijwilligerswerk in te dienen 

bij het Vlaams Parlement. 

Vraag nr. 52 



Adoptiebeleid – VZW Gewenst Kind Zoekregister 

In april van dit jaar werd door Kind en Gezin de 

werking van de VZW Gewenst Kind Zoekregister 

als experimenteel project erkend en tevens ondersteund 

met een projectsubsidie. Deze VZW heeft 

de opdracht gekregen een zoekregister aan te leggen, 

teneinde binnenlandse geadopteerden in staat 

te stellen hun natuurlijke ouders terug te vinden. 

Zij beschikt dan ook over een aantal adoptiedossiers 

afkomstig van adoptieorganisaties. 

De VZW begint zich echter ook bezig te houden 

met interlandelijk geadopteerden en verklaart zelf 

in het buitenland actief te zijn, waar zij zich voorstelt 

als een door Kind en Gezin erkende dienst.


In de informatiebrochure van deze VZW, verspreid 

op een open contactdag op 2 december 2000 van 

de VAG (Vereniging voor Kind en Adoptiegezin), 

in aanwezigheid van Kind en Gezin, stelt zij echter 

letterlijk dat zij om gegevens te verkrijgen, gebruikmaakt 

van "ingewikkelde, niet altijd even legale 

constructies". 

Daarenboven blijken een aantal adoptiedossiers 

van adoptiebemiddelaars die niet meer bestaan, in 

het bezit te zijn van Kind en Gezin. Tijdens dezelfde 

contactdag verklaarde Kind en Gezin dat deze 

dossiers slechts kunnen worden geraadpleegd 

onder begeleiding van het project Zoekregister. 

Een dergelijke handelwijze lijkt mij in strijd met 

het inzagerecht en creëert een monopoliesituatie 

van één dienst. 

Tevens werd gesteld dat het de bedoeling is van 

Kind en Gezin om in de toekomst het rootsonderzoek 

onder te brengen bij de bemiddelingsorganisaties. 

Het lijkt mij echter dat men op die wijze bezwaarlijk 

van onafhankelijkheid en respect voor 

alle betrokken partijen zal kunnen spreken aangezien, 

zeker in het verleden, door de bemiddelingsdiensten 

een aantal tekortkomingen zijn begaan en 

zij dus geenszins onpartijdig kunnen worden genoemd 

wanneer het gaat om geadopteerden die 

hun natuurlijke ouders willen terugvinden. 

De minister heeft opdracht gegeven tot een evaluatie 

van het Vlaams adoptiebeleid, waarbij de adoptieouders, 

de kandidaat-adoptanten en de bemiddelingsbureaus 

worden betrokken. Er is echter 

nergens sprake van de geadopteerden. 

1. Is bij de erkenning van de VZW Gewenst Kind 

Zoekregister ook gesteld dat de VZW in het 

buitenland actief kon zijn Zo ja, volgens welke 

modaliteiten 

Volgens welke voorwaarden gebeurde de erkenning, 

en kunnen ook andere organisaties 

worden erkend onder dezelfde voorwaarden 

Waar vindt men de grond voor de erkenningsvoorwaarden, 

aangezien de nazorg niet is vervat 

in het decreet terzake 

2. Is het normaal dat een, via Kind en Gezin, door 

de Vlaamse Gemeenschap zogenaamd erkende 

en gesubsidieerde VZW zelf verklaart gebruik 

te maken van niet altijd even legale constructies 

Om welke constructies gaat het 

Heeft de minister reeds maatregelen genomen 

om deze wijze van werken tegen te gaan en zo 

ja, welke 

3. Volgens welke modaliteiten kunnen geadopteerden 

hun dossier, dat in het bezit is van Kind 

en Gezin en tot hun privé-verleden behoort, inkijken 

 

Waarom verplicht Kind en Gezin hen tot begeleiding 

door één welbepaalde dienst Is deze 

begeleiding verplicht en zo ja, waarom 

Is het niet correcter de vraag naar begeleiding 

te laten afhangen van de wensen van de geadopteerden, 

in plaats van ze op te dringen 

4. Wat zijn de plannen van Kind en Gezin met betrekking 

tot de nazorg 

Wordt deze toevertrouwd aan adoptiebemiddelingsorganisaties 

en hoe ziet de minister in dat 

kader dan het probleem van de belangenvermenging 

 

5. Worden bij de evaluatie van het adoptiebeleid 

ook de geadopteerden betrokken en zo ja, 

welke organisaties, wanneer en op welke wijze 

Zo neen, waarom niet 

Antwoord 

1. Bij deze vraag verwijs ik allereerst naar de wijze 

waarop projecten bij Kind en Gezin een subsidiëring 

kunnen verkrijgen en hoe ze worden opgevolgd. 

De aanvrager dient een dossier in, dat wordt 

voorgelegd op de opvolgingsgroep voor projecten. 

Deze brengt een eerste advies uit. Na consultatie 

van het financieel management, wordt 

een ontwerpnota voor de raad van bestuur opgemaakt, 

die via het bestuurlijk directiecomité 

wordt overgezonden aan de raad van bestuur. 

Deze beslist of een project al dan niet wordt 

gesubsidieerd. Vervolgens wordt een overeenkomst 

opgemaakt en wordt het project opgevolgd 

door de projectcoördinator en de aangewezen 

projecteigenaar. 

Wat buitenlandse adopties betreft, is de VZW 

enkel actief op individuele vraag van geadopteerden 

of afstandsouders in de gevallen waarbij 

geen adoptiedienst betrokken is.


De doelstelling van Gewenst Kind Zoekregister 

is de begeleiding van het proces dat al dan niet 

leidt tot een ontmoeting met de oorspronkelijke 

ouder(s), respectievelijk het kind dat werd afgestaan. 

Na een ontmoeting wordt de betrokkene 

verder begeleid en wordt nazorg aangeboden 

voor het verwerken van de ervaring. 

Gewenst Kind Zoekregister wil zelf geen rootsreizen 

organiseren. Wel is het nodig om ook de 

situatie ter plaatse in het buitenland te begrijpen 

teneinde een adequate begeleiding te kunnen 

bieden. De realiteit in de diverse herkomstlanden 

kan erg verschillend zijn en heeft een invloed 

op de mogelijkheden om al dan niet informatie 

te vinden of tot een ontmoeting te kunnen 

komen. 

De nazorg is in het Vlaams decreet opgenomen, 

met name in artikel 6 §1, 2° en §2, 6° en in artikel 

9 §3. 

2. Kind en Gezin heeft deze verklaring niet vernomen. 

De vertegenwoordiger van Kind en Gezin 

was enkel aanwezig bij het eigen agendapunt. 

Bij bespreking en evaluatie van het project zal 

Kind en Gezin dit element wel kritisch aanbrengen. 

Het is in deze context inderdaad niet wenselijk 

uit te gaan van "niet altijd even legale 

constructies". 

3. Op dit ogenblik wenst Kind en Gezin dat de 

vermelde dienst de begeleiding op zich neemt 

van de geadopteerde of de afstandsouder die de 

informatie vraagt, aangezien een adoptiedossier 

steeds informatie bevat over de drie betrokken 

partijen. Elke partij heeft slechts recht op de informatie 

die op haar betrekking heeft. 

Vaak beantwoordt de schriftelijke informatie 

niet volledig aan de behoeften of verwachtingen 

en is het nodig via gesprekken hierop verder in 

te gaan. Alle binnenlandse diensten doen dit 

voor hun eigen dossiers. Het is noodzakelijk 

voor alle dossiers in deze begeleiding te voorzien. 

Op dit ogenblik is Gewenst Kind de enige 

dienst die deze dienstverlening kan bieden voor 

de dossiers die niet door een adoptiedienst werden 

gerealiseerd. 

De begeleiding wordt niet opgedrongen, doch 

aangeboden. Indien een verzoeker dit wenst, 

kunnen de gesprekken ook geschieden door 

medewerkers van Kind en Gezin zelf. Uiteraard 

indien het dossiers betreft die bij Kind en Gezin 

worden bewaard. 

4. Nazorg is meer dan het beantwoorden van de 

zogenaamde rootsvragen. De adoptiediensten 

dienen ter beschikking te staan voor nazorg op 

vraag van alle bij de adoptie betrokken partijen. 

Ook wat de rootsvragen betreft, is het belangrijk 

dat dit in eerste instantie geschiedt via de 

adoptiediensten die verantwoordelijkheid hebben, 

ook naar de autoriteiten in het land van 

herkomst. Zij beschikken over de rechtstreekse 

contacten die nodig zijn om bijkomende informatie 

te krijgen. 

Indien er terzake in het verleden problemen 

zijn geweest, dient te worden onderzocht waaraan 

dit te wijten was. Ook het recht van een geadopteerde 

om inzage te krijgen in zijn afstammingsgegevens 

kan soms beperkt zijn door bijvoorbeeld 

de visie op adoptie in de herkomstlanden, 

het taboe ten aanzien van ongehuwde 

moeders, of de wettelijk geregelde anonieme 

bevalling, waardoor definitief elk spoor wordt 

uitgewist. 

In elk geval zullen zowel de specifieke problematiek 

van de rootsvragen, als de globale aanpak 

van de nazorg ten gronde worden herzien 

wanneer de procedures van het adoptieproces 

in Vlaanderen, naar aanleiding van de resultaten 

van de gebruikersbevraging en de doorlichting 

van de adoptiediensten, worden geheroriënteerd. 

5. Beide vermelde onderzoeken hadden een specifiek 

doel. Enerzijds de ervaring van (kandidaat) 

adoptieouders in kaart brengen. Anderzijds de 

werking van de adoptiediensten doorlichten. 

Deze invalshoeken brengen de geadopteerden 

zelf niet op de voorgrond. 

Ik vind het evenwel belangrijk in het adoptiedebat 

ook de stem van de geadopteerden een 

plaats te geven. In deze context zie ik binnenkort 

de VZW Adoptielijn. 

Vraag nr. 53 


van de heer ERIK MATTHIJS 

Artikel 43 OCMW-wet – Uitvoeringsbesluiten 

Zie : 


Ambtenarenzaken en Sport 

Vraag nr. 64 


van de heer Erik Matthijs 

Blz. 1176


Antwoord 

Omtrent het eerste gedeelte van de vraag 

De uitvoering van artikel 43 van de organieke wet 

van 8 juli 1976 betreffende de openbare centra 

voor maatschappelijk welzijn is geagendeerd op de 

eerstvolgende vergadering van de Vlaamse Commissie 

voor de OCMW-boekhouding, ingesteld bij 

artikel 90 van het besluit van de Vlaamse regering 

van 17 december 1997 betreffende de boekhouding 

en de administratieve organisatie van de openbare 

centra voor maatschappelijk welzijn. 

Zodra deze commissie haar advies heeft verleend, 

zal een ontwerp van besluit voor beslissing worden 

voorgelegd aan de Vlaamse regering. 

Omtrent het tweede gedeelte van de vraag 

– Het onderscheid dat vandaag wordt gemaakt 

tussen de plaatselijke ontvangers volgens het inwonersaantal, 

is ingegeven door het feit dat de 

functie-inhoud, los van de formele functiebenaming, 

erg verschillend is inzake verantwoordelijkheid, 

omvang van de taken, moeilijkheidsgraad, 

enzovoort ; dit onderscheid kan niet worden 

beschouwd als een aantasting van het 

grondwettelijk gelijkheidsbeginsel. 

– Het feit dat de regels inzake cumulatie van 

ambten verschillend zijn voor secretarissen en 

ontvangers, is ingegeven door objectief vaststelbare 

en gemotiveerde verschillen tussen deze 

functies. 

– Het komt mij niet toe uitspraken te doen over 

de resultaten van een federale volksraadpleging. 

Vraag nr. 55 



Adoptiediensten – Boekhoudkundige inspectie 

Volgens artikel 34 van het besluit van 20 oktober 

1998 van de Vlaamse regering inzake interlandelijke 

adoptie wordt het toezicht op de adoptiediensten 

uitgeoefend door Kind en Gezin. Het toezicht 

heeft betrekking op de financiële verrichtingen van 

de adoptiedienst. 

Vele adoptieouders klagen evenwel over de hoogte 

van de bedragen, alsook over de onduidelijkheid 

omtrent de bestemming van de bedragen die zij 

dienen te betalen. 

1. Hoe worden de adoptiediensten geïnspecteerd 

2. Wordt elke adoptiedienst minstens één keer per 

jaar geïnspecteerd 

3. Aan de hand van welke criteria wordt de boekhouding 

gecontroleerd 

4. Worden er steekproeven gedaan waarbij de 

kostenstaten die ouders ontvangen, worden vergeleken 

met de inkomsten die de adoptiediensten 

inschrijven en/of de betalingen die zij in het 

buitenland verrichten 

– Diplomavereisten bij werving of bevordering 

houden rekening met de algemene principes 

binnen het openbaar ambt inzake deze toegangsvoorwaarden, 

en kunnen ook worden afgewogen 

aan de specifieke vereisten voor het 

uitoefenen van de bedoelde functie. 

– Het is de algemene regel dat de benoeming tot 

een ambt bij het ene bestuur geen enkel recht 

opent met het oog op de eventuele benoeming 

bij om het even welk ander bestuur. 

De uitzonderingen op deze regel, bijvoorbeeld 

vrijstelling van deelname aan wervingsexamen 

of mogelijkheid tot overgang van het ene bestuur 

naar het andere, zijn bijzonder zeldzaam 

en kunnen alleen maar op basis van specifiek 

omschreven wettelijke mogelijkheden. 

Antwoord 

1 en 3. De jaarrekening (balans + resultatenrekening) 

van de adoptiediensten wordt opgevraagd 

en gecontroleerd aan de hand van de afrekening 

van de jaarsubsidie. Vervolgens worden onduidelijkheden 

en/of fouten ter plaatse verduidelijkt 

en rechtgezet aan de hand van de individuele 

documenten (facturen, loonstaten en afrekeningen). 

De opmerkingen en het besluit van de 

inspecteur worden aan Kind en Gezin meegedeeld. 

Er wordt gekeken hoe de middelen die de adoptiediensten 

ter beschikking hebben, worden 

aangewend. Er wordt ook nagegaan met welke 

personeelsformatie de adoptiediensten werken 

en welke verloning hiertegenover staat.


2. In principe wordt elke adoptiedienst jaarlijks 

geïnspecteerd. 

4. De controle bestaat in principe uit twee hoofdstukken. 

Enerzijds wordt nagegaan of de door Kind en 

Gezin voorgeschreven richtlijnen worden gevolgd 

en of de subsidie correct wordt aangewend. 

Anderzijds worden steekproeven genomen op 

het bedrag dat door de ouders wordt betaald. 

Ook wordt nagegaan op welke manier en via 

welke verdeelsleutels de kosten worden verdeeld. 

Vraag nr. 56 



Kandidaat-adoptanten – Leeftijdsgrens 

In de adoptiewetgeving is er wel sprake van een 

minimumleeftijd waaronder men niet kan adopteren, 

maar niet van een maximumleeftijd. 

Evenwel is het de facto zo dat wie zich wendt tot 

Kind en Gezin voor een beginseltoestemming, 

wordt geconfronteerd met beperkingen inzake 

leeftijd. 

1. Is er binnen Kind en Gezin en/of de selectieteams 

officieel een maximumleeftijd vastgelegd 

waarboven kandidaat-adoptanten automatisch 

niet meer in aanmerking komen voor een beginseltoestemming 

 

2. Zo ja, wat is deze leeftijd 

Aan de hand van welke criteria werd die leeftijdsgrens 

vastgelegd 

Is deze leeftijdsgrens absoluut 

Kan er onder welbepaalde omstandigheden van 

worden afgeweken Zo ja, in welke omstandigheden 

 

3. Wat was totnogtoe de laagste leeftijd waarop 

kandidaat-adoptanten de beginseltoestemming 

kregen 

4. Wat was totnogtoe de hoogste leeftijd waarop 

kandidaat-adoptanten de beginseltoestemming 

kregen 

Antwoord 

1 en 2. Binnen de huidige procedure geldt geen 

maximumleeftijd. 

3. De jongste kandidaat-adoptant die een beginseltoestemming 

kreeg, was 26 jaar. 

4. De oudste kandidaat-adoptanten zijn geboren 

in respectievelijk 1937 (endofamiliale adoptie) 

en 1942 (hadden reeds meerdere adoptiekinderen). 

Vraag nr. 57 



Buitenschoolse kinderopvang – Personeelsstatuut 

De buitenschoolse kinderopvang werd niet opgenomen 

in het Vlaams Intersectoraal Akkoord voor 

de social-profit 2000-2005. Hierdoor komen de 

werknemers uit deze sector – als enigen in de 

Vlaamse social-profitsector – niet in aanmerking 

voor de loonharmonisatie, het verdwijnen van de 

nepstatuten, het invoeren van bijkomende functies, 

de extra verlofdagen voor 35plussers en de arbeidsduurvermindering 

voor 45-plussers. 

Nochtans blijft werken in de buitenschoolse opvang 

moeilijk. Er wordt vaak gewerkt in onderbroken 

en variabele uurroosters, deeltijds, enzovoort. 

En toch wordt er kwaliteitsvol gewerkt tegen een 

lage verloning. 

1. Is de minister op de hoogte van de moeilijke situatie 

van de werknemers in de initiatieven buitenschoolse 

kinderopvang (IBO) 

2. Worden er initiatieven in het vooruitzicht gesteld 

om de situatie te verbeteren 

3. Vanaf wanneer komen Weerwerkgesco's (gesubsidieerde 

contractuelen) in initiatieven buitenschoolse 

kinderopvang in aanmerking voor 

regularisatie


Antwoord 

1. Het is mij bekend dat de werknemers in de initiatieven 

voor buitenschoolse opvang in moeilijke 

omstandigheden werken. 

Niet alleen is er het feit dat zij niet worden 

gevat door het Vlaams Intersectoraal Akkoord. 

Ook de moeilijke werktijden en de statutaire 

problematiek van de Weerwerkers spelen daarbij 

een grote rol. Het is trouwens globaal een 

sector wordt gekenmerkt door een tewerkstellingsproblematiek. 

Het feit dat zo goed als de 

hele IBO-sector draait op Weerwerkgesco's als 

begeleiders van de kinderen, maakt deze deelsector 

binnen het opvanglandschap kwetsbaar. 

Ik heb daar in mijn beleidsplan op gewezen. Ik 

heb ook een aantal oplossingen gesuggereerd. 

Eén ervan is het instellen van de verplichting 

om op termijn minstens de helft van de personeelsleden 

over een hoger diploma te doen beschikken. 

Deze aanpak maakt dat de Weerwerkers 

verdere doorgroeikansen krijgen en dat de 

sector in zijn totaliteit op een hoger niveau kan 

worden getild. 

Het nieuwe besluit van de Vlaamse regering zal 

terzake de concrete modaliteiten vastleggen. 

2. Naast deze maatregel zal het noodzakelijk zijn 

de situatie ten gronde te verbeteren door het 

doorvoeren van een regularisatieoperatie. 

Ik trad daarover reeds in overleg met mijn collega 

van Werkgelegenheid, minister Landuyt. 

3. Principieel is de minister van Werkgelegenheid 

het ermee eens werk te maken van een regularisatie 

van de Weerwerkgesco's. Dit standpunt is 

vanuit de Vlaamse regering in het kader van het 

Vesoc-overleg ook al formeel gemeld. (Vesoc : 

Vlaams Economisch en Sociaal Overlegcomité 

– red.) 

Een concrete timing daarvoor kon nog niet worden 

vastgelegd. 

Vraag nr. 58 



Arbeidstrajectbegeleiding – Evaluatie 

Bij besluit van 18 december 2000 werd het "experiment" 

arbeidstrajectbegeleiding (ATB) in een regulier 

kader gegoten. Bedoeling hiervan is de professionele 

integratie van personen met een handicap 

in het normale circuit. 

1. Werd inmiddels een evaluatie gemaakt inzake 

arbeidstrajectbegeleiding 

Hoeveel mensen doen een beroep op ATB 

Hoe is dit aantal in verhouding tot het aantal 

personen met een handicap dat werd erkend 

door het Vlaams Fonds om in een normaal circuit 

te werken, om in een beschutte werkplaats 

te werken en in verhouding tot het aantal werknemers 

in een beschutte werkplaats Kunnen 

deze gegevens worden uitgesplitst voor Brussel 

en voor de verschillende provincies en, wat 

Vlaams-Brabant betreft, voor het arrondissement 

Halle-Vilvoorde en het arrondissement 

Leuven 

2. In hoeverre gebeurt de toeleiding van personen 

met een handicap naar een reguliere werkplaats 

overeenkomstig CAO 26 (collectieve arbeidsovereenkomst) 

en de Vlaamse integratiepremie 

via ATB 

Graag ontving ik cijfers over het aantal werknemers 

tewerkgesteld in CAO 26 of via de Vlaamse 

inschakelingspremies (VIP) met gebruikmaking 

van ATB, en zonder een beroep te doen op 

ATB. Graag een uitsplitsing voor Brussel en per 

provincie, met voor Vlaams-Brabant een uitsplitsing 

naar het arrondissement Halle-Vilvoorde 

en het arrondissement Leuven. 

3. Op welke wijze gebeurt de samenwerking met 

de Vlaamse Dienst voor Arbeidsbemiddeling en 

Beroepsopleiding (VDAB) en met eventuele 

andere diensten 

4. In welke mate kunnen werknemers van een beschutte 

werkplaats een beroep doen op ATB 

5. Wat is de gemiddelde duur van ATB 

Zijn er regionale verschillen Zo ja, graag 

de cijfers voor Brussel, voor de provincies en 

voor Vlaams-Brabant opgesplitst per arrondissement. 

6. Wanneer wordt een ATB als geslaagd beschouwd 

Hoelang loopt de ATB op de werkvloer 

en waaruit bestaat de begeleiding 

7. Doen de ATB-diensten ook aan begeleiding 

voor anderen dan personen met een handicap


Antwoord 

Na de experimentele werking werd de erkenning 

en subsidiëring van de ATB-diensten geregeld in 

het besluit van de Vlaamse regering van 18 december 

1998. 

1. Jaarlijks analyseert de Inspectiedienst van het 

Vlaams Fonds de besteding van de subsidies en 

de resultaten en de werking van de ATB-diensten. 

De cijfers hebben betrekking op het jaar 

1999, tenzij anders vermeld. In 1999 hebben 

2.135 werkzoekenden zich bij deze diensten 

aangemeld, waarvan per provincie : 

514 in Antwerpen, 

162 in Limburg, 

527 in Oost-Vlaanderen, 

336 in West-Vlaanderen, 

596 in Brussel en Vlaams-Brabant. 

Van het totaal aantal aanmeldingen in 1999 

(2.135) werden met 1.563 werkzoekenden effectief 

arbeidstrajecten gestart. In hetzelfde jaar 

werden ook nog de personen begeleid van wie 

het traject startte in voorgaande jaren : 1.119 

werkzoekenden die behoren tot de doelgroep 

van het Fonds en 399 die niet in het Fonds zijn 

ingeschreven. 

Arbeidstrajecten in 1999 

Provincies Doelgroep Doelgroep Doelgroep Doelgroep Doelgroep Doelgroep Algemeen 

VFSIPH VFSIPH VFSIPH Nt-VSFIPH Nt-VFSIPH Nt-VFSIPH totaal 

Voortzetting Start in 1999 Totaal Voortzetting Start in 1999 Totaal 

Antwerpen 344 234 578 128 130 258 836 

Limburg 145 138 283 76 82 158 441 

Oost- 190 190 380 90 228 318 698 

Vlaanderen 

Vlaams- 257 155 412 45 70 115 527 

Brabant 

West- 263 275 538 60 61 121 659 

Vlaanderen 

Totaal 1.199 992 2.191 399 571 970 3.161 

De personen met een handicap waarvoor de 

Provinciale Evaluatiecommissie (PEC) beslist 

heeft dat ze in aanmerking komen voor een job 

in het normaal economisch circuit (NEC), worden 

schriftelijk door het Fonds op de hoogte gebracht 

van de mogelijkheid om een beroep te 

doen op de ATB-dienst in hun provincie. 

Personen met een handicap die beschikken over 

een PEC-beslissing "beschut werk", kunnen 

vandaag een beroep doen op een ATB-dienst 

wanneer zij wensen door te groeien naar een 

job in het normale arbeidsmilieu. In de begroting 

2001 van het Vlaams Fonds zijn middelen 

ingeschreven om de ATB-begeleiding ook open 

te stellen voor personen die niet (meer) op de 

open arbeidsmarkt terechtkunnen. Een ontwerpbesluit 

ter verbreding van de opdracht van 

ATB is in voorbereiding. 

Personen met een handicap, begeleid door ATB, 

met een beslissing NEC (1998) : 1.484. Personen 

met een handicap, begeleid door ATB, met een 

beslissing BW (1998) : 1.529. 

Aantal werknemers in BW (1998) : 11.226 

Aantal werknemers in BW (1999) : 11.346 

(BW : beschutte werkplaats – red.) 

2. De mogelijkheden om met toepassing van 

CAO 26 en van de Vlaamse Inschakelingspremie 

de werkkansen te verhogen, worden door 

de ATB-diensten en hun partners individueel 

besproken met de betrokken persoon met een 

handicap en met de potentiële werkgevers. 

Precieze gegevens over het aantal ATB-cliënten 

dat effectief op deze regelingen een beroep 

doet, valt uit de rapportering over de ATB-diensten 

niet op te maken. Ik verzoek het Vlaams 

Fonds om bij het ontwikkelen van een uniform 

cliëntvolgsysteem voor de ATB-diensten, de 

koppeling van de ATB-cliëntenbestanden met


het databeheer CAO 26 en VIP in het Fonds 

mogelijk te maken. 

Tewerkstelling met Tewerkstelling met Totaal op 31.12.99 

CAO 26 op 31.12.99 VIP op 31.12.99 (*) 

Antwerpen 730 80 810 

Limburg 479 14 493 

Oost-Vlaanderen 485 85 570 

West-Vlaanderen 649 113 762 

Brabant 430 35 465 

Totaal 2.773 327 3.100 

(*) pas van kracht vanaf 1 januari 1999 

3. Zoals bepaald in artikel 3, § 5 van het bovengenoemd 

besluit ATB, is de VDAB een van de bevoorrechte 

partners in het samenwerkingsverband. 

Voor elke persoon met een handicap 

wordt een maximale inspanning geleverd opdat 

hij kan deelnemen aan acties in het gewone opleidings- 

en arbeidscircuit. 

Op 30 mei 2000 hebben de Vlaamse minister 

van Werkgelegenheid en ikzelf een overeenkomst 

afgesloten om de tewerkstelling van personen 

met een handicap te bevorderen via de 

uitbouw van de lokale dienstverlening. Concreet 

betekent dit dat de ATB-diensten worden 

ingebed in het gedecentraliseerd arbeidsmarktbeleid 

en in de lokale werkwinkels. Zo worden 

de basisdienstverlening en de trajectbegeleiding 

gestroomlijnd naar één loket. Deze overeenkomst 

zal, samen met de eerder genoemde 

voorstellen tot aanpassing, in een voorstel van 

wijzigingsbesluit ATB worden vastgelegd. 

Een ontwerp van samenwerkingsakkoord tussen 

het Vlaams Fonds en de VDAB, actueel ter 

bespreking in het beheerscomité van de VDAB, 

moet de afspraken inzake een gemeenschappelijk 

doelgroepmanagement voor de ruimere 

groep van de "arbeidsgehandicapten" concretiseren. 

Gelet op de omvang van deze groep is 

het aangewezen dat de partners op het terrein 

gemeenschappelijk strategieën ontwikkelen om 

deze werkzoekenden via trajectwerking te begeleiden 

naar een passende job. 

Andere (verplichte) partners in het ATB-samenwerkingsverband 

zijn de centra voor gespecialiseerde 

voorlichting bij beroepskeuze 

(CGVB) en de centra voor beroepsopleiding 

(CBO). De CGVB's zijn de belangrijkste actor 

in de eerste fase van het traject (intake, oriëntering, 

...) en de CBO's spelen uiteraard een cruciale 

rol in de opleiding, werkervaring en begeleiding 

bij en na de indiensttreding. 

4. De huidige regelgeving beoogt een tewerkstelling 

in het normaal economisch circuit. Derhalve 

kunnen werknemers van een beschutte werkplaats 

ook een beroep doen op een ATB-dienst 

met het oog op een doorstroming naar het 

NEC. 

De uitbreiding van de ATB-opdracht naar 

werknemers die worden georiënteerd naar beschutte 

werkplaatsen zal in de komende maanden 

worden geregeld. 

5. De duur van een arbeidstraject is afhankelijk 

van veel factoren die individueel verschillen. 

Het Vlaams Fonds gaat enkel na of de opleidingsfase 

wordt afgewerkt binnen de duur van 

twee jaar en binnen het opleidingskrediet van 

3.600 uren per cursist. 

De duur van het traject zal wel in kaart kunnen 

worden gebracht via het cliëntvolgsysteem 

(CVS) dat de VDAB hanteert en dat, via het samenwerkingsakkoord, 

ook zal worden gebruikt 

door de ATB-diensten. 

6. Een ATB-begeleiding wordt als geslaagd beschouwd 

als er een tewerkstelling wordt gerealiseerd 

in het normaal economisch circuit die 

minstens drie maanden duurt binnen het jaar na 

de datum van het afsluitend gesprek in fase V 

van het arbeidstraject (art. 7, 3°). 

De begeleiding gebeurt gedurende die drie 

maanden en bestaat erin dat de ATB -dienst, of


één van de partners, in de beginfase van de tewerkstelling 

de integratie op de werkvloer begeleidt, 

advies verleent inzake de aanpassing 

van de arbeidspost en de vorderingen, en eventuele 

knelpunten evalueert en remedieert in 

overleg met de werknemers en de werkgevers. 

In een latere fase kunnen zowel werkgever als 

werknemer een beroep doen op de ondersteuning 

of de bemiddeling van de ATB-dienst. 

7. De ATB-diensten kunnen eveneens personen 

begeleiden die behoren tot de door de Vlaamse 

of Brusselse regering bepaalde risicogroepen. 

Dit aantal begeleidingen mag 45 % van het totale 

aantal begeleidingen niet overstijgen (art. 

8). 

In 1999 werden 970 personen binnen deze groep 

door ATB begeleid. 

Vraag nr. 60 



Sociaal huis – Stand van zaken (2) 

Op 27 oktober 2000 stelde ik een schriftelijke 

vraag in verband met het onduidelijke concept "sociaal 

huis". De minister verwees – vermoedelijk in 

antwoord op mijn subvragen 1 en 2 ("wat voor 

haar de essentiële kenmerken zijn van het sociaal 

huis", "op welke wijze het sociaal huis wordt geoperationaliseerd" 

en "welke timing, werkwijze 

wordt gehanteerd en wie bij dit proces structureel 

wordt betrokken"), naar een nog te ontwikkelen 

concept. 

Er was echter geen duidelijk antwoord op de subvraag 

naar de verhouding tussen sociaal huis en gemeentelijke 

dienstverlening, en er was totaal geen 

antwoord op mijn subvragen 4 en 5 (Bulletin van 

Vragen en Antwoorden nr. 7 van 2 februari 2001, 

blz. 969 – red.). 

Vandaar dan ook opnieuw volgende vragen. 

1. Hoe verhoudt het sociaal huis zich tot de gemeentelijke 

dienstverlening 

2. Volgens welke criteria en op welke wijze worden 

experimentele sociale huizen toegewezen 

Kunnen OCMW's zich vrij kandidaat stellen 

Welke financiële of andere ondersteuning krijgen 

zij 

Zijn er reeds experimentele sociale huizen opgestart 

 

3. Is het de bedoeling dat diverse experimentele 

huizen verschillende wegen kunnen opgaan, of 

is het de bedoeling dat zij alle dezelfde werkwijze 

hanteren 

Antwoord 

1. In mijn vorig antwoord werd wel degelijk op 

deze vraag ingegaan : 

– "volgende partners spelen hier een cruciale 

rol: lokale besturen (OCMW en gemeente), 

..." ; 

– "uiteraard kan dit alles niet volledig losstaan 

van de initiatieven die de vereenvoudiging 

van de administratie voor de burger beogen. 

Hiervoor wordt nauw overleg gepleegd binnen 

de regering". 

2. Zoals ik reeds in mijn vorig antwoord stelde, 

loopt er tot eind 2001 een actieonderzoek met 

het oog op de concrete invulling van het concept 

"sociaal huis". 

De ondersteuning van experimenten zal binnen 

dit kader worden georganiseerd. 

RENAAT LANDUYT 


VAN WERKGELEGENHEID EN TOERISME 

Vraag nr. 11 



Campings – Groensubsidies 

Uit vele bevragingen blijkt dat toeristen op campings 

zeer gevoelig zijn voor groenaanleg op en 

rond de terreinen. Vooral het gebrek aan onderlinge 

afscherming van de percelen door groenaanplanting 

wordt door hen als een minpunt beschouwd 

(Campingfederatie CKVB – Jaarboek 

2000). 

Het zijn vooral de campings aan de Kust die met 

dit probleem worden geconfronteerd, en dit om 

verschillende redenen.


Er is de kostprijs van de gronden, wat de uitbater 

dwingt tot een politiek van minimale plaatsen in 

oppervlakte, met als gevolg dat wordt gekozen 

voor het opstellen van de verblijven in rechte lijnen, 

met weinig ruimte voor groen. Bovendien is er 

de voor de beplanting destructieve invloed van de 

steeds aanwezige zeewind, alhoewel een aantal 

groensoorten toch goed gedijt in kuststreken. De 

voornaamste reden echter voor het ontbreken van 

groen is het onderhoud, dat arbeidsintensief en 

duur is. 

De sector wil de uitbaters motiveren voor groenaanleg 

door een stimulerende maatregel via het 

premiebesluit. 

Na een unaniem advies van de Vlaamse Raad voor 

het Toerisme (19 mei 1999) en van het Technisch 

Comité van de Openluchtrecreatieve Verblijven 

(26 mei 1999) om de lijst van werkzaamheden die 

voor een premie in aanmerking komen uit te breiden 

met twee rubrieken, enerzijds onroerende, 

sporten spelinfrastructuur voor kinderen, en anderzijds 

groenaanplanting binnen het terrein, heeft 

de toenmalige Vlaamse overheid op 8 juni 1999 – 

in tegenstelling tot rubriek één – de groenaanplanting 

binnen het terrein niet in aanmerking genomen 

voor subsidiëring. 

Nochtans vormen deze aanplantingen een belangrijke 

rol in de kwaliteitsverbetering van de sector. 

Bovendien zouden veel groenaanplantingen niet 

alleen de aantrekkelijkheid van de campings verhogen, 

maar er ook voor zorgen dat ze minder opvallen 

in grote open ruimten. 

1. Werd het destijds unaniem advies van de 

Vlaamse Raad voor het Toerisme en het Technisch 

Comité de Openluchtrecreatieve Verblijven 

om "groenaanplantingen binnen het terrein" 

toe te voegen aan de lijst van door de 

Vlaamse overheid gesubsidieerde werkzaamheden, 

door de minister reeds geëvalueerd Met 

welke conclusies 

Hoe staat de minister tegenover de beslissing 

van de toenmalige Vlaamse overheid (8 juni 

1999) om dit advies niet te volgen 

2. Wordt er beleidsmatig van uitgegaan dat groenaanleg 

op kampeerterreinen nodig is in het 

kader van een algemene kwaliteitsverbetering 

van de sector 

3. Wordt in dat opzicht de toenmalige beslissing 

van de Vlaamse overheid dan ook herzien en de 

gevraagde subsidie alsnog toegekend 

Antwoord 

1. De motivering van de vorige Vlaamse regering 

om groenaanplantingen niet in deze lijst van 

subsidiabele werken op te nemen, is mij niet bekend, 

zodat het niet mogelijk is er een uitspraak 

over te doen. 

Voorts werd er nog niet overgegaan tot een globale 

evaluatie van de adviezen uitgebracht door 

de Vlaamse Raad voor het Toerisme en het 

Technisch Comité van de Openluchtrecreatieve 

Verblijven aan de vorige Vlaamse regering. 

2. Uit de reeds goedgekeurde premiedossiers 

blijkt dat wanneer groenaanplantingen worden 

gebruikt als afsluiting van een camping of kampeerverblijfpark, 

de aankoop en aanleg ervan 

reeds worden gesubsidieerd met toepassing van 

de rubriek "afsluitingen" van het kampeerpremiebesluit. 

Campings genieten dus reeds gedeeltelijk 

groensubsidies. 

Kamperen is een toeristische verblijfsactiviteit 

die in ideale omstandigheden het best in een 

rustige en groene omgeving plaatsvindt. Een degelijke 

groenaanleg zal dan ook de aantrekkelijkheid 

ervan verhogen en bijdragen tot een 

kwalitatief kampeertoerisme. 

Uit onderzoek is gebleken dat destijds, bij de 

opmaak en uitvaardiging van het kampeerpremiebesluit, 

prioriteit werd gegeven aan de subsidiëring 

van werken en materialen voor de verbetering 

van de brandveiligheid, de milieuzorg 

en de hygiëne op de terreinen voor openluchtrecreatieve 

verblijven. 

Tijdens de periode 1995-2000 werd afgerond 

135 miljoen frank aan subsidies vastgelegd voor 

215 goedgekeurde premieaanvragen. Dit komt 

overeen met een gemiddelde subsidie van ongeveer 

628.000 frank per aanvraag en een totale 

eigenlijke investering in het kampeertoerisme 

van ruim 450 miljoen frank. 

3. Het campingdecreet laat toe om, op advies van 

het Technisch Comité van de Openluchtrecreatieve 

Verblijven en de Vlaamse Raad voor het 

Toerisme, de modaliteiten van het kampeerpremiebesluit 

te evalueren en eventueel bij te sturen. 

Momenteel geef ik nog de voorkeur aan de toekenning 

van premies om de aanleg en de uit-


rusting van campings mogelijk te maken op 

grond van de bepalingen van het huidig kampeerdecreet 

en subsidiebesluit, met het oog op 

het afleveren van de broodnodige vergunningen, 

die al jaren op zich laten wachten. 

Daarna ben ik bereid om de gehele premieregeling 

in zijn totaliteit te bekijken en te evalueren 

met het oog op een eventuele bijsturing. 

In dat geval zal de mogelijke subsidiëring van 

de groenaanleg eveneens aan bod komen. 

Vraag nr. 13 



Campings – Toeristisch kamperen 

Terwijl campings oorspronkelijk enkel toeristische 

doeleinden nastreefden, worden veel uitbaters vandaag 

de dag geconfronteerd met het fenomeen 

"campingwonen" (Terzake : praktijkblad over lokaal 

beleid en samenlevingsopbouw, Creatief met 

camping – februari 2000). 

Enerzijds vindt de campingsector dat de uitbating 

van vaste plaatsen op kampeerterreinen een noodzaak 

is en blijft ; anderzijds is de sector toch van 

oordeel dat de diverse overheden en toeristische 

diensten met recht pleiten voor meer zogenaamde 

"toeristische uitbatingen" (Campingfederatie 


Maar uiteindelijk ligt de keuze tussen een uitbating 

met meer toeristische, dan wel meer vaste plaatsen 

bij de uitbater van het betrokken terrein. Het kan 

volgens de sector nooit de bedoeling zijn om een 

omschakeling naar meer toeristische kampeerplaatsen 

op te leggen. 

Ten slotte houdt de toeristische uitbating van een 

camping meer financiële risico's in dan de vaste, 

gelet op de afhankelijkheid van het weer. Een toeristische 

uitbating is ook meer arbeidsintensief. 

De federatie ziet wel mogelijkheden om dit soort 

uitbatingen te stimuleren via fiscale maatregelen, 

promotionele logistieke steun en premies, structurele 

ondersteuningsmaatregelen voor uitbaters die 

letterlijk en figuurlijk "ruimte" willen maken voor 

meer toeristische exploitatievormen. 

1. Werd het voorstel van de sector om via structurele 

ondersteuningsmaatregelen de toeristische 

exploitatievormen op de kampeerterreinen te 

stimuleren, reeds geëvalueerd Met welke conclusies 

 

2. Welke maatregelen worden eventueel in het 

vooruitzicht gesteld 

Antwoord 

Het toeristisch kamperen moet aanzienlijk worden 

bevorderd en het imago van de sector moet verbeteren. 

De recente inspanningen van mij en van de sector 

voor de toepassing van het decreet via het afleveren 

van de nodige vergunningen, zijn daartoe een 

zeer belangrijke stap. 

Uit recente gesprekken met de Campingfederatie 

blijkt dat mij in de eerstekomende weken een volledig 

uitgewerkt concept inzake mogelijke initiatieven 

zal worden overhandigd. 

Ik zal deze voorstellen in zijn totaliteit bekijken en 

evalueren. 

II. VRAGEN WAARVAN 

DE REGLEMENTARE TERMIJN 

VERSTREKEN IS EN WAAROP 

NOG NIET WERD GEANTWOORD* 

(Reglement artikel 81, 6) 







Vraag nr. 29 



Nationale Delcrederedienst – Vrouwen 

In haar vergadering van 20 oktober 2000 vaardigde 

de Vlaamse regering de heren Hugo Van Driessche 

en Rudy De Meyer af naar de raad van beheer van 

de Nationale Delcrederedienst. Als plaatsvervangers 

werden Daniël Geerts en Theodoor Vanden 

Berghe aangewezen. Het gaat dus uitsluitend om 

mannen. 

*datum van afsluiting : 15/3


Nochtans engageerde de Vlaamse regering zich 

extra-inspanningen te doen om tot een evenwichtiger 

samenstelling van raden van bestuur te komen. 

1. Deed de regering voor deze aanstellingen een 

beroep op de Pluspuntbank 

2. Hoe werd deze afvaardiging bekendgemaakt 

Welk profiel werd vooropgesteld 

Vraag nr. 35 



1. Welke resoluties/moties betreffende de bevoegdheden 

van de minister goedgekeurd door 

het Vlaams Parlement vóór juli 1999 blijven van 

kracht in zijn/haar huidig beleid 

2. Geldt dit voor de volledige tekst van de resolutie/motie 

of alleen voor bepaalde onderdelen 

3. Heeft de minister reeds een overzicht gegeven 

van de stand van zaken van alle resoluties/moties 

goedgekeurd tijdens deze legislatuur naar 

aanleiding van de begrotingsbesprekingen 


Moties en resoluties – Opvolging 

Goedgekeurde resoluties en moties zijn aanbevelingen 

van het Vlaams Parlement aan de regering. 

Zoals het Reglement van het parlement bepaalt, 

wordt verwacht dat elke minister de opvolging van 

haar/zijn resoluties en moties vermeldt naar aanleiding 

van de beleidsbrief. Dit is voor het beleid 2001 

niet altijd gebeurd. 

Uit de lectuur van het verslag van het Rekenhof 

over de uitvoering door de Vlaamse regering van 

de resoluties van het Vlaams Parlement (Stuk 39 

(1999-2000)) blijkt dat het Rekenhof heeft nagegaan 

welk gevolg de Vlaamse regering heeft gegeven 

aan twaalf resoluties die door het Vlaams Parlement 

werden goedgekeurd in de periode van 

1996 tot het einde van de vorige legislatuur, in 

1999. Het gaat hierbij uitsluitend om die resoluties 

welke rechtstreeks voortvloeien uit de contacten 

met het Rekenhof. 

De opvolging van de andere resoluties/moties 

wordt nergens systematisch bijeengebracht. In de 

beleidsbrieven van sommige ministers wordt wel 

verwezen naar resoluties/moties van deze legislatuur, 

soms zelfs van vorige legislatuur, en wordt de 

stand van zaken gegeven. 

Het is dus ondoorzichtig door welke resoluties/moties 

de regering zich gebonden voelt. Strikt juridisch 

gesproken zijn de moties/resoluties van vorige 

legislatuur gericht tot de vorige ministers. Of ze 

nadien al dan niet als beleidsuitgangspunt worden 

gebruikt, is nu niet duidelijk. 

BERT ANCIAUX 


VAN CULTUUR, JEUGD, 

BRUSSELSE AANGELEGENHEDEN 

EN ONTWIKKELINGSSAMENWERKING 

Vraag nr. 27 


van de heer JOS STASSEN 

Boelwerf Temse – Archief 

Volgens mijn informatie is bij het akkoord tussen 

de curatele van de Boelwerf in Temse en het consortium 

dat heel het terrein en de gebouwen van 

de Boelwerf overneemt, het (immense) archief van 

de Boelwerf in meerdere delen verspreid. 

1. Wat is de situatie van het archief van de Boelwerf 

 

2. Welke inspanningen heeft de minister reeds gedaan 

om dit Boelwerf-archief integraal te behouden 

 

3. Worden eventueel nieuwe inspanningen op dat 

vlak in het vooruitzicht gesteld 


heer Dirk Van Mechelen, Vlaams minister van 

Economie, Ruimtelijke Ordening en Media.


III. VRAGEN WAARVAN 

DE REGLEMENTAIRE TERMIJN 

VERSTREKEN IS MET 

TEN MINSTE TIEN WERKDAGEN 

EN DIE OP VERZOEK 

VAN DE VRAAGSTELLERS WERDEN 

OMGEZET IN VRAGEN OM UITLEG 

(Reglement artikel 81, 4) 

Nihil


REGISTER 

Nr. Datum Vraagsteller Onderwerp Blz. 

P. DEWAEL, minister-president van de Vlaamse regering, Vlaams minister van Financiën, Begroting, Buitenlands Beleid 

en Europese Aangelegenheden 

13 14.11.2000 R. Van Cleuvenbergen Regelgeving – Inwerkingtreding en publicatiedatum . . . . . . . . . . . . . . . . . 1205 

21 06.12.2000 J. Coens Heffing leegstand – Vrijstelling bij overmacht . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1231 

22 06.12.2000 C. Decaluwe Onroerende voorheffing – Bezwaarschriften . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1232 

23 15.12.2000 J. De Roo Adviesraden – Budget . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1233 

24 21.12.2000 C. Decaluwe Verwijlintresten – Overzicht . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1234 

25 21.12.2000 L. Van Nieuwenhuysen Zuid-Afrikaprojecten – Taalgebruik . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1235 

26 09.01.2001 L. Van Nieuwenhuysen Domeinnaam.vl – Initiatieven . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1107 

29 11.01.2001 R. Van Cleuvenbergen Nationale Delcrederedienst – Vrouwen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1254 

32 11.01.2001 J. Loones Vensterslachtoffers – Maatregelen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1235 

33 12.01.2001 L. Van Nieuwenhuysen Buitenlands Beleid – Schotland . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1107 

35 18.01.2001 R. Van Cleuvenbergen Moties en resoluties – Opvolging . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1255 

36 25.01.2001 S. Becq Elektronische informatie – Stand van zaken . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1236 

39 01.02.2001 C. Vandenbroeke Beleidsgericht onderzoek – Projecten . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1238 

S. STEVAERT, minister vice-president van de Vlaamse regering, Vlaams minister van Mobiliteit, Openbare Werken en 

Energie 


78 21.12.2000 R. Van Goethem Windturbines – Investerings- en energiekosten . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1109 

79 11.01.2001 R. Van Cleuvenbergen Reclame langs gewestwegen – Infrastructuur van openbaar nut . . . . . . . . 1111 

80 11.01.2001 B. Tobback Telecominfrastructuur – Controle . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1112 

81 11.01.2001 C. Decaluwe Zuidoostelijke randweg Tielt – Planning . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1113 


83 12.01.2001 C. Decaluwe Kanaal Roeselare-Ooigem – Uitdieping . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1113 

84 12.01.2001 B. Tobback Zenne – Waterkwaliteit . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1114 

87 17.01.2001 M. Keulen Bruggen Albertkanaal – Geplande werken (2) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1114 

M. VOGELS, Vlaams minister van Welzijn, Gezondheid en Gelijke Kansen 

36 06.12.2000 I. Van Kessel Vlaams Fonds – Wachtlijstwerking . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1238 

37 06.12.2000 S. Becq Vrijwilligerswerk – Campagne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1240 

41 08.12.2000 S. Becq Kindeffectenraad – Adviezen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1115 

onbeantwoord 

gecoördineerd antwoord


42 08.12.2000 S. Janssens-Vanoppen Vaccins – Combivax en Infanrix . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1242 

44 08.12.2000 S. Becq Vrijwilligerswerk – Erkenning en subsidiëring . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1243 

50 15.12.2000 P. Ceysens Krant voor werkende ouders – Financiering en verspreiding . . . . . . . . . . 1117 

52 15.12.2000 P. Ceysens Adoptiebeleid – VZW Gewenst Kind Zoekregister . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1244 

53 15.12.2000 E. Matthijs Artikel 43 OCMW-wet – Uitvoeringsbesluiten . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1246 

54 21.12.2000 P. Ceysens Vrijwilligerswerk – Zelfhulpgroepen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1117 

55 21.12.2000 P. Ceysens Adoptiediensten – Boekhoudkundige inspectie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1247 

56 21.12.2000 P. Ceysens Kandidaat-adoptanten – Leeftijdsgrens . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1248 

57 21.12.2000 S. Becq Buitenschoolse kinderopvang – Personeelsstatuut . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1248 

58 21.12.2000 S. Becq Arbeidstrajectbegeleiding – Evaluatie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1249 


60 21.12.2000 S. Becq Sociaal huis – Stand van zaken (2) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1252 

61 05.01.2001 P. Ceysens Filmkeuringscommissie – Werking . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1118 

62 05.01.2001 L. Caluwe Visueel gehandicapten – Invoering euro . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1119 


B. ANCIAUX, Vlaams minister van Cultuur, Jeugd, Brusselse Aangelegenheden en Ontwikkelingssamenwerking 

17 15.12.2000 F. Dewinter "Nachten van de Ramadan" – Subsidiëring . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1120 

20 09.01.2001 J. Loones Vlaamse Film – Leefbaarheid . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1121 

21 11.01.2001 R. Van Cleuvenbergen Sociaal-culturele verenigingen – Concurrentie SIF-projecten . . . . . . . . . . 1121 


24 18.01.2001 P. Ceysens Studie basisindicatoren jeugdbeleid – Voortzetting . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1122 

27 25.01.2001 J. Stassen Boelwerf Temse – Archief . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1255 

30 01.02.2001 L. Van Nieuwenhuysen Nederlands-Vlaams Huis – Stand van zaken . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1122 

M. VANDERPOORTEN, Vlaams minister van Onderwijs en Vorming 

38 14.12.2000 R. Van Cleuvenbergen Alternatieve geneeskunde – Opleidingen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1123 

39 14.12.2000 P. Huybrechts Thesisjaar – Sensibilisering . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1124 

40 15.12.2000 A. Moreau Drugpreventie – Basisonderwijs . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1124 

41 15.12.2000 P.Ceysens A2-verpleegkundigen – Brugopleiding A1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1125 

42 21.12.2000 D. De Cock Schoolcomputers – Tweedehands . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1126 

43 21.12.2000 J. De Meyer Onderwijspersoneel – Wedde-afhouding bij staking . . . . . . . . . . . . . . . . . 1127 


45 05.01.2001 J. De Meyer Cumulatie onderwijs-privé – Bezoldigingsregeling . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1129 

46 09.01.2001 L. Van Nieuwenhuysen Franstalige faciliteitenscholen – Nationaliteiten (2) . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1129 

47 09.01.2001 J. Malcorps Klasse – Reclame voor wegwerpverpakkingen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1130 

onbeantwoord 



48 09.01.2001 L. Van Nieuwenhuysen Leerlingentellingen – Illegalen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1131 

49 11.01.2001 J. De Meyer Vervangingspools – VDAB-opdracht . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1131 


51 12.01.2001 L. Van Nieuwenhuysen Franstalige leerlingen West-Vlaanderen – Onderzoek . . . . . . . . . . . . . . . . 1133 

52 12.01.2001 L. Van Nieuwenhuysen Gezondheidseducatie – Gratis-fruitacties . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1134 

53 18.01.2001 C. Decaluwe Omzetting Europese regelgeving – Stand van zaken . . . . . . . . . . . . . . . . . 1134 

R. LANDUYT, Vlaams minister van Werkgelegenheid en Toerisme 

11 14.12.2000 J. Loones Campings – Groensubsidies . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1252 

12 14.12.2000 J. Loones Campings – Flexibiliteit arbeidsvoorwaarden . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1135 

13 14.12.2000 J. Loones Campings – Toeristisch kamperen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1254 

14 21.12.2000 J. Loones Campings – Sectoronderzoek . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1136 

15 21.12.2000 J. Loones Campings – Bewegwijzering . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1137 

16 21.12.2000 J. Loones Campings – Verblijfsstatistieken . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1138 

17 21.12.2000 M. Keulen Hengelhoef Houthalen-Helchteren – Subsidiëring . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1139 


19 21.12.2000 J. Loones Vlaamse Kust – Benaming . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1140 

20 11.01.2001 R. Van Cleuvenbergen Reïntegratie na loopbaanonderbreking – Kinderopvang . . . . . . . . . . . . . . 1141 


V. DUA, Vlaams minister van Leefmilieu en Landbouw 

42 06.12.2000 J. Stassen Barbierbeek Kruibeke – Stand van zaken . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1142 

45 06.12.2000 C. Decaluwe Rioolwaterzuiveringsinstallaties – Kikkerplannen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1144 

50 15.12.2000 J. De Roo Waterzuivering – Samenwerking met Nederland . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1147 

51 15.12.2000 P. Lachaert Natuurreservaten – Erkenning en subsidiëring . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1147 

52 21.12.2000 C. Decaluwe Individuele waterzuivering – Stand van zaken . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1148 

53 21.12.2000 C. Decaluwe Kleinschalige waterzuivering – Kortrijk-Roeselare-Tielt . . . . . . . . . . . . . . 1149 

54 21.12.2000 L. Van Nieuwenhuysen Kalmthoutse Heide – Werken . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1150 


56 05.01.2001 J. Loones Natuurherstel IJzermonding – Stand van zaken . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1154 

57 11.01.2001 R. Van Cleuvenbergen Wateroverlast Sluizen (Tongeren) – Maatregelen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1155 

58 11.01.2001 B. Tobback Zeekanaal Brussel-Schelde – Waterkwaliteit . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1156 

59 11.01.2001 B. Tobback Vaalbeek-Molenbeek Oud-Heverlee – Waterkwaliteit . . . . . . . . . . . . . . . . 1158 


61 12.01.2001 C. Decaluwe Militaire domeinen – Natuurbeheer . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1161 

62 12.01.2001 B. Tobback Zenne – Waterkwaliteit . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1162 

onbeantwoord 



64 18.01.2001 P. Gysbrechts Tankstations – Tegemoetkoming bodemsanering . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1168 

65 18.01.2001 C. Decaluwe E17 Rekkem-Menen – Bodemverontreiniging . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1169 

66 18.01.2001 R. Van Cleuvenbergen Moties en resoluties – Opvolging . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1169 

67 19.01.2001 J. Laurys Studieopdrachten – Overzicht . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1170 

70 19.01.2001 A. Van Nieuwkerke Muskusrattenbestrijding – Methode . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1170 

J. SAUWENS, Vlaams minister van Binnenlandse Aangelegenheden, Ambtenarenzaken en Sport 

60 14.12.2000 C. Vandenbroeke Sociale huurwoningen – Verkiezingsaffiches . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1172 

61 14.12.2000 J. Librecht Exportsubsidiëring – Eenmanszaken . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1173 

62 14.12.2000 M. Keulen Ambtenarenevaluatie – Resultaten . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1173 

63 15.12.2000 P. Huybrechts Kanaalbrug Vroenhoven – Bestemming . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1175 

64 15.12.2000 E. Matthijs Artikel 43 OCMW-wet – Uitvoeringsbesluiten . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1176 

65 21.12.2000 L. Van Nieuwenhuysen Sportbeleid Kraainem – Maatregelen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1177 


67 21.12.2000 L. Van Nieuwenhuysen Export Vlaanderen – Zendingen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1178 

68 21.12.2000 L. Van Nieuwenhuysen Export Vlaanderen – Vacatures diensthoofd . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1179 

69 05.01.2001 K. Helsen Mindervalidensport – Subsidiëring . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1180 

70 05.01.2001 L. Van Nieuwenhuysen BDBH – Vlaamse vertegenwoordiging . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1182 

71 09.01.2001 F. Dewinter Bijzonder vertegenwoordiger – Opdrachten . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1183 

72 09.01.2001 L. Van Nieuwenhuysen Export Vlaanderen – Wijziging personeelsstatuut . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1183 

73 11.01.2001 M. Keulen Lokale mandatarissen – Presentiegeld gepensioneerden . . . . . . . . . . . . . . 1184 

74 11.01.2001 C. Vandenbroeke Export Vlaanderen – Vacatures . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1185 


76 12.01.2001 C. Decaluwe Sociale woningen – Verhuring buiten sociaal stelsel . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1187 

77 12.01.2001 C. Decaluwe Onbewoonbare woningen – Stand van zaken . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1188 

D. VAN MECHELEN, Vlaams minister van Economie, Ruimtelijke Ordening en Media 

47 21.12.2000 J. Loones Vlaamse film – VRT-participaties . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1188 

48 21.12.2000 L. Van Nieuwenhuysen BVN-TV – Subsidiëring . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1190 

49 21.12.2000 L. Van Nieuwenhuysen Gewestplanwijziging Voerstreek – Uitvoering . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1191 


51 21.12.2000 L. Van Nieuwenhuysen Zuidelijk Eiland Bornem – Nivelleringswerken . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1193 

52 09.01.2001 F. Dewinter Bijzonder vertegenwoordiger – Opdrachten . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1193 

53 09.01.2001 J. Loones Vlaamse film – Leefbaarheid . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1194 

54 09.01.2001 L. Van Nieuwenhuysen Verkiezingsuitzendingen – Politieke partijen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1195 

55 09.01.2001 J. Coens Bouwdossiers – Behandelingsduur . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1199 

onbeantwoord 




57 12.01.2001 C. Decaluwe Bouwdossiers – Behandelingsduur . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1200 

58 12.01.2001 I. Vertriest Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen – Sociale huisvesting . . . . . . . . . . . 1203 

60 18.01.2001 J. De Meyer Doel – Werkgroep Strategisch Plan . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1204 

onbeantwoord

Tekst - Vlaams Parlement

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?